Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.735.2020.3.PS
z 17 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia 10 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 26 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.) oraz pismem z dnia z dnia 10 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  
  Pana A
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  Panią B

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zainteresowani, w dniu 29 czerwca 2015 r. aktem notarialnym nabyli do majątku wspólnego nieruchomość gruntową składającą się z dwóch działek (x i y) położonych w województwie X, o łącznym obszarze xx ha. W małżeństwie obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Na podstawie zaświadczenia wydanego z upoważnienia Wójta Gminy w dniu 25 czerwca 2015 r. dla działki y ustalono przeznaczenie: ML/MN - przeznaczenie podstawowe teren zabudowy rekreacji indywidualnej, przeznaczenie dopuszczalne zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi nieuciążliwe. Przeznaczenie działki x określono jako: ML/MN - przeznaczenie podstawowe teren zabudowy rekreacji indywidualnej, przeznaczenie dopuszczalne - zabudowa jednorodzinna, usługi nieuciążliwe. Dojazd do tych działek został nabyty odrębnym aktem notarialnym. Dnia 29 czerwca 2015 r. aktem notarialnym Zainteresowani nabyli do majątku wspólnego 1/4 udziału w działce nr z stanowiącej drogę dojazdową do przylegających działek.

Działki zostały nabyte od osoby fizycznej, w związku z czym nie została wystawiona w związku z ich sprzedażą faktura VAT.

Po zakupie działki x i y podzielono na mniejsze oraz wydzielono drogi wewnętrzne: działki a, b, jak również tereny kanalizacyjne: działka c oznaczona w planie zagospodarowania "K".

W 2017 roku część z nich została sprzedana, tj. (dziewięć) działek wraz z przypadającymi udziałami w drodze wewnętrznej oraz działce c. Sprzedaż przeprowadzona była przy wsparciu pośrednika, który otrzymał wynagrodzenie w wysokości 20% sprzedanej nieruchomości, powiększone o podatek VAT. Wszystkie działki były sprzedane osobom prywatnym.

Z dniem 17 sierpnia 2015 r. Zainteresowany założył działalność gospodarczą i dokonał wyboru liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych. Zainteresowany zarejestrował się również jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności Zarejestrowanego jest zgodnie z PKD "Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania" (70.22.Z). Zainteresowana nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej i nie była nigdy zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Przedmiotowe działki nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Zainteresowanego. W akcie notarialnym sprzedaży działek zostało wskazane przez notariusza, że całość sprzedaży będzie opodatkowana podatkiem VAT z wyjątkiem udziału w drodze dojazdowej. Na podstawie aktu notarialnego od całości sprzedanych działek w tym od sprzedaży udziałów w drogach dojazdowych oraz terenach urządzeń kanalizacyjnych Zainteresowany odprowadził podatek VAT w wysokości 23%. Podatek dochodowy został rozliczony jak od sprzedaży majątku osobistego w całości przez Zainteresowanego w deklaracji PIT-39. Jednocześnie w złożonej deklaracji PIT-39 wykazano, że cały przychód ze sprzedaży zostanie przeznaczony w okresie dwóch lat na własne cele mieszkaniowe przez Zainteresowanego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 stycznia 2021 r. (data wpływu 28 stycznia 2021 r.) Wnioskodawca wskazuje, że zakupioną nieruchomość podzielono dokładnie na 29 odrębnych działek, czyli maksymalną ilość, na którą pozwalał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jednakże na żadnej z wydzielonych działek nie da się postawić trwałej zabudowy, poza ewentualną altaną na cele rekreacyjne z uwagi na warunki hydrogeniczne oraz rodzaj podłoża (torf).

Podział działki i częściowa sprzedaż zostały dokonane w związku z tym, że dopiero po zakupie, który był dokonany na cele prywatne (rodzinne) jako lokata kapitału, okazało się, że z działki można korzystać jedynie na cele rekreacyjne i nie ma możliwości, aby na działce została wzniesiona jakakolwiek trwała zabudowa. Sprzedane zostało ostatecznie 9 działek, pozostałe działki zainteresowani chcą zachować i korzystać z nich w celach rekreacyjnych.

Zainteresowani potwierdzają, że wszystkie działki zostały zbyte w drodze szeregu odrębnych czynności sprzedaży (każda działka z osobna) na rzecz szeregu różnych nabywców - osób prywatnych.

Przedmiotowe działki zostały zbyte przy pomocy pośrednika, który posiadał już gotową bazę potencjalnych nabywców. Nie były prowadzone żadne dodatkowe działania marketingowe w celu znalezienia potencjalnych nabywców (wystawienie oferty na portalu internetowym, banery, ogłoszenia w prasie, w radio / prospekty reklamowe / foldery - żadne z tych czynności nie były podejmowane w celu sprzedaży działek) poza kontaktem z klientem i transakcją z potencjalnymi nabywcami.

Jak opisano w punkcie pierwszym, działka została nabyta w celach prywatnych (na działce miał zostać wybudowany dom wolnostojący), jako lokata prywatnego kapitału Zainteresowanych. Zainteresowani zamierzali korzystać z działki dla celów prywatnych, rodzinnych, natomiast decyzję o podziale i późniejszej sprzedaży działek podjęto ze względu na warunki hydrogeniczne oraz rodzaj podłoża (torf), które uniemożliwiły realizacje planów Zainteresowanych, mimo że plan zagospodarowania przestrzennego taką możliwość przewidywał. Sprzedaż działek była podyktowana chęcią zrównoważenia nieudanej inwestycji i odzyskania choćby części zainwestowanych środków Zainteresowanych.

Zainteresowani nabyli w 2014 roku działkę w G. Działka została zakupiona dla celów prywatnych (rodzinnych). Zainteresowany pracował wówczas w G i planował związać się na dłużej z regionem.

Przed rokiem 2017, kiedy doszło do zbycia pierwszej z przedmiotowych działek, Zainteresowani nie zbywali żadnych nieruchomości.

Do działek nie zostały podłączone jakiekolwiek media. Zainteresowani nie wnosili do gminy o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jedynie procedowano podział zakupionej działki na mniejsze. Zainteresowani nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) Wnioskodawca wskazuje, że działki zostały sprzedane w lipcu, wrześniu, październiku i listopadzie 2017 roku. Działka, z której wydzielono później działki będące przedmiotem wniosku o interpretację, została nabyta ze środków własnych, z oszczędności zgromadzonych przez Zainteresowanych. Na poczet zakupu działki Zainteresowani nie korzystali z kredytu.

Powodem podziału działek były następujące okoliczności, Zainteresowani zakupili nieruchomość (działkę) od właściciela, którego nieruchomość zabudowana graniczy z zakupioną przez Zainteresowanych działką. Na działce sąsiadującej jest posadowiona zabudowa trwała (dom wolnostojący). Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał dla zakupionej przez Zainteresowanych działki możliwość postawienia na tym terenie trwałej zabudowy. Zainteresowani mieli wgląd w miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i na jego podstawie podjęli decyzję o zakupie działki. Dopiero w 2017 roku, kiedy planowali rozpocząć prace nad budową domu jednorodzinnego na zakupionej działce, okazało się, że podłoże (torf) oraz poziom wód gruntowych nie pozwalają na posadowienie na tym terenie żadnej trwałej zabudowy. Działki zostały podzielone w takim celu, aby możliwa była sprzedaż części działki, której Zainteresowani nie zamierzają użytkować. Z racji niemożliwości zrealizowania planów związanych z budową domu, część terenu (sprzedane działki) stała się Zainteresowanym niepotrzebna. Podzielenie działek na mniejsze pomogło Zainteresowanym w sprzedaży działek. Zainteresowani nadmieniają przy tym, że na ten moment nie zamierzają sprzedawać reszty działek. Działka, którą zakupili Zainteresowani, z racji tego, że nie da się na niej posadowić żadnej trwałej zabudowy, znacznie straciła na wartości względem ceny jej zakupu, a sprzedane działki w niewielkim stopniu tę stratę rekompensowały.

W momencie zakupu Zainteresowani kierowali się miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który przewidywał możliwość stawiania na tym terenie trwałej zabudowy. Sprzedający również oświadczył Zainteresowanym, że miejscowy plan zagospodarowania taką możliwość przewiduje. Dopiero w momencie rozpoczęcia pierwszych prac okazało się, że na tym terenie nie można wybudować nic trwałego, ze względu na rodzaj podłoża oraz warunki hydrogeniczne. W momencie zakupu więc, Zainteresowani nie wiedzieli, że na działce nie będzie można podejmować żadnych prac budowlanych, zmierzających do wzniesienia trwałej zabudowy.

Dom wolnostojący miał służyć celom rekreacyjnym, a dopiero potencjalnie w przyszłości mieszkaniowym. Zainteresowani zamierzali w dalszej przyszłości zamieszkać w tym domu, kiedy już zmniejszy się ich aktywność zawodowa. Zakupiona przez Zainteresowanych działka jest położona (…) i otoczona terenami zielonymi (las, uroczysko, dostęp do jeziora), stąd też planowali najpierw korzystać z niej w celach rekreacyjnych, a w dalszej przyszłości - mieszkaniowych.

Zakupiona działka w większości jest porośnięta lasem, stąd tak duża powierzchnia. Zainteresowani wybrali tę działkę z tego względu, że w cenie, jaką zapłacili za działkę, mogliby mieć w tej okolicy znacznie mniejszą (poniżej hektara), stąd została podjęta decyzja o zakupie działki większej. Zainteresowani negocjowali z poprzednim właścicielem działki zakup mniejszej powierzchni, natomiast druga strona nie chciała się zgodzić na podzielenie działki, stąd decyzja o zakupie całości. Działka została zakupiona dla celów osobistych Zainteresowanych. Zainteresowani planowali wybudować dom wolnostojący, z którego chcieli korzystać w celach rekreacyjnych, a w dalszej przyszłości, planowali w tym domu zamieszkać.

Jako lokata kapitału oznacza, że Zainteresowani, posiadając oszczędności chcieli kupić nieruchomość i w ten sposób ulokować swoje środki. Zainteresowani uważali zakup nieruchomości jako korzystne ulokowanie kapitału, mając na uwadze, że inwestycja w nieruchomości jest uznawana za inwestycję pewniejszą i bardziej korzystną, niż trzymanie zgromadzonych środków na kontach bankowych. Zainteresowani planowali kupić działkę o mniejszej powierzchni w regionie H, ale spodobała im się ta konkretna działka, którą nabyli, a poprzedni właściciel nie chciał się zgodzić na podzielnie działki na mniejsze. Zainteresowani, podejmując decyzję, liczyli się z tym, że jeżeli część nieruchomości okaże się dla nich nieprzydatna (teren okaże się zbyt duży), to być może podejmą decyzję o podziale działki na mniejsze i sprzedaży nieużytkowanej przez nich części. Nie było jednak zamysłem Zainteresowanych, aby kupić dużą działkę, podzielić ją na mniejsze i sprzedać z zyskiem.

Teren, na którym znajdują się działki, nie jest terenem turystycznym. Działki znajdują się w miejscowości V, (…). Działki mają dostęp do jeziora, niemniej w najbliższej okolicy nie ma atrakcji turystycznych. Są to tereny zielone, raczej dzikie i brakuje dookoła jakiejkolwiek infrastruktury turystycznej. Działki nie były wykorzystywane w żaden sposób przez Zainteresowanych przed ich sprzedażą.

Zainteresowani zbyli działkę w G w 2020 r., uzyskując ofertę od dewelopera, który z własnej inicjatywy zaoferował jej zakup.

Po 2017 roku Zainteresowani zbyli działkę w G. Miała też miejsce sprzedaż nieruchomości, w której Zainteresowany miał udziały. Udziały w nieruchomości Zainteresowany nabył w drodze spadku i wraz z resztą spadkobierców mających udziały w nieruchomości, została podjęta decyzja o sprzedaży.

Do opodatkowania transakcji podatkiem VAT skłoniły Zainteresowanego względy ostrożnościowe. Zainteresowany nie chciał się narazić na potencjalne ryzyko podatkowe i odsetki za opóźnienie, gdyby organy podatkowe uznały, że transakcje podlegały podatkowi VAT.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania:

1. Czy dokonaną sprzedaż przedmiotowych działek Zainteresowany powinien zakwalifikować na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, tj. jako odpłatne zbycie nieruchomości wchodzącej w skład majątku własnego, a nie jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3)?
2. Czy połowa kwoty z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek przypadająca na cenę sprzedaży jest przychodem Zainteresowanej ze źródła przychodów - odpłatne zbycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Zainteresowana powinna rozliczyć ten przychód w deklaracji PIT-39?

