Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.917.2020.1.MD
z 22 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2020 r. (data wpływu 21 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dziadek Wnioskodawczyni A i babcia Wnioskodawczymi B od 1970 r. byli właścicielami (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska) lokalu mieszkalnego nr 2, położonego w C, o powierzchni użytkowej 71,55 m², składającego się z jednego pokoju, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Nadto – dziadek Wnioskodawczyni A od 1996 r. był właścicielem lokalu mieszkalnego nr 1, położonego w C, o powierzchni użytkowej 71,55 m², składającego się z dwóch pokoi, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Dnia 24 grudnia 2008 r. babcia Wnioskodawczyni B zmarła, a spadek po niej nabyli, na podstawie ustawy, mąż spadkodawczyni – A (dziadek Wnioskodawczyni) oraz dzieci spadkodawczyni – E (matka Wnioskodawczyni), F i G – po 1/4 części każde z nich (postanowienie Sądu H z dnia 14 grudnia 2018 r., (…).

Dnia 2 sierpnia 2018 r. dziadek Wnioskodawczyni A zmarł, a spadek po nim nabyli, na postawie ustawy, dzieci spadkodawcy – E (matka Wnioskodawczyni), F i G – po 1/3 części każde z nich (postanowienie Sądu H z dnia 14 grudnia 2018 r., (…).

Dnia 11 lutego 2019 r. matka Wnioskodawczyni E zmarła, a spadek po niej nabyła, na podstawie ustawy, córka spadkodawczyni – Wnioskodawczyni – w całości (postanowienie Sądu H z dnia 7 czerwca 2019 r., (…).

Jak wynika z zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w I z dnia 4 marca 2020 r., (…), podatek od nabycia przez Wnioskodawczynię, na podstawie dziedziczenia po E, udziału wynoszącego 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 1, położonego w C, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, oraz udziału wynoszącego 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 2, położonego w C, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku.

W dniu 5 marca 2020 r. pomiędzy F, Wnioskodawczynią oraz G i jego małżonką J doszło do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której m.in. Wnioskodawczyni sprzedała F i J (do majątku objętego wspólnością ustawową) za cenę łączną 105.000 zł cały przypadający jej udział wynoszący 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 1, położonego w C, o powierzchni użytkowej 71,55 m², składającego się z dwóch pokoi, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, oraz cały przypadający jej udział wynoszący 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 2, położonego w C, o powierzchni 71,55 m², składającego się z jednego pokoju, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (akt notarialny repertorium A (…) notariusza K).

Ze środków uzyskanych ze sprzedaży ww. udziałów (oraz środków własnych w wysokości 21.364 zł), Wnioskodawczyni nabyła od dewelopera lokal mieszkalny nr 5, położony w L, o powierzchni użytkowej 33 m². W dniu 23 kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni uiściła deweloperowi część ceny nabycia w wysokości 114.000 zł, zaś w dniu 3 sierpnia 2020 r. pozostałą część tej ceny w wysokości 12.364 zł (łącznie: 126.364 zł). Wnioskodawczyni posiada faktury VAT, potwierdzające dokonanie zapłaty ceny nabycia wskazanego wyżej lokalu mieszkalnego.

Aktualnie Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz ze swoim partnerem w lokalu mieszkalnym, położonym w Ł, o powierzchni użytkowej 30 m², który to lokal mieszkalny stanowi własność rodziców partnera Wnioskodawczyni.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni już od dłuższego czasu zamieszkuje w ww. lokalu mieszkalnym, który jest w pełni wyposażony, znajduje się w dogodnej dla Wnioskodawczyni lokalizacji (Wnioskodawczyni ma z tego lokalu dogodny dojazd do swojego aktualnego miejsca zatrudnienia), Wnioskodawczyni w najbliższym czasie nie planuje przeprowadzać się do nowo zakupionego lokalu mieszkalnego, jednak docelowo Wnioskodawczyni planuje tam zamieszkać.

Wnioskodawczyni tymczasowo planuje wynajmować zakupiony lokal mieszkalny. Wynajem ma na celu zachowanie mieszkania w dobrym stanie technicznym oraz ograniczenie kosztów jego utrzymania – do momentu pełnego wyposażenia tegoż lokalu (docelowego, zgodnego z oczekiwaniami Wnioskodawczyni) i zamieszkania w nim. Na dzień dzisiejszy, Wnioskodawczyni nie potrafi jednak określić, kiedy to nastąpi.

Wnioskodawczyni przysługuje także tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego, który to tytuł prawny wchodził w skład spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni – E. Aktualnie w przedmiotowym lokalu zamieszkuje jednak ojciec Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie planuje w przyszłości zamieszkiwać w przedmiotowym lokalu – jej plany mieszkaniowe związane są z nowo nabytym lokalem mieszkalnym nr 5, położonym w L.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni skorzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z przeznaczeniem środków pochodzących ze zbycia udziałów w prawie własności dwóch lokali mieszkalnych, nabytych w drodze dziedziczenia po zmarłej matce, na nabycie od dewelopera nowego lokalu mieszkalnego, docelowo na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, a jedynie tymczasowo z przeznaczeniem na wynajem?
2. Czy opisana sytuacja mieści się w definicji „własnych celów mieszkaniowych”?

