2021.05.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.88.2021.2.IK
z 6 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 1 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 31 marca 2021 r. (data wpływu 31 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 31 marca 2021 r. (data wpływu 31 marca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 26 marca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.88.2021.1.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

- Pan J.M.;

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

- Pan K.S.;

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik J.M. (dalej Wnioskodawca, Podatnik) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo-Produkcyjne B. J.M., której głównym przedmiotem jest produkcja pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa. W dniu 10 czerwca 2005 r. Wnioskodawca dokonał zakupu od Zakładów L. (dalej: Sprzedający lub Spółka) z siedzibą w L., prawa wieczystego użytkowania działki gruntu … wraz z częścią składową w postaci budynku biurowo-magazynowego ze cenę 75 000 zł. Spółka do tej sprzedaży wystawiła fakturę VAT w dniu 10 czerwca 2005 r. na kwotę 75 000 zł bez podatku VAT, tj. ze stawką „zw”.

Historycznie pierwsze zasiedlenie obiektu miało miejsce w latach 70-tych przez Z.Z., jako magazynu zbożowego. Następnie 6 marca 1998 r. obiekty zostały kupione przez Sprzedającego, który dokonał modernizacji wydzielając część hali i biura. Od sierpnia 2003 r. obiekt był częściowo wynajęty przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej tj. na stolarnię. W roku 2005 dokonano podziału hali i aktem notarialnych sprzedano tę wydzieloną część Wnioskodawcy. Zakupioną halę Wnioskodawca wykorzystuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Część hali Wnioskodawca wynajmuje od grudnia 2017 roku podmiotowi zewnętrznemu na magazyn tarcicy. W dniu 19 marca 2004 r. Wnioskodawca wraz z żoną zakupili prawo do użytkowania wieczystego niezabudowanej działki, bezpośrednio przylegającej do działki, na której stoi hala produkcyjna. Zakup był niezbędny w celu urządzenia niezależnego dojazdu do drogi publicznej i budowy na niej części socjalno-technicznej biur i wiaty stalowej obudowanej (wiaty gospodarczej), bez angażowania powierzchni hali produkcyjnej. W związku z tym Wnioskodawca decyzjami Starostwa Powiatowego uzyskał w dniu 26 listopada 2003 r. pozwolenie na przebudowę istniejącej hali magazynowej z przylegającą wiatą na stolarnię i pomieszczenia socjalno-techniczne wraz z budową pomieszczeń biurowych (oraz przyłączy wodno-kanalizacyjnych). W dniu 10 czerwca 2005 r. małżeństwo M. przeniosło do majątku osobistego J.M. zakupione prawo wieczystego użytkowania działki wraz z częściami składowymi (rozpoczętą inwestycją).

Wnioskodawca w pierwszym etapie prac modernizacyjnych dobudował część socjalno-techniczną i w dniu 5 października 2005 r. wystąpił do Powiatowego inspektora nadzoru budowlanego o częściowe przyjęcie do użytkowania obiektu. W dniu 17 października 2005 uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku stolami i pomieszczeń socjalno-technicznych, powstałych w wyniku przebudowy istniejącej hali magazynowej z przylegającą wiatą (tzw. częścią socjalno-techniczną). W związku z uzyskaniem pozwolenia na używanie, Wnioskodawca dokonał zwiększenia wartości środka trwałego o wartość oddanej do częściowego używania wartości inwestycji, w związku z czym wartość nieruchomości po modernizacji (dobudowie części socjalno-technicznej) wynosiła zgodnie z prowadzoną ewidencją środków trwałych 213.534,71 zł. Przy dokonywaniu nakładów udokumentowanych fakturą VAT, Wnioskodawca korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z tych faktur. Do całkowitego zakończenia inwestycji pozostała budowa pomieszczeń biurowych oraz wiaty stalowej obudowanej.

W roku 2008 Wnioskodawca przystąpił do kolejnego etapu inwestycji. Ostatnie nakłady inwestycyjne wystąpiły w roku 2017 r. w postaci odsetek od kredytu inwestycyjnego. W okresie od 2008 do 2017 r. poniósł wydatki inwestycyjne w wysokości 93.502,49 zł. Ze względu na brak środków finansowych drugi etap prac został zawieszony i do dnia dzisiejszego nie został oddany do używania. Obecnie Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży całości terenu i obiektu (w tym obiektu w budowie). Pomimo dużego poziomu zaangażowania prac. tj. 90%. Wnioskodawca zdecydował się nie kontynuować inwestycji ze względu na przejście na emeryturę.

Wnioskodawca znalazł kupca na całą nieruchomość łącznie z rozpoczętą i nie skończoną rozbudową. K.S. (dalej: Kupujący) jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „K.” K.S., jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) i przedmiotem działalności jest produkcja opakowań drewnianych. Strony ustaliły wstępnie, że po zakupie na Kupującego zostanie przeniesione pozwolenie na budowę. Kupujący we własnym zakresie dokończy inwestycję.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

odpowiedź na pytanie 1:

Przedmiotowa nieruchomość składa się dwóch wyodrębnionych geodezyjnie działek gruntu o numerach … i …. Działki przylegają do siebie i na obie jest założona jedna księga wieczysta.

odpowiedź na pytanie 2:

Obydwie działki są zabudowane jednym budynkiem.

odpowiedź na pytanie 3:

Żadna z działek nie stanowi gruntu niezabudowanego, w związku z czym pominięto odpowiedzi na podpunkty od a) do e) przedmiotowego pytania numer 3

odpowiedź na pytanie 4:

Na działce … znajduje się budynek magazynowy oraz hala produkcyjna, która została odebrana i przekazana do użytkowania. Na działce … znajduje się dobudowana do hali cześć socjalno-techniczna, która została częściowo odebrana oraz niezakończona druga część inwestycji obejmującej wiatę magazynową obudowaną ścianami murowanymi (w trakcie inwestycji dokonano zmiany projektu i zamiast wiaty o konstrukcji stalowej obudowanej wybudowano wiatę o konstrukcji i ścianach murowanych) oraz budynek biurowy (niezakończony). Obie działki zabudowane są jednym obiektem.
Przy nabyciu budynku magazynowego zlokalizowanego na działce … nie przysługiwało zbywającemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ fv na zakup była wystawiona bez podatku VAT ze stawką „zw”. Natomiast przy realizacji inwestycji polegającej na przebudowie części istniejącej hali magazynowej z przylegającą wiatą na działkach … i … na stolarnię i pomieszczenia socjalno-techniczne wraz z budową pomieszczeń biurowych, przysługiwało zbywającemu prawo odliczenia VAT naliczonego od otrzymanych faktur. Inwestycja składała się z dwóch etapów i Wnioskodawcy przysługiwało prawo odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych w każdym etapie prac.
Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić w którym dokładnie roku Z.Z. zaczęły używać budynku magazynowego. Wnioskodawca wie jedynie, że były to lata 70-te. Niemniej jednak Wnioskodawca był w stanie ustalić kiedy Zakłady „L.” nabyły i rozpoczęły używanie budynku magazynowego tj. 6 marca 1998 roku. Wnioskodawca wskazał także, że od 10 czerwca 2005 roku sam używa zakupiony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej budynek magazynowy zlokalizowany na działce …. Magazyn był używany także przed zakupem na mocy umowy najmu od Zakładów „L” od 1 lipca 2003r. Następnie Wnioskodawca rozpoczął I etap prac inwestycyjnych. W dniu 17 października 2005 uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku stolarni i pomieszczeń socjalno-technicznych, powstałych w wyniku przebudowy istniejącej hali magazynowej z przylegającą wiatą (tzw. częścią socjalno-techniczną). W dniu 30 listopada 2005 r. Wnioskodawca zaczął używać pomieszczenia objęte częściowym pozwoleniem na użytkowanie. Natomiast II etap prac rozpoczął się w 2008 r i nigdy nie został zakończony, w związku z czym nigdy nie był używany. Wnioskodawca zrezygnował z realizacji II etapu prac pomimo dużego poziomu zaangażowania prac (90%). Ostatnie wydatki na II etap prac poniósł w 2017r.
200 mkw przebudowanej hali magazynowej znajdującej się na działce … jest wynajmowana firmie T. na tarcicę od 1 grudnia 2017r.
Zbywający ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Od tych wydatków przysługiwało Wnioskodawcy prawo odliczenia podatku VAT naliczonego. Poniesione nakłady inwestycyjne (wydatki) miały na celu przebudowę i rozbudowę istniejącej hali. W wyniku wykonanych prac nie powstały osobne niezależne budynki.
Inwestycja była realizowana w etapach i etap I został ukończony 5 października 2005 r. i 17 października 2005 r. uzyskano pozwolenie na częściowe użytkowanie, następnie w dniu 30 listopada 2005 r. rozpoczęto częściowe użytkowanie, w związku z czym na skutek ulepszenia zwiększono wartość środka trwałego (hali magazynowej zakupionej od Zakładów „L”). Natomiast II etap prac nigdy nie został ukończony i oddany do używania, a ostatnie wydatki w związku z realizacją II etapu prac zostały poniesione w 2017 roku. Wydatki poniesione w I etapie prac, były wyższe niż 30% wartości początkowej nabytej hali. Wydatki poniesione w II etapie prac, mające na celu rozbudowę istniejącej hali magazynowej o wiatę i biura także były wyższe niż 30% i nie zostały nigdy ukończone i oddane do używania.
Od daty oddania do używania I etapu prac po ulepszeniu przekraczającym 30% ich wartości początkowej minął okres dłuższy niż 2 lata. Natomiast wydatki poczynione w II etapie prac przekroczyły na dzień zawieszenia prac 30 % wartości początkowej, ale II etap nie został zakończony oraz nie oddano do używania pomieszczeń objętych tym etapem. Ostatnie wydatki na II etap prac poniesiono w 2017 r., czyli od ostatnich wydatków minęło 2 lata.
Przebudowany częściowo i rozbudowany budynek magazynowy znajdujący się na przedmiotowych działkach … i … był i jest wykorzystywany przez zbywającego na cele działalności opodatkowanej.

odpowiedź na pytanie 5:

Jak już podatnik wskazał w części H wniosku ORD-WS, nabywca K.S., jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

odpowiedź na pytanie 6:

Nabywca K.S., będzie wykorzystywać przedmiotową nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 31 marca 2021 r.):

Czy przedmiotowa sprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego nieruchomości obejmującej halę produkcyjną z przyjętą częściowo do używania inwestycją oraz niedokończoną rozbudową może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; dalej: uptu)?
Czy przedmiotowa sprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego nieruchomości obejmującej halę produkcyjną z przyjętą częściowo do używania inwestycją oraz niedokończoną rozbudową może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu?
Czy przedmiotowa sprzedaż przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego nieruchomości obejmującej prawo do użytkowania wieczystego, halę produkcyjną z przyjętą częściowo do używania inwestycją oraz niedokończoną rozbudową będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki 23%?
Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 3, Kupujący K.S. będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 31 marca 20201 r.):

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 2 pkt 22 uptu, wynika, że sprzedaż to odpłata dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 uptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta:
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 516.

Na mocy art. 2 pkt 6 uptu, prze towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 uptu. a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 uptu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uptu, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2. bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 uptu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest odpłatność za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Kwestie wysokości opodatkowania regulują przepisy art. 41 ust. 1 uptu, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 12c. art. 83. art. 119 ust. 7. art. 120 ust. 2 i 3. art. 122 i art. 129 ust. 1 uptu.

Na podstawie art. 146a pkt 1 uptu, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. z zastrzeżeniem art. 146f uptu. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13. art. 109 ust 2 i art. 110 uptu, wynosi 23%.

Natomiast w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 uptu, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 uptu z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej uptu, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13. art. 109 ust. 2 i art. 110 uptu wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 uptu o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia na tej podstawie.

Zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 10 uptu o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z art. 2 pkt 14 uptu o VAT, od dnia 1 września 2019 roku, ilekroć w ustawie jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zmiana definicji pojęcia „pierwszego zasiedlenia” wynika z tego, że zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższe zostało zawarte m.in. w wyroku TSUE z 16.11.2017 sygn. C-308/16.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10. pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Reasumując w przedmiotowej sprawie zakupiona nieruchomość była używana już w latach 70. jak zostało to opisane w stanie faktycznym i była ona cały czas używana w tym m.in przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej. Prace modernizacyjne dotyczyły dobudowy do istniejącej używanej cały czas od roku 2005 r. nieruchomości części socjalno-technicznej. Część ta została przyjęta do używania w roku 2005 r. Drugi etap prac inwestycyjnych nie został dokończony ani oddany do używania i już nie zostanie, ponieważ Wnioskodawca postanowił sprzedać nieruchomość wraz z prawem do wieczystego użytkowania. Zatem rozbudowa o pozostałą cześć nie miała miejsca. Na uwagę zasługuje fakt, że Wnioskodawca zawnioskował o wydanie pozwolenia na budowę na wiele lat przed rozpoczęciem prac i inwestor może zrezygnować z budowy, gdyż zgodnie z prawem budowlanym rezygnacja inwestora z realizacji niektórych obiektów tworzących zamierzenie budowlane (objętych jednym pozwoleniem na budowę) nie stanowi istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego, jeżeli pozostałe obiekty wchodzące w skład tego zamierzenia mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. Kupujący zamierza we własnym zakresie kontynuować rozbudowę po przeniesieniu na niego pozwolenia na budowę.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym w zakresie odpowiedzi na pytanie 1 zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości obejmującej prawo do użytkowania wieczystego, halę produkcyjną z przyjętą częściowo do używania inwestycją oraz niedokończoną rozbudową może korzystać ze zwolnienia VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu gdyż sprzedaż nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Co prawda podatnik przy rozbudowie o część socjalno-techniczną dokonywał nakładów inwestycyjnych przekraczających 30% wartości początkowej, niemniej jednak rozbudowa została przyjęta do używania w roku 2017 i od tego czasu jest cały czas używana na potrzeby związane z działalnością. Natomiast z drugiego etapu prac podatnik zrezygnował na pewnym etapie i nie będzie ich kontynuował, w związku z czym II etap prac nie został oddany do używania.

W zakresie odpowiedzi na pytanie 2, zdaniem Wnioskodawcy możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a uptu, podlega analizie w sytuacji, gdy nie są spełnione przesłanki do zwolnienia na mocy art. 43 ust. 10 uptu, co nie miało miejsca w przedmiotowej sytuacji. Podatnik ma bowiem prawo do zastosowania do przedmiotowej sprzedaży zwolnienia na mocy art. 43 ust. 10 uptu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie odpowiedzi na pytanie 3 wynika z wprost ze stanowiska wyrażonego w odpowiedziach na pytanie 1 i 2, czyli przedmiotowa sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%, gdyż będzie korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu.

W zakresie własnego stanowiska w sprawie w związku z zadanym pytaniem numer 4 Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. z 2020 poz. 106 ze zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przedmiotowej sprawie zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na zadane pytanie numer 3 będzie negatywna, w związku z czym skoro przedmiotowa sprzedaż nie podlega zdaniem Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według wstawki 23%, to Kupujący K.S. nie będzie miał prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od przedmiotowego zakupu, gdyż taki podatek nie wystąpi. Jeśli jednak zdaniem organu przedmiotowa sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wówczas Kupujący K.S. będzie miał prawo obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ jest czynnym podatnikiem VAT i będzie wykorzystywać przedmiotową nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość składającej się z dwóch ewidencyjnie wyodrębnionych działek zabudowanych jednym budynkiem.

Zatem skoro transakcji dostawy będzie podlegał budynek, należy w dalszej kolejności przytoczyć następujące przepisy prawa podatkowego.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie uprawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zatem ww. art. 29a ust. 8 ustawy, ma również zastosowanie w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Powyższe wynika z faktu, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu uznawane jest za dostawę towaru oraz z tego, że grunt dzieli stawkę zabudowań na nim posadowionych.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do sprzedaży Nieruchomości zabudowanej – które to zabudowania stanowi budynek, zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozstrzygnąć, czy względem posadowionego na działkach budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, Wnioskodawca - dostawca nieruchomości, w oparciu o nieruchomość prowadził opodatkowaną działalność gospodarczą. Przedmiotem sprzedaży będą 2 działki gruntu zabudowane jednym budynkiem.

Na działce … znajduje się budynek magazynowy oraz hala produkcyjna, która została odebrana i przekazana do użytkowania. Na działce … znajduje się dobudowana do hali cześć socjalno-techniczna, która została częściowo odebrana oraz niezakończona druga część inwestycji obejmującej wiatę magazynową obudowaną ścianami murowanymi (w trakcie inwestycji dokonano zmiany projektu i zamiast wiaty o konstrukcji stalowej obudowanej wybudowano wiatę o konstrukcji i ścianach murowanych) oraz budynek biurowy (niezakończony). Obie działki zabudowane są jednym obiektem.

Przy nabyciu budynku magazynowego zlokalizowanego na działce … nie przysługiwało zbywającemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Natomiast przy realizacji inwestycji polegającej na przebudowie części istniejącej hali magazynowej z przylegającą wiatą na działkach … i … na stolarnię i pomieszczenia socjalno-techniczne wraz z budową pomieszczeń biurowych, przysługiwało zbywającemu prawo odliczenia VAT naliczonego od otrzymanych faktur. Inwestycja składała się z dwóch etapów i Wnioskodawcy przysługiwało prawo odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych w każdym etapie prac.

Wnioskodawca nie jest w stanie ustalić w którym dokładnie były właściciel zaczął używać budynek magazynu. Wnioskodawca wie jedynie, że były to lata 70-te. Wnioskodawca wskazał także, że od 10 czerwca 2005 roku sam używa zakupiony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej budynek magazynowy zlokalizowany na działce …. Magazyn był używany także przed zakupem na mocy umowy najmu z poprzednim właścicielem od 1 lipca 2003 r. Następnie Wnioskodawca rozpoczął I etap prac inwestycyjnych. W dniu 17 października 2005 uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku stolarni i pomieszczeń socjalno-technicznych, powstałych w wyniku przebudowy istniejącej hali magazynowej z przylegającą wiatą (tzw. częścią socjalno- techniczną). W dniu 30 listopada 2005 r. Wnioskodawca zaczął używać pomieszczenia objęte częściowym pozwoleniem na użytkowanie. Natomiast II etap prac rozpoczął się w 2008 r i nigdy nie został zakończony, w związku z czym nigdy nie był używany. Wnioskodawca zrezygnował z realizacji II etapu prac pomimo dużego poziomu zaangażowania prac (90%). Ostatnie wydatki na II etap prac poniósł w 2017r.

200 mkw przebudowanej hali magazynowej znajdującej się na działce … jest wynajmowana na tarcicę od 1 grudnia 2017r.

Zbywający ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Od tych wydatków przysługiwało Wnioskodawcy prawo odliczenia podatku VAT naliczonego. Poniesione nakłady inwestycyjne (wydatki) miały na celu przebudowę i rozbudowę istniejącej hali. W wyniku wykonanych prac nie powstały osobne niezależne budynki.

Inwestycja była realizowana w etapach i etap I został ukończony 5 października 2005 r. i 17 października 2005 r. uzyskano pozwolenie na częściowe użytkowanie, następnie w dniu 30 listopada 2005 r. rozpoczęto częściowe użytkowanie, w związku z czym na skutek ulepszenia zwiększono wartość środka trwałego (hali magazynowej). Natomiast II etap prac nigdy nie został ukończony i oddany do używania, a ostatnie wydatki w związku z realizacją II etapu prac zostały poniesione w 2017 roku. Wydatki poniesione w I etapie prac, były wyższe niż 30% wartości początkowej nabytej hali. Wydatki poniesione w II etapie prac, mające na celu rozbudowę istniejącej hali magazynowej o wiatę i biura także były wyższe niż 30% i nie zostały nigdy ukończone i oddane do używania.

Od daty oddania do używania I etapu prac po ulepszeniu przekraczającym 30% ich wartości początkowej minął okres dłuższy niż 2 lata. Natomiast wydatki poczynione w II etapie prac przekroczyły na dzień zawieszenia prac 30% wartości początkowej, ale II etap nie został zakończony oraz nie oddano do używania pomieszczeń objętych tym etapem. Ostatnie wydatki na II etap prac poniesiono w 2017 r., czyli od ostatnich wydatków minęło 2 lata.

Przebudowany częściowo i rozbudowany budynek magazynowy znajdujący się na przedmiotowych działkach … i … był i jest wykorzystywany przez zbywającego na cele działalności opodatkowanej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że skoro we wskazanym wyżej przepisie mowa jest o „budynkach, budowlach lub ich częściach”, to ocena w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług powinna być dokonywana odrębnie w odniesieniu do poszczególnych części budynku, w zależności od okoliczności zaistnienia zasiedlenia w stosunku do tej części. Stwierdzenie zasiedlenia co do jednej części pozostaje zaś bez wpływu na możliwość zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co do pozostałych części, nie powodując rozszerzenia zakresu przedmiotowego tego zwolnienia.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia budynku posadowionego na dwóch działkach poza częścią budynku, która została tworzona w II etapie prac, który nigdy nie został zakończony, w związku z czym ta część nigdy nie była używana.

Z uwagi na fakt, że od pierwszego używania zasiedlonej części budynku minął okres dłuższy niż dwa lata, dostawa tej części budynku będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zaś, część budynku nie używana, z tego zwolnienia nie będzie mogła korzystać. Jednocześnie trzeba wskazać, że nieużywana część budynku również nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a, bowiem Wnioskodawcy – Dostawcy w stosunku do tej części budynku przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zastosowania również nie będzie miało zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT ze względu na wykorzystywanie obiektu do opodatkowanej działalności oraz z faktu, że Wnioskodawcy – Dostawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie część budynku, w której doszło do pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast ze zwolnienia od podatku nie może korzystać dostawa części budynku, w stosunku do której nie doszło do pierwszego zasiedlenia. Tym samym dostawa tej części budynku będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Natomiast dostawa gruntu (użytkowania wieczystego) w części przyporządkowanej do dostawy części zasiedlonego budynku zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy również będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku. Natomiast pozostała część będzie opodatkowana na tych samych zasadach co część budynku, której nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przez przyszłego Nabywcę nieruchomości wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Okoliczności opisu sprawy wskazują, że Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywcy będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, a nabywca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy w analizowanym przypadku Nabywca będzie mógł odliczyć podatek naliczony z tytułu nabycia nieruchomości wyłącznie w części, w której dostawa tej nieruchomości będzie opodatkowana.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji dokonano rozstrzygnięcia wniosku wyłącznie w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania oraz prawa do obniżenia podatku naliczonego. W zakresie stawki dla dostawy nieruchomości wniosek został rozpatrzony w odrębnym postępowaniu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin