Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.350.2021.2.DJ
z 23 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego działu spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do organu wniosek Wnioskodawczyni o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego działu spadku.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 15 lutego 2021 r. nr 0111-KDIB2-2.4015.105.2020.1.MZ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 16 marca 2021 r. w odniesieniu do podatku od spadków i darowizn, jednocześnie w uzupełnieniu tym rozszerzono zakres wniosku o nowe pytanie podatkowe, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z powyższym poinformować należy, że pismo Wnioskodawczyni z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.) potraktowano jako nowy wniosek w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, a pisma z 26 lipca 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) jako uzupełnienia wniosku w tymże podatku.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w odniesieniu do podatku od spadków i darowizn, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono – w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych – następujący stan faktyczny.

W dniu (…) 1973 roku zmarła M. Na podstawie postanowienia z dnia (…) 2003 r. Sądu Rejonowego w (…) sygn. akt (…) wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne nabyli: B i R w udziałach 1/2 części z dobrodziejstwem inwentarza.

B cały swój przysługujący udział w spadku przekazał umową darowizny na rzecz swojego syna J.

R zaś zmarł. Na podstawie postanowienia o stwierdzenie nabycia spadku (…) spadek po zmarłym nabyły: wdowa D, K, Wnioskodawczyni w udziałach po 1/3 części każde z nich. Strony dziedziczące dokonały aktami notarialnymi nieodpłatnego zniesienia współwłasności wraz z działem spadku po M [akty notarialne z dnia (…) 2017 r. (Rep. A (…)) przed notariuszem (…) oraz z dnia (…) 2017 r. (Rep. A nr (…)) przed notariuszem (…)].

Na podstawie tych umów Strony dokonały tytułem nieodpłatnego działu spadku po zmarłej M w ten sposób, że :

• zabudowaną działkę nr X położoną w obrębie (…) nabywa na wyłączoną własność J;
• niezabudowaną działkę nr Y położoną w obrębie (…) nabywają na współwłasność D, Wnioskodawczyni oraz K w udziałach po 1/3 każda z nich.
  
  

Strony oświadczyły tytułem nin. umów, iż dział spadku nieruchomości zabudowanej w sposób podany powyżej dokonują tytułem nieodpłatnym i w związku z tą czynnością nie wypłacają sobie żadnych kwot pieniężnych. Strony ustaliły wartość nieruchomości nr X na 600 000,00 zł, zaś działkę Y również na 600 000,00 zł.

W piśmie z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowa sytuacja została uregulowana dwoma aktami notarialnymi. Pierwszy akt notarialny został zawarty w dniu (…) 2017 r. Zgodnie z jego zapisem – strony oświadczyły, że są współwłaścicielami nieruchomości nr Y w (…) przy ulicy (…) oraz działki X: J w udziale 1/2, D w udziale 1/6, Wnioskodawczyni w udziale 1/6, K w udziale 1/6. Działka X jest działką zabudowaną, zaś Y jest działką niezabudowaną, posiadającą dostęp do drogi publicznej. Strony przedmiotowego aktu notarialnego zgodnie oświadczyły, że dokonują tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej w ten sposób, że zabudowaną działkę nr X nabywa na wyłączną własność J, zaś niezabudowaną działkę nr Y nabywają na współwłasność D, Wnioskodawczyni oraz K w udziałach po 1/3 każda z nich. Strony ustaliły rynkową wartość działki nr X – 300 000,00 zł, zaś udział w działce po 1/3 w działce Y po 100 000,00 zł. Strony oświadczyły, że zniesienia współwłasności nieruchomości niezabudowanej w opisany powyżej sposób dokonały tytułem nieodpłatnym i w związku z tą czynnością nie wypłacają sobie żadnych kwot pieniężnych. Strony zapewniły, że wartość nabytych przez nich nieruchomości są równe i nie przekraczają wartości posiadanych wcześniej udziałów we współwłasności.

Strony powyższej umowy dokonały aneksu aktu notarialnego z dnia (…) 2017 r. oświadczając, że tytuł umowy otrzymuje brzmienie „Umowa o nieodpłatny dział spadku”. Nadto strony zmieniają poprzednie oświadczenie, w ten sposób, że oświadczają, że J, D, Wnioskodawczyni oraz K dokonują tytułem nieodpłatnym działu spadku po M, nieruchomości zabudowanej w ten sposób, że zabudowana działka nr X zostaje nabyta przez J na wyłączną własność, zaś niezabudowaną działkę nr Y nabywają na współwłasność D, Wnioskodawczyni oraz K, w udziałach po 1/3 każda z nich. Strony oświadczyły, że rynkowa wartość działki nr X wynosi 600 000,00 zł, zaś udział 1/3 w działce Y po 200 000,00 zł każdy z nich. Strony oświadczyły, że dział spadku nieruchomości zabudowanej we wskazany sposób dokonują tytułem nieodpłatnym i w związku z tą czynnością nie wypłacają sobie żadnych kwot pieniężnych.

W związku z powyższym opisem zadano w podatku dochodowym od osób fizycznych następujące pytanie.

Czy nieodpłatny dział spadku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku w związku z dokonanym nieodpłatnym działem spadku?

Zdaniem Wnioskodawczyni (stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych), nie jest ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w związku z podpisaniem umowy nieodpłatnego działu spadku. W ocenie Strony, w wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego, na skutek działu spadku następuje skonkretyzowanie składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. W ocenie Strony nie doszło do powiększenia jej majątku, a jedynie konkretyzacja. Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji IBPBII/1/415-508/13/BD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych – jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn.zm.) jest zasada powszechności opodatkowania.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W związku z tym należy wskazać, że obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa również wartość otrzymanych świadczeń w naturze. Świadczenia w naturze to takie świadczenia, w przypadku których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądz lub wartość pieniężna. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa.

Powyższe związane jest z przyjętą zasadą kompletności opodatkowania, w myśl której opodatkowaniu powinny podlegać niemal wszelkie przysporzenia majątkowe, a nie tylko te o charakterze pieniężnym. W przypadku świadczeń w naturze przychody powstają dopiero z chwilą ich otrzymania.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z opisu sprawy wynika, że (…) 1973 r. zmarła M. Na podstawie postanowienia z dnia (…) 2003 r. wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne nabyli: B i R w udziałach 1/2 części z dobrodziejstwem inwentarza. B cały swój przysługujący udział w spadku przekazał umową darowizny na rzecz swojego syna J. R zaś zmarł. Na podstawie postanowienia o stwierdzenie nabycia spadku spadek po zmarłym nabyły: wdowa D, K, Wnioskodawczyni w udziałach po 1/3 części każde z nich. Spadkobiercy w dniu (…) 2017 r. zawarli w formie aktu notarialnego umowę nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Zgodnie z zapisami tej umowy – strony oświadczyły, że są współwłaścicielami nieruchomości nr Y oraz działki nr X: J w udziale 1/2, D w udziale 1/6, Wnioskodawczyni w udziale 1/6, K w udziale 1/6. Strony przedmiotowego aktu notarialnego zgodnie oświadczyły, że dokonują tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej w ten sposób, że zabudowaną działkę nr X nabywa na wyłączną własność J, zaś niezabudowaną działkę nr Y nabywają na współwłasność D, Wnioskodawczyni oraz K w udziałach po 1/3 każda z nich. Strony ustaliły rynkową wartość działki nr X – 300 000,00 zł, zaś udział w działce po 1/3 w działce Y po 100 000,00 zł. Strony oświadczyły, że zniesienia współwłasności nieruchomości niezabudowanej w opisany powyżej sposób dokonały tytułem nieodpłatnym i w związku z tą czynnością nie wypłacają sobie żadnych kwot pieniężnych. Strony zapewniły, że wartość nabytych przez nich nieruchomości są równe i nie przekraczają wartości posiadanych wcześniej udziałów we współwłasności. Strony powyższej umowy dokonały aneksu aktu notarialnego z (…) 2017 r. oświadczając, że tytuł umowy otrzymuje brzmienie „Umowa o nieodpłatny dział spadku”. Nadto strony zmieniają poprzednie oświadczenie, w ten sposób, że oświadczają, że J, D, Wnioskodawczyni oraz K dokonują tytułem nieodpłatnym działu spadku po M, nieruchomości zabudowanej w ten sposób, że zabudowana działka nr X zostaje nabyta przez J na wyłączną własność, zaś niezabudowaną działkę nr Y nabywają na współwłasność D, Wnioskodawczyni oraz K w udziałach po 1/3 każda z nich. Strony oświadczyły, że rynkowa wartość działki nr X wynosi 600 000,00 zł, zaś udział 1/3 w działce Y po 200 000,00 zł każdy z nich. Strony oświadczyły, że dział spadku nieruchomości zabudowanej we wskazany sposób dokonują tytułem nieodpłatnym i w związku z tą czynnością nie wypłacają sobie żadnych kwot pieniężnych.

Wobec tego skoro – jak wskazuje Wnioskodawczyni w wyjaśnieniach zawartych w piśmie z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.) – czynnością jaka ostatecznie dokonana została w niniejszej sprawie w formach notarialnych był nieodpłatny dział spadku, to w jego wyniku po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie obowiązek do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Powyższe wyjaśnienie oznacza, że dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Jeżeli więc spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 cyt. ustawy).

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Dział spadku polega na podziale majątku wchodzącego w skład spadku pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Z dokonaniem działu spadku ustaje współwłasność jaka powstaje w wyniku nabycia spadku przez kilku spadkobierców. Dział spadku może być dokonany w drodze umowy lub na drodze postępowania sądowego.

Nieodpłatny dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał spadkobiercy (byłemu współwłaścicielowi) w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Jeżeli jednak w drodze działu spadku spadkobierca (dotychczasowy współwłaściciel) nabył nieruchomość ponad udział, który mu pierwotnie przysługiwał w spadku, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza dotychczasowy udział w spadku, należy przyjąć datę dokonania działu spadku (tj. dzień zawarcia umowy bądź uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli dział spadku dokonany był na drodze postępowania sądowego).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że jeżeli wartość nieruchomości lub udziału w nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie nieruchomości, rzeczy lub praw majątkowych o wartości przekraczającej wartość udziału spadkowego w majątku spadkowym, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Natomiast nabycie nieruchomości, rzeczy i praw majątkowych lub udziału w nich, w drodze działu spadku w części przekraczającej wartość udziału spadkowego stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.
  
  

Z powyższego wynika, że jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. W sytuacji natomiast, gdy dział spadku ma charakter nieodpłatny, a na skutek jego dokonania dotychczasowy udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z przysporzeniem, mającym konkretny wymiar finansowy. To z kolei, w związku z faktem, że nabycie rzeczy lub praw majątkowych na podstawie działu spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, na skutek osiągnięcia przychodu z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie, przyjmując za Wnioskodawczynią, że w wyniku opisanego we wniosku nieodpłatnego działu spadku Wnioskodawczyni otrzyma składniki majątku o wartości odpowiadającej udziałowi jakie odziedziczyła, bowiem jak sama Wnioskodawczyni wskazała w opisie sprawy: Strony oświadczyły, że rynkowa wartość działki nr X wynosi 600 000,00 zł, zaś udział 1/3 w działce Y po 200 000,00 zł każdy z nich. Strony oświadczyły, że dział spadku nieruchomości zabudowanej we wskazany sposób dokonują tytułem nieodpłatnym i w związku z tą czynnością nie wypłacają sobie żadnych kwot pieniężnych – oznacza to, że nie dojdzie do nabycia, a więc przyrostu jakiegokolwiek majątku po stronie Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powyższe, w związku z dokonanym nieodpłatnym działem spadku, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie przywołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej wskazać należy, że dotyczy ona tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.

Końcowo należy wyjaśnić, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych uczestników działu spadku, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie, powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.