Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.383.2021.2.DS
z 10 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2021 r. (data wpływu 3 marca 2021 r.) uzupełnionym poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty w dniu 29 kwietnia 2021 r. oraz pismem z 5 maja 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 kwietnia 2021 r. (doręczone 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy zabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działki o nr 1/7 i 1/8 (dot. sprawy …) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2021 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do dostawy zabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działki o nr 1/7 i 1/8 (dot. sprawy …). Złożony wniosek uzupełniono poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty w dniu 29 kwietnia 2021 r. oraz pismem z 5 maja 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 kwietnia 2021 r. (doręczone 27 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Komornik Sądowy dokonał zlicytowania nieruchomości stanowiącej działki o nr: 1/7, 1/8, 1/9 o powierzchni łącznej 1,0161 ha, które położone są pod adresem: (…), ul. (…), (…), dla których Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW(…). Nabywcą licytacyjnym jest Spółka z o.o. z siedzibą w (…), REGON (…).

Działka 1/7 - o powierzchni 0,4150 ha, jest zabudowana dwukondygnacyjnym budynkiem produkcyjnym o Pu = 1279 m2 z jednokondygnacyjną przybudówką o funkcji biurowej o Pu = 148,5 m2, jednokondygnacyjnym budynkiem stolarni o Pu = 227,4 m2 i dwukondygnacyjnym budynkiem magazynowym o Pu 1260 m2.

Działka 1/8 - o powierzchni 0,3005 ha, zabudowana jest pawilonem handlowym o Pu = 96,4 m2 i ruinami budynku inwentarzowego.

Działka 1/9 - o powierzchni 0,3006 ha jest niezabudowana. Na działce znajduje się transformator i linia energetyczna średniego napięcia oraz przebiega infrastruktura liniowa sieci wodociągowej.

Według oświadczenia dłużnika nieruchomość została nabyta w 2000 r. aktem notarialnym, brak faktury VAT.

Dłużnik M. P., PESEL (…) złożył do akt sprawy oświadczenie w 2013 r., że:

• prowadzi działalność gospodarczą, NIP(…), jednak z aktualnej informacji otrzymanej od Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w (…) z dnia 15 lutego 2021 r. wynika, że dłużnik zakończył prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 23 listopada 2019 r.,
  

• w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,
  

• nie poniósł na przedmiotową nieruchomość nakładów w wysokości przekraczającej 30% jej wartości początkowej,
  

• nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w sierpniu 2004 r.,
  

• wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej,
  

• nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości,
  

• nieruchomość była wynajmowana lub dzierżawiona osobom trzecim - od 12 sierpnia 2011 r. i oddana w użytkowanie Spółce z o.o. W księdze wieczystej nieruchomości widnieje oświadczenie z datą wpisu 15 stycznia 2018 r., zawierające zgodę na wykreślenie prawa użytkowania wraz ze zrzeczeniem się roszczeń, którego wystawcą jest Spółka z o. o. w (…) – M. P.
  
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, ponieważ doszło do sprzedaży licytacyjnej i przysądzenia własności nieruchomości, czyli dostawy towaru.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że wszystkie obiekty znajdujące się na gruncie działki nr 1/9, tj.: transformator, linia energetyczna średniego napięcia oraz infrastruktura liniowa sieci wodociągowej stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.). Obiekty znajdujące się na gruncie działki 1/9 o powierzchni 0,3006 ha, tj.: transformator, linia energetyczna średniego napięcia oraz infrastruktura liniowa sieci wodociągowej nie są własnością dłużnika i nie stanowiły one przedmiotu licytacji.

Działka nr 1/9 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (Wnioskodawca nie udzielił informacji czy dla działki 1/9 została wydana decyzja o warunkach zabudowy).

Dłużnik nie budował obiektów znajdujących się na poszczególnych działkach, nr 1/7, 1/8, 1/9. Dłużnik nabył obiekty od Spółdzielni (…) Aktem notarialnym z dnia 25 sierpnia 2004 r. Rep. A nr: (…) zawartym przed asesorem notarialnym Ł. C. - zastępcą notariusza T.C. z Kancelarii w (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dostawa towaru w postaci zabudowanej nieruchomości gruntowej, stanowiącej działki o nr: 1/7, 1/8, 1/9 o powierzchni łącznej 1,0161ha, położone pod adresem(…), ul. (…), (…) będzie zwolniona od podatku VAT?
2. Jeśli dostawa towaru w postaci zabudowanej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to według jakiej stawki podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpłatna sprzedaż egzekucyjna nieruchomości gruntowej, stanowiącej działki o nr: 1/7, 1/8, 1/9 o powierzchni łącznej 1,0161ha, położone pod adresem: (…), ul. (…), (…) będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne.

Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 cyt. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik.

Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, że dostawa towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza więc wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nadmienić należy, że zarówno odpłatna dostawa towarów, jak i odpłatne świadczenie usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Komornik Sądowy dokonał zlicytowania nieruchomości stanowiącej działki o nr: 1/7, 1/8, 1/9 o powierzchni łącznej 1,0161ha, które położone są pod adresem: (…), ul. (…), (…). Nabywcą licytacyjnym jest spółka (…)

Działka 1/7 - jest zabudowana dwukondygnacyjnym budynkiem produkcyjnym z jednokondygnacyjną przybudówką o funkcji biurowej, jednokondygnacyjnym budynkiem stolarni i dwukondygnacyjnym budynkiem magazynowym.

Działka 1/8 - zabudowana jest pawilonem handlowym i ruinami budynku inwentarzowego.

Dłużnik M. P., złożył do akt sprawy oświadczenie w 2013 r., że:

• prowadzi działalność gospodarczą, jednak z aktualnej informacji otrzymanej od Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w (…) z 15 lutego 2021 r. wynika, że dłużnik zakończył prowadzenie działalności gospodarczej 23 listopada 2019 r.,
  

• w stosunku do przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,
  

• nie poniósł na przedmiotową nieruchomość nakładów w wysokości przekraczającej 30% jej wartości początkowej,
  

• nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w sierpniu 2004 r.,
  

• wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej,
  

• nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości,
  

• nieruchomość była wynajmowana lub dzierżawiona osobom trzecim - od 12 sierpnia 2011 r. i oddana w użytkowanie Spółce z o.o. W księdze wieczystej nieruchomości widnieje oświadczenie z datą wpisu 15 stycznia 2018 r., zawierające zgodę na wykreślenie prawa użytkowania wraz ze zrzeczeniem się roszczeń, którego wystawcą jest Spółka z o.o. w (…) – M. P.
  

Dłużnik nie budował obiektów znajdujących się na poszczególnych działkach. Nabył obiekty od Spółdzielni (…) Aktem notarialnym z 25 sierpnia 2004 r.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy dostawa nieruchomości gruntowej, stanowiącej działki o nr 1/7 i 1/8 będzie zwolniona od podatku VAT.

Uwzględniając okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż Nieruchomości w trybie postepowania egzekucyjnego stanowi dostawę dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Dłużnik wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej, zatem fakt ten przesądza, że sprzedaż jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy

W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości niezabudowanych (pkt 9 ww. przepisu) oraz nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT. Zwolnienie od podatku sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, transakcja będzie dotyczyła m.in. dostawy działek zabudowanych: 1/7 i 1/8.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości zabudowanych – które to zabudowania stanowią budynki, budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozstrzygnąć, czy względem posadowionych na danej działce budynków i budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży są m.in. działka 1/7 - zabudowana dwukondygnacyjnym budynkiem produkcyjnym z jednokondygnacyjną przybudówką o funkcji biurowej, jednokondygnacyjnym budynkiem stolarni i dwukondygnacyjnym budynkiem magazynowym, oraz działka 1/8 zabudowana pawilonem handlowym i ruinami budynku inwentarzowego. Nabycie Nieruchomości nastąpiło na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w sierpniu 2004 r. Dłużnik nie poniósł na przedmiotową nieruchomość nakładów w wysokości przekraczającej 30% jej wartości początkowej. Wykorzystywał nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej, nieruchomość była wynajmowana lub dzierżawiona osobom trzecim - od 12 sierpnia 2011 r. i oddana w użytkowanie Spółce z o.o.

Analizując powyższe informacje w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić że dostawa budynków posadowionych na działkach o nr 1/7 i 1/8 nie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, bowiem doszło do ich pierwszego zajęcia (używania) z uwagi na wykorzystywanie ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Od momentu rozpoczęcia użytkowania do momentu licytacji, upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym, dla sprzedaży budynków posadowionych na działkach 1/7 i 1/8 zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu, na którym przedmiotowe budynki są posadowione, również korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z tym, że dostawa budynków posadowionych na działkach 1/7 i 1/8 korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

W konsekwencji, w stosunku do działek 1/7 i 1/8 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10a ustawy, ponieważ ich dostawa korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Uwzględniając stanowisko Organu w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, zgodnie z którym, dostawa działek nr 1/7 i 1/8 korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, odpowiedź na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Jednocześnie wskazać należy, że w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę o nr 1/9 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 13 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.