Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.56.2021.4.BB
z 18 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2021 r. (data wpływu – 16 marca 2021 r.), uzupełnionym 15 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania „wypłaty gwarantowanej” z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania „wypłaty gwarantowanej” z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym w piśmie z 27 maja 2021 r., znak: 0111-KDIB2-3.4015.56.2021.3.BB, 0112-KDIL2-1.4011.360.2021.3.TR, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 15 czerwca 2021 r (wpływ brakującej opłaty oraz pismo uzupełniające).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W czerwcu 2020 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. W dniu 25 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca oraz jego siostra i brat przyjęli notarialnie spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Spadkobiercy odziedziczyli 1/4 udziału w masie spadkowej. W skład masy spadkowej weszło mieszkanie, którego wartość została oszacowana na 150.000,00 zł oraz majątek ruchomy (meble i wyposażenie, warte – wg wyceny biegłego sądowego – 2.150 zł). 3/4 wartości majątku należy do mamy Wnioskodawcy (na podstawie postanowienia sądu z 2019 r.) – nierówny podział majątku.

Sprawa o podział majątku jest w toku.

W dniu 2 listopada 2020 r. każdy ze spadkobierców złożył we właściwym Urzędzie Skarbowym deklaracje SD-Z2, w której wykazał po 1/3 wartości nabytego spadku (mieszkania i majątku ruchomego) i 100% przejętych zadłużeń (w kwotach jakie były wiadome spadkobiercom na ten moment).

W dniu 7 grudnia 2020 r. (…) wypłacił spadkobiercom kwotę 1.555, 60 zł jako zwrot niewykorzystanej składki z tytułu ubezpieczenia kredytu zmarłego i odsetki od kredytów, które zostały nadpłacone przez spadkobierców.

W dniu 23 lutego 2021 r. spadkobiercy złożyli korektę deklaracji SD-Z3, w której wykazali otrzymane środki pieniężne w kwocie 519 zł dla każdego spadkobiercy.

W dniu 14 stycznia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zawiadomił Wnioskodawcę, iż dokonał wypłaty jednorazowego świadczenia pieniężnego zwanego: „wypłatą gwarantowaną” po śmierci ojca.

W dniu 20 stycznia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił spadkobiercom kwotę 20.679,40 zł stanowiącą świadczenie pieniężne zwane „wypłatą gwarantowaną”. Są to zwrócone składki zgromadzane przez zmarłego w OFE. Każdy ze spadkobierców otrzymał po 6.893,13 zł („do ręki”). Wartość brutto takiego świadczenia wyniosła 8.510,13 zł.

Wypłaty tej dokonano w oparciu o art. 25b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. ZUS dokonując wypłaty potrącił 19% zryczałtowanego podatku wg podstawy prawnej, tj. art. 30a ust.1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przed wypłatą „kwoty gwarantowanej” rozliczono subkonto, na którym były zaewidencjonowane środki. Dokonano tego w oparciu o przepisy:

1. art. 25 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
2. art. 40a ustawy o Systemie Ubezpieczeń Społecznych,
3. art. 25b ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
   
   

Otrzymana przez Wnioskodawcę „wypłata gwarantowana” nie została mu przekazana z tytułu spadku. Ojciec Wnioskodawcy przystępując do OFE w 1999 r. wskazał Wnioskodawcę jako uposażonego do odbioru po jego śmierci kwoty środków zaewidencjonowanych na subkoncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

W związku z powyższym opisem – po przeformułowaniu – zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenie zwane „wypłatą gwarantowaną” podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i czy w związku z tym Wnioskodawca powinien złożyć odpowiednie zgłoszenie do urzędu skarbowego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi on dokonywać zgłoszenia „wypłaty gwarantowanej” zarówno w zakresie podatku od spadków i darowizn, jak i podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż ZUS wypłacając mu środki zgromadzone na subkoncie dokonał potrącenia podatku dochodowego od osób fizycznych i tym samym ZUS rozliczy (odprowadzi) potrącony podatek. Według Wnioskodawcy „kwota gwarantowana” nie jest ani spadkiem, ani darowizną. Została wypłacona Wnioskodawcy jako uposażonemu, wskazanemu przez zmarłego ojca, którego środki były zgromadzone na subkoncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2020 r. poz. 1813 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 tej ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z treści wniosku wynika, że w czerwcu 2020 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. 20 stycznia 2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił spadkobiercom ojca Wnioskodawcy kwotę 20.679,40 zł stanowiącą świadczenie pieniężne zwane „wypłatą gwarantowaną”. Każdy ze spadkobierców, w tym Wnioskodawca, otrzymał po 6.893,13 zł. Wartość brutto świadczenia wyniosła 8.510,13 zł. Wypłaty tej dokonano w oparciu o art. 25b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. ZUS dokonując wypłaty potrącił 19% zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. Otrzymana przez Wnioskodawcę „wypłata gwarantowana” nie została mu przekazana z tytułu spadku. Ojciec Wnioskodawcy przystępując do OFE w 1999 r. wskazał Wnioskodawcę jako uposażonego do odbioru po jego śmierci kwoty środków zaewidencjonowanych na subkoncie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

Na podstawie art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) – spadek stanowią prawa i obowiązki zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Do spadku nie należą prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego).

Podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych z tytułów wymienionych enumeratywnie w art. 1 tej ustawy. Opisane świadczenie pieniężne otrzymane z ZUS jako „wypłata gwarantowana” po śmierci ojca Wnioskodawcy, zgodnie z art. 922 § 2 Kodeksu cywilnego nie została nabyte tytułem spadku. Otrzymane świadczenie nie stanowi także innego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem wypłacona Wnioskodawcy kwota pieniężna nie podlega podatkowi od spadków i darowizn. Otrzymanie przez Wnioskodawcę wskazanych środków nie rodzi obowiązków na gruncie podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca nie jest więc zobowiązany do zgłoszenia w urzędzie skarbowym faktu nabycia omawianego świadczenia, ponieważ takie nabycie nie mieści się w katalogu tytułów wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn, jako podlegających opodatkowaniu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną). Funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji, wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2 002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.