Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.372.2021.2.DJD
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 18 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w budynku mieszkalnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w budynku mieszkalnym.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 18 czerwca 2021 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na podstawie wpisu do CEIDG od 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek - PKD 68.10.Z.

W 2018 r. nabył udziały w nieruchomości - budynku mieszkalnym przeznaczonym do generalnego remontu, jako towar handlowy. W budynku nie było podziału fizycznego. Zamiarem współwłaścicieli było przeprowadzenie remontu, wydzielenie odrębnych lokali mieszkalnych, zniesienie współwłasności i sprzedaż wyodrębnionych mieszkań.

Z powodu zmian przepisów prawa budowlanego oraz problemami z uzyskaniem niezbędnych pozwoleń na przebudowę budynku, inwestycja nie została przeprowadzona zgodnie z zamierzeniami. W związku z obecną sytuacją rynkową oraz osobistą, Wnioskodawca zamierza w 2021 r. zlikwidować działalność gospodarczą - od 2018 r. jest emerytem. Zakupione w 2018 r. udziały w nieruchomości ma zamiar wycofać z działalności gospodarczej do majątku prywatnego. W zależności od sytuacji rynkowej albo sprzeda posiadane udziały w nieruchomości albo przeprowadzi zaplanowaną inwestycję jako osoba fizyczna i sprzeda wydzielone lokale mieszkalne.

W piśmie z dnia 18 czerwca 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem liniowym. Nie ma statusu małego lub średniego przedsiębiorcy, jest mikro przedsiębiorcą oraz płatnikiem podatku VAT.

W przedmiotowym budynku posiada wraz z małżonką G…., na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej, udział wynoszący 302/3000 jego części. Pozostałymi współwłaścicielami są osoby fizyczne (13 osób) i jedna Spółka z o.o., Sp. kom. Budynek został sklasyfikowany jako nieruchomość mieszkalna. Niestety na ten moment Wnioskodawca nie jest w stanie precyzyjnie określić z ilu metrów składa się przedmiotowy budynek i ile lokali się w nim znajduje, ze względu na trwające prace remontowo-budowlane i tworzony projekt budowalny, który tę kwestię będzie definiował. Co do ilości lokali mieszkalnych i usługowych może odpowiedzieć wyłącznie za swój udział, wszystkie Jego potencjalnie wydzielone lokale będą miały charakter mieszkaniowy. Zakup nieruchomości został ujęty jako towar handlowy, nie jest on przedmiotem prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jest on jedynie ujmowany w rozliczeniach w remanencie.

Swoją działalność Wnioskodawca planuje zamknąć na jesieni 2021 r. Wynika to z faktu, że podpisał przedwstępną umowę sprzedaży ostatniej nieruchomości jaką nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ostateczny termin zawarcia umowy przyrzeczonej to 23 lipca 2021 r., po jego upływie i załatwieniu wszelkich formalności ma zamiar zamknąć działalność. Na ten moment nie planuje sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, ma zamiar pozostawić ją na cele mieszkaniowe dla siebie i rodziny. Cała inwestycja wymaga generalnego remontu, niestety przeciągający się remont i problemy natury formalno-prawnej nie dają perspektywy szybkiej sprzedaży. Z tych samych względów trudno jest Wnioskodawcy odpowiedzieć na pytanie komu ewentualnie lokale zostaną sprzedane, może jedynie zapewnić, że wszystkie lokale będą miały status lokali mieszkalnych. Cały udział w nieruchomości zostanie wycofany z Jego działalności gospodarczej przed jej zamknięciem, po sfinalizowaniu ostatniej sprzedaży, o której pisał wyżej. Ewentualne zbycie nie nastąpi w związku z prowadzeniem przez Niego działalności gospodarczej, ponieważ będzie ona już zamknięta. Źródłem przychodu z ewentualnej sprzedaży będzie odpłatne zbycie nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Decyzja o zamknięciu działalności związana jest po pierwsze z przeciągającymi się kwestiami formalno-prawnymi jakie nieustannie towarzyszą tej inwestycji. Wnioskodawca niestety nie widzi perspektywy szybkiej sprzedaży. Co więcej, wraz z małżonką na początku roku zachorowali na COVID-19, na ten moment chorobę mają za sobą, ale niestety do dziś odczuwają jej skutki i nie udało się powrócić do sprawności sprzed choroby. Prowadzenie działalności gospodarczej w tej sytuacji nie ma dla Wnioskodawcy sensu ekonomicznego i zdroworozsądkowego, dlatego zwraca się z uprzejmą prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji w niniejszej sprawie i potwierdzenie, że jeżeli zbycie nastąpi po upływie 5 lat od nabycia, tzn. po upływie 2023 r., nie powstanie obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej transakcji. Natomiast jeżeli zbycie nastąpi przed 1 stycznia 2024 r. wówczas, zgodnie z przepisami, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty zbycia. Kosztami uzyskania przychodów będą koszty nabycia powiększone o nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Od tak ustalonego dochodu podatek wyniesie 19%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku):

Czy, jeżeli zbycie nastąpi po upływie 5 lat od nabycia, tzn. po upływie 2023 r., nie powstanie obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej transakcji, natomiast jeżeli zbycie nastąpi przed 1 stycznia 2024 r. wówczas zgodnie z przepisami, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty zbycia?

Zdaniem Wnioskodawcy, jednym ze źródeł przychodów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie ww. nieruchomości. W związku z tym, że w 2021 r. udziały w nieruchomości zostaną przekazane do majątku osobistego, a działalność gospodarcza zlikwidowana, to sprzedaż udziałów lub lokali, która nastąpi w przyszłości zostanie dokonana jako sprzedaż przez osobę fizyczną, poza działalnością gospodarczą. Jeżeli zbycie nastąpi po upływie 5 lat od nabycia, tzn. po upływie 2023 r., nie powstanie obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu tej transakcji.

Natomiast jeżeli zbycie nastąpi przed 1 stycznia 2024 r., wówczas zgodnie z przepisami, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty zbycia. Kosztami uzyskania przychodów będą koszty nabycia powiększone o nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Od tak ustalonego dochodu podatek wyniesie 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł. Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Norma prawna powyższego przepisu formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Niemniej jednak przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Oznacza to, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej może zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, gdy spełnione są następujące przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  

• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

W przypadku gdy co najmniej jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, wówczas przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do odrębnego źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei, przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Literalna wykładnia przywołanego przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych każe go odczytywać w oparciu o regułę, w której do przychodu z działalności gospodarczej zalicza się przychód z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi, składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ww. ustawy (składniki majątku, od których podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych), z wyłączeniem składników majątku o określonej wartości początkowej, a także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dotyczy to również sytuacji, w której składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy podlegały one wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej.

Innymi słowy, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, mających charakter mieszkalny, zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy.

Zatem, jeżeli przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy sprzedaży nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku od osób fizycznych, który określa sposób opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c).

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie zaś do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2018 r. Wnioskodawca nabył udziały w nieruchomości - budynku mieszkalnym przeznaczonym do generalnego remontu, stanowiący towar handlowy prowadzonej działalności gospodarczej. W budynku nie było podziału fizycznego. Zamiarem współwłaścicieli było przeprowadzenie remontu, wydzielenie odrębnych lokali mieszkalnych, zniesienie współwłasności i sprzedaż wyodrębnionych mieszkań. Z powodu zmian przepisów prawa budowlanego oraz w związku z problemami z uzyskaniem niezbędnych pozwoleń na przebudowę budynku, inwestycja nie została przeprowadzona zgodnie z zamierzeniami. W związku z obecną sytuacją rynkową oraz osobistą Wnioskodawcy, który nabył prawa emerytalne, zamierza On w 2021 r. zlikwidować działalność gospodarczą. Zakupione udziały w nieruchomości ma zamiar wycofać z działalności gospodarczej do majątku prywatnego przed jej zamknięciem. W zależności od sytuacji rynkowej albo sprzeda posiadane udziały w nieruchomości albo przeprowadzi zaplanowaną inwestycję jako osoba fizyczna i sprzeda wydzielone lokale mieszkalne. Ewentualne zbycie nie nastąpi w związku z prowadzeniem przez Niego działalności gospodarczej, ponieważ będzie ona już zamknięta.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że sprzedaż udziałów w budynku mieszkalnym, które wykorzystywane były w działalności gospodarczej, nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, z uwagi wyłączenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, odpłatne zbycie udziałów w budynku mieszkalnym, należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży udziałów w nieruchomości o charakterze mieszkalnym, przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę przed 1 stycznia 2024 r. wskazanych we wniosku udziałów w budynku mieszkalnym wykorzystywanym w działalności gospodarczej, tj. przed upływem pięcioletniego okresu od końca roku, w którym nabyto budynek, przychody uzyskane ze sprzedaży udziałów w tym budynku stanowić będą źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Natomiast, jeżeli przedmiotowa sprzedaż udziałów we wskazanym budynku nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, tzn. po upływie 2023 r., to nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ze względu na upływ okresu wskazanego w tym przepisie. Tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów w przedmiotowym budynku nie będzie podlegał opodatkowaniu.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, że stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Należy zaznaczyć, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Jego stronie. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków innych podmiotów, w tym żony Wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego podanym we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.