Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.1094.2020.2.DA
z 9 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2020 r. (data wpływu 30 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 9 marca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.1094.2020.1.DA, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 9 marca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 marca 2021 r.). W dniu 22 marca 2021 r. złożono osobiście uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 31 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, położoną w …, za kwotę 350 000 zł, z zamiarem stałego w nim zamieszkania. Ponieważ dom był w stanie surowym, małżonkowie zainwestowali około 150 000 zł w jego wykończenie.

W styczniu 2018 r. mąż Wnioskodawczyni zdecydował się wrócić do Belgii – jego ojczyzny, więc za pośrednictwem kilku agencji Wnioskodawczyni wraz z mężem wystawiła dom na sprzedaż. Żadna z agencji nie poinformowała Wnioskodawczyni o istnieniu podatku od wzbogacenia (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Na wieść o wyjeździe męża Wnioskodawczyni, córka Wnioskodawczyni znalazła mieszkanie przy ul. … w …, w którym Wnioskodawczyni mogłaby zamieszkać. Wnioskodawczyni ubiegała się o kredyt, ale Jej minimalne zarobki (niepełny etat w szkole) uniemożliwiły jego otrzymanie. Córka Wnioskodawczyni w trosce o zagrożoną przyszłość matki sama zaciągnęła pożyczki na zakup mieszkania.

W dniu 26 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni podpisała akt notarialny zakupu odrębnej własności lokalu mieszkalnego (wraz z pomieszczeniem gospodarczym i garażem) położonego przy ul. … w …, za kwotę 287 901 zł. W akcie notarialnym jest zapis: 254 179 zł bez pomieszczenia gospodarczego i bez pomieszczenia garażowego. Obydwa pomieszczenia znajdują się w tym samym budynku, który zamieszkuje Wnioskodawczyni, tj. pod lokalem mieszkalnym. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem ww. lokalu mieszkalnego, tj. jego nabycie nie nastąpiło do majątku wspólnego małżonków. Zakup ten Wnioskodawczyni sfinansowała pożyczonymi od córki pieniędzmi. Córka zaciągnęła pożyczkę ze względu na brak zdolności kredytowej Wnioskodawczyni (zbyt małe zarobki). Ww. lokal mieszkalny został zakupiony przez Wnioskodawczynię (nie przez córkę) w stanie surowym, a jego stopniowe wykańczanie zajęło ponad rok.

W dniu 6 października 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym w …, objętą księgą wieczystą … Sądu Rejonowego w …, za cenę 490 000 zł (z czego 10 000 zł to koszt pośrednika). Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wpłynęły na konto Wnioskodawczyni i Jej męża w dniu 14 października 2020 r. Swoją należną połowę uzyskaną ze sprzedaży domu, tj. kwotę 240 000 zł (po odliczeniu 10 000 zł dla pośrednika) Wnioskodawczyni przeznaczyła natychmiast po jej otrzymaniu na spłatę długu wobec córki.

W dniu 6 października 2020 r., po dwudziestu latach małżeństwa, odbyła się sprawa rozwodowa Wnioskodawczyni i Jej męża. Obecnie były mąż Wnioskodawczyni wyjechał do Belgii, a Wnioskodawczyni zamieszkała w zakupionym mieszkaniu własnościowym przy ul. … w …. Wnioskodawczyni ani Jej były mąż nigdy nie prowadzili żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest nauczycielką, a były mąż emerytowanym żołnierzem. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych nieruchomości oprócz mieszkania położonego przy ul. … w …. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie kupowała ani nie sprzedawała żadnej nieruchomości. Wynajmowała Ona mieszkania dla własnego użytku, ponieważ do 2003 r. nie stać Ją było na kredyt. Wnioskodawczyni sama wychowywała własne dzieci. Ich ojciec wyjechał do Ameryki jak miały 4-6 lat i nie włożył żadnego wkładu w wychowanie dzieci (w tym pieniężnego). W 2000 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż i mieszkała w Belgii do 2017 r. Wyjeżdżając z Belgii w 2017 r. Wnioskodawczyni z ówczesnym mężem sprzedali swój dom i tam uregulowali podatek. Mąż Wnioskodawczyni podjął próbę zamieszkania w Polsce, ale szybko z tego zrezygnował i mieszka w Belgii. Rozwód nastąpił w dniu 6 października 2020 r., a jego uprawomocnienie nastąpiło w dniu 8 grudnia 2020 r. Wnioskodawczyni wskazuje, że z całą pewnością sytuacja jaka zaistniała w Jej życiu nie doprowadziła do wzbogacenia Wnioskodawczyni. Wbrew obowiązującym przepisom, Wnioskodawczyni najpierw zakupiła mieszkanie, a dopiero potem sprzedała wraz z mężem wspólny dom, dzięki czemu mogła bezpiecznie przeprowadzić się bezpośrednio z domu do mieszkania. Córka udostępniła Wnioskodawczyni dużo większe środki od uzyskanych przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży domu i Wnioskodawczyni nigdy nie zwróci ich w całości. Wnioskodawczyni nie wie z jakich funduszy mogłaby zapłacić podatek od wzbogacenia.

Wnioskodawczyni posiada faktury:

• pośrednictwo w kupnie mieszkania (4 000 zł),
  

• koszt notarialny kupna mieszkania (2 141 zł 38 gr),
  

• koszt wynagrodzenia pośrednictwa w sprzedaży domu w … (10 000 zł).
  
  

Akty notarialne:

• akt notarialny z dnia 31 sierpnia 2017 r., Repertorium A nr …, sporządzony przez notariusza … ‒ kupno domu w …,
  

• akt notarialny z dnia 26 czerwca 2019 r., Repertorium A nr …, sporządzony przez notariusza … ‒ kupno mieszkania w …,
  

• akt notarialny z dnia 6 października 2020 r., Repertorium A nr …, sporządzony przez notariusza … ‒ sprzedaż domu w ….
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w szczególnym przypadku Wnioskodawczyni istnieje możliwość zwolnienia od podatku dochodowego należnego za sprzedaż nieruchomości w … (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) ‒ dotyczy należności Wnioskodawczyni za sprzedaż domu w wysokości 240 000 zł ‒ na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wiedząc, że koszt mieszkania, w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje znacznie przekracza dochody ze sprzedaży nieruchomości w …?

Zdaniem Wnioskodawczyni, uważa Ona, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istnieje możliwość zwolnienia Jej z podatku dochodowego od kwoty 240 000 zł uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości w ….

Kwota uzyskana przez Wnioskodawczynię za sprzedaż nieruchomości w … została w całości przeznaczona na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, wartość zamieszkałego przez Wnioskodawczynię lokalu (ponad 300 000 zł) przekracza Jej należność za sprzedaż nieruchomości w …. W zamyśle Wnioskodawczyni kupno mieszkania poprzedzała sprzedaż domu, co trwało znacznie dłużej niż Wnioskodawczyni przewidywała. Potencjalny kupiec domu zabezpieczał gotówkę na zakup mieszkania. Ponieważ transakcja nie doszła do skutku, zaniepokojona tą sytuacją córka Wnioskodawczyni zaciągnęła pożyczkę na zakup ww. mieszkania. Aktualnie Wnioskodawczyni jest po rozwodzie, mieszka sama w mieszkaniu przy ul. …. Całą uzyskaną należność ze sprzedaży domu Wnioskodawczyni oddała córce, co i tak nie spłaca zaciągniętej przez nią pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 31 sierpnia 2017 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, położoną w …, za kwotę 350 000 zł, z zamiarem stałego w nim zamieszkania. Ponieważ dom był w stanie surowym, małżonkowie zainwestowali około 150 000 zł w jego wykończenie. W styczniu 2018 r. mąż Wnioskodawczyni zdecydował się wrócić do Belgii (swojej ojczyzny), w związku z tym małżonkowie za pośrednictwem kilku agencji wystawili dom na sprzedaż. Na wieść o wyjeździe męża Wnioskodawczyni, córka Wnioskodawczyni znalazła mieszkanie przy ul. … w …, w którym Wnioskodawczyni mogłaby zamieszkać. Wnioskodawczyni ubiegała się o kredyt, ale Jej minimalne zarobki (niepełny etat w szkole) uniemożliwiły jego otrzymanie. Córka Wnioskodawczyni w trosce o zagrożoną przyszłość matki sama zaciągnęła pożyczki na zakup mieszkania. W dniu 26 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni podpisała akt notarialny zakupu odrębnej własności lokalu mieszkalnego (wraz z pomieszczeniem gospodarczym i garażem) położonego przy ul. … w …, za kwotę 287 901 zł. W akcie notarialnym jest zapis: 254 179 zł bez pomieszczenia gospodarczego i bez pomieszczenia garażowego. Obydwa pomieszczenia znajdują się w tym samym budynku, który zamieszkuje Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem ww. lokalu mieszkalnego, tj. jego nabycie nie nastąpiło do majątku wspólnego małżonków. Zakup ten Wnioskodawczyni sfinansowała pożyczonymi od córki pieniędzmi. Córka zaciągnęła pożyczkę ze względu na brak zdolności kredytowej Wnioskodawczyni (zbyt małe zarobki). Ww. lokal mieszkalny został zakupiony przez Wnioskodawczynię w stanie surowym, a jego stopniowe wykańczanie zajęło ponad rok. W dniu 6 października 2020 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedała nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym w …, za kwotę 490 000 zł (z czego 10 000 zł to koszt pośrednika). Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wpłynęły na konto Wnioskodawczyni i Jej męża w dniu 14 października 2020 r. Swoją należną połowę uzyskaną ze sprzedaży domu, tj. kwotę 240 000 zł (po odliczeniu 10 000 zł dla pośrednika) Wnioskodawczyni przeznaczyła natychmiast po jej otrzymaniu na spłatę długu wobec córki. W dniu 6 października 2020 r., po dwudziestu latach małżeństwa, odbyła się sprawa rozwodowa Wnioskodawczyni i Jej męża. Obecnie były mąż Wnioskodawczyni wyjechał do Belgii, a Wnioskodawczyni zamieszkała w zakupionym mieszkaniu własnościowym przy ul. … w …. Wnioskodawczyni ani Jej były mąż nigdy nie prowadzili żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest nauczycielką, a były mąż emerytowanym żołnierzem. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych nieruchomości oprócz mieszkania, w którym obecnie mieszka. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie kupowała ani nie sprzedawała żadnej nieruchomości. Wynajmowała Ona mieszkania dla własnego użytku, ponieważ do 2003 r. nie stać Ją było na kredyt. W 2000 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż i mieszkała w Belgii do 2017 r. Wyjeżdżając z Belgii w 2017 r. Wnioskodawczyni z ówczesnym mężem sprzedali swój dom i tam uregulowali podatek. Mąż Wnioskodawczyni podjął próbę zamieszkania w Polsce, ale szybko z tego zrezygnował i wrócił do Belgii. Rozwód nastąpił w dniu 6 października 2020 r., a jego uprawomocnienie nastąpiło w dniu 8 grudnia 2020 r. Wnioskodawczyni posiada faktury dokumenujące poniesione wydatki.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że dokonane przez Wnioskodawczynię w dniu 6 października 2020 r. odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej w dniu 31 sierpnia 2017 r. w drodze umowy sprzedaży, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość (prawo majątkowe) niezależnie od tego czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na zakup tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego pochodziły z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych – pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł.

Wysokość ww. nakładów – stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy – ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1, tj. od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D ‒ dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W ‒ wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P ‒ przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   ‒położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   ‒w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości na enumeratywnie wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

W rozpatrywanej sprawie wydatki na nabycie w dniu 26 czerwca 2019 r. prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego poniesione przez Wnioskodawczynię ze środków pożyczonych od córki, pochodzących z zaciągniętych przez córkę pożyczek, nie spełniają warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem zauważyć, że wydatki te, mimo że zostały poniesione przez Wnioskodawczynię na Jej własne cele mieszkaniowe, to nie zostały dokonane z przychodu uzyskanego z dokonanego w dniu 6 października 2020 r. odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, tym samym nie zostały dokonane z przychodu ze sprzedaży ww. nieruchomości, co stanowi warunek skorzystania ze zwolnienia dochodu z opodatkowania.

Podkreślić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych jest fakt wydatkowania środków pieniężnych z odpłatnego zbycia nieruchomości nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają być przez podatnika spełnione łącznie, jeśli chce korzystać ze zwolnienia regulowanego tym przepisem. Wydatki ze środków pieniężnych niezwiązanych z tym przychodem, nie spełniają wymogów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Z treści tych przepisów wynika jednoznacznie, że zwolnienie związane jest z wydatkowaniem na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś z ponoszeniem ww. wydatków z innych źródeł, niemających związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości i praw, w tym ze środków pieniężnych pochodzących od córki Wnioskodawczyni z zaciągniętych przez córkę pożyczek.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie dokonane w dniu 6 października 2020 r. udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej w dniu 31 sierpnia 2017 r., dokonane przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatkowanie przez Wnioskodawczynię na nabycie w dniu 26 czerwca 2019 r. prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego środków pieniężnych pochodzących z zaciągniętych przez córkę Wnioskodawczyni pożyczek, nie uprawnia Wnioskodawczyni do skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na niespełnienie warunków określonych w ww. przepisach. Pomimo że wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawczynię na Jej własne cele mieszkaniowe, to nie zostały dokonane z przychodu z dokonanego w dniu 6 października 2020 r. odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, tym samym nie zostały dokonane ze środków pochodzących ze sprzedaży ww. nieruchomości, a więc wydatki te nie spełniają warunków do skorzystania ze zwolnienia dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości z opodatkowania.

Ponadto wskazać należy, że do wydatków na własne cele mieszkaniowe w ramach ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, również nie mogą zostać zaliczone środki pieniężne wydatkowane w dniu 14 października 2020 r. na spłatę pożyczki od córki. Pożyczki od osób fizycznych nie stanowią pożyczek (kredytów), które zostały zaciągnięte w banku lub innej instytucji finansowej wymienionej w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem ich spłata nawet dokonana z przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nie uprawnia do zaliczenia do wydatków na własne cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w tym nie analizuje załączonych dokumentów. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.