Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.15.2021.2.MMA
z 25 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2021 r. (data wpływu 15 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 3 marca 2021 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.15.2021.1.MMA, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości o nr 1 zabudowanej drogą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości o nr 1 zabudowanej drogą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca A. Spółka z o.o. (dalej: jako Spółka lub Wnioskodawca), prowadzi działalność gospodarczą i rolniczą, zarejestrowana pod numerem NIP (...), REGON: (...), jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży trzech nieruchomości (gruntów) położonych w miejscowości (...), o łącznym obszarze 0,5979 ha. Działki, które były przedmiotem transakcji zostały wydzielone z działki o numerze 2 (dr, RIIIa, RHIb) dla której Sąd Rejonowy (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...). Nadmienić należy, iż pierwotnie Spółka prawo własności nieruchomości nabyła na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości z dnia 3 sierpnia 2001 roku, Rep. A nr (...). Transakcja nabycia nieruchomości była zwolniona z podatku VAT. Nieruchomość stanowiła składnik majątku Wnioskodawcy, na której prowadził działalność gospodarczą i ujęta była w ewidencji środków trwałych.

Decyzją Wójta Gminy (...) z dnia 3 czerwca 2020 r. działka 2 została podzielona na nowe działki oznaczone nr 1 o powierzchni 0,0257ha i 3 o powierzchni 0,5722ha.

Następnie Decyzją Wójta Gminy (...) z dnia 22 grudnia 2020 r. działka numer 3 została podzielona na kolejne działki nr 4 o powierzchni 0,2904ha i 5 o powierzchni 0,2818ha.

Działki nr 4 i 5 są to niezabudowane grunty rolne i posiadają bezpośredni dostęp do drogi publicznej, położone na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy.

Działka 1 oznaczona została jako droga co wynika z treści wypisu z rejestru gruntów. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Wójta Gminy (...) w dniu 29 grudnia 2020 r. działki nr 1, 4 i 5 zlokalizowane są w obszarze terenowym nieposiadającym miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oraz że gmina (...) nie podjęła uchwały w sprawie wyznaczenia obszarów zdegradowanych i obszarów rewitalizacji. Działka nie jest położona również w obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, a także nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu.

Podpisanie umów przyrzeczonych poprzedzone było zawarciem w dniu 30 stycznia 2020 roku w formie aktu notarialnego warunkowej umowy przedwstępnej sprzedaży (Rep. A nr (...)) pomiędzy A. Spółka z o.o. a C. Sp. z o.o. Spółka komandytowa.

W ramach ww. umowy warunkowej przyszły nabywca zobligował się do zakupu działki 2 lub działek powstałych w wyniku jej podziału i oświadczył, iż przedmiotową nieruchomość zamierza nabyć w związku z planowaną inwestycją polegając: na budowie kompleksu budynków mieszkalnych wielorodzinnych co korespondowało z realizowaną już przez ten podmiot inwestycją budowlaną na bezpośrednio sąsiadującej ze zbywaną nieruchomością działką oznaczoną numerem ewidencyjnym 6. Na podstawie niniejszej umowy Wnioskodawca udzielił Kupującemu prawa do dysponowania nieruchomością objętą księgą wieczystą (…) składającą się z działki 2 i działek powstałych po jej podziale w celu budowlanym do uzyskania pozwolenia na budowę, oraz w celu geodezyjnego podziału wraz ze zmianą klasyfikacji gruntów.

Na dzień zawarcia transakcji, tj. 31 grudnia 2020 roku Kupujący nie zrealizował wszystkich warunków zawartych w przedwstępnej umowie sprzedaży tzn. nie uzyskał ostatecznego pozwolenia na budowę. W piśmie z dnia 23 grudnia 2020 roku przesłanego drogą mailową do zbywcy wyraził rezygnację z tego warunku i podtrzymał wolę zakupu nieruchomości wskazując jednocześnie podmioty, na które zostaną przeniesione prawa zgodnie z paragrafem 10 przedwstępnej umowy sprzedaży z 31 stycznia 2020 roku.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że dla działek nr 4, 5 na dzień dokonania sprzedaży nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Działki nr 4 i 5 to grunty rolne, które w okresie od 3 sierpnia 2001 r. były wykorzystywane przez Spółkę do działalności rolniczej, w szczególności jako łąki do pozyskiwania siana i siano-kiszonki. Działalność rolnicza, którą prowadzi Spółka jest opodatkowana podatkiem VAT.

Sprzedaż działki o numerze 1 stanowi sprzedaż gruntu wraz ze znajdującą się na niej drogą.

Droga znajdująca się na działce nr 1 stanowi budowlę zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, które nakazuje rozumieć drogę jako budowlę wówczas, gdy stanowi ona wytyczoną trasę posiadającą urządzenia, czy też instalacje, które zapewniałyby całość techniczno-użytkową obiektu. Pod pojęciem drogi należy rozumieć nie tylko drogi publiczne, ale wszystkie inne, stanowiące wytyczoną trasę wyposażoną w urządzenia techniczne, dostosowaną do ruchu środków transportu, ewentualnie poruszania się ludzi i zwierząt. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy grunt spełnia warunki uznania go za drogę w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane. Posiada bowiem utwardzoną asfaltem nawierzchnię, wytyczoną trasę, stanowi funkcję komunikacyjną, całość tworzy jedną całość techniczno-użytkową wraz z przylegającą działką. Droga posadowiona na działce 1 była wykorzystywana przez Spółkę od momentu nabycia tj., od 3 sierpnia 2001 r. czyli ponad 19 lat przed transakcją sprzedaży. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tej drogi przez cały okres jej użytkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż poszczególnych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (potraktowane jako tereny budowlane) czy też podlegają zwolnieniu z tego tytułu (jako teren niezabudowany, nieobjęty planem oraz decyzją o warunkach zabudowy).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie sprzedaży działki nr 1 (dr) - sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

Dostawa działki nr 1, zdaniem Wnioskodawcy również nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) w myśl którego zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Dla działki nr 1 nie ma wydanej decyzji o warunkach zabudowy, ani nic istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jest to działka sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako droga - stanowi część wytyczonej wcześniej drogi z utwardzoną powierzchnią.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane nakazuje rozumieć drogę jako budowlę wówczas, gdy stanowi ona wytyczoną trasę posiadającą urządzenia, czy też instalacje, które zapewniałyby całość techniczno-użytkową obiektu, pod pojęciem drogi należy rozumieć nie tylko drogi publiczne, ale wszystkie inne, stanowiące wytyczoną trasę wyposażoną w urządzenia techniczne, dostosowaną do ruchu środków transportu, ewentualnie poruszania się ludzi i zwierząt. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy grunt spełnia warunki uznania go za drogę w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane. Posiada bowiem utwardzoną asfaltem nawierzchnię, wytyczoną trasę, stanowi całość, tworzy jedną całość techniczno-użytkową wraz z przylegającą działką. W związku z tym w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9, obejmującego dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Nie znajdzie też zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a stosowane do dostawy budynków i budowli, ponieważ Spółka nie sprzedaje budowli jaką jest droga tylko sam grunt. Wobec powyższego sprzedaż działki o nr 1 należy opodatkować zgodnie z art. 41 ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” . W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 powołanej ustawy, pod pojęciem budynku rozumie się taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W świetle art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży trzech nieruchomości (gruntów). Transakcja nabycia nieruchomości była zwolniona z podatku VAT. Nieruchomość stanowiła składnik majątku Wnioskodawcy, na której prowadził działalność gospodarczą i ujęta była w ewidencji środków trwałych. Decyzją Wójta Gminy (...) z dnia 3 czerwca 2020 r. działka 2 została podzielona na nowe działki oznaczone nr 1 i 3. Następnie Decyzją Wójta Gminy (...) z dnia 22 grudnia 2020 r. działka numer 3 została podzielona na kolejne działki nr 4 i 5. Działki nr 4 i 5 są to niezabudowane grunty rolne i posiadają bezpośredni dostęp do drogi publicznej, położone na terenie, dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy. Działka 1 oznaczona została jako droga co wynika z treści wypisu z rejestru gruntów. Sprzedaż działki

o numerze 1 stanowi sprzedaż gruntu wraz ze znajdującą się na niej drogą. Droga znajdująca się na działce nr 1 stanowi budowlę zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy. Droga posadowiona na działce 1 była wykorzystywana przez Spółkę od momentu nabycia tj., od 3 sierpnia 2001 r. czyli ponad 19 lat przed transakcją sprzedaży. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tej drogi przez cały okres jej użytkowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii, czy sprzedaż działki nr 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (potraktowana jako teren budowlany) czy też podlega zwolnieniu z tego tytułu (jako teren niezabudowany, nieobjęty planem oraz decyzją o warunkach zabudowy).

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy sprzedaż działki o numerze 1 stanowi sprzedaż gruntu wraz ze znajdującą się na niej drogą, która to stanowi budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. A zatem skoro na gruncie znajduje się droga stanowiąca budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego i budowla ta będzie znajdowała się na gruncie na dzień dokonania transakcji, tym samym wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy mamy do czynienia z dostawą gruntu zabudowanego.

A zatem w celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem budowli posadowionej na działce o nr 1 nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że planowana transakcja będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa nastąpi po pierwszym zasiedleniu budowli w postaci drogi znajdującej się na działce o nr 1 i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Jak wynika z opisu sprawy, droga posadowiona na działce 1 była wykorzystywana przez Spółkę od momentu nabycia tj., od 3 sierpnia 2001 r. czyli ponad 19 lat przed transakcją sprzedaży. Dodatkowo Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tej drogi przez cały okres jej użytkowania.

A zatem biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że transakcja sprzedaży działki o nr 1 zabudowanej drogą będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy czym należy wskazać, że jeżeli obie strony transakcji spełnią warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy, to dostawa budowli będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Ponieważ, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, to sprzedaż dokonana na rzecz Kupującego dotycząca gruntu, na którym znajduje się przedmiotowa droga również będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie tych samych przepisów co sprzedaż budowli. W przypadku, gdy strony transakcji, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy opodatkują transakcje właściwą stawką podatku VAT, wówczas dostawa gruntu również będzie opodatkowana taką samą stawką.

Skoro planowana sprzedaż działki o nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to badanie przesłanek i rozstrzyganie zwolnienia na podstawie innych przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie jest zasadne.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż działki o nr 1 zabudowanej drogą nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości o nr 1 zabudowanej drogą. W zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej o nr 4 i 5 – zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.