Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.399.2.2021.AP
z 6 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 23 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

• przychodem Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest kwota zawierająca podatek należny, wynikający z faktur wystawionych na terytorium Wielkiej Brytanii, za dostawę towarów (pytanie Nr 1) - jest nieprawidłowe,

• należy zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatek VAT z faktur kosztowych dokumentujących zakup towarów przemieszczanych do magazynu kontrahenta na terytorium Wielkiej Brytanii (pytanie Nr 2) - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W dniu 23 czerwca 2021 r. wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP uzupełnienie wniosku z dnia 23 czerwca 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki X Spółka jawna (w dalszej części zwana również jako: „Spółka”).

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie:

1. Sprzedaży hurtowej odzieży i obuwia PKD 46.42.Z (działalność podstawowa);
2. Handlu hurtowego, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi PKD 46;
3. Handlu detalicznego, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi PKD 47;
4. Transportu drogowego towarów oraz działalności usługowej związanej z przeprowadzkami PKD 49.4;
5. Magazynowania i przechowywania towarów PKD 52.1;
6. Działalności usługowej wspomagającej transport PKD 52.2;
7. Działalności związanej z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalności powiązanej PKD 62;
8. Pozostałej finansowej działalności usługowej, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych PKD 64.9;
9. Reklamy, badania rynku i opinii publicznej PKD 73;
10. Uprawy zbóż, roślin strączkowych i roślin oleistych na nasiona, z wyłączeniem ryżu PKD 01.11.Z
    
    

Umowa Spółki jawnej została zawarta w dniu 28 maja 2001 r. Spółka jawna została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 24 lipca 2001 r. Biorąc pod uwagę, że spółka jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru, to Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki jawnej od dnia 24 lipca 2001 r. Wnioskodawca posiada udział w zyskach i stratach Spółki w wysokości 99,8 %. Z tytułu udziału w Spółce jawnej wybrał On opodatkowanie dochodów na zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (19% podatkiem dochodowym). Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe, zgodnie z zasadami rachunkowości określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351).

Spółka planuje wznowić zawieszoną od 1 stycznia 2021 r. sprzedaż towarów z Polski do magazynu …. w Wielkiej Brytanii. W tym celu, planuje dokonać rejestracji na terytorium Wielkiej Brytanii jako podatnik VAT GB oraz wystąpić o numer EORI na terytorium Wielkiej Brytanii. Dostawa towarów ma zostać dokonana zgodnie z regułą DDP Magazyn … (ang delivered and duty paid – dostarczone, cło opłacone). Zgodnie z przedmiotową regułą, sprzedawca jest zobowiązany do dostarczenia towaru w określonym miejscu na środku transportu, to on ponosi koszt transportu. Sprzedawca ponosi koszty odprawy celnej. Rozładunek towaru należy do kupującego. Przejście ryzyka następuje z chwilą pozostawienia towaru do dyspozycji kupującego w umówionym miejscu - planowanym miejscem dostawy jest magazyn … na terytorium Wielkiej Brytanii. Towar zostanie pozostawiony do dyspozycji kupującego w jego magazynie. Sprzedaż na rzecz kontrahenta (…) zostanie opodatkowania zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Wielkiej Brytanii.

W piśmie z dnia 23 czerwca 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż towarów przez Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, z Polski do magazynu …. w Wielkiej Brytanii została zawieszona z dnia 1 stycznia 2021 r., z powodu opuszczania przez Wielką Brytanię struktur Unii Europejskiej. Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zamierza zarejestrować się na terytorium Wielkiej Brytanii jako podatnik VAT GB oraz wystąpić o numer EORI w drugim, bądź trzecim kwartale 2021 r. Spółka dokonuje sprzedaży towarów poprzez portal sprzedażowy …..

Spółka w związku z ww. sprzedażą ponosi/będzie ponosić następujące koszty:

• koszt zakupu towarów,
  

• koszt magazynowania towaru,
  

• koszt transportu towaru do wskazanego przez nabywcę miejsca,
  

• koszt odprawy celnej.
  
  

Spółka dokonuje/będzie dokonywać sprzedaży towarów na podstawie umowy o współpracę z firmą ….

W ciężar kosztów podatkowych Spółka zalicza/będzie zaliczać opłaty ponoszone z przedmiotową sprzedażą towarów.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów następujące koszty:

• koszt zakupu towarów,
  

• koszt magazynowania towaru,
  

• koszt transportu towaru do wskazanego przez nabywcę miejsca,
  

• koszt odprawy celnej,
  

• podatek naliczony z faktur kosztowych dokumentujących zakup tych towarów (w sytuacji, gdy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji wydanej dla Spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, stwierdzi brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dokumentujących nabycie towarów sprzedawanych do Wielkiej Brytanii).
  
  

Spółka nie dokonuje sprzedaży towarów do Irlandii Północnej.

Ocena konsekwencji jakie na gruncie podatku VAT wywołuje od 1 stycznia 2021 r. dostawa towarów do Wielkiej Brytanii (z wyjątkiem Irlandii Płn.) na potrzeby VAT jest przedmiotem postępowania o wydanie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dla Spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Sprawie została nadana sygnatura 0113-KDIPT1-2.4012.214.2021.1.KW. Do dnia złożenia wyjaśnień Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie wydał interpretacji we wskazanym zakresie.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2021 r. dostawa towarów do Wielkiej Brytanii (z wyjątkiem Irlandii Płn.) na warunkach opisanych przez Wnioskodawcę na potrzeby VAT, nie stanowi eksportu towarów oraz nie stanowi WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów). Obecnie takie przemieszczenie nie stanowi czynności objętej zakresem VAT. Przed 1 stycznia 2021 r. przemieszczenie przez podatnika VAT lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium GB uznawane było za WDT na podstawie art. 13 ust. 3 u.p.t.u. Obecnie, w ocenie Wnioskodawcy, takie przemieszczenie nie stanowi czynności objętej zakresem VAT. Bowiem według definicji art. 2 pkt 8 ustawy VAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz, jeżeli wywóz towarów poza terytorium UE jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z regułą, na podstawie której mają zostać wznowione dostawy towarów do Wielkiej Brytanii, tj. „DDP Magazyn ….”, prawo własności towaru przejdzie na …. dopiero w momencie dostarczenia towaru do magazynu …. na terytorium Wielkiej Brytanii. Przyjęcie takiej zasady spowoduje, że w opisanej sytuacji będziemy mieli do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów własnych na terytorium państwa trzeciego.

W przypadku, gdy nie ma miejsca dostawa towarów, a jedynie ich przemieszczenie przez podatnika do GB, w ocenie Wnioskodawcy, nie wystąpi eksport towarów. Taka czynność nie jest czynnością wymienioną w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, a więc jest ona neutralna dla celów VAT.

Wnioskodawca jest zdania, że Spółka w której jest wspólnikiem, nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia towarów przemieszczanych do magazynu kontrahenta na terytorium Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z uwagi na to, że w przypadku dostawy towarów, zgodnie z regułą „DDP Magazyn …” mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy uznać, że Spółce w której jest wspólnikiem Wnioskodawca, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów przemieszczanych do magazynu kontrahenta (….) na terytorium Wielkiej Brytanii.

W ocenie Wnioskodawcy, w tej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 7d, zgodnie z którym w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana. Towary zostały nabyte z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, tj. z zamiarem dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy (WDT).

Jednak od 2021 r. przemieszczenie przez Spółkę, w której jest wspólnikiem Wnioskodawca, towarów z Polski do magazynu …. w Wielkiej Brytanii oraz sprzedaż na terytorium Wielkiej Brytanii towarów przemieszczonych do magazynu w Wielkiej Brytanii, nie są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT w Polsce. W konsekwencji, uległo zmianie prawo do odliczenia podatku naliczonego i Spółka, w której jest wspólnikiem Wnioskodawcy, zobowiązana będzie do dokonania na bieżąco korekty podatku naliczonego w przypadku przemieszczenia towarów, od których we wcześniejszych okresach rozliczeniowych dokonał odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(pytanie Nr 2 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy przychodem Wnioskodawcy, podlegającym opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest kwota zawierająca podatek należny, wynikający z faktur wystawionych na terytorium Wielkiej Brytanii za dostawę towarów?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatku VAT z faktur kosztowych dokumentujących zakup towarów przemieszczanych do magazynu kontrahenta na terytorium Wielkiej Brytanii?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Przychodem podlegającym opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest kwota netto, tj. kwota niezawierająca podatku należnego, wynikającego z faktur wystawionych na terytorium Wielkiej Brytami, za dostawę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT (value added tax) nakładany na terytorium Wielkiej Brytanii, pomimo, że od 1 stycznia 2021 r. formalnie jest nakładany na terytorium państwa trzeciego, to ekonomicznie w dalszym ciągu stanowi podatek tożsamy z podatkiem od towarów i usług i z podatkiem od wartości dodanej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Prowadzi to do wniosku, że przychodem podatkowym jest należność wynikająca z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę w kwocie netto, bowiem do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

Wydaje się, że intencją ustawodawcy było wprowadzenie mechanizmu, który umożliwi niewprowadzanie do kategorii przychodowych i kosztowych kwot podatku, który nie jest definitywnym przysporzeniem majątkowym podatnika. Zarówno w doktrynie, jak w orzecznictwie przyjmuje się, że przychodem podatkowym są jedynie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe. Należy tu podkreślić, że podatek VAT wykazany na fakturach za dostawę towarów na terytorium Wielkiej Brytanii nie wypełnia także ogólnych przesłanek przyjętych przez doktrynę, by uznać dane świadczenia za przychód podatkowy, tj. nie stanowi on środków, które podatnik może sobie w dowolny sposób wykorzystać, gdyż musi je uwzględnić w rozliczeniu podatkowym i odprowadzić je do właściwego urzędu skarbowego na terytorium Wielkiej Brytanii. Mechanizm i konstrukcja prawna podatku VAT nakładanego na terytorium Wielkiej Brytanii są identyczne jak podatku VAT nakładanego w Polsce i podatku od wartości dodanej nakładanego na terytorium Unii Europejskiej. W tym sensie pojęcia te są synonimami opisującymi ten sam podatek. Istota podatku od towarów i usług polega na tym, że powinien on pozostawać neutralny dla przedsiębiorcy, co oznacza, że nie może on ponosić ciężaru tego podatku. Takie pojmowanie tego podatku znajduje wyraz w treści art. 86 ust. 1 u.p.t.u., zgodnie z jego treścią w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast sam fakt, że Wielka Brytania od 1 stycznia 2021 r. nie jest już państwem członkowskim Unii Europejskiej, stąd też podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Wielkiej Brytanii formalnie nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, ani podatkiem od wartości dodanej, nie jest wystarczającym, by podatnik był zobligowany do wykazywania go w kategorii przychodów podatkowych.

Ad. 2. (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca jest uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatku VAT z faktur kosztowych dokumentujących zakup towarów przemieszczanych do magazynu kontrahenta na terytorium Wielkiej Brytanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Jednakże z treści art. 14 cyt. ustawy wynika, że pojęcie „przychodu” jest bardzo szerokie i obejmuje m.in. wszystkie otrzymane pieniądze z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w przepisach. Wyjątkiem takim jest m.in. kwota należnego podatku od towarów i usług.

Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) i lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
     
   • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny:
   • w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   • w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
     
   • od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.
   
   
   

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „podatek od towarów i usług”. Dlatego przy jego interpretacji w kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odnieść się do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5a pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć mowa jest o „ustawie o podatku od towarów i usług” rozumie się przez to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, 694 i 802).

Tym samym, art. 14 ust. 1 pkt 9 oraz art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy interpretować razem z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 11 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa podatku od wartości dodanej to rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą. Państwa członkowskie to państwa członkowskie Unii Europejskiej.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez terytorium państwa członkowskiego należy rozumieć terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ww. ustawy, jako terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 5 cyt. ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa nie wchodzące w skład terytorium Wspólnoty.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka planuje wznowić zawieszoną od 1 stycznia 2021 r. sprzedaż towarów z Polski do magazynu …. w Wielkiej Brytanii. W tym celu planuje dokonać rejestracji na terytorium Wielkiej Brytanii jako podatnik VAT GB oraz wystąpić o numer EORI na terytorium Wielkiej Brytanii. Dostawa towarów ma zostać dokonana zgodnie z regułą DDP Magazyn … (ang delivered and duty paid - dostarczone cło opłacone). Zgodnie z przedmiotową regułą, sprzedawca jest zobowiązany do dostarczenia towaru w określonym miejscu na środku transportu, to on ponosi koszt transportu. Sprzedawca ponosi koszty odprawy celnej. Rozładunek towaru należy do kupującego. Przejście ryzyka następuje z chwilą pozostawienia towaru do dyspozycji kupującego w umówionym miejscu - planowanym miejscem dostawy jest magazyn …. na terytorium Wielkiej Brytanii. Towar zostanie pozostawiony do dyspozycji kupującego w jego magazynie. Sprzedaż na rzecz kontrahenta (…..) zostanie opodatkowania zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Wielkiej Brytanii.

Spółka w związku z ww. sprzedażą ponosi/będzie ponosić następujące koszty:

• koszt zakupu towarów,
  

• koszt magazynowania towaru,
  

• koszt transportu towaru do wskazanego przez nabywcę miejsca,
  

• koszt odprawy celnej.
  
  

Spółka dokonuje/będzie dokonywać sprzedaży towarów na podstawie umowy o współpracę z firmą ….. Spółka zalicza/będzie zaliczać w ciężar kosztów podatkowych opłaty ponoszone z przedmiotową sprzedażą towarów.

Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów następujące koszty:

• koszt zakupu towarów,
  

• koszt magazynowania towaru,
  

• koszt transportu towaru do wskazanego przez nabywcę miejsca,
  

• koszt odprawy celnej,
  

• podatek naliczony z faktur kosztowych dokumentujących zakup tych towarów (w sytuacji, gdy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji wydanej dla Spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, stwierdzi brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dokumentujących nabycie towarów sprzedawanych do Wielkiej Brytanii).
  
  

Spółka nie dokonuje sprzedaży towarów do Irlandii Północnej.

W ocenie Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2021 r. dostawa towarów do Wielkiej Brytanii (z wyjątkiem Irlandii Płn.) na warunkach opisanych przez Wnioskodawcę na potrzeby VAT nie stanowi eksportu towarów oraz nie stanowi WDT (wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów). Obecnie takie przemieszczenie nie stanowi czynności objętej zakresem VAT.

Od 2021 r. przemieszczenie przez Spółkę, w której jest wspólnikiem Wnioskodawca, towarów z Polski do magazynu ….. w Wielkiej Brytanii oraz sprzedaż na terytorium Wielkiej Brytanii towarów przemieszczonych do magazynu w Wielkiej Brytanii, nie są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT w Polsce. W konsekwencji, uległo zmianie prawo do odliczenia podatku naliczonego i Spółka, w której jest wspólnikiem Wnioskodawcy, zobowiązana będzie do dokonania na bieżąco korekty podatku naliczonego w przypadku przemieszczenia towarów, od których we wcześniejszych okresach rozliczeniowych dokonał odliczenia podatku naliczonego.

Wskazać przy tym należy, że sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku pośredniego funkcjonującego wyłącznie na terytorium Polski, który w przypadku innych państw funkcjonuje (obowiązuje) pod innymi nazwami. W przypadku państw członkowskich Unii Europejskiej funkcjonuje pod pojęciem podatku od wartości dodanej.

Zauważyć należy, że Wielka Brytania nie jest obecnie państwem członkowskim Unii Europejskiej. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, Wielką Brytanię należy traktować jako terytorium państwa trzeciego. Podatek nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Wielkiej Brytanii, nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, ani z podatkiem od wartości dodanej obowiązującym w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie można zgodzić się z argumentami Wnioskodawcy, w których wywodzi, że podatek VAT (value added tax) nakładany na terytorium Wielkiej Brytanii pomimo, że od 1 stycznia 2021 r. formalnie jest nakładany na terytorium państwa trzeciego, to ekonomicznie w dalszym ciągu stanowi podatek tożsamy z podatkiem od towarów i usług i z podatkiem od wartości dodanej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE C 384 I z 12.11.2019, str. 1; dalej: „Umowa Brexitowa”) jest to porozumienie o charakterze międzynarodowym, na podstawie którego Wielka Brytania opuściła Unię Europejską – w art. 126 przewiduje, że: „obowiązuje okres przejściowy lub okres wdrażania, który rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy i kończy się w dniu 31 grudnia 2020 r.” Zgodnie zatem z brzmieniem Umowy Brexitowej, okres przejściowy zakończył się 31 grudnia 2020 r. Wskazać także należy, że Wielka Brytania w myśl Umowy Brexitowej, opuściła Unię Europejską.

Wdrażając postanowienia Umowy Brexitowej do polskiego ustawodawstwa, uchwalano ustawę z dnia 19 lipca 2019 r. o okresie przejściowym, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1516; dalej: „Ustawa Brexitowa”).

Ustawa Brexitowa weszła w życie z dniem wejścia w życie Umowy Brexitowej, który to dzień został ogłoszony w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” przez ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (art. 3 i 4 Ustawy Brexitowej). Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 30 stycznia 2020 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (M.P. 2020 r., poz. 107), dniem wejścia w życie Umowy Brexitowej oraz Ustawy Brexitowej jest 1 lutego 2020 r.

Art. 1 Ustawy Brexitowej stanowi, że ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w okresie przejściowym, o którym mowa w art. 126 Umowy Brexitowej, rozumie się przez to również Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Jednocześnie, w myśl art. 127 ust. 1 Umowy Brexitowej, o ile Umowa Brexitowa nie stanowi inaczej, w okresie przejściowym prawo Unii ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i na jego terytorium. W okresie przejściowym prawo Unii mające zastosowanie zgodnie z ust. 1 wywołuje takie same skutki prawne w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, jakie wywołuje w Unii i w jej państwach członkowskich, oraz jest stosowane zgodnie z tymi samymi metodami i ogólnymi zasadami, jak te mające zastosowanie w Unii (art. 127 ust. 3 Umowy Brexitowej).

Zatem, w okresie od 1 lutego 2020 r. (tj. od dnia wejścia w życie Umowy Brexitowej) do końca okresu przejściowego z art. 126 Umowy Brexitowej (do dnia 31 grudnia 2020 r.) Wielka Brytania była w dalszym ciągu traktowana jako państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Natomiast, z dniem 1 stycznia 2021 r. w wyniku zakończenia procesu opuszczania przez Wielką Brytanię struktur Unii Europejskiej, stała się krajem nienależącym do Unii Europejskiej.

Na powyższe wskazuje także stanowisko z broszury informacyjnej zamieszczonej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pt. „Konsekwencje na gruncie VAT upływu okresu przejściowego po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej”: „Po upływie okresu przejściowego (który zakończył się 31 grudnia 2020 r.) Wielka Brytania będzie dla celów VAT traktowana jako państwo trzecie, z zastrzeżeniem postanowień Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej, zgodnie z którym na terytorium Irlandii Północnej w dalszym ciągu będą obowiązywać unijne regulacje VAT w odniesieniu do towarów (zastrzeżenie to nie obejmuje świadczenia usług)”.

Ponadto, z ww. broszury wynika, że: „Po zakończeniu okresu przejściowego unijne i krajowe przepisy o VAT, dotyczące przemieszczeń (dostaw) towarów dokonywanych pomiędzy państwami UE, nie będą miały zastosowania do obrotu towarowego między państwami członkowskimi (UE-27) a Zjednoczonym Królestwem (z wyjątkiem terytorium Irlandii Północnej)”.

Powyższe skutkuje tym, że brytyjski podatek VAT, po wystąpieniu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej i zakończeniu tzw. okresu przejściowego nie jest uznawany za podatek od wartości dodanej obowiązujący na terytorium Unii Europejskiej. Zatem, od 1 stycznia 2021 r. do brytyjskiego podatku VAT, nie może mieć zastosowania stanowisko odnoszące się do podatku od wartości dodanej obowiązującego w innych niż Rzeczpospolita Polska krajach członkowskich Unii Europejskiej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w świetle literalnego brzmienia cytowanych powyżej przepisów, brak jest podstaw prawnych, aby uzyskane przez Wnioskodawcę, jako wspólnika Spółki jawnej, przychody pomniejszać o podatek rozliczany na terytorium Wielkiej Brytanii.

Jak wskazano powyżej, podatek rozliczany na terytorium Wielkiej Brytanii nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług (nie jest tym podatkiem), o którym mowa w art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie może być również utożsamiany z podatkiem od wartości dodanej, o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, podatek zapłacony przez Spółkę jawną, w której wspólnikiem jest Wnioskodawca, na terenie Wielkiej Brytanii, nie może stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę, jako wspólnika Spółki jawnej podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce. Zatem, przychodem Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki jawnej, będzie wynikająca z wystawionych faktur kwota brutto, tj. razem z brytyjskim podatkiem VAT, bowiem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do podatku rozliczanego na terytorium Wielkiej Brytanii.

Analogicznie należy postąpić w przypadku otrzymania faktur za usługi nabywane przez Wnioskodawcę jako wspólnika Spółki jawnej na terytorium Wielkiej Brytanii, dokumentujących poniesione koszty.

Wskazać należy, że cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) i lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, bowiem dotyczy on podatku od towarów i usług, a nie podatku płaconego na terytorium Wielkiej Brytanii.

Jak wyżej wyjaśniono, podatku od towarów i usług oraz podatku od wartości dodanej nie można utożsamiać z podatkiem obowiązującym w Wielkiej Brytanii.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do wydatków ponoszonych na zakup usług na terenie Wielkiej Brytanii zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, jeżeli spełnione zostaną warunki wynikające z art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na terytorium Wielkiej Brytanii w kwocie brutto, tj. powiększonej o brytyjski podatek VAT.

Podsumowując, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca jako wspólnik Spółki jawnej jest zobowiązany uwzględniać:

• w przychodach podatkowych - wartość faktur wystawionych za sprzedaż towarów w kwocie brutto (przychód należny),
  

• w kosztach uzyskania przychodów - wartość faktur dokumentujących poniesione koszty w kwocie brutto (koszt poniesiony),
  

gdyż w przedstawionej sytuacji nie mają zastosowania odpowiednie regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się do podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań postawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (kwestia brytyjskiego podatku VAT). Treść pytania (pytań) wyznacza granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.