2021.03.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-1.4012.122.2021.2.RMA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.122.2021.2.RMA
z 19 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2021 r. (data wpływu 1 marca 2021 r.), uzupełnionym w dniu 9 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP4-1.4012.122.2021.1.RMA z dnia 5 marca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zrealizowanego projektu dotyczącego zakupu ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zrealizowanego projektu dotyczącego zakupu ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa swoim zakresem działania obejmuje wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wnioskodawca posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do podstawowych, własnych zadań Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 2 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 9 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Może ona również prowadzić działalność gospodarczą w sferze użyteczności publicznej, jak i poza nią, na zasadach określonych w przepisach o gospodarce komunalnej.

W dniu 30 grudnia 2011 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik VAT przez Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz otrzymała potwierdzenie VAT-5 rejestracji Gminy jako podatnika VAT czynnego.

W związku z wejściem w życie z dniem 10 sierpnia 2011 r. ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej został nałożony na jednostki sektora publicznego obowiązek stosowania określonych w ustawie środków poprawy efektywności energetycznej przy realizacji swoich zadań. Gmina w 2014 roku realizowała zadanie inwestycyjne w ramach projektu pn. „Poprawa bezpieczeństwa ekologicznego w regionie poprzez doposażenie OSP w ciężki samochód ratowniczo-gaśniczy”.

Przedmiotowy projekt dofinansowano ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2014.

Celem projektu była poprawa bezpieczeństwa ekologicznego w powiecie poprzez zakup ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem na potrzeby OSP poprzez zwiększenie ilości i jakości podstawowego sprzętu ratowniczo-gaśniczego.

W ramach realizacji projektu Gmina podpisała umowy z wykonawcami na realizację projektu oraz opłaciła faktury.

Jednym z załączników do wniosku o dofinansowanie było złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, który został zaliczony do kategorii wydatków kwalifikowanych projektu.

Wykonanie ww. zadania inwestycyjnego w całości zlecone zostało firmom zewnętrznym, posiadającym stosowne kwalifikacje/uprawnienia do wykonywania tego typu działalności, które wyłonione zostały zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych.

Faktury związane z realizacją inwestycji wystawione były na Gminę. Zakupiony ciężki samochód ratowniczo-gaśniczy służy wszystkim. Nabyte w ramach projektu towary nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak również nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z tego podatku. Realizowany projekt należy do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1, 9, 10, 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina jako beneficjent projektu zobowiązana jest zgodnie z umową o dofinansowanie do przedłożenia na koniec okresu trwałości projektu pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z właściwej izby skarbowej stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w przedmiotowym projekcie za wydatek kwalifikowalny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach otrzymanych od wykonawców w związku ze zrealizowanym projektem?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturach wystawionych przez wykonawców z tytułu realizacji ww. zadania. Nabywane przez Gminę towary i usługi w ramach realizowanego projektu będą służyły realizacji jej zadań statutowych i nie będą wykorzystane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego. Oznacza to, iż aby wyłączenie miało zastosowanie konieczne jest spełnienie dwóch warunków:

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od wykonawców w ramach projektu faktury VAT nie są podstawą do obniżenia przez Gminę podatku od towarów i usług naliczonego w związku z wykonaną infrastrukturą oraz usługami. Infrastruktura/usługi te nie były i nie będą wykorzystane do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, nie generowały żadnych przychodów ze sprzedaży. Służą one jedynie do realizacji zadań statutowych Gminy. W myśl bowiem art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zadanie inwestycyjne wykonane w ramach realizowanego projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, jest czynnością nie generującą przychodów oraz dochodu, związane jest z realizacją zadań własnych Gminy, a tym samym czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w stosunku do tych czynności Gmina nie będzie występowała jako podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, lecz jako organ władzy realizujący zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla których został powołany, tj. ustawy o samorządzie gminnym.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr IPTPP1/443-325/13-4/MG z dnia 26 czerwca 2013 r.,

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr IPTPP1/443-511/13-2/MG z dnia 23 września 2013 r.,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Nr IBPP4/443-85/11/AZ z dnia 27 stycznia 2011 r.,

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Nr ITPP3/443-228/14/MD z dnia 4 lipca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy (pkt 14) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny.

Gmina w 2014 roku realizowała zadanie inwestycyjne w ramach projektu pn. „Poprawa bezpieczeństwa ekologicznego w regionie poprzez doposażenie OSP w ciężki samochód ratowniczo-gaśniczy”.

Przedmiotowy projekt dofinansowano ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2014.

Celem projektu było poprawa bezpieczeństwa ekologicznego w powiecie poprzez zakup ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego wraz z wyposażeniem na potrzeby OSP poprzez zwiększenie ilości i jakości podstawowego sprzętu ratowniczo- gaśniczego.

W ramach realizacji projektu Gmina podpisała umowy z wykonawcami na realizację projektu oraz opłaciła faktury.

Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach otrzymanych od wykonawców w związku ze zrealizowanym projektem.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W opisanej sprawie przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie została spełniona. Gmina, realizując opisany we wniosku projekt, działa w ramach zadań własnych, określonych w ww. art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, z tytułu których nie jest ona uznawana za podatnika podatku od towarów i usług stosownie do uregulowań art. 15 ust. 6 ustawy - występuje jako organ władzy publicznej. Nabyte w ramach projektu towary nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT – zakupiony ciężki samochód ratowniczo-gaśniczy służy wszystkim mieszkańcom.

Zatem Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach otrzymanych od wykonawców w związku ze zrealizowanym projektem pn. „Poprawa bezpieczeństwa ekologicznego w regionie poprzez doposażenie OSP w ciężki samochód ratowniczo-gaśniczy”.

Tym samym stanowisko Gminy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin