Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.407.2021.2.KR
z 25 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.), oraz pismem z dnia 31 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Pismem z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.) oraz pismem z dnia 31 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.) uzupełniono ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Należąca do dziadka Wnioskodawczyni – A, nieruchomość (zespół parkowo-pałacowy, posadowiony na działce oznaczonej nr ew. 1 położonej w obrębie …., pow. ….) („Nieruchomość”) oraz działki ziemi (działki oznaczone nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6, nr 7) („Działki”) zostały mu odebrane na mocy dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r., nr 10, poz. 151, z późn. zm.) („Dekret”) i zostały zajęte na rzecz Skarbu Państwa.

Ojciec Wnioskodawczyni – B (zmarły w 2019 r.), jako spadkobierca po C (zmarłej w 2010 r., spadkobierczyni po A zmarłym w 1966 r.), ubiegał się od 2011 r. o stwierdzenie, w trybie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r., nr 10, poz. 151, z późn. zm.), że Nieruchomość i Działki nie podlegały pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu.

W wyniku ww. prowadzonego postępowania, w dniu 9 sierpnia 2018 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi („Minister”) wydał decyzję („Decyzja”), w której uznano, że Nieruchomość nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu. (Uprzednio decyzją Wojewody … z dnia 27 września 2012 r. uznano m.in., że Działki podlegały pod art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu i w tym zakresie rozstrzygnięcie to nie było kwestionowane.) Ww. Decyzję Ministra utrzymał w mocy WSA w …. w wyroku z dnia 26 marca 2019 r. oraz następnie NSA oddalając wyrokiem z dnia 14 lipca 2020 r. skargę kasacyjną Powiatu …..

Z powyższej Decyzji wynika, że Nieruchomość nie podlegała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu, a w konsekwencji – jej przejęcie przez Państwo nastąpiło z naruszeniem przepisów Dekretu.

Ojciec Wnioskodawczyni zmarł 29 grudnia 2019 r. Dnia 10 czerwca 2020 r. doszło do sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia, potwierdzającego, że Wnioskodawczyni nabyła całość spadku po swoim ojcu.

Biorąc pod uwagę powyższą Decyzję oraz notarialne poświadczenie dziedziczenia stwierdzające objęcie całości spadku po ojcu, Wnioskodawczyni planuje ubieganie się obecnie o ujawnienie w księdze wieczystej przysługującego Jej prawa własności do Nieruchomości. Wnioskodawczyni rozważa także sprzedaż Nieruchomości, co może nastąpić tak przed, jak i już po ujawnieniu Wnioskodawczyni jako właściciela w księdze wieczystej Nieruchomości.

Niezależnie od Nieruchomości, Wnioskodawczyni odziedziczyła po zmarłym ojcu również udział w wysokości 1/2 w prawie własności działek gruntu o nr X, nr Y, nr Z (o łącznej powierzchni 5,57 ha, …., …, dalej „Grunt”), który to Grunt ojciec Wnioskodawczyni nabył w 1998 r.

Wnioskodawczyni rozważa także sprzedaż Gruntu.

Dnia 9 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła także zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (formularz SD-Z2), w którym uwzględniła zarówno prawa do Nieruchomości jako będące przedmiotem spadkobrania po ojcu, jak również Grunt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy odzyskanie praw do Nieruchomości na mocy Decyzji oraz ujawnienie w księdze wieczystej prawa własności Wnioskodawczyni jako spadkobiercy do Nieruchomości odebranej na mocy Dekretu i przejętej na rzecz Skarbu Państwa, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w związku ze sprzedażą Nieruchomości, która to sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat licząc od daty śmierci ojca Wnioskodawczyni, powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy Wnioskodawczyni będzie mieć na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązek zgłoszenia/zadeklarowania/wykazania faktu nabycia praw do Nieruchomości lub sprzedaży Nieruchomości?
4. Czy w związku ze sprzedażą Gruntu, w przypadku gdy sprzedaż ta nastąpi przed upływem 5 lat licząc od daty śmierci ojca Wnioskodawczyni, powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?
5. Czy Wnioskodawczyni będzie mieć na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązek zgłoszenia/zadeklarowania/wykazania faktu sprzedaży Gruntu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, ani odzyskanie praw do Nieruchomości, ani ujawnienie prawa własności Wnioskodawczyni do Nieruchomości w księdze wieczystej, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 Wnioskodawczyni uważa, że przychód uzyskany ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat od końca roku, w którym spadkodawca Wnioskodawczyni nabył roszczenia do Nieruchomości.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3 Wnioskodawczyni uważa, że nie będzie mieć na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązku zgłoszenia/zadeklarowania/wykazania faktu nabycia praw do Nieruchomości ani sprzedaży Nieruchomości.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4 Wnioskodawczyni uważa, że przychód uzyskany ze sprzedaży Gruntu nie będzie stanowić źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat od końca roku, w którym spadkodawca Wnioskodawczyni nabył Grunt.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 5 Wnioskodawczyni uważa, że nie będzie mieć na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązku zgłoszenia/zadeklarowania/wykazania faktu sprzedaży Gruntu.

Ad. 1

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych („Ustawa o PIT”), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie, m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, Decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, stwierdzająca, że Nieruchomość nie podpadała pod działanie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu ma charakter deklaratoryjny. Decyzja deklaratoryjna potwierdza stan prawny istniejący jeszcze przed jej wydaniem. Decyzja deklaratoryjna stwierdza w sposób wiążący w danej sprawie prawa lub obowiązki wynikające z przepisu prawa. Nie tworzy więc stosunków prawnych. Decyzje deklaratoryjne wywołują skutki wstecz (ex tunc), a więc nie z dniem ich wydania, lecz z chwilą zaistnienia sytuacji faktycznej, z którą ustawa wiąże powstanie praw lub obowiązków.

Jak wskazał Sąd Najwyższy: „W judykaturze, jak słusznie uznał Sąd Apelacyjny, przyjmuje się, że decyzja administracyjna, o jakiej mowa w § 5 rozporządzenia z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51), ma charakter deklaratywny, wywiera skutek rzeczowy (w tym sensie, że stwierdza, iż prawo własności przysługiwało przez cały czas pierwotnemu właścicielowi bez konieczności powrotnego przeniesienia tego prawa) i stanowi wyłączną podstawę do uzyskania przez byłych właścicieli lub ich spadkobierców wiedzy, że Skarb Państwa nie nabył z mocy prawa własności nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu z 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. (...) skutkiem powołanej decyzji było – wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej – stwierdzenie, że nieruchomość będąca przedmiotem postępowania nie przeszła z mocy prawa na własność Skarbu Państwa po bezprawnym przejęciu jej na cele reformy rolnej.”

Powyższe potwierdza także orzecznictwo organów podatkowych oraz sądów administracyjnych – przykładowo: interpretacja z dnia 28 października 2019 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0115-KDIT2-2.4011.321.2019.2.ŁS; wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 67/06, LEX nr 219333: „Wydana w następstwie rozpatrzenia wniosku decyzja deklaratoryjna, stwierdzająca, że nieruchomość ziemska przejęta na Skarb Państwa z mocy dekretu podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) nie podlegała przejęciu w tym trybie, bowiem nie spełniała norm obszarowych określonych w tym przepisie, może stanowić podstawę do wytoczenia powództwa przed sądem powszechnym w zakresie ustalenia przez sąd nieistnienia przejścia nieruchomości z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa na podstawie dekretu, o ile wpis taki został dokonany, lub też może skutkować zaniechaniem przez właściwy organ wnioskowania o dokonanie wpisu Skarbu Państwa w księdze wieczystej.”

Znaczenie decyzji administracyjnej wydanej na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51, podkreśla w swoim postanowieniu Sąd Najwyższy: „Jeżeli nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa na mocy art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu PKWN z 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, to ostateczna decyzja administracyjna wydana na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 51) rozstrzygająca definitywnie i wiążąco dla sądów powszechnych kwestie nabycia (lub też nie nabycia) przez Skarb Państwa prawa własności do nieruchomości na tej podstawie prawnej mogłaby stanowić odpowiedni dokument, o którym mowa w art. 31 ust. 2 u.k.w.h., wykazujący niezgodność treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym w razie wadliwego ujawnienia w księdze wieczystej prawa własności Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) cytowanego dekretu.”

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sytuacji – skoro ww. Decyzja Ministra stwierdziła, że omawiana Nieruchomość nie podpadała pod działanie przepisu art. 2 ust. 1 lit. e) Dekretu, a zatem przejęcie nieruchomości przez Skarb Państwa było aktem nieznajdującym podstaw w obowiązującym prawie, to tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. W sytuacji natomiast gdy dojdzie do zwrotu bezprawnie zajętej nieruchomości spadkobiercom osób, którym tę nieruchomość odebrano, wówczas prawo do zwrotu znajdzie swe źródło w nabyciu spadku.

Tym samym – wobec faktu, że Nieruchomość stanowiąca zespół parkowo-pałacowy zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, natomiast na mocy Decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi stwierdzono bezprawność ww. zajęcia – za datę nabycia przez Wnioskodawczynię praw do Nieruchomości należy uznać moment nabycia spadku, a więc datę śmierci ojca Wnioskodawcy.

W myśl bowiem art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego – spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Mając na uwadze ww. regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro spadek, stanowiący ogół majątkowych praw i obowiązków zmarłego (art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego) otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i według tej daty spadkobierca nabywa spadek, to za dzień nabycia rzeczy lub praw w drodze spadku należy rozumieć dzień śmierci spadkodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę – za datę nabycia przez Wnioskodawczynię praw do Nieruchomości uznać należy datę śmierci spadkodawcy – ojca Wnioskodawczyni, po którym odziedziczony został spadek, tj. 2019 r.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z przepisami Ustawy o PIT, tj. art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT – źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub innych praw – natomiast źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie jest nabycie nieruchomości, w tym nabycie w drodze tzw. restytucji nieruchomości przejętych w przeszłości przez Skarb Państwa.

Jak wskazał WSA w wyroku z dnia 12 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 517/17: „Decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie kreuje prawa do niej, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f.”

Tym samym stwierdzić należy, że ani nabycie przez Wnioskodawczynię praw do Nieruchomości ani ujawnienie w księdze wieczystej prawa własności do Nieruchomości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe potwierdza także orzecznictwo w podobnych do rozpatrywanej sprawach – przykładowo: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 maja 2015 r., nr IBPBII/1/4515-32/15/AŻ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 stycznia 2010 r., nr ITPB2/415-831/09/TJ, interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lutego 2014 r., nr IPPB4/415-793/13-4/MS, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 czerwca 2010 r., nr IPPB2/436-97/10-4/MZ.

Ad. 2

W odniesieniu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaży przez Wnioskodawczynię Nieruchomości zauważyć należy, że przywołany na wstępie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) Ustawy o PIT formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz innych praw, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Dodany przez ustawodawcę z dniem 1 stycznia 2019 r. do Ustawy o PIT przepis art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

W świetle art. 10 ust. 7 Ustawy o PIT, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

W konsekwencji powyżej wskazanych przepisów Ustawy o PIT – pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.

W rozpatrywanej sprawie sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowić podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu, co wynika z faktu, że sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia przez spadkodawcę Wnioskodawczyni praw do Nieruchomości.

Jak wskazano powyżej – za datę nabycia przez Wnioskodawczynię praw do Nieruchomości uznać należy datę śmierci spadkodawcy – ojca Wnioskodawczyni – po którym odziedziczyła Ona spadek, tj. 2019 r. Jednocześnie – ojciec Wnioskodawczyni – B, nabył ww. prawa do Nieruchomości także w drodze dziedziczenia po swojej matce – C zmarłej w 2010 r., czyli przed więcej niż 5 lat przed swoją śmiercią, w konsekwencji datą – nabycia przez ojca Wnioskodawczyni roszczeń/praw do nieruchomości była data śmierci C i to od końca roku śmierci C liczyć należy pięcioletni okres, po upływie którego sprzedaż Nieruchomości nie doprowadziłaby do powstania obowiązku podatkowego.

Wobec powyższego – kwota, którą Wnioskodawczyni otrzyma ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Sprzedaż Nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym B nabył prawa do Nieruchomości, więc sprzedaż ta nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlegać będzie opodatkowaniu.

Ad. 3

Z uwagi na fakt, że ani odzyskanie przez Wnioskodawczynię praw do Nieruchomości ani ujawnienie prawa własności Nieruchomości w księdze wieczystej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążyć obowiązek zgłoszenia, zadeklarowania ani też wykazania – na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych – faktu nabycia praw do Nieruchomości ani nie będzie ciążyć obowiązek wykazania faktu formalnego odzyskania prawa własności Nieruchomości w przyszłości.

Jednocześnie także sprzedaż Nieruchomości, niebędąca źródłem przychodu zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT, nie będzie rodzić obowiązku jej zgłoszenia, zadeklarowania ani też wykazania na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 4

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) Ustawy o PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) Ustawy o PIT, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. do Ustawy o PIT dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Dodany przepis art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, 5-letni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) Ustawy o PIT, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, ojciec Wnioskodawczyni zmarł w 2019 r. Jednocześnie – ojciec Wnioskodawczyni – B, nabył Grunt w 1998 r., czyli przed więcej niż 5 lat przed swoją śmiercią.

Wobec powyższego – kwota, którą Wnioskodawczyni otrzyma ze sprzedaży Gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Sprzedaż Gruntu nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym B nabył Grunt, więc sprzedaż ta nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlegać będzie opodatkowaniu.

Ad. 5

Z uwagi na fakt, że zbycie Gruntu nie będzie stanowić źródła przychodu zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 Ustawy o PIT, to również nie będzie rodzić obowiązku jego zgłoszenia, zadeklarowania ani też wykazania na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Dodatkowo należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji indywidualnej obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.