Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.265.2021.4.MM
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 24 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 maja 2021 r.) oraz pismem z dnia 16 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 16 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z najmem lokalu mieszkalnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (pytania oznaczone we wniosku Nr 3-6) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z 7 maja 2021 r., Nr 0112-KDIL1-1.4012.101.2021.3.AR, Nr 0113-KDIPT2-1.4011.265.2021.3.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 7 maja 2021 r. (data doręczenia 9 maja 2021 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem z dnia 15 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 15 maja 2021 r.).

Natomiast w dniu 16 maja 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od dnia … grudnia 2007 r. prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną liniowym podatkiem dochodowym, będąc zarejestrowana, od tej daty, jako podatnik VAT czynny, wykonując działalność prawniczą o kodzie 69.10.Z. składa plik JPK_V7K – część ewidencyjną w formie miesięcznej, a deklaracyjną w formie kwartalnej.

Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Wraz z mężem w dniu .. sierpnia 2019 r. zawarła z polską spółką, prowadzącą działalność deweloperską (dalej jako: „Deweloper”) umowę deweloperską (dalej jako: „Umowa deweloperska”).

Na mocy Umowy deweloperskiej, Deweloper zobowiązał się wybudować budynek mieszkalny, ustanowić odrębną własność samodzielnego lokalu mieszkalnego, z własnością którego związany będzie udział w częściach wspólnych budynku, z którego lokal zostanie wyodrębniony oraz urządzeniach, które nie będą służyć wyłącznie do użytku właścicieli lokali oraz we współwłasności nieruchomości oraz przenieść prawo własności tego lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej na Stronę Nabywającą, za cenę w kwocie wskazanej w umowie, a Strona Nabywająca zobowiązała się przedmiotowy lokal mieszkalny wraz ze związanym z nim udziałem w nieruchomości wspólnej, na warunkach i za cenę nabycia określoną w umowie nabyć, do majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską, za środki pochodzące z tego majątku.

W komparycji Umowy deweloperskiej, Wnioskodawczyni opisana jest wyłącznie imieniem i nazwiskiem, tj. bez wskazania na prowadzoną przez Nią działalność gospodarczą, łącznie wraz z wymienionym z imienia i nazwiska współmałżonkiem - w Umowie deweloperskiej zwani są jako Strona Nabywająca.

W związku z Umową deweloperską, Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem uiszczała zaliczki na cenę przedmiotu sprzedaży, których wpłata udokumentowana była fakturami, w części ze środków własnych pochodzących z majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską, a w części z kredytu zaciągniętego na cel nabycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Umowa kredytu została zawarta pomiędzy bankiem a Wnioskodawczynią i jej współmałżonkiem, raty kredytu stanowią zobowiązanie obciążające majątek wspólny Wnioskodawczyni i współmałżonka objęty wspólnością ustawową majątkową małżeńską.

Faktury wystawiane były przez Dewelopera na nabywcę, którym zgodnie z umową deweloperską była Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem. Na fakturach nie ma wpisanego NIP Wnioskodawczyni, natomiast jest Ona wpisana łącznie ze współmałżonkiem, z ich adresem zamieszkania. Na wystawionych fakturach zaliczki opodatkowane były 8% stawką podatku. Deweloper (wystawca faktur) jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W powyższy sposób uiszczona została i udokumentowana cała cena sprzedaży. W dacie złożenia rozpatrywanego wniosku nie została wystawiona faktura VAT dokumentująca wpłatę ostatniej transzy ceny sprzedaży. Cena sprzedaży została wpłacona w całości przed zawarciem umowy przenoszącej własność nieruchomości.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem zamierzają zawrzeć w formie aktu notarialnego umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży (dalej jako: „Umowa ostateczna”). Na podstawie Umowy ostatecznej, Wnioskodawczyni nabędzie przedmiot sprzedaży do majątku wspólnego wraz z małżonkiem, z którym łączy Ją wspólność majątkowa małżeńska.

Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać nabyty lokal wyłącznie na potrzeby Jej działalności opodatkowanej, to jest do świadczenia usług najmu krótkoterminowego. Wnioskodawczyni w dniu .. lutego 2021 r. rozszerzyła wpis w ewidencji działalności gospodarczej o działalność: 55.20.Z – świadczenie usług najmu krótkoterminowego.

Ponadto wskazać należy, że nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.).

Daty wystawienia faktur przedstawiono w poniższej tabeli:

Lokal został zakupiony jako inwestycja z zamiarem świadczenia usług najmu krótkoterminowego dla turystów. Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać lokal (nieruchomość) wyłącznie na potrzeby działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, wystawiając faktury lub paragony fiskalne.

Po zawarciu w formie aktu notarialnego umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży, stosownym pisemnym oświadczeniem, za zgodą swojego współmałżonka, Wnioskodawczyni przekaże lokal mieszkalny na rzecz prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, aby przystosować go do pełnej zdatności oraz użytku i wynajmować w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Od czasu zakupu do momentu podpisania pierwszej umowy wynajmu w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej, lokal nie był i nie będzie wynajmowany, czy użyczany.

Wnioskodawczyni zamierza wykonać w lokalu prace remontowe niezbędne do przystosowania lokalu do świadczenia usług najmu krótkoterminowego m.in.: położenie podłóg, malowanie, tapetowanie, założenie armatury, drzwi. Po zakończeniu prac lokal zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (przewidywany termin to maj 2021 r.). Jego wartość będą powiększały koszty remontowe (zakup materiałów podłogowych, farb, tapet, armatury łazienkowej, kabiny prysznicowej, zestawu podtynkowego wraz z montażem, koszt robocizny), opłaty notarialne, wynagrodzenie architekta wnętrz. Opłaty eksploatacyjne (energia, woda, czynsz), poniesione przed wprowadzeniem lokalu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostaną uznane za koszty uzyskania przychodu w momencie poniesienia, czyli nie wpłyną na wartość początkową lokalu. Amortyzacja lokalu rozpocznie się w terminie późniejszym, tj. z chwilą pierwszego najmu lokalu (przewidywany termin od czerwca 2021 r.) i od tego momentu odpisy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. Do lokalu zostanie także zakupione wyposażenie: meble, sprzęty AGD, RTV, artykuły dekoracyjne. Wartość niektórych elementów prawdopodobnie przekroczy kwotę 10 000 zł netto i w razie zaistnienia takiej sytuacji, elementy te zostaną wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie wpisania lokalu do tej ewidencji, czyli w maju 2021 r. (przewidywany termin), jako odrębne środki trwałe, natomiast ich amortyzacja tak, jak samego lokalu, rozpocznie się również z chwilą pierwszego najmu lokalu, tj. od czerwca 2021 r. (przewidywany termin) - np. zestaw mebli kuchennych, zestaw mebli pokojowych. Część elementów wyposażenia o wartości poniżej 10 000 zł netto, która zostanie zakupiona marzec-maj 2021 r. (przewidywany termin) nie zostanie zaliczona do środków trwałych, zostanie wpisana do ewidencji wyposażenia i ujęta bezpośrednio (w momencie nabycia) w kosztach uzyskania przychodów w poszczególnych miesiącach. Bezpośrednio w kosztach zostanie ujęty zakup, np. zmywarki, piekarnika, płyty indukcyjnej, lodówki, pralki, kanapy, luster, dekoracji okiennych. Od maja 2021 r. (przewidywany termin) Wnioskodawczyni rozpocznie także poszukiwanie najemców. Wnioskodawczyni będzie wykorzystywała lokal do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – lokal mieszkalny będzie wynajmowany wyłącznie, jako zapewnienie zakwaterowania krótkoterminowego w cyklu dziennym lub tygodniowym. Lokal będzie użytkowany wyłącznie w sposób opisany powyżej.

W piśmie z dnia 15 maja 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że wraz z mężem zaciągnęli kredyt na przedmiotowy lokal mieszkalny w dniu .. listopada 2019 r. Wówczas została zawarta umowa o kredyt hipoteczny z bankiem X. Uiszczone przez Wnioskodawczynię odsetki od kredytu mają związek z osiągnięciem przychodu i zachowaniem źródła przychodów. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła z bankiem umowę kredytową związaną z udzieleniem kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego przeznaczonego na najem dla turystów. Lokal mieszkalny po zawarciu umowy notarialnej został przekazany na cele działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Kwota kredytu przeznaczona została na sfinansowanie zakupu lokalu mieszkalnego (w kwocie 280 348 zł) oraz na prace remontowe w lokalu (kwota 44 652 zł). Zakup oraz wykończenie przedmiotowego lokalu będą służyły osiąganiu przychodów z działalności gospodarczej, polegającej na krótkoterminowym najmie lokalu dla turystów. Zatem zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z osiąganiem przychodu. Zapłata odsetek od kredytu umożliwi Wnioskodawczyni korzystanie z lokalu mieszkalnego w celu prowadzenia działalności gospodarczej i osiąganie przychodów w postaci czynszu najmu (po zakończeniu prac wykończeniowych w lokalu). Zaniechanie płatności odsetek od kredytu spowodowałoby bowiem wypowiedzenie umowy kredytu hipotecznego przez bank i konieczność zwrotu kwoty zaciągniętego kredytu, a to z kolei powodowałoby konieczność dokonania sprzedaży lokalu mieszkalnego w celu zaspokojenia roszczeń banku związanych z wypowiedzianą umową kredytu hipotecznego. Wydatek w postaci odsetek od kredytu bankowego obiektywnie zatem przyczynia się do osiągnięcia przychodu i służy zachowaniu źródła przychodów - gdyż uiszczanie odsetek będzie powodowało, że źródło dochodów w dalszym ciągu będzie istniało. Wnioskodawczyni obligatoryjnie musi ponosić wydatek w postaci zapłaty odsetek od kredytu, by nie dopuścić do utraty źródła przychodu w przyszłości, co byłoby skutkiem wypowiedzenia umowy kredytowej przez bank. Umowa z bankiem nie przewiduje wprost „okresu na który została zawarta umowa”. Umowa przewiduje 320 miesięcznych rat spłaty kredytu. W ostatnim wygenerowanym przez bank na dzień 30 kwietnia 2021 r. harmonogramie spłat kredytu wskazuje się, że okres kredytowania obejmuje okres: 2 stycznia 2020 r. – 5 września 2046 r. Wnioskodawczyni dokonuje spłat odsetek od kredytu począwszy od dnia 6 lutego 2020 r. Naliczanie odsetek rozpoczęło się od uruchomienia kredytu - wypłaty pierwszej transzy kredytu.

Celem zawarcia umowy kredytu był zakup i wykończenie lokalu mieszkalnego, który będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jako mieszkanie wynajmowane turystom (tzw. najem krótkoterminowy). Zgodnie z treścią umowy kredytu, kredyt ten został zaciągnięty na budowę (w tym przebudowę) lokalu mieszkalnego i remont lokalu mieszkalnego. Odsetki od kredytu naliczone, należne za okres od daty zawarcia umowy kredytu, w czasie realizacji inwestycji, do dnia oddania lokalu mieszkalnego do używania będą powiększały wartość początkową lokalu. Odsetki naliczone po dniu przekazania lokalu do używania będą pozostawały bez wpływu na wartość początkową lokalu i będą mogły być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Kredyt został przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego w części - w kwocie 280 348 zł oraz na prace remontowe w kwocie 44 652 zł.

Wnioskodawczyni zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu w części przeznaczonej na zakup lokalu mieszkalnego oraz w części odpowiadającej pracom remontowym, które powiększają wartość środka trwałego (jak zakup materiałów podłogowych, farb, tapet, armatury łazienkowej, kabiny prysznicowej, zestawu podtynkowego wraz z montażem, koszt robocizny). W przypadku, gdy kwota kredytu w części przeznaczonej na prace remontowe zostanie przeznaczona wyłącznie na wydatki, które będą powiększały wartość środka trwałego, wówczas de facto Wnioskodawczyni zaliczy do kosztów uzyskania przychodów odsetki od całego kredytu (jako w całości wydatkowanego na zakup środka trwałego). Wnioskodawczyni zaliczy naliczone odsetki od kredytu do kosztów uzyskania przychodów od momentu przekazania lokalu do użytkowania, to jest z chwilą pierwszego najmu, za okres od dnia przekazania lokalu do użytkowania.

Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadają prawo odrębnej własności przedmiotowego lokalu. Data podpisania aktu notarialnego ustanawiającego prawo odrębnej własności lokalu – … kwietnia 2021 r.

Małżonek Wnioskodawczyni wyraził zgodę na wykorzystywanie w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy lokal został przekazany na cele działalności gospodarczej Wnioskodawczyni bezpośrednio po podpisaniu aktu notarialnego ustanawiającego prawo odrębnej własności lokalu w dniu… kwietnia 2021 r.

Wnioskodawczyni zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych stawką 1,5% rocznie przez okres nie krótszy niż 10 lat - naliczanie odpisów amortyzacyjnych rozpocznie się od pierwszego miesiąca po miesiącu oddania lokalu do używania.

Do wartości początkowej lokalu dla celów amortyzacji zostaną wliczone:

• zakup lokalu mieszkalnego bez ceny zakupu gruntu,
  

• odsetki od kredytu naliczone do dnia przyjęcia lokalu do użytkowania;
  

• opłata notarialna i opłata za wypisy z aktu notarialnego w wysokości proporcjonalnie przypadającej na lokal mieszkalny,
  

• opłata sądowa od wniosków o wpis do księgi wieczystej w wysokości proporcjonalnie przypadającej na lokal mieszkalny,
  

• opłata sądowa związana z ustanowieniem hipoteki na rzecz banku stanowiącej zabezpieczenie udzielonego kredytu,
  

• wynagrodzenie architekta z tytułu wykonania projektu wnętrz i świadczenia usługi inwestora zastępczego;
  

• wydatki na ulepszenie lokalu mieszkalnego, tj. poniesione na zakup materiałów budowlanych, wynagrodzenie zapłacone ekipie budowlanej za wykonane w lokalu prace budowlano-remontowe, koszty modernizacji instalacji elektrycznej, hydraulicznej i materiały wykończeniowe typu glazura, kleje, fugi, panele podłogowe winylowe, farby, tapeta, zakup drzwi i grzejników, tzw. „biały montaż”: umywalka, kabina prysznicowa, bateria umywalkowa, WC, zlew kuchenny i bateria kuchenna;
  

• koszt wykonania szafy na zamówienie, wysokości od podłogi do sufitu, której jeden bok stanowi ściana murowana lokalu, pełniącej funkcję ścianki dzielącej funkcje pomieszczenia i będącej jednocześnie obudową zamontowanego na stałe od sufitu klimatyzatora, zintegrowanego z wspólną dla budynku instalacją wody lodowej, wykonanych na zamówienie mebli kuchennych i szafki łazienkowej zintegrowanej z umywalką,
  

• wydatki na klimatyzator zamontowany na stałe wewnątrz lokalu do sufitu i przyłączony do wspólnej dla całego budynku instalacji wody lodowej.
  
  

Wydatki na wykończenie lokalu mieszkalnego zostaną poniesione przed oddaniem lokalu do użytkowania. Wnioskodawczyni zamierza wynajmować przedmiotowy lokal do celów najmu krótkoterminowego po zakończeniu wszystkich prac wykończeniowych i wyposażeniu lokalu w meble. Wnioskodawczyni planuje, że nastąpi to w czerwcu 2021 r.

Otrzymanie pierwszego przychodu z najmu lokalu jest uzależnione od zainteresowania turystów oraz obecnie od sytuacji epidemiologicznej. Wnioskodawczyni sądzi, że otrzyma pierwszy przychód po zakończeniu wszystkich prac wykończeniowych i wyposażeniu lokalu w meble, w miesiącach lipiec-sierpień 2021 r., w przypadku, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami sanitarnymi dopuszczalne będzie świadczenie usług najmu krótkoterminowego.

Ponoszone wydatki na zakup i wyposażenie lokalu mieszkalnego mają bezpośredni związek uzyskaniem, z zachowaniem, bądź zabezpieczeniem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na oferowaniu najmu krótkoterminowego turystom. Zakup lokalu i jego wyposażenie umożliwia wynajęcie lokalu turystom na krótkie okresy. W celu uzyskiwania przychodu z najmu konieczne jest dysponowaniem lokalem mieszkalnym oraz wyposażenie go w taki sposób, aby był atrakcyjny i konkurował z innymi lokalami oferowanymi w celach najmu krótkoterminowego, czyli oferował komfortowe warunki pobytu. W przypadku, gdy lokal nie zostanie odpowiednio wyposażony, Wnioskodawczyni nie znajdzie chętnych na pobyt i nie uzyska przychodu z najmu. Lokal jest położony w centrum miasta, w lokalizacji bardzo dogodnej dla turystów. W sąsiedztwie jest sporo lokali wynajmowanych turystom. Aby uzyskać przychód z najmu i konkurować z ofertą innych lokali konieczne jest poniesienie wydatków, mających na celu podniesienie atrakcyjności lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia 100% podatku od towarów i usług wykazanego w treści faktur dokumentujących zapłacone zaliczki?
2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pierwsze pytanie - w rozliczeniu za jaki okres Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w treści faktur dokumentujących zapłacone zaliczki?
3. Czy Wnioskodawczyni może wprowadzić lokal mieszkalny do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego, którego wartość zostanie powiększona o nakłady dokonane przed przyjęciem środka trwałego do używania (zakup materiałów podłogowych, farb, tapet, armatury łazienkowej, kabiny prysznicowej, zestawu podtynkowego wraz z montażem, koszt robocizny), opłaty notarialne, wynagrodzenie architekta wnętrz?
4. Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z wyposażeniem lokalu mieszkalnego o wartości poniżej 10 000 złotych netto?
5. Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu bankowego zaciągniętego w celu zakupu lokalu mieszkalnego?
6. Czy przychody i koszty Wnioskodawczyni z działalności prawniczej oraz świadczenia usług najmu krótkoterminowego, stanowią przychody i koszty z jednego źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a zatem podlegają zsumowaniu, a dochód wyliczony jako różnica pomiędzy zsumowanym przychodem z obu działalności oraz kosztami z obu działalności będzie mógł zostać opodatkowany podatkiem dochodowym liniowym?
7. Czy Wnioskodawczyni wykazuje w jednym pliku JPK_V7K podatek należny i podatek naliczony łącznie z działalności prawniczej oraz świadczenia usług najmu krótkoterminowego?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji są pytania Nr 3-6, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytań Nr 1, Nr 2 oraz Nr 7, dotyczących podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 3

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359, z późn. zm.). Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 cyt. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in. do czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Wnioskodawczyni uprawniona jest zatem do przekazania lokalu mieszkalnego na rzecz prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej poprzez wpisanie go do ewidencji środków trwałych, aby przystosować go do pełnej zdatności oraz użytku i wynajmowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Od czasu zakupu do momentu podpisania pierwszej umowy wynajmu w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej, lokal nie był i nie będzie wynajmowany, czy użyczany. Od chwili wpisania do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w postaci lokalu mieszkalnego objętego wspólnością ustawową małżeńską.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle powyższego, środek trwały musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania. Zatem wszystkie wydatki (z zastrzeżeniem art. 23 ww. ustawy) poniesione w celu przystosowania lokalu do wynajmu, poniesione przed przekazaniem go do użytkowania są składnikami wartości początkowej i nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów, lecz zwiększają wartość początkową tego środka trwałego stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych. Wydatki polegające na zakupie materiałów podłogowych, farb, tapet, armatury łazienkowej, kabiny prysznicowej, zestawu podtynkowego wraz z montażem, koszt robocizny, opłaty notarialne, wynagrodzenie architekta wnętrz, będą zatem zwiększały wartość początkową środka trwałego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 maja 2021 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała swoje stanowisko wskazując, że naliczanie odpisów amortyzacyjnych rozpocznie się od pierwszego miesiąca po miesiącu oddania lokalu do używania (z chwilą pierwszego najmu), a Wnioskodawczyni jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w postaci lokalu mieszkalnego objętego wspólnością ustawową małżeńską, przy czym podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie cena lokalu mieszkalnego bez ceny zakupu gruntu powiększona o koszty wykazane szczegółowo w opisie sprawy. Wydatki na przystosowanie (wykończenie) lokalu mieszkalnego do wynajmu, w tym prace modernizacyjno-budowlane oraz zainstalowanie szafy dzielącej przestrzeń i będącej obudową klimatyzatora, stałej zabudowy kuchni i biały montaż, skoro stanowią część składową lokalu mieszkalnego, poniesione przed przekazaniem lokalu do użytkowania, stanowią, obok ceny nabycia, składnik jego wartości początkowej. Przy ustaleniu wartości początkowej lokalu mieszkalnego będzie miała zastosowanie generalna zasada dotycząca ustalenia wartości początkowej, określona w art. 22g ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 4

Wnioskodawczyni jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wyposażeniem lokalu mieszkalnego o wartości poniżej 10 000 zł netto, jak również opłat eksploatacyjnych (energia, woda, czynsz).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Ustawodawca - używając w ww. regulacji terminu „składnik majątku” - dopuszcza, w odniesieniu do składników majątku, o wartości początkowej w dniu przyjęcia do używania równej lub niższej niż 10 000 zł, których okres użytkowania jest dłuższy niż jeden rok, możliwość niekwalifikowania ich do środków trwałych.

Tym samym, pozwala zaliczyć te składniki majątku do wyposażenia. W świetle powołanych wyżej przepisów - wyposażenie nieruchomości lokalowej przeznaczonej na wynajem, którego wartość nie przekracza 10 000 zł i nie zostanie ono zaliczone do środków trwałych, to wydatki poniesione na jego nabycie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 15 maja 2021 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała własne stanowisko w sprawie wskazując, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wyposażeniem lokalu mieszkalnego o wartości poniżej 10 000 złotych netto będzie dotyczyło jedynie tych wydatków, które nie będą powiększały wartości początkowej lokalu, w szczególności wyposażenia takiego jak: telewizor, pralka, lodówka, piekarnik, lampy, lustra, łóżko, kanapa, dekoracje okienne. Wydatki na zakup wyposażenia poniesione przed rozpoczęciem najmu i uzyskiwaniem z tego przychodu, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w dacie oddania ich do używania, tzn. rozpoczęcia najmu.

Ad. 5

(przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu bankowego zaciągniętego w celu zakupu lokalu mieszkalnego, w przypadku gdy raty kredytu (obejmujące część kapitałową i część odsetkową) stanowią zobowiązanie obciążające majątek wspólny Wnioskodawczyni i współmałżonka, objęty wspólnością ustawową majątkową małżeńską, w zakresie odsetek naliczonych od momentu przekazania lokalu do użytkowania, to jest od chwili pierwszego najmu. Odsetki od kredytu naliczone przed datą przekazania lokalu do użytkowania, będą powiększały wartość początkową lokalu. Dla określenia zasad zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu znaczenie mają przepisy art. 23 ust. 1 pkt 32 i pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

W ocenie Wnioskodawczyni, istnieje związek przyczynowo-skutkowy między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, gdyż przedmiotem kredytu jest lokal mieszkalny, który będzie wynajmowany przez Wnioskodawczynię, z którego to najmu Wnioskodawczyni będzie uzyskiwała przychód - czynsz najmu.

Ad. 6

Przychody i koszty Wnioskodawczyni z działalności prawniczej oraz świadczenia usług najmu krótkoterminowego, będą stanowiły przychody i koszty z jednego źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Będą one rozliczane w jednej podatkowej księdze przychodów i rozchodów i będą podlegały zsumowaniu. Dochód obliczony jako różnica pomiędzy przychodami z działalności prawniczej oraz świadczenia usług najmu krótkoterminowego, a kosztami ponoszonymi z tytułu działalności prawniczej oraz świadczenia usług najmu krótkoterminowego będzie mógł zostać opodatkowany podatkiem dochodowym liniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe/stan faktyczny będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku i postawionych przez Wnioskodawczynię pytań, nie stanowi zaś oceny prawnej w zakresie innych kwestii do których Wnioskodawczyni odnosi się we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej do pytania Nr 4, tj. do opłat eksploatacyjnych (energia, woda, czynsz), gdyż nie były one przedmiotem zapytania.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.