Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.118.2021.1.MD
z 12 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania, że opisana we wniosku sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – jest prawidłowe,
• braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do sprzedaży działek nr 1, 2. – jest prawidłowe,
• braku możliwości wybrania opodatkowania dostawy budynku/budowli – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że opisana we wniosku sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do sprzedaży działek nr 1, 2 oraz braku możliwości wybrania opodatkowania dostawy budynku/budowli.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (sprzedający) zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości położonej w obrębie x. C., gminie C., powiecie x., województwie a., stanowiącej działki gruntu oznaczone w ewidencji gruntów numerami 1 i 2 o łącznej powierzchni 0,1867 ha.

Dla opisanej wyżej nieruchomości Sąd Rejonowy w X. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, w której w dziale drugim jako właściciel wpisana jest spółka pod firmą: D. spółka z ograniczoną spółka komandytowa z siedzibą w M. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 27 listopada 2020 roku udokumentowanej aktem notarialnym repertorium A nr X/2020 sporządzonym przez notariusza w M. Na ww. nieruchomości znajduje się parterowy, murowany budynek pawilonu handlowego o pow. użytkowej według inwentaryzacji powykonawczej 408,50 m2 wraz z urządzeniami budowlanymi, instalacjami wewnętrznymi i zewnętrznymi z infrastrukturą techniczną i drogową oraz pylonem reklamowym, który to budynek został wybudowany w roku 2020 na podstawie ostatecznego i prawomocnego pozwolenia na budowę i przyjęty do użytkowania zgodnie z okazaną notariuszowi ostateczną decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w X. z dnia 3 marca 2020 r., P.

Ww. nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa Wnioskodawcy ani jego zorganizowanej części.

Budynek pawilonu handlowego zlokalizowany jest na działce nr 1, parking dla samochodów wraz z utwardzeniem terenu zlokalizowany jest na działce nr 1 i 2, a pylon reklamowy na działce nr 1.

Budynek pawilonu handlowego wraz z infrastrukturą, parkingami, utwardzeniem terenu i pylonem zostały oddane do użytkowania decyzją z dnia 3 marca 2020 r. i z tą datą nastąpiło pierwsze zajęcie (używanie) obiektów (budynków, budowli lub ich części) posadowionych na ww. działkach.

Symbol PKOB poszczególnych budynków i budowli, znajdujących się na działkach będących przedmiotem sprzedaży w momencie dostawy w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.):

• budynek pawilonu handlowego – 1230,
• parking dla samochodów wraz z utwardzeniem terenu zlokalizowany – 2112,
• pylon reklamowy – 2420.
  
  

Ww. obiekty (budynki i budowle) posadowione na ww. działkach są trwale związane z gruntem.

Sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. budynków i budowli.

Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w okresie od oddania ich do użytkowania do momentu planowanej transakcji.

Budynki/budowle nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku.

Obiekty były wykorzystywane jako przedmiot najmu. Ww. nieruchomość została oddana w najem na rzecz spółki pod firmą S. sp. z o.o. z siedzibą w L. na podstawie umowy najmu z dnia 28 marca 2018 roku, zmienionej aneksem nr 1 z dnia 23 stycznia 2019 roku. Przedmiot najmu został oddany 10 marca 2020 r.

Sprzedający nabył nieruchomość zabudowaną budyniem pawilonu handlowego będącego już przedmiotem najmu – najemca prowadzi w nim sklep spożywczy.

Ten sam najemca wynajmuje obiekt od jego wybudowania i uzyskania pozwolenia na użytkowanie.

Strony ww. umowy przedwstępnej zobowiązały się zawrzeć umowę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, zgodnie z którą Kupujący zapłaci Sprzedającemu ustaloną kwotę powiększoną o należny podatek od towarów i usług według stawki 23%.

Kupujący to osoby fizyczne, prowadzące działalność gospodarczą, są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Przedmiotowa nieruchomość sprzedawana jest w celu uzyskania zasobów finansowych, w tym na inne projekty inwestycyjne.

Sprzedający od zakupu nieruchomości zabudowanej obiektem nie dokonywał jej modernizacji ani ulepszeń na nieruchomości.

Sprzedający podjął następujące działania marketingowe celem sprzedaży nieruchomości: przekazał informacje w tym zakresie do zainteresowanych biura pośrednictwa.

Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zamierza przeznaczyć na cele prowadzonej działalności.

Sprzedający dokonywał już wcześniej sprzedaży nieruchomości niezabudowanej w miejscowości:

• K., działka 3 – transakcja z 20 listopada 2020 r.
• K., działka 4 – transakcja z 13 listopada 2020 r.
  
  

Nieruchomości te zostały nabyte przez Sprzedającego w celach inwestycyjnych, między innymi realizacji obiektów z przeznaczeniem pod wynajem.

Na ww. nieruchomościach przygotowywane były/realizowane inwestycje budowlane między innymi w celu realizacji obiektów z przeznaczeniem pod wynajem.

Środki uzyskane z ww. sprzedaży działek zostały przeznaczone na cele działalności gospodarczej.

Sprzedający posiada również inne nieruchomości oferowane do sprzedaży, tj. zabudowaną nieruchomość w miejscowości B.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy planowana transakcja sprzedaży nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej również: „podatek VAT”)?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 – Czy planowana transakcja sprzedaży nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 bądź 10a ustawy o podatku od towarów i usług?
3. Czy strony przedmiotowej transakcji przed dniem dokonania dostawy budynku/budowli będą mogły złożyć zgodne oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku/budowli?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Wnioskodawcy, opisana we wniosku sprzedaż nieruchomości przez Sprzedającego na rzecz Kupującego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nie będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych).

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ust. o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tej ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podatnikiem, o którym mowa w ww. ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1. zarządu sukcesyjnego albo
2. uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 przejście NIP na następcę prawnego ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
   
   

Stosownie do ust. 2 ust. o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na względzie treść wyżej przytoczonych przepisów wskazać należy, iż Sprzedający spełnia przesłanki do uznania go za podatnika podatku VAT. Przedmiotowa transakcja będzie zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu wskazać należy, iż Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta przez Sprzedającego w celach prywatnych. Sprzedający wynajmuje budynek znajdujący się na nieruchomości.

Przy czym zauważyć należy, iż Sprzedający dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości i z tego tytuły odprowadził podatek VAT.

Sprzedający podjął szereg działań marketingowych mających na celu sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Środki uzyskane z ewentualnej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości mają zostać przeznaczone na cele prowadzonej działalności.

W ocenie Wnioskodawcy, działania Sprzedającego należy uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a nieruchomość została nabyta z przeznaczeniem na działalność gospodarczą.

Uwzględniając opisane zdarzenie przyszłe przyjąć należy, iż sprzedaż nieruchomości nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 (ani w oparciu o pkt 10a ww. przepisu) ustawy o VAT – z uwagi na to, że nie zostały ku temu spełnione przesłanki.

Zgodnie bowiem z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, jeśli nie wystąpiły następujące przesłanki:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

Zwolnienie sprzedaży nieruchomości na podstawie pkt 10a będzie natomiast możliwe pod warunkiem, że:

• w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
• dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
  
  

W niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość dnia 27 listopada 2020 roku. Na dzień zakupu nieruchomości, była ona już zabudowana – budynek pawilonu handlowego wraz z infrastrukturą, parkingami, utwardzeniem terenu i pylonem zostały oddane do użytkowania decyzją z dnia 3 marca 2020 r. i z tą datą nastąpiło pierwsze zajęcie (używanie) obiektów (budynków, budowli lub ich części) posadowionych na ww. działkach.

Ww. nieruchomość została oddana w najem na rzecz spółki pod firmą S. sp. z o.o. z siedzibą w L. na podstawie umowy najmu z dnia 28 marca 2018 roku, zmienionej aneksem nr 1 z dnia 23 stycznia 2019 roku. Przedmiot najmu został oddany 10 marca 2020 r.

Sprzedający nabył nieruchomość zabudowaną budyniem pawilonu handlowego będącego już przedmiotem najmu – najemca prowadzi w nim sklep spożywczy.

Ten sam najemca wynajmuje obiekt od jego wybudowania i uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Jak zatem wynika z powyższego, dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Nadto, budynki/budowle zostały wybudowane na ok. rok od złożenia niniejszego wniosku.

Sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. budynków i budowli. Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w okresie od oddania ich do użytkowania do momentu planowanej transakcji. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie będzie również korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Wobec powyższego nie będzie mieć zatem zastosowania art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. Podatnik nie jest zwolniony od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy o VAT, a zatem nie będzie mógł z niego zrezygnować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie zatem z powołanymi przepisami, grunt jak i budynki i budowle spełniają definicje towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionych okoliczności jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca – Sprzedający jest spółką prawa handlowego, prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nabył nieruchomość zabudowaną budynkiem pawilonu handlowego będącego już przedmiotem najmu – najemca prowadzi w nim sklep spożywczy. Wnioskodawca wykorzystuje nieruchomość do działalności gospodarczej – nieruchomość jest nadal wynajmowana. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. budynków i budowli. Przedmiotowa nieruchomość sprzedawana jest w celu uzyskania zasobów finansowych, w tym na inne projekty inwestycyjne. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zamierza przeznaczyć na cele prowadzonej działalności.

Skoro więc Sprzedający jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nabył i wykorzystuje nieruchomość do celów prowadzonej działalności gospodarczej, to planowana sprzedaż będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, dostawa przez Sprzedającego ww. nieruchomości, będzie stanowić zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującym art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Według art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Należy również zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do znajdujących się na niej obiektów w postaci budynku pawilonu handlowego, parkingu dla samochodów wraz z utwardzeniem terenu oraz pylonu reklamowego miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Jak wskazano wyżej, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawca (Sprzedający) zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości stanowiącej działki nr 1 i 2, na których znajdują się budynek pawilonu handlowego, parking i pylon reklamowy. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie umowy sprzedaży z 27 listopada 2020 r. Jak podał Wnioskodawca budynek pawilonu handlowego zlokalizowany jest na działce nr 1, parking dla samochodów wraz z utwardzeniem terenu zlokalizowany jest na działce nr 1 i 2, a pylon reklamowy na działce nr 1. Ww. obiekty (budynek i budowle) posadowione na działkach są trwale związane z gruntem. Budynek pawilonu został wybudowany w 2020 r. Budynek pawilonu handlowego wraz z infrastrukturą, parkingami, utwardzeniem terenu i pylonem zostały oddane do użytkowania decyzją z dnia 3 marca 2020 r. i z tą datą nastąpiło pierwsze zajęcie (używanie) obiektów posadowionych na działkach. Sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. obiektów. Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w okresie od oddania ich do użytkowania do momentu planowanej transakcji.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dostawa ww. obiektów tj. budynku pawilonu oraz budowli, nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budynek i budowle zostały przed sprzedażą zasiedlone. Jednakże pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. obiektów, a ich planowaną sprzedażą upłynie okres krótszy niż 2 lata. Jak wynika bowiem z opisu sprawy pierwsze zajęcie (używanie) obiektów posadowionych na ww. działkach nastąpiło 3 marca 2020 r. A zatem transakcja sprzedaży ww. obiektów nie będzie spełniała przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z faktem, że w odniesieniu do ww. obiektów nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli. Zatem nie został wypełniony warunek wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy.

Tym samym sprzedaż ww. budynku oraz budowli, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Sprzedaż obiektów nie będzie mogła korzystać również ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż Sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. budynku i budowli. A ponadto Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że obiekty nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Tym samym sprzedaż ww. budynku oraz budowli będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką VAT.

W konsekwencji sprzedaż gruntu (działek), na którym ww. budynek i budowle są posadowione, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką VAT.

Odnosząc się natomiast do możliwości złożenia przez strony przedmiotowej transakcji zgodnego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku/budowli należy zauważyć że jak rozstrzygnięto powyżej planowana transakcja sprzedaży zabudowanych działek nr 1 i 2 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym w analizowanym przypadku Strony transakcji nie będą miały możliwości wyboru opodatkowania opisanej transakcji sprzedaży zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy ponieważ rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Interpretacja nie odnosi się więc do zagadnienia związanego z opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych planowanej transakcji – bowiem kwestia ta wykracza poza zakres żądania interpretacji sformułowany w postawionym pytaniu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.