2021.03.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-3.4012.709.2020.3.MAZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.709.2020.3.MAZ
z 4 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 listopada 2020 r. (data wpływu – 3 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 22 lutego 2021 r. (data wpływu – 1 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Segmentu Stacji Paliw, mający zostać wyodrębniony ze Spółki, stanowi – w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji transakcja jego przeniesienia do Spółki Przejmującej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Segmentu Stacji Paliw, mający zostać wyodrębniony ze Spółki, stanowi – w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji transakcja jego przeniesienia do Spółki przejmującej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie nr 1). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2021 r. (data wpływu – 1 marca 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 16 lutego 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.709.2020.2.MAZ i 0111-KDIB2-1.4010.516.2020.2.AP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

AB sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Spółka Dzielona”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i rezydentem podatkowym w Polsce, a w konsekwencji podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest jednocześnie zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca posiada (...) doświadczenie w obszarze usług transportowych oraz sprzedaży detalicznej paliw stałych, płynnych i gazowych. Spółka świadczy kompleksowe usługi w zakresie transportu XX na terenie całej Europy oraz jest właścicielem nowoczesnych myjni … i stacji paliw, zatrudniając około … pracowników.

Działalność biznesowa Wnioskodawcy opiera się na trzech głównych liniach biznesowych (dalej odpowiednio jako: „Segmenty”), tj.:

usługi transportu XX przy wykorzystaniu nowoczesnych zestawów transportowych oraz systemów telematycznych (dalej jako: „Segment Transportu”),
usługi mycia … i serwisu pojazdów na użytek własny oraz zewnętrzny (dalej jako: „Segment Myjni”),
sprzedaż detaliczna paliw (dalej jako: „Segment Stacji Paliw”).

Aktualnie prowadzone są rozmowy w sprawie zbycia udziałów w Spółce, przez jej wspólnika, do innego podmiotu specjalizującego się m.in. w działalności w zakresie transportu chemii oraz artykułów sypkich i płynnych. Mając na uwadze, że potencjalny nabywca udziałów w Spółce zainteresowany jest przejęciem działalności wyłącznie w zakresie Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni, rozważane jest dokonanie formalnego podziału Spółki poprzez wydzielenie Segmentu Stacji Paliw do odrębnego podmiotu prawnego, tj. Centrum AB sp. z o.o. (w którym większościowym udziałowcem jest ta sama osoba fizyczna co w Spółce).

Centrum AB (dalej jako: „Spółka Przejmująca” lub „Centrum”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i rezydentem podatkowym w Polsce.

W rezultacie planowanych działań, po dokonaniu reorganizacji Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie usług transportu płynnych artykułów spożywczych, mycia cystern i serwisu pojazdów, zaś działalność w zakresie sprzedaży detalicznej paliw będzie kontynuowana przez Spółkę Przejmującą.

Z perspektywy prawnej, planowane wydzielenie zostanie wykonane w ramach podziału przez wydzielenie, zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526, ze zm.; dalej jako: „KSH”), w wyniku którego aktywa Wnioskodawcy dotyczące Segmentu Stacji Paliw zostaną przeniesione na Spółkę Przejmującą. Wydzielenie Segmentu Stacji Paliw do Spółki Przejmującej określane będzie dalej jako „Wydzielenie”.

Wydzielenie nastąpi na podstawie uchwały wspólnika Wnioskodawcy, opartej na uchwale zarządu dotyczącej m.in. alokacji zespołu składników materialnych i niematerialnych (tj. aktywów i pasywów Segmentu Stacji Paliw oraz zasobów ludzkich) niezbędnych do prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży detalicznej paliw. Zgodnie z wymogami art. 536 § 1 KSH, w pisemnym sprawozdaniu sporządzonym przez zarządy Wnioskodawcy i Spółki Przejmującej, odzwierciedlone będzie uzasadnienie podziału oraz jego podstawy prawne i ekonomiczne.

Obecnie wszystkie Segmenty działają w ramach jednego podmiotu (tj. Wnioskodawcy), niemniej jednak każdy z Segmentów jest wyodrębniony wewnątrz przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zgodnie z zakresem i specyfiką ich działalności.

Wydzielenie funkcjonalne

Segment Transportu, Segment Myjni i Serwisu oraz Segment Stacji Paliw są wydzielone funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy z uwagi na specyfikę i charakter ich działalności. Każdy z Segmentów tworzony jest przez konkretny zespół pracowników, skupionych na realizacji konkretnych (odrębnych) zadań gospodarczych, korzystając z przypisanych składników majątkowych. Z uwagi na specyfikę działalności poszczególnych linii biznesowych, każdy z Segmentów świadczy usługi w oparciu o majątek trwały dedykowany dla danego rodzaju usług. Jako że poszczególne Segmenty świadczą usługi gatunkowo odmienne od siebie, w innych lokalizacjach, składniki majątkowe oraz zasoby ludzkie są dokładnie przypisane do odpowiednich Segmentów.

Co więcej, wszelkie kluczowe decyzje biznesowe dotyczące działalności poszczególnych Segmentów, takie jak np. wybór dostawców oraz negocjacje handlowe, strategie marketingowe, polityki w zakresie wynagradzania i premiowania pracowników, podejmowane są odrębnie w odniesieniu do poszczególnych Segmentów. Ponadto każdy Segment ma możliwość niezależnego, samodzielnego nabywania towarów i usług, zgodnie ze swoimi potrzebami, mając na uwadze charakter poszczególnych Segmentów oraz specyfikę ich działalności. Proces decyzyjny w tym zakresie zależy od akceptacji dedykowanych pracowników (tj. dyrektorów poszczególnych pionów), w ramach ustalonego budżetu przypisanego do danego Segmentu.

Wyodrębnienie organizacyjne

Pod względem organizacyjnym, działające w Spółce linie biznesowe charakteryzują się dużą odrębnością wynikającą ze specyfiki ich działalności. Poszczególne Segmenty są w stanie samodzielnie planować i realizować założone działania gospodarcze przy wykorzystaniu alokowanych do nich składników majątkowych oraz przy zaangażowaniu przypisanych im zasobów ludzkich.

O wydzieleniu organizacyjnym Segmentu Transportu, Segmentu Myjni oraz Segmentu Stacji Paliw w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy świadczy m.in. to, że:

Większość pracowników Wnioskodawcy jest obecnie przydzielona do pracy albo w ramach Segmentu Transportu, Segmentu Myjni lub Segmentu Stacji Paliw. Obowiązujący w Spółce regulamin organizacyjny w sposób precyzyjny określa strukturę organizacyjną pracowników oraz przypisanie do poszczególnych pionów. Pracownicy Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni są w nim przypisani do Pionu Transportu, podczas gdy pracownicy Segmentu Stacji Paliw są przypisani do Pionu Paliw. Zgodnie z regulaminem organizacyjnym, Segment Transportu oraz Segmentu Myjni podlegają pod dyrektora zarządzającego pionem transportu, zaś Segment Stacji Paliw podlega pod dyrektora ds. paliw.
Przeważająca część obsługi administracyjnej w Spółce (w szczególności w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi, prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz wsparcia w zakresie informatycznym) jest wykonywana przez zespół pracowników, wspólny dla wszystkich linii biznesowych Wnioskodawcy, przy czym w zespole księgowym zatrudnione są osoby dedykowane do obsługi poszczególnych Segmentów (w tym jedna osoba dedykowana do rachunkowo-księgowej obsługi Segmentu Stacji Paliw).
Środki trwałe, w szczególności nieruchomości, tabor samochodowy, urządzenia specjalistyczne związane z myjniami lub stacjami paliw, komputery czy meble, są przypisane w rejestrze środków trwałych do poszczególnych linii biznesowych, zgodnie z ich charakterystyką i przeznaczeniem.
Wyodrębnienie organizacyjne Wnioskodawcy znajduje również odzwierciedlenie w uchwałach zarządu Spółki adresujących działalność poszczególnych linii biznesowych.

Wyodrębnienie finansowe

O odrębności poszczególnych linii biznesowych w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy świadczy również ich wyodrębnienie pod względem finansowym. Stosowany w Spółce system finansowo-księgowy umożliwia przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, związanych z odpowiednimi Segmentami, do Segmentu Transportu, Segmentu Myjni oraz Segmentu Stacji Paliw. Rejestr środków trwałych przypisuje wszystkie kluczowe środki trwałe do Segmentów, w których są one wykorzystywane. W oparciu o powyższe, na potrzeby sprawozdawczości wewnętrznej sporządzane są okresowe uproszczone rachunki zysków i strat oraz bilans w rozbiciu dla każdego z Segmentów.

Ponadto środki pieniężne oraz zapasy są przez Wnioskodawcę przypisywane do każdego z Segmentów. Wnioskodawca posiada również oddzielne rachunki bankowe, służące do obsługi każdego z Segmentów.

Co więcej, osoby odpowiedzialne za prowadzenie poszczególnych Segmentów (tj. dyrektorzy pionów organizacyjnych) sporządzają odrębne budżety i plany sprzedaży dla każdego z Segmentów. Wyodrębnienie finansowe poszczególnych linii biznesowych będzie również wykazane w sprawozdaniu finansowym Wnioskodawcy za 2020 r., gdzie zostaną zobrazowane wyniki finansowe realizowane w roku obrotowym, w rozbiciu na poszczególne Segmenty.

W okresie przejściowym, tj. przez pewien czas po zakończeniu Wydzielenia, pewne funkcje finansowo- księgowe związane z Segmentem Stacji Paliw będą kontynuowane w ramach Spółki, na podstawie umowy o świadczenie usług (np. wsparcie w zakresie kadr lub IT lub usługi księgowe). Docelowo jednak wszelkie czynności będą prowadzone bezpośrednio przez pracowników, którzy zostaną zatrudnieni przez Spółkę Przejmującą lub na podstawie umów o świadczenie usług z podmiotami trzecimi.

Poniżej zostały przedstawione elementy majątku Wnioskodawcy, które zostaną wydzielone do Spółki Przejmującej oraz elementy, które pozostaną własnością Spółki Dzielonej.

Umowy

Do Spółki Przejmującej przeniesione zostaną wszelkie kontrakty związane z działalnością Segmentu Stacji Paliw, w tym w szczególności:

umowy z ajentami na prowadzenie stacji paliw,
umowy na dostawę paliw oraz gazu do stacji paliw,
umowy na dostawę mediów do stacji paliw,
umowy na sprzedaż paliw na stacjach paliw.

W Spółce Dzielonej pozostaną wszelkie umowy związane z działalnością Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni. W szczególności dotyczy to:

umów na świadczenie usług transportowych na rzecz klientów Wnioskodawcy,
umów dotyczących zakupów paliwa do taboru samochodowego Wnioskodawcy,
umów na dostawę mediów do baz taboru samochodowego oraz myjni i serwisu.

Dodatkowo planowane jest również zawarcie nowych umów przez Spółkę Przejmującą w zakresie niezbędnym do kontynuacji działalności wydzielanego Segmentu (np. w stosunku do usług telekomunikacyjnych). W okresie przejściowym Spółka Przejmująca zawrze umowę najmu powierzchni biurowej przeznaczonej dla pracowników przypisanych do Segmentu Stacji Paliw.

Pracownicy

Na dzień Wydzielenia część zakładu pracy, którą tworzy grupa pracowników związana z Segmentem Stacji Paliw (w tym dyrektor ds. paliw, pracownicy poszczególnych stacji paliw oraz pracownik księgowości przypisany do pionu paliw, o których mowa powyżej) zostanie przeniesiona do Spółki Przejmującej. Pracownicy, zgodnie z art. 231 § 1 Kodeksu pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1320, z późn. zm.; dalej jako: „Kodeks pracy”), zostaną powiadomieni, że z dniem Wydzielenia ich stosunek pracy zostanie przeniesiony do Spółki Przejmującej z mocy prawa.

W tych obszarach, gdzie Spółka Przejmująca nie będzie posiadała własnych pracowników, odpowiednie funkcje będą wykonywane przy wsparciu pracowników zatrudnionych w Spółce w ramach usługi nabywanej przez Spółkę Przejmującą od Wnioskodawcy. Docelowo jednak intencją Spółki Przejmującej będzie zatrudnienie własnego personelu do wykonywania odpowiednich funkcji i/lub korzystanie z zewnętrznych dostawców usług. Jak wskazano powyżej, w okresie przejściowym Spółka Przejmująca zawrze umowę najmu powierzchni biurowej przeznaczonej dla pracowników przypisanych do Segmentu Stacji Paliw.

Pozostali pracownicy związani z Segmentem Transportu oraz Segmentem Myjni oraz obsługa administracyjno-księgowa będą kontynuowali swoje zatrudnienie w ramach Spółki.

Aktywa trwałe i obrotowe

Wszelkie aktywa trwałe i obrotowe należące do Wnioskodawcy związane z Segmentem Stacji Paliw zostaną przeniesie do Spółki Przejmującej. Dotyczy to przede wszystkim nieruchomości, na których prowadzone są stacje paliw, pojazdów do przewozu paliw, wyposażenia oraz sprzętu komputerowego wykorzystywanego na stacjach paliw, zapasów, a także środków pieniężnych.

Jednocześnie w Spółce Dzielonej zostaną wszelkie aktywa trwałe i obrotowe związane z działalnością prowadzoną przez Segment Transportu oraz Segment Myjni, w tym w szczególności tabor samochodowy, nieruchomość gdzie znajduje się siedziba Wnioskodawcy, nieruchomości gdzie prowadzone są myjnie samochodowe, sprzęt specjalistyczny związany z obsługą taboru samochodowego oraz myjni, wyposażenie oraz sprzęt komputerowy wykorzystywane przy prowadzeniu działalności transportowej oraz działalności myjni, zapasy, a także środki pieniężne.

Wierzytelności

Wierzytelności handlowe związane z działalnością Segmentu Stacji Paliw zostaną przypisane do tego Segmentu przed Wydzieleniem i w ramach Wydzielenia zostaną przeniesione do Spółki Przejmującej.

Wierzytelności handlowe związane z działalnością Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni zostaną przypisane do tych Segmentów przed Wydzieleniem i po dniu Wydzielenia pozostaną w Spółce Dzielonej.

Zobowiązania

Przedmiotem Wydzielenia będą też zobowiązania handlowe związane z Segmentem Stacji Paliw. Zostaną one przypisane przed Wydzieleniem do Segmentu Stacji Paliw i w ramach Wydzielenia zostaną przeniesione do Spółki Przejmującej.

Jednocześnie zobowiązania handlowe związane z Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni zostaną przypisane przed Wydzieleniem do tych Segmentów i po dniu Wydzielenia zostaną w Spółce Dzielonej.

Na skutek planowanego Wydzielenia, Spółka Przejmująca – w oparciu o zespół składników majątkowych oraz zasoby ludzkie przejęte od Wnioskodawcy – będzie kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej wyłącznie w zakresie Segmentu Stacji Paliw. Do kontynuowania działalności nie będzie zasadniczo konieczne angażowanie przez Spółkę Przejmującą składników majątkowych innych niż przejęte od Wnioskodawcy, z zastrzeżeniem konieczności uzupełnienia pewnych funkcji administracyjno-księgowych (przy czym funkcje te nie są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej).

W Spółce pozostaną natomiast wszelkie składniki majątkowe oraz zasoby ludzkie niezbędne do kontynuowania działalność w zakresie Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni. Podział Wnioskodawcy w opisany powyżej sposób nie powinien w żaden sposób zaburzyć ciągłości operacyjnej w zakresie usług świadczonych przez Segment Transportu oraz Segment Myjni.

W uzupełnieniu wniosku z 22 lutego 2021 r. Wnioskodawca potwierdza, że zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Segmentu Stacji Paliw (opisany szczegółowo we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego) w momencie przeniesienia na Spółkę Przejmującą mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zadania gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (pytanie nr 1):

Czy wyodrębniany ze Spółki zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT [ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.] i w związku z tym dokonanie Wydzielenia Segmentu Stacji Paliw nie będzie skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębniany ze Spółki zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym dokonanie Wydzielenia Segmentu Stacji Paliw nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. W myśl przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie podlega opodatkowaniu VAT.

Wyrażenie „transakcja zbycia”, użyte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego.

Stanowisko to zostało potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z 13 sierpnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.349.2018.1.AKO) stwierdził, że: „Użyte przez ustawodawcę w powyższym przepisie pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej”. Dodatkowo wskazuje się również, że ze względu na treść przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinien być on interpretowany ściśle, w związku z czym ma on zastosowanie tylko i wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 KSH podział przez wydzielenie powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku, co oznacza, że na gruncie ustawy o VAT powinien być rozumiany jako transakcja zbycia. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie miała miejsce transakcja przeniesienia Segmentu Stacji Paliw ze Spółki do Spółki Przejmującej w ramach podziału przez wydzielenie, w trybie opisanym powyżej (tj. zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – transakcja wydzielenia Segmentu Stacji Paliw poprzez przeniesienie jej do Spółki Przejmującej nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli w jej ramach dojdzie do przeniesienia na Spółkę Przejmującą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Zaprezentowane rozumowanie Wnioskodawcy potwierdzają m.in. wymienione poniżej interpretacje indywidualne, dotyczące braku opodatkowania podatkiem VAT podziału przez wydzielenie:

interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.152.2019.2.MAZ);
interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.291.2019.2.MMA);
interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2020 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.257.2020.2.AKS).

Zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT

Na gruncie powyższych przepisów oraz w oparciu o doktrynę prawa podatkowego i dotychczasową praktykę organów podatkowych, przesłankami uznania danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa są:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie oraz przeznaczenie tych składników do realizacji określonych zadań gospodarczych;
wyodrębnienie organizacyjne zespołu tych składników w istniejącym przedsiębiorstwie;
wyodrębnienie finansowe zespołu tych składników w istniejącym przedsiębiorstwie;
wykazanie, że zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydawanych w indywidualnych sprawach podatników. Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.257.2020.2.AKS), wskazał iż: „Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Dodatkowo, w wyroku z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 327/16, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że „okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, Segmenty Transportu i Myjni oraz Segment Stacji Paliw będą zespołami składników majątkowych wyodrębnionymi funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo w ramach Spółki, mogącymi stanowić niezależne, samodzielnie działające przedsiębiorstwa i tym samym na moment podziału będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa, w rozumieniu ustawy o VAT. W opinii Wnioskodawcy świadczą o tym następujące fakty i argumenty.

Wyodrębnienie funkcjonalne

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego dla uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą jest własność jednego podmiotu. Dodatkowo zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmująca te składniki musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, poprzez którą możliwe jest prowadzenie działań gospodarczych, którym służy ona w strukturze przedsiębiorstwa.

W tym kontekście wskazać należy, że zorganizowana działalność Segmentu Transportu i Segmentu Myjni, jak i działalność Segmentu Stacji Paliw, jest prowadzona w oparciu o składniki materialne i niematerialne niezbędne do realizacji działalności we właściwym dla nich zakresie i zgodnie z ich specyfiką, co zostało szczegółowo opisane w opisie zdarzenia przyszłego. Po planowanym Wydzieleniu całość zadań gospodarczych w zakresie działalności Segmentu Stacji Paliw będzie prowadzona przez Spółkę Przejmująca w oparciu o wspomniane składniki materialne i niematerialne, natomiast całość działań gospodarczych w zakresie działalności Segmentu Transportu i Segmentu Myjni będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę, również w oparciu o opisane składniki materialne i niematerialne.

O wyodrębnieniu funkcjonalnym poszczególnych Segmentów świadczy również fakt, iż każdy z Segmentów dotyczy odrębnych działań biznesowych, nie pozostających ze sobą w ścisłym powiązaniu. Dodatkowo, jak zostało to już wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, każdy z Segmentów posiada przypisany personel operacyjny, który wykonuje zadania dla celów poszczególnych Segmentów oraz dyrektorów: ds. transportu, przypisanego do Segmentu Transportu i Segmentu Myjni i ds. paliw, przypisanego do Segmentu Stacji Paliw.

Działalność Segmentu Stacji Paliw polega na sprzedaży paliw głównie odbiorcom zewnętrznym oraz w ograniczonym stopniu na rzecz własnej floty Wnioskodawcy (w ramach Segmentu Transportu). Z obiektywnych przyczyn praktycznych (Wnioskodawca posiada tylko 4 stacje paliw) nie byłoby możliwe ścisłe uzależnienie dostaw paliwa Segmentu Transportu od Segmentu Paliw, biorąc pod uwagę skalę działalności pierwszego z tych segmentów. W związku z tym Segment Stacji Paliw posiada własne kanały sprzedaży. Podobnie działalność Segmentu Transportu oraz Segmentu Myjni polega na sprzedaży usług odbiorcom niezwiązanym z klientami Segmentu Stacji Paliw Segment Transportu i Segment Myjni posiadają własne, odrębne od Segmentu Stacji Paliw kanały sprzedaży.

W ocenie Wnioskodawcy, pomiędzy składnikami majątkowymi, które mają zostać wydzielone do Centrum, a także pomiędzy składnikami pozostającymi w Spółce, istnieje wyraźny związek funkcjonalny. Segment Transportu i Segment Myjni funkcjonuje w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy w oparciu o przydzielone wyłącznie do niego składniki materialne i niematerialne. Składnikami tymi będą w szczególności środki trwałe i wartości niematerialne zapewniające zaplecze administracyjno-techniczne prowadzenia działalności, a także przydzieleni pracownicy. Tak samo sytuacja wygląda w przypadku działalności Segmentu Stacji Paliw, który w oparciu o przydzielony jemu majątek prowadzi działalność w zakresie odrębnym od pozostałych Segmentów.

Dodatkowo, w okresie przejściowym po Wydzieleniu, Wnioskodawca oraz Centrum będą prowadzić działalność gospodarczą na wyodrębnionych i przypisanych do nich przestrzeniach biurowych, gdzie znajduje się aktualna siedziba Wnioskodawcy (przy czym Centrum będzie operowało w oparciu o umowę najmu).

Działalność Segmentu Stacji Paliw posiada możliwość samodzielnego nabywania towarów i usług marketingowych na swoje potrzeby. Proces podejmowania decyzji w tym zakresie jest zależny od akceptacji dyrektora ds. paliw. Analogicznie odbywa się to w zakresie działalności Segmentu Transportu i Segmentu Myjni, tj. Segmenty te również posiadają możliwość samodzielnego nabywania towarów i usług marketingowych na swoje potrzeby. Proces podejmowania decyzji w tym zakresie jest zależny od akceptacji dyrektora ds. transportu, w ramach ustalonego budżetu przydzielonego do działalności danego Segmentu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisem przedstawionym w zdarzeniu przyszłym, zespół składników majątkowych składających się na Segment Stacji Paliw nie będzie stanowił zbioru przypadkowych elementów, lecz będzie zespołem składników powiązanych ze sobą w sposób funkcjonalny i celowy, które pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach. Składniki te będą wyodrębnione jako w pełni odrębna jednostka i będą one tworzyć określoną funkcjonalną całość, która umożliwi podjęcie samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Podobnie zespół składników majątkowych składających się na Segment Transportu i Segmentu Myjni nie będzie stanowił zbioru przypadkowych elementów, lecz będzie zespołem składników powiązanych ze sobą w sposób funkcjonalny i celowy, które pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach. Składniki te będą tworzyć określoną funkcjonalną całość, która umożliwi kontynuowanie samodzielnej działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa.

Wszystkie wskazane powyżej przesłanki świadczą zatem o wyodrębnieniu funkcjonalnym w ramach Spółki, zarówno Segmentu Stacji Paliw, jak i Segmentu Transportu i Segmentu Myjni.

Wyodrębnienie organizacyjne

Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze.

Przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.624.2020.2.MD, stwierdził że „Wyodręb-nienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie’’, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa”.

Mając na uwadze powyższe kryteria wyodrębnienia organizacyjnego, w ocenie Wnioskodawcy, Segment Transportu i Segment Myjni oraz Segment Stacji Paliw będą spełniały wymogi do uznania ich za wyodrębnione organizacyjnie w ramach Spółki. W szczególności będą o tym świadczyły uchwały zarządu lub regulamin organizacyjny obowiązujące w Spółce, które będą opisywały strukturę organizacyjną obowiązującą w ramach poszczególnych Segmentów, a także regulamin pracy regulujący kwestie pracownicze w poszczególnych Segmentach.

Należy również zwrócić uwagę na fakt, że Segment Stacji Paliw kierowany jest przez dyrektora ds. paliw, który odpowiada za zarządzanie i funkcjonowanie wyłącznie Segmentem Stacji Paliw. Jak zostało to już zaznaczone, Segment Stacji Paliw działa w oparciu o wyodrębniony zespół pracowników Wnioskodawcy, którzy pracują wyłącznie dla Segmentu Stacji Paliw (zgodnie z opisem przedstawionym w zdarzeniu przyszłym). Z dniem Wydzielenia wszyscy pracownicy pracujący wyłącznie dla Segmentu Stacji Paliw zostaną automatycznie, tj. w trybie art. 231 Kodeksu pracy, przeniesieni do Centrum, o czym zostaną wcześniej odpowiednio poinformowani. Po Wydzieleniu pracownicy ci będą wykonywać tę samą pracę dla Segmentu Stacji Paliw w ramach Spółki Przejmującej. Dodatkowo, jak to zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, pracownicy, których zakres obowiązków dotyczy realizacji zadań związanych z Segmentem Transportu i Segmentem Myjni, jak i dotyczących jego funkcjonowania, po podziale pozostaną w Spółce Dzielonej. Okoliczność, iż pracownicy Segmentu Stacji Paliw będą realizowali te same obowiązki przed jak i po dacie Wydzielenia, Wnioskodawca potwierdza, że będzie to zorganizowana część przedsiębiorstwa. W podobnym tonie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 marca 2018 r., sygn. akt II FSK 808/16: „Należy bowiem uwzględnić przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie stosunki prawne wynikające z krajowych regulacji z zakresu prawa pracy. Skoro pracownicy realizowali te same obowiązki zarówno przed zawarciem umowy dzierżawy, jak i w momencie dokonywania aportu, świadczy to o tym, że jest to zorganizowana część przedsiębiorstwa umożliwiająca prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej”.

O organizacyjnym wyodrębnieniu Segmentu Stacji Paliw w Spółce decyduje ponadto fakt odrębnego zarządzania przez różnych dyrektorów. Pracownicy odpowiedzialni za funkcjonowanie Segmentu Stacji Paliw składają raporty dotyczące działalności do dyrektora ds. paliw. Analogicznie wygląda sytuacja w odniesieniu do Segmentu Transportu i Myjni, tj. pracownicy odpowiedzialni za funkcjonowanie Segmentu Transportu i Segmentu Myjni składają raporty dotyczące działalności do dyrektora ds. transportu.

Dodatkowo, zgodnie z informacjami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego, wyodrębnienie organizacyjne realizowane będzie poprzez przypisanie odrębnie do Segmentu Stacji Paliw oraz do Segmentu Transportu i Segmentu Myjni poszczególnych składników majątku, takich jak: środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne i zobo-wiązania służące do realizacji powierzonych im zadań.

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji oraz biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego zaprezentowany na wstępie niniejszego wniosku, zdaniem Wnioskodawcy Segment Transportu i Segment Myjni oraz Segment Stacji Paliw stanowią odrębne zespoły składników majątkowych, wyodrębnione organizacyjnie w ramach Spółki, tym samym spełniać zatem będą kryterium wyodrębnienia organizacyjnego niezbędne dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe

W zgodzie z przeważającą praktyką organów podatkowych uznaje się, że niniejsza przesłanka oznacza sytuację w której sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej danego podmiotu pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo, stanowisko to zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 kwietnia 2017 r. (sygn. 3063-ILPP2-1.4512.11.2017.2.AWA): „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Natomiast wyodrębnienie finansowe nie oznacza pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, która odnosi się do całego przedsiębiorstwa”.

