2021.05.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.92.2021.4.WD
z 21 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem Strony z 8 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.) oraz pismem z 20 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 12 kwietnia 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.92.2021.2.WD, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wniesienia tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa z wyłączeniami za transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wniesienia tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa z wyłączeniami za transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełnionym pismem Strony z 8 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.) oraz pismem z 20 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 12 kwietnia 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.92.2021.2.WD.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy prowadzona jest w zakresie wytwarzania produktów przemiału zbóż oraz produkcji pieczywa. Dodatkowo wykonywana jest działalność gospodarcza w zakresie: produkcji sucharów i herbatników, sprzedaży hurtowej zbóż, sprzedaży hurtowej cukru, czekolady, wyrobów cukierniczych i piekarskich, sprzedaży hurtowej niewyspecjalizowanej żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, sprzedaży detalicznej pieczywa, ciast, wyrobów ciastkarskich i cukierniczych prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach, sprzedaży detalicznej pozostałej żywności prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach, sprzedaży detalicznej żywności, napojów i wyrobów tytoniowych prowadzonej na straganach i targowiskach, przewozu towarów realizowanych środkami transportu drogowego, magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W ramach planowanych działań Wnioskodawca zamierza przenieść prowadzoną indywidualną działalność gospodarczą (dalej: Przedsiębiorstwo) do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka z o.o.) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym odbędzie się to w drodze wniesienia przez Wnioskodawcę prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą wkładu niepieniężnego (aport) do Spółki z o.o. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki z o.o. będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, obejmujący co do zasady wszystko co wchodzi w skład majątku indywidualnej działalności gospodarczej.

W momencie aportu w skład Przedsiębiorstwa wchodzić będzie również prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkami: młyna oraz budynkami gospodarczymi (dalej: Nieruchomość). Co istotne, budynek młyna oraz budynki gospodarcze wykorzystywane są do działalności rolno-spożywczej oraz zlokalizowane są na działkach, które w przeważającej części posiadają status działek rolnych. Z tej perspektywy istotne pozostaje, iż zgodnie z ustawą z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego zbywanie nieruchomości rolnych o powierzchni nie mniejszej niż 0,3 ha zostało znacząco ograniczone. Przepisy tej ustawy stosuje się nie tylko w przypadku zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, ale także dokonywania innych czynności prawnych dotyczących zarówno samych nieruchomości, jak i podmiotów, które są właścicielami owych nieruchomości. Ograniczenia te dotyczą m.in. procesów aportu przedsiębiorstwa.

Co ważne, z punktu widzenia funkcjonowania Przedsiębiorstwa powierzchnia działek zabudowana na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy stanowi zaledwie niewielki procent wykorzystania ich powierzchni. Pozostała, niezagospodarowana pod działalność gospodarczą, część działek to lasy, łąki, grunty orne, pastwiska. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, iż podatek od nieruchomości płacony od tej części działek, która jest wykorzystywana na cele działalności gospodarczej, z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, natomiast podatek rolny oraz podatek leśny z majątku Wnioskodawcy.

Poza tym Wnioskodawca wynajmuje pomieszczenia biurowe w oparciu o umowę najmu, która jest wykorzystywana dla celów administracyjno-księgowych, a prawa i obowiązki (za zgodą najemcy) z umowy najmu powierzchni biurowej będzie przedmiotem wkładu do Spółki z o.o.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki z o.o. będą wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład Przedsiębiorstwa, z wyjątkiem Nieruchomości, która następnie będzie przedmiotem umowy najmu ze Spółką z o.o. Wyłączenie z przedmiotu aportu Nieruchomości pozostanie bez wpływu na możliwość kontynuowania działalności Przedsiębiorstwa przez Spółkę z o.o. Brak Nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpłynie na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami. Nieruchomość będzie wynajmowana Spółce z o.o. przez dotychczasowego właściciela (tj. Wnioskodawcę), na zasadach rynkowych, na podstawie długoterminowej umowy. Ponadto poza wyłączeniem Nieruchomości z przedmiotu aportu możliwe jest, iż m.in. w celu zapłaty zobowiązań publicznoprawnych i innych ciążących na nim zobowiązań, że wyłączeniu podlegać również mogą część środków pieniężnych oraz część należności handlowych, które posłużą do ich uregulowania. Po dokonaniu wkładu niepieniężnego Wnioskodawca będzie udziałowcem Spółki z o.o.

W piśmie z 20 kwietnia 2021 r. będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez odpowiedź na następujące pytania:

czy przedmiot transakcji będzie posiadał na dzień wniesienia aportem potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w obecnie istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot aportu, tj. Przedsiębiorstwo z wyłączeniem nieruchomości będzie posiadał potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w obecnie istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.
czy w oparciu wyłącznie o składniki majątkowe, mające być przedmiotem aportu do spółki z o.o. (dalej: „Spółka”), bez angażowania innych Jej składników majątku bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez Spółkę, będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę w takim zakresie, w jakim w oparciu o te składniki prowadził ją Wnioskodawca?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała możliwość samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim oparciu o składniki majątkowe, będące przedmiotem aportu do Spółki, prowadzi ją Wnioskodawca. Dodatkowo Spółka, jak to zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, zawrze długoterminową umowę najmu z Wnioskodawcą w odniesieniu do Nieruchomości. Wyłączenie z przedmiotu aportu Nieruchomości pozostanie bez wpływu na możliwość kontynuowania działalności Przedsiębiorstwa przez Spółkę. Brak Nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpłynie na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami.
jakie konkretnie składniki materialne i niematerialne będą przedmiotem aportu (w tym np. zobowiązania, należności, pracownicy, środki trwałe, itd.)?

Na moment aportu w jego skład będą wchodzić wszystkie składniki materialne i niematerialne Przedsiębiorstwa, z wyłączeniem Nieruchomości, co zostało wskazane w treści opisu zdarzenia przyszłego, przy czym na składniki materialne i niematerialne Przedsiębiorstwa składać się będą środki trwałe jak m.in. urządzenia techniczne i maszyny, licencje np. do programu księgowego, płacowego, magazynowego, inne środki trwałe, zapasy, w tym w szczególności materiały i produkty gotowe (zboża, mąka, otręby), należności z tytułu dostaw i usług, środki pieniężne na rachunkach bankowych i w kasie, zobowiązania w tym z tytułu kredytów i pożyczek, umów (z tytułu dostaw i usług, leasingu). W ślad za Przedsiębiorstwem Spółka przejmie zakład pracy Wnioskodawcy, tj. kontynuować będzie umowy o pracę z pracownikami oraz umowy zlecenia.
co Wnioskodawca otrzyma w zamian za wniesiony wkład niepieniężny?

Wnioskodawca w zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki otrzyma udziały Spółki wyemitowane przez nią w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki.
dlaczego z aportu zostanie wyłączona nieruchomość?