Stanowisko Zainteresowanych:

Zdaniem Zainteresowanego, dokonana sprzedaż działek powinna zostać zakwalifikowana na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, tj. jako odpłatne zbycie nieruchomości wchodzącej w skład majątku własnego, a nie jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zdaniem Zainteresowanych, połowa kwoty z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek przypadająca na cenę sprzedaży, stanowiła przychód Zainteresowanej, który powinien być kwalifikowany do źródła przychodów - odpłatne zbycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Zainteresowana powinna rozliczyć ten przychód w deklaracji PIT-39.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych:

W art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT ustawodawca wymienił źródła przychodu. W punkcie 3 powołanego artykułu, za źródło przychodu uznana została pozarolnicza działalność gospodarcza, zaś w punkcie 8 - odpłatne zbycie rzeczy (w tym nieruchomości) i wymienionych w nim praw majątkowych, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu pozarolniczej działalności gospodarczej i zostało dokonane - w przypadku nieruchomości i praw majątkowych - przed upływem 5 lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Co do zasady zatem odpłatne zbycie nieruchomości jest odrębnym źródłem przychodów, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT lecz tylko wówczas, jeżeli nie następuje w wykonaniu pozarolniczej działalności gospodarczej. Przepis ten koresponduje zatem z art. 5a pkt 6 in fine Ustawy o PIT który stanowi, że przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej nie mogą być jednocześnie zaliczane do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak wskazano w opisanym stanie faktycznym, Zainteresowani nabyli przedmiotowe działki do majątku wspólnego, działki nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych pozarolniczej działalności gospodarczej Zainteresowanego i Zainteresowany nie wykorzystywał przedmiotowych działek dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego, podjętą w składzie siedmiu sędziów z dnia z dnia 17 lutego 2014 r., sygn. akt II FPS 8/13 nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a ustawy o PIT odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c ustawy PIT.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, jak również uchwałę 7 sędziów, Zainteresowany uważa, że sprzedaż przedmiotowych działek nie stanowiła przychodu z prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, a powinna zostać zakwalifikowana na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, tj. jako odpłatne zbycie nieruchomości wchodzącej w skład majątku własnego. Wynika to z faktu, że Zainteresowany nabył te działki do majątku wspólnego, nie wprowadził ich do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej, co więcej, nigdy nie wykorzystywał tych działek w prowadzonej przez siebie działalności.

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażonych w interpretacji z dnia 23 stycznia 2020 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT2-1.4011.588.2019.3.KS, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w wyżej wskazanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

W przypadku zatem, gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona wówczas sprzedaż nieruchomości stanowi podstawę do zaliczenia tego przychodu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza - art. 10 ust. 1 pkt 3.

W sytuacji Zainteresowanych obie te przesłanki zostały spełnione. Nieruchomość nie została zbyta w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego pozarolniczej działalności gospodarczej i nie była wykorzystywana w tej działalności, co pozwala, zdaniem Zainteresowanego, na zakwalifikowanie przychodu ze sprzedaży przedmiotowych działek do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Zainteresowanego, konsekwentnie należy uznać, że połowa kwoty z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek przypadająca na cenę sprzedaży, stanowiła przychód Zainteresowanej ze źródła przychodów - odpłatne zbycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Zainteresowana powinna rozliczyć ten przychód w deklaracji PIT-39. Powyższe należy wywodzić z faktu, że jeżeli przedmiotowe działki nie zostały zbyte w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Zainteresowanego, ale w ramach sprzedaży z majątku prywatnego (wspólnego majątku obojga małżonków), to również Zainteresowana powinna złożyć deklarację PIT-39 i rozliczyć podatek dochodowy z tego tytułu. Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583), a zgodnie z art. 31 § 1, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność wynikającą ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. Natomiast w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. W świetle powyższego należy przyjąć, że skoro sprzedaż działek nastąpiła z majątku wspólnego, a udziały małżonków w tych nieruchomościach były równe, to rozliczenie podatku dochodowego od sprzedaży opisanych działek również spoczywa w równej mierze na obojgu małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c powołanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• prawa wieczystego użytkowania gruntów,
• innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się zatem między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością – zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto, przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutków działań podjętych przez Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjęto w odniesieniu do zakupionej nieruchomości, której część w postaci wydzielonych działek sprzedano, tj. rozważyć, czy czynności podjęte przez Zainteresowanych w związku z planowaną sprzedażą noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z okoliczności sprawy wynika, że:

1. Zainteresowani, w dniu 29 czerwca 2015 r. aktem notarialnym nabyli do majątku wspólnego nieruchomość gruntową składającą się z dwóch działek (x i y) położonych w województwie X. Zakupiona przez Zainteresowanych działka jest położona (…). Zakupiona działka w większości jest porośnięta lasem, stąd tak duża powierzchnia. Teren, na którym znajdują się działki, nie jest terenem turystycznym. Dojazd do tych działek został nabyty odrębnym aktem notarialnym. Dnia 29 czerwca 2015 r. aktem notarialnym Zainteresowani nabyli również do majątku wspólnego 1/4 udziału w działce stanowiącej drogę dojazdową do przylegających działek. Działki zostały nabyte od osoby fizycznej.
2. Działka, z której wydzielono później działki będące przedmiotem wniosku o interpretację, została nabyta ze środków własnych, z oszczędności zgromadzonych przez Zainteresowanych. Na poczet zakupu działki Zainteresowani nie korzystali z kredytu. Działka została zakupiona dla celów osobistych Zainteresowanych. Zainteresowani planowali wybudować dom wolnostojący, z którego chcieli korzystać w celach rekreacyjnych, a w dalszej przyszłości, planowali w tym domu zamieszkać kiedy już zmniejszy się ich aktywność zawodowa.
3. Zainteresowani, posiadając oszczędności chcieli kupić nieruchomość i w ten sposób ulokować swoje środki. Zainteresowani uważali zakup nieruchomości jako korzystne ulokowanie kapitału. Zainteresowani planowali kupić działkę o mniejszej powierzchni, ale poprzedni właściciel nie chciał się zgodzić na podzielnie działki na mniejsze. Zainteresowani, podejmując decyzję, liczyli się z tym, że jeżeli część nieruchomości okaże się dla nich nieprzydatna (teren okaże się zbyt duży), to być może podejmą decyzję o podziale działki na mniejsze i sprzedaży nieużytkowanej przez nich części. Nie było jednak zamysłem Zainteresowanych, aby kupić dużą działkę, podzielić ją na mniejsze i sprzedać z zyskiem.
4. Po zakupie działki x i y podzielono na mniejsze oraz wydzielono drogi wewnętrzne. Nieruchomości podzielono dokładnie na 29 odrębnych działek, czyli maksymalną ilość, na którą pozwalał miejscowy plan zagospodarowania przestrzeni. Podzielenie działek na mniejsze pomogło Zainteresowanym w sprzedaży działek Ostatecznie, przy wsparciu pośrednika, sprzedano 9 działek w lipcu, wrześniu, październiku i listopadzie 2017 roku. Pozostałe działki Zainteresowani chcą zachować i korzystać z nich w celach rekreacyjnych. Wszystkie działki zostały zbyte w drodze szeregu odrębnych czynności sprzedaży na rzecz szeregu różnych osób prywatnych.
5. Zainteresowani wskazują, że nie były prowadzone żadne dodatkowe działania marketingowe w celu znalezienia potencjalnych nabywców (wystawienie oferty na portalu internetowym, banery, ogłoszenia w prasie, w radio / prospekty reklamowe / foldery - żadne z tych czynności nie były podejmowane w celu sprzedaży działek) poza kontaktem z klientem i transakcją z potencjalnymi nabywcami.
6. Do działek nie zostały podłączone jakiekolwiek media. Zainteresowani nie wnosili do gminy o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jedynie procedowano podział zakupionej działki na mniejsze. Zainteresowani nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek.
7. Z okoliczności sprawy wnika też, że w sierpniu 2015 r. Zainteresowany założył działalność gospodarzą, której przedmiotem jest pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, ale przedmiotowe działki nie były w tej działalności wykorzystywane - nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Zainteresowanego.
8. Cały przychód ze sprzedaży zostanie przeznaczony w okresie dwóch lat na własne cele mieszkaniowe przez Zainteresowanego.
9. Zainteresowani nabyli w 2014 roku działkę w G. Działka została zakupiona dla celów prywatnych (rodzinnych). Zainteresowany pracował wówczas w G i planował związać się na dłużej z regionem.
10. Przed rokiem 2017, kiedy doszło do zbycia pierwszej z przedmiotowych działek, Zainteresowani nie zbywali żadnych nieruchomości.

Podnieść trzeba w tym miejscu, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności.

Tymczasem z okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowani wydzielili jedynie drogi wewnętrzne, natomiast nie uzbrajali terenu i nie zakupili go stricte w celu sprzedaży. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, a zakpione grunty nie służyły tej działalności. Zainteresowani zakupili teren miedzy innymi w celach rekreacyjnych (mieli zbudować na zakupionej nieruchomości dom) oraz w przypadku, gdy tak duży teren okaże się nieprzydatny, mieli podjąć decyzję o jego podziale i dokonać sprzedaży nieużytkowanej przez nich części. Podzielenie działek na mniejsze pomogło Zainteresowanym w sprzedaży działek.

Podnieść trzeba, że sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowani nie podejmowali również żadnych działań marketingowych korzystając po prostu z pośrednika, jak również do działek nie zostały podłączone jakiekolwiek media. Zainteresowani nie wnosili do gminy o zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jedynie procedowano podział zakupionej działki na mniejsze. Zainteresowani nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działek.

Jak wskazano we wniosku, Zainteresowani uważali zakup nieruchomości jako korzystne ulokowanie kapitału, mając na uwadze, że inwestycja w nieruchomości jest uznawana za inwestycję pewniejszą i bardziej korzystną, niż trzymanie zgromadzonych środków na kontach bankowych. Zainteresowani planowali kupić działkę o mniejszej powierzchni, ale spodobała im się ta konkretna działka, którą nabyli. Jak wskazano też we wniosku działki mają dostęp do jeziora, niemniej w najbliższej okolicy nie ma atrakcji turystycznych. Są to tereny zielone, raczej dzikie i brakuje dookoła jakiejkolwiek infrastruktury turystycznej. Działki nie były wykorzystywane w żaden sposób przez Zainteresowanych przed ich sprzedażą.

W tym zakresie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14, w którym wskazał, że „do naturalnych zachowań należy lokowanie wolnych środków finansowych w różne dobra, które w określonej perspektywie czasowej mogą zostać korzystnie spieniężone. Do takich dóbr należą m.in. nieruchomości. Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych (zatwierdzenie podziału, ustalenie warunków zabudowy – w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi”.

Mając na względzie całokształt powyższych okoliczności, jak również fakt, że:

• Zainteresowani nie poczynili na zbywanych działkach istotnych nakładów, które zwiększyłyby ich wartość, takich jak: uzbrojenie terenu w sieci wodociągową, kanalizacyjną, gazową, energetyczną, wycinka drzew i krzewów, wykonanie ogrodzenia,
• przed 2017 r. Zainteresowani nie dokonywali sprzedaży żadnych innych nieruchomości,

należy stwierdzić, iż taka sprzedaż ma charakter nieprofesjonalny i mieści się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Z treści wniosku nie wynika bowiem, iż sprzedaż działek nastąpi w ramach działalności gospodarczej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Brak jest zatem podstaw, aby podejmowane przez Zainteresowanych czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nie można bowiem uznać, że samo podzielnie działek na mniejsze, czy też wydzielenie dróg wewnętrznych, jak również fakt, że działki te położone są w atrakcyjnym terenie z punktu widzenia walorów naturalnego środowiska mogą być wystarczająca przesłanką do uznania by przychód z ich zbycia uznać za przychód z prowadzanej działalności gospodarczej prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy uznać, że przychody uzyskane przez Zainteresowanych z dokonanej w 2017 r. sprzedaży działek nie będą uzyskiwane ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż ich należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

W konsekwencji, w zawiązku z nabyciem nieruchomości w 2015 r. oraz dokonaną sprzedażą działek wydzielonych z tej nieruchomość w 2017 r., a więc przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, opłatne zbycie przedmiotowych działek, stanowić będzie źródło przychodu na podstawie tego przepisu.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Wraz z zawarciem małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa małżeńska obejmująca ich dorobek, chyba że ustrój ten zostanie umownie wyłączony przez zainteresowane strony. Wspólny majątek małżonków stanowią przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Dorobek obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, jeżeli tylko nie stanowią one odrębnego majątku jednego z małżonków.

Datą nabycia udziału w nieruchomości przez każdego z małżonków jest więc data nabycia przez tego małżonka, który udział w nieruchomości nabył do majątku wspólnego.

W konsekwencji przychód ze sprzedaży działek, jako przychód ze wspólnej własności, opodatkowuje się osobno u każdego z małżonków, przyjmując, że (wobec braku dowodu przeciwnego) ich udziały w tym dochodzie są równe (tj. po 50 proc.).

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Reasumując, stanowisko Zainteresowanych, w świetle którego dokonana sprzedaż działek powinna zostać zakwalifikowana na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako odpłatne zbycie nieruchomości wchodzącej w skład majątku własnego, a nie jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 – jest prawidłowe.

W konsekwencji prawidłowe jest również stanowisko, w świetle którego połowa kwoty z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek przypadająca na cenę sprzedaży, stanowiła przychód Zainteresowanej, który powinien być kwalifikowany do źródła przychodów - odpłatne zbycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Zainteresowana powinna rozliczyć ten przychód w deklaracji PIT-39.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego prze Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.