Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.824.2020.1.AK
z 16 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski, podlegając w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Rozkazem personalnym Nr (…) z dnia (…) czerwca 2015 roku Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej, Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko (…) w Bazie (…) na okres od 22 czerwca 2015 r. do 31 października 2017 r. Po zakończeniu służby otrzymał zaświadczenie potwierdzające, że w latach 2015-2017 Wnioskodawca pełnił służbę w Bazie Lotniczej w USA. Szczegółowy opis stanowiska i zakres obowiązków zawiera karta opisu stanowiska. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę były realizowane na podstawie Rozkazu Specjalnego Departamentu (…).

Decyzją Nr (…) Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 sierpnia 2017 roku Wnioskodawca został wyznaczony po powrocie do Polski z dniem 1 listopada 2017 roku na stanowisko (…) w Oddziale (…).

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje Wnioskodawcy uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa.

Należność zagraniczna była Wnioskodawcy wypłacana przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej i został od niej pobrany podatek dochodowy od osób fizycznych.

Niniejszy wniosek dotyczy całego okresu służby Wnioskodawcy, tj. lat podatkowych 2015-2017.

Należy zwrócić uwagę na to, że Wnioskodawca pełnił służbę wojskową w szczególnych warunkach, albowiem, jako (…) w Bazie (…) wykonywał czynności, do których wymagana jest wysoka specjalizacja, a zakres tych czynności, określony był przez Przedstawiciela Łącznikowego przy (…). Jednakże cały zakres działalności Wnioskodawcy był ściśle związany ze współdziałaniem z podstawowym sojusznikiem Rzeczypospolitej Polskiej w NATO, jakim są Stany Zjednoczone. Wnioskodawca wykonywał więc zadania w składzie jednostki wojskowej, której celem było wzmocnienie sił państwa i państw sojuszniczych oraz przygotowanie do możliwego udziału w konflikcie zbrojnym, a więc także dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych.

Wnioskodawca realizując te cele w wyznaczonej Bazie Lotniczej realizował szereg zadań mających na celu wzmocnienie nie tylko Polski, ale także państwa sojuszniczych, a więc w sposób pośredni ta działalność przyczyniała się do utrzymania pokoju, zapobiegania aktom terroryzmu i wzmacnianiu państw sojuszniczych. Wnioskodawca pełnił więc służbę w jednostce wojskowej pozostając w stałej gotowości do wzmocnienia i wsparcia sił państwa i państw sojuszniczych w dowolnym rejonie świata.

Biorąc więc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy z całą pewnością można uznać, że pełnienie przez Wnioskodawcę, jako żołnierza zawodowego, służby w Bazie Lotniczej w USA, w okresie od 22 czerwca 2015 r. do 31 października 2017 r. mieści się w zadaniach, które przekładają się bezpośrednio na wzmocnienie sił państwa i państw sojuszniczych. Wnioskodawca pełnił bowiem służbę w jednostce wojskowej, a jednostka ta wykonywała zadania bazy lotniczej poprzez zabezpieczenie pilotów USA, a to w sposób bezpośredni wzmacnia siły USA i Polski, jako państwa sojuszniczego.

Wnioskodawca podkreśla, że nie był członkiem służby zagranicznej i nie przebywał w podróży służbowej zagranicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby wojskowej w Bazie Lotniczej w USA, które to Dowództwo ma na celu stałe wzmacnianie sił państwa i sił sojuszniczych, należność zagraniczna podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pełnienie przez niego służby w ramach jednostki wojskowej w Bazie Lotniczej w USA, a więc w państwie będącym bezpośrednio najbliższym sojusznikiem Polski w ramach NATO, jest wykonywaniem zadań, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym pobierany przez Wnioskodawcę przez okres służby dodatek zagraniczny jest zwolniony z podatku dochodowego.

Skoro więc zadania, które Wnioskodawca realizował osobiście miały na celu i przyczyniały się do wzmocnienia sił państw członkowskich sojuszu, co potwierdzają posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty, w związku z tym należność zagraniczna, która wypłacana była Wnioskodawcy, jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej w celu stałego wspierania i wzmacniania sił tworzących ją państw w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca bowiem spełnia wszystkie przesłanki wskazane w wyżej wymienionym przepisie i dlatego Wnioskodawca uważa, że należność zagraniczna korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego w trybie artykułu określonego powyżej.

Podobne do opinii Wnioskodawcy stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 października 2019 r. (sygn. akt II FSK 1166/17): „W konsekwencji stwierdzić należy, że w świetle wskazanego przepisu powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych mu na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do tych ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek: a) podatnik musi mieć status żołnierza (lub pracownika wojska); b) otrzymywane przez niego świadczenie (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa; c) zadania te wykonywane są „w składzie jednostki wojskowej”; d) jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).

Ostatni fragment przepisu (“z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby”) potwierdza niejako wolę prawodawcy objęcia zwolnieniem podatkowym wyłącznie świadczeń otrzymywanych przez żołnierzy (pracowników wojska), odpowiadających warunkom wymienionym w lit. b-d”.

Jasne potwierdzenie i doprecyzowanie tez zawartych w niniejszym wniosku znajduje się także w wyroku Sądu Administracyjnego z dnia 19września 2019 r. (sygn. akt II FSK 1632/17): „Stosowanie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być zawężane tylko do jednostki wojskowej w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z późn. zm.), z pominięciem żołnierzy, którzy wykonują służbę poza granicami państwa bezpośrednio w strukturach międzynarodowych jednostek wojskowych NATO. Zatem nie ma podstaw do różnicowania stosowania zwolnienia podmiotowego w zależności od tego czy mamy do czynienia z polską, czy międzynarodową jednostką wojskową.”

„Naczelny Sąd Administracyjny w składzie orzekającym podziela pogląd wyrażony w wyroku NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 8 lipca 2019 r., o sygn. akt II FSK 1167/17, iż przy wykładni art. 21 ust. 1 pkt 83 PDoFizU należy uwzględnić konstytucyjną zasadę równości (art. 32 ust. 1) i sprawiedliwości podatkowej (art. 32 ust. 1 w zw. z art. 84 oraz art. 217 Konstytucji RP). Zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 83 PDoFizU ma bowiem zastosowanie do żołnierzy pełniących wojskową służbę za granicą, jeżeli realizowali cele, o których mowa w tym przepisie, niezależnie od tego, czy wchodzili w skład jednostki wojskowej polskiej, czy międzynarodowej.”

Powyższe rozumowanie potwierdza wydany 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II FSK 3279/15), stwierdzając, że: w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego,
   
2. otrzymywane przez niego świadczenia (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa,
3. zadania te wykonywane są w składzie jednostki wojskowej,
4. jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).

Wnioskodawca uważa więc, że w sytuacji, gdy został wyznaczony do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, w sytuacji, gdy wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa nastąpiło w trybie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (a przedmiotowa sytuacja spełnia wszystkie te kryteria), więc wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym, albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz Rozporządzenie z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa.

Podsumowując całość stanowiska Wnioskodawcy należy uznać, że wykładania celowościowa art. 21 ust. 1 punkt 83 u.p.d.o.f wskazuje, że identyfikacja beneficjentów zwolnienia z art. 21 ust.1 punkt 83 możliwa jest na gruncie wykładni językowej i nie ma potrzeby odwoływania się do innych przepisów na zasadzie wykładni systemowej, zewnętrznej. W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, zwolnienie dla żołnierzy w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych uzależniono od dodatkowych warunków, o których Wnioskodawca wspomniał powyżej, a które Wnioskodawca spełnia. W związku z tym świadczenie przyznane Wnioskodawcy powinno być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
   
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 cyt. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

W okresie od dnia 19 października 2010 r. do dnia 6 grudnia 2014 r. było to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 2010 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 184, poz. 1237, z późn. zm.). Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 i 4 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117, z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 669 i Nr 161, poz. 1278),
   
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Natomiast od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby
na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
   
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a)-c) ww. ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2
cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz
innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa, wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych
   

- z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski, podlegając w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rozkazem personalnym Nr … z dnia 11 czerwca 2015 roku Dyrektora Departamentu(…), Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko …. w Bazie (…)na okres od 22 czerwca 2015 r. do 31 października 2017 r.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje Wnioskodawcy uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa. Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. Należność zagraniczna była Wnioskodawcy wypłacana przez Departament Administracyjny Ministerstwa Obrony Narodowej i został od niej pobrany podatek dochodowy od osób fizycznych. Cały zakres działalności Wnioskodawcy był ściśle związany ze współdziałaniem z podstawowym sojusznikiem Rzeczypospolitej Polskiej w NATO, jakim są Stany Zjednoczone. Wnioskodawca wykonywał więc zadania w składzie jednostki wojskowej, której celem było wzmocnienie sił państwa i państw sojuszniczych oraz przygotowanie do możliwego udziału w konflikcie zbrojnym, a więc także dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych. Wnioskodawca realizując te cele w wyznaczonej Bazie Lotniczej realizował szereg zadań mających na celu wzmocnienie nie tylko Polski, ale także państwa sojuszniczych, a więc w sposób pośredni ta działalność przyczyniała się do utrzymania pokoju, zapobiegania aktom terroryzmu i wzmacnianiu państw sojuszniczych. Wnioskodawca pełnił więc służbę w jednostce wojskowej pozostając w stałej gotowości do wzmocnienia i wsparcia sił państwa i państw sojuszniczych w dowolnym rejonie świata. Biorąc więc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy z całą pewnością można uznać, że pełnienie przez Wnioskodawcę, jako żołnierza zawodowego, służby w Bazie Lotniczej w USA, w okresie od 22 czerwca 2015 r. do 31 października 2017 r. mieści się w zadaniach, które przekładają się bezpośrednio na wzmocnienie sił państwa i państw sojuszniczych. Wnioskodawca pełnił bowiem służbę w jednostce wojskowej, a jednostka ta wykonywała zadania bazy lotniczej poprzez zabezpieczenie pilotów USA, a to w sposób bezpośredni wzmacnia siły USA i Polski, jako państwa sojuszniczego. Wnioskodawca podkreśla, że nie był członkiem służby zagranicznej i nie przebywał w podróży służbowej zagranicznej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu do pełnienia służby poza granicami państwa, który wykonywał zadania w składzie jednostki wojskowej, której celem było wzmocnienie sił państwa i państw sojuszniczych, podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądowych tutejszy organ informuje, że potwierdzają one stanowisko prezentowane w niniejszej interpretacji, jednakże zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek
o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.