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpłatne zbycie udziałów w prawie własności dwóch lokali mieszkalnych, nabytych w drodze dziedziczenia po zmarłej matce, nastąpiło w marcu 2020 r., przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (uwzględniając moment nabycia przedmiotowych udziałów przez spadkodawczynię, tj. matkę Wnioskodawczyni – przynajmniej co do udziałów pochodzących od zmarłego dziadka Wnioskodawczyni A). Co do zasady więc – po stronie Wnioskodawczyni powstał obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W takiej sytuacji, na gruncie obecnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, istnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku zapłaty ww. podatku – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości (lub udziałów w prawie własności nieruchomości) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, występuje ulga mieszkaniowa, która uwarunkowana jest tym, aby pozyskane ze zbycia środki przeznaczyć na „własne cele mieszkaniowe”. O ile spadkobierca przeznaczy uzyskane ze sprzedaży środki na realizację własnych celów mieszkaniowych (w ciągu 2 lat od końca roku podatkowego, w którym dokonano sprzedaży nabytej nieruchomości), może liczyć na zwolnienie z podatku dochodowego w tym zakresie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują, co należy rozumieć dokładnie pod pojęciem „własnych celów mieszkaniowych”. Nie określają także, kiedy te „własne cele mieszkaniowe" muszą być przez podatnika zrealizowane.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym – brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, przez pewien okres będzie go wynajmował i w przyszłości, po zakończonym okresie wynajmu, będzie zamieszkiwał w nim, realizując własne cele mieszkaniowe.

Zatem nie jest przeszkodą dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia wynajęcie lokalu mieszkalnego innemu podmiotowi. Środki uzyskane ze sprzedaży (nabytych w drodze dziedziczenia) udziałów w prawie własności nieruchomości, Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup lokalu mieszkalnego, w celu zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię w marcu 2020 r. udziałów w prawie własności nieruchomości, nabytych przez nią w lutym 2019 r. w drodze dziedziczenia po swojej matce (a przez matkę Wnioskodawczyni w sierpniu 2018 r. w drodze dziedziczenia po swoim ojcu, dziadku Wnioskodawczyni), stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów tej ustawy, ponieważ ich odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Zgodnie z art. 10 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Jednakże, wydatkowanie przez Wnioskodawczynię przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w prawie własności nieruchomości na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym będzie realizować własne cele mieszkaniowe, umożliwi zwolnienie od podatku dochodowego uzyskanego dochodu z ww. odpłatnego zbycia, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni planuje w zakupionym lokalu zamieszkać, a zatem będzie realizowała w nim własne potrzeby mieszkaniowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej ww. przepisem, w przypadku czasowego wynajmu nieruchomości nabytej na własne cele mieszkaniowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, czasowe wynajęcie nieruchomości samo w sobie nie może przesądzać o tym, że Wnioskodawczyni nie będzie realizowała w tej nieruchomości własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł bowiem w treści analizowanych przepisów (art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia. W tej sytuacji Wnioskodawczyni uważa, że dochód uzyskany ze sprzedaży ww. udziałów korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle zaś art. 21 ust. 1 pkt 131 powołanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zastrzeżenia wymaga, że od 1 stycznia 2019 r. zmianie uległa treść powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 1 pkt 5 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159), w powołanym przepisie wyrazy „dwóch lat” zastępuje się wyrazami „trzech lat”. W myśl art. 16 wskazanej ustawy zmieniającej przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z zacytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest wydatkowanie (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na „własne cele mieszkaniowe” podatnika, określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości.

Wedle art. 21 ust. 25 pkt 1 powołanej ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie zaś z art. 25a przywołanej ustawy wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 27 powołanej ustawy w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Według art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy.

Ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany.

Co istotne, nie jest więc przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie nieruchomości mieszkalnej innemu podmiotowi – i to zarówno przed realizacją własnego celu mieszkaniowego, jak i już po tym fakcie. Innymi słowy, nie ma znaczenia kolejność wykonywanych działań. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta z zamiarem realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