Jak zostało wskazane w treści opisu zdarzenia przyszłego, wyłączenie nieruchomości wynika z faktu, iż nieruchomości te posiadają szczególny status nieruchomości rolnych, tj. nieruchomości zabudowanej budynkami: młyna oraz budynkami gospodarczymi (dalej: Nieruchomość). Co istotne, budynek młyna oraz budynki gospodarcze wykorzystywane są do działalności rolno-spożywczej oraz zlokalizowane są na działkach, które w przeważającej części posiadają status działek rolnych. Z tej perspektywy istotne pozostaje, iż zgodnie z ustawą z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego zbywanie nieruchomości rolnych o powierzchni nie mniejszej niż 0,3 ha zostało znacząco ograniczone. Przepisy tej ustawy stosuje się nie tylko w przypadku zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, ale także dokonywania innych czynności prawnych dotyczących, zarówno samych nieruchomości, jak i podmiotów, które są właścicielami owych nieruchomości. Ograniczenia te dotyczą m.in. procesów aportu przedsiębiorstwa. Co ważne z punktu widzenia funkcjonowania Przedsiębiorstwa powierzchnia działek zabudowana na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy stanowi zaledwie niewielki procent wykorzystania ich powierzchni. Pozostała, niezagospodarowana pod działalność gospodarczą, część działek to lasy, łąki, grunty orne, pastwiska. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, iż podatek od nieruchomości płacony od tej części działek, która jest wykorzystywana na cele działalności gospodarczej, z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, natomiast podatek rolny oraz podatek leśny z majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca w celu skutecznego prawnie przeniesienia własności Nieruchomości na Spółkę musiałby uzyskać zgodę Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (dalej: KOWR) na ich aport, przy czym KOWR zgodę może wydać bądź nie, co skutkuje tym, iż KOWR nabywa uprawnienie do nabycia własności tych nieruchomości rolnych. Celem uniknięcia omawianego ryzyka, została podjęta decyzja o wyłączeniu Nieruchomości z przedmiotu aportu, zapewniając tym samym nieprzerwane funkcjonowanie Przedsiębiorstwa.
czy opisany we wniosku aport zostanie przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych i głównym lub jednym z głównych celów wniesienia aportu przez Wnioskodawcę do Spółki nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania?

Aport zostanie przeprowadzony jako element całokształtu działań zmierzających do zmiany formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej, obecnie w formie indywidualnej działalności gospodarczej na formę prawną spółki z o.o. Nadto zmiana ta podyktowana jest potrzebą wdrożenia planów sukcesyjnych Wnioskodawcy, który z uwagi na swój wiek, pragnie zabezpieczyć możliwość trwania Przedsiębiorstwa i kontynuowania prowadzenia działalności gospodarczej w przyszłości i zaangażować w tym celów swoje dzieci. Zatem zdaniem Wnioskodawcy aport zostanie przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych i głównym lub jednym z głównych celów wniesienia aportu przez Wnioskodawcę do Spółki nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
czy Nabywca (Spółka) będzie prowadził działalność gospodarczą w takim samym zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca, w oparciu o składniki majątkowe stanowiące przedmiot aportu?

Nabywca (Spółka) będzie prowadziła działalność gospodarczą w takim samym zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca, w oparciu o składniki majątkowe będące przedmiotem aportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa z wyłączeniami przez Wnioskodawcę do Spółki z o.o. stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, w związku z czym czynność ta nie będzie podlegała przepisom Ustawy o VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa z wyłączeniem Nieruchomości, części środków pieniężnych i należności handlowych, przez Wnioskodawcę do Spółki z o.o., stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, w związku z czym czynność ta nie będzie podlegała przepisom Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie ze stanowiskiem reprezentowanym w doktrynie i orzecznictwie, pojęcie „transakcji zbycia” wynikające z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, w związku z czym „transakcja zbycia” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem transakcji jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, jak również przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, w związku z czym może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w ramach wkładu niepieniężnego.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia „przedsiębiorstwa”. Ustawa PIT również go nie definiuje, ale zgodnie z art. 5a pkt 3, za przedsiębiorstwo przyjmuje przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. I tak na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT oraz art. 5a pkt 3 Ustawy PIT powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zorganizowanym zespole, a nie luźnym zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przedsiębiorstwo obejmuje więc z mocy prawa wszelkie składniki materialne, jak i niematerialne wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej (m. in. majątek obrotowy, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, prawa wynikające z zawartych w ramach przedsiębiorstwa umów), chyba że strony czynności prawnej postanowią odmiennie.

W związku z powyższym strony transakcji dysponują swobodą w zakresie określenia, które składniki przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, a które z jej zakresu wyłączyć. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że czynność prawna dotycząca przedsiębiorstwa może odnosić się do całego przedsiębiorstwa lub do tej jego części, która pozwala prowadzić określoną działalność gospodarczą. Przykładowo Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 8 stycznia 1997 r. (sygn. akt I ACr 527/96), wskazał, że wyłączenie z przekazania poszczególnych składników jego mienia nie oznacza, że czynność prawna nie obejmuje zbycia przedsiębiorstwa.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wyłączenie z zakresu aportu jednego ze składników majątku przedsiębiorstwa (Nieruchomości) nie narusza charakteru Przedsiębiorstwa jako całości zdolnej do dalszego efektywnego działania. Dla dalszego prowadzenia Przedsiębiorstwa w dotychczasowym kształcie zasadnicze znaczenie ma przejęcie kluczowych składników wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, jakimi są materiały, produkty gotowe, specjalistyczne wyposażenie, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, baza odbiorców i dostawców, prawa z umów i porozumień handlowych, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, tajemnice przedsiębiorstwa, wierzytelności, środki zgromadzone na rachunkach bankowych.

Wyodrębnienie Nieruchomości, części środków pieniężnych i należności handlowych z Przedsiębiorstwa nie spowoduje, iż Przedsiębiorstwo nie będzie mogło realizować celów, do jakich zostało powołane i straci charakter przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Prawo własności Nieruchomości ma drugorzędne znaczenie dla funkcjonowania Przedsiębiorstwa, ponieważ Spółka z o.o. będzie uprawniona do korzystania z Nieruchomość na podstawie długoterminowej umowy najmu, zabezpieczająca Spółkę z o.o. przed nagłą utratą prawa do dysponowania Nieruchomością w celu kontynuowania działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego wniesienia tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa z wyłączeniem Nieruchomości, części środków pieniężnych i należności handlowych, przez Wnioskodawcę do Spółki z o.o., stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, w związku z czym czynność ta nie będzie podlegała przepisom Ustawy VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w 2018 r. uzyskał interpretację indywidualną o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.268.2018.1.AJ, której przedmiotem było pytanie analogiczne pytanie przy czym w stanie faktycznym wskazano, iż planowany jest aport do spółki komandytowej. Organ w przeszłości uznał już więc stanowisko Wnioskodawcy za poprawne.

Stanowisko Wnioskodawcy, zaprezentowane w niniejszym uzasadnieniu, potwierdza szereg indywidualnych interpretacji podatkowych, między innymi:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 marca 2015 r., sygn. IPPP1/4512-231/15-2EK,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 stycznia 2015 r., sygn. ITPP2/443-1448/14/PS,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 października 2013 r., sygn. ITPP2/443-698/13/PS, w której organ wskazał, że: w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 lipca 2011 r., sygn. ILPP2/443-999/09/11-S/EN, w której organ wskazał, że: brak nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami, które pozwalają na prowadzenie dotychczasowej działalności handlowej. Nieruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej można bowiem uzyskać w formie odpłatnego posiadania zależnego (wynajem, dzierżawa, leasing). Mając zatem na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że wyłączenie z masy majątkowej przedsiębiorstwa (zajmującego się sprzedażą artykułów techniki grzewczej, instalacyjnej oraz wyposażenia łazienek) nieruchomości wykorzystywanych dla potrzeb prowadzenia działalności handlowej, która następnie będzie przedmiotem umowy najmu ze spółką akcyjną, do której Wnioskodawca wnosi to przedsiębiorstwo nie pozbawia wydzielonego kompleksu majątkowego - na dzień wniesienia go aportem do spółki akcyjnej - cech przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż w rozpoznawanej sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji czynność wniesienia przez Wnioskodawcę aportem przedsiębiorstwa do spółki akcyjnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT,
interpretacja indywidulna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 listopada 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.696.2020.1.MJ, w której organ wskazał, że o tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt. Jak wynika z opisu sprawy wyłączenie prawa własności nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego oraz innych praw Zbywcy do nieruchomości (np. z tytułu umów najmu nieruchomości) a także środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych Zbywcy z przekazywanego majątku, nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami tego majątku, które pozwalają na prowadzenie działalności,
interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 3 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.896.2019.4.MD, w której organ wskazał, że: zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość. Jak zauważył Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 8 stycznia 1997 r., sygn. akt I ACr 527/96 – „Wyłączenie z woli stron poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa nie oznacza zatem wcale, że czynność prawna nie ma za przedmiot przedsiębiorstwo.” Użyte w art. 55 k.c. określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Organ zaznaczył także, że przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, ale nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży,
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 grudnia 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.680.2020.6.MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast, przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Należy podkreślić, że na mocy art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej – brak któregoś z tych elementów może nie pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Każdorazowo należy więc badać okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca
dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy prowadzona jest w zakresie wytwarzania produktów przemiału zbóż oraz produkcji pieczywa. Dodatkowo wykonywana jest działalność gospodarcza m.in. w zakresie: produkcji sucharów i herbatników, sprzedaży hurtowej zbóż, sprzedaży hurtowej cukru, czekolady, wyrobów cukierniczych i piekarskich, sprzedaży hurtowej niewyspecjalizowanej żywności i inne.

W ramach planowanych działań Wnioskodawca zamierza przenieść prowadzoną indywidualną działalność gospodarczą do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym odbędzie się to w drodze wniesienia przez Wnioskodawcę prowadzącego indywidualną działalność gospodarczą wkładu niepieniężnego (aport) do Spółki z o.o. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki z o.o. będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, obejmujący co do zasady wszystko co wchodzi w skład majątku indywidualnej działalności gospodarczej. Po dokonaniu wkładu niepieniężnego Wnioskodawca będzie udziałowcem Spółki z o.o.

Wnioskodawca wskazał, że na moment aportu w jego skład będą wchodzić wszystkie składniki materialne i niematerialne Przedsiębiorstwa, z wyłączeniem Nieruchomości. Na składniki materialne i niematerialne Przedsiębiorstwa składać się będą środki trwałe jak m.in. urządzenia techniczne i maszyny, licencje np. do programu księgowego, płacowego, magazynowego, inne środki trwałe, zapasy, w tym w szczególności materiały i produkty gotowe (zboża, mąka, otręby), należności z tytułu dostaw i usług, środki pieniężne na rachunkach bankowych i w kasie, zobowiązania w tym z tytułu kredytów i pożyczek, umów (z tytułu dostaw i usług, leasingu). W ślad za Przedsiębiorstwem Spółka przejmie zakład pracy Wnioskodawcy, tj. kontynuować będzie umowy o pracę z pracownikami oraz umowy zlecenia. Poza tym Wnioskodawca wynajmuje pomieszczenia biurowe w oparciu o umowę najmu, która jest wykorzystywana dla celów administracyjno-księgowych, a prawa i obowiązki (za zgodą najemcy) z umowy najmu powierzchni biurowej będzie przedmiotem wkładu do Spółki z o.o.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że wyłączenie nieruchomości wynika z faktu, iż nieruchomości te posiadają szczególny status nieruchomości rolnych, tj. nieruchomości zabudowanej budynkami: młyna oraz budynkami gospodarczymi. Co istotne, budynek młyna oraz budynki gospodarcze wykorzystywane są do działalności rolno-spożywczej oraz zlokalizowane są na działkach, które w przeważającej części posiadają status działek rolnych. Z tej perspektywy istotne pozostaje, iż zgodnie z ustawą z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego zbywanie nieruchomości rolnych o powierzchni nie mniejszej niż 0,3 ha zostało znacząco ograniczone. Przepisy tej ustawy stosuje się nie tylko w przypadku zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, ale także dokonywania innych czynności prawnych dotyczących, zarówno samych nieruchomości, jak i podmiotów, które są właścicielami owych nieruchomości. Ograniczenia te dotyczą m.in. procesów aportu przedsiębiorstwa. Co ważne z punktu widzenia funkcjonowania Przedsiębiorstwa powierzchnia działek zabudowana na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy stanowi zaledwie niewielki procent wykorzystania ich powierzchni. Pozostała, niezagospodarowana pod działalność gospodarczą, część działek to lasy, łąki, grunty orne, pastwiska. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, iż podatek od nieruchomości płacony od tej części działek, która jest wykorzystywana na cele działalności gospodarczej, z majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, natomiast podatek rolny oraz podatek leśny z majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca w celu skutecznego prawnie przeniesienia własności Nieruchomości na Spółkę musiałby uzyskać zgodę Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (dalej: KOWR) na ich aport, przy czym KOWR zgodę może wydać bądź nie, co skutkuje tym, iż KOWR nabywa uprawnienie do nabycia własności tych nieruchomości rolnych. Celem uniknięcia omawianego ryzyka, została podjęta decyzja o wyłączeniu Nieruchomości z przedmiotu aportu, zapewniając tym samym nieprzerwane funkcjonowanie Przedsiębiorstwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa z wyłączeniami przez Wnioskodawcę do Spółki z o.o. stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, w związku z czym czynność ta nie będzie podlegała przepisom Ustawy o VAT?

Aby można było uznać, że przedmiotem dokonywanej czynności jest przedsiębiorstwo, należy ocenić, czy zespół składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności angażowania przez nabywcę innych składników majątku nie będących przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych.

Jednocześnie nie można w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności, a okoliczności konkretnego przypadku stanowią podstawę oceny czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo.

Po dokonaniu analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, mając na względzie przytoczone wyżej przepisy prawa, należy wskazać, że przedmiotem aportu w niniejszej sprawie będzie zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), który nie pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim prowadzi ją Wnioskodawca, bez konieczności angażowania przez nabywcę zespołu składników majątkowych dodatkowych środków.

Błędnie wskazuje Wnioskodawca, że bez wpływu na powyższą ocenę przedstawionego zdarzenia przyszłego pozostaje wyłączenie z przedmiotu aportu Nieruchomości. Wyłączenie Nieruchomości z przedmiotu aportu spowoduje konieczność angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji. Innymi słowy Wnioskodawca będzie musiał podejmować dodatkowe czynności, by móc kontynuować prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą – konieczne będzie zawarcie dodatkowej umowy najmu nieruchomości umożliwiającej korzystanie z gruntu i budynków, w którym znajdują się środki trwałe.

Na Spółkę nie przejdą w konsekwencji wszystkie składniki majątku konieczne do podjęcia automatycznie i nieprzerwanie przez nią działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę w dotychczasowym zakresie. W wyniku zbycia nabywca nie przejmie całego Przedsiębiorstwa tylko część składników majątku, które są niewystarczające dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa w dotychczasowym kształcie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że budynek młyna oraz budynki gospodarcze zlokalizowane na przedmiotowej Nieruchomości wykorzystywane są do działalności rolno-spożywczej. W konsekwencji produkcyjny charakter działalności gospodarczej Wnioskodawcy w szczególności wymaga korzystania z nieruchomości odpowiednio dostosowanej do tego rodzaju działalności.

Nie można w konsekwencji zgodzić się z Wnioskodawcą, iż składnik wyłączony z transakcji nie jest konieczny do kontynuowania tej działalności. Jak bowiem wykazano powyżej z opisanego we wniosku aportu wyłączony zostanie składnik majątku stanowiący o jego istocie.

Tak więc z uwagi na przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że przekazywany zespół składników majątkowych i niemajątkowych nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga w zakresie uznania przekazywanego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, gdyż przedmiot zapytania Wnioskodawcy odnosił się wyłącznie do uznania przenoszonych składników za przedsiębiorstwo, których aport korzystałby z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin