2021.06.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.238.2021.1.MG
z 1 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie Wnioskodawcy z tytułu wniesienia wkładu do spółki cywilnej oraz wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci przedsiębiorstwa, przez drugiego wspólnika spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie Wnioskodawcy z tytułu wniesienia wkładu do spółki cywilnej oraz wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci przedsiębiorstwa, przez drugiego wspólnika spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę spółki cywilnej (dalej „Spółka Cywilna”) w rozumieniu przepisu art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej „Kodeks cywilny”), w której będzie wspólnikiem. Spółka Cywilna będzie miała dwóch wspólników. Drugim wspólnikiem będzie osoba fizyczna (dalej „Wspólnik”).

Spółka Cywilna zostanie utworzona w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiot działalności gospodarczej będzie tożsamy z przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wspólnika. Umowa Spółki Cywilnej zostanie zawarta na czas nieoznaczony.

Wnioskodawca wniesie do Spółki Cywilnej wkład w postaci środków pieniężnych i know-how (wiedzę i doświadczenie handlowe w zakresie pozyskiwania klientów, branży i zasad współpracy z klientami) - dalej „Wkład”, w zamian za co obejmie udział w zyskach osiąganych z działalności prowadzonej przez Spółkę Cywilną.

Wspólnik również wniesie do Spółki Cywilnej wkład w zamian za co obejmie udział w zyskach osiąganych z działalności prowadzonej przez Spółkę Cywilną. Przedmiotem wkładu Wspólnika do Spółki Cywilnej będzie przedsiębiorstwo Wspólnika spełniające definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Przedsiębiorstwo wnoszone przez Wspólnika do Spółki Cywilnej obejmować będzie wszystkie składniki materialne i niematerialne, w tym w szczególności środki trwałe, towary handlowe, wyposażenie, należności i zobowiązania, nazwa prowadzonej przez Wspólnika jednoosobowej działalności gospodarczej, umowy związane z działalnością gospodarczą, w tym umowy zawarte z pracownikami oraz współpracownikami, wierzytelności i środki pieniężne, księgi i dokumenty związane z tym przedsiębiorstwem, tj. wszystkie składniki składające się na przedsiębiorstwo Wspólnika w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zgodnie z umową Spółki Cywilnej Wnioskodawcy i Wspólnikowi będą przysługiwać równe udziały w zyskach Spółki Cywilnej. Umowa Spółki Cywilnej będzie przewidywać, że w przypadku w jakim Spółka Cywilna będzie prowadzić działalność gospodarczą w więcej niż jednym oddziale (organizacyjnie i finansowo wydzielonym w księgach podatkowych i ewidencji magazynowej prowadzonych przez Spółkę Cywilną), udział Wnioskodawcy w zyskach Spółki Cywilnej będzie wynosić 60%, a udział w zyskach przypadający Wspólnikowi będzie wynosić 40%.

Wartość wkładów wnoszonych do Spółki Cywilnej przez Wnioskodawcę i Wspólnika nie będzie równa. Wartość wkładu Wspólnika będzie wyższa od wartości Wkładu (wkładu wnoszonego przez Wnioskodawcę).

Zgodnie z przyjętymi planami dotyczącymi działalności Spółki Cywilnej zaangażowanie Wnioskodawcy w działalność Spółki Cywilnej będzie znacząco wyższe od zaangażowania Wspólnika. Wnioskodawca będzie odpowiadał za rozwój Spółki Cywilnej, pozyskiwanie nowych klientów i kontrahentów oraz za rozwój oferty handlowej Spółki Cywilnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wniesienie do Spółki Cywilnej Wkładu będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych?
Czy wobec uzgodnienia w umowie Spółki Cywilnej udziału w zyskach tej spółki w proporcji innej niż wynikająca z wartości wkładów wnoszonych do Spółki Cywilnej przez Wnioskodawcę i Wspólnika, wniesienie do Spółki Cywilnej przez Wspólnika wkładu w postaci przedsiębiorstwa Wspólnika będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanym zdarzeniu przyszłym wniesienie do Spółki Cywilnej Wkładu nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 Ustawy PIT „Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”.

Odpowiednio do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50b Ustawy PIT wolne od podatku są „(...) przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki”.

Definicja spółki niebędącej osobą prawną zawarta jest w przepisie art. 5a pkt 26 Ustawy PIT, zgodnie z którą spółką niebędącą osobą prawną jest spółka inna niż określona w art. 5a pkt 28 Ustawy PIT. Spółkami, o których mowa w przepisie art. 5a pkt 28 Ustawy PIT są:

spółka posiadająca osobowość prawną, w tym także spółka zawiązana na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
spółka kapitałowa w organizacji,
spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
spółka niemająca osobowości prawnej mająca siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
spółka jawna będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka Cywilna nie jest żadną ze spółek wymienionych w art. 5a pkt 28 Ustawy PIT. Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z przepisem art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego cele gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Wniesiony wkład może być pieniężny lub niepieniężny. Z chwilą przeniesienia własności rzeczy na wspólników staje się ona majątkiem wspólnym wszystkich wspólników.

W myśl przepis art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego, w przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku, stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika, bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku.

Z powyższych przepisów wynika, że spółka cywilna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej, a nie spółka cywilna.

Jak zostało to wskazane w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wniesie do Spółki Cywilnej Wkład w zamian za co obejmie udział w zyskach Spółki Cywilnej.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisem art. 21 ust. 1 pkt 50b Ustawy PIT, ustawodawca doprecyzował obowiązujące przepisy, poprzez jednoznaczne wskazanie neutralności podatkowej czynności wniesienia aportu do spółek niemających osobowości prawnej. Zauważyć ponadto należy, że zwolnienie z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wniesienia aportu do spółki niebędącej osobą prawną, nie jest uzależnione od rodzaju składników majątku będących przedmiotem tego aportu.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 9 stycznia 2019 r. (znak: 0115-KDIT3.4011.488.2018.3.DP) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: „Mając na względzie powołane uprzednio przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w świetle cytowanego uprzednio art. 21 ust. 1 pkt 50b ustany o podatku dochodowym od osób fizycznych, czynność wniesienia przedsiębiorstwa, jako wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej, jest czynnością neutralną podatkowo. Oznacza to, że dla Wnioskodawczyni, jako wnoszącej aport, czynność ta nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie spowoduje także obowiązku zapłaty tego podatku. Podkreślić przy tym należy, że bez znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia pozostaje przy tym przedmiot aportu. Zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowy m od osób fizycznych podlegają aporty wnoszone do spółek osobowych, niezależnie od tego jaką mają postać (jednego składnika majątku, zespołu składników majątkowych itp.).”

Należy wskazać, że w przypadku aportu wnoszonego do spółki cywilnej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport, osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki cywilnej i wpływaniem na jej działalność. Prawa te, mimo, że istotnie posiadają określoną wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia, bowiem wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki cywilnej. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy wniesienie Wkładu do Spółki Cywilnej nie będzie skutkować powstaniem z tego tytułu po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego na gruncie Ustawy PIT, albowiem będzie to czynność prawna neutralna podatkowo.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym wniesienie do Spółki Cywilnej Wkładu przez Wnioskodawcę nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanym zdarzeniu przyszłym uzgodnienie w umowie Spółki Cywilnej udziału w zyskach tej spółki w proporcji innej niż wynikająca z wartości wkładów wnoszonych do Spółki Cywilnej przez Wnioskodawcę i Wspólnika, nie spowoduje, że wniesienie do Spółki Cywilnej przez Wspólnika wkładu w postaci przedsiębiorstwa Wspólnika będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanym w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie w zakresie pytania nr 1, przepisem art. 21 ust. 1 pkt 50b Ustawy PIT wolne od podatku są „(...) przychody z tytułu przyniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki”.

Zdaniem Wnioskodawcy z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50b Ustawy PIT wynika ogólne zwolnienie z opodatkowania przychód powstających z tytułu przeniesienia składników majątkowych stanowiących przedmiot wkładu do spółki niebędącej osobą prawną. Konsekwentne dokonanie wkładu przez Wspólnika do Spółki Cywilnej w formie przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wspólnika w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej nie może skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy z tego tytułu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 marca 2017 r. (znak: 1061-IPTPB3.4511.35.2017.1.MS) wskazano „Mając zatem, na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe w świetle cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że czynność wniesienia przedsiębiorstwa, jako wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej jest czynnością neutralną podatkowo. Oznacza to, że dla Wnioskodawcy, jako wnoszącego aport, czynność ta nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.”

Zgodnie z przepisem art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego „Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.” W świetle tego przepisu dopuszczalnym jest uzgodnienie w umowie spółki cywilnej udziału wspólnika w zyskach spółki cywilnej w sposób inny niż wynikający z wartości wniesionych wkładów.

Tak samo wynika, zdaniem Wnioskodawcy z przepisu art. 8 ust. 1 Ustawy PIT, zgodnie z którym „Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w Zysku (udziału) są równe.” Ze zdania drugiego przywołanego przepisu wynika jednoznacznie, że udział wspólników spółki cywilnej w zysku tej spółki może być ustalony w sposób dowolny i nie zachodzi konieczność ustalenia udziału w zyskach z zachowaniem proporcji wynikającej z wartości wkładów wnoszonych przez wspólników do spółki cywilnej.

Tym samym, w świetle powołanych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego i Ustawy PIT, w tym w szczególności przez wzgląd na treść przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50b Ustawy PIT, okoliczność różnej wartości wkładów wnoszonych do Spółki Cywilnej przez Wnioskodawcę i Wspólnika, a także różnice dotyczące przedmiotu tych wkładów, nie mają wpływu na zasadę neutralności podatkowej wynikającej z tego przepisu. Tak samo uzgodnienie w umowie Spółki Cywilnej równego udziału w zyskach Spółki Cywilnej przysługującego Wnioskodawcy i Wspólnikowi (a przy spełnieniu warunków zapisanych w umowie Spółki Cywilnej - wyższego udziału w zyskach Spółki Cywilnej przysługującego Wnioskodawcy niż udział w zyskach przypadający Wspólnikowi) nie będzie stanowić podstawy do uznania, że w takim przypadku po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 czerwca 2020 r. (znak: 0113-KDIPT2 -3.4011.360.2020.2.GG), w której organ interpretacyjny uznał za prawidłowe stanowisko, zgodne z którym wniesienie wkładu przez jednego wspólnika do spółki osobowej jest neutralne dla drugiego wspólnika - „Aby można było bowiem mówić o odpłatnym zbyciu składników majątku, zbywca powinien w zamian otrzymać ekwiwalent swojego świadczenia - w postaci zapłaty ceny nabycia. W zamian za wniesiony wkład wspólnik spółki osobowej objęty zostaje natomiast jedynie ogółem praw i obowiązków związanych ze swoim uczestnictwem w tej spółce. Otrzymuje prawo do udziału w zyskach i stratach spółki oraz do wpływania na jej działalność. Prawa te, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią jednak ceny nabycia. Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki niebędącej osobą prawną (w tym komandytowej) jest zatem operacją neutralną podatkowo, co znajduje dodatkowe potwierdzenie w treści przywołanego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując, zgodnie więc z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wniesienie do spółki komandytowej aportu w postaci przedmiotowej nieruchomości nie będzie skutkowało dla Wnioskodawcy obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego, z powyższego tytułu”.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym uzgodnienie w umowie Spółki Cywilnej udziału w zyskach tej spółki w proporcji innej niż wynikająca z wartości wkładów wnoszonych do Spółki Cywilnej przez Wnioskodawcę i Wspólnika, nie spowoduje, że wniesienie do Spółki Cywilnej przez Wspólnika wkładu w postaci przedsiębiorstwa Wspólnika będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 ww. ustawy: przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług, przy czym domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość (art. 861 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego). Wniesiony wkład może być pieniężny lub niepieniężny. Z chwilą przeniesienia własności rzeczy na wspólników staje się ona majątkiem wspólnym wszystkich wspólników.

W myśl art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego: wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

Z kolei jak stanowi art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach.

W świetle tego przepisu dopuszczalnym jest uzgodnienie w umowie spółki cywilnej udziału wspólnika w zyskach spółki cywilnej w sposób inny niż wynikający z wartości wniesionych wkładów.

Zatem w przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku, stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku.

Oznacza to, że w momencie wniesienia aportu do spółki cywilnej następuje zbycie składników majątku wchodzących w skład tego aportu. W tym przypadku dochodzi bowiem do zmiany ich właściciela.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.): ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
spółkę kapitałową w organizacji,
spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka, tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy).

Wyjaśnić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują kwestii związanych ze sposobem ustalania prawa do udziału w zysku wspólnika spółki osobowej (w tym cywilnej). Regulują wyłącznie kwestię sposobu ustalania wysokości udziału podatnika w przychodach oraz kosztach uzyskania przychodu spółki w przypadku, gdy z odrębnych przepisów bądź umowy spółki nie wynika wysokość udziału podatnika w zysku spółki. Pamiętać przy tym należy, że koszty uzyskania przychodu przypadające na podatnika należy ustalać według takiej samej wysokości udziału, jak jego przychody.

Zatem z uwagi na transparentność podatkową spółki osobowej, przychód należny jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w jej zysku na podstawie umowy spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u danego wspólnika. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega u wspólnika opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym – przychody i koszty związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną, w tym spółki cywilnej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę spółki cywilnej, w której będzie wspólnikiem. Drugim wspólnikiem będzie osoba fizyczna. Wnioskodawca wniesie do Spółki Cywilnej wkład w postaci środków pieniężnych i know-how (wiedzę i doświadczenie handlowe w zakresie pozyskiwania klientów, branży i zasad współpracy z klientami), w zamian za co obejmie udział w zyskach osiąganych z działalności prowadzonej przez Spółkę Cywilną. Wspólnik również wniesie do Spółki Cywilnej wkład w zamian za co obejmie udział w zyskach osiąganych z działalności prowadzonej przez Spółkę Cywilną. Przedmiotem wkładu Wspólnika do Spółki Cywilnej będzie przedsiębiorstwo Wspólnika spełniające definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Należy wskazać, że w przypadku aportu wnoszonego do spółki cywilnej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. Prawa te, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia, ponieważ wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki cywilnej. Aby mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu. W związku z tym wniesienie aportu do spółki cywilnej nie rodzi z tego tytułu obowiązku podatkowego, jest to czynność prawna neutralna podatkowo.

Należy ponadto zauważyć, że zwolnienie z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wniesienia aportu do spółki niebędącej osobą prawną, nie jest uzależnione od rodzaju składników majątku będących przedmiotem tego aportu.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w świetle cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czynność wniesienia aportu w postaci środków pieniężnych, a także know-how, do spółki cywilnej jest czynnością neutralną podatkowo. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a podatnikami tego podatku są wspólnicy tej spółki, w związku z tym po stronie Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej będącej jednym ze wspólników spółki cywilnej, czynność ta nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Odnosząc się do skutków podatkowych wniesienia przedsiębiorstwa przez drugiego wspólnika, powstałych po stronie wspólników otrzymujących aport wskazać należy, że ustawodawca, regulując w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady opodatkowania wspólników spółek osobowych, nie odniósł się bezpośrednio do skutków podatkowych dla wspólników w przypadku wniesienia wkładów do spółki przez jednego z nich.

Wyżej wymieniona ustawa nie zawiera żadnych regulacji, które pozwalałyby na uznanie, że w związku z wniesieniem wkładów do spółki przez jednego ze wspólników po stronie pozostałych wspólników powstaje z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W niniejszej sprawie wskazać również należy na art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, zgodnie z którym przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). Nieodpłatny to niewymagający opłaty. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, po raz pierwszy sformułowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98, a potem w uchwale siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Świadczenia otrzymującego, aby podlegały opodatkowaniu, muszą zatem prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu je otrzymującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.

Najbardziej istotną dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia jest przesłanka, dotycząca ekwiwalentności, w istocie pozwalająca na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić przychód podatkowy po stronie otrzymującego. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania świadczenia za nieodpłatne. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Chodzi o to, by świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe. Świadczenie nieodpłatne będące przychodem podatkowym powinno wynikać z dwustronnego stosunku, tzn. powinien istnieć możliwy do identyfikacji podmiot świadczący oraz podmiot otrzymujący. Wynika to wprost z brzmienia ustawy, która mówi o świadczeniu, a nie o przysporzeniu. Zgodnie z definicją słownikową „świadczenie” oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz.

Dodać należy, iż wartość wniesionego przez inne podmioty wkładu nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników, gdyż wynika to z samej istoty tworzenia i funkcjonowania spółki cywilnej. Warunkiem powstania takiej spółki jest działanie w sposób oznaczony, np. poprzez wniesienie wkładów, którymi mogą być np. pieniądze bądź aporty w formie niepieniężnej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym uzgodnienie w umowie spółki cywilnej udziału w zyskach tej spółki w proporcji innej niż wynikająca z wartości wkładów wnoszonych do spółki cywilnej przez Wnioskodawcę i Wspólnika, nie spowoduje, że wniesienie do spółki cywilnej przez Wspólnika wkładu w postaci przedsiębiorstwa Wspólnika będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowy od osób fizycznych.

Tak więc, wniesienie przez jednego ze wspólników wkładu niepieniężnego (aportu), o którym mowa we wniosku do spółki cywilnej nie spowoduje – po stronie Wnioskodawcy – powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że:

wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci środków pieniężnych oraz know-how nie powoduje dla wnoszącego wkład (Wnioskodawcy) powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
wniesienie przez innego wspólnika do spółki cywilnej wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa nie powoduje w momencie wniesienia tego wkładu u Wnioskodawcy, powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż czynność ta nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin