2021.06.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.104.2021.4.AR
z 14 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2021 r., który w tym samym dniu wpłynął do tut. Organu za pośrednictwem e-paup, uzupełnionym 19 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

Czy Spółka jest uprawniona do stosowania w 2021 roku 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do osiągniętych przez nią dochodów z tytułu świadczonych usług prawnych pomimo zakwalifikowania do kategorii podatników podatku dochodowego od osób prawnych dopiero od dnia 1 stycznia 2021 roku – jest prawidłowe,
Czy dokonując wypłaty zysku na rzecz komandytariusza Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2020 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

Czy Spółka jest uprawniona do stosowania w 2021 roku 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do osiągniętych przez nią dochodów z tytułu świadczonych usług prawnych pomimo zakwalifikowania do kategorii podatników podatku dochodowego od osób prawnych dopiero od dnia 1 stycznia 2021 roku,
Czy dokonując wypłaty zysku na rzecz komandytariusza Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 maja 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.104.2021.3.AR wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 19 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: „Spółka”) jest spółką komandytową, która prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług prawnych. Spółka została zawiązana na podstawie „Umowy Spółki Komandytowej” z dnia 16 lutego 2011 roku. Rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy. Obecni wspólnicy Spółki, uczestniczą w niej od momentu jej założenia, tj. od 2011 roku. Wspólnikami spółki komandytowej są: - osoba fizyczna pełniąca funkcję komplementariusza, podlegająca w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, której udział (wkład wniesiony do spółki) stanowi 3,85 % wszystkich wniesionych przez wspólników wkładów i która zgodnie z Umową Spółki Komandytowej uczestniczy w zyskach i stratach według udziału, który wynosi obecnie 50%, oraz - spółka akcyjna podlegająca w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania oraz nie korzystająca ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, pełniąca funkcję komandytariusza, której udział (wkład wniesiony do spółki) stanowi 96,15 % wszystkich wniesionych przez wspólników wkładów i od momentu jej założenia nie był niższy niż 80%, i która zgodnie z Umową Spółki Komandytowej uczestniczy w jej zyskach i stratach według udziału, który wynosi obecnie 50% i od momentu jej założenia nie był niższy niż 50%. Wspólnicy, w drodze odrębnych uchwał, mogą ustalać inny od wynikającego z Umowy Spółki Komandytowej, udział wspólników w zyskach tej Spółki. Uchwały w tym przedmiocie wymagają zgody wszystkich wspólników. W szczególności mając na uwadze solidarną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki, faktyczne zaangażowanie w prowadzenie spraw spółki oraz wyniki finansowe osiągane przez Spółkę, udział komplementariusza w zysku może przekraczać 90% łącznego zysku uzyskiwanego przez Spółkę. Wspólnikom mogą być wypłacane w trakcie roku zaliczki na poczet udziału w zysku. W związku ze zmianą przepisów prawa podatkowego, Spółka z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskała statut podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w związku z czym osiągane przez nią dochody podlegają opodatkowaniu zgodnie z zasadami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz 1406; dalej ustawa o CIT). Powyższe skutkuje tym, że to Wnioskodawca obowiązany jest do obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od dochodu uzyskanego przez spółkę. Opodatkowanie po stronie wspólników pojawia się wyłącznie w momencie uzyskiwania przez nich podziału i wypłaty zysku osiągniętego przez spółkę, co wiąże się po stronie Wnioskodawcy z dodatkowym obowiązkiem wystąpienia w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz prawnych, tj. z koniecznością prawidłowego obliczenia, poboru i zapłaty pobranego podatku dochodowego. Wnioskodawca nie przekroczył w 2020 roku ani nie zamierza przekroczyć w 2021 roku przychodów w wysokości 2 000 000 euro. Wnioskodawca zamierza, w trakcie trwania roku obrotowego, wypłacać wspólnikom miesięczne zaliczki na poczet zysku należnego za dany rok obrotowy. Jednocześnie, w przypadku gdy zysk należny za dany rok obrotowy, będzie niższy od wartości zaliczek wypłaconych wspólnikom, mogą być oni zobowiązani do ich zwrotu w całości lub części.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 19 maja 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Wartość sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku (w roku 2020) kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł,
Do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Posiadanie przez komandytariusza (spółkę akcyjną) udziałów przekraczających 10% w kapitale Wnioskodawcy wynika z tytułu własności - zgodnie z art. 22 ust. 4d pkt 1 w zw. z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
W momencie przyszłej wypłaty zysku, skorzystanie przez Komandytariusza ze zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów wypłaty zysków wypracowanych od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.
Na dzień dokonywanych w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz komandytariusza wypłat zaliczek na poczet wypracowanego od 1 stycznia 2021 r. przez spółkę komandytową zysku - komandytariusz będzie spełniał warunek określony w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Na moment wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest wiadomy dokładny dzień wypłaty zaliczek na poczet wypracowanego od 1 stycznia 2021 r. zysku. Niemniej jednak, dla celów przedmiotowego Wniosku zakładane jest, że na dzień wypłaty do komandytariusza zysku wypracowanego przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r., komandytariusz będzie spełniał warunek nieprzerwanego posiadania przez okres dwóch lat co najmniej 10% udziałów (akcji) w spółce komandytowej, o którym to warunku mowa w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, liczony od dnia w którym Spółka uzyskała status podatnika CIT (tj. od 1 stycznia 2021 r.). Należy zatem założyć, iż okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania co najmniej 10% udziału (akcji) w spółce komandytowej upłynie przed dniem (do dnia) wypłaty zysku albo ewentualnie dwuletni okres wskazany powyżej będzie upływał po dniu wypłaty zysku (zgodnie z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy Spółka jest uprawniona do stosowania w 2021 roku 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do osiągniętych przez nią dochodów z tytułu świadczonych usług prawnych pomimo zakwalifikowania do kategorii podatników podatku dochodowego od osób prawnych dopiero od dnia 1 stycznia 2021 roku?
Czy dokonując wypłaty zysku na rzecz komandytariusza Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT z uwagi na spełnienie wskazanych w powołanym przepisie warunków, w tym w szczególności odnoszących się do posiadania przez komandytariusza wkładów w Spółce w wysokości przekraczającej 10% wszystkich wkładów wniesionych przez wspólników?

(pytania oznaczone we wniosku nr 1 oraz nr 4)

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji obejmujący wyłącznie podatek dochodowy od osób prawnych poniżej przytoczono tylko tę część uzasadnienia Wnioskodawcy, która dotyczy tego podatku.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do stosowania w 2021 r. preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 9%.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawa o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

19% podstawy opodatkowania;
9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych

-w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł. Ustawodawca wyłączył w treści art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, możliwość zastosowania stawki obniżonej w roku podatkowym, w którym podatnik rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, jeżeli podatnik został utworzony:

w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

W myśl art. 19 ust. 1c ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

spółki dzielonej,
podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
1. uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
2. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników c. w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Dodatkowo należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika. Warunek ten nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT).

Pod pojęciem małego podatnika należy rozumieć podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł (art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).

Z przedstawionego na wstępie opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka została założona w 2011 roku, co jednoznacznie potwierdza, że nie jest ona podmiotem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie wskazał również, że powstała z przekształcenia, podziału czy połączenia innych podatników. Nie wynika również, że wystąpiły również inne zdarzenia, które nie dawałyby prawa do zastosowania ww. stawki, a określone szczegółowo w treści art. 19 ust 1a oraz 1c ustawy o CIT. W odniesieniu do Spółki nie znajdują zatem zastosowania przepisy wyłączające możliwość skorzystania z opodatkowania stawką preferencyjną 9%. Ponadto, z uwagi na to, że w 2020 r. przychody Wnioskodawcy nie przekroczyły limitu 2.000.000 euro, posiada on status małego podatnika. Podobnie przewidywane przychody w 2021 roku nie przekroczą limitu 2.000.000 euro. Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w odpowiedzi Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów Pana Jan Sarnowskiego na interpelację poselską nr 2151: „Odnosząc się z kolei do kwestii uznawania spółki komandytowej za „małego podatnika” wskazać należy, iż uzyskanie z 1 stycznia 2021 r. (lub 1 maja 2021 r.) przez ten podmiot statusu podatnika CIT nie jest równoznaczne z rozpoczęciem z tą datą prowadzenia przez taką spółkę działalności gospodarczej. W konsekwencji można przyjąć, że jeżeli jej przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za poprzedni rok nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro (art. 4a pkt 10 ustawy CIT), to może ona w roku uzyskania takiego statusu stosować obniżoną stawkę podatkową, wynikającą z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT”. Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy Spółka stoi na stanowisku, że jest uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Fakt uznania jej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2021 roku nie ma wpływu na te regulacje. Istotne jest wyłącznie to, że posiada ona status małego podatnika oraz że przewidywane dochody w 2021 roku nie przekroczą kwoty 2.000.000 Euro.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując wypłaty na rzecz komandytariusza zysku, Spółka będzie mogła zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Z kolei w myśl art. 7b. ust. 1. pkt 1 lit. a ww. ustawy, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b ustawa o CIT, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r. brzmieniem art. 4a pkt 19 ustawy o CIT pod pojęciem „udziału w zyskach osób prawnych” należy rozumieć udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3 ustawa o CIT, a więc spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie, stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 po spełnieniu łącznie następujących warunków:

wypłacającym dywidendę jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Polski,
uzyskującym przychód z dywidendy jest spółka podlagająca w Polsce lub innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
spółka otrzymująca dywidendę posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendę,
spółka otrzymująca dywidendę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W myśl art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, ww. zwolnienie ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3 (tj. co najmniej 10%), nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Warunek ten uważa się za spełniony również w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w wysokości co najmniej 10% przez spółkę uzyskująca dywidendę upływa po dniu uzyskania tej dywidendy - vide art. 22 ust. 4b ustawy o CIT. Artykuł 22 ust. 4d ustawy o CIT, zastrzega natomiast, że przedmiotowe zwolnienie z podatku CIT stosuje się:

jeżeli posiadanie udziałów (akcji) spółki wypłacającej dywidendę przez spółkę otrzymującą dywidendę wynika z tytułu własności;
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
1. własności,
2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Jak wynika ze stanu faktycznego w przypadku komandytariusza Spółki powyższy warunek jest spełniony, ponieważ posiada on udział w kapitale Spółki w wysokości co najmniej 10% począwszy od 2011 roku. Wprawdzie brzmienie powołanego przepisu odnosi się do sformułowania „udział w kapitale spółki” oraz „dywidenda”, co zarezerwowane jest do spółek kapitałowych a nie do spółek osobowych prawa handlowego, jednakże w ocenie Wnioskodawcy przepis ten należy interpretować mając na względzie wykładnię celowościową a nie literalną. Stąd w ocenie Spółki udział w kapitale spółki komandytowej powinien być rozumiany jako udział wysokości wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki komandytowej przez wspólnika w sumie wkładów wniesionych przez wszystkich wspólników. Potwierdzeniem możliwości skorzystania przez komandytariusza z ww. zwolnienia jest również to, iż ustawodawca w treści art. 22 ust. 4 ustawy o CIT wyłączył z tej kategorii komplementariusza. Zakładając racjonalność jego działania przyjąć należy, iż gdyby prawodawcy nie przyświecał określony cel w wyłączeniu tylko jednej kategorii wspólników spółki komandytowej czy komandytowo-akcyjnej, to nie zdecydowałby się na takie działanie. Potwierdzeniem jest również fragment uzasadnienia do Ustawy Nowelizującej, w którym czytamy: „W praktyce zatem sytuacja prawna oraz odpowiedzialność komandytariusza w spółce komandytowej jest zbliżona do sytuacji prawnej oraz odpowiedzialności wspólników spółki kapitałowej (np. spółki z o.o.). Uznając zatem, iż brak jest racjonalnego uzasadnienia dla dalszego podatkowego różnicowania zasad opodatkowania komandytariusza w spółce komandytowej z zasadami dotyczącymi wspólników spółki kapitałowej proponuje się nadanie spółce komandytowej statusu podatnika podatku dochodowego”. Intencją prawodawcy było zatem rzeczywiste zrównanie sytuacji fiskalnej komandytariuszy spółki komandytowej z pozycją podatkową udziałowców spółki kapitałowej, co w praktyce przekłada się na możliwość skorzystania ze zwolnienia z art. 22 ust 4 ustawy o CIT. Tym samym z celowościowego punktu widzenia wypłata zysku przez spółkę komandytową, jako podstawowa forma dystrybucji zysków powinna podlegać zwolnieniu podatkowemu. Należy zatem przyjąć, że komandytariusz spółki komandytowej spełniający warunki określone w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w tym artykule. To natomiast oznacza, że ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych korzysta cały przychód komandytariusza uzyskany tytułem udziału w zysku spółki komandytowej. Przy czym należy mieć na względzie, że zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 3 Ustawy Nowelizującej zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 ustawa o CIT ma zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej, wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem. Zdaniem Spółki również i ta regulacja potwierdza, że gdyby zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie mogło być zastosowane do wypłat zysku przez spółkę komandytową, art. 13 ust. 3 Nowelizacji nie miałby wówczas żadnego znaczenia normatywnego. W świetle zasady zakazu wykładni per non est, a więc zasadzie zakazu wykładni prawa w taki sposób, który zakłada zbędność przepisu bądź jego części, taka interpretacja jest wykluczona. Mając na uwadze powyższe, z uwagi na następujące fakty wskazane w opisie stanu faktycznego, tj.:

komandytariuszem Spółki jest spółka akcyjna podlegająca w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania oraz nie korzystająca ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania,
udział (wkład wniesiony do spółki) przez komandytariusza stanowi obecnie 96,15 % wartości łącznego wkładu wniesionego przez wspólników i od 2011 roku nie był niższy niż 80%,

w ocenie Wnioskodawcy wypłata zysku na rzecz komandytariusza będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydanie zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Ad. 1

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawy CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c) ustawy CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką komandytową, która prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług prawnych. Spółka uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2021 r., w związku z czym osiągane przez nią dochody podlegają opodatkowaniu zgodnie z zasadami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy. Wartość sprzedaży Wnioskodawcy (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku (w roku 2020) kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wnioskodawca poddał m.in w wątpliwość czy Spółka jest uprawniona do stosowania w 2021 r. 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do osiągniętych przez nią dochodów z tytułu świadczonych usług prawnych, pomimo zakwalifikowania do kategorii podatników podatku dochodowego od osób prawnych dopiero od dnia 1 stycznia 2021 r.

W myśl art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi: 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W myśl art. 19 ust. 1d ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł

Preferencyjną 9% stawkę podatku CIT mogą zatem stosować podatnicy, którzy posiadają status małego podatnika, tj. u których przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia statusu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT. Spółka komandytowa w momencie zmiany statusu podatnika nie jest zatem podmiotem, który rozpoczyna działalność gospodarczą, a jest kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest zatem tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy. W odniesieniu do kwestii posiadania przez spółkę komandytową statusu małego podatnika – można przyjąć, że jeżeli jej przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za poprzedni rok nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro (art. 4a pkt 10 updop), to może ona w roku posiadania takiego statusu stosować obniżoną stawkę.

Zatem zasadnym jest aby spółka komandytowa, która z dniem 1 stycznia 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, przy ustalaniu statusu „małego podatnika” za 2021 r. uwzględniła wartość sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Wobec powyższego skoro z wniosku wynika, że wartość przychodu Wnioskodawcy ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) w roku 2000, tj. w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro, to Spółka w 2021 r. jako „mały podatnik” może skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania, przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki podatku, tj. nieprzekroczenia w 2021 r. limitu przychodów równowartości 2.000.000 euro, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

W konsekwencji z wyżej wskazanym zastrzeżeniem zgodzić się z należy z Wnioskodawcą, że Spółka może stosować stawkę 9% CIT, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, do opodatkowania przychodów innych niż z zysków kapitałowych 2021 r.

Ad. 2

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia ustalenia czy dokonując wypłaty zysku (miesięcznych zaliczek na poczet zysku) na rzecz komandytariusza Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT z uwagi na spełnienie wskazanych w powołanym przepisie warunków.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Przy czym jak wynika z definicji określonej w art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3.

W myśl natomiast art. 22 ust. 4b ww. ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
1. własności,
2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Stosownie do treści art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;
głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Jednocześnie, w przypadku spółek komandytowych, zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miało zastosowanie jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółki zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT (w przypadku Wnioskodawcy od 1 stycznia 2021 r.) Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zauważyć należy, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie jest wystarczające spełnienie przez Komandytariusza spółki komandytowej otrzymującego dochód z udziału w zyskach tej spółki jedynie warunków określonych w tym przepisie. Warunkiem koniecznym jest również określone w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT posiadanie udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Przy czym dwuletni termin posiadania akcji/udziałów – bądź ogółu praw i obowiązków - należy liczyć tylko w spółce (w rozumieniu art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT), która jest podatnikiem w podatku CIT, czyli w okolicznościach przedstawionych we wniosku w przypadku Wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2021 r. Wcześniejsze posiadanie przez Komandytariusza udziałów w zysku spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku CIT a więc nie spełniającej warunku uznania za spółkę w rozumieniu ww. art. 4a pkt 21 ustawy o CIT powoduje, że bieg dwuletniego okresu posiadania przez Komandytariusza ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej będącej jednocześnie podatnikiem CIT rozpocznie się dopiero od 1 stycznia 2021 r. tj. od dnia w którym Wnioskodawca stanie się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką komandytową, której rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy. Wspólnikami spółki komandytowej są od momentu jej założenia:

osoba fizyczna pełniąca funkcję komplementariusza, oraz
spółka akcyjna podlegająca w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania oraz nie korzystająca ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, pełniąca funkcję komandytariusza.

Udział komandytariusza (wkład wniesiony do spółki) stanowi 96,15% wszystkich wniesionych przez wspólników wkładów i od momentu jej założenia nie był niższy niż 80%.

Spółka akcyjna, zgodnie z Umową Spółki Komandytowej, uczestniczy w jej zyskach i stratach według udziału, który wynosi obecnie 50% i od momentu jej założenia nie był niższy niż 50%.

W związku ze zmianą przepisów prawa podatkowego, Spółka z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskała statut podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w związku z czym osiągane przez nią dochody podlegają opodatkowaniu zgodnie z zasadami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe skutkuje tym, że to Wnioskodawca obowiązany jest do obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od dochodu uzyskanego przez spółkę. Wnioskodawca zamierza, w trakcie trwania roku obrotowego, wypłacać wspólnikom miesięczne zaliczki na poczet zysku należnego za dany rok obrotowy. Do Wnioskodawcy nie mają zastosowania okoliczności wymienione w art. 19 ust. 1a i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Posiadanie przez komandytariusza (spółkę akcyjną) udziałów przekraczających 10% w kapitale Wnioskodawcy wynika z tytułu własności - zgodnie z art. 22 ust. 4d pkt 1 w zw. z art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na dzień dokonywanych w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz komandytariusza wypłat zaliczek na poczet wypracowanego od 1 stycznia 2021 r. przez spółkę komandytową zysku - komandytariusz będzie spełniał warunek określony w art. 22 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na moment wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest wiadomy dokładny dzień wypłaty zaliczek na poczet wypracowanego od 1 stycznia 2021 roku zysku, niemniej zakładane jest, że na dzień wypłaty do komandytariusza zysku wypracowanego przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2021 r., komandytariusz będzie spełniał warunek nieprzerwanego posiadania przez okres dwóch lat co najmniej 10% udziałów (akcji) w spółce komandytowej, o którym to warunku mowa w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, liczony od dnia w którym Spółka uzyskała status podatnika CIT (tj. od 1 stycznia 2021 r.). Okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania co najmniej 10% udziału (akcji) w spółce komandytowej upłynie przed dniem (do dnia) wypłaty zysku albo ewentualnie dwuletni okres wskazany powyżej będzie upływał po dniu wypłaty zysku (zgodnie z art. 22 ust. 4b ustawy o CIT). W momencie przyszłej wypłaty zysku, skorzystanie przez Komandytariusza ze zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów wypłaty zysków wypracowanych od dnia 1 stycznia 2021 r. (tj. od dnia uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT), a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.

Jak wskazano powyżej, zastosowanie zwolnienia możliwe jest po spełnieniu przewidzianych ustawą o CIT warunków w tym w szczególności warunku wynikającego z art. 22 ust. 4a-4b ustawy o CIT, dotyczącego nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej przez okres dwóch lat. Spełnienie tego warunku zgodnie z ww. przepisami jest konieczne w dniu uzyskania dochodu (przychodu) przez spółkę, tj. przez udziałowca/akcjonariusza – zgodnie z art. 22 ust. 4a, ale jest również możliwe po tym dniu, z uwzględnieniem późniejszego dotrzymania tego warunku (ust. 4b ww. artykułu). Należy jeszcze raz podkreślić, że ww. okres nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w kapitale spółki komandytowej, przez jej komandytariusza może być liczony jedynie od dnia kiedy spółka komandytowa stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone wyżej regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż dokonując wypłaty zysku na rzecz Komandytariusza Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych, może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. W dniu wypłaty tego zysku spełnione będą bowiem wszystkie przesłanki wskazanego powyżej zwolnienia. W konsekwencji również zaliczki na poczet ww. zysku, który korzystać będzie ze zwolnienia od opodatkowania, nie powinny generować przychodu podatkowego. Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin