Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.142.2021.3.SR
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 kwietnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.142.2021.2.SR 0111-KDIB3-1.4012.83.2021.3.MSO, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 15 kwietnia 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 kwietnia 2021 r.), zaś w dniu 28 kwietnia 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 26 kwietnia 2021 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W wyniku ugody zawartej w ramach podziału spadku Wnioskodawca stał się samodzielnym właścicielem działki nr A, położonej w …, gmina …, o powierzchni 4,32 ha. Ugoda została zawarta przed Sądem Rejonowym w … w dniu 2 października 2019 r., sygn. akt …. Działka była w posiadaniu ojca Wnioskodawcy, który zmarł w dniu 14 maja 2015 r., przez okres przeszło 10 lat (została odziedziczona po rodzicach i bracie).

Odnośnie nabycia nieruchomości przez Jego ojca, Wnioskodawca wskazuje, że:

• nieruchomości w … były nabyte po śmierci rodziców i brata przeszło 10 lat temu;
  

• nieruchomości na … zostały przez Jego ojca nabyte częściowo we współwłasności z żoną (Jego matką) w latach 80-tych XX wieku;
  

• podział spadków następował w sposób ustawowy (po rodzicach nieruchomości odziedziczył ojciec Wnioskodawcy z bratem, a po jego śmierci sam ojciec Wnioskodawcy), bez zmian i odmiennych ustaleń.
  
  

Pierwotna wartość spadku przedstawiała się następująco:

Ruchomości oraz samochód od chwili śmierci znajdowały się w gestii żony zmarłego oraz córki.

Z powyższych składników do podziału spadku przypadają następujące składniki:

Ceny ustalono na podstawie operatów szacunkowych, które zostały przedłożone w sądzie.


Podział spadku (nominalny) powinien zostać przeprowadzony pomiędzy żonę (J.R.) oraz dwoje dzieci (A.R. oraz Wnioskodawcę). Ustawowy podział przedstawia się następująco:

Ugoda przewiduje obszarowy podział nieruchomości oraz rezygnację przez Wnioskodawcę z udziałów w podziale ruchomości. Podział nieruchomości przedstawia się następująco:

Wartościowy podział spadku przedstawia się następująco:

Do masy spadkowej wliczone zostały także ruchomości i pojazdy o wartości ok. 300 000 zł, których Wnioskodawca zrzekł się na rzecz pozostałych spadkobierców. W ramach postępowania sądowego Wnioskodawca żądał od pozostałych spadkobierców. W wyniku zawartej ugody Wnioskodawca otrzymał wydzielony fragment działki w …, którego cechy zestawiono w tabeli poniżej:

Wnioskodawca otrzymał grunt o powierzchni mniejszej niż ustawowy udział w spadku. Przy podziale uwzględniono okoliczność, że grunty dziedziczone przez pozostałych spadkobierców mają zmieniony status w planie zagospodarowania przestrzennego, co wpływa na znaczące podwyższenie ich wartości oraz fakt, że od daty śmierci ojca Wnioskodawcy są przedmiotem dzierżawy, za co Wnioskodawca nie otrzymał żadnych świadczeń. Z tego tytułu Wnioskodawca pozwał pozostałych spadkobierców, co zakończyło się zasądzeniem na Jego rzecz wynagrodzenia, postępowanie zostało jednak włączone do sprawy o podział spadku i rozliczone w ramach zawartej ugody. Należy zatem przyjąć, że Wnioskodawca otrzymał mniejszy obszar niż Mu się należał, a zatem nie nastąpiło przysporzenie.

Od daty uprawomocnienia się ugody Wnioskodawca rozpoczął starania mające na celu sprzedaż działki w całości. Okazało się to niemożliwe ze względu na brak planu zagospodarowania przestrzennego oraz ułożenie działki przy drodze.

W 2020 r. Wnioskodawca został poinformowany o zmianie lokalnego planu zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje podział Jego działki na teren inwestycyjny (2,1 ha) oraz na działki budowlane. Teren o przeznaczeniu inwestycyjnym jest objęty planami budowy dojazdu do węzła drogowego trasy … i w przyszłości zostanie podzielony w celu wywłaszczenia.

Obecnie Wnioskodawca znalazł zainteresowanego zakupem części działki inwestycyjnej oraz kilku chętnych do zakupu wydzielonych działek budowlanych. Wnioskodawca nie prowadzi na działce działalności rolniczej. Nie zajmuje się działalnością gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Wszystkie działania związane z poszukiwaniem kupców, urzędami, geodetami prowadzi samodzielnie. Próba sprzedaży działki w całości nie powiodła się i nie było możliwości takiej jej sprzedaży.

Od chwili nabycia nieruchomości Wnioskodawca utrzymuje ją w stanie nadającym się do produkcji rolnej. W tym celu jest ona obsiana i zaorana po zakończeniu sezonu. Niewielki fragment, z naturalnym stawem jest utrzymywany jako nieużytki. Uzyskane plony służą do dalszego zasiewu. Wnioskodawca użytkuje w ten sposób nieruchomość przez cały okres posiadania.

Nieruchomość nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nie są z niej pobierane dopłaty. Nie są czerpane korzyści z udostępnienia nieruchomości osobom trzecim. Nieruchomość nie jest, nie była i nie będzie wykorzystywana w pozarolniczej działalności gospodarczej.

Informacje o prowadzonej przez Wnioskodawcę „innej” działalności: Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1997 r. zarejestrowaną na terenie … (…, …), NIP …, rodzaj działalności: usługi szkoleniowe oraz handel, a ostatnio produkcja. Działalność prowadzona jest w ramach opodatkowania na zasadach ogólnych (książka przychodów i rozchodów) z wykorzystaniem zatrudnionych pracowników. Nie jest to działalność wyłącznie osobista. Działalność nie obejmuje usług wynajmu terenów, gruntów lub nieruchomości.

Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem następujących nieruchomości (poza odziedziczonymi):

Żadna z powyższych nieruchomości nie jest przedmiotem oferty lub sprzedaży. Na wszystkich nieruchomościach ustanowiono hipotekę w celu zabezpieczenia kredytu z odległym terminem spłaty. Nie jest planowane ich sprzedanie. Wnioskodawca był współwłaścicielem prawa do własnościowego mieszkania (1/2 własności w prawie do mieszkania), które zostało sprzedane w 2014 r. (data zakupu 2005 r.), a pozyskane w ten sposób środki zostały przeznaczone na zakup nieruchomości … (wykorzystanie na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy). W mieszkaniu (…) Wnioskodawca mieszał z rodziną do czasu przeprowadzenia się do nabytego domu.

Wnioskodawca planuje sprzedać cały spadek za wyjątkiem jednej działki (ok. 2-3000 m²), ale ze względu na podjętą w gminie uchwałę o zmianie przeznaczenia terenu, przeznaczeniem części terenu na drogę (węzeł dla drogi …) nie jest możliwe zbycie jej w całości. Z tego względu Wnioskodawca jest zmuszony dokonać podziału nieruchomości na część komercyjną i część mieszkaniową. Nie jest planowane prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Na pozostawionej działce Wnioskodawca zamierza wybudować dom dla własnych potrzeb.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż odziedziczonej nieruchomości w ten sposób, że przed transakcją zostanie przeprowadzony jej podział obejmujący:
   • wydzielenie działek do wywłaszczenia,
     
   • wydzielenie części inwestycyjnej,
   • wydzielenie części do zabudowy mieszkalnej wraz z wydzieleniem działek

jest sprzedażą prowadzoną w ramach działalności gospodarczej i wymaga naliczenia podatku VAT od sprzedaży?

2. Czy sprzedaż odziedziczonej nieruchomości w ten sposób, że przed transakcją zostanie przeprowadzony jej podział obejmujący:
   • wydzielenie działek do wywłaszczenia,
   • wydzielenie części inwestycyjnej,
   • wydzielenie części do zabudowy mieszkalnej wraz z wy0dzieleniem działek

jest zwolniona z podatku dochodowego?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt, że nieruchomość była w posiadaniu Jego ojca przez okres dłuższy niż 5 lat przed śmiercią w 2015 r., a Wnioskodawca stał się jej właścicielem w wyniku ugody zawartej w 2019 r. ma zastosowanie zwolnienie od podatku dochodowego ze względu na następujące okoliczności:

• nieruchomość była własnością ojca przed śmiercią przez okres powyżej 5 lat,
  

• od chwili śmierci (maj 2015 r.) upłynął okres 5 lat,
  

• zawarta ugoda związana była z uzyskaniem samodzielnego prawa własności do nieruchomości, której był współwłaścicielem.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e , art. 29-30cb, art. 30 da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku ugody zawartej w ramach podziału spadku Wnioskodawca stał się samodzielnym właścicielem działki nr A, o powierzchni 4,32 ha. Ugoda została zawarta przed Sądem Rejonowym w dniu 2 października 2019 r. Działka była w posiadaniu ojca Wnioskodawcy, który zmarł w dniu 14 maja 2015 r., przez okres przeszło 10 lat (została odziedziczona po rodzicach i bracie).

Wnioskodawca otrzymał grunt o powierzchni mniejszej niż ustawowy udział w spadku. Przy podziale uwzględniono okoliczność, że grunty dziedziczone przez pozostałych spadkobierców mają zmieniony status w planie zagospodarowania przestrzennego co wpływa na znaczące podwyższenie ich wartości oraz fakt, że od daty śmierci ojca Wnioskodawcy są przedmiotem dzierżawy, za co Wnioskodawca nie otrzymał żadnych świadczeń. Z tego tytułu Wnioskodawca pozwał pozostałych spadkobierców, co zakończyło się zasądzeniem na Jego rzecz wynagrodzenia, postępowanie zostało jednak włączone do sprawy o podział spadku i rozliczone w ramach zawartej ugody. Należy zatem przyjąć, że Wnioskodawca otrzymał mniejszy obszar niż Mu się należał, a zatem nie nastąpiło przysporzenie.

Od daty uprawomocnienia się ugody Wnioskodawca rozpoczął starania mające na celu sprzedaż działki w całości. Okazało się to niemożliwe ze względu na brak planu zagospodarowania przestrzennego oraz ułożenie działki przy drodze.

W 2020 r. Wnioskodawca został poinformowany o zmianie lokalnego planu zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje podział Jego działki na teren inwestycyjny (2,1 ha) oraz na działki budowlane. Teren o przeznaczeniu inwestycyjnym jest objęty planami budowy dojazdu do węzła drogowego trasy … i w przyszłości zostanie podzielony w celu wywłaszczenia.

Obecnie Wnioskodawca znalazł zainteresowanego zakupem części działki inwestycyjnej oraz kilku chętnych do zakupu wydzielonych działek budowlanych. Wnioskodawca nie prowadzi na działce działalności rolniczej. Nie zajmuje się działalnością gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Wszystkie działania związane z poszukiwaniem kupców, urzędami, geodetami prowadzi samodzielnie. Próba sprzedaży działki w całości nie powiodła się i nie było możliwości takiej jej sprzedaży.

Od chwili nabycia nieruchomości Wnioskodawca utrzymuje ją w stanie nadającym się do produkcji rolnej. W tym celu jest ona obsiana i zaorana po zakończeniu sezonu. Niewielki fragment, z naturalnym stawem jest utrzymywany jako nieużytki. Uzyskane plony służą do dalszego zasiewu. Wnioskodawca użytkuje w ten sposób nieruchomość przez cały okres posiadania.

Nieruchomość nie jest przedmiotem najmu lub dzierżawy. Nie są z niej pobierane dopłaty. Nie są czerpane korzyści z udostępnienia nieruchomości osobom trzecim. Nieruchomość nie jest, nie była i nie będzie wykorzystywana w pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje sprzedać cały spadek za wyjątkiem jednej działki (ok. 2-3000 m²), ale ze względu na podjętą w gminie uchwałę o zmianie przeznaczenia terenu, przeznaczeniem części terenu na drogę (węzeł dla drogi …) nie jest możliwe zbycie jej w całości. Z tego względu Wnioskodawca jest zmuszony dokonać podziału nieruchomości na część komercyjną i część mieszkaniową. Nie jest planowane prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Na pozostawionej działce Wnioskodawca zamierza wybudować dom dla własnych potrzeb.

Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że planowana sprzedaż działek wydzielonych z odziedziczonej nieruchomości nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwota uzyskana z planowanej sprzedaży ww. działki nie będzie stanowić przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tych czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Biorąc powyższe pod uwagę, przyjmując za Wnioskodawcą, że wartość działki nr A, którą nabył w wyniku ugody zawartej w ramach podziału spadku, nie przekracza wartości udziału przysługującego Mu w majątku spadkowym (nie nastąpiło przysporzenie), stwierdzić należy że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek wydzielonych z działki nr A, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. działki przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. artykule.

Zaznaczyć należy, że podział działki nr A, nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy nowego nabycia nieruchomości, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek wydzielonych z działki nr A nie będzie stanowiła źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Równocześnie – przyjmując za Wnioskodawcą, że wartość działki nr A, którą nabył w wyniku ugody zawartej w ramach podziału spadku, nie przekracza wartości udziału przysługującego Mu w majątku spadkowym (nie nastąpiło przysporzenie) – należy stwierdzić, że sprzedaż ww. działki nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie ww. działki, zgodnie z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu ww. transakcji odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że na powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu wystąpienie (lub niewystąpienie) obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług.

Kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są regulowane poprzez odrębne przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.). Oznacza to, że rozstrzygnięcia spraw w zakresie regulowanym ustawą o podatku od towarów i usług zasadniczo nie mają wpływu na rozstrzygnięcia w zakresie regulowanym ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydający interpretacje indywidualne nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego

Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.