Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.572.2020.2.SG
z 12 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.) uzupełnionym 19 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z dokonywanymi płatnościami odsetek na rzecz Kredytodawcy E będącego podmiotem transparentnym podatkowo w kraju swojej siedziby (tj. w Luksemburgu), z perspektywy obowiązków w podatku u źródła, zastosowanie powinny mieć zasady opodatkowania właściwe dla wspólników Kredytodawcy E, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z dokonywanymi płatnościami odsetek na rzecz Kredytodawcy E będącego podmiotem transparentnym podatkowo w kraju swojej siedziby (tj. w Luksemburgu), z perspektywy obowiązków w podatku u źródła, zastosowanie powinny mieć zasady opodatkowania właściwe dla wspólników Kredytodawcy E, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.572.2020.1.SG wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 19 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym, opodatkowaną od całości swoich dochodów w Polsce.

Spółka została nabyta przez grupę kapitałową X - międzynarodową firmę specjalizującą się w zarządzaniu inwestycjami w obszarze logistyki, nieruchomości, finansów oraz powiązanych technologii. Działalność X (poprzednio: „X1”) na rynku europejskim polega na inwestowaniu, realizacji oraz zarządzaniu najwyższej jakości nieruchomościami logistycznymi położonymi w całej Europie, w tym także w Polsce.

We wrześniu 2020 r. Spółka (wraz z pozostałym wyznaczonym portfelem nieruchomości logistycznych położonych w Europie należącym do X) została przeniesiona do nowego ogólnoeuropejskiego funduszu nieruchomości logistycznych zarządzanego przez X (dalej: „X2”). Wszystkie nieruchomości przeniesione do X2 będą traktowane jako inwestycje generujące dochód z najmu i przyczyniające się do długoterminowego wzrostu kapitału.

Inna spółka z grupy (również przeniesiona do X2 we wrześniu 2020 r.), B Sarl (dalej: „B Sarl”) - luksemburska spółka kapitałowa będąca odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, rezydent podatkowy Luksemburga - zawarła umowę kredytową - „Facility agreement” (dalej: „Umowa Kredytowa”) m.in. z Podmiotem C oraz Podmiotem D działającymi w charakterze kredytodawców i organizatorów kredytu – (dalej: „Banki”).

Finansowanie zostało udzielone w celu nabycia inwestycji (poprzez nabycie spółek celowych będących właścicielami nieruchomości), pokrycia niezbędnych kosztów transakcyjnych oraz refinansowania dotychczasowego finansowania spółek celowych (udzielenie nowego finansowania na pokrycie spłaty poprzedniego długu w spółkach). W tym celu Spółka, jak i inne nowo nabyte spółki, włączając w to spółki z innych jurysdykcji niż Polska, przystąpiły do Umowy Kredytowej stając się tym samym dłużnikiem Banków (w odpowiedniej części).

Zarówno Podmiot C, jak i Podmiot D są bankami z siedzibami w Wielkiej Brytanii.

Po zawarciu Umowy Kredytowej i udzieleniu finansowania, Podmiot C wraz ze spółką E SCSp (dalej: „Kredytodawca E”) zawarły umowę przeniesienia za wynagrodzeniem części finansowania (wierzytelności kredytowej) udzielonego przez Podmiot C na rzecz Kredytodawcy E w ten sposób, że w zakresie części finansowania to Kredytodawca E stanie się wierzycielem kredytowym. W rezultacie tego przeniesienia, Kredytodawca E dołączył do grona pozostałych kredytodawców (dalej łącznie jako: „Kredytodawcy”).

W Umowie Kredytowej przewidziano ponadto możliwość przystąpienia do niej w charakterze kredytodawców innych podmiotów.

Kredytodawca E jest spółką Societe en commandite speciale, tj. utworzonym zgodnie z prawem luksemburskim odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej. Zgodnie z wolą wspólników, Kredytodawca E jest funduszem utworzonym pod prawem luksemburskim, funkcjonującym jako transparentna dla celów podatkowych spółka Societe en commandite speciale. Jako podmiot transparenty podatkowo, Kredytodawca E nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast podatek jest rozliczany na poziomie jego wspólników.

Od finansowania udzielonego przez Banki naliczają się odsetki, przy czym kwoty zadłużenia udzielone poszczególnym spółkom, jak i same odsetki i inne należności związane z finansowaniem są możliwe do identyfikacji/pogrupowania w ten sposób, że strony wiedzą, który z banków ile udzielił finansowania. Jednocześnie każda spółka wie, ile zostało udzielonego jej finansowania oraz ile wynoszą narosłe od finansowania odsetki.

Jak zostało uprzednio wskazane, do Umowy Kredytowej zawartej przez B Sarl przystąpiły w charakterze kredytobiorców spółki celowe z grupy, przy czym spółki te mają siedziby zarówno w Polsce, jak i innych krajach Unii Europejskiej. W ramach Umowy Kredytowej środki finansowe zostały przekazane wyłącznie spółkom celowym. Łącznie stroną umowy po stronie kredytobiorcy jest ponad 40 podmiotów (z Polski i innych krajów), a dodatkowo umowa przewiduje możliwość zwiększenia zadłużenia oraz przystąpienia do umowy kolejnych podmiotów w przyszłości, jeżeli zajdzie taka potrzeba biznesowa. Tak liczna liczba podmiotów będących kredytobiorcą spowodowała konieczność uproszczenia oraz usprawnienia rozliczeń i administrowania płatnościami pomiędzy stronami Umowy Kredytowej. W tym celu w każdym państwie, w którym kredytobiorcy mają siedzibę, wyznaczono jeden podmiot z grupy pełniący funkcję pośrednika w płatnościach. W zakresie administrowania płatnościami polskich kredytobiorców (dalej: „Kredytobiorcy”), funkcję objąć ma B Sarl.

Podmiot ten będzie zbierał płatności od wszystkich kredytobiorców, a następnie będzie przekazywał je poprzez podmiot zbierający płatności (dalej: „Agent”) na rzecz Banków i Kredytodawcy E. Innymi słowy, ze strony dłużników będzie dokonywana jedna płatność (obejmująca odsetki od poszczególnych spółek) poprzez jeden podmiot z grupy, lecz środki składające się na nią będą płatnościami z poszczególnych spółek i płatność ta będzie przekazywana przez B Sarl na rachunek techniczny Agenta, który następnie będzie transferował odpowiednie kwoty do Banków oraz Kredytodawcy E. Niniejsze postanowienie, z uwagi na liczną grupę podmiotów spłacających odsetki, ma za zadanie usprawnić zbieranie i administrowanie płatnościami. W tym zakresie zarówno spółka zbierająca płatności, jak i Agent pełnią jedynie rolę pośredników, nie są właścicielami płatności i w żadnym zakresie nie decydują o ich przeznaczeniu (a jedynie wykonują polecenia spłat zgodnie z ustaleniami kredytobiorców).

Przyjęto przy tym następujący mechanizm rozliczeń płatności odsetkowych:

• każdego miesiąca Spółka będzie udzielała pożyczki na rzecz B Sarl w wysokości odsetek naliczonych od finansowania udzielonego na podstawie Umowy Kredytowej; pożyczka będzie udzielana w celu sfinansowania płatności odsetkowych;
• w imieniu Kredytobiorców B Sarl będzie dokonywał spłat odsetek (przez rachunek techniczny Agenta) na rzecz Kredytodawców zgodnie z postanowieniami Umowy Kredytowej, tj. raz na kwartał;
• w rezultacie powyższego, na podstawie art. 518 Kodeksu Cywilnego, B Sarl wstąpi w prawa Kredytodawców i tym samym stanie się wierzycielem Kredytobiorcy w zakresie uregulowanych spłat odsetek;
• na podstawie umowy ramowej zawartej pomiędzy B Sarl a Kredytobiorcami będzie dochodziło do wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań B Sarl i Kredytobiorców w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności, tj. wierzytelności każdego Kredytobiorcy względem B Sarl o zwrot kwoty udzielonej pożyczki i wierzytelności B Sarl względem każdego Kredytobiorcy o zwrot kwoty spłaconych w jego imieniu odsetek;
• na podstawie umowy ramowej kwota udzielonej przez Kredytobiorców pożyczki będzie mogła zostać przeznaczona wyłącznie na spłatę w imieniu Kredytobiorców naliczonych odsetek zgodnie z postanowieniami Umowy Kredytowej.
  
  

Należy także zauważyć, iż każda ze spółek przystępując do Umowy Kredytowej przez podpisanie aktu przystąpienia - „Accession Letter” upoważniła ponadto B Sarl do podejmowania w jej imieniu wszelkich czynności wynikających z Umowy Kredytowej, obejmujących w szczególności:

• przekazywanie informacji o kredytobiorcy do Banków i Kredytodawcy E i w zakresie przewidzianym w Umowie Kredytowej;
• składanie oświadczeń Bankom i Kredytodawcy E, w tym składanie wniosków o udostępnienie środków;
• uzgadnianie i podpisywanie wszelkich aneksów do dokumentów kredytowych;
• podejmowanie wszelkich innych niezbędnych czynności wynikających z Umowy Kredytowej.
  
  

Jednocześnie na podstawie Umowy Kredytowej Banki i Kredytodawca E upoważniły B Sarl do przekazywania w ich imieniu wszelkich informacji i żądań Kredytobiorcom.

Powyższe rozwiązanie zostało narzucone Kredytobiorcom przez Banki. Uzasadnieniem wprowadzenia powyższej struktury było uproszczenie relacji z Kredytobiorcami i techniczne usprawnienie zachodzących w jej ramach czynności.

W takim układzie to B Sarl:

• pobiera odsetki i inne należności wynikające z Umowy Kredytowej od wszystkich Kredytobiorców a następnie przekazuje je do Banków i Kredytodawcy E poprzez rachunek techniczny Agenta;
• reprezentuje wszystkich Kredytobiorców wobec Banków i Kredytodawcy E w zakresie czynności objętych Umową Kredytową;
• przekazuje poszczególnym Kredytobiorcom żądania Banków i Kredytodawcy E.
  
  

Tym sam relacja Kredytodawców z Kredytobiorcami w zakresie administrowania i zarządzania płatnościami została ograniczona do jednego podmiotu działającego w imieniu Kredytobiorców w charakterze pośrednika.

Jak wspomniano powyżej, B Sarl będzie przekazywał płatności wynikające z Umowy Kredytowej na rzecz Banków i Kredytodawcy E za pośrednictwem rachunku technicznego Agenta.

Zgodnie z Umową Kredytową, Agent będzie dodatkowo podejmował w imieniu Kredytodawców wskazane czynności techniczne i administracyjne, obejmujące m.in. przekazywanie Kredytobiorcom dokumentów kredytowych (przy czym nie będzie on zobowiązany do weryfikowania poprawności i kompletności otrzymanej dokumentacji) czy też informowanie Kredytodawców o zaległościach w płatnościach lub niedotrzymaniu warunków Umowy Kredytowej przez Kredytobiorców w przypadku powzięcia takich informacji.

Rolę Agenta będzie pełniła spółka wyznaczona przez Banki – Spółka F - rezydent podatkowy Wielkiej Brytanii.

Należy przy tym wskazać, że zarówno B Sarl, jak i Agent pełnią jedynie rolę pośredników zobowiązanych do przekazania otrzymanych płatności Kredytodawcom. Podmioty te nie są właścicielami płatności i w żadnym zakresie nie decydują o ich przeznaczeniu - wykonują wyłącznie polecenia spłat zgodnie z dokumentami kredytowymi i ustalonym harmonogramem.

Banki, Kredytodawca E, ani jego wspólnicy nie są podmiotami powiązanymi wobec Wnioskodawcy oraz innych spółek z grupy.

Na skutek nabycia przez Kredytodawcę E części finansowania (wierzytelności kredytowej) i stania się przez niego wierzycielem kredytowym, w zakresie przeniesionego na Kredytodawcę E finansowania, będą naliczały się odsetki należne Kredytodawcy E, których będzie cywilnoprawnym właścicielem. Spółka będzie zobowiązana do uiszczania odsetek od finansowania na rzecz Banków oraz - w części należnej Kredytodawcy E - na jego rzecz.

Wnioskodawca zaznacza, iż inne polskie spółki, które przystąpiły do Umowy Kredytowej również wystąpiły z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnoszącym się do tożsamego stanu faktycznego i obejmującym tożsame pytanie.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 15 marca 2021 r. Wnioskodawca wskazał:

• w zakresie objętym wnioskiem, tj. płatnościami odsetek na rzecz Kredytodawcy E, rzeczywistymi właścicielami (beneficial owner) w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”) oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wypłacanych odsetek są wyłącznie wspólnicy Kredytodawcy E,
• spółkom B Sarl oraz Agentowi nie przysługują odsetki, w stosunku do których są rzeczywistymi właścicielami w rozumieniu art. 4a pkt 29 Ustawy CIT oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
• Wnioskodawca posiada/będzie posiadał ważny certyfikat rezydencji podatkowej poszczególnych wspólników Kredytodawcy E,
• nie jest przewidywane, żeby kwota należności w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika przekraczała 2.000.000 zł. Jednakże, w przypadku gdyby kwota należności w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika przekroczyła 2.000.000 zł, w takiej sytuacji Wnioskodawca spełni odpowiednie wymogi przewidziane przez Ustawę CIT obowiązujące na moment wypłaty odsetek, w tym uzyska certyfikaty rezydencji wspólników Kredytodawcy E oraz dokona weryfikacji spełnienia przez nich przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 Ustawy CIT, a następnie będzie składała oświadczenia, o których mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy CIT w odniesieniu do każdego ze wspólników Kredytodawcy E, o ile wymogi te będą obowiązywały w momencie dokonywania wypłat odsetek na rzecz Kredytodawcy E.
  
  

Wnioskodawca podkreśla, że jego intencją nie jest zapytanie w zakresie art. 4a pkt 29 Ustawy CIT o status rzeczywistego właściciela w odniesieniu do wspólników Kredytodawcy E, a jedynie potwierdzenie, że w związku z dokonywanymi płatnościami odsetek, dla potrzeb ustalenia właściwych zasad opodatkowania podatkiem u źródła oraz poboru tego podatku, w związku z transparentnością podatkową Kredytodawcy E w kraju swojej siedziby (tj. w Luksemburgu), zastosowanie powinny mieć zasady opodatkowania i poboru podatku właściwe dla wspólników Kredytodawcy E, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, tj. konsekwencje podatkowe powinny być wywiedzione dla wspólników Kredytodawcy E.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał także dane identyfikacyjne zagranicznych podmiotów biorących udział w transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dokonywanymi płatnościami odsetek na rzecz Kredytodawcy E będącego podmiotem transparentnym podatkowo w kraju swojej siedziby (tj. w Luksemburgu), z perspektywy obowiązków w podatku u źródła, zastosowanie powinny mieć zasady opodatkowania właściwe dla wspólników Kredytodawcy E, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, tj. czy konsekwencje podatkowe powinny być wywiedzione dla wspólników Kredytodawcy E?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonywanymi płatnościami odsetek, dla potrzeb ustalenia właściwych zasad opodatkowania podatkiem u źródła oraz poboru tego podatku, w związku z transparentnością podatkową Kredytodawcy E w kraju swojej siedziby (tj. w Luksemburgu), zastosowanie powinny mieć zasady opodatkowania i poboru podatku właściwe dla wspólników Kredytodawcy E, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, tj. konsekwencje podatkowe powinny być wywiedzione dla wspólników Kredytodawcy E.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”), podatek dochodowy od wypłacanych na rzecz podatników niebędących rezydentami w Polsce należności z tytułu m.in. odsetek pobiera się w wysokości 20% (tzw. podatek u źródła).

Powyższą zasadę należy rozpatrywać z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do czego odsyłają art. 21. ust. 2 oraz art. 22a Ustawy CIT.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące m.in. art. 26 Ustawy CIT, szczegółowo regulującego obowiązki płatnika w tym zakresie.

W myśl art. 26 ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Natomiast zgodnie z art. 26 ust. 2e Ustawy CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le;
2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
   
   

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 7a Ustawy CIT, przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

• posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
• po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.
  
  

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika (art. 26 ust. 7b Ustawy CIT).

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności - art. 26 ust. 9 Ustawy CIT.

Zauważyć także należy, że na podstawie rozporządzeń Ministra Finansów, stosowanie art. 26 ust. 2e Ustawy CIT zostaje zawieszone/wyłączone do 31 grudnia 2020 r.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego złożonego wniosku, Spółka będzie wypłacała odsetki na rzecz Kredytodawcy E, który działa w formie prawnej luksemburskiej spółki SCSp. Spółki SCSp są podmiotami transparentnymi podatkowo w Luksemburgu, tj. nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast podatek jest rozliczany na poziomie wspólników.

Z uwagi na transparentny charakter Kredytodawcy E, Spółka, dokonując wypłat odsetek na jego rzecz będzie uprawniona przy zachowaniu warunków przewidzianych przez Ustawę CIT, do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła lub zwolnienia z podatku u źródła - stosownie do odpowiednich umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, mających zastosowanie do wspólników Kredytodawcy E (odpowiednio do ich rezydencji podatkowej).

Kredytodawca E, jako podmiot transparentny podatkowo, nie jest podatnikiem podatku dochodowego, dochód osiągany przez spółkę opodatkowany jest na poziomie wspólników, tym samym nie może ona korzystać z umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Jednocześnie właśnie z uwagi na jej transparentny charakter podatkowy, przy płatnościach odsetkowych Spółka będzie mogła zastosować umowy odpowiednie z uwagi na rezydencję podatkową wspólników Kredytodawcy E, gdyż to oni będą podatnikami w tym zakresie (dochód Kredytodawcy E dla celów podatkowych rozliczany jest na poziomie wspólników), przy założeniu spełnienia warunków zastosowania stawek i zwolnień wynikających z odpowiednich dla wspólników Kredytodawcy E umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, w tym warunków przewidzianych w art. 26 ust. 1 i ust. 7a Ustawy CIT.

Stanowisko, zgodnie z którym transparentność podatkowa cywilnoprawnego właściciela należności skutkuje tym, że status podatkowy/rezydencję podatkową i w konsekwencji zastosowanie umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy oceniać ze względu na rezydencję podatkową wspólników spółki transparentnej podatkowo, przy spełnieniu przez nich warunków zastosowania stawek i zwolnień z ww. umów przewidzianych przez Ustawę CIT, było wielokrotnie potwierdzane w licznych interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. w interpretacji:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z:
  
  • 29 listopada 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.406.2019.3.MO,
  • 30 października 2017 r., Znak: 0114-KDIP2- 1.4010.221.2017.2.JC,
  • 2 października 2019 r., Znak: 0115-KDIT2-1.4011.234.2019.2.MK
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z:
  
  • 17 kwietnia 2015 r., Znak: IBPB1/2/4510-9/15/AK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z:
  
  • 3 lutego 2017 r., Znak: 1462-IPPB1.4511.1069.2016.2.KS1,
  • 3 lutego 2017 r., Znak: 1462-IPPB3.4510.992.2016.2.DP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z:
  
  • 30 września 2009 r., Znak: ILPB3/423-546/09-4/MM.
  
  
  
  

Jak stanowi Ustawa CIT, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. W tym zakresie należy wskazać, że w przypadku wypłat na rzecz Kredytodawcy E oraz w kontekście jej transparentnego charakteru, w celu zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła, wymogi formalne takie jak certyfikat rezydencji powinny być spełnione w odniesieniu do podatników, a więc wspólników Kredytodawcy E, bo to na ich status Spółka zobowiązana jest patrzeć przy dokonywanych wypłatach.

Tym samym Spółka będzie w posiadaniu ważnych certyfikatów potwierdzających rezydencję podatkową wspólników Kredytodawcy E.

Ponadto na Spółce jako na płatniku ciąży weryfikacja warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, i w tym zakresie Spółka jako płatnik jest obowiązana do dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 Ustawy CIT.

Należy podkreślić, iż w ocenie Spółki, weryfikacja warunków zastosowania stawki innej niż wynika to z Ustawy CIT, powinna być dokonana w odniesieniu do wspólników Kredytodawcy E, bo to ich status Spółka jest zobowiązana zweryfikować przy dokonywanych wypłatach.

Jak zostało wskazane powyżej, z uwagi na nowelizację przepisów Ustawy CIT, w aktualnym jej brzmieniu, Spółka, dokonując w przyszłości płatności odsetkowych powyżej dwóch milionów złotych na rzecz Kredytodawcy E będzie zobowiązana co do zasady do pobrania podatku od kwoty powyżej tego progu w odniesieniu do każdego z podatników będącego wspólnikiem Kredytodawcy E. Jednocześnie art. 26 ust. 7a Ustawy CIT pozwala nie pobierać podatku, pod warunkiem złożenia oświadczenia przez płatnika, że:

• posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
• po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 Ustawy CIT.
  
  

W celu zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową w zakresie płatności powyżej dwóch milionów złotych, Spółka spełni odpowiednie wymogi przewidziane przez Ustawę CIT obowiązujące na moment wypłaty odsetek, w tym uzyska certyfikaty rezydencji wspólników Kredytodawcy E oraz dokona weryfikacji spełnienia przez nich przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 Ustawy CIT, a następnie będzie składała oświadczenia, o których mowa w art. 26 ust. 7a Ustawy CIT w odniesieniu do każdego ze wspólników Kredytodawcy E, o ile wymogi te będą obowiązywały w momencie dokonywania wypłat odsetek na rzecz Kredytodawcy E.

Zasadność powyższego stanowiska została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych, m.in. w powołanej już interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 listopada 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.406.2019.3.MO.

Podsumowując wcześniej przytoczone argumenty, w opinii Spółki, w zakresie obowiązków w podatku u źródła od odsetek płaconych przez Spółkę na rzecz Kredytodawcy E, w związku z jego transparentnością podatkową w kraju siedziby (tj. w Luksemburgu), konsekwencje podatkowe powinny być wywiedzione dla wspólników Kredytodawcy E, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji, w związku z dokonywanymi wypłatami odsetek na rzecz Kredytodawcy E, Spółka, działając jako płatnik podatku u źródła, będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłacanych odsetek, z uwzględnieniem obniżonej stawki podatku lub zwolnienia z podatku przewidzianych we właściwej dla wspólnika Kredytodawcy E umowie w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, tj. biorąc pod uwagę status podatkowy wspólników Kredytodawcy E. Oznacza to, że zastosowanie będzie miała właściwa dla wspólnika Kredytodawcy E umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu pod warunkiem spełnienia warunków formalnych zastosowania stawek i zwolnień przewidzianych w ww. umowach, wymaganych na moment wypłaty odsetek na rzecz Kredytodawcy E.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na marginesie, odnosząc się do sformułowania Wnioskodawcy zawartego w uzasadnieniu własnego stanowiska, że „Zauważyć także należy, że na podstawie rozporządzeń Ministra Finansów, stosowanie art. 26 ust. 2e Ustawy CIT zostaje zawieszone/wyłączone do 31 grudnia 2020 r.”, Organ wskazuje, iż odroczenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT zostało przedłużone do 30 czerwca 2021 r. (§ 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz.U. z 2020 r., poz. 2421).

Okoliczność ta pozostaje jednak bez wpływu na ocenę stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.