Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.263.2021.2.MT
z 2 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 15 czerwca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.263.2021.1.MT (doręczone Stronie 16 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia niezabudowanych działek przez Spółkę 1 oraz prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia tej nieruchomości przez Spółkę 2 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia niezabudowanych działek przez Spółkę 1 oraz prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia tej nieruchomości przez Spółkę 2. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 22 czerwca 2021 r. (data wpływu 22 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 19 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.263.2021.1.MT (doręczone Stronie 16 czerwca 2021 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  … sp. z o.o.
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  … sp. z o.o.
  
  
  

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Zbywca oraz Nabywca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Zbywca i Nabywca są podmiotami powiązanymi, których jedynym wspólnikiem jest ten sam podmiot.

Spółki powstały w celu nabywania nieruchomości i prowadzenia na nich inwestycji w obiekty służące prowadzeniu handlu detalicznego. W 2010 r. Spółka 1 jako spółka przejmująca połączyła się w trybie art. 492 § 1 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych z innymi spółkami z grupy kapitałowej, do której należą Wnioskodawcy (dalej: „Grupa”). Na skutek przejęcia Spółka 1 nabyła m.in. nieruchomości gruntowe.

W rezultacie powyższego Spółka 1 jest właścicielem 7 niezabudowanych nieruchomości (działek) zlokalizowanych na terenie tego samego miasta (dalej: „S.”) w północno-wschodniej Polsce. Nieruchomości sąsiadują ze sobą i mają łączną powierzchnie 5 943 m2 (dalej: „Nieruchomość”). Na Nieruchomość składają się działki o numerach ewidencyjnych:…, …, …., …, …, …, …. Prawo własności Spółki 1 zostało ujawnione w księgach wieczystych prowadzonych dla poszczególnych działek wchodzących w skład Nieruchomości.

Cztery z siedmiu działek, tj. działki o numerach ewidencyjnych…, …, …, … zostały nabyte w 2009 roku od osób fizycznych przez spółkę przejmowaną, z którą w 2010 r. połączyła się Spółka 1. Nabycie nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży, w ramach której sprzedający - osoby fizyczne - oświadczyli, że z tytułu sprzedaży nie są podatnikami podatku od towarów i usług. W konsekwencji transakcja nabycia ww. działek składających się na Nieruchomość nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Pozostałe trzy z siedmiu działek, tj. działki o numerach ewidencyjnych…, …., … składających się na Nieruchomość zostały w 2009 r. nabyte od niepowiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy zamiany przez spółkę przejmowaną, z którą w 2010 r. połączyła się Spółka 1. Transakcja zamiany była opodatkowana podatkiem VAT.

W 2019 roku dla przedmiotowej Nieruchomości został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przyjęty uchwałą Rady Miasta S. i opublikowany w dzienniku urzędowym właściwego województwa. Zgodnie z tym planem Nieruchomość została zakwalifikowana jako teren zabudowy handlowej, o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, o oznaczeniu symbolem 12 UC.

Aktualnie, Spółka 1 planuje zbyć Nieruchomości na rzecz Spółki 2. Następnie, z uwagi na decyzję o zakończeniu działalności Spółki 1, zostanie ona poddana likwidacji. Spółka 2 zamierza nabyć nieruchomość celem dalszej sprzedaży. Na potrzeby niniejszego wniosku Spółka 2 przyjmuje, że dalsza sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana VAT stawką podstawową, zatem będzie istniał bezpośredni związek nabycia Nieruchomości z wykonaniem czynności opodatkowanej.

Z perspektywy bilansowej, Spółki nie posiadają istotnych zobowiązań, zaś na ich aktywa składają się środki pieniężne, należności z tytułu uczestnictwa w cashpoolingu oraz grunty (w tym prawo użytkowania wieczystego). Przychody Spółek pochodzą obecnie z odsetek od dodatniego salda w cashpoolingu. W związku z powyższym, obroty Spółek są zwolnione od opodatkowania VAT.

W związku z powyżej przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółki powzięły wątpliwość w zakresie opodatkowania VAT transakcji zbycia Nieruchomości przez Spółkę 1 na rzecz Spółki 2, a także w zakresie daty powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę 2, wynikającego z faktury wystawionej przez Spółkę 1 z tytułu sprzedaży Nieruchomości.

Rozliczenie za Nieruchomość opierać się będzie na zapłacie ceny w całości. Wnioskodawcy nie przewidują by warunki umowy sprzedaży miały uwzględniać przekazywanie zaliczki, zadatku lub płatności ratalnych.

Działki ewidencyjne nr…, …, …, … oraz działki ewidencyjne nr…, …, … zostały nabyte przez poprzednika prawnego Zbywcy celem przyszłych inwestycji, w ramach opisanej powyżej, prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycje te nie zostały jednak na wskazanych działkach zrealizowane.

Od dnia nabycia Nieruchomości skutkiem połączenia w 2010 roku, stan fizyczny wskazanych powyżej działek ewidencyjnych nie uległ zmianie poza ich bieżącym utrzymywaniem, tj. pozostały one niezabudowane. Skutkiem wejścia w zycie wspomnianego powyżej, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zmianie uległ wyłącznie stan prawny nieruchomości (kwalifikacja Nieruchomości jako terenu zabudowy handlowej, o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, o oznaczeniu symbolem 12 UC).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja zbycia Nieruchomości przez Spółkę 1 na rzecz Spółki 2 powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów w postaci terenów budowlanych, a w konsekwencji w przypadku analizowanej transakcji nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT?
2. W przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawców w przedmiocie Pytania 1, czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółka 2 będzie uprawniona do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury wystawionej przez Spółkę 1 z tytułu sprzedaży Nieruchomości w rozliczeniu za miesiąc, w którym dojdzie do przeniesienia własności nieruchomości i otrzymania faktury?

Zdaniem Wnioskodawców:

Stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawców, transakcja zbycia Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów w postaci terenów budowlanych, a w konsekwencji w przypadku analizowanej transakcji nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania VAT, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania 2

W ocenie Wnioskodawców, w przypadku potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawców w przedmiocie pytania 1, na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółka 2 będzie uprawniona do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury wystawionej przez Spółkę 1 z tytułu sprzedaży Nieruchomości w rozliczeniu za miesiąc, w którym dojdzie do przeniesienia własności nieruchomości i otrzymania faktury.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, rozumie się natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

By dane zdarzenie podlegało opodatkowaniu VAT, co najmniej jedna ze stron transakcji powinna działać w odniesieniu do niej jako podatnik VAT czynny, o którym mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, tj. w wykonywaniu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przechodząc do analizy kolejnych elementów opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na tle powyżej wskazanych przepisów, przede wszystkim, przeniesienie prawa własności nieruchomości stanowi dostawę towarów polegającą na przeniesieniu prawa do rozporządzania tą nieruchomością jak (jako) właściciel, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając jednocześnie na uwadze, że przedmiotowej dostawy nieruchomości dokonywać będzie Spółka 1 działająca przy tej transakcji jako podatnik czynny VAT, transakcja będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Dostawa nieruchomości jest swoistą transakcją, której skutki dla potrzeb VAT określa się w oparciu o skonkretyzowane w przepisach przesłanki przedmiotowe, odnoszące się do właściwości prawnych lub fizycznych takiej nieruchomości.

Tereny budowlane, stosownie do art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie ze wskazaną normą prawną, Ustawa o VAT ocenia przeznaczenie określonego gruntu na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy, jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Przedstawione regulacje wypełniają unijne rozumienie gruntu budowlanego, gdyż stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Przepisy ustawy o VAT określają kilka przypadków, gdy dostawa nieruchomości powinna lub może być transakcją zwolnioną z opodatkowania VAT.

Katalog zwolnień dotyczących nieruchomości określają przepisy art. 43 ust. 1 pkt 9 - 10a Ustawy o VAT. Zwolnienia określone przepisami art. 43 ust. 1 pkt 10-10a Ustawy o VAT dotyczą nieruchomości zabudowanych budynkami lub budowlami, albo też części takich budynków lub budowli. Z kolei w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, z opodatkowania zwolnione są czynności polegające na dostawie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że dla Nieruchomości został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym Nieruchomość położona jest na obszarze przeznaczonym do zabudowy handlowej, należy uznać, że Nieruchomość spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT. Tym samym, do transakcji nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

W świetle powyższego, bez znaczenia pozostaje sposób opodatkowania nabycia Nieruchomości przez spółkę przejętą w 2010 roku skutkiem połączenia przez Spółkę 1, w szczególności bez znaczenia pozostaje fakt nabycia 4 z 7 działek wchodzących w skład Nieruchomości od osób fizycznych, jako transakcje niepodlegające podatkowi VAT, oraz nabycie 3 z 7 działek w ramach opodatkowanej VAT transakcji zamiany. Dla celów klasyfikacji VAT opisywanej transakcji nabycia Nieruchomości istotny jest fakt wydania dla Nieruchomości miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w świetle którego Nieruchomość może zostać przeznaczona do zabudowania. W rezultacie, planowana transakcja zbycia Nieruchomości powinna być rozumiana jako dostawa terenów budowlanych opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym, transakcja zbycia Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, Nieruchomość stanowi teren budowlany z uwagi na objęcie miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczenie w nim Nieruchomości pod zabudowę. Zatem w stosunku do planowanego zbycia Nieruchomości, nie będzie miało zastosowania zwolnienie wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

Powyższe rozumienie Wnioskodawców znajduje potwierdzenie również w szeregu w interpretacji indywidualnych prawa podatkowego wydanych w analogicznych stanach faktyczny, np.:

• w interpretacji z dnia 12 czerwca 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP4.4012.269.2019.2.KM: „Skoro dla zbywanej Nieruchomości istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określający przeznaczenie terenu pod zabudowę, Nieruchomość stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. (...) Skoro do omawianej transakcji zbycia Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie opodatkowana stawką podstawową podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. 23%”,
  

• w interpretacji z dnia 18 czerwca 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-3.4012.169.2019.1.RMA,
  

• w interpretacji z dnia 25 czerwca 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-2.4012.249.2019.2.KT,
  

• w interpretacji z dnia 25 czerwca 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-2.4012.246.2019.2.KT,
  

• w interpretacji z dnia 4 grudnia 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-2.4012.529.2019.3.IG: „Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dla niezabudowanej działki mającej być przedmiotem sprzedaży obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określający warunki zabudowy. Zatem działka, którą Zainteresowany niebędący stroną postępowania, zamierza sprzedać, będzie traktowana w myśl art. 2 pkt 33 ustawy jako teren budowlany, który nie będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT”.
  
  
  

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawców, transakcja zbycia Nieruchomości pomiędzy Wnioskodawcami będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako dostawa towarów w postaci terenów budowlanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie pytania 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ustanowione przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia podatku należnego
o podatek naliczony jest prawem podatnika wynikającym z fundamentalnej zasady neutralności podatku VAT. Oznacza to, że podatek VAT ma być dla podatnika podatkiem neutralnym, a wszelkie ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego muszą jednoznacznie wynikać z przepisów prawa.

Kluczowe znaczenie dla oceny spełnienia przesłanek prawa do odliczenia wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ma ustalenie związku pomiędzy nabytymi towarami a czynnościami opodatkowanymi. Wskazać należy, że przepisy ustawy o VAT nie precyzują ani charakteru ani też zakresu wspomnianego związku. Zatem, przyjąć należy, że związek ten może mieć zarówno charakter bezpośredni, jak i pośredni. Wskazać należy, że w pewnych przypadkach możliwe jest jednoznaczne wskazanie, że zakupione przez podatnika VAT towary lub usługi zostały wykorzystane do wykonania określonej (konkretnej) transakcji opodatkowanej. Możemy wówczas mówić o bezpośrednim związku nabytych towarów lub usług z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże, związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych może mieć również charakter pośredni, gdy zakupów tych nie można wprawdzie przyporządkować do określonych transakcji opodatkowanych, jednak służą one działalności gospodarczej podatnika, opodatkowanej podatkiem VAT. Istotne jest zatem, aby nabycie towarów i usług dokonane było w zakresie szeroko rozumianej działalności opodatkowanej podatnika VAT.

Podkreślić należy fakt, że w opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Spółka 2 nabędzie Nieruchomość z zamiarem dalszej sprzedaży, tj. nabędzie Nieruchomość z zamiarem wykorzystania do wykonania czynności opodatkowanej VAT w postaci dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym, wystąpi bezpośredni związek pomiędzy nabyciem Nieruchomości, a jej planowanym zbyciem, zatem zdaniem Wnioskodawców, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółka 2 będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (do odliczenia podatku naliczonego) wynikającą z faktury wystawionej przez Spółkę 1 z tytułu sprzedaży Nieruchomości.

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na względzie fakt, że sprzedaż Nieruchomości nie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, tym samym co do zasady powinna podlegać opodatkowaniu VAT stawką podstawową - sposób opodatkowania powinien zostać określony w odniesieniu do poszczególnych składników będących przedmiotem sprzedaży.

Z tej przyczyny, o ile taka sprzedaż zostanie opodatkowana VAT i udokumentowana fakturą VAT przez Spółkę 1, tj. nie będzie objęta zwolnieniem z VAT, po stronie Spółki 2 nie wystąpi ograniczenie w odliczeniu VAT wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT.

Przechodząc zaś do okresu, za który Spółka 2 powinna być uprawniona do odliczenia podatku naliczonego, w świetle art. 86 ust. 10 w zw. z ust. 10b pkt 1 Ustawy o VAT, dla transakcji krajowych prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych. Z kolei, w myśl art. 19a ust. 8 Ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem art. 19a ust. 5 pkt 4 Ustawy o VAT.

Wnioskując z treści powyżej przytoczonych przepisów, w przedmiotowym stanie faktycznym i opisie zdarzenia przyszłego, obowiązek podatkowy po stronie Spółki 1 z tytułu dostawy Nieruchomości na rzecz Spółki 2 powstanie w dacie zawarcia umowy sprzedaży, z wyjątkiem przypadku, gdyby rozliczenie między Wnioskodawcami miało uwzględniać zaliczkę, zadatek, lub płatności ratalne. Mając na uwadze, że rozliczenie umowy sprzedaży nastąpi poprzez zapłatę całości ceny, zdaniem Wnioskodawców, prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości przez Spółkę 1 powstanie po stronie Spółki 2 w rozliczeniu za miesiąc, w którym zawarta zostanie umowa sprzedaży i Spółka 2 otrzyma fakturę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Watpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia Nieruchomości przez Spółkę 1 na rzecz Spółki 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 1163) - zwanej dalej „ustawą o VAT” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, podano definicję pojęcia towary – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1
pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy o VAT – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jako akt prawa miejscowego, wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Spółka 1 oraz Spółka 2 są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Spółki powstały w celu nabywania nieruchomości i prowadzenia na nich inwestycji w obiekty służące prowadzeniu handlu detalicznego. W 2010 r. Spółka 1 jako spółka przejmująca połączyła się w trybie art. 492 § 1 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych z innymi spółkami z Grupy, do której należą Wnioskodawcy. Na skutek przejęcia Spółka 1 nabyła m.in. nieruchomości gruntowe. Spółka 1 jest właścicielem 7 niezabudowanych działek, które sąsiadują ze sobą (Nieruchomość). Na Nieruchomość składają się działki o numerach ewidencyjnych:…, …, …, …, …, …,…. Działki o numerach ewidencyjnych…, …, …, … zostały nabyte w 2009 roku od osób fizycznych przez spółkę przejmowaną, z którą w 2010 r. połączyła się Spółka 1. Nabycie nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży, w ramach której sprzedający - osoby fizyczne - oświadczyli, że z tytułu sprzedaży nie są podatnikami podatku od towarów i usług. W konsekwencji transakcja nabycia ww. działek składających się na Nieruchomość nie podlegała opodatkowaniu VAT. Pozostałe trzy z siedmiu działek, tj. działki o numerach ewidencyjnych…, …, … składających się na Nieruchomość zostały w 2009 r. nabyte od niepowiązanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy zamiany przez spółkę przejmowaną, z którą w 2010 r. połączyła się Spółka 1. Transakcja zamiany była opodatkowana podatkiem VAT. W 2019 roku dla przedmiotowej Nieruchomości został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym Nieruchomość została zakwalifikowana jako teren zabudowy handlowej. Spółka 1 planuje zbyć Nieruchomości na rzecz Spółki 2. Następnie, z uwagi na decyzję o zakończeniu działalności Spółki 1, zostanie ona poddana likwidacji. Spółka 2 zamierza nabyć nieruchomość celem dalszej sprzedaży. Spółka 2 przyjmuje, że dalsza sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana VAT stawką podstawową, zatem będzie istniał bezpośredni związek nabycia Nieruchomości

z wykonaniem czynności opodatkowanej. Rozliczenie za Nieruchomość opierać się będzie na zapłacie ceny w całości. Wnioskodawcy nie przewidują by warunki umowy sprzedaży miały uwzględniać przekazywanie zaliczki, zadatku lub płatności ratalnych. Działki ewidencyjne nr…, nr…, nr…, nr … oraz działki ewidencyjne nr…, nr…, nr … zostały nabyte przez poprzednika prawnego Zbywcy celem przyszłych inwestycji, w ramach opisanej powyżej, prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycje te nie zostały jednak na wskazanych działkach zrealizowane. Od dnia nabycia Nieruchomości skutkiem połączenia w 2010 roku, stan fizyczny wskazanych powyżej działek ewidencyjnych nie uległ zmianie poza ichbieżącym utrzymywaniem, tj. pozostały one niezabudowane. Skutkiem wejścia w życie ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zmianie uległ wyłącznie stan prawny nieruchomości - kwalifikacja Nieruchomości jako terenu zabudowy handlowej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że ww. Nieruchomość składająca się z 7 działek niezabudowanych jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym grunt ten stanowi teren zabudowy handlowej.

Majac na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że działki nr…, nr…, nr…, nr … oraz nr…, nr…, nr … spełniają definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, co wyklucza zastosowanie do ich sprzedaży zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W konsekwencji zbycie niezabudowanych ww. działek nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Należy nadmienić, że dla dostawy działek niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  
  

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy
o VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że działki nr…, nr…, nr … i nr … zostały nabyte od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku VAT i transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem nie wystąpił podatek od towarów i usług. Tym samym nie można uznać, że przy nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa ta nie była objęta tym podatkiem (nie jest zatem spełniony drugi z warunków określony w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT niezbędnych do zastosowania przedmiotowego zwolnienia). Natomiast pozostałe 3 działki, tj. nr …, nr …, nr … zostały nabyte na podstawie zamiany, która to transakcja została opodatkowana podatkiem VAT, zatem nie były one wykorzystywane wyłącznie do celów działalności zwolnionej. W związku z powyższymi okolicznościami dla dostawy wszystkich 7 ww. niezabudowanych działek gruntu nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Podsumowując, jak wskazano powyżej dostawa ww. działek, objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (zgodnie z którym stanowią tereny zabudowy handlowej) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji dostawa ww. działek będzie w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Zainteresowanych w zakresie postawionego pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Zainteresowanych dotyczą również rozstrzygnięcia kwestii, czy Spółka 2 będzie uprawniona do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego wynikającej z faktury wystawionz tytułu sprzedaży Nieruchomościw rozliczeniu za miesiąc, w którym dojdzie do przeniesienia własności działek i otrzymania faktury.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki,
tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzyma fakturę.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego we wspomnianym wyżej okresie rozliczeniowym, może dokonać takiego obniżenia w deklaracji podatkowej zasadniczo za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

W zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, podstawową zasadą zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT jest, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jak stanowi art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka 1 i Spółka 2 są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT. Spółka 2 nabędzie Nieruchomość z zamiarem dalszej sprzedaży, tj. nabędzie Nieruchomość z zamiarem wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak rozstrzygnięto wyżej dostawa Nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz pkt 2 ustawy o VAT, tym samym będzie podlegać w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku, zatem Spółka 2 będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez Spólkę 1 dokumentującej dostawę Nieruchomości, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w terminach wskazanych w art. 86 ust. 10 i ust. 10b w związku z rozliczeniem faktury dotyczącej tej transakcji.

Tym samym, należy zgodzić się ze stanowiskiem Zainteresowanych, zgodnie z którym prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości przez Spółkę 1 powstanie po stronie Spółki 2 w rozliczeniu za miesiąc, w którym zawarta zostanie umowa sprzedaży i Spółka 2 otrzyma fakturę, z wyjątkiem przypadku gdyby rozliczenie pomiędzy Spółką 1 a Spółką 2 miało uwzględniać zaliczkę, zadatek lub płatności ratalne.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku VAT dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być rozstrzygnięta tylko w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
  

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …, …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.