Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.212.2021.2.ENB
z 27 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 września 2015 r. Wnioskodawca wraz z rodziną uczestniczył w wypadku samochodowym na autostradzie w Niemczech. Po około roku Wnioskodawcy przyznano rentę inwalidzką od Basler Vesicherungen (Basler ubezpieczenia) w wysokości 1022 euro.

Wniosek dotyczy opodatkowania renty za czas otrzymywania jej w latach 2016-2020. W tym czasie Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Świadczenie wypłaca niemiecki ubezpieczyciel Basler Lebensversicherungs-AG na konto w S. Świadczenie nie jest rentą z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Świadczenie jest wypłacane z tytułu prywatnego ubezpieczenia od niezdolności do wykonywania zawodu i wykonywania pracy zarobkowej. Jest to ubezpieczenie osobowe, które zawiera również ubezpieczenie na wypadek śmierci przez wypadek. Świadczenie jest wypłacane od września 2016 r., ale przyznane zostało od września 2015 r. od dnia wypadku samochodowego na autostradzie w Niemczech. Prywatne ubezpieczenie zostało zawarte przez Wnioskodawcę i Wnioskodawca sam je opłacał najpierw w Niemczech, a później w Polsce. Stan zdrowia Wnioskodawcy od czasu wypadku pogorszył się, po przebytej operacji porusza się na wózku. Wnioskodawca ma przyznany znaczny stopień niepełnosprawności i świadczenie jest nadal wypłacane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskazana we wniosku renta korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty od tej renty podatku w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli renta-odszkodowanie jest wypłacana wskutek wypadku (tutaj poważny wypadek samochodowy w Niemczech, z udziałem kilku pojazdów) i pochodzi z ubezpieczenia osobowego, prywatnego, które sam zawarł, sam opłacał ze swoich zarobionych i opodatkowanych pieniędzy to jest ona zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, iż renta ta korzysta ze zwolnienia i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od tej renty w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 3 września 2015 r. Wnioskodawca wraz z rodziną uczestniczył w wypadku samochodowym na autostradzie w Niemczech. Po około roku Wnioskodawcy przyznano rentę inwalidzką od Basler Vesicherungen (Basler ubezpieczenia) w wysokości 1022 euro.

Wniosek dotyczy opodatkowania renty za czas otrzymywania jej w latach 2016-2020. W tym czasie Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Świadczenie wypłaca niemiecki ubezpieczyciel Basler Lebensversicherungs-AG na konto w S. Świadczenie nie jest rentą z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Świadczenie jest wypłacane z tytułu prywatnego ubezpieczenia od niezdolności do wykonywania zawodu i wykonywania pracy zarobkowej. Jest to ubezpieczenie osobowe, które zawiera również ubezpieczenie na wypadek śmierci przez wypadek. Świadczenie jest wypłacane od września 2016 r., ale przyznane zostało od września 2015 r. od dnia wypadku samochodowego na autostradzie w Niemczech. Prywatne ubezpieczenie zostało zawarte przez Wnioskodawcę i Wnioskodawca sam je opłacał najpierw w Niemczech, a później w Polsce. Stan zdrowia Wnioskodawcy od czasu wypadku pogorszył się, po przebytej operacji porusza się na wózku. Wnioskodawca ma przyznany znaczny stopień niepełnosprawności i świadczenie jest nadal wypłacane.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a świadczenie z umowy ubezpieczeniowej otrzymuje z Republiki Federalnej Niemiec, zastosowanie w niniejszej sprawie ma Umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

Na podstawie art. 18 ust. 1 Umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Określenie "renta" oznacza kwotę wypłacaną regularnie w ustalonych terminach, dożywotnio lub przez ściśle określony albo możliwy do określenia czas, w wyniku zobowiązania, które przewiduje takie płatności w zamian za spełnione świadczenie dające się wymierzyć w pieniądzu lub w równoważniku pieniężnym (art. 18 ust. 6 Umowy).

W myśl natomiast art. 22 ust. 1 ww. Umowy dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że świadczenie, które otrzymuje Wnioskodawca jest opodatkowane w Polsce. Do opodatkowania ww. świadczenia w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w przypadku ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na fundusz kapitałowy.

Dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:

1. ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo
2. równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie ubezpieczenia wskaźnik

- jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu ubezpieczeń (art. 24 ust. 15a ustawy).

Stosownie do art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Na podstawie art. 805 § 2 tej ustawy, świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1. przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;
2. przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

W myśl art. 829 § 1 ustawy Kodeks cywilny, ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1. przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku;
2. przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa i przedstawiony we wniosku stan faktyczny, w szczególności zaś okoliczność – że, jak wskazuje Wnioskodawca - świadczenie, które otrzymuje z Niemiec w postaci renty inwalidzkiej, jest wypłacane przez niemieckiego ubezpieczyciela, w związku z zawarciem przez Wnioskodawcę ubezpieczenia osobowego, które swym zakresem obejmowało niezdolność do wykonywania zawodu i wykonywania pracy zarobkowej oraz ubezpieczenie na wypadek śmierci przez wypadek, uznać należy, że świadczenie to korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od wskazanej we wniosku renty wypłacanej z tytułu zawartego ubezpieczenia osobowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.