Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.176.2021.1.NF
z 8 czerwca 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2021 r. (data wpływu 8 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty podatku VAT w związku z rezygnacją ze statusu podatnika VAT czynnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty podatku VAT w związku z rezygnacją ze statusu podatnika VAT czynnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A (dalej: Wnioskodawca, Muzeum) obecnie zarejestrowane jest jako czynny podatnik VAT. Muzeum jest samorządową instytucją kultury działającą na podstawie ustawy z 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2020 r. poz. 902), ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.) oraz statutu zatwierdzonego Uchwałą (…).

Celem działania Muzeum jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr kultury o charakterze materialnym i niematerialnym należących do ludowego i historycznego dziedzictwa kulturowego (…), a także prowadzenie działalności edukacyjnej upowszechniającej wartości związane z tym dziedzictwem. Muzeum prowadzi działalność naukowo-badawczą oraz popularyzatorską gromadząc, konserwując, przechowując oraz udostępniając zbiory z zakresu etnografii i historii. Muzeum prowadzi działalność w zakresie edukacji ekologicznej związanej z ochroną bioróżnorodności. Celem Muzeum jest wypełnianie zadań związanych z ustawą o muzeach, tj. pozyskiwanie (zakup lub darowizna na rzecz muzeum przedmiotów o wartości muzealnej), opracowywanie muzealiów pod kątem naukowym, konserwacjai renowacja posiadanych muzealiów oraz ich wystawiennictwo.

Pozyskiwanie muzealiów przejawia się w ich zakupach lub otrzymywaniu w formie darowizny. Bardzo ważną kontynuacją zadań statutowych jest rozbudowana struktura działań edukacyjnych i popularyzatorskich oraz promujących działalność Muzeum. Muzeum jest zaliczane do tzw. muzeów na wolnym powietrzu, inaczej skansenów. W trakcie prowadzenia działalności Muzeum nabyło w drodze zakupu lub darowizny wiele rzeczy ruchomych, jak również budynków, które zostały posadowione na terenie Muzeum. Zarówno rzeczy ruchome, jak i budynki są muzealiami i stosuje się do nich wszelkie rygory prawne dotyczące muzealiów. Zarówno w stosunku do rzeczy ruchomych, jak i do budynków prowadzone są tzw. księgi inwentarzowe oraz spełnione są wszelkie wymogi formalnoprawne przypisane do muzealiów.

Muzeum zamierza wybrać korzystanie ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), dalej ustawa o VAT, z uwagi na fakt, że wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Z chwilą skorzystania z ww. zwolnienia nastąpi zmiana przeznaczenia zakupionych wcześniej przez Muzeum środków trwałych, pozostałych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, muzealiów, narzędzi, wyposażenia, towarów handlowych i innych składników majątku, w tym nakładów na środki trwałe w budowie oraz nakładów na muzealia w budowie od których Muzeum uprzednio, przy ich nabyciu, miało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przypadku skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, Muzeum zobowiązane będzie dokonać korekty podatku VAT od towarów i usług, w stosunku do których przysługiwało mu całkowite lub częściowe odliczenie podatku VAT.

W związku z zamiarem skorzystania przez Muzeum ze zwolnienia podmiotowego, Muzeum zamierza dokonać korekty podatku VAT w następujący sposób:

  1. w zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji o wartości początkowej nie mniejszej niż 15 tys. zł., Muzeum dokona korekty, w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania;
  2. w zakresie nakładów poniesionych na budowę środków trwałych, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z VAT, Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana;
  3. w zakresie muzealiów, które stanowią środki trwałe, ale zgodnie z przepisami nie podlegają amortyzacji, Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokona, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym przyjęto muzealia do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy;
  4. w zakresie nakładów poniesionych na muzealia w budowie, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi niepodlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z VAT, Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana;
  5. w zakresie środków trwałych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł, w zakresie niskocennych środków trwałych, w zakresie wartości niematerialnych i prawnych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł, w zakresie wyposażenia, Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana; korekty tej nie dokona, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym poniesiono nakłady upłynęło 12 miesięcy;
  6. w zakresie towarów handlowych, Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zamiarem skorzystania przez Muzeum ze zwolnienia podmiotowego, przedstawiony przez Muzeum sposób postępowania w zakresie korekty podatku od towarów i usług jest prawidłowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), dalej ustawa o VAT, zamierza wybrać korzystanie ze zwolnienia podmiotowego, z uwagi na fakt, że wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Z chwilą skorzystania z ww. zwolnienia nastąpi zmiana przeznaczenia zakupionych wcześniej przez Muzeum środków trwałych, pozostałych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, muzealiów, narzędzi, wyposażenia, towarów handlowych i innych składników majątku, w tym nakładów na środki trwałe w budowie oraz nakładów na muzealia w budowie od których Muzeum uprzednio, przy ich nabyciu, miało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Muzeum zobowiązane będzie dokonać korekty podatku VAT od towarów i usług, w stosunku do których przysługiwało mu całkowite lub częściowe odliczenie VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z tego prawa korzystało dotychczas Muzeum.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10 z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do treści art. 91 ust. 3 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepis ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z ust. 7a powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana następuje w okresie korekty.

Zdaniem Muzeum powyższe postanowienia znajdą zastosowanie w zakresie korekty podatku naliczonego od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji o wartości początkowej nie mniejszej niż 15 tys. zł., Muzeum dokona korekty, w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7 dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zgodnie z art. 16c ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.), amortyzacji nie podlegają:

  1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  2. budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,
  3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
  4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2,
  5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

– zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ustawodawca w art. 16c ww. ustawy określił zamknięty katalog środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które nie podlegają amortyzacji. Zatem wymienione w tym przepisie składniki majątkowe nie podlegają amortyzacji, nawet jeśli spełniają warunki niezbędne dla uznania ich za środek trwały lub wartość niematerialną i prawną. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z katalogu, o którym mowa w art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w treści art. 91 ust. 2, wymieniły jedynie grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zrównując je tym samym na gruncie przepisów ustawy o VAT ze środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji.

Zdaniem Muzeum takie brzmienie przepisu skutkuje tym, że obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego w zakresie muzealiów (niepodlegających amortyzacji) wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej – bez względu na to, czy są to ruchomości, czy też nieruchomości oraz bez względu na ich wartość – podlegają korekcie na podstawie art. 91 ust. 7c.

Zdaniem Muzeum powyższa podstawa znajdzie zastosowanie w zakresie korekty podatku naliczonego od muzealiów, które stanowią środki trwałe, ale zgodnie z przepisami nie podlegają amortyzacji. Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana; korekty tej nie dokona, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym poniesiono nakłady, upłynęło 12 miesięcy.

W ustawie o VAT brak jest definicji pojęcia „nieruchomość”, użytego w art. 91 ust. 2. Jednocześnie ustawa o VAT posługuje się również pojęciem „budynek, budowla lub ich części” (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), stąd należy przyjąć, że pojęcia te („nieruchomość” oraz „budynek, budowla lub ich części”) nie są tożsame. (vide: Komentarz do art. 91 ustawy o VAT (w:) J. Matarewicz [w:] Ustawa o podatku od towarów i usług Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2021.

Zdaniem Muzeum, art. 91 ust. 7c ustawy o VAT znajdzie również zastosowanie w przypadku korekty podatku naliczonego od środków trwałych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł, w zakresie niskocennych środków trwałych, w zakresie wartości niematerialnych i prawnych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł, w zakresie wyposażenia. Muzeum dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana; korekty tej nie dokona, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym poniesiono nakłady upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy o VAT, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Zdaniem Muzeum powyższe znajdzie zastosowanie odnośnie do korekty podatku naliczonego VAT:

  1. od nakładów poniesionych na muzealia w budowie, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi niepodlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z VAT;
  2. od nakładów poniesionych na budowę środków trwałych, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z VAT;
  3. w zakresie towarów handlowych.

Muzeum pragnie zauważyć, iż stanowisko w zakresie obowiązku korekty VAT naliczonego od środków trwałych w związku ze zwolnieniem limitowym z VAT było prezentowane m.in. przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2018 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.891.2017.2MWJ.

Powyższe stanowisko w części wydaje się przemawiać za zasadnością twierdzeń Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.

Wymienioną wyżej ogólną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają w sposób techniczno-prawny przepisy art. 90 i art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do dyspozycji art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności,w związku z którymi podatnikowi przysługuj e prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty – art. 91 ust. 4 ustawy.

Według art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto w myśl art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegają amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Na mocy art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zamiana.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy zauważyć, że ze zmianą przeznaczenia towaru lub usługi mamy do czynienia w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Z okoliczności sprawy wynika, że Muzeum obecnie zarejestrowane jest jako czynny podatnik VAT. Muzeum jest samorządową instytucją kultury. Celem działania Muzeum jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr kultury o charakterze materialnym i niematerialnym należących do ludowego i historycznego dziedzictwa kulturowego (…), a także prowadzenie działalności edukacyjnej upowszechniającej wartości związane z tym dziedzictwem. Muzeum prowadzi działalność naukowo-badawczą oraz popularyzatorską gromadząc, konserwując, przechowując oraz udostępniając zbiory z zakresu etnografii i historii. Muzeum prowadzi działalność w zakresie edukacji ekologicznej związanej z ochroną bioróżnorodności. Celem Muzeum jest wypełnianie zadań związanych z ustawą o muzeach, tj. pozyskiwanie (zakup lub darowizna na rzecz muzeum przedmiotów o wartości muzealnej), opracowywanie muzealiów pod kątem naukowym, konserwacja i renowacja posiadanych muzealiów oraz ich wystawiennictwo. Muzeum zamierza wybrać korzystanie ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Z chwilą skorzystania z ww. zwolnienia nastąpi zmiana przeznaczenia zakupionych wcześniej przez Muzeum środków trwałych, pozostałych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, muzealiów, narzędzi, wyposażenia, towarów handlowych i innych składników majątku, w tym nakładów na środki trwałe w budowie oraz nakładów na muzealia w budowie od których Muzeum uprzednio, przy ich nabyciu, miało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w przedstawionych przez niego sytuacjach.

W świetle art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
    – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności (art. 113 ust. 4 ustawy).

Zmiana przeznaczenia zakupionych wcześniej przez Muzeum środków trwałych, pozostałych środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, muzealiów, narzędzi, wyposażenia, towarów handlowych i innych składników majątku, w tym nakładów na środki trwałe w budowie oraz nakładów na muzealia w budowie będzie powodowała zmianę w zakresie prawa do odliczeń i w konsekwencji nakładała na podatnika obowiązek skorygowania odliczonego podatku z odpowiednim zastosowaniem przepisów art. 91 ustawy.

Wynika to jednoznacznie z treści przywołanego wyżej przepisu art. 91 ust. 7 ustawy stanowiącego, że przepisy ust. 1-6 stosuje się w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi dokonał takiego obniżenia a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ustalenia jedynie wymaga, który przepis spośród przewidzianych w ust. 7a do ust. 7d tego artykułu, stanowiących uszczegółowienie przepisu ust. 7, będzie miał zastosowanie do poszczególnych sytuacji przedstawionych w przedmiotowej sprawie.

Pierwszy przypadek dotyczy sytuacji, gdy w zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji o wartości początkowej nie mniejszej niż 15 tys. zł., Muzeum dokona korekty, w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania (przypadek oznaczony w opisie sprawy jako nr 1).

Do ww. przypadku zastosowanie będzie miał zastosowanie art. 91 ust. 7a ustawy zgodnie z którym w zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, o wartości początkowej nie mniejszej niż 15 tys. zł., Muzeum powinno dokonać korekty w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Tym samym, w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwości odnośnie prawa do korekty podatku VAT w zakresie nakładów poniesionych na budowę środków trwałych, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z podatku VAT (przypadek oznaczony w opisie sprawy jako nr 2).

Oznacza to, iż przedmiotowy środek trwały nigdy nie był wykorzystywany do działalności opodatkowanej, a decyzję o zmianie przeznaczenia zakupionych towarów i usług podjęto przed oddaniem tego środka trwałego do użytkowania (w trakcie realizacji inwestycji).

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do korekty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu. Prawo to wynika z powołanego powyżej przepisu art. 91 ust. 8 ustawy. Regulacja ta ma zastosowanie m.in. do towarów i usług nabytych do wytworzenia środka trwałego, który to środek trwały nie został jeszcze oddany do użytkowania, zatem zmiana przeznaczenia wytworzonego towaru nastąpiła przed oddaniem go do użytkowania.

Należy wskazać, iż w przedmiotowym przypadku w zakresie trybu dokonania korekty zastosowanie znajdzie przepis art. 91 ust. 7d ustawy, stanowiący, iż w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b ustawy, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Przedmiotową korektę podatku naliczonego należy dokonać w całości, jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług.

W związku z powyższym, w przypadku dokonania korekty podatku odliczonego w związku z nabyciem nakładów poniesionych na budowę środków trwałych, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z podatku VAT Wnioskodawca będzie miał prawo na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 91 ust. 7d ustawy do dokonania tej korekty jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym w odniesieniu do przypadku dotyczącego nakładów poniesionych na budowę środków trwałych, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z podatku VAT, znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 7d ustawy należy uznać za prawidłowe.

Analogiczna sytuacja będzie miała również miejsce w odniesieniu do sytuacji przedstawionej w opisie sprawy jako przypadek nr 4, tj. w przypadku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z zakupem nakładów poniesionych na muzealia w budowie, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi niepodlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z VAT.

W tej sytuacji słuszne będzie postępowanie Muzeum, które na podstawie art. 91 ust. 7d ustawy – dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana.

Podsumowując, Wnioskodawca w zakresie korekty podatku naliczonego w związku z zakupem nakładów poniesionych na muzealia w budowie, które w momencie przyjęcia do użytkowania staną się środkami trwałymi niepodlegającymi amortyzacji, a które nie stanowią jeszcze środków trwałych na dzień wyjścia z VAT zobowiązany będzie do dokonania – na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy z uwzględnieniem zasad wskazanych w art. 91 ust. 7d ustawy – korekty jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpi ta zmiana.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy odnośnie przypadku określonego w opisie sprawy jako nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwości, co do dokonania korekty podatku VAT w zakresie środków trwałych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł, w zakresie niskocennych środków trwałych, w zakresie wartości niematerialnych i prawnych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł oraz w zakresie wyposażenia (przypadek oznaczony w opisie sprawy jako nr 5). Wnioskodawca wskazał, że dokona korekty jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana; korekty tej nie dokona, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym poniesiono nakłady upłynęło 12 miesięcy.

Do tej sytuacji zastosowanie będą miały przepisy art. 91 ust. 7b w zw. z ust. 7c ustawy. Przepis art. 91 ust. 7b ustawy dotyczy m.in. środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł i stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. Jednocześnie art. 91 ust. 7c ustawy stanowi, że jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia ww. środków trwałych, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Ponadto korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Podsumowując, w odniesieniu do obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia w zakresie środków trwałych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł, w zakresie niskocennych środków trwałych, w zakresie wartości niematerialnych i prawnych, których w momencie przyjęcia do użytkowania wartość początkowa nie przekracza 15 tys. zł oraz w zakresie wyposażenia zastosowanie będzie miał art. 91 ust. 7b ustawy w zw. z art. 91 ust. 7c ustawy. Ponadto korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie przypadku oznaczonego w opisie sprawy jako nr 5 należy uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca będzie zobowiązany także do dokonania korekty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7b ustawy w zw. z art. 91 ust. 7c ustawy w związku z zakupem muzealiów, które stanowią środki trwałe, ale zgodnie z przepisami nie podlegają amortyzacji (przypadek oznaczony w opisie sprawy jako nr 3).

Wskazany powyżej art. 91 ust. 7b ustawy dotyczy m.in. środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł. Ponadto, jako że nie ma w tym przepisie stwierdzenia, że dotyczy tylko środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, lecz jedynie, że dotyczy towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, należy przyjąć, że przepis ten dotyczy wszelkich towarów i usług, w tym również towarów i usług niepodlegających amortyzacji, których wartość przekracza 15.000 zł.

Tym samym, Wnioskodawca będzie zobowiązany także do dokonania korekty podatku VAT naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7b ustawy w zw. z art. 91 ust. 7c ustawy w związku z zakupem muzealiów, które stanowią środki trwałe, ale zgodnie z przepisami nie podlegają amortyzacji. Mając na uwadze art. 91 ust. 7c ustawy Wnioskodawca zobowiązany będzie dokonać tej korekty w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w odniesieniu do przypadku określonego w opisie sprawy jako nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Natomiast, w odniesieniu do obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w zakresie towarów handlowych (przypadek oznaczony w opisie sprawy jako nr 6) znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 7d ustawy. Przepis ten reguluje kwestie korekty w odniesieniu do towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i ust. 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany. W związku z powyższym korekty podatku naliczonego należy dokonać w całości jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy. Należy zaznaczyć, że ww. przepis nie wskazuje ograniczenia czasu korekty do 12 miesięcy od wydania towarów lub usług do użytkowania.

Tym samym, Wnioskodawca dokonując korekty podatku VAT naliczonego w zakresie towarów handlowych zobowiązany będzie – na podstawie art. 91 ust. 7d ustawy – do dokonania korekty odliczonego uprzednio podatku naliczonego, przy czym korekty należy dokonać w całości jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów handlowych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj