Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.71.2021.2.MW
z 21 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2020 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismami z 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu 23 kwietnia 2021 r.) oraz 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazania ich do majątku prywatnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazania ich do majątku prywatnego. Wniosek został uzupełniony pismami z 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu 23 kwietnia 2021 r.) oraz 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) (dalej: „Wnioskodawca”) od 1998 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel hurtowy materiałami do produkcji szyb zespolonych oraz stolarki budowlanej, a także produkcja komponentów dla produkcji szyb zespolonych oraz stolarki budowlanej. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie ksiąg rachunkowych podatkiem liniowym i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Do majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należą m.in. nieruchomości, maszyny produkcyjne, licencje do oprogramowania oraz pojazdy osobowe i ciężarowe stanowiące środki trwałe przedsiębiorstwa.

W dniu 22 października 2015 r. Wnioskodawca nabył działki budowlane w celu zrealizowania inwestycji w postaci budowy hali magazynowo–produkcyjnej wraz z przyległym budynkiem biurowo–socjalnym. Hala i budynek zostały wybudowane i wprowadzone do ewidencji środków trwałych wnioskodawcy w roku 2018. Powierzchnia hali wynosi 2565 m², powierzchnia budynku biurowo–socjalnego wynosi 352 m², powierzchnia budynku technicznego wewnątrz hali wynosi 75 m², powierzchnia budynku trafo wewnątrz hali wynosi 41 m².

Wnioskodawca odliczał VAT naliczony z faktur związanych z nabyciem terenów budowlanych jak i z faktur związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji (budową hali). Ponadto, hala wraz z budynkiem biurowo–socjalnym zostały wyposażone między innymi w instalacje, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów, które poprowadzone są po powierzchni ścian i sufitów w sposób umożliwiający ich demontaż bez ich zniszczenia, utraty funkcjonalności oraz bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i dla samych urządzeń. Są to min: instalacja grzewcza i ciepłej wody użytkowej, instalacja przeciwpożarowa, instalacja mechaniczna nawiewno–wywiewna, instalacja klimatyzacji, instalacja elektryczna, tj. stacja transformatorowa, podstacje transformatorowe, rozdzielnia główna, rozdzielnice, szynoprzewody wraz z pozostałymi urządzeniami związanymi z instalacją elektryczną NN i SN, instalacje oświetlenia wewnętrznego i zewnętrznego, instalacje teletechniczne w tym: system kontroli dostępu, system alarmu, system monitoringu i system sieci komputerowej LAN.

Wszystkie wymienione powyżej składniki majątkowe wraz z przewodami, okablowaniem i kanałami, stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej są zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem i w związku z tym stanowią one odrębne środki trwałe wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

Kwestia ta została potwierdzona interpretacjami indywidualnymi wydanymi dla Wnioskodawcy:

0113-KDIPT2-1.4011.310.2018.2.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.403.2018.1.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.405.2018.1.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.406.2018.1.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.402.2018.1.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.401.2018.1.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.407.2018.1.DJD,

0113-KDIPT2-1.4011.407.2018.1.DJD.

Wnioskodawca odliczał podatek VAT naliczony z faktur związanych z wytworzeniem wskazanych środków trwałych. W chwili obecnej opisana hala magazynowo–produkcyjna wraz z przyległym budynkiem biurowo–socjalnym oraz wymienionymi instalacjami stanowiącymi odrębne środki trwałe są wykorzystywane do potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje jednak wycofanie hali magazynowo–produkcyjnej wraz z przyległym budynkiem biurowo–socjalnym, instalacji oraz innych wybranych środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego. Przedmiotem wycofania z działalności mają być następujące środki trwałe: budynek biurowy (…), hala magazynowo–produkcyjna (…), grunt na którym posadowione są budynki (…), drogi dojazdowe (…), ogrodzenia i bramy (…), instalacje grzewcze i ciepłej wody wraz z elementami składowymi (…), instalacje wentylacyjne (…), instalacje klimatyzacji (…), instalacje elektryczne (…), instalacje oświetlenia wewnętrznego i zewnętrznego (…), instalacje teletechniczne (…), brama szybkobieżna (…), instalacja odwadniania dachu (…). Wycofanie z działalności gospodarczej ww. aktywów trwałych będzie zrealizowane poprzez pisemne oświadczenie podatnika (protokół przekazania środka trwałego na potrzeby własne) oraz stosowny wpis w ewidencji środków trwałych (wykreślenie).

Wnioskodawca planuje, iż po wycofaniu do majątku prywatnego, wszystkie wskazane powyżej środki trwałe będą przez niego wynajmowane w sposób zorganizowany i ciągły w celach zarobkowych w ramach czynności opodatkowanych. Planowane czynności nie będą wykonywane w celu unikania opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie wskazanych środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie wskazanych we wniosku środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT i pozostanie neutralne na gruncie VAT dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 VAT przez dostawę o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na gruncie art. 7 ust. 2 VAT przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 7 VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na gruncie powyżej przytoczonych przepisów przyjmuje się, iż opodatkowaniem podatkiem VAT podlega także wycofanie składników majątku trwałego przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia lub wytworzenia bądź nabycia lub wytworzenia ich części składowych.

Zasadniczo, transakcja taka na podstawie art. 7 ust. 2 VAT stanowi czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów. W tym miejscu Wnioskodawca pragnie jednak wskazać, iż opisywana w stanie faktycznym czynność wycofania środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazania ich do majątku prywatnego nie będzie wypełniała przesłanek wskazanych w art. 7 ust. 2 VAT, tj. nie będzie stanowiła wycofania składników majątku trwałego przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika. Jak bowiem Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym niniejszego wniosku, środki trwałe po wycofaniu z działalności gospodarczej, nadal będą wykorzystywane przez niego do czynności opodatkowanych, poprzez oddanie ich w najem w sposób zorganizowany i ciągły w celach zarobkowych.

Zgodnie natomiast z art. 15 VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z definicją działalności gospodarczej zawartą w z art. 15 ust. 2 VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy najem środków trwałych opisanych w stanie faktycznym, po wycofaniu ich przez niego z działalności gospodarczej nadal będzie stanowił działalność gospodarczą na gruncie VAT. Będzie on bowiem działalnością polegającą na wykorzystywaniu towarów (wycofanych środków trwałych) w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną powyżej argumentację, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie sposób uznać, iż wycofywane środki trwałe zostaną przekazane na „cele osobiste” Wnioskodawcy. W dalszym ciągu, będą one bowiem wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Zmieni się jedynie potencjalnie ich kwalifikacja na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, co zasadniczo nie wpłynie na kwestie ich opodatkowania VAT.

Mając to na uwadze należy stwierdzić zatem, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do czynności zrównanej z odpłatną dostawą towaru wskazanej w art. 7 ust. 2 VAT, bowiem w związku z czynnością wycofania środków trwałych z działalności nie dojdzie do przekazania ich na cele osobiste. Przedmiotowe środki trwałe jako towary nadal bowiem będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych ramach czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyżej przytoczone argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedstawione w opisywanym stanie faktycznym wycofanie środków trwałych z działalności gospodarczej Wnioskodawcy i przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy, w celu ich dalszego najmu podmiotowi trzeciemu, nie będzie stanowiło czynności opisanej w art. 7 ust. 2 VAT zrównanej z odpłatną dostawą towarów i tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniem podatkiem VAT. Nie będzie także stanowiło żadnej innej czynności opodatkowanej ani zwolnionej na gruncie VAT.

W związku z tym, w przypadku wycofania przez Wnioskodawcę opisanych w stanie faktycznym środków trwałych z działalności gospodarczej, wykreślenia ich z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa i przeznaczenia ich do dalszego najmu w ramach czynności opodatkowanych, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem VAT. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy czynność ta pozostanie dla niego neutralna na gruncie VAT.

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach przez organy podatkowe, w tym m.in.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2017 r. (sygn.: 0112-KDIL1-1.4012.221.2017.1.RW), interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2017 r. (sygn.: 0114-KDIP1-1.4012.110.2017.2.KBR), interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 września 2015 r. (sygn. IPTPP2/4512-426/15-2/PRP), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lipca 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-284/13-4/UNR), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 września 2013 r. (sygn.IPTPP4/443-528/13-2/UNR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednym z takich przypadków jest nieodpłatnie przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele osobiste.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Do majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy należą m.in. nieruchomości, maszyny produkcyjne, licencje do oprogramowania oraz pojazdy osobowe i ciężarowe stanowiące środki trwałe przedsiębiorstwa. W dniu 22 października 2015 r. Wnioskodawca nabył działki budowlane w celu zrealizowania inwestycji w postaci budowy hali magazynowo–produkcyjnej wraz z przyległym budynkiem biurowo–socjalnym. Hala i budynek zostały wybudowane i wprowadzone do ewidencji środków trwałych wnioskodawcy w roku 2018.

Wnioskodawca odliczał VAT naliczony z faktur związanych z nabyciem terenów budowlanych jak i z faktur związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji (budową hali). Ponadto, hala wraz z budynkiem biurowo–socjalnym zostały wyposażone między innymi w instalacje, składające się z urządzeń technicznych oraz łączących je przewodów, okablowania i kanałów, które poprowadzone są po powierzchni ścian i sufitów w sposób umożliwiający ich demontaż bez ich zniszczenia, utraty funkcjonalności oraz bez uszczerbku zarówno dla budynku, jak i dla samych urządzeń.

Wszystkie wymienione powyżej składniki majątkowe wraz z przewodami, okablowaniem i kanałami, stanowią kompletne i dające się wyodrębnić urządzenia zdatne do użytku w takiej postaci, w jakiej są zmontowane. Posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem i w związku z tym stanowią one odrębne środki trwałe wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Wnioskodawca odliczał podatek VAT naliczony z faktur związanych z wytworzeniem wskazanych środków trwałych.

W chwili obecnej opisana hala magazynowo–produkcyjna wraz z przyległym budynkiem biurowo–socjalnym oraz wymienionymi instalacjami stanowiącymi odrębne środki trwałe są wykorzystywane do potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje jednak wycofanie hali magazynowo–produkcyjnej wraz z przyległym budynkiem biurowo–socjalnym, instalacji oraz innych wybranych środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego.

Przedmiotem wycofania z działalności mają być następujące środki trwałe: budynek biurowy, hala magazynowo–produkcyjna, grunt na którym posadowione są budynki, drogi dojazdowe, ogrodzenia i bramy, instalacje grzewcze i ciepłej wody wraz z elementami składowymi, instalacje wentylacyjne, instalacje klimatyzacji, instalacje elektryczne, instalacje oświetlenia wewnętrznego i zewnętrznego, instalacje teletechniczne, brama szybkobieżna, instalacja odwadniania dachu.

Wnioskodawca planuje, że po wycofaniu do majątku prywatnego, wszystkie wskazane powyżej środki trwałe będą przez niego wynajmowane w sposób zorganizowany i ciągły w celach zarobkowych w ramach czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania czynności wycofania środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa i przekazanie ich do majątku prywatnego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z 6 marca 2018 r. prawa przedsiębiorców (Dz. U z 2021 r., poz. 162), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do wycofania z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy środków trwałych do majątku prywatnego, które Wnioskodawca jako osoba fizyczna ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy.

Przedmiotowe środki trwałe – jak wynika z opisu sprawy – nie będą przekazane do majątku osobistego Wnioskodawcy i nie będą wykorzystane na cele prywatne, bowiem będą przedmiotem wynajmu, a więc będą nadal wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem Wnioskodawca oddając w najem ww. środki trwałe nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Oddanie bowiem przedmiotowych środków trwałych w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wycofanie przedmiotowych środków trwałych z majątku przedsiębiorstwa a następnie przekazanie ich do majątku prywatnego Wnioskodawcy w celu wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT z tytułu najmu – nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.