Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.859.2020.2.MD
z 1 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 grudnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 25 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w związku ze śmiercią męża w dniu 28 października 2019 r., stała się właścicielką udziału 3/4 w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w A, w której aktualnie zamieszkuje (na skutek ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, Wnioskodawczyni uzyskała prawo 2/4 udziału w prawie własności, a na skutek dziedziczenia uzyskała dodatkowo 1/4 udziału w prawie własności wchodzącym w skład spadku po zmarłym mężu). Mieszkanie zostało nabyte jako wspólność ustawowa małżeńska Wnioskodawczyni i jej męża, przenoszącym własność aktem notarialnym z dnia 23 kwietnia 2008 r. Po zmarłym mężu Wnioskodawczyni dziedziczą: Wnioskodawczyni – 1/2 części, jej córka B 1/2 części. Córka C zrzekła się spadku w związku z tym nie znajduje się w kręgu spadkobierców.

W związku z zamiarem zmiany miejsca zamieszkania, Wnioskodawczyni planuje sprzedać mieszkanie w A i zamieszkać faktycznie w D. Wnioskodawczyni rozważa następujące scenariusze związane z wydatkowaniem na cele mieszkaniowe środków uzyskanych ze sprzedaży dotychczas zamieszkiwanej nieruchomości mieszkaniowej.

W pierwszym scenariuszu Wnioskodawczyni dokona sprzedaży zamieszkiwanego obecnie mieszkania, a następnie za całość w ten sposób uzyskanych środków kupi od zięcia udział w prawie własności domu jednorodzinnego obciążonego kredytem hipotecznym, a tak uzyskane środki zięć następnie przeznaczy na wcześniejszą spłatę części zaciągniętego kredytu hipotecznego. Wnioskodawczyni w tym wariancie zamieszka w domu jednorodzinnym w D razem z córką i zięciem. Dom jednorodzinny zostanie zakupiony w części ze środków zięcia, a w części z zaciągniętego na ten cel kredytu hipotecznego.

W drugim scenariuszu Wnioskodawczyni rozważa również taką sytuację, że tymczasowo przeprowadzi się do domu jednorodzinnego w D (zakupionego w części ze środków zięcia, a w części z zaciągniętego na ten cel kredytu), natomiast docelowo zamieszka w należącym do córki i zięcia mieszkaniu w D – i na zakup udziału w prawie własności tego mieszkania przeznaczy środki uzyskane ze zbycia mieszkania w A. Wnioskodawczyni w tym scenariuszu dokona zatem sprzedaży mieszkania w A, a następnie za całość uzyskanych w ten sposób środków dokona zakupu udziału w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w D, przy czym przez najbliższy czas nie będzie w tej nieruchomości zamieszkiwać, a będzie ona wynajmowana.

Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawczyni po śmierci męża zamieszkuje aktualnie samotnie w A, gdzie nie ma już żadnej najbliższej rodziny. Wnioskodawczyni posiada mieszkanie położone na drugim piętrze w bloku, bez windy. Ponadto sam blok nie jest przystosowany do użytku dla osób starszych. Wnioskodawczyni ma 63 lata, a na emeryturę przeszła w 2018 r. Z racji wieku Wnioskodawczyni, w niedalekiej przyszłości poruszanie się po schodach w starym budownictwie, stanie się dla Wnioskodawczyni uciążliwe. Jednocześnie Wnioskodawczyni chciałaby pomóc córce i zięciowi w wychowaniu bliźniaków, które urodziły się w 2019 r. Z tą myślą planuje przeprowadzkę do D, przy czym z uwagi na fakt, że wnuki najwięcej opieki będą potrzebować w najbliższych latach, Wnioskodawczyni rozważa przeprowadzkę do domu jednorodzinnego w D na stałe (pierwszy scenariusz), lub czasową przeprowadzkę do domu jednorodzinnego w D a po osiągnięciu przez wnuki wieku szkolnego, kolejną przeprowadzkę – do docelowego miejsca zamieszkania, tj. mieszkania w D należącego obecnie do córki i zięcia (drugi scenariusz).

Mieszkanie w D należące do córki i zięcia znajduje się na osiedlu E przy ul. F i jest dostosowane do potrzeb mieszkaniowych osób starszych. Znajduje się na parterze, w nowoczesnym budynku, na terenie ogrodzonym szlabanem, do którego przylegają ogródki działkowe idealne dla rekreacji osób starszych. Budynek, w którym znajduje się mieszkanie spełnia wszystkie najnowsze standardy i udogodnienia, posiada windę i dostosowany jest do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych (podjazdy, niskie progi). Dzięki temu Wnioskodawczyni w przypadku pogorszenia się jej stanu zdrowia będzie mogła dotrzeć do mieszkania bez konieczności pokonywania jakichkolwiek schodów lub przeszkód (w przeciwieństwie do domu jednorodzinnego w D, gdzie dostęp do jakichkolwiek pomieszczeń sypialnych wymaga pokonania schodów). Ponadto windą umożliwiony jest także zjazd do garażu podziemnego. Mieszkanie jest doskonale skomunikowane z całym D poprzez bliskość przystanku autobusowego na ul. F. Posiada również doskonały dostęp do niezbędnej infrastruktury, w tym do sklepów i instytucji – ok. 800 m do przychodni G, ok. 900 m do centrum handlowego H (w tym do poczty, UM w D). Osiedle oddzielone jest od ulicy zabudową jednorodzinną i ogródkami działkowymi, co sprawia, że nie dochodzą tam męczące odgłosy z ulicy. Powierzchnia mieszkania wynosi 46 m2, a w jego skład wchodzi salon, odrębna kuchnia, pokój dzienny, łazienka i przestronny taras. Do mieszkania przynależy piwnica i miejsce garażowe na parkingu podziemnym.

Z racji tego, że do mieszkania Wnioskodawczyni przeprowadzi się dopiero po osiągnięciu przez wnuki wieku szkolnego, Wnioskodawczyni razem z zięciem i córką wynajmie do tego czasu mieszkanie, przystosowując je jedynie w minimalnym zakresie do zamieszkania przez najemcę. Wynajem ma na celu pokrycie opłat ponoszonych z tytułu zarządu nieruchomością (czynsz + media) do czasu przeprowadzki Wnioskodawczyni. Mieszkanie zostanie wynajęte w formule najmu okazjonalnego z możliwością wcześniejszego rozwiązania umowy najmu okazjonalnego. Dzięki temu najemca opłacać będzie miesięczne opłaty, a odstępne uzyskane z najmu okazjonalnego Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na finalne dostosowanie mieszkania do swoich potrzeb.

Po upływie okresu najmu oraz remoncie związanym z dostosowaniem mieszkania do własnych potrzeb, Wnioskodawczyni zamierza przenieść się na stałe do tego mieszkania, przy czym jest ono zlokalizowane w niedalekiej odległości od domu jednorodzinnego, które zamieszkiwać będzie zięć z żoną (ok. 5 min. jazdy samochodem). Środki uzyskane ze sprzedaży udziału 3/4 w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w A, Wnioskodawczyni zamierza w każdym z rozpatrywanych scenariuszy, w całości przeznaczyć na cele mieszkaniowe – tj. na nabycie udziału w nieruchomości – domu jednorodzinnym w D, do którego Wnioskodawczyni zamierza się przeprowadzić z A lub na nabycie udziału w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w D, do której Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić się za jakiś czas po przeprowadzce do D.

W każdym z opisywanych przypadków przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości mieszkaniowej zostanie wydatkowany przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe w sposób opisany powyżej, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w każdym z dwóch opisanych scenariuszy środki uzyskane przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia udziału w prawie własności dotychczas zamieszkiwanej nieruchomości, a następnie przeznaczone w całości na nabycie udziału w prawie własności innej nieruchomości, będą zwolnione od podatku dochodowego na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w każdym ze scenariuszy przedstawionych we wniosku, środki uzyskane z odpłatnego zbycia 3/4 udziału w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej, a następnie przeznaczone w całości przez Wnioskodawczynię na nabycie udziału w prawie własności innej nieruchomości, jako dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości będą zwolnione od podatku dochodowego na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku scenariusza nr 1 – Wnioskodawczyni spełni wszystkie wymogi niezbędne do zastosowania zwolnienia. Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W ocenie Wnioskodawczyni, dochód ze zbycia nieruchomości mieszkaniowej w A, który zostanie w całości przeznaczony na zakup udziału w prawie własności domu jednorodzinnego w D powinien podlegać zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, ponieważ zostanie przeznaczony w całości na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni zmieni bowiem miejsce zamieszkania i przeprowadzi się do domu jednorodzinnego (gdzie będzie stale zamieszkiwać), zakupionego z dochodów ze zbycia mieszkania.

W przypadku scenariusza nr 2 – Wnioskodawczyni również spełni wszystkie wymogi niezbędne do zastosowania zwolnienia. Wnioskodawczyni rozważa zakup udziału w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w D należącej do córki i zięcia (mieszkanie znajduje się na osiedlu E przy ul. F), na własne cele z myślą, że zamieszka w tym mieszkaniu za jakiś czas (po osiągnięciu przez wnuki wieku szkolnego), a więc lokal ten zostanie nabyty z zamiarem realizacji przez Wnioskodawczynię własnych potrzeb mieszkaniowych rozumianych jako faktyczne zamieszkiwanie, tj. zajmowanie go jako miejsca swojego pobytu stałego.

Okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 tej ustawy.

Ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika. Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego (udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego), ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego.

Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany. Co istotne, nie jest więc przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie nieruchomości mieszkalnej innemu podmiotowi – i to zarówno przed realizacją własnego celu mieszkaniowego, jak i już po tym fakcie. Innymi słowy, nie ma znaczenia kolejność wykonywanych działań. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta z zamiarem realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

W świetle powyższego, co do zasady, podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w związku z zakupem lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne jedynie w sytuacji, gdy nabył lokal w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych i faktycznie realizuje lub będzie realizował w nim swoje potrzeby mieszkaniowe – a zatem w sytuacji opisanej w przedstawionym stanie faktycznym (drugi scenariusz). Podobne stanowisko wyrażone zostało w najnowszych interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w piśmie z dnia 15 lipca 2020 r. znak: 0115-KDIT2.4011.389.2020.1.MD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania
4. innych rzeczy,
   

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 6, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Według art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na mocy art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Powołany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w związku ze śmiercią męża w dniu 28 października 2019 r., stała się właścicielką udziału 3/4 w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w A, w której aktualnie zamieszkuje (na skutek ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, Wnioskodawczyni uzyskała prawo 2/4 udziału w prawie własności, a na skutek dziedziczenia uzyskała dodatkowo 1/4 udziału w prawie własności wchodzącym w skład spadku po zmarłym mężu). Mieszkanie zostało nabyte jako wspólność ustawowa małżeńska Wnioskodawczyni i jej męża, przenoszącym własność aktem notarialnym z dnia 23 kwietnia 2008 r. Po zmarłym mężu Wnioskodawczyni dziedziczą: Wnioskodawczyni – 1/2 części, jej córka B 1/2 części. Córka C zrzekła się spadku w związku z tym nie znajduje się w kręgu spadkobierców. W związku z zamiarem zmiany miejsca zamieszkania, Wnioskodawczyni planuje sprzedać mieszkanie w A i zamieszkać faktycznie w D. Wnioskodawczyni rozważa następujące scenariusze związane z wydatkowaniem na cele mieszkaniowe środków uzyskanych ze sprzedaży dotychczas zamieszkiwanej nieruchomości mieszkaniowej. W pierwszym scenariuszu Wnioskodawczyni dokona sprzedaży zamieszkiwanego obecnie mieszkania, a następnie za całość w ten sposób uzyskanych środków kupi od zięcia udział w prawie własności domu jednorodzinnego obciążonego kredytem hipotecznym, a tak uzyskane środki zięć następnie przeznaczy na wcześniejszą spłatę części zaciągniętego kredytu hipotecznego. Wnioskodawczyni w tym wariancie zamieszka w domu jednorodzinnym w D razem z córką i zięciem. Dom jednorodzinny zostanie zakupiony w części ze środków zięcia, a w części z zaciągniętego na ten cel kredytu hipotecznego. W drugim scenariuszu Wnioskodawczyni rozważa również taką sytuację, że tymczasowo przeprowadzi się do domu jednorodzinnego w D (zakupionego w części ze środków zięcia, a w części z zaciągniętego na ten cel kredytu), natomiast docelowo zamieszka w należącym do córki i zięcia mieszkaniu w D – i na zakup udziału w prawie własności tego mieszkania przeznaczy środki uzyskane ze zbycia mieszkania w A. Wnioskodawczyni w tym scenariuszu dokona zatem sprzedaży mieszkania w A, a następnie za całość uzyskanych w ten sposób środków dokona zakupu udziału w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w D, przy czym przez najbliższy czas nie będzie w tej nieruchomości zamieszkiwać, a będzie ona wynajmowana. Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawczyni po śmierci męża zamieszkuje aktualnie samotnie w A, gdzie nie ma już żadnej najbliższej rodziny. Wnioskodawczyni posiada mieszkanie położone na drugim piętrze w bloku, bez windy. Ponadto sam blok nie jest przystosowany do użytku dla osób starszych. Wnioskodawczyni ma 63 lata, a na emeryturę przeszła w 2018 r. Z racji wieku Wnioskodawczyni, w niedalekiej przyszłości poruszanie się po schodach w starym budownictwie, stanie się dla Wnioskodawczyni uciążliwe. Jednocześnie Wnioskodawczyni chciałaby pomóc córce i zięciowi w wychowaniu bliźniaków, które urodziły się w 2019 r. Z tą myślą planuje przeprowadzkę do D, przy czym z uwagi na fakt, że wnuki najwięcej opieki będą potrzebować w najbliższych latach, Wnioskodawczyni rozważa przeprowadzkę do domu jednorodzinnego w D na stałe (pierwszy scenariusz), lub czasową przeprowadzkę do domu jednorodzinnego w D a po osiągnięciu przez wnuki wieku szkolnego, kolejną przeprowadzkę – do docelowego miejsca zamieszkania, tj. mieszkania w D należącego obecnie do córki i zięcia (drugi scenariusz). Mieszkanie w D należące do córki i zięcia znajduje się na osiedlu E przy ul. F i jest dostosowane do potrzeb mieszkaniowych osób starszych. Znajduje się na parterze, w nowoczesnym budynku, na terenie ogrodzonym szlabanem, do którego przylegają ogródki działkowe idealne dla rekreacji osób starszych. Budynek, w którym znajduje się mieszkanie spełnia wszystkie najnowsze standardy i udogodnienia, posiada windę i dostosowany jest do potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych (podjazdy, niskie progi). Dzięki temu Wnioskodawczyni w przypadku pogorszenia się jej stanu zdrowia będzie mogła dotrzeć do mieszkania bez konieczności pokonywania jakichkolwiek schodów lub przeszkód (w przeciwieństwie do domu jednorodzinnego w D, gdzie dostęp do jakichkolwiek pomieszczeń sypialnych wymaga pokonania schodów). Ponadto windą umożliwiony jest także zjazd do garażu podziemnego. Mieszkanie jest doskonale skomunikowane z całym D poprzez bliskość przystanku autobusowego na ul. F. Posiada również doskonały dostęp do niezbędnej infrastruktury, w tym do sklepów i instytucji – ok. 800 m do przychodni G, ok. 900 m do centrum handlowego H (w tym do poczty, UM w D). Osiedle oddzielone jest od ulicy zabudową jednorodzinną i ogródkami działkowymi, co sprawia, że nie dochodzą tam męczące odgłosy z ulicy. Powierzchnia mieszkania wynosi 46 m2, a w jego skład wchodzi salon, odrębna kuchnia, pokój dzienny, łazienka i przestronny taras. Do mieszkania przynależy piwnica i miejsce garażowe na parkingu podziemnym. Z racji tego, że do mieszkania Wnioskodawczyni przeprowadzi się dopiero po osiągnięciu przez wnuki wieku szkolnego, Wnioskodawczyni razem z zięciem i córką wynajmie do tego czasu mieszkanie, przystosowując je jedynie w minimalnym zakresie do zamieszkania przez najemcę. Wynajem ma na celu pokrycie opłat ponoszonych z tytułu zarządu nieruchomością (czynsz + media) do czasu przeprowadzki Wnioskodawczyni. Mieszkanie zostanie wynajęte w formule najmu okazjonalnego z możliwością wcześniejszego rozwiązania umowy najmu okazjonalnego. Dzięki temu najemca opłacać będzie miesięczne opłaty, a odstępne uzyskane z najmu okazjonalnego Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na finalne dostosowanie mieszkania do swoich potrzeb. Po upływie okresu najmu oraz remoncie związanym z dostosowaniem mieszkania do własnych potrzeb, Wnioskodawczyni zamierza przenieść się na stałe do tego mieszkania, przy czym jest ono zlokalizowane w niedalekiej odległości od domu jednorodzinnego, które zamieszkiwać będzie zięć z żoną (ok. 5 min. jazdy samochodem). Środki uzyskane ze sprzedaży udziału 3/4 w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w A, Wnioskodawczyni zamierza w każdym z rozpatrywanych scenariuszy, w całości przeznaczyć na cele mieszkaniowe – tj. na nabycie udziału w nieruchomości – domu jednorodzinnym w D, do którego Wnioskodawczyni zamierza się przeprowadzić z A lub na nabycie udziału w prawie własności nieruchomości mieszkaniowej w D, do której Wnioskodawczyni zamierza przeprowadzić się za jakiś czas po przeprowadzce do D. W każdym z opisywanych przypadków przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości mieszkaniowej zostanie wydatkowany przez Wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe w sposób opisany powyżej, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Wedle art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Biorąc pod uwagę fakt, że nieruchomość współwłaścicielką, której w ¾ części po śmierci małżonka jest Wnioskodawczyni została nabyta przez Wnioskodawczynię i będącego spadkodawcą – Jej małżonka w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej odnieść należy się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Art. 31 § 1 cytowanej ustawy stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna.

Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego, stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło w 2008 r., tj. w momencie jego nabycia do majątku wspólnego małżonków. Z tej przyczyny planowane odpłatne zbycie udziału w prawie własności tego lokalu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. lokalu mieszkalnego nie będzie stanowić źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 10 ust. 6 powołanej ustawy i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie, w każdym z dwóch opisanych scenariuszy, nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w zw. z art. 21 ust. 25 tej ustawy, ponieważ Wnioskodawczyni nie uzyska z ww. tytułu dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Wobec powyższego stanowiska Wnioskodawczyni nie można było uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu zaś do przywołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji wskazać należy, że dotyczy ona tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.