Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.122.2020.5.AW
z 18 maja 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z wniosku z 8 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 11 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie materiałów budowlanych i usług budowlanych dotyczących budowy Infrastruktury oraz na nabycie gruntu, które następnie zostaną przekazane na rzecz jednostek sektora publicznego, a jeśli tak to w jakim momencie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie materiałów budowlanych i usług budowlanych dotyczących budowy Infrastruktury oraz na nabycie gruntu, które następnie zostaną przekazane na rzecz jednostek sektora publicznego, a jeśli tak to w jakim momencie.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 kwietnia 2021 r., Znak: 0112-KDIL1-2.4012.114.2021.2.PM, 0111-KDIB1-1.4010.122.2021.4.AW, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 11 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Spółka prowadzi działalność w zakresie realizacji inwestycji mieszkaniowych jednorodzinnych oraz wielorodzinnych (dalej: „Nieruchomości”).

W celu zapewnienia niezbędnej obsługi komunikacyjnej Nieruchomości, Spółka zamierza dokonywać przebudowy okolicznej infrastruktury komunikacyjnej w najbliższym sąsiedztwie Nieruchomości. Realizacja infrastruktury komunikacyjnej wynikać będzie głównie z (a) treści ustalonych warunków zabudowy dla konkretnej Nieruchomości, (b) konieczności spełnienia wymagań miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, (c) treści uzgodnień dokonanych z lokalnymi zarządami dróg, a w szczególności (d) z konieczności uczynienia zadość dyspozycji przepisu art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, w myśl którego budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

W związku z tym Spółka buduje m.in. drogi (jezdnie, skrzyżowania, zjazdy, chodniki) wraz z wbudowaną infrastrukturą techniczną (m.in. siecią kanalizacji deszczowej, oświetleniem i oznakowaniem drogowym, sygnalizacją świetlną) dokonuje nasadzeń i zagospodarowania terenów zielonych, czy miejsc rekreacji ), a także tworzy utwardzenia np. z kostki brukowej lub płyt betonowych stanowiące parkingi ogólne (dalej: „Infrastruktura”).

Spółka ponosi także inne wydatki z tytułu prowadzenia inwestycji w infrastrukturę związane m.in. z koniecznością wykonania projektów budowlanych, wykonawczych/branżowych, projektów tymczasowej organizacji ruchu, czy wydatki związane z uzyskiwaniem różnego typu opinii, inwentaryzacji lub ekspertyz od podmiotów zewnętrznych.

Infrastruktura budowana jest bądź to na gruncie stanowiącym własność Spółki, bądź na gruncie stanowiącym własność jednostki samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa (dalej: „jednostki sektora publicznego”).

Po wybudowaniu Infrastruktury – stosownie do powołanych przepisów Spółka przekazuje ją nieodpłatnie jednostkom sektora publicznego, a nadto, jeśli Infrastruktura jest położona na gruncie stanowiącym własność Spółki, Spółka przenosi na rzecz jednostek sektora publicznego nieodpłatnie również własność gruntu w trybie art. 9021 kodeksu cywilnego.

Niezależnie od tego kto jest właścicielem gruntu, na którym budowana jest Infrastruktura – jej wybudowanie jest warunkiem koniecznym do spełnienia dla realizacji przez Spółkę konkretnej inwestycji budowlanej. Budowa drogi, parkingu, zagospodarowanie terenu lub zapewnienie dostępu do drogi publicznej (w oparciu o uprzednio uzyskane pozwolenia, ekspertyzy i opinie) jest konieczne dla zapewnienia niezbędnego dojazdu do budynków, korzystania z Nieruchomości i umożliwienia ich prawidłowej eksploatacji. Po zakończeniu realizacji Inwestycji, Spółka będzie czerpać przychody (obroty) głównie z tytułu sprzedaży Nieruchomości, które będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Sporadycznie Spółka może świadczyć usługi najmu, które również będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 11 maja 2021 r. wskazał, że:

  1. Spółka nabyte/nabywane towary i usługi w ramach realizacji inwestycji mieszkaniowych jednorodzinnych oraz wielorodzinnych, wykorzystuje do sprzedaży opodatkowanej.
    Natomiast w zakresie towarów i usług dotyczących Infrastruktury powstałej na gruncie stanowiącym własność Spółki lub jednostki sektora publicznego, następnie przekazanej do jednostki sektora publicznego, Spółka zwróciła się do organu podatkowego, w celu udzielenia odpowiedzi (pyt. 1 i 2). Dokonanie oceny przez Spółkę przesądziłoby stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i tym samym treść interpretacji. Spółka wnosi jednak o ocenę Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
    Jeśli Organ ma wątpliwości co do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, uprzejmie prosimy o przedstawienie konkretnych pytań.
  2. Nieodpłatne przekazanie Infrastruktury jest podyktowane prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem nie będzie następować do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki.
  3. Spółka wskazała, że wydatki, które stanowią koszty bezpośrednie i pośrednie ponoszone w związku z budową Infrastruktury oraz nabyciem gruntu to wydatki związane z prowadzoną inwestycją, tj. wydatki na nabycie materiałów budowlanych oraz usług budowlanych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2021 r):

Czy Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie materiałów budowlanych i usług budowlanych dotyczących budowy Infrastruktury oraz na nabycie gruntu, które następnie zostaną przekazane na rzecz jednostek sektora publicznego, a jeśli tak to w jakim momencie?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z 11 maja 2021 r.), przysługuje mu prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie materiałów budowlanych i usług budowlanych dotyczących budowy Infrastruktury oraz na nabycie gruntu, które następnie zostaną przekazane na rzecz jednostek sektora publicznego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.290.2016.3.SG).

Jednym z warunków przeprowadzenia Inwestycji jest budowa od podstaw lub przebudowa dróg publicznych, zapewniających dojazd do Nieruchomości. Budowa Infrastruktury jest także konieczna do prawidłowej eksploatacji Nieruchomości, w sposób umożliwiający realizację założeń Spółki.

W celu wybudowania budynków, Spółka ponosi m.in. wydatki na realizację inwestycji drogowej i budowę parkingów, w tym wydatki na nabycie gruntu.

Odnosząc się do wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury, stwierdzić należy, że mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, są one bowiem związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż wybudowanie ww. infrastruktury umożliwia dojazd i właściwą eksploatację Nieruchomości

i w konsekwencji zapewnia Spółce w przyszłości uzyskiwanie przychodów. Wydatki te nie zostały również wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Zatem Spółka może poniesione nakłady na budowę lub przebudowę dróg i parkingów zaliczyć do kosztów podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej, o ile nie zostaną one w istocie w jakikolwiek sposób zwrócone Spółce.

Do kosztów uzyskania przychodu będą mogły zostać zaliczone również wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie gruntu, na którym budowana jest Infrastruktura i który nieodpłatnie przenoszony jest następnie na jednostki sektora publicznego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 1 czerwca 2016 r., Znak: IPPB6/4510-237/16-3/AP, stwierdził, że „wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem gruntów, w celu (...) budowy od podstaw układów drogowych, które zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz zarządców dróg, jako drogi gminne lub inne drogi publiczne, pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z możliwością osiągania przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, jak i zachowania źródła przychodów i jego zabezpieczenia. Tym samym, przedmiotowe wydatki spełniać będą przedstawione warunki i Wnioskodawca może zaliczyć je w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Poniesienie tych wydatków spowoduje bowiem, że realizowany będzie bezpośredni cel gospodarczy Spółki, tj. uzyskanie przychodów”.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki, o których mowa we wniosku mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów, są one bowiem związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż Infrastruktura konieczna jest dla prawidłowej i zgodnej z przeznaczeniem realizacji wskazanych we wniosku Inwestycji. Ponadto, podnosi ona atrakcyjności Nieruchomości dla kupców czy najemców, zwiększa zainteresowanie potencjalnych klientów oraz zwiększa ceny Nieruchomości, tym samym przyczyniając się do generowania przez Spółkę przychodu.

Jeśli chodzi o moment potrącenia wydatków w koszty uzyskania przychodów, to w opinii Spółki właściwym momentem będzie moment nieodpłatnego przekazania jednostkom sektora publicznego. Podobny pogląd wyrażono w interpretacji z dnia 14 lutego 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0111-KDIB1-1.4010.571.2019.1.MF, w której wskazano, że „odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki (nakłady) na budowę drogi, które zostaną po wybudowaniu drogi przekazane nieodpłatnie Gminie, mają pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością (nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania).

Tym samym, przedmiotowe wydatki stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia, stosownie do treści art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.

Właściwym momentem dla rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów związanych z wydatkami poniesionymi na budowę drogi, które zostaną po wybudowaniu drogi przekazane nieodpłatnie Gminie jest moment formalnego przekazania inwestycji Gminie, tj. moment podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego dotyczącego przedmiotowej drogi. Dopiero bowiem w tym momencie, koszty te mają charakter definitywny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406; dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub, że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Powyższy przepis zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów co oznacza, że każdy wydatek dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów nawet, jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ustawodawca przewidział bowiem zamknięty katalog wydatków, które mimo że mają związek z uzyskiwaniem przychodów, z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli więc dany rodzaj wydatków mieści się w katalogu wydatków zawartych w art. 16 ust. 1 updop, ustawodawca z mocy prawa wyklucza możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można podzielić na:

  • koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4-4c updop), oraz
  • koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d updop).

Za koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów). Natomiast koszty pośrednie stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Co do zasady, kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e updop).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie realizacji inwestycji mieszkaniowych jednorodzinnych oraz wielorodzinnych.

W celu zapewnienia niezbędnej obsługi komunikacyjnej Nieruchomości, Spółka zamierza dokonywać przebudowy okolicznej infrastruktury komunikacyjnej w najbliższym sąsiedztwie Nieruchomości. Realizacja infrastruktury komunikacyjnej wynikać będzie głównie z (a) treści ustalonych warunków zabudowy dla konkretnej Nieruchomości, (b) konieczności spełnienia wymagań miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, (c) treści uzgodnień dokonanych z lokalnymi zarządami dróg, a w szczególności (d) z konieczności uczynienia zadość dyspozycji przepisu art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, w myśl którego budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

W związku z tym Spółka buduje m.in. drogi (jezdnie, skrzyżowania, zjazdy, chodniki) wraz z wbudowaną infrastrukturą techniczną (m.in. siecią kanalizacji deszczowej, oświetleniem i oznakowaniem drogowym, sygnalizacją świetlną) dokonuje nasadzeń i zagospodarowania terenów zielonych, czy miejsc rekreacji ), a także tworzy utwardzenia np. z kostki brukowej lub płyt betonowych stanowiące parkingi ogólne („Infrastruktura”).

Spółka ponosi także inne wydatki z tytułu prowadzenia inwestycji w infrastrukturę związane m.in. z koniecznością wykonania projektów budowlanych, wykonawczych/branżowych, projektów tymczasowej organizacji ruchu, czy wydatki związane z uzyskiwaniem różnego typu opinii, inwentaryzacji lub ekspertyz od podmiotów zewnętrznych.

Infrastruktura budowana jest bądź to na gruncie stanowiącym własność Spółki, bądź na gruncie stanowiącym własność jednostki samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa.

Po wybudowaniu Infrastruktury – stosownie do powołanych przepisów Spółka przekazuje ją nieodpłatnie jednostkom sektora publicznego, a nadto, jeśli Infrastruktura jest położona na gruncie stanowiącym własność Spółki, Spółka przenosi na rzecz jednostek sektora publicznego nieodpłatnie również własność gruntu w trybie art. 9021 kodeksu cywilnego.

Niezależnie od tego kto jest właścicielem gruntu, na którym budowana jest Infrastruktura – jej wybudowanie jest warunkiem koniecznym do spełnienia dla realizacji przez Spółkę konkretnej inwestycji budowlanej. Budowa drogi, parkingu, zagospodarowanie terenu lub zapewnienie dostępu do drogi publicznej (w oparciu o uprzednio uzyskane pozwolenia, ekspertyzy i opinie) jest konieczne dla zapewnienia niezbędnego dojazdu do budynków, korzystania z Nieruchomości i umożliwienia ich prawidłowej eksploatacji. Po zakończeniu realizacji Inwestycji, Spółka będzie czerpać przychody (obroty) głównie z tytułu sprzedaży Nieruchomości, które będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Sporadycznie Spółka może świadczyć usługi najmu, które również będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Nieodpłatne przekazanie Infrastruktury jest podyktowane prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem nie będzie następować do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki. Wydatki na budowę infrastruktury oraz nabycia gruntu, które zostaną przez Spółkę przekazane na rzecz jednostek sektora publicznego, po uzyskaniu przez Spółkę statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Wydatki, które stanowią koszty bezpośrednie i pośrednie ponoszone w związku z budową Infrastruktury oraz nabyciem gruntu to wydatki związane z prowadzoną inwestycją, tj. wydatki na nabycie materiałów budowlanych oraz usług budowlanych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie co do zasady istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami jakie Wnioskodawca poniósł na budowę wskazanej we wniosku infrastruktury oraz na nabycie gruntu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, co do zasady, Wnioskodawca będzie mógł wskazane we wniosku wydatki zaliczyć do kosztów podatkowych prowadzonej działalności gospodarczej, o ile nie zostaną one w istocie w jakikolwiek sposób zwrócone Wnioskodawcy.

Odnosząc się do momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych w pierwszej kolejności należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośrednio związanego z przychodami” oraz kosztu „innego niż bezpośrednio związanego z przychodami” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód z jej zbycia.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np.: koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie materiałów budowlanych i usług budowlanych dotyczących budowy Infrastruktury oraz na nabycie gruntu, które następnie zostaną przekazane na rzecz jednostek sektora publicznego, mają pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością (nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania). Tym samym, przedmiotowe wydatki stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia, stosownie do treści art. 15 ust. 4d updop.

W związku z powyższym momentem, w którym Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia ww. wydatków w kosztach uzyskania przychodów będzie moment formalnego przekazania inwestycji jednostką sektora publicznego, dopiero bowiem w tym momencie, koszty te mają charakter definitywny.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie dotyczącym pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj