Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.58.2021.2.KP
z 23 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 12 października 2020 r. (data wpływu 16 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 14 maja 2021 r. (data wpływu), 17 maja 2021 r. (daty wpływu 17 i 21 maja 2021 r.), 19 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.), oraz 26 maja 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie obliczania tejże opłaty dla piwa bezalkoholowego smakowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

16 października 2020 r. złożyli Państwo wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opłaty od środków spożywczych do Naczelnika Urzędu Skarbowego (…).

Pismem z 27 października 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (…) przekazał powyższy wniosek do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

27 listopada 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przekazał wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej do Ministra Zdrowia.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 ze zm.), zwanej dalej ustawą jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

W związku z powyższym pismem z 18 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.), wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych, został przekazany przez Ministra Zdrowia, Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 5 maja 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.58.2021.1.KP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek został uzupełniony pismami z 14 maja 2021 r., 17 maja 2021 r., (daty wpływu 17 i 21 maja 2021 r.), 19 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.), oraz 26 maja 2021 r., jak również została wniesiona brakująca opłata do wniosku.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawili Państwo następujące zdarzenie przyszłe.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja piwa. Jednakże z uwagi na wzmożone w ostatnich latach zainteresowanie konsumentów piwem bezalkoholowym, Spółka zdecydowała się także na produkcje piwa bezalkoholowego (tj. o zawartości alkoholu równej lub mniejszej niż 0,5% obj.), do którego dodawane są różne dodatki smakowe i/lub słodzące (dalej: piwa bezalkoholowe smakowe).

Proces technologiczny piwa bezalkoholowego smakowego jest co do zasady analogiczny do produkcji piw alkoholowych. Proces produkcji piwa bezalkoholowego smakowego składa się z następujących etapów:

1. warzenie - gdzie podlegają zmieszaniu surowce do produkcji piwa tj. woda, słód i (zazwyczaj) chmiel oraz następuje ich warzenie. Słód zawiera cukry. Podczas zacierania słodu i warzenia cukry zawarte w słodzie ekstrahują (przechodzą) do wody. Ciecz opuszczająca warzelnie nosi nazwę brzeczki i jest kierowana do fermentacji,
2. fermentacja - na tym etapie do brzeczki dodawane są drożdże i następuje proces fermentacji, w trakcie którego część cukrów zawarta w brzeczce jest przez drożdże zmieniana min. na alkohol, dwutlenek węgla,
3. dojrzewanie piwa (leżakowanie) - ma on na celu przeprowadzenie procesu klarowania i dojrzewania piw,
4. filtracja - piwo podlega filtrowaniu. Na tym etapie - w przypadku piwa bezalkoholowego smakowego - dodawane są jeszcze takie składniki/ komponenty jak (np. aromaty, cukry), które wpływają na smak, klarowność czy barwę wyrobu gotowego,
5. rozlew - do opakowań jednostkowych, np. butelek, puszek czy kegów.
   
   

Spółka pragnie wskazać że na pierwszych etapach produkcji piwa bezalkoholowego, któremu nie został jeszcze nadany żaden smak (tj. etapy od 1 do 3), nie są dodawane żadne substancje, o których mowa w art. 12a ust 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym (dalej te substancje będą określane jako „cukry").

Jak wskazano powyżej na etapie warzenia zawarte w słodzie cukry (analogicznie jak cukry naturalnie występujące w owocach) pod wpływem zacierania i warzenia ekstrahują (przedostają się) do brzeczki. Cukrami tymi są głównie maltoza, glukoza sacharoza i fruktoza. Cukry te powstają w procesie zacierania w wyniku rozkładu skrobi (wielocukru) zawartej w słodzie. Jest to wynikiem zwykłych, podstawowych procesów produkcji piwa jako takiego, a nie skutkiem dodania cukru lub substancji słodzących. Cukry pochodzące ze słodu są immamentnym składnikiem brzeczki jako takiej, a następnie piwa, a nie substancjami dodanymi do piwa Spółka zwraca uwagę, że cukry pochodzące ze słodu nie mają funkcji słodzącej, są jedynie normalnie występującymi składnikami brzeczki i następnie piwa.

W dalszej kolejności:

1. w trakcie fermentacji następuje przemiana części zawartych w brzeczce cukrów na alkohol;
2. a pozostała część cukrów (nieprzeferementowana część, tj. taka, która nie zostaje przekształcona przez drożdże w alkohol) jest obecna w piwie (w tym piwie bezalkoholowym) po zakończonej fermentacji.
   
   

Spólka zamierza produkować piwa bezalkoholowe o konkretnych smakach - głównie owocowych. W tym celu na etapie filtracji piwa bezalkoholowego przeprowadzany jest jeszcze jeden dodatkowy zabieg technologiczny w postaci dodania dodatków smakowych, w tym cukrów. Zasadniczym elementem tego procesu jest uzupełnienie składu piwa bezalkoholowego o dodatkowe substancje smakowe lub/i słodzące (w tym cukry proste/dwucukry) lub/i koloryzujące. Jest to zabieg, którego celem jest nadanie piwu specjalnego smaku i koloru. Po filtracji wyprodukowane piwo bezalkoholowe smakowe przesyłane jest do tanków i przetrzymywane do czasu rozlewu.

Poniżej Spółka przedstawia uproszczony schemat produkcji piwa bezalkoholowego smakowego w którym opisuje poszczególne etapy produkcji piwa w tym moment, w którym:

• cukry ekstrahują (przechodzą) ze słodu do wody (Warzelnia),
• cukry są dodawane do napoju (Filtracja).
  
  

W tym miejscu załączyliście Państwo uproszczony schemat produkcji piwa bezalkoholowego smakowego.

W związku z wejściem w życie w dniu 1 stycznia 2021 r. opłaty od środków spożywczych po stronie Spółki pojawiła się wątpliwość dotycząca sposobu obliczania ww. opłaty w przypadku piw bezalkoholowych smakowych, które zawierają zarówno cukry:

• pochodzące (wyekstrahowane wyodrębnione) ze słodu,
• jak również cukry dodawane w toku produkcji.
  
  

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

Spółka wskazuje że:

• napoje będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji są napojami ujętymi w klasach PKWiU wymienionych w treści pytania, w szczególności w dziale 11 jako pozostałe napoje bezalkoholowe,
• napoje stanowiące przedmiot niniejszego wniosku nie zawierają w swoim składzie kofeiny ani tauryny,
• z uwagi na fakt, iż produkowane przez nią napoje bezalkoholowe posiadają różne smaki i składy wynikające z właściwości zarówno słodu użytego w procesie ważenia piwa, owoców użytych do nadania smaku napojowi jak i substancji smakowych dedykowanych dla konkretnych napojów, zawartość cukrów w każdym produkowanym przez Spółkę rodzaju oraz partii napojów może być odmienna,
• jednoznaczne wskazanie ilości cukrów zawartych w napojach będących przedmiotem wniosku nie jest możliwe, w szczególności z uwagi na fakt, że przedmiotem wniosku jest grupa wyrobów (piwa bezalkoholowe) i różnych smakach, a nie jeden napój o określonym składzie,
• będzie prowadziła sprzedaż do podmiotów prowadzących każdą, z wymienionych w treści pytania kategorię sprzedaży (tj. detaliczną, hurtową i detaliczno-hurtową),
• dla potrzeb niniejszego wniosku, nie posiada ona statusu producenta dla zamawiającego w rozumieniu art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym.
  
  

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytanie.

Czy ustalając wysokość opłaty od środków spożywczych - zgodnie z art. 12f ustawy o zdrowiu publicznym - w przypadku piw bezalkoholowych smakowych, Spółka powinna obliczać wysokość tej opłaty

1. wyłącznie od ilości cukrów dodanych w procesie produkcji, czy
2. od sumy ilości cukrów dodanych w procesie produkcji i cukrów pochodzących (wyekstrahowanych, wyodrębnionych) ze słodu?
   
   

Państwa zdaniem.

Spółka stoi na stanowisku, iż wysokość opłaty od środków spożywczych dla piw bezalkoholowych smakowych powinna być obliczania wyłącznie od cukrów dodanych do piwa w procesie produkcji. Opłata od środków spożywczych od piwa bezalkoholowego smakowego nie powinna zatem być obliczana od cukrów pochodzących (wyekstrahowanych, wyodrębnionych) ze słodu. Spółka zwraca uwagę, że cukry pochodzące ze słodu nie mają funkcji słodzącej, są jedynie normalnie występującymi składnikami brzeczki i następnie piwa.

Uzasadnienie Państwa stanowiska.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności podlega opłacie.

Celem opłaty ma być finansowanie działań o charakterze edukacyjnym i profilaktycznym oraz świadczeń opieki zdrowotnej związanych z utrzymaniem i poprawą stanu zdrowia osób z chorobami rozwiniętymi na tle niewłaściwych wyborów i zachowań zdrowotnych w szczególności z nadwagą i otyłością, co wynika bezpośrednio z przepisów ustawy o zdrowiu publicznym.

Potwierdzenie wyżej wspomnianego celu ustawy możemy znaleźć w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy z dnia 14 lutego 2020 o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz.U. poz. 1492, dalej: „Uzasadnienie”):

Zasadniczym celem projektu ustawy jest wykorzystanie polityki fiskalnej jako narzędzia służącego promocji prozdrowotnych wyborów Konsumentów. W projekcie zaproponowano:

1) stymulowanie wyborów prozdrowotnych konsumentów przez nałożenie opłaty na:

1. napoje z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r, w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31 12.2008, str. 16, z późn. zm.), kofeiny lub tauryny.
   
   

Dalej w Uzasadnieniu wskazano, iż: Głównym celem wprowadzenia opłaty jest promowanie prozdrowotnych wyborów żywieniowych oraz poprawa jakości diety przez ograniczenie spożycia słodkich napojów (...). Zgodnie z rekomendacjami zawartymi w Piramidzie Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej, opracowanej przez Instytut Żywności i Żywienia im. prof. dra med. Aleksandra Szczygła, należy unikać spożycia cukru i słodyczy, zastępując je owocami i orzechami. Słodkie napoje i słodycze są bardzo kaloryczne - zawierają głównie sacharozę, glukozę, fruktozę. (...) Najlepiej unikać spożywania słodkich napojów bądź spożywać je rzadko, w niewielkich ilościach. Należy też ograniczyć dodatek cukru do potraw i przygotowywanych napojów.

W ocenie Spółki z treści Uzasadnienia, jak również regulacji samej ustawy jednoznacznie wynika że celem ustawodawcy było ustanowienie mechanizmu fiskalnego obciążającego napoje, właśnie z tego względu, że dodano do nich cukry. Ustawodawca w Uzasadnieniu wskazał bowiem, że to nadmierny udział dodatków w postaci cukru bądź substancji słodzących w napojach przyczynia się do pogorszenia stanu zdrowia ludzkiego, nie zaś cukier sam w sobie - a więc znaczenie ma jego pochodzenie w napoju.

Powyższe twierdzenie znalazło swoje odzwierciedlenie w regulacjach ustawy.

Przede wszystkim zgodnie z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym opłacie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje, jak również substancji słodzących oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r w sprawie dodatków do żywności.

Słowo „dodatek” zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego oznacza:

• „to, co się dodaje ponad normę ponad określoną ilość, miarę, ponad program" lub też
• „coś dodanego, dodatkowego".
  
  

Dlatego już zastosowanie art. 12a ust 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym sprawia, że przy określaniu zakresem opodatkowania opłatą cukrową danego napoju trzeba brać pod uwagę tylko cukry dodawane do piwa w procesie produkcji. Natomiast cukry pochodzące ze słodu jako występujące w piwie naturalnie powinny pozostać poza zakresem opodatkowania opłatą cukrową. W zakresie, w jakim piwo bezalkoholowe zawiera w swoim składzie cukry pochodzące naturalnie ze słodu (a nie dodane w procesie produkcji), to nie jest ono napojem z dodatkiem substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym.

Z powyższym współgra art. 12b ust 1 ustawy, zgodnie z którym za napój podlegający opłacie rozumie się wyrób w postaci napoju oraz syrop, będący środkiem spożywczym, ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11 w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Jak wynika z Uzasadnienia do ustawy: Przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Cukry, substancje słodzące lub aktywne jako dodatki podlegające opłacie powinny być ujęte w wykazie składników zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie żywności i żywienia (...).

Ustawodawca nie zamierza zatem obciążać opłatą cukrową substancji (cukrów i dodatków), które występują w napoju naturalnie.

Ustawodawca nakazuje zatem „wyłączyć substancje” występujące w napojach naturalnie z obowiązku uiszczenia opłaty. Oznacza to, że na potrzeby ustalania wysokości opłaty należy kierować się wyłącznie obecnością cukrów dodanych, a nie cukrów bez względu na ich pochodzenie w produkcie. W zakresie, w jakim w składzie napoju znajdują się cukry występujące w nim naturalnie (w przypadku piwa bezalkoholowego cukry pochodzące naturalnie ze słodu), to na podstawie art. 12b ust 1 ustawy dany napój jest wyłączony z zakresu napojów podlegających opodatkowaniu. W konsekwencji w zakresie zawartości tego rodzaju cukrów występujących w nim naturalnie nie powinien on podlegać opodatkowaniu.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że cukry takie jak maltoza, glukoza, fruktoza czy sacharoza, które znajdują się w piwie bezalkoholowym naturalnie w wyniku procesu produkcyjnego (warzenia brzeczki) nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości opłaty cukrowej. Opłata cukrowa odnosi się bowiem wyłącznie do napojów, do których cukry zostały dodane.

Powyższemu twierdzeniu nie stoi również na przeszkodzie brzmienie art. 12f ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym Zgodnie z tym przepisem, na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008
2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju;

-w przeliczeniu na litr napoju.

W ocenie spółki, pojęcie „zawartość cukrów” którym posługuje się Ustawodawca w wyżej cytowanym art. 12f ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym należy interpretować z uwzględnieniem definicji napoju znajdującej się w art. 12b ust. 1 ustawy, a więc z wyłączeniem substancji występujących w nim naturalnie. W przypadku piwa bezalkoholowego smakowego oznacza to nie wyliczanie opłaty cukrowej od cukrów pochodzących ze słodu.

Zdaniem Spółki sformułowania „zawartość cukrów” nie należy interpretować w ten sposób, iż oznacza ono łączną sumę wszystkich cukrów znajdujących się w napoju a więc zarówno wyłączonych (pochodzenia naturalnego), jak i dodatków, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy. Przede wszystkim byłoby to niezgodne z celem ustawodawcy co Spółka wyjaśniła już powyżej, a ponadto taka interpretacja stałaby w sprzeczności z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy nakazującym opodatkować tylko napoje z dodatkiem cukrów oraz art. 12b ust. 1 ustawy nakazującym taką substancję (cukier naturalny) wyłączyć.

Zwrot „zawartość cukrów” w ocenie Spółki odnosi się do łącznego ustalenia ilości dodanych do napoju poszczególnych rodzajów cukrów tj. monosacharydów i disacharydów, ale tylko tych które jako dodatki podlegają opłacie cukrowej (nie zostały wyłączone ze względu na naturalne pochodzenie w napoju). Takie twierdzenie potwierdza brzmienie art. 12b ust. 1 ustawy wskazujące, ze cukry naturalnie występujące w napoju są wyłączone z opłaty cukrowej. Zawartość cukrów oznacza zatem sumę obu rodzajów cukrów (monosacharydów + disacharydów) i/lub substancji słodzących podlegających opłacie, a nie sumę wszystkich cukrów występujących w napoju tj. wyłączonych z opłaty (naturalnie występujących) i tych podlegających opłacie.

Spółka końcowo nadmienia, że powyższe rozumienie przepisów o opłacie cukrowej ma też potwierdzenie w treści Uzasadnienia odnoszącej się specyficznie do piwa. W odniesieniu do napojów fermentowanych (np. piwa) opłacie podlegałyby napoje, które w wykazie składników zawierają cukry (monosacharydy lub disacharydy) oraz środki spożywcze zawierające te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r w sprawie dodatków do żywności. W przypadku piw bezalkoholowych smakowych, zgodnie z przepisami prawa żywnościowego, Spółka wykazuje cukry w wykazie składników ale tylko w odniesieniu do cukrów dodawanych do piwa bezalkoholowego w procesie produkcji (tj. na etapie filtracji). W zakresie, w jakim są to cukry pochodzące ze słodu, Spółka nie jest obowiązana do wykazania ich w wykazie składników.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż wysokość opłaty od środków spożywczych dla piw bezalkoholowych smakowych powinna być obliczania wyłącznie od cukrów dodanych do piwa w procesie produkcji. Opłata od środków spożywczych od piwa bezalkoholowego smakowego nie powinna zatem być obliczana od cukrów pochodzących (wyekstrahowanych, wyodrębnionych) ze słodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z kolei art. 12f ust. 1 ustawy stanowi, że na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

-w przeliczeniu na litr napoju.

Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7 (art. 12f ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 12f ust. 5 ustawy do obliczania opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

Maksymalna wysokość opłaty, zgodnie z przepisem art. 12f ust. 6 ustawy wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przeważającym przedmiotem Państwa działalności jest produkcja piwa. Z uwagi na wzmożone w ostatnich latach zainteresowanie konsumentów piwem bezalkoholowym, zdecydowaliście się Państwo na produkcję piwa bezalkoholowego (tj. o zawartości alkoholu równej lub mniejszej niż 0,5% obj.), do którego dodawane są różne dodatki smakowe i/lub słodzące (dalej: piwa bezalkoholowe smakowe).

Proces technologiczny produkcji piwa bezalkoholowego smakowego jest co do zasady analogiczny do produkcji piw alkoholowych. Na pierwszych etapach produkcji piwa bezalkoholowego, któremu nie został nadany jeszcze żaden smak, nie są dodawane żadne substancje, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy. Na etapie warzenia zawarte w słodzie cukry (analogicznie jak cukry naturalnie występujące w owocach) pod wpływem zacierania i warzenia ekstrahują (przedostają się) do brzeczki. Cukrami tymi są głównie maltoza, glukoza sacharoza i fruktoza. Cukry te powstają w procesie zacierania w wyniku rozkładu skrobi (wielocukru) zawartej w słodzie. Jest to wynikiem zwykłych, podstawowych procesów produkcji piwa, a nie skutkiem dodania cukru lub substancji słodzących. Cukry pochodzące ze słodu są normalnie występującymi składnikami brzęczki, a następnie piwa, nie są substancjami dodanymi do piwa.

Natomiast na etapie filtracji przeprowadzany jest dodatkowy zabieg technologiczny w postaci dodania substancji smakowych, w tym cukrów. Jest to zabieg, którego celem jest nadanie piwu specjalnego smaku i koloru.

Po filtracji wyprodukowane piwo bezalkoholowe smakowe przesyłane jest do tanków i przetrzymywane do czasu rozlewu.

Wskazali Państwo, że napoje będące przedmiotem wniosku są napojami ujętymi w szczególności w dziale 11 PKWiU jako pozostałe napoje bezalkoholowe. Napoje te nie posiadają w swoim składzie kofeiny lub tauryny.

Wątpliwość Państwa dotyczy sposobu obliczania opłaty cukrowej w przypadku piw bezalkoholowych smakowych, które w swoim składzie zawierają zarówno cukier pochodzący ze słodu, jak również cukier dodawany w toku produkcji, a mianowicie czy wysokość opłaty należy obliczyć wyłącznie od ilości cukrów dodanych w procesie produkcji, czy od sumy ilości cukrów dodanych w procesie produkcji i cukrów pochodzących ze słodu.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przypisy ustawy należy stwierdzić, że napoje będące przedmiotem wniosku, które zamierzają Państwo produkować spełniają definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy.

Napoje te bowiem ujęte są w szczególności w dziale 11 PKWiU oraz zawierają w swoim składzie dodatek cukrów lub innych substancji słodzących (składniki dodane w toku produkcji).

Zatem wprowadzenie na rynek krajowy niniejszych napojów będzie podlegać opłacie od środków spożywczych.

Z uwagi na to, iż napój oprócz cukrów pochodzących ze słodu (cukry naturalne) będzie zawierał również cukry oraz inne substancje słodzące, które zostaną dodane do napoju w toku produkcji, opłatę należy obliczyć od całej zawartości cukrów występujących w tym napoju.

W związku z tym Państwa stanowisko przedstawione w zakresie pytania zadanego we wniosku uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.