Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4011.32.2021.1.RK
z 5 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 marca 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box)
-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

16 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Od 27 września 2017 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…), której głównym przedmiotem jest działalność związana z tworzeniem i rozwojem oprogramowania komputerowego, zakwalifikowana według klasyfikacji PKD do grupy 62.01.Z. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną przez niego formą opodatkowania jest podatek liniowy.

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów o świadczenie usług z kontrahentami (dalej: „Kontrahent" lub „Spółka"), świadczy w Polsce usługi programistyczne. W szczególności od października 2018 r. Wnioskodawca na podstawie zawartej na czas nieokreślony umowy stałej współpracy ze spółką mającą siedzibę w Polsce, w (…), zajmującą się tworzeniem i rozwojem zaawansowanego oprogramowania dla wiodącej instytucji finansowej. Usługi świadczone są w trybie projektowym - Spółka angażuje Wnioskodawcę do pracy nad projektami dla swojego klienta i każdorazowo określa zakres zadań do wykonania przez Wnioskodawcę, tj. efekty do osiągnięcia w danym projekcie.

Nadto Wnioskodawca prowadzi też rozmowy z nowym kontrahentem (dalej: „Nowy Kontrahent"). Przedmiotem współpracy ma być stworzenie od podstaw nowej aplikacji webowej do likwidacji szkód komunikacyjnych.

Na podstawie prowadzonej współpracy z Kontrahentem zlecane są Wnioskodawcy czynności do realizacji. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować nad projektem z innymi podwykonawcami Kontrahenta lub osobami wskazanymi ze strony Kontrahenta. Wnioskodawca ponosi wobec osób trzecich odpowiedzialność za wyniki swojej pracy oraz za wyniki pracy swoich ewentualnych podwykonawców. Wnioskodawca, jako przedsiębiorca, ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach obecnie usług świadczonych na rzecz Spółki Wnioskodawca tworzy nowe lub ulepsza bądź rozwija istniejące programy komputerowego lub ich części. Takie efekty pracy Wnioskodawcy stanowią utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, tj. z późn. zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim”) i jako takie podlegają ochronie na podstawie przepisów tej ustawy. Zgodnie z umową, Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie utworów. Prawa te przechodzą na Spółkę z chwilą dostarczenia utworów przez Wnioskodawcę. W praktyce prawa autorskie przechodzą na Spółkę w momencie zapisania kodu lub jego fragmentu przez Wnioskodawcę na systemie kontroli wersji (…).

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje od Spółki wynagrodzenie. Jest ono płatne w cyklach miesięcznych, w terminie ustalonej liczby dni od wystawienia przez Wnioskodawcę faktury. Każdorazowo do faktury załączana jest szczegółowa specyfikacja prac wykonanych w danym miesiącu. Na jej podstawie możliwy jest podział kwot przychodów z danej faktury na konkretne prawo autorskie. Jedynym efektem świadczonych przez Wnioskodawcę usług są utwory - w postaci oprogramowania - chronione na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim. Jednocześnie, zgodnie z umową, powyższe wynagrodzenie wyczerpuje wszelkie roszczenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych. Tym samym całość otrzymywanego honorarium Wnioskodawcy przysługuje za przeniesienie praw autorskich do wytwarzanych lub rozwijanych programów komputerowych.

W ramach prowadzonej współpracy. Wnioskodawca pracuje nad szeregiem projektów, których celem jest wytworzenie, ulepszenie lub rozwój oprogramowania komputerowego.

W szczególności, prace programistyczne Wnioskodawcy polegają na:

• opracowaniu autorskich bibliotek i modułów, modyfikacji istniejących celem ulepszania jakości i wydajności aplikacji webowej;
  

• tworzeniu oprogramowania do systemu zarządzania kontentem;
  

• opracowaniu integracji usług zewnętrznych z wykorzystaniem innowacyjnych technologii;
  

• implementacji autorskiej aplikacji webowej do komunikacji z serwisami zewnętrznymi;
  

• tworzeniu oprogramowania internetowego oraz rozbudowaniu go o nowe moduły.
  
  
  

W ramach prowadzonych prac, Wnioskodawca wykorzystuje w szczególności następujące technologie: -język programowania (…),

• technologie (…),(…),(…),(…)
  

• biblioteki (…),(…),
  

• system kontroli wersji (…),
  

• narzędzia chmury (…)
  

• bazy danych (…)
  
  
  

Efektem prac realizowanych przez Wnioskodawcę są m.in.:

• opracowanie specyfikacji i implementacja danej aplikacji webowej,
  

• analiza kodu realizowanego przez pozostałych członków zespołu projektowego,
  

• opracowanie autorskiego modułu do obsługi kwestionariusza za pomoc bibliotek (…)oraz (…);
  

• implementacja integracji aplikacji z serwisem płatności kartą kredytową oraz poleceniami zapłaty;
  

• integracja systemu z referencyjnymi bazami danych do wyszukiwania adresów oraz miast francuskich oraz z systemem normalizującym adresy ((…));
  

• analiza i weryfikacja poprawności oraz estymacja czasu i złożoności/możliwości zmian dokonywanych w systemie;
  

• opracowanie i implementacja aplikacji (…) ((…)) do obsługi fakturowania oraz rozliczania płatności za szkody komunikacyjne;
  

• implementacja integracji z serwisami księgowymi w formatach JPK_VAT oraz JPK_V7M/K;
  

• implementacja modułów raportowania w autorskim systemie księgowym;
  

• implementacja i analiza zmian w platformie dla Cali Center do sprzedaży i obsługi ubezpieczeń komunikacyjnych i majątkowych;
  

• dokumentowanie zmian w postaci webowej dokumentacji na platformie (…).
  
  
  

Efekt prac Wnioskodawcy jest każdorazowo uzewnętrzniany w postaci kodu napisanego w danym języku programowania (w szczególności (…)).

Zrealizowanie danego projektu wymaga od Wnioskodawcy każdorazowo twórczego, rozwojowego i systematycznego działania. W tym zakresie, Wnioskodawca zdobywa i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę (np. z zakresu narzędzi informatycznych i programowania) oraz umiejętności programistyczne do tworzenia nowych zastosowań. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru prac rutynowych, jako że każdy projekt prowadzi do powstania nowatorskich dzieł, przynajmniej w skali działalności Wnioskodawcy, czyli nowych programów komputerowych zapisanych w postaci kodów programistycznych. W ramach każdego projektu opracowywane są nowe lub ulepszone produkty informatyczne, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub też na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Prace nad danym projektem prowadzone są w sposób uporządkowany, według przyjętego planu i strategii. Rozpoczynają się od wyznaczenia celu oraz rozpisania prac na poszczególne etapy. Następnie Wnioskodawca analizuje dostępne zasoby, których fundament stanowi posiadana wiedza ekspercka w zakresie programowania. Końcowo ustalany jest harmonogram pod dany projekt. W toku prowadzonych prac Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności programistyczne i poszerza wiedzę w danej dziedzinie. Prace prowadzone są do momentu osiągnięcia zakładanego celu projektu (np. stworzenia nowej funkcjonalności o zakładanych parametrach) lub do momentu stwierdzenia, że osiągnięcie oczekiwanych funkcji jest niemożliwe technologicznie (w takim przypadku prace mogą być zakończone lub Wnioskodawca ze Spółką ustala nowy, zmodyfikowany cel projektu, uwzględniający wnioski z dotychczasowych prac Wnioskodawcy).

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, tj. programy komputerowe, tworzone i ulepszane lub rozwijane w wyniku realizacji zobowiązań podjętych na mocy zawartej umowy, powstają wyłącznie w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (dalej również: „B+R”), spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zarówno tworzy nowe, jak i ulepsza lub rozwija istniejące oprogramowanie. Celem działań w zakresie ulepszania i rozwoju istniejącego oprogramowania jest poprawa jego użyteczności albo funkcjonalności. Działania takie ulepszają/rozwijają działanie istniejących programów, np. poprzez dodanie w nich zupełnie nowych funkcjonalności, które do tej pory w nich - a przez to również w działalności podmiotu korzystającego z danego programu - nie istniały.

Oprogramowanie, które Wnioskodawca ulepsza lub rozwija, może być zarówno rezultatem jego własnej wcześniejszej pracy twórczej, jak też może być oprogramowaniem autorstwa innych osób. W obu przypadkach Wnioskodawcy nie przysługują prawa do rozwijanego oprogramowania - nie posiada licencji na programy stworzone przez innych autorów, a prawo do programów stworzonych uprzednio przez siebie już wcześniej przekazał Spółce.

Jednocześnie, w wyniku ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowy, odrębny od tego oprogramowania utwór, który również podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem odrębnego prawa autorskiego do tego utworu. W efekcie, w wyniku ulepszania czy rozwoju oprogramowania powstaje po stronie Wnioskodawcy nowe, odrębne prawo autorskie do programu komputerowego, które zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT może stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej na cele ulgi IP BOX. Prawo to jest następnie przenoszone na Spółkę, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, jak wskazano powyżej.

A zatem, Wnioskodawcy nie przysługują i nie będą przysługiwały prawa do istniejącego, ulepszanego programu w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Będą mu natomiast (chwilowo) przysługiwały autorskie prawa majątkowe do modyfikacji, tj. części składowych oprogramowania (rozwiązań programistycznych zapisanych kodem w danym języku programowania), stworzonych w wyniku działalności B+R Wnioskodawcy, mających na celu ulepszenie tego oprogramowania - tylko do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta.

Wszystkie utwory - zarówno w ramach tworzenia nowego, jak i ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania - zostały wytworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w przedstawiony sposób oprogramowania. Wnioskodawca osiąga zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej również: „kwalifikowane IP”). Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. przepisy podatkowe w zakresie ulgi IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. W konsekwencji, Wnioskodawca chciałby w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z obecnym Kontrahentem w 2020 r. z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca kontynuuje współpracę z Kontrahentem w 2021 r. i zamierza ją kontynuować na takich samych warunkach w latach kolejnych. W szczególności Wnioskodawca zamierza uzyskiwać dochody w takich samych okolicznościach faktycznych jak w 2020 r. i na takich samych zasadach.

Nadto Wnioskodawca zamierza nawiązać współpracę z Nowym Kontrahentem i zamierza uzyskiwać dochody na takich samych zasadach jak z obecnym Kontrahentem.

Dlatego też chciałby w następnych latach również rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca prowadzi uproszczoną księgę podatkową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2019 r. poz. 2544).

Ponadto, Wnioskodawca posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala również na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo oraz określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto ewidencja pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów działalności B+R Wnioskodawcy, obejmując wydatki od początku realizacji takiej działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję na bieżąco od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od stycznia 2020 r. Ewidencja obejmuje jednocześnie okres od początku działalności B+R, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Jeśli chodzi o sposób rozpoznawania kwalifikowanych IP oraz określania związanego z nimi dochodu, to Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że - jak już wspomniano we wcześniejszej części wniosku - Kontrahent angażuje Wnioskodawcę do realizacji konkretnych zadań na projektach dla swoich klientów. Projekty takie obejmują utworzenie danego programu komputerowego (np. kompleksowej platformy, za pośrednictwem której klient Spółki będzie oferował swoje produkty czy usługi) lub rozwinięcie/ulepszenie istniejącego programu. Co za tym idzie, projekt zazwyczaj podzielony jest na kilka lub wiele elementów składowych. Przykładowo, budowa platformy internetowej może obejmować takie zadania jak np. budowa prototypu aplikacji webowej do komunikacji z zewnętrznym API, budowa modułu o zadanych przez klienta parametrach (np. modułu integracyjnego do pracy z zewnętrznym systemem, autorskiego moduł do pracy z systemem płatności, dostarczanym przez zewnętrzne API, moduł logowania i rejestracji zintegrowany z portalami społecznościowymi, etc.), budowa autorskiej biblioteki do autoryzacji i uwierzytelniania aplikacji webowej za pomocą unikalnych tokenów itd.

Indywidualny charakter każdego projektu ma bezpośrednie przełożenie na to, jak Wnioskodawca rozpoznaje w ewidencji kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Przykładowo, jeśli dany projekt zakłada budowę aplikacji sprzedażowej, modułu do wyświetlaniem zawartości pomocy dla użytkownika lub integracja z podmiotami zewnętrznymi, to Wnioskodawca traktuje każde z tych rozwiązań jako odrębny utwór chroniony prawem autorskim do programu komputerowego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. W efekcie, Wnioskodawca rozpoznaje je w ewidencji jako trzy odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Następnie, Wnioskodawca przypisuje do każdego z wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej odpowiadające mu przychody i koszty uzyskania przychodu. Ponieważ w ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na Spółkę, Wnioskodawca rozpoznaje przychód dotyczący każdego kwalifikowanego IP jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. autorskiego prawa do programu komputerowego – w tym przypadku utworu będącego rozwiązaniem zapisanym kodem w języku programowania (…)), to całość przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu za dany miesiąc zostanