Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.597.2020.2.JKT
z 2 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2020 r., (data wpływu 22 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 4 marca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy po dokonaniu aportu Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład będącym przedmiotem aportu Przedsiębiorstwa (w tym odpisów amortyzacyjnych od wartości budynków posadowionych na gruncie Właścicieli) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy po dokonaniu aportu Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład będącym przedmiotem aportu Przedsiębiorstwa (w tym odpisów amortyzacyjnych od wartości budynków posadowionych na gruncie Właścicieli). Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 lutego 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.597.2020.1.JKT wezwano o jego uzupełnienie, co też nastąpiło 4 marca 2021 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”), zgodnie z aktualnym wpisem do KRS, przedmiotem przeważającej jej działalności gospodarczej jest PKD 25.99.Z, Produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Do Spółki wniesiony będzie aport przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (dalej „Przedsiębiorstwo”) w zamian za dodatkowe udziały, przez podatnika prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą (dalej „Podatnik”), posiadającego udziały w Spółce.

Przedsiębiorstwo obejmuje zespół składników majątkowych, zarówno materialnych jak i niematerialnych, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zespół składników majątkowych, przy pomocy których Podatnik prowadzi działalność gospodarczą obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące Przedsiębiorstwo Podatnika;
2. środki trwałe;
3. narzędzia oraz niskocenne składniki majątku;
4. wartości niematerialne i prawne;
5. zapasy obejmujące materiały, produkcję niezakończoną oraz produkty gotowe i towary;
6. należności;
7. zobowiązania;
8. umowy, zarówno „przychodowe” jak i „kosztowe”;
9. tajemnice przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim know-how i baza klientów;
   
10. środki pieniężne;
    
11. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
    
    

W skład Przedsiębiorstwa wchodzą również budynki związane z prowadzoną działalnością, ujęte w ewidencji środków trwałych, posadowione na gruncie nie stanowiącym elementu Przedsiębiorstwa, będącym we wspólności ustawowej majątkowej pomiędzy małżonkami (dalej „Właściciele”).

Po aporcie Spółka będzie wynajmować lub wydzierżawiać przedmiotowy grunt od Właścicieli (grunt ten nie będzie przedmiotem aportu, gdyż znajduje się w majątku prywatnym i nie stanowi składnika Przedsiębiorstwa).

W ramach Przedsiębiorstwa prowadzonego przez Podatnika zatrudnionych jest także 23 pracowników. Składniki majątku mające być przedmiotem aportu oraz zaplecze kadrowe Przedsiębiorstwa, które ma zostać przeniesione na Spółkę, stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo, funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Majątek przenoszony w ramach aportu będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający kontynuowanie przez Spółkę działalności w zakresie produkcji. W ramach aportu do Spółki zostaną przeniesieni także pracownicy Przedsiębiorstwa w zakresie przewidzianym określonymi przepisami, w szczególności na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy. Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz konieczności współdziałania osób trzecich i ograniczeń umownych, Spółka wyjaśnia, że intencją Podatnika jest, aby na Spółkę przeszły wszystkie zobowiązania związane z Przedsiębiorstwem.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 2 marca 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.), Wnioskodawca wskazał, że:

W celu uściślenia poniższych opisów zdarzenia przyszłego należy na wstępie zaznaczyć, że w skład Przedsiębiorstwa które Podatnik zamierza wnieść aportem do Spółki, wchodzą m.in. nakłady w postaci budynków (dalej „Budynki związane z prowadzoną działalnością”), których szczegółowy opis zawarto poniżej. Po aporcie Spółka będzie wynajmować lub wydzierżawiać grunt na którym znajdują się Budynki związane z prowadzoną działalnością (grunt ten nie będzie przedmiotem aportu, gdyż znajduje się w majątku prywatnym Właścicieli, tj. Podatnika i jego żony (będących również wspólnikami w Spółce) i nie stanowi składnika Przedsiębiorstwa Podatnika). Spółka będzie wykorzystywać Budynki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą jako środek trwały w ramach działalności gospodarczej.

Ad. 1..

Budynki związane z prowadzoną działalnością, znajdujące się na gruncie będącym współwłasnością Właścicieli są następujące:

1. Budynek warsztatowy (biurowo-socjalny),
2. Budynek warsztatowy (tokarnia, polernia),
3. Budynek przemysłowy - warsztat (piaskarnia),
4. Hala magazynowa (środkowa),
5. Hala produkcyjna.
   
   

Nazwy Budynków związanych z prowadzoną działalnością wynikają z ewidencji środków trwałych, w której są ujęte. Budynki związane z prowadzoną działalnością są trwale związane z gruntem.

Wymienione Budynki związane z prowadzoną działalnością są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Na gruncie będącym współwłasnością Właścicieli nie ma innych budynków jak również budowli związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na gruncie będącym współwłasnością Właścicieli (tj. na działce na której znajdują się także Budynki związane z prowadzoną działalnością) znajdują się budynki niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą (dom prywatny, garaże), które nie wchodzą w skład Przedsiębiorstwa i nie stanowią przedmiotu niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zamiarem Podatnika jest przekazanie w ramach aportu wymienionych nakładów w postaci Budynków związanych z prowadzoną działalnością w sposób opisany poniżej, wchodzących w skład Przedsiębiorstwa.

Powyższe zrealizowane będzie w ramach aportu wniesienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w którego skład wchodzi zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący wymienione w nim składniki, w tym w nakłady w postaci Budynków związanych z prowadzoną działalnością.

Ad.2.

Poszczególne Budynki związane z prowadzoną działalnością pełnią określone funkcje, i tak w kolejności:

1. Budynek warsztatowy (biurowo-socjalny)
   
   • w części warsztatowej odbywa się proces produkcyjny pn. cięcie strumieniem wody,
     
   • w części Biurowo-socjalnej mieści się Biuro obsługi Klientów, biuro księgowej, biuro właściciela firmy, łazienka dla pracowników, toaleta i szatnia dla pracowników.
2. Budynek warsztatowy (tokarnia, polernia):
   
   • w części budynku znajduje się polernia i dział mechaniczny wyposażony w tokarnie, wiertarki, frezarki, polerki, itp.
     
   • w części budynku znajduje się magazyn wyrobów gotowych.
3. Budynek przemysłowy - warsztat (piaskarnia):
   
   • w budynku tym odbywa się proces czyszczenia spawów na gotowych wyrobach strumieniem ścierniwa.
4. Hala magazynowa (środkowa):
   
   • w budynku mieści się biuro konstruktorskie, spawalnia, magazyn materiałów do produkcji /blachy, ceowniki, profile, rury, pręty, itp./, stołówka dla pracowników, toaleta dla pracowników.
5. Hala produkcyjna:
   
   • w budynku tym znajdują się maszyny i urządzenia służące do przygotowywania elementów do dalszych procesów produkcji /cięcie na wymiar, gięcie, tłoczenie itp./ oraz składanie gotowych wyrobów.
   
   

Powierzchnia budynków ogółem wynosi ok. 1200 m².

Ad. 3.

W skład Przedsiębiorstwa, poza nakładami na Budynki związane z prowadzoną działalnością wchodzą następujące środki trwałe (grupy środków trwałych):

1. Maszyny, urządzenia, w tym m.in.: giętarki, prasy krawędziowe, nożyce gilotynowe, prasy mimośrodowe, spawarki, prasy hydrauliczne, szlifierki, wiertarki, przecinarki, zestawy komputerowe,
2. Narzędzia, przyrządy, w tym m.in.: stoły spawalnicze, przyłbice spawalnicze,
3. Środki transportu, w tym m.in.: samochody.
   
   

W ewidencji środków trwałych ujęta jest również inwestycja w obcym środku trwałym (całkowicie umorzona).

Ad. 4.

Wartości niematerialne i prawne wchodzące w skład Przedsiębiorstwa

1. Program (…),
2. Program (…),
3. Program (…) (licencja),
4. Program komputerowy (…),
5. Program produkcyjny (…).
   
   

Powyższe wartości niematerialne i prawne są całkowicie umorzone.

Ad. 5.

Przedmiotem planowanego aportu będzie całe Przedsiębiorstwo spełniające definicję przedsiębiorstwa z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w którego skład wchodzić będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący wymienione w nim składniki, w tym nakłady w postaci Budynków związanych z prowadzoną działalnością. Grunty nie będą stanowić przedmiotu aportu, gdyż nie wchodziły one nigdy w skład przedsiębiorstwa. Bez znaczenia będzie brak objęcia aportem gruntu, będącego w posiadaniu prywatnym Właścicieli, gdyż grunt ten Spółka będzie wynajmować lub wydzierżawiać od Właścicieli.

Ad. 6.

Po wniesieniu aportu Podatnik zamierza zlikwidować swoją indywidualną działalność gospodarczą.

Ad. 7.

Wnoszony aportem zespół składników majątkowych będzie posiadał pełną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot.

Ad. 8.

Zakup gruntu, o którym mowa w opisie sprawy dokonywany był w trzech okresach czasu. Pierwsze nabycie gruntu (bez zabudowań) nastąpiło w roku 1988. Kolejny zakup miał miejsce w 1996 r., gdzie zakupiony został grunt przylegający do wcześniej nabytego.

W 2002 roku został zakupiony grunt przyległy do nabytego w 1996 r.

Ad. 9.

Budynki związane z prowadzoną działalnością - historia

1. Na zakupionym w 1988 r. gruncie został wybudowany w 1989 roku „Budynek warsztatowy (biurowo-socjalny)”.

W związku z faktem, że w pierwszym okresie działalności gospodarczej Podatnik był płatnikiem karty podatkowej „Budynek warsztatowy (biurowo-socjalny)” został przyjęty w 1994 r. do ewidencji środków trwałych dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. W roku 1994 Podatnik był płatnikiem ryczałtu ewidencjonowanego. Od roku 1995 Podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług VAT.

W roku 1999 wybudowany został „Budynek warsztatowy (tokarnia, polernia)”, który w tym samym roku wprowadzony został do ewidencji środków trwałych.

Pod działalność gospodarczą została przeznaczona część gruntu. Na pozostałej części został pobudowany budynek mieszkalny.

1. Na części zakupionego w 1996 r. gruntu wybudowany został w roku 2004 budynek „Hala magazynowa (środkowa)”, (wprowadzony został do ewidencji środków trwałych w 2004 r.).
2. Na zakupionym w 2002 roku gruncie został wybudowany w 2008 r. budynek „Hala produkcyjna”, (wprowadzony został do ewidencji środków trwałych w 2008 r.).
3. W 2005 r. wybudowany został budynek „Budynek przemysłowy - warsztat (piaskarnia)”, (wprowadzony został do ewidencji środków trwałych w 2005 r.).
   
   

Dodać należy, że powyższe budynki znajdują się na trzech działkach ewidencyjnych.

Grunty, na których jest prowadzona działalność gospodarcza zostały nabyte z prywatnych zasobów finansowych Właścicieli jako powiększenie ich majątku prywatnego. Dopiero po kilku latach od nabycia zostały wykorzystane do poszerzenia i rozwinięcia prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad. 10.

Budynki są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej od momentu oddania ich do użytkowania.

Ad. 11.

Po wniesieniu aportu Spółka będzie mogła kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Podatnika wyłącznie o przedmiot aportu, w tym będzie mogła korzystać z Budynków jako środków trwałych, z uwzględnieniem konieczności zawarcia umów najmu/dzierżawy gruntu.

Ad. 12.

Po wniesieniu aportu Spółka nie będzie musiała angażować dodatkowych składników majątku. Spółka nie będzie musiała podejmować dodatkowych działań, żeby mogła kontynuować działalność gospodarczą Podatnika w tym samym zakresie, z uwzględnieniem konieczności zawarcia umów najmu/dzierżawy gruntu.

Ad. 13.

Wniesienie aportu do Spółki spowoduje jej przysporzenie majątkowe, w tym również z tytułu nakładów w postaci Budynków związanych z prowadzoną działalnością, znajdujących się, jak wspominano, na gruncie będącym współwłasnością Właścicieli. Tytułem tego grunt ten nadal będzie w posiadaniu Właścicieli. Zwykły rachunek ekonomiczny powoduje, że takie działanie (korzystanie z czyjegoś gruntu) nie może odbywać się bez opłat. Stąd konieczność najmu lub dzierżawy gruntu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po dokonaniu aportu Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład będącym przedmiotem aportu Przedsiębiorstwa (w tym odpisów amortyzacyjnych od wartości budynków posadowionych na gruncie Właścicieli)?

Zdaniem Wnioskodawcy, po otrzymaniu aportu Spółka będzie miała prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład będącym przedmiotem aportu Przedsiębiorstwa, w tym odpisów amortyzacyjnych od wartości budynków posadowionych na gruncie Właścicieli.

Spółka będzie przy tym zobowiązana kontynuować ich amortyzację w zakresie ustalenia wartości początkowej, metody amortyzacji oraz wysokości odpisów dokonanych przez podmiot wnoszący aport.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 Iutego1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej „ustawa o PDOP”, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m ustawy o PDOP, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o PDOP.

Stosownie do art. 16f ust. 1 ustawy o PDOP, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b ustawy o PDOP. Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych w ramach aportu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części regulują art. 15 ust. 1s, art. 16g ust. 9 i 10a oraz art. 16h ust. 3 i 3a ustawy o PDOP.

W myśl art. 15 ust. 1s ustawy o PDOP, wartość tę ustala się:

1. w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
2. w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.
   
   

W razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Tak wynika z art. 16g ust. 9 ustawy o PDOP. Przepis ten stosuje się m.in. w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego (art. 16g ust. 10a ustawy o PDOP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem wydanej interpretacji zgodnie z zadanym pytaniem wyznaczającym zakres interpretacji nie była kwestia oceny, czy aport o którym mowa we wniosku stanowił aport Przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej również: „ustawa CIT”), w zw. z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Okoliczność ta została przyjęta jako element zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Skutki wniesienia aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części szczegółowo regulują art. 15 ust. 1s, art. 16g ust. 9-10a oraz art. 16h ust. 3-3a ustawy podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 1s ustawy CIT, w przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych składników tego wkładu, w tym składników wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:

1. w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2. w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.
   
   

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy CIT, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust 10a ustawy CIT, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wnoszonej przez podmiot komercjalizujący, w drodze wkładu niepieniężnego.

Art. 16h ust. 3 i 3a ustawy CIT stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, od podlegających amortyzacji podatkowej składników majątku, wchodzących w skład nabytego w drodze aportu Przedsiębiorstwa (w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - fakt ten przyjęto jako element zdarzenia przyszłego) z uwzględnieniem wartości początkowej tych składników wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu, wnoszącego wkład, jak również z uwzględnieniem dokonanych przez ten podmiot odpisów amortyzacyjnych i przyjętej uprzednio metody amortyzacji.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy po dokonaniu aportu Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład będącym przedmiotem aportu Przedsiębiorstwa (w tym odpisów amortyzacyjnych od wartości budynków posadowionych na gruncie Właścicieli) jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.