2021.04.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPP1.4512.666.2016.10.RG
z 13 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia i zwrot akt 29 stycznia 2021 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 (data wpływu 21 września 2020 r.) stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku we wniosku z dnia 2 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy urządzenia sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU w pozycji 26.20.13.0) „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu, zawierają się w wykazie towarów określonych przez Załącznik nr 8 do ustawy i ich sprzedaż na rzecz placówek oświatowych podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy urządzenia sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU w pozycji 26.20.13.0) „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu, zawierają się w wykazie towarów określonych przez Załącznik nr 8 do ustawy i ich sprzedaż na rzecz placówek oświatowych podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 16 lutego 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację przepisów prawa podatkowego Nr 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG uznającą stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w zakresie ustalenia czy urządzenia sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU w pozycji 26.20.13.0) „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną, oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu, zawierają się w wykazie towarów określonych przez Załącznik nr 8 do ustawy i ich sprzedaż na rzecz placówek oświatowych podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT za prawidłowe.

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego doręczono Wnioskodawcy w dniu 27 lutego 2017 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, pismem z dnia 13 marca 2017 r. (data wpływu 16 marca 2017 r.) Pełnomocnik Strony Skarżącej wezwał Organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Po dokonaniu analizy uzasadnienia zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, zawartej w piśmie z dnia 5 kwietnia 2017 r. 1061-IPTPP1.4512.666.2016.3.MSU. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia prawa doręczono w dniu 10 kwietnia 2017 r.

Na interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 16 lutego 2017 r. Nr 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG, Pełnomocnik Strony Skarżącej złożył w dniu 10 maja 2017 r. (data wpływu do Organu 16 maja 2017 r.), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z powodu jej niezgodności z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, wyrokiem z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 327/17, oddalił skargę na interpretację z dnia 16 lutego 2017 r. Nr 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG.

Pismem z dnia 4 października 2017 r. Pełnomocnik Strony Skarżącej wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 327/17 (data wpływu odpisu skargi kasacyjnej do Organu 17 października 2017 r.).

Wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17, Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Ke 327/17 w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20 uchylił interpretację indywidualną z dnia 16 lutego 2017 r. Nr 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20 wraz z aktami sprawy wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 29 stycznia 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania, co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie ustalenia czy urządzenia sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU w pozycji 26.20.13.0) „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną, oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu, zawierają się w wykazie towarów określonych przez Załącznik nr 8 do ustawy i ich sprzedaż na rzecz placówek oświatowych podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

…Sp. z o.o. z siedzibą w Kielcach jako podatnik czynny VAT jest producentem urządzenia edukacyjnego pod nazwą handlową „...”. ... jest interaktywnym urządzeniem projekcyjnym spełniającym jednocześnie funkcje podłogi i stołu interaktywnego, stanowiąc pomoc dydaktyczną dedykowaną do ćwiczeń, gier i zabaw ruchowych wraz z zestawem treści multimedialnych przeznaczonych do pracy z dziećmi w wieku szkolnym i przedszkolnym, oraz rehabilitacji osób dorosłych i starszych. W skład urządzenia wchodzą: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu.

Urządzenie stanowi realną pomoc i uzupełnienie w procesie dydaktycznym i edukacyjnym dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów. Spółka do sprzedawanego urządzenia produkuje pakiet gier edukacyjnych. Pakiet gier edukacyjnych … do ... jest przeznaczony dla dzieci w wieku szkolnym podstawowym i gimnazjalnym. Pakiet … opracowany w oparciu o metodę …. pozwala łączyć naukę z zabawą, wprowadzając - tak lubiany przez dzieci i młodzież - element grywalizacji. Gry i zabawy oferowane w pakiecie dopasowane są do starszych uczniów z klas 4-6 oraz gimnazjum.

Spółka sprzedaje produkt „...” w kraju i na rynku wewnątrzunijnym. Do sprzedawanego urządzenia Spółka stosuje stawkę podstawową VAT tj. stawka 23 %. Spółka sprzedaje produkt „...” do placówek oświatowych stosując przy sprzedaży również stawkę podstawową VAT 23%.

Spółka działając na rynku krajowym spotkała się z podobną do własnej ofertą sprzedaży urządzenia interaktywnego pod nazwą „...” będącego tzw. „podłogą interaktywną” zgodnie z opisem reklamowym składającą się zintegrowanego systemu czujników ruchu, komputera i projektora, oferowanej dla placówek edukacyjnych ze stawką preferencyjną VAT 0%.

Oferta prezentowana jest przez firmę …i Spółka Spółka Jawna z siedzibą w: …, NIP … oraz firmę powiązaną tj. … i Spółka Spółka Jawna z siedzibą: … NIP …. Z podobną sprzedażą podłogi interaktywnej z zastosowaną stawką VAT 0% Spółka spotkała się u innego dystrybutora oferującego produkt pod nazwą „...” (źródło ...)

Mając na uwadze niekorzystne przesłanki ekonomiczne prowadzonej przez Spółkę … Sp. z o.o. działalności, wynikające z różnego klasyfikowania opodatkowania w VAT sprzedaży tych samych co do rodzaju produktów przez konkurencyjne podmioty, co w bezpośredni sposób wpływa na rynkową pozycję spółki oraz potrzebę zagwarantowania bezpieczeństwa podatkowego stosowanych stawek VAT w przyszłości, Spółka poprzez niniejszy wniosek podjęła próbę weryfikacji możliwości stosowania stawki preferencyjnej 0% przy sprzedaży produktu „...” dla placówek oświatowych

Zdaniem Spółki oferowane pod nazwą „...” urządzenie edukacyjne sklasyfikowane jest w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług (PKWiU) w pozycji 26.20.13.0 „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”.

Spółka uważa, iż urządzenie „...” na które składa się: jednostka centralna, projektor i obudowa nie zawiera się w definicji urządzeń wskazanych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka ze względu na stosowaną dotychczas przy sprzedaży urządzenia „...” stawkę podstawową VAT tj. 23% nie zabiegała o posiadanie stosownych zamówień potwierdzonych przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową zgodnie z odrębnymi przepisami, jednakże w przypadku potwierdzonej możliwości stosowania stawki 0% VAT przy dostawie do placówek oświatowych urządzenia „...” Spółka w zdarzeniach przyszłych uzyska stosowne potwierdzone przez organ nadzorujący zamówienie.

Spółka dotychczas nie dokonywała dostaw urządzenia „...” dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy urządzenia sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w pozycji 26.20.13.0 „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną, oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się:
- jednostka centralna PC
- projektor
- obudowa
- czujniki ruchu

dostawa

Czy Spółka dokonując w przyszłości dostawy na rzecz placówek oświatowych sklasyfikowanego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w pozycji 26.20.13.0 „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone” urządzenia „...” na który składa się:
- jednostka centralna PC
- projektor
- obudowa
- czujniki ruchu,

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie stawki preferencyjnej VAT 0% przy sprzedaży produktu określanego na rynku jako „podłoga interaktywna” sprzedawanego przez Wnioskodawcę pod nazwą „...” a występującego również u innych podmiotów pod marką „...” lub „...” sprzedawanych do placówek oświatowych nie znajduje podstawy prawnej w art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług i jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 83 ust. 13 ustawy od towarów i usług opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy.

Zgodnie z załącznikiem nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu stawką 0% podlegają następujące towary:

Jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych,

Drukarki,

Skanery,

Urządzenia komputerowe do pism Braillea (dla osób niewidomych i niedowidzących),

Urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy).

Zdaniem Wnioskodawcy produkt „podłoga interaktywna” składający się z jednostki centralnej PC, projektora, obudowy, czujników ruchu, nie mieści się w definicji towarów określonych w załączniku nr 8 do ustawy i w związku z tym, mimo iż sprzedawany jest do placówek oświatowych z zastrzeżeniem wypełnienia obowiązków proceduralnych określonych art. 83 ust. 14 i 15, nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania w VAT stawką 0%.

Wnioskodawca uważa, iż ustawodawca celowo wskazał w załączniku nr 8 do ustawy krótką i jednoznaczną listę towarów objętych preferencyjną stawką 0%, po to aby zapewnić placówkom oświatowym preferencję cenową przy zakupach tylko i wyłącznie podstawowego sprzętu komputerowego, dlatego Wnioskodawca uznaje listę towarów zawartą w załączniku nr 8 do ustawy jako katalog zamknięty i nie pozwalający na stosowanie stawki 0% do zakupów sprzętu innego niż w nim wymieniony.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w związku z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania, co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu, wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ pragnie wskazać, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania interpretacji z dnia 16 lutego 2017 r. Nr 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zastosowania zwolnienia od podatku.

I tak, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw sprzętu komputerowego:

dla placówek oświatowych,
dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym

-przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 13-15.

Stosownie do art. 83 ust. 13 ustawy opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy.

W załączniku nr 8 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, których dostawa jest opodatkowana stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy, wymienione zostały:

jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych,
drukarki,
skanery,
urządzenia komputerowe do pism Braille’a (dla osób niewidomych i niedowidzących),
urządzenia do transmisji danych cyfrowych (w tym koncentratory i switche sieciowe, routery i modemy).

W myśl art. 83 ust. 14 ustawy dokonujący dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26, stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem:

posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. a;
posiadania kopii umowy o nieodpłatnym przekazaniu sprzętu komputerowego placówce oświatowej oraz posiadania stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami w przypadku dostawy, o której mowa w ust. 1 pkt 26 lit. b.

Dostawca obowiązany jest przekazać kopię dokumentów, o których mowa w ust. 14, do właściwego urzędu skarbowego – art. 83 ust. 15 ustawy.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że przez placówki oświatowe, o których mowa w ust. 1 pkt 13 oraz w art. 83, rozumie się szkoły i przedszkola publiczne i niepubliczne, szkoły wyższe i placówki opiekuńczo-wychowawcze (art. 43 ust. 9 ustawy).

Ponadto, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy sprzętu komputerowego dla placówek oświatowych jest posiadanie przez dostawcę stosownego zamówienia potwierdzonego przez organ nadzorujący daną placówkę oświatową, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 83 ust. 14 ustawy). Dostawca zobowiązany jest także przekazać kopię ww. dokumentu do właściwego urzędu skarbowego (art. 83 ust. 15 ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, że preferencyjną stawką podatku VAT – 0% objęto dostawę konkretnego sprzętu komputerowego. Jednakże nie każda taka dostawa będzie korzystała z obniżonej stawki podatku, przepisy ustawy przewidują bowiem warunki, jakie należy spełnić aby móc ją zastosować. Po pierwsze, dostawa musi być realizowana na rzecz placówek oświatowych lub dla organizacji humanitarnych, charytatywnych lub edukacyjnych w celu dalszego nieodpłatnego przekazania placówkom oświatowym. Przy tym, ustawodawca na potrzeby art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy, w art. 43 ust. 9 ustawy, wymienia zamknięty katalog placówek oświatowych. Ponadto, preferencyjną stawką objęta może być jedynie dostawa ściśle określonego sprzętu komputerowego. W tym celu art. 83 ust. 13 ustawy odsyła do załącznika nr 8 do ustawy, w którym literalnie wymienione są m.in.: jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych, urządzenia do transmisji danych cyfrowych, drukarki oraz skanery. Unormowania zawarte w art. 83 ust. 14 oraz ust. 15 ustawy wskazują z kolei na warunki formalne do zastosowania stawki 0%, poprzez obowiązek posiadania stosownych dokumentów, których następnie kopie dokonujący dostawy obowiązany jest przekazać do właściwego urzędu skarbowego. Dopiero łączne spełnienie wszystkich powyższych warunków uprawnia dostawcę do zastosowania obniżonej stawki na dostawę sprzętu komputerowego.

Podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% w przypadku dostaw sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych będzie przede wszystkim zaliczenie dostarczanych towarów do określonych grup towarowych wymienionych w powołanym załączniku nr 8 do ustawy. Katalog towarów, co do których mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy, został przez ustawodawcę określony w sposób szeroki, wymieniono bowiem grupy towarów bez podania szczegółowego oznaczenia Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże jest to katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca nie przewidział w tym przypadku jakichkolwiek wyjątków ani interpretacji rozszerzających.

Na tle ww. okoliczności zdarzenia przyszłego, przedmiotem wątpliwości objętych zakresem pytania jest kwestia dotycząca ustalenia czy urządzenia sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU w pozycji 26.20.13.0) „Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych, zawierające w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną, oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu, zawierają się w wykazie towarów określonych przez Załącznik nr 8 do ustawy i ich sprzedaż na rzecz placówek oświatowych podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem pytania Wnioskodawcy, trzeba mieć na uwadze stanowiska zawarte w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20.

Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 wskazał, że zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania, która w sprawie tej jednak nie występuje. Z tego względu, przy rozpoznaniu sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej, która została oparta na obydwu podstawach kasacyjnych określonych w art. 174 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż zarzuca się w niej zarówno naruszenie przepisów postępowania, jak i przepisów prawa materialnego.

Rozpoznając skargę kasacyjną w tak zakreślonych granicach, NSA stwierdził, że ma ona usprawiedliwione podstawy, albowiem na częściowe uwzględnienie zasługiwały zarzuty naruszenia przepisów postępowania.

NSA przypominał, że spór w niniejszej sprawie koncentruje się na kwestii prawidłowego opodatkowania dostawy na rzecz placówek oświatowych urządzenia opisanego przez skarżącą spółkę we wniosku o wydanie interpretacji pod nazwą ..., a stanowiącego tzw. podłogę interaktywną. Na etapie postępowania sądowoadministracyjnego spółka stanęła na stanowisku, że przedmiotowe urządzenie powinno korzystać z preferencyjnej stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 w zw. z art. art. 83 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem stanowi towar, o którym mowa w załączniku nr 8 tej ustawy (zestaw komputerowy). W ocenie organu oraz WSA w Kielcach zaś ...powinien być opodatkowany stawką podstawową 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem wskazane przez wnioskodawczynię części składowe urządzenia nie pozwalają uznać je jako zestaw komputerowy stacjonarny.

NSA wskazał, że obecnie nie jest kwestionowana wykładnia wymienionych przepisów ustawy podatkowej, ale ich zastosowanie do zdarzenia przyszłego opisanego przez skarżącą spółkę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dla przypomnienia więc wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw sprzętu komputerowego m.in. dla placówek oświatowych, przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 13-15. Z kolei art. 83 ust. 13 tej ustawy stanowi, że opodatkowaniu stawką 0% podlegają towary wymienione w załączniku nr 8 do ustawy, w ramach których mieszczą się m.in. jednostki centralne komputerów, serwery, monitory i zestawy komputerów stacjonarnych. Na tle tak brzmiących przepisów zarówno organ interpretacyjny, jak i Sąd I instancji doszły do prawidłowego wniosku, że preferencyjną stawką podatku VAT objęto dostawę konkretnego sprzętu komputerowego, jednakże nie każda taka dostawa będzie korzystała z obniżonej stawki podatku, przepisy określają bowiem warunki, jakie należy spełnić, by móc ją zastosować. Poza tym stawką 0% objęta może być dostawa ściśle określonego sprzętu komputerowego - jednostki centralne komputerów, serwery, monitory, zestawy komputerów stacjonarnych. Inaczej mówiąc, podstawą zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% w przypadku dostaw sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych będzie przede wszystkim zaliczenie dostarczonych towarów do określonych grup towarowych wymienionych załączniku nr 8 do ustawy.

Zdaniem NSA, istotne jest jednak to, że nie istnieje legalna definicja pojęć zawartych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności brak definicji „zestawu komputera stacjonarnego”. W tym zakresie, jak zasadnie wskazał organ w zaskarżonej interpretacji, należało odwołać się do potocznego rozumienia tego pojęcia. W skład zestawu komputerowego wchodzą zatem: jednostka centralna komputera (potocznie zwana komputerem, której podstawowe elementy stanowi: płyta główna, procesor, pamięć RAM, dysk twardy, zasilacz), urządzenia wejścia (np. mysz, klawiatura, mikrofon, skaner, kamera, kierownica, joystick itp.) i urządzenia wyjścia (np. monitor, drukarka, głośniki, słuchawki, ale również projektor). Z kolei „stacjonarny” oznacza tyle, co przystosowany do używania w stałym miejscu, w stałej lokalizacji, w której został zainstalowany.

NSA wskazał, że Minister Rozwoju i Finansów w zaskarżonej interpretacji ograniczył się wyłącznie do oceny, że wskazane przez wnioskodawcę części składowe urządzenia w postaci jednostki centralnej PC, projektora, obudowy i czujników ruchu nie pozwalają uznać je jako zestawu komputerowego stacjonarnego. Nadto urządzenie to nie pełni funkcji typowych dla zestawu komputerowego (z opisu wynika, że jest to pomoc dydaktyczna służąca do ćwiczeń, gier i zabaw ruchowych, zawiera treści multimedialne służące do pracy z dziećmi oraz rehabilitacji osób starszych i dorosłych), przy czym nie wskazał jakie funkcje uznaje za typowe dla zestawu komputerowego i dlaczego nie jest nią funkcja dydaktyczno-rehabilitacyjna. O ile jednak, zdaniem NSA, takie lakoniczne stwierdzenie organu można uznać za usprawiedliwione treścią art. 14c § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy zostanie uznane za prawidłowe w pełnym zakresie, to już podobne, arbitralne i pozbawione szerszego uzasadnienia stwierdzenia zawarte w zaskarżonym wyroku czynią go wadliwym, albowiem orzeczenie to nie poddaje się kontroli instancyjnej, co czyni zasadnym zarzut naruszenia art. 141 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Jak bowiem zaznaczył NSA w wyroku z dnia 4 czerwca 2020 r., sygn. akt I GSK 480/20, brak wyjaśnienia motywów, którymi Wojewódzki Sąd Administracyjny kierował się wydając rozstrzygnięcie, uniemożliwia jego weryfikację w ramach kontroli instancyjnej realizowanej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W ocenie NSA, w realiach tej sprawy, Sąd I instancji w istocie nie wyjaśnił w żadnym miejscu uzasadnienia, z jakich przyczyn uznał dokonaną przez organ ocenę za prawidłową. Poza zreferowaniem stanowiska Ministra zawartego w interpretacji, przytoczeniem adekwatnych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz zacytowaniem opisu spornego urządzenia dokonanego przez skarżącą spółkę, brak jest wskazania konkretnych powodów, dla których Sąd zaakceptował tezę organu o tym, że ... będący tzw. podłogą interaktywną nie może być uznany za zestaw komputerowy i w związku z tym jego dostawa nie podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 0%. Nie jest przy tym istotne, jak twierdzi Sąd I instancji, że we wniosku o wydanie interpretacji skarżąca początkowo stanęła na stanowisku, że dostawa urządzenia nie mieści się w zakresie towarów objętych załącznikiem nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem NSA, obowiązkiem Sądu I instancji było dokonanie kompleksowej oceny zaskarżonej interpretacji (w ramach podniesionych przez spółkę zarzutów), w szczególności prawidłowości stanowiska zaprezentowanego przez organ w zakresie właściwego zakwalifikowania spornego urządzenia, a w konsekwencji mającej zastosowanie do jego dostawy na rzecz placówek oświatowych stawki podatkowej. NSA podkreślił, że realizacji celów sądowej kontroli administracji publicznej nie służy ograniczenie się do powielenia stanowiska zajętego w sprawie przez organy administracji lub jego prosta akceptacja, a do tego w zasadzie sprowadziło się uzasadnienie zaskarżonego wyroku, w którym brak jakiegokolwiek odniesienia się do argumentacji spółki zawartej w skardze (por: wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 543/18).

Co równie ważne, jak wskazał NSA, spółka sygnalizowała, że w stosunku do konkurencyjnych produktów organ wydawał interpretacje podatkowe, w których uznał, iż spełniają one cechy zestawu komputerowego stacjonarnego. Takie działanie organu, zdaniem skarżącej, naruszało zasadę zaufania. W odpowiedzi na ów zarzut Sąd I instancji ograniczył się jedynie do ogólnikowego stwierdzenia, że opisane w powołanych przez skarżącą interpretacjach urządzenia nie są tożsame z opisem urządzenia, przedstawionego przez spółkę w zdarzeniu przyszłym niniejszej sprawy. Tymczasem z przywołanej przez skarżącą interpretacji z dnia 3 września 2015 r., nr ILPP2/4512-1-439/15-4/JK wynika, że chodziło również o podłogę interaktywną dostarczaną do placówek oświatowych i rozumianą jako system czujników ruchu, komputera i projektora, która wyświetla gry i animacje interaktywne. Urządzenie, identycznie jak w przypadku skarżącej, składało się z komputera (czyli jednostki centralnej PC – u skarżącej), projektora, obudowy i kamery ruchu (skarżąca określiła ten ostatni element jako czujnik ruchu). W obydwu przypadkach urządzenie sklasyfikowane zostało w PKWiU w pozycji 26.20.1 „Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych”. Trudno w takiej sytuacji uznać, aby Sąd I instancji wnikliwie pochylił się nad zarzutem naruszenia przez organ zasady zaufania, o której mowa w art. 121 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej, co czyni także zasadnym zarzut zawarty w pkt I.1 skargi kasacyjnej w tym zakresie.

Zdaniem NSA, nie może natomiast zostać uwzględniony zarzut naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, art. 151 i art. 144 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej poprzez zaakceptowanie wydania interpretacji, w której nie przedstawiono wyczerpująco stanu przyszłego wskazanego przez wnioskodawcę. Po pierwsze, pełnomocnik spółki nie wskazuje, jakie elementy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku nie zostały przez organ uwzględnione, po drugie zaś, art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym, nie miał w tej sprawie zastosowania, skoro organ w zaskarżonej interpretacji uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

Z kolei, jak wskazał NSA, z uwagi na braki uzasadnienia zaskarżonego wyroku i niewystarczające uzewnętrznienie przez Sąd I instancji motywów podjętego rozstrzygnięcia, za przedwczesne należy uznać odnoszenie się do zarzutu naruszenia prawa materialnego zawartego w pkt II skargi kasacyjnej, poprzez jego niewłaściwą subsumcję.

Z uwagi na powyższe należało, zdaniem NSA, na podstawie art. 185 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylić zaskarżony wyrok w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach, którego obowiązkiem będzie kontrola legalności wydanej w sprawie interpretacji indywidualnej ze szczegółowym odniesieniem się do zarzutów i argumentacji spółki zawartych w skardze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, w prawomocnym wyroku z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20, uchylającym zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 16 lutego 2017 r. Nr 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG wskazał, że skarga jest zasadna chociaż nie wszystkie podniesione w jej treści zarzuty zasługują na uwzględnienie.

Zdaniem WSA, przy ocenie legalności zaskarżonej interpretacji indywidualnej należy mieć na uwadze, że jest ona ponownie dokonywana przez Sąd, a to w wyniku wyroku NSA z 8 czerwca 2020 r., sygn. akt I FSK 1806/17, uchylającego wyrok WSA w Kielcach z 20 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Ke 327/17 oddalającego skargę na przedmiotową interpretację indywidualną. Zatem przy ocenie legalności zaskarżonej interpretacji indywidualnej należy skoncentrować się na treści zarzutów skargi oraz stanowisku NSA zaprezentowanym w przywołanym wyżej wyroku. Należy bowiem mieć na uwadze, że Sąd orzekający w sprawie niniejszej jest związany ocenami i wskazaniami NSA wyrażonym w jego wyroku mocą art. 153 ustawy P.p.s.a.

WSA wskazał, że spór w niniejszej sprawie koncentruje się na kwestii prawidłowego opodatkowania dostawy na rzecz placówek oświatowych urządzenia opisanego przez skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji pod nazwą ..., a stanowiącego tzw. podłogę interaktywną. Na etapie postępowania sądowoadministracyjnego spółka stanęła na stanowisku, że przedmiotowe urządzenie powinno korzystać z preferencyjnej stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 w zw. z art. art. 83 ust. 13 ustawy o VAT, ponieważ stanowi towar, o którym mowa w załączniku nr 8 tej ustawy (zestaw komputerowy). W ocenie organu ... powinien być opodatkowany stawką podstawową 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, albowiem wskazane przez wnioskodawczynię części składowe urządzenia nie pozwalają uznać je jako zestaw komputerowy stacjonarny.

Zdaniem WSA, odnosząc się do zarzutów skargi wskazujących na naruszenie przepisów postępowania, należy uznać jako niezasadny zarzut naruszenia art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej poprzez zaakceptowanie wydania interpretacji, w której nie przedstawiono wyczerpująco stanu przyszłego wskazanego przez wnioskodawcę. Po pierwsze w skardze nie wskazano, jakie elementy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku nie zostały przez organ uwzględnione. Sąd również w tym zakresie nie stwierdza uchybień po stronie organu. Po drugie art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym, nie miał w tej sprawie zastosowania, skoro organ w zaskarżonej interpretacji uznał stanowisko spółki za prawidłowe.

Natomiast, zdaniem WSA, zasadny jest zarzut skargi wskazujący na naruszenie przez organ zasady zaufania, o której mowa w art. 121 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej. Zatem należy pochylić się nad tym zarzutem, wypełniając przy tym wytyczne NSA zawarte w powołanym wyżej wyroku. WSA wskazał, że w orzecznictwie sądów administracyjnych nie budzi wątpliwości, że naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych może być samodzielną przesłanką uchylenia decyzji podatkowej. W doktrynie podkreślono, że zasada ta nie jest tylko abstrakcyjnym postulatem wobec organów podatkowych, lecz jest ona normą prawną, której zastosowanie będzie mieć konkretny wymiar w toku postępowania. W judykaturze akcentuje się także, że z zasady tej winna wynikać zasada równowagi w stosunkach między podatnikiem, a organem podatkowym (wyrok NSA z dnia 17 maja 2016 r., II FSK 894/14, i powołane tam piśmiennictwo oraz judykatura). Zaprezentowany pogląd ma również zastosowanie do postępowania w sprawie wydania innych aktów administracji publicznych takich jak interpretacje indywidualne, stąd też akceptacja poglądów zawartych w tym wyroku w rozpoznawanej sprawie.

WSA w wyroku wskazał, że Skarżąca dla poparcia powyższego zarzutu wskazuje w opisie zdarzenia przyszłego jak i w uzasadnieniu skargi, okoliczności świadczące, że na rynku krajowym spotkała się z podobną do własnej ofertą sprzedaży urządzenia interaktywnego pod nazwą „...” będącego tzw. „podłogą interaktywną” zgodnie z opisem reklamowym składającą się z zintegrowanego systemu czujników ruchu, komputera i projektora, oferowanej dla placówek edukacyjnych ze stawką preferencyjną VAT 0%. Z podobną sprzedażą podłogi interaktywnej z zastosowaną stawką VAT 0% spotkała się u innego dystrybutora oferującego produkt pod nazwą „...”. Formułując w skardze ocenę, że oba oceniane urządzenia są tożsame, podobnie zbudowane, oferowane tym samym odbiorcom i wykorzystywane w tych samych celach i nie ma podstaw aby ich sprzedaż odbywała się z różną stawką podatku, spółka powołała się na interpretacje indywidualne z 1 grudnia 2016 r. nr 10610-IPTP2.4512.467.2016.1.KW i z 3 września 2015 r. nr ILPP2/4512-1-439/15-4/JK.

W interpretacjach tych zawarto praktycznie identyczne opisy, że w skład podłogi interaktywnej wchodzi komputer stacjonarny składający się z płyty głównej, karty sieciowej, karty dźwiękowej, procesora, karty graficznej zasilacza komputerowego, pamięci Ram, projektora krótkoogniskowego, który wyświetla obraz na podłodze na dowolnej powierzchni oraz kamery, która rozpoznaje ruch oraz dotyk na powierzchni wyświetlanego obrazu. Natomiast w skład urządzenia ...wchodzą według opisu zdarzenia przyszłego: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu. Przedmiotowe interaktywne urządzenie projekcyjne spełnia jednocześnie funkcję podłogi i stołu interaktywnego, stanowiące pomoc dydaktyczną dedykowaną do ćwiczeń, gier i zabaw ruchowych wraz z zestawem treści multimedialnych przeznaczonych do pracy z dziećmi w wieku szkolnym i przedszkolnym oraz rehabilitacji osób dorosłych i starszych. Zatem, zdaniem WSA, będące w obiegu prawnym interpretacje zezwoliły na aprobowanie zarzutu skargi, o konieczności rozważenia czy oferowane do sprzedaży przez spółkę urządzenie ...będzie mogło być sprzedawane z preferencyjną stawką podatku. Przy czym istotne dla oceny czy urządzenie ... wchodzi w skład zestawu komputerowego, jest wyjaśnienie NSA odwołujące się w wyroku z 6 sierpnia 2020 r. do potocznego rozumienia pojęcia towaru wymienionego w załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Według wyjaśnienia NSA w skład zestawu komputerowego wchodzą: jednostka centralna komputera (potocznie zwana komputerem, której podstawowe elementy stanowi: płyta główna, procesor, pamięć RAM, dysk twardy, zasilacz), urządzenia wejścia (np. mysz, klawiatura, mikrofon, skaner, kamera, kierownica, joystick itp.) i urządzenia wyjścia (np. monitor, drukarka, głośniki, słuchawki, ale również projektor). NSA zdefiniował również pojęcie „stacjonarny” co przystosowany do używania w stałym miejscu, w stałej lokalizacji, w której został zainstalowany.

Wobec powyższego WSA stwierdził, że organ w sposób jaki wyżej zaprezentowano do opisu przedmiotowego urządzenia nie odniósł, pomimo tego, że znajdują się w nim także odniesienia do urządzeń wymienionych w załączniku 8 ustawy o VAT. Zdaniem WSA, Organ ograniczył się wyłącznie do lakonicznej oceny, że wskazane przez wnioskodawcę części składowe urządzenia w postaci jednostki centralnej PC, projektora, obudowy i czujników ruchu nie pozwalają uznać je jako zestawu komputerowego stacjonarnego. Ponadto pobieżna, a wręcz nie odnosząca się do opisu zdarzenia przyszłego, jest ocena organu, że urządzenie to nie pełni funkcji typowych dla zestawu komputerowego (z opisu wynika, że jest to pomoc dydaktyczna służąca do ćwiczeń, gier i zabaw ruchowych, zawiera treści multimedialne służące do pracy z dziećmi oraz rehabilitacji osób starszych i dorosłych). Powyższe stwierdzenie organu jest arbitralne, gdyż jak trafnie podnosi skarżąca, organ nie wskazał jakie funkcje uznaje za typowe dla zestawu komputerowego i dlaczego nie jest nią funkcja dydaktyczno-rehabilitacyjna.

Zdaniem WSA, nie sposób jest wywieść z jakich powodów organ uznał, że przedstawione przez wnioskodawcę urządzenie nie jest jednym z urządzeń wymienionych w analizowanym załączniku. Stąd zrozumiałe są wątpliwości spółki wyrażone zarówno we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i w skardze co do sytuacji, w której ten sam organ, dwa konkurencyjne produkty traktuje odmiennie, przez co podważa u podatnika zaufanie do organów podatkowych. Sąd uznaje, że wydana przez organ interpretacja narusza przepisy regulujące procedurę wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, gdyż pozostaje w sprzeczności z innymi indywidualnymi interpretacjami przepisów prawa podatkowego, a w efekcie przyjmuje, że organ dopuścił się naruszenia zasady zaufania, która to wyrażona jest w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. Sąd wskazał, że uzasadnione wydaje się powołanie w niniejszej sprawie tezy wyroku NSA z 7 lutego 2019 r., I FSK 142/17, że sytuacja, gdy dwie strony tego samego stosunku zobowiązaniowego, na tle tego samego stanu faktycznego i prawnego, otrzymują całkowicie przeciwstawne interpretacje indywidualne, bez wskazania przyczyn zmiany stanowiska, stanowi niewątpliwie naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

Z wyżej zaprezentowanych przyczyn Sąd uznał dokonaną przez organ ocenę za nieprawidłową, ponieważ brak jest wskazania w treści zaskarżonej interpretacji indywidualnej konkretnych powodów, dla których organ zaakceptował pierwotną tezę strony o tym, że... będący tzw. podłogą interaktywną nie może być uznany za zestaw komputerowy i w związku z tym jego dostawa nie podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 0%. Sąd podkreślił również, że wyrok sądu administracyjnego nie zastępuje indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Zdaniem WSA, słusznie podnosi się w orzecznictwie, że sądowa kontrola nie może sprowadzać do zastępowania organów w interpretacji przepisów prawa podatkowego. Co istotne zastosowanie się do wyroku sądu administracyjnego nie będzie tworzyło ochrony prawnej, o której mowa w art. 14k i art. 14m Ordynacji podatkowej, ponieważ ochrona ta wynika wyłącznie z zastosowania się do - wydanej w uregulowanym w rozdziale 1a działu II tej ustawy procedurze administracyjnej - indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Dlatego, jak wskazał WSA, Organ rozpoznając sprawę ponownie uwzględni poczynione wyżej wywody i dokona wszechstronnej oceny stanowiska strony oraz wykładni przepisów mających zastosowanie w sprawie. Wobec faktu, że rozstrzygnięcie Sądu jest determinowane względami proceduralnymi, przedwczesne jest odnoszenie się do powołanych w skardze zarzutów naruszenia prawa materialnego tj. art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT w związku z załącznikiem nr 8 ustawy o VAT poprzez jego niewłaściwe zastosowanie.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa, orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20, tut. Organ rozpoznając sprawę ponownie, zauważa, że:

Z powołanych wyżej przepisów prawa wynika, iż nie każdy sprzęt komputerowy, będący przedmiotem dostawy dla placówek oświatowych, będzie opodatkowany stawką podatku w wysokości 0%, lecz wyłącznie wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT.

Przepisy ustawy przewidują warunki jakie należy spełnić, aby móc zastosować preferencyjną stawkę podatku. Po pierwsze, dostawa musi być realizowana na rzecz placówki oświatowej. Na potrzeby art. 83 ustawy, w treści art. 43 ust. 9 ustawy o VAT, wymieniono zamknięty katalog placówek oświatowych. Po drugie, preferencyjną stawką objęta może być jedynie dostawa ściśle określonego sprzętu komputerowego wskazanego w załączniku nr 8 do ustawy o VAT, w którym enumeratywnie wymienione są urządzenia objęte preferencyjną stawką VAT.

Unormowania zawarte w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy wskazują na warunki formalne do zastosowania stawki 0%, poprzez obowiązek posiadania stosownych dokumentów, których następnie kopie dokonujący dostawy obowiązany jest przekazać do właściwego urzędu skarbowego. Zatem dopiero łączne spełnienie wszystkich powyższych warunków uprawnia dostawcę do zastosowania obniżonej stawki do dostawy sprzętu komputerowego.

Podstawą do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0% w przypadku dostaw sprzętu komputerowego na rzecz placówek oświatowych jest przede wszystkim zaliczenie dostarczanych towarów do określonych grup towarowych wymienionych w powołanym załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Katalog towarów, co do których mają zastosowanie przepisy art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy, został przez ustawodawcę określony w sposób szeroki, wymieniono bowiem grupy towarów bez podania szczegółowego oznaczenia Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże jest to katalog zamknięty, co oznacza, że ustawodawca nie przewidział w tym przypadku jakichkolwiek wyjątków, ani interpretacji rozszerzających.

Zatem nie każdy sprzęt komputerowy będzie opodatkowany 0% stawką podatku, lecz wyłącznie ten, który został wymieniony w załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Wszystkie niewymienione w tym załączniku towary wchodzące w skład szeroko rozumianego sprzętu komputerowego nie będą opodatkowane preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 0%, niezależnie od spełnienia warunków wskazanych w art. 83 ust. 14 i 15 ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić, że nie istnieje legalna definicja pojęć wskazanych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług, w tym definicja zestawu komputera stacjonarnego. Brak definicji ustawowej oznacza konieczność posłużenia się przy interpretacji przedmiotowego zagadnienia literalną wykładnią przepisów oraz potocznym rozumieniem tych pojęć.

Zestaw komputera stacjonarnego, o którym mowa w załączniku nr 8 ustawy, to rodzaj komputera osobistego, który składa się z co najmniej trzech zasadniczych elementów: jednostki centralnej (systemowej), monitora i klawiatury, zwykle jest na stałe umiejscowiony przy biurku, głównie ze względu na swoje gabaryty i ciężar, jak również ze względu na sposób pracy z tym urządzeniem. Nie każdy komputer, którego przenoszenie jest utrudnione, może być uznany za komputer stacjonarny w rozumieniu omawianego tu przepisu.

W ocenie Organu, przyjęcie definicji zestawów komputerów stacjonarnych wykraczającej poza wskazane powyżej rozumienie potoczne, może prowadzić do rozszerzenia preferencyjnej stawki VAT na szeroki wachlarz urządzeń interaktywnych (np. systemów do gier). Tymczasem z treści załącznika nr 8 ustawy o VAT wynika, że wolą ustawodawcy było objęcie stawką preferencyjną jedynie sprzętu komputerowego mającego charakter podstawowej pomocy dydaktycznej.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest producentem urządzenia edukacyjnego pod nazwą handlową „...”, który jest interaktywnym urządzeniem projekcyjnym spełniającym jednocześnie funkcje podłogi i stołu interaktywnego, stanowiąc pomoc dydaktyczną dedykowaną do ćwiczeń, gier i zabaw ruchowych wraz z zestawem treści multimedialnych przeznaczonych do pracy z dziećmi w wieku szkolnym i przedszkolnym, oraz rehabilitacji osób dorosłych i starszych. W skład urządzenia wchodzą: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu.

W takim rozumieniu w pojęciu zestawu komputerów stacjonarnych nie mieści się urządzenie edukacyjne „...” będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, składające się m.in. z projektora i czujnika ruchu.

Stwierdzić należy, że urządzenia te nie pełnią typowych funkcji dla komputera stacjonarnego (zestawu komputerowego), albowiem jak wskazał Wnioskodawca, „... jest interaktywnym urządzeniem projekcyjnym spełniającym jednocześnie funkcje podłogi i stołu interaktywnego, stanowiąc pomoc dydaktyczną dedykowaną do ćwiczeń, gier i zabaw ruchowych wraz z zestawem treści multimedialnych przeznaczonych do pracy z dziećmi w wieku szkolnym i przedszkolnym, oraz rehabilitacji osób dorosłych i starszych”. Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca dokonując dostawy będących przedmiotem wniosku towarów nie posługuje się pojęciem np. zestawu komputerowego, lecz wskazuje, iż jest „(…) producentem urządzenia edukacyjnego pod nazwą handlową „...””.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, urządzenie „...” na które składa się: jednostka centralna, projektor i obudowa nie zawiera się w definicji urządzeń wskazanych w załączniku nr 8 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa, orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20, jak również całokształt przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że urządzeń pod nazwą „...”, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU w pozycji 26.20.13.0) „...do automatycznego przetwarzania danych, zawierających w tej samej obudowie co najmniej jednostkę centralną, oraz urządzenia wejścia i wyjścia, nawet połączone”, na które składają się: jednostka centralna PC, projektor, obudowa, czujniki ruchu, nie można utożsamiać z „zestawami komputerów stacjonarnych”, a także nie zostały wprost wymienione w katalogu urządzeń mieszczących się w załączniku nr 8 do ustawy o VAT. Zatem do ich dostawy na rzecz placówek oświatowych nie będzie mogła mieć zastosowania preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji 1061-IPTPP1.4512.666.2016.1.RG, tj. na dzień 16 lutego 2017 r. w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2020 r. sygn. akt I FSK 1806/17 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ke 342/20.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych na etapie postępowania sądowoadministracyjnego interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięć, dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Trzeba też podkreślić, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ w tym także powołane na etapie postępowania sądowoadministracyjnego interpretacje indywidualne, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną - co w odniesieniu do powołanych na etapie postępowania sądowoadministracyjnego interpretacji indywidualnych miało zastosowanie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin