Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.376.2021.2.AD
z 13 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), uzupełnionym pismami 23 kwietnia 2021 r. oraz 7 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek uzupełniony został pismami 23 kwietnia 2021 r. oraz 7 lipca 2021 r.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca 22 czerwca 1995 r. na podstawie aktu notarialnego w drodze darowizny otrzymał działkę budowlaną nr … o powierzchni 0,1680 ha. Działka ta została zabudowana fundamentami dwóch budynków mieszkalnych.

Z kolei Państwo M. nabyli 5 września 2014 r. działkę budowlaną nr … o powierzchni 0,1500 ha, także zabudowaną fundamentami dwóch budynków mieszkalnych.

Aktem notarialnym z 29 lipca 2015 r. Państwo M. przenieśli na rzecz Wnioskodawcy ½ części działki nr …. W zamian za to Wnioskodawca przeniósł na nich ½ części działki nr ….

Sąd Rejonowy 21 stycznia 2016 r. podzielił działkę … na działki:

• … o powierzchni 0,0923 ha – na własność Wnioskodawcy,
• … o powierzchni 0,0627 ha – na własność Państwa M.,
• … o powierzchni 0,0130 ha – na własność Wnioskodawcy i Państwa M. po ½ części jako drogę wewnętrzną.

Wnioskodawca działkę … o powierzchni 0,0923 ha oraz ½ działki … – nabyte 22 czerwca 1995 r., a powstałe w wyniku podziału dnia 21 stycznia 2016 r. – sprzedał na podstawie aktu notarialnego 19 stycznia 2021 r.

Dodatkowo w uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca podał, że:

• ½ części działki … nabytej przez niego w drodze darowizny nie podlegała zamianie na ½ części działki … należącej do Państwa M. Działka ta po podziale ma nr … i została przez niego sprzedana na podstawie aktu notarialnego 19 stycznia 2021 r.,
• ½ części działki … nabytej przez niego w drodze darowizny podlegała zamianie na ½ część działki … należącej do Państwa M.,
• sformułowanie zawarte w opisie sprawy o treści Aktem notarialnym w dniu 29 lipca 2015 r. Państwo M. przenieśli na rzecz Wnioskodawcy ½ części działki nr …. W zamian za to Wnioskodawca przeniósł na nich ½ części działki nr … – oznacza, że dokonał w wyniku czynności zamiany przeniesienia ½ udziału w prawie własności nieruchomości oznaczonej nr … na rzecz Państwa M. w zamian za ½ udziału w nieruchomości oznaczonej nr ….
• sformułowanie zawarte w opisie sprawy o treści Sąd Rejonowy w dniu 21 stycznia 2016 r. podzielił działkę … na działki:
  - … o powierzchni 0,0923 ha – na własność Wnioskodawcy,
  -… o powierzchni 0,0627 ha – na własność Państwa M.,
  - … o powierzchni 0,0130 ha – na własność Wnioskodawcy i Państwa M. po ½ części jako drogę wewnętrzną. - oznacza, że w dniu 21 stycznia 2016 r. miało miejsce sądowe zniesienie współwłasności nieruchomości oznaczonej nr ….
  
• w wyniku zniesienia współwłasności wartość otrzymanej nieruchomości mieści się w udziale jaki przysługiwał mu przed dokonaniem zniesienia współwłasności.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 kwietnia 2021 r. sformułował następujące pytanie.

Czy jestem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego oraz złożenia zeznania podatkowego od sprzedaży działki …, która nie podlegała zamianie?

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 kwietnia 2021 r. własnym stanowisku Wnioskodawca podaje, że – jego zdaniem – zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych oraz złożenia zeznania podatkowego od sprzedaży działki …, która nie podlegała zamianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)–c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając na uwadze zacytowane przepisy konieczne jest więc określenie daty nabycia zbywanej odpłatnie nieruchomości lub prawa, gdyż data ta ma wpływ zarówno na sam fakt powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych jak również określenie reżimu prawnego, któremu podlegać będzie dana czynność.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 22 czerwca 1995 r. otrzymał w drodze darowizny działkę nr …. W dniu 29 lipca 2015 r. dokonał – w wyniku czynności zamiany – przeniesienia ½ udziału w prawie własności nieruchomości oznaczonej nr … na rzecz Państwa M. w zamian za ½ udziału w nieruchomości oznaczonej nr …. Następnie 21 stycznia 2016 r. miało miejsce sądowe zniesienie współwłasności nieruchomości oznaczonej nr …. Wnioskodawca w wyniku tej czynności otrzymał na własność działkę o nr … oraz ½ części działki o nr …. Wnioskodawca podaje, że w wyniku zniesienia współwłasności wartość otrzymanej nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał mu przed dokonaniem tej czynności. W dniu 19 stycznia 2021 r. Wnioskodawca sprzedał działkę nr ….

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nabycia. Nie ulega też wątpliwości w orzecznictwie oraz literaturze, że przez nabycie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym następuje odpłatne zbycie, w tym m.in. udziału w nieruchomości, o którym stanowi przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy przyjmować należy potoczne i dość szerokie rozumienie tego pojęcia. Oznacza ono każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy lub określonego prawa majątkowego w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości (wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14).

W pierwszej kolejności wskazać należy, że moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), w myśl którego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły. Natomiast stosownie do art. 158 ww. ustawy, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność nieruchomości, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Powyższy przepis przewiduje zarówno dla umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości, jak i dla umowy przenoszącej jej własność wymóg formy aktu notarialnego.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 tej ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Wyjaśnić przy tym należy, że zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział uległ powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – wartość otrzymanej nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności na dzień dokonania tej czynności mieściła się w udziale jaki przysługiwał mu przed zniesieniem współwłasności. W związku z tym, że wartość otrzymanej nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale Wnioskodawcy jaki przysługiwał mu przed dokonaniem tej czynności uznać należy, że czynność ta nie stanowiła dla niego nabycia.

Mając zatem na uwadze powyższe należy wskazać, że dokonana 19 stycznia 2021 r. sprzedaż działki nr … powstałej w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości (działki … nabytej w drodze darowizny 22 czerwca 1995 r.) nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek złożenia zeznania PIT-39 z tytułu sprzedaży działki nr …. Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych oraz złożenia zeznania podatkowego od sprzedaży działki ….

Nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawcy polega na błędnym założeniu, że brak obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych i złożenia zeznania z tytułu sprzedaży działki nr … wynika z faktu, że ta część działki nie podlegała zamianie. Tymczasem kluczową dla celów prawidłowego zastosowania przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych była kwestia ustalenia momentu nabycia nieruchomości nr … oraz czy w wyniku zniesienia współwłasności tej nieruchomości i dokonanego w wyniku tej czynności podziału, udział Wnioskodawcy w nieruchomości uległ powiększeniu, który skutkowałby dodatkowym nabyciem.

Podkreślenia wymaga też, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

• stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
• stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
• zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu podlegało wyłącznie zagadnienie przedstawione w pytaniu interpretacyjnym dotyczące skutków podatkowych zbycia działki …, bez rozstrzygania skutków podatkowych sprzedaży ½ części działki ….

Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.