Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.351.2021.2.GG
z 12 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku (data wpływu 29 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 czerwca 2021 r. (data wpływu 29 czerwca 2021 r.), na wezwanie Organu z 17 czerwca 2021 r. (doręczone 21 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji objętych wspólnością majątkową małżeńską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji objętych wspólnością majątkową małżeńską.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2013 r. żona Wnioskodawcy …. nabyła z majątku wspólnego akcje K…. S.A. W 2018 r. zostało zlikwidowane konto maklerskie prowadzone dla małżonki Wnioskodawcy, a całość akcji znajdujących się na tym koncie została przeniesiona na konto maklerskie Wnioskodawcy. Niestety błędnie została sporządzona umowa darowizny przedmiotowych akcji, w których małżonka darowała Wnioskodawcy akcje. Sytuacja nie powinna w ogóle mieć miejsca, ponieważ zakup akcji nastąpił z majątku wspólnego.

W 2020 r. wszystkie akcje K…. zostały sprzedane. Według Wnioskodawcy, w związku z powyższym do koszów nabycia uwzględnianych przy sprzedaży akcji powinien zostać wliczony koszt nabycia przekazanych Wnioskodawcy akcji. W otrzymanym z biura maklerskiego PIT-8C w kosztach nie ujęto kosztu nabycia akcji w 2013 r. przez żonę Wnioskodawcy…. . Wnioskodawca uważa, że ma prawo uwzględnić w rocznym rozliczeniu całkowity koszt nabycia akcji, ponieważ akcje zostały nabyte z majątku wspólnego. Darowizna, która została sporządzona na tę okoliczność, nie powinna mieć miejsca. W przedmiotowej sytuacji nie mamy bowiem do czynienia z majątkiem odrębnym, lecz wspólnym. Dlatego też niezależnie od tego, które z małżonków poniosło wydatek na nabycie akcji, ich koszt powinien być wliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wydatek ten był finansowany z majątku wspólnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Umowa darowizny akcji została sporządzona w dniu 21 listopada 2018 r. w formie pisemnej. Przedmiotem darowizny było … szt. akcji spółki K…. o wartości …. zł … gr (w załączeniu kopia przedmiotowej umowy).

Jako darczyńca w przedmiotowej umowie wystąpiła małżonka Wnioskodawcy ……. , z którą do chwili obecnej łączy Go wspólnota małżeńska. Żadne z małżonków nie posiadało i nie posiada majątku odrębnego. Wszystkie inwestycje dokonywane były i są z majątku wspólnego. Zatem, Jego zdaniem, sporządzenie umowy darowizny nie powinno w ogóle mieć miejsca. Nie można bowiem darować części majątku wspólnego przez jednego z małżonków drugiemu małżonkowi, skoro stanowi on wspólną własność.

Umowa darowizny nie została unieważniona. Sporządzenie tej umowy było warunkiem koniecznym do zamknięcia rachunku w biurze maklerskim powadzonego na rzecz ….. . Biuro Maklerskie bez przedmiotowego dokumentu nie chciało przelać akcji zaksięgowanych na tym koncie na konto Wnioskodawcy. Od przedmiotowej umowy nie zapłacono podatku od czynności cywilnoprawnych.

Akcje nie były nabywane w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca i Jego żona nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej.

Na konto ….. (nr …. – kopia pierwszej strony umowy o świadczenie usług maklerskich w załączeniu) Wnioskodawca w dniu 4 lipca 2013 r. przelał kwotę …. zł (w załączeniu potwierdzenie). Z tych środków dokonano zakupu … szt. akcji K…. (w załączeniu kopia stanu rachunku na 31 grudnia 2013 r., które potwierdzają stan posiadania). Akcje zostały nabyte w dniu 8 lipca 2013 r. i były przechowywane na koncie żony do 21 listopada 2018 r. Wówczas na podstawie wyżej wymienionej umowy darowizny zostały przekazane na konto Wnioskodawcy. Zakup przedmiotowych akcji dokonany został ze wspólnych środków pieniężnych. Wszystkimi operacjami na koncie maklerskim żony kierował Wnioskodawca.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży … szt. akcji K… w dniu 4 sierpnia 2020 r. (w załączeniu rozliczenie konta w biurze maklerskim oraz pismo biura maklerskiego). Zlecenia sprzedaży dokonano telefonicznie. Zlecenie realizował makler z biura maklerskiego i Wnioskodawca nie zna nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy można uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów w PIT-38 koszt nabycia akcji nabytych przez żonę (nabyte z majątku wspólnego), jeśli zostały one przekazane na konto męża i sprzedane przez męża?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo uwzględnić w rocznym rozliczeniu całkowity koszt nabycia akcji, ponieważ akcje zostały nabyte z majątku wspólnego. Darowizna, która została sporządzona na tę okoliczność, nie powinna mieć miejsca. W przedmiotowej sytuacji nie mamy bowiem do czynienia z majątkiem odrębnym, lecz wspólnym. Dlatego też niezależnie od tego, które z małżonków poniosło wydatek na nabycie akcji, ich koszt powinien być wliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wydatek ten był finansowany z majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, że odpłatne zbycie akcji miało miejsce w 2020 r., dlatego uzasadnienie prawne interpretacji należy oprzeć na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2020 r.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych – w myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dochodem z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 – osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30b ust. 5 ww. ustawy – dochodów ze zbycia papierów wartościowych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (według skali podatkowej) oraz w art. 30c (tzw. podatek liniowy z działalności gospodarczej).

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 cyt. ustawy). W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu z tytułu odpłatnego zbycia m.in. papierów wartościowych (akcji) podlega dochód. Ustawodawca zezwala zatem aby koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia m.in. papierów wartościowych pomniejszały przychód do opodatkowania, jednocześnie uzależniając ich wysokość od sposobu nabycia zbywanych papierów wartościowych. Tym samym ustalając koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych należy odwołać się zawsze do sposobu nabycia zbywanych papierów wartościowych i ustalić je odpowiednio na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, co do zasady, przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) kwalifikowany jest jako przychód z kapitałów pieniężnych. Wyjątek stanowią przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), jeżeli zbycie to następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zauważyć zatem należy, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji darowizny, wobec czego należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna polega zatem na bezpłatnym, nieekwiwalentnym świadczeniu darczyńcy kosztem jego majątku i nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek dobra albo innego świadczenia w związku z przekazaną kwotą pieniędzy. Bezpłatność świadczenia oznacza, że nie może ono mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony umowy, albowiem umowa darowizny jest umową jednostronnie zobowiązującą, a podstawę świadczenia stanowi causa donandi, czyli chęć dokonania przysporzenia majątkowego. Nie ma znaczenia dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny konkretny, zindywidualizowany motyw dokonanego nieodpłatnie przysporzenia. Przyczyna prawna jest bowiem stypizowana i identyczna dla wszystkich wchodzących w grę przypadków. Motywy indywidualne dokonywanego przysporzenia bywają natomiast mocno zróżnicowane: czysto altruistyczne, wynikające z powinności natury moralnej, czy wreszcie uzasadnione określonymi racjami gospodarczymi. Tak więc świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu w zamian za dokonaną darowiznę ani w chwili jej dokonywania ani też w przyszłości. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przy czym nieodpłatność świadczenia darczyńcy stwierdzona musi być zarówno subiektywnie jak i obiektywnie, tj. niezależnie od uzyskania jakiejkolwiek korzyści lub ekwiwalentu od obdarowanego. Czyniąc darowiznę darczyńca realizuje zamiar przysporzenia obdarowanemu korzyści kosztem własnego majątku. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego – do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 lipca 2013 r. Wnioskodawca na konto żony przelał kwotę …. zł, z czego dokonano zakupu … szt. akcji Spółki. Akcje zostały nabyte w dniu 8 lipca 2013 r. i były przechowywane na koncie żony do 21 listopada 2018 r. W 2018 r. zostało zlikwidowane konto maklerskie prowadzone dla małżonki Wnioskodawcy, a całość akcji znajdujących się na tym koncie została przeniesiona na konto maklerskie Wnioskodawcy. Umowa darowizny akcji została sporządzona w dniu 21 listopada 2018 r. w formie pisemnej. Przedmiotem darowizny było … szt. akcji Spółki o wartości …. zł … gr. Jako darczyńca w przedmiotowej umowie wystąpiła małżonka Wnioskodawcy, z którą do chwili obecnej łączy Wnioskodawcę wspólnota małżeńska. Od przedmiotowej umowy nie zapłacono podatku od czynności cywilnoprawnych.

Akcje nie były nabywane w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży … szt. akcji Spółki w dniu 4 sierpnia 2020 r.

Ze względu na wskazany wyżej sposób nabycia przez Wnioskodawcę sprzedanych w 2020 r. papierów wartościowych (akcji) – darowizna dokonana przez małżonkę Wnioskodawcy na Jego rzecz, rozpatrując, w jakiej wysokości koszty uzyskania przychodu mogą pomniejszać przychód do opodatkowania uzyskany z ich zbycia, należy odnieść się do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy uprawnienie do pomniejszenia przychodu z tytułu odpłatnego zbycia akcji o koszty uzyskania przychodu może być oceniane w stosunku do Wnioskodawcy w kontekście art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma zastosowania w omawianej sprawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bowiem dotyczy przypadku odpłatnego zbycia akcji nabytych w zamian za wkład niepieniężny lub w wyniku podziału, o którym mowa w art. 4 ust. 5 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co nie miało miejsca w sprawie Wnioskodawcy. W sprawie nie ma również zastosowania art. 24 ust. 5d, który odnosi się do ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia akcji nabytych m.in. w drodze spadku lub darowizny. Wnioskodawca nie dokonywał wszak umorzenia akcji, tylko ich sprzedaży, co wyklucza zastosowanie tego przepisu w Jego sprawie.

W myśl przywołanego wyżej art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

W świetle powyższych wyjaśnień kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia akcji mogą być wydatki poniesione na nabycie tych akcji. Nie oznacza to jednak, że ponieważ ww. przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy po średniku wprowadza jedynie ograniczenie czasowe co do początkowego momentu, od którego podatnik uprawniony jest do rozpoznania kosztów z tytułów w nim wskazanych – czyli m. in. z odpłatnego zbycia akcji – a nie wskazuje expressis verbis, że potrącenia może dokonać wyłącznie osoba fizyczna, która zbywa akcje i poniosła wydatki na ich nabycie, to kosztem uzyskania przychodu będą wydatki poniesione przez każdego poprzedniego ich właściciela jeżeli tylko poniósł wydatki na ich nabycie czyli np. przez darczyńcę akcji. Taki tok rozumowania prowadziłby do absurdalnych wniosków, że każda osoba fizyczna, która zbywa akcje mogłaby pomniejszać przychód uzyskany z tego tytułu o wydatki poniesione na ich nabycie przez nieograniczony krąg osób, które wcześniej były ich właścicielami i poniosły z tego tytułu wydatki na ich nabycie.

Dlatego na podstawie art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. poz. 1387) w art. 22 po ust. 1ł dodano ust. 1m, zgodnie z którym – w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, wykupu przez emitenta papierów wartościowych albo odkupienia (umorzenia) tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, a także zwrotu wkładów albo udziałów w spółdzielni, nabytych przez podatnika w drodze spadku, kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę w celu objęcia lub nabycia tych udziałów w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, udziałów albo wkładów w spółdzielni, a także na nabycie tych tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 czytany łącznie z art. 22 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie już przesądza i wskazuje krąg poprzednich właścicieli akcji, przez których poniesione w związku z ich nabyciem lub objęciem wydatki mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu przez obecnego właściciela tych akcji, dokonującego ich zbycia i wskazuje wyłącznie na wydatki poniesione przez spadkodawcę.

Zatem przy interpretacji przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy bezwzględnie uwzględnić i odwołać się do przepisu art. 22 ust. 1m ww. ustawy, który jest przepisem doprecyzowującym i uszczegółowiającym art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy. Przepis art. 22 ust. 1m jest przepisem lex specialis, który nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji nabytych w darowiźnie wydatków poniesionych przez darczyńcę na ich nabycie. Nie do przyjęcia jest zatem sytuacja, w której podatnik koszty uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji nabytych w darowiźnie pomniejszy o wydatki poniesione na ich nabycie przez darczyńcę skoro nie pozwalają na to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, skoro z przepisów prawa materialnego, tj. art. 23 ust. 1 pkt 38 i art. 22 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia akcji jeśli chodzi o wydatki poniesione na nabycie lub objęcie tych akcji przez poprzednich właścicieli, tylko wydatki poniesione przez spadkodawcę mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów, to błędnie twierdzi Wnioskodawca, że prawo takie przysługuje również w stosunku do wydatków poniesionych przez darczyńcę. Regulacja powyższa ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji nabycia wymienionych w niej aktywów w drodze spadku, a wiec w realiach, które w rozpatrywanej sprawie nie występują, albowiem Wnioskodawca nabył akcje w darowiźnie.

Za takim sposobem ustalenia kosztów uzyskania przychodu przemawia również uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 listopada 2014 r., sygn. akt II FPS 3/14, podjęta po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 20 marca 2014 r., sygn. akt II FSK 850/12. W uchwale z 17 listopada 2014 r. Sąd wskazuje na pierwszeństwo przepisów prawa materialnego, z których jednoznacznie wynika, że tylko wydatki poniesione przez spadkodawcę w celu nabycia lub objęcia akcji mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu ich odpłatnego zbycia przez spadkobiercę. Zdaniem Sądu: „Skoro jednak, jak wykazano, wykładnia przepisów prawa materialnego (art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 3 i art. 30a ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.) prowadziła do wniosku o dopuszczalności pomniejszenia przychodu z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa o wydatki poniesione na ich nabycie w każdym przypadku obejmującym również wydatki poniesione przez spadkodawcę, to odwołanie się do zasad ogólnych następstwa podatkowego wyrażonych w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej w tym wypadku okazało się zbędne”. Niemniej Sąd zaznaczył, że: „posłużenie się tego rodzaju zasadami wykładni, które uwzględniały regulację tego przepisu prowadziło ostatecznie do tych samych wniosków jakie przyjęto w uchwale uwzględniającej wyłącznie wykładnię przepisów prawa materialnego”.

Tymczasem w przypadku darowizny analiza przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących następstwa prawnego prowadzi do wniosków, że w wyniku darowizny nie mamy do czynienia z następstwem prawnym. Dlatego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że Jego małżonka przekazując Mu akcje przekazała jednocześnie prawo do uwzględnienia kosztu poniesionego na ich nabycie w rozliczaniu przez Wnioskodawcę. Nie istnieje prawnie skuteczna możliwość przekazania w darowiźnie prawa do potrącenia kosztów.

Zatem przy ustalaniu podstawy opodatkowania przy odpłatnym zbyciu (sprzedaży) akcji, ale tylko nabytych w spadku można uwzględnić fakt, że w związku z nabyciem w drodze spadku spadkobierca odliczy wydatki na ich nabycie, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 22 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są dla spadkobiercy dokonującego zbycia akcji kosztami uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego ich zbycia (sprzedaży). Fakt, że spadkobierca nabył akcje w drodze dziedziczenia nie stanowi przeszkody, dla możliwości uwzględnienia przez niego odpowiednio, rzeczywiście poniesionych wydatków na nabycie akcji przez spadkodawcę. Nie można jednak stosować analogii w sytuacji, gdy następuje odpłatne zbycie akcji nabytych w drodze darowizny. Wszelkie analogie w prawie podatkowym są bowiem zabronione.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją odmienną niż sprzedaż akcji nabytych w spadku, a mianowicie ze sprzedażą akcji nabytych w darowiźnie. Ponieważ przepis art. 22 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie upoważnia do uznania za koszty uzyskania przychodu wydatku poniesionego na zakup akcji przez darczyńcę, to Wnioskodawca uczynić tego nie może.

Zatem przychód ze sprzedaży akcji otrzymanych wcześniej w drodze darowizny od małżonki Wnioskodawcy nie może być pomniejszony o wydatki poniesione przez darczyńcę na ich nabycie. Dochód ten w części odpowiadającej kwocie zapłaconego podatku od spadków i darowizn może być jedynie zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 105 ustawy, w myśl którego wolny od podatku dochodowego jest dochód uzyskany ze zbycia udziałów w spółce kapitałowej, papierów wartościowych oraz tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, otrzymanych w drodze darowizny – w części odpowiadającej kwocie zapłaconego podatku od spadków i darowizn. Skoro jednak takimi kosztami w rzeczywistości Wnioskodawca nie był obciążony, to brak jest podstaw do pomniejszenia przychodu z odpłatnego zbycia akcji o inne wydatki tyle, że poniesione na nabycie przez darczyńcę.

Podsumowując, Wnioskodawca dokonujący odpłatnego zbycia akcji nie ma uprawnienia do pomniejszenia przychodu o wartość wydatków poniesionych na nabycie akcji przez darczyńcę. Dlatego też w przypadku dokonania odpłatnego zbycia nabytych w darowiźnie akcji dochodem Wnioskodawcy będzie różnica między przychodem uzyskanym z tytułu odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodu określonymi zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 w związku z art. 22 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi jednak na fakt, że nabycie przez Wnioskodawcę akcji nastąpiło w drodze darowizny, to uzyskany z odpłatnego zbycia przychód nie będzie mógł zostać pomniejszony o koszty uzyskania przychodu, gdyż Wnioskodawca na nabycie tychże akcji nie poniósł żadnych wydatków ponieważ nabył je pod tytułem darmym. Kwota przychodu osiągnięta z odpłatnego zbycia nie może też zostać pomniejszona o wartość zapłaconego podatku od spadków i darowizn, ponieważ Wnioskodawca nie uiścił podatku od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega zatem kwota przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia akcji.

Reasumując, ponieważ do kosztów uzyskania przychodu z tytułu dokonanego w 2020 r. odpłatnego zbycia akcji Wnioskodawca nie może zaliczyć wydatków jakie na nabycie tych akcji poniósł darczyńca – Jego małżonka, to nie ma prawa do wykazania tych kosztów w zeznaniu PIT-38 w pozycji dotyczącej kosztów uzyskania przychodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, że Organ w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego opiera się wyłącznie na przedstawionym opisie stanu faktycznego i stanowisku Wnioskodawcy, nie dokonuje zaś oceny dołączonych do uzupełnienia wniosku dokumentów źródłowych oraz prawidłowości zawartej umowy darowizny pomiędzy Wnioskodawcą a Jego małżonką.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. , … za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.