W świetle powyższego, co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył lokal w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w nim swoje potrzeby mieszkaniowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Dziadek Wnioskodawczyni A i babcia Wnioskodawczymi B od 1970 r. byli właścicielami (wspólność ustawowa majątkowa małżeńska) lokalu mieszkalnego nr 2, położonego w C, o powierzchni użytkowej 71,55 m², składającego się z jednego pokoju, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. Nadto – dziadek Wnioskodawczyni A od 1996 r. był właścicielem lokalu mieszkalnego nr 1, położonego w C, o powierzchni użytkowej 71,55 m², składającego się z dwóch pokoi, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. Dnia 24 grudnia 2008 r. babcia Wnioskodawczyni B zmarła, a spadek po niej nabyli, na podstawie ustawy, mąż spadkodawczyni – A (dziadek Wnioskodawczyni) oraz dzieci spadkodawczyni – E (matka Wnioskodawczyni), F i G – po 1/4 części każde z nich (postanowienie Sądu H z dnia 14 grudnia 2018 r., (…). Dnia 2 sierpnia 2018 r. dziadek Wnioskodawczyni A zmarł, a spadek po nim nabyli, na postawie ustawy, dzieci spadkodawcy – E (matka Wnioskodawczyni), F i G – po 1/3 części każde z nich (postanowienie Sądu H z dnia 14 grudnia 2018 r., (…). Dnia 11 lutego 2019 r. matka Wnioskodawczyni E zmarła, a spadek po niej nabyła, na podstawie ustawy, córka spadkodawczyni – Wnioskodawczyni – w całości (postanowienie Sądu H z dnia 7 czerwca 2019 r., (…). Jak wynika z zaświadczenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w I z dnia 4 marca 2020 r., (…), podatek od nabycia przez Wnioskodawczynię, na podstawie dziedziczenia po E, udziału wynoszącego 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 1, położonego w C, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, oraz udziału wynoszącego 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 2, położonego w C, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku. W dniu 5 marca 2020 r. pomiędzy F, Wnioskodawczynią oraz G i jego małżonką J doszło do zawarcia umowy sprzedaży, na mocy której m.in. Wnioskodawczyni sprzedała F i J (do majątku objętego wspólnością ustawową) za cenę łączną 105.000 zł cały przypadający jej udział wynoszący 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 1, położonego w C, o powierzchni użytkowej 71,55 m², składającego się z dwóch pokoi, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, oraz cały przypadający jej udział wynoszący 1/3 części w prawie własności lokalu mieszkalnego nr 2, położonego w C, o powierzchni 71,55 m², składającego się z jednego pokoju, kuchni wraz z pomieszczeniem przynależnym, dla którego Sąd D prowadzi księgę wieczystą (…), wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (akt notarialny repertorium A (…) notariusza K). Ze środków uzyskanych ze sprzedaży ww. udziałów (oraz środków własnych w wysokości 21.364 zł), Wnioskodawczyni nabyła od dewelopera lokal mieszkalny nr 5, położony w L, o powierzchni użytkowej 33 m². W dniu 23 kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni uiściła deweloperowi część ceny nabycia w wysokości 114.000 zł, zaś w dniu 3 sierpnia 2020 r. pozostałą część tej ceny w wysokości 12.364 zł (łącznie: 126.364 zł). Wnioskodawczyni posiada faktury VAT, potwierdzające dokonanie zapłaty ceny nabycia wskazanego wyżej lokalu mieszkalnego. Aktualnie Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz ze swoim partnerem w lokalu mieszkalnym, położonym w Ł, o powierzchni użytkowej 30 m², który to lokal mieszkalny stanowi własność rodziców partnera Wnioskodawczyni. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni już od dłuższego czasu zamieszkuje w ww. lokalu mieszkalnym, który jest w pełni wyposażony, znajduje się w dogodnej dla Wnioskodawczyni lokalizacji (Wnioskodawczyni ma z tego lokalu dogodny dojazd do swojego aktualnego miejsca zatrudnienia), Wnioskodawczyni w najbliższym czasie nie planuje przeprowadzać się do nowo zakupionego lokalu mieszkalnego, jednak docelowo Wnioskodawczyni planuje tam zamieszkać. Wnioskodawczyni tymczasowo planuje wynajmować zakupiony lokal mieszkalny. Wynajem ma na celu zachowanie mieszkania w dobrym stanie technicznym oraz ograniczenie kosztów jego utrzymania – do momentu pełnego wyposażenia tegoż lokalu (docelowego, zgodnego z oczekiwaniami Wnioskodawczyni) i zamieszkania w nim. Na dzień dzisiejszy, Wnioskodawczyni nie potrafi jednak określić, kiedy to nastąpi. Wnioskodawczyni przysługuje także tytuł prawny do innego lokalu mieszkalnego, który to tytuł prawny wchodził w skład spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni – E. Aktualnie w przedmiotowym lokalu zamieszkuje jednak ojciec Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie planuje w przyszłości zamieszkiwać w przedmiotowym lokalu – jej plany mieszkaniowe związane są z nowo nabytym lokalem mieszkalnym nr 5, położonym w L.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię w 2020 r. udziału w lokalu mieszkalnym nr 1 oraz udziału w lokalu mieszkalnym nr 2 w części nabytej przez jej matkę w drodze dziedziczenia po ojcu, stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie przez spadkodawczynię. Jednocześnie wydatkowanie przychodu z tego tytułu, na zakup lokalu mieszkalnego oraz nabycie własności tego lokalu zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uprawnia do zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt czasowego wynajmowania przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, w przypadku, gdy mieszkanie nabyte zostało w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Ponadto, okoliczność, że Wnioskodawczyni jest właścicielem innej nieruchomości mieszkalnej, jest bez znaczenia. Decydujące jest to, że Wnioskodawczyni zamieszka w nabytym lokalu mieszkalnym i będzie zaspokajała w nim własne cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.