Nie należy jednak utożsamiać pojęcia „wyodrębnienie finansowe” z pełną samodzielnością finansową, która ze względów oczywistych nie może być osiągnięta, jako że jednostki organizacyjne nie mają odrębnej od osoby prawnej podmiotowości prawnej w stosunkach z osobami trzecimi. W doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, w szczególności wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 9 lutego 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-1. 4010.367.2017.1.JF) wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stwierdzono, iż: „o wyodrębnieniu finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienia finansowego nie należy utożsamiać zatem z pełną samodzielnością finansową”. Przywołana interpretacja indywidualna w sprawie podatkowej została wydana na gruncie ustawy o CIT, co zdaniem Wnioskodawcy nie stanowi przeszkody w przywoływaniu jej z uwagi na tożsamość definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, którą ustawodawca zawarł zarówno w ustawie o CIT, jak i w ustawie o VAT. Dodatkowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2020 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012. 419.2020.1.AA) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy [winno być: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – przypis Organu] stwierdził, iż wyodrębnienie finansowe: „nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Nie ma zatem konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa w celu spełnienia tej przesłanki.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, Segment Transportu i Segment Myjni oraz Segment Stacji Paliw będą wyodrębnione finansowo w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. System księgowy, na którym działa Wnioskodawca umożliwia przypisanie zarówno do Segmentu Transportu i Segmentu Myjni, jak i do Segmentu Stacji Paliw konkretne przychody i koszty związane z ich działalnością, czy też środki trwałe dotyczące każdego z rodzajów działalności prowadzonych przez poszczególne Segmenty.

Wyodrębnienie finansowe poszczególnych linii biznesowych będzie również wykazane w sprawozdaniu finansowym Wnioskodawcy za 2020 r., gdzie zostaną zobrazowane wyniki finansowe realizowane w roku obrotowym w rozbiciu na poszczególne Segmenty, zaś przed dokonaniem Wydzielenia Spółka sporządzi uproszczony rachunek zysków i strat dla działalności prowadzonej w poszczególnych Segmentach.

Biorąc pod uwagę planowany zakres funkcjonowania Segmentu Stacji Paliw, główne źródło przychodów stanowić będą przychody z tytułu sprzedaży paliw, podczas gdy głównym strumieniem przychodowym Segmentu Transportu i Segmentu Myjni będą przede wszystkim przychody ze sprzedaży usług transportowych oraz usług czyszczenia pojazdów ciężarowych. Ponadto, zarówno w ramach funkcjonowania Segmentu Stacji Paliw, jak i w ramach funkcjonowania Segmentu Transportu i Segmentu Myjni, możliwe będzie wyodrębnienie bezpośrednich kosztów związanych z prowadzonymi przez nie działalnościami gospodarczymi.

W związku z powyższym – w ocenie Wnioskodawcy – zarówno w odniesieniu do Segmentu Transportu i Segmentu Myjni, jak również do Segmentu Stacji Paliw, przesłanka wyodrębnienia finansowego zespołu składników w ramach istniejącego przedsiębiorstwa będzie spełniona.

Możliwość funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo

Ostatnim warunkiem uznania konkretnego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest możliwość stanowienia przez ten zespół odrębnego, niezależnego przedsiębiorstwa, które samodzielnie realizuje zadania gospodarcze.

W opinii Wnioskodawcy zespoły składników majątkowych, które tworzą Segment Transportu i Segment Myjni oraz Segment Stacji Paliw mają możliwość funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwa zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych.

Jako kryterium potwierdzające zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Taką argumentację można znaleźć w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2017 r. (sygn. 2461-IBPP3.4512.40.2017.2.KG), wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej organ stwierdził, że: „(...) wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową”.

Analogicznie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w powoływanym już wyżej wyroku z dnia 22 marca 2018 r. (sygn. akt II FSK 808/16), podnosząc iż: „okoliczność, iż zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

W ocenie Wnioskodawcy Segment Transportu i Segment Myjni oraz Segment Stacji Paliw stanowią wyodrębnione części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, które samodzielnie mogłyby realizować określone zadania gospodarcze wykorzystując przypisany zespół składników majątkowych, niezależnie od innych zdarzeń. Innymi słowy Segment Transportu i Segment Myjni i Segment Stacji Paliw stanowią organizacyjnie i finansowo wyodrębnione zespoły składników majątkowych, stworzone i przygotowane do prowadzenia określonej działalności gospodarczej jako niezależne przedsiębiorstwa zdolne samodzielnie realizować zadania i cele gospodarcze.

Zespół składników, zarówno pozostający w Spółce, jak i przenoszony do Spółki Przejmującej, będzie kontynuował prowadzony rodzaj działalności w odrębnych podmiotach, co efektywnie będzie mieć miejsce po podziale Wnioskodawcy opisanym w zdarzeniu przyszłym. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, oznacza, że zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych przypisanych do Segmentu Transportu i Myjni, jak i do Segmentu Stacji Paliw, mogą jednocześnie stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Podsumowanie

Mając na uwadze całą przytoczoną powyżej argumentację, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż jego zdaniem Segment Stacji Paliw stanowi, i będzie stanowił, zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ponieważ:

został do niego przypisany zespół składników materialnych/niematerialnych/osobowych, obejmujący również zobowiązania;
jest wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy;
jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy;
zespół składników przypisany do Segmentu Stacji Paliw jest przeznaczony do prowadzenia oraz realizacji określonych zadań gospodarczych odrębnych od pozostałej działalności Wnioskodawcy, tj. działalności w zakresie sprzedaży paliw;
ma zdolność do bycia samodzielnym przedsiębiorstwem.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że z uwagi na wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne Segmentu Transportu i Myjni, który ma pozostać w Spółce oraz Segmentu Stacji Paliw, który ma zostać wydzielony do Centrum, Segmenty będą na dzień Wydzielenia stanowiły odrębne zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i w związku z tym dokonanie Wydzielenia Segmentu Stacji Paliw nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla Wnioskodawcy, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Segmentu Stacji Paliw, mający zostać wyodrębniony ze Spółki, stanowi – w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – zorganizowaną część przedsię-biorstwa, a w konsekwencji transakcja jego przeniesienia do Spółki Przejmującej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie nr 1), jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych, wymienionych w pkt 1 powołanego przepisu, należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526, ze zm.; dalej jako: „KSH”).

W treści art. 529 § 1 KSH wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest – zgodnie z pkt 4 tego przepisu – podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej – art. 529 § 2 KSH.

Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 KSH.

Stosownie do art. 531 § 1 KSH, spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału.

Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 KSH).

Zgodnie z art. 532 § 1 KSH, do podziału spółki stosuje się przepis art. 441 § 3 oraz odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Cechą szczególną trybu podziału spółki wskazanego w art. 529 § 1 pkt 4 KSH jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu (następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną). W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 KSH), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Zatem następstwo prawne, w zakresie, o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zatem dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.; dalej jako: „Kodeks cywilny”), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy wszakże zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych i sprzedaży paliw. Działalność Spółki opiera się na trzech liniach biznesowych: Segmencie Transportu, Segmencie Myjni i Segmencie Stacji Paliw, których wyodrębnienie w strukturze Spółki oparte jest na uchwałach zarządu i regulaminie organizacyjnym, precyzującym strukturę organizacyjną. Wnioskodawca rozważa podział przez wydzielenie Segmentu Stacji Paliw do innego podmiotu jakim jest Centrum. Wydzielenie zostanie dokonane zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH. Do Spółki Przejmującej zostaną przeniesione wszelkie aktywa trwałe i obrotowe, w tym zobowiązania handlowe, a także wszelkie kontrakty związane z Segmentem Stacji Paliw; przejdą pracownicy związani z tym Segmentem. Stosowany w Spółce system finansowo-księgowy umożliwia przypisanie przychodów i kosztów, należności i zobowiązań, środków pieniężnych i zapasów, odrębnie dla każdego z Segmentów. Segment Stacji Paliw, w momencie przeniesienia na Spółkę Przejmującą, mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zadania gospodarcze. Spółka Przejmująca będzie kontynuowała działalność w zakresie Segmentu Stacji Paliw, do czego nie będzie konieczne angażowanie innych składników majątkowych niż przejęte od Spółki Dzielonej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy opisany zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Segmentu Stacji Paliw, mający zostać wyodrębniony ze Spółki, stanowi – w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji transakcja jego przeniesienia do Spółki Przejmującej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części, zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem zbycia, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak już powyżej wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego do przywołanych przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE wskazać należy, że przedmiotem wydzielenia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, tj. wyodrębniony w ramach istniejącej struktury przedsiębiorstwa Wnioskodawcy – na podstawie uchwał zarządu i regulaminu organizacyjnego – Segment Stacji Paliw, którego przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna paliw. Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, w kontekście zadanego pytania, prowadzi do wniosku, że zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na Segment Stacji Paliw, w momencie jego wydzielenia do Spółki Przejmującej, będzie stanowił organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie odrębną całość, posiadającą potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot. W konsekwencji powyższego Spółka Przejmująca będzie mogła prowadzić działalność z wykorzystaniem wniesionego do niej Segmentu Stacji Paliw – bez konieczności angażowania dodatkowych składników majątkowych – w dotychczasowym zakresie, obowiązującym przed wydzieleniem Segmentu z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Przy tym bez negatywnego wpływu na możliwość kontynuacji działalności w zakresie detalicznej sprzedaży paliw pozostaną okoliczności, że przejściowo Spółka Przejmująca zawrze umowę najmu powierzchni biurowych dla przejmowanych pracowników, a także będzie musiała uzupełnić pewne funkcję administracyjno-księgowe. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, funkcje te nie są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Segment Stacji Paliw, do którego przypisany został wydzielony zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z jego funkcjonowaniem, w szczególności aktywa trwałe i obrotowe, w tym zobowiązania, a także zespół pracowników i umowy związane z funkcjonowanie tego Segmentu, na moment wydzielenia do Spółki Przejmującej będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W takich okolicznościach czynność wniesienia Segmentu Stacji Paliw do Spółki Przejmującej nie będzie podlegała opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy, korzystając z wyłączenia od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ pragnie wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wątpliwości Wnioskodawcy wyrażonych w pytaniu nr 2, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidulane nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin