Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.92.2021.2.ISL
z 20 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 22 stycznia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 31 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania wynagrodzenia z tytułu zakazu dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstrzymywania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności spółki komandytowej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 31 marca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.92.2020.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 31 marca 2021 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 31 marca 2021 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem z dnia 31 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 31 marca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… (dalej: Wnioskodawczyni) jest jednym ze wspólników … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność w zakresie marketingu bezpośredniego, opartego o pozyskiwanie danych osobowych na potrzeby reklamy usług lub towarów oferowanych przez kontrahentów Spółki (dalej: Kontrahenci) oraz wykorzystywania danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby kierowania do tych osób reklam dotyczących usług lub towarów oferowanych przez Kontrahentów.

Spółka prowadzi działalność w zakresie marketingu bezpośredniego polegającą na:

1. pozyskiwaniu w sieci Internet zgód na przetwarzanie danych osobowych w celach marketingowych, przy wykorzystaniu wewnętrznie wytworzonego i unikalnego know-how, obejmującego metody pozyskiwania danych osobowych, wiedzę i doświadczenie w zakresie reklamy i marketingu oraz potrzeb Kontrahentów, pozwalające na optymalizację tych metod, rozwiązania informatyczne, rozwiązania prawne;
2. wykorzystywaniu danych osobowych znajdujących się w bazach danych Spółki na potrzeby marketingu i reklamy Kontrahentów, przy wykorzystaniu wewnętrznie wytworzonego i unikalnego know-how, obejmującego koncepcje reklamowe i marketingowe, pozwalających na optymalizację działań reklamowych i marketingowych Klientów, rozwiązania informatyczne, rozwiązania prawne (dalej: Usługi Marketingu Bezpośredniego).
   
   

Wnioskodawczyni jest komandytariuszem Spółki i jednocześnie jest też udziałowcem Spółki z o.o. będącej komplementariuszem Spółki (dalej: Spółka - komplementariusz).

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i ma status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Posiada wieloletnie doświadczenie we współpracy z podmiotami zaangażowanymi w gromadzenie danych osobowych na potrzeby marketingowe w Polsce. W ramach swojej dotychczasowej kariery Wnioskodawczyni pozyskała unikalny know-how dotyczący prowadzenia marketingu bezpośredniego, w szczególności w zakresie metod pozyskiwania danych osobowych. Niezwykle ważny jest też fakt, że Wnioskodawczyni posiada także pełną wiedzę na temat Kontrahentów o kluczowym znaczeniu dla Spółki. Posiadanie stałych, wieloletnich Kontrahentów stanowi jeden z kluczowych czynników sukcesu Spółki. Wnioskodawczyni nie zawarła ze Spółką żadnej dodatkowej umowy na świadczenie usług na rzecz Spółki, w szczególności umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze. Zamierza w 2021 r. wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce - komplementariusz.

Bezpośrednio po wystąpieniu Wnioskodawczyni ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z Wnioskodawczynią osobną umowę odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki – tak by Wnioskodawczyni powstrzymała się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić działalności Spółki w zakresie Usług Marketingu Bezpośredniego (dalej: Usługa powstrzymywania się).

Usługa powstrzymywania się ma obejmować nakazem powstrzymywania się wszelkie czynności mieszczące się w zakresie Usług Marketingu Bezpośredniego na terytorium Polski, które mogłyby być realizowane w przyszłości przez Wnioskodawczynię, bądź przez podmioty z nim powiązane.

Usługa powstrzymywania się ma dotyczyć w szczególności powstrzymywania się przez Wnioskodawczynię, bądź przez podmioty z Nią powiązane (zdefiniowane powyżej), od podejmowania jakichkolwiek działań związanych ze świadczeniem usług marketingu bezpośredniego, takich jak:

1. świadczenie Usług Marketingu Bezpośredniego,
2. wszelkie formy przekazywania know-how oraz kontaktów biznesowych, dotyczących podmiotów uczestniczących w procesie świadczenia Usług Marketingu Bezpośredniego, w szczególności Kontrahentów,
3. usługi doradcze dotyczące Usług Marketingu Bezpośredniego,
4. usługi pośrednictwa dotyczące świadczenia Usług Marketingu Bezpośredniego,
5. usługi polegające na budowaniu baz danych osobowych,
6. usługi szkoleniowe dotyczące świadczenia Usług Marketingu Bezpośredniego,
7. usługi informatyczne dotyczące budowania narzędzi informatycznych niezbędnych do świadczenia Usług Marketingu Bezpośredniego.
   
   

Konieczność podpisania umów wynika z ochrony interesu i źródła przychodów Spółki - Wnioskodawczyni posiada wiedzę na temat każdego aspektu jej działalności i w związku z tym mogłaby z łatwością rozpocząć działalność konkurencyjną, bądź też podjąć współpracę z bezpośrednimi konkurentami Spółki na rynku polskim. Osobiste doświadczenie, wiedza jak i kontakty biznesowe Wnioskodawczyni (nabyte zarówno przed utworzeniem Spółki, jak i w ramach funkcjonowania w Spółce) mają unikatową wartość dla podmiotów działających na tym rynku. Nawiązanie współpracy z konkurencją Spółki lub prowadzenie działalności konkurencyjnej wobec Spółki zagroziłoby przychodom Spółki, mogłoby bowiem prowadzić do konieczności obniżenia marży rynkowej po stronie Spółki, i niosłoby za sobą realne ryzyko utraty kluczowych klientów oraz dostawców.

Podpisanie umów dotyczących powstrzymywania się jest szczególnie istotne, gdyż od momentu utraty statusu wspólnika przez Wnioskodawczynię, Spółka przestanie być chroniona przez ustawowy zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej przez wspólnika, wynikający z art. 57 w związku z art. 103 § 1 ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, dalej: KSH). Natomiast ograniczenia wywodzone z ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1913) nie zapewnią Spółce pełnej ochrony.

Umowa powstrzymywania się będzie miała charakter odpłatny. Z tytułu świadczenia usługi powstrzymania się Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wystawiać faktury za każdy miesięczny okres świadczenia usługi. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni będzie określone na zasadzie ryczałtowej. Umowa powstrzymywania się zostanie zawarta na 24 miesiące - Spółka ocenia, że taki okres będzie wystarczający dla ochrony jej pozycji gospodarczej. Spółka oraz Wnioskodawczyni nie wykluczają jednocześnie, że umowa może być w przyszłości zmieniana, np. poprzez skrócenie lub przedłużenie okresu jej obowiązywania, jak również obniżenie lub podwyższenie wynagrodzenia za świadczone na jej podstawie usługi, o ile w świetle przyszłej sytuacji na rynku Usług Marketingu Bezpośredniego będzie to uzasadnione biznesowo.

W piśmie z dnia 31 marca 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że „umowa powstrzymywania się”, jaką Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze Spółką komandytową, będzie podpisana przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią jednoosobowej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawczynię z tytułu Umowy powstrzymywania się będzie stanowić dla Niej przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wynagrodzenie otrzymane z tytułu Umowy powstrzymywania się będzie stanowić dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów mogą być m.in. działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy) lub pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z działalności wykonywanej osobiście są przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje precyzyjnie, do którego źródła przychodów należy przyporządkować każdy konkretny rodzaj otrzymywanego wynagrodzenia - w praktyce byłoby to oczywiście niemożliwe. Jednakże, jeżeli przychód ma swoje źródło we wcześniejszej działalności generującej przychód należący do określonego źródła przychodów, to ten dodatkowy, późniejszy przychód również należy przyporządkować do tego samego źródła - na zasadzie akcesoryjności. Potwierdzeniem powyższej zasady może być przykładowo sytuacja, w której dodatkowe wynagrodzenie wypłacane pracownikowi etatowemu stanowi przychód ze źródła jakim jest stosunek pracy. Istotne jest bowiem, aby beneficjent otrzymywanego wynagrodzenia był pracownikiem (ewentualnie byłym pracownikiem), a wynagrodzenie wiązało się ze stosunkiem pracy.

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie „dla kwalifikacji danego przychodu jako przychodu pochodzącego ze stosunku pracy (i stosunków pokrewnych) decydujące znaczenie ma nie nazwa świadczenia, czy też tytuł wypłaty, ale przede wszystkim to, z jakiego stosunku jest ono otrzymywane, od kogo pochodzi i na czyją rzecz jest dokonywane. Świadczeniodawcą (dokonującym) wypłaty jest pracodawca, natomiast beneficjentem jest pracownik (ewentualnie były pracownik)” (komentarz do art. 12, Bartosiewicz Adam, PIT. Komentarz, wyd. V, LEX 2015).

Z powyższego wynika zatem, że świadczenia otrzymywane przez pracownika/byłego pracownika, które związane są z obecnym, bądź przeszłym stosunkiem pracy powinny być akcesoryjnie kwalifikowane do tego samego źródła, co wynagrodzenie zasadnicze, czyli do przychodów ze stosunku pracy. Analogiczne zasady do powyższych są prezentowane w praktyce również w odniesieniu do pozostałych źródeł przychodów, przykładowo do działalności wykonywanej osobiście.

Jak wynika wprost z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy przedsiębiorca zawarł ze spółką umowę o zarządzanie/kontrakt menadżerski, to przychód uzyskiwany z tej działalności przyporządkowany jest do źródła „działalność wykonywana osobiście” - niezależnie, że czynności realizowane są w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. W praktyce biznesowej częstym zjawiskiem jest wypłacanie wynagrodzenia takim osobom na podstawie umów o zakazie konkurencji i wówczas wynagrodzenie to jest również traktowane jako przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Przykładowo, w interpretacji z dnia 3 października 2017 r., Nr 114-KDIP3-1.4011.241.2017.2.EC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „W związku z powyższym uznać należy, że wynagrodzenie, jakie zostanie wypłacone z tytułu zawartej umowy o zakazie konkurencji, będzie świadczeniem wynikającym faktycznie z łączącej wcześniej strony umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania i jako takie, winno zostać zakwalifikowane. Wobec powyższego, skoro przychody z umów o zarządzanie (lub umów o podobnym charakterze) kwalifikowane są do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, to i wypłacane menedżerowi odszkodowanie w związku z zawartą umową o zakazie konkurencji, stanowić będą przychód z tego źródła przychodów, tj. z działalności wykonywanej osobiście, ponieważ mają one swoje źródło we wcześniej wykonywanej działalności w zakresie zarządzania.”

Tożsame podejście jest aprobowane również w orzecznictwie, przykładowo:

1. w prawomocnym wyroku WSA w Gliwicach z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 1003/14, Sąd wskazał, że: „(...) w przypadku podatnika, który był członkiem zarządu i zawarł umowę o zarządzanie, odszkodowanie otrzymywane - po zakończeniu tej umowy, ale w oparciu o postanowienia w niej zawarte - z tytułu powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej, należy zakwalifikować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście. W tym zaś stanie rzeczy wskazanie przez Organ interpretacyjny, że analizowany przychód jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście, a nie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, trzeba uznać za prawidłowe”,
2. w prawomocnym wyroku WSA w Gliwicach z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 1009/14, Sąd uznał, że: „Należy więc podzielić pogląd organu interpretacyjnego, że analizowany przychód jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście, a nie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast okoliczność, że umowy o zarządzanie mogą być zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie ma żadnego wpływu na kwalifikację przychodów uzyskanych na podstawie takich umów. Wola ustawodawcy jest jednoznaczna.”
   
   

W powyższych przykładach istota spraw sprowadzała się więc do stanu faktycznego, w którym osoby otrzymujące wynagrodzenie na podstawie umów o zakazie konkurencji zawarły uprzednio ze spółkami wypłacającym to wynagrodzenie umowy o zarządzie/kontrakty menedżerskie, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, niezależnie od prowadzenia przez te osoby działalności gospodarczej, wynagrodzenie z tytułu zakazu konkurencji należało zakwalifikować do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście, gdyż jest ono powiązane z obowiązującą wcześniej umową o zarządzanie/kontraktem menedżerskim.

Wnioskodawczyni będzie otrzymywała wynagrodzenie od Spółki z tytułu Umowy powstrzymywania się, która również koncentruje się na zobowiązaniu Wnioskodawczyni do niepodejmowania działań konkurencyjnych wobec Spółki przez określony w tej umowie czas.

Mając jednak na względzie, że:

1. Wnioskodawczyni nie była związana ze Spółką umową o zarządzanie, kontraktem menedżerskim, ani żadną inną umową mogącą kwalifikować się do art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. Wnioskodawczyni rozliczała otrzymywane udziały w zysku Spółki w ramach przychodów z jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 5b ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. Umowa powstrzymywania się zostanie podpisana z Wnioskodawczynią w ramach prowadzonej przez Nią jednoosobowej działalności gospodarczej,

w ocenie Wnioskodawczyni, a contrario powyższych przykładów z praktyki, wynagrodzenie otrzymywane przez Nią z tytułu Umowy powstrzymywania się powinno stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są:

• działalność wykowywana osobiście (pkt 2),
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
  

• pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  

Należy zauważyć, że w ww. art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zastrzegł, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, nawet jeżeli umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, zawsze będą zakwalifikowane do źródła przychodów - działalność wykonywana osobiście (z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7).

Takiego zastrzeżenia nie ma w przypadku przychodów wymienionych w ww. art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że podatnik może je zaliczyć do działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskuje je w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i jednocześnie nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 tej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie mowa jest o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto w świetle art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest jednym ze wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki komandytowej. Wnioskodawczyni jest komandytariuszem Spółki i jednocześnie jest też udziałowcem Spółki z o.o., będącej komplementariuszem Spółki (Spółka - komplementariusz). Ponadto, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni nie zawarła ze Spółką żadnej dodatkowej umowy na świadczenie usług na rzecz Spółki, w szczególności umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni zamierza w 2021 r. wystąpić ze Spółki oraz odsprzedać swoje udziały w Spółce - komplementariusz. Bezpośrednio po wystąpieniu Wnioskodawczyni ze Spółki, Spółka zamierza podpisać z Wnioskodawczynią osobną umowę odpłatnego terminowego powstrzymania się od dokonywania czynności konkurencyjnych wobec działalności Spółki - tak by Wnioskodawczyni powstrzymała się w przyszłości od podejmowania jakichkolwiek czynności, które mogłyby zaszkodzić podstawowej działalności Spółki (Usługa powstrzymywania się). Umowa ta zostanie podpisana w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Konieczność podpisania umowy wynika z ochrony interesu i źródła przychodów Spółki - Wnioskodawczyni posiada wiedzę na temat każdego aspektu jej działalności i w związku z tym mogłaby z łatwością rozpocząć działalność konkurencyjną, bądź też podjąć współpracę z bezpośrednimi konkurentami Spółki na rynku polskim. Osobiste doświadczenie, wiedza, jak i kontakty biznesowe Wnioskodawczyni (nabyte zarówno przed utworzeniem Spółki, jak i w ramach funkcjonowania w Spółce) mają unikatową wartość dla podmiotów działających na tym rynku. Nawiązanie współpracy z konkurencją Spółki lub prowadzenie działalności konkurencyjnej wobec Spółki zagroziłoby przychodom Spółki, mogłoby prowadzić do konieczności obniżenia marży rynkowej po stronie Spółki, i niosłoby za sobą realne ryzyko utraty kluczowych klientów oraz dostawców. Umowa powstrzymywania się będzie miała charakter odpłatny. Z tytułu świadczenia usługi powstrzymania się, Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie wystawiać faktury za każdy miesięczny okres świadczenia usługi. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni będzie określone na zasadzie ryczałtowej.

Zakaz konkurencji to inaczej zobowiązanie do powstrzymania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej względem danego podmiotu. Osoby świadczące określony rodzaj usług, czy to na podstawie umowy o pracę, czy o współpracę często pozyskują kluczowe informacje dla danego przedsiębiorstwa. W związku z tym powszechne w obrocie gospodarczym stało się zawieranie umów o powstrzymaniu się od prowadzenia działalności konkurencyjnej względem danego podmiotu, zarówno pomiędzy firmą a pracownikiem, jak i w umowie między przedsiębiorcami. Podpisanie umowy o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy między przedsiębiorcami jest dopuszczalne, przepisy ani orzecznictwo sądowe nie precyzuje jednak, czy w takiej sytuacji konieczne jest wypłacenie świadczenia za przestrzeganie tego zakazu po zakończeniu okresu obowiązywania umowy.

Wynagrodzenie wypłacone przedsiębiorcy z tytułu zakazu konkurencji, które wynika z umowy o świadczenie usług zawartej w ramach działalności gospodarczej, stanowi przychód z tej działalności. Do przychodów z tytułu prowadzenia firmy zaliczamy bowiem wszelkie wypłaty i świadczenia mające swoje źródło w działalności gospodarczej, których skutkiem jest powstanie u przedsiębiorcy korzyści majątkowej.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały przykładowe czynności stanowiące przychód z działalności gospodarczej. Trzeba mieć na uwadze, że nie jest to jednak katalog zamknięty, w przeciwieństwie do spisu czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym zawartych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w ramach jednoosobowej działalności zawrze ze Spółką komandytową umowę powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej. Z tytułu świadczenia usługi powstrzymywania się Wnioskodawczyni będzie wystawiała faktury za każdy miesięczny okres świadczenia usługi.

W związku z powyższym wskazać należy, że wynagrodzenie, które zostanie wypłacone Wnioskodawczyni z tytułu zawartych w umowie postanowień dotyczących zakazu konkurencji pozostaje w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Zatem, skoro przychody z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej oraz z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej kwalifikowane są do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, to i wypłacone wynagrodzenie w związku z zawartym w umowie zakazem konkurencji, stanowić będzie przychód z tego źródła przychodów, ponieważ ma ono swoje źródło we wcześniej wykonywanej działalności gospodarczej.

Reasumując, mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w związku z tym, że:

1. Wnioskodawczyni nie była związana ze Spółką umową o zarządzanie, kontraktem menedżerskim, ani żadną inną umową mogącą kwalifikować się do art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. Wnioskodawczyni z tytułu uczestnictwa w Spółce komandytowej rozliczała się w ramach przychodów z jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 5b ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. Umowa powstrzymywania się zostanie podpisana z Wnioskodawczynią w ramach prowadzonej przez Nią jednoosobowej działalności gospodarczej

- wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z tytułu Umowy powstrzymywania się będzie stanowić dla Niej przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.