Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.117.2021.1.DP
z 19 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku z 19 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Zainteresowanych w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Zainteresowanych w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

• Spółkę Akcyjną

-Zainteresowanych niebędących stronami postępowania:

• N. Sp. z o.o.
• Z. Sp. z o.o.
• W. Sp. z o.o.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna, N. Sp. z o. o., Z. Sp. z o. o. oraz W. Sp. z o.o. są spółkami kapitałowymi z siedzibą w Polsce, które podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: Wnioskodawcy).

Jedynym wspólnikiem spółki N. Sp. z o. o., Z. Sp. z o. o. jest Spółka Akcyjna. Głównym i dominującym akcjonariuszem Spółki Akcyjnej jest spółka R. S.A. (dalej: Spółka Matka). Jednym z większościowych udziałowców W. Sp. z o.o. jest spółka R. S.A. Spółka Matka jest właścicielem, odpowiednio w sposób bezpośredni lub pośredni, ponad 25% udziałów/akcji we Wnioskodawcach.

Spółka Matka jako organizator wdrożyła program motywacyjny (dalej: Program), którym zostały objęte osoby pełniące kluczowe funkcje kierownicze oraz kadra menedżerska Wnioskodawców (dalej: Uczestnicy Programu) oraz Spółki Matki. W ramach Programu Uczestnicy Programu mieli prawo do objęcia akcji Spółki Matki w zamian za wkład pieniężny odpowiadający wartości nominalnej obejmowanych akcji (zwykłe podwyższenie kapitału akcyjnego na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia lub w ramach docelowego kapitału akcyjnego). Tak podwyższony kapitał akcyjny Spółki Matki został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Dalsza realizacja Programu związana będzie ze zbywaniem akcji przez Uczestników Programu w modelu obejmującym nabycie akcji własnych przez Spółkę Matkę w celu ich umorzenia, tj. podjęcie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy w sprawie wyrażenia zgody na nabycie akcji własnych od Uczestników Programu w celu ich umorzenia; zawarcie umów sprzedaży pomiędzy Uczestnikami Programu a Spółką Matką, podjęcie uchwały Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy Spółki Matki w sprawie umorzenia akcji i obniżenia kapitału zakładowego, przeprowadzenie postępowania konwokacyjnego, rejestracja obniżenia kapitału akcyjnego.

Finalnie, koszty poniesione przez Spółkę Matkę na nabycie akcji własnych celem ich umorzenia zostaną następnie przeniesione (na podstawie odpowiedniego dokumentu księgowego) na Wnioskodawców, w takiej proporcji w jakiej koszt nabycia akcji własnych Spółki Matki będzie dotyczył odkupu od Uczestników Programu danego podmiotu (dalej: Koszty Wykupu). Innymi słowy Wnioskodawcy zostaną obciążeni przez Spółkę Matkę w odpowiedniej proporcji Kosztami Wykupu identyfikowanymi poprzez wartość akcji nabytych przez Spółkę Matkę od Uczestników Programu.

Przez cały okres trwania Programu, Spółka Matka będzie ponosiła niezbędne koszty organizacji, wdrożenia, funkcjonowania Programu, tj. m.in. koszty doradztwa prawnego, finansowego czy też koszty administracyjne związane z funkcjonowaniem Programu (dalej: Koszty Programu). Koszty Programu pokrywane przez Spółkę Matkę w odniesieniu do Uczestników Programu zatrudnionych lub wykonujących działalność osobistą na rzecz Wnioskodawców będą refakturowane przez Spółkę Matkę na Wnioskodawców. Proces refakturowania Kosztów Programu realizowany będzie z zachowaniem proporcjonalności, tj. z uwzględnieniem wartości akcji przydzielonych Uczestnikom Programu u każdego Wnioskodawcy. Kosztem ostatecznym dla Spółki Matki będą zatem te wydatki, które będą dotyczyć jej własnych pracowników lub osób wykonujących działalność osobistą na rzecz Spółki Matki.

W związku z planowanymi działaniami, czterech Wnioskodawców (Spółka Akcyjna, N. Sp. z o. o., Z. Sp. z o. o., W. Sp. z o.o.) uzyskało interpretację indywidulną, poprzez którą Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził celowość, w znaczeniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, wydatków, tak Kosztów Wykupu jak i Kosztów Programu ponoszonych przez Wnioskodawców w związku z udziałem w Programie (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.30.2020.2.BM - wspólną Spółka Akcyjna, N. Sp. z o. o., Z. Sp. z o. o. oraz z dnia 5 listopada 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.312.2020.1.OK).

Sposób funkcjonowania Programu, w tym sposób wyboru Uczestników Programu, długość trwania Programu czy regulamin uczestnictwa został ustalony stosowną uchwałą walnego zgromadzenia Spółki Matki (jednostki dominującej wobec Wnioskodawców). Ze względu na to, że co prawda Spółka Matka wdrożyła już Program, ale nie został on jeszcze w całości zrealizowany (ukończony), jest on w trakcie realizacji, nie został jeszcze dokonany wykup akcji, nie zostały podjęte uchwały o wykupie, Wnioskodawcy nie zostali jeszcze obciążeni definitywnie Kosztami Wykupu, nie było dokonywane rozliczenia podatkowe dotyczące Kosztów Wykupu itp., Wnioskodawcy uznali, iż składając wniosek o interpretację należy uznać go za odnoszący się do zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawców w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT?

Zdaniem Zainteresowanych, wydatki ponoszone przez Wnioskodawców w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu nie podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawców w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu nie podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy, zwrot wydatków stanowiących Koszty Wykupu, który ponoszony będzie na pokrycie kosztów związanych z objęciem akcji wydanych Uczestnikom Programu, jako wydatek niewymieniony w żadnym z punktów art. 15e ust. 1 ustawy o CIT nie będzie podlegał ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 ustawy o CIT, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT, i odsetek.

Brak podstaw do zastosowania, przewidzianego w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, ograniczenia kosztów podatkowych Wnioskodawców, ponoszonych tytułem Kosztów Wykupu, uzasadniony jest w sposób bezpośredni zakresem przedmiotowym takich regulacji. Zważywszy na przedmiot Kosztów Wykupu, a uwzględniając rodzaj wydatków wymienionych w pkt 2 i 3 art. 15e ust. 1 ustawy o CIT należy ponad wszelką wątpliwość stwierdzić, iż jest brak podstaw do zastosowania wobec Kosztów Wykupu takich przepisów.

Wobec oczywistości odrębności wydatków wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT oraz Kosztów Wykupu należy stwierdzić, że teza postawiona w poprzednim zdaniu nie wymaga uzasadnienia. Uzasadnienia wymaga natomiast brak przesłanej do zastosowania wobec Kosztów Wykupu ograniczenia kosztowego zapisanego w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W regulacji takiej prawodawca wskazał na koszty nabycia usług określonego rodzaju. Chodzi o wskazane w takim przepisie wybrane usługi niematerialne oraz usługi o podobnym charakterze. W ocenie Wnioskodawców aby rozstrzygnąć czy zwrot wydatków poniesionych na pokrycie kosztów związanych z objęciem akcji wydanych Uczestnikom stanowiących przedmiot Umowy nie podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy wydatki składające się na Koszty Wykupu stanowią wynagrodzenie za „usługę” w rozumieniu art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Koniecznym zatem jest ustalenie czy dochodzi do nabycia przez Wnioskodawców „usług”, w znaczeniu w jakim pojęcie takie stosowane jest przez prawodawcę na gruncie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Podkreślić przy tym należy, że w żadnym z przepisów ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane pojęcie „usługi”. Brak jest również wskazania na znaczenie jakie takiemu pojęciu nadawałyby odrębne regulacje, np. dotyczące podatku od towarów i usług. Uzasadnia to odwołanie się do podstawowej dyrektywy interpretacyjnej opierającej się na wykładni językowej. Kierując się wykładnią językowa, literalną, warto wskazać, że zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego PWN, „usługa” to działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi (https://sjp.pwn.pl). Z kolei sam prawodawca specyfikując w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT usługi niematerialne nie pozostawia wątpliwości co do tego, że „usługa”, w znaczeniu takiej regulacji powinna polegać na określonym świadczeniu na rzecz nabywcy, która powinna wiązać się z wystąpieniem określonego efektu, skutku, a która na dodatek w tym przypadku ma mieć charakter niematerialny.

W ocenie Wnioskodawców, wskazane wyżej przesłanki, warunkujące uznanie danego zdarzenia za „usługę” nie wystąpią w przypadku opisywanego we wniosku zdarzenia przyszłego, a dokładniej w związku z przekazaniem przez Wnioskodawców na rzecz Spółki Matki Kosztów Wykupu. W istocie bowiem relacja pomiędzy Wnioskodawcami, a Spółką Matką polega wyłącznie na przekazaniu równowartości zwrotu wydatków odpowiadających wartości przekazanych akcji. Kwota wypłacona tytułem Kosztów Wykupu na rzecz Spółki Matki przez każdego z Wnioskodawców nie obejmuje natomiast ewentualnych dodatkowych czynności świadczonych przez Spółkę Matkę. W ramach stosunków prawnych łączących każdego z Wnioskodawców ze Spółką Matką zostały w wyraźny sposób, uzasadniony funkcjonalnie, zgodny z istotą relacji, wyodrębnione Koszty Programu, dotyczące świadczonych usług, stanowiące wyraźnie odmienne wydatki od Kosztów Wykupu.

Wobec tego należy stwierdzić, iż ze względu na to, że Koszty Wykupu nie dotyczą usług, a tym bardziej usług, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, ograniczenie zapisane w takich przepisach nie będzie miało zastosowania do ponoszonych przez Wnioskodawców Kosztów Wykupu.

Powyższa wykładania pozostaje w zgodzie z poglądem zaprezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej np. w interpretacji z dnia 4 września 2019 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.311.2019.1.SP. Oczywiście, w polskim systemie prawa podatkowego wykładnia taka nie stanowi źródła prawa jednak wobec zbieżności stanów faktycznych z prezentowanym we wniosku oraz z uwagi na identyczny stan prawny Wnioskodawcy mają prawo oczekiwać, iż uwzględniając konstytucyjną równość podmiotów wobec prawa, tutejszy Organ uwzględnia taką wykładnie wydając interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Stosownie do art. 15e ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

–poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Prawa lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop to:

4.autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.licencje,

6.prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7.wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zawarty w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, katalog świadczeń skutkujących ograniczeniem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (stanowi to kryterium podstawowe).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka Matka jest właścicielem, odpowiednio w sposób bezpośredni lub pośredni, ponad 25% udziałów/akcji w spółkach Zainteresowanych. Spółka Matka jako organizator wdrożyła program motywacyjny, którym zostały objęte osoby pełniące kluczowe funkcje kierownicze oraz kadra menedżerska Wnioskodawców oraz Spółki Matki. W ramach Programu Uczestnicy Programu mieli prawo do objęcia akcji Spółki Matki w zamian za wkład pieniężny odpowiadający wartości nominalnej obejmowanych akcji (zwykłe podwyższenie kapitału akcyjnego na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia lub w ramach docelowego kapitału akcyjnego). Dalsza realizacja Programu związana będzie ze zbywaniem akcji przez Uczestników Programu w modelu obejmującym nabycie akcji własnych przez Spółkę Matkę w celu ich umorzenia. Finalnie, koszty poniesione przez Spółkę Matkę na nabycie akcji własnych celem ich umorzenia zostaną następnie przeniesione (na podstawie odpowiedniego dokumentu księgowego) na Wnioskodawców, w takiej proporcji w jakiej koszt nabycia akcji własnych Spółki Matki będzie dotyczył odkupu od Uczestników Programu danego podmiotu (dalej: Koszty Wykupu). Innymi słowy Wnioskodawcy zostaną obciążeni przez Spółkę Matkę w odpowiedniej proporcji Kosztami Wykupu identyfikowanymi poprzez wartość akcji nabytych przez Spółkę Matkę od Uczestników Programu.

W związku z planowanymi działaniami, Zainteresowani uzyskali interpretację indywidulną, poprzez którą Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził celowość, w znaczeniu art. 15 ust. 1 updop, wydatków - Kosztów Wykupu ponoszonych przez Wnioskodawców w związku z udziałem w Programie.

Wątpliwość Zainteresowanych w niniejszej sprawie dotyczy ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Zainteresowanych w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu podlegają ograniczeniom, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop.

W świetle art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, koszty określonych kategorii usług niematerialnych poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych podlegają limitowaniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów. Aby rozstrzygnąć czy zwrot wydatków poniesionych na pokrycie kosztów związanych z objęciem akcji w Spółce-Matce nie podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 15e ust. 1 updop, należy ocenić czy przedmiotowe wydatki mieszczą się w kategorii świadczeń o których mowa w art. 15e ust. 1 updop.

Jak wskazali Zainteresowani, (…) relacja pomiędzy Wnioskodawcami, a Spółką Matką polega wyłącznie na przekazaniu równowartości zwrotu wydatków odpowiadających wartości przekazanych akcji. Kwota wypłacona tytułem Kosztów Wykupu na rzecz Spółki Matki przez każdego z Wnioskodawców nie obejmuje natomiast ewentualnych dodatkowych czynności świadczonych przez Spółkę Matkę.

Odnosząc się do tak przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy stwierdzić, że poniesiony przez Wnioskodawców zwrot Kosztów Wykupu o którym mowa we wniosku nie stanowi usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń ani nie stanowi świadczeń o podobnym charakterze. Zgodzić się zatem należy z Wnioskodawcą, że wskazane usługi nie mieszczą się w dyspozycji art. 15e ust. 1 pkt 1 updop. Ponadto, zwrot Kosztów Wykupu nie kwalifikuje się do uznania go za wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop. Bezsprzecznie, nie spełnia również przesłanek uznania go za koszty przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 3 updop.

Reasumując, zdaniem Organu wydatki ponoszone przez Wnioskodawców w związku ze zwrotem Spółce Matce Kosztów Wykupu nie stanowią świadczeń wymienionych w art. 15e ust. 1 updop. W rezultacie, ponoszone przez Zainteresowanych na rzecz podmiotu powiązanego wydatki z tego tytułu nie będą podlegały ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e updop. Zatem, stanowisko Spółki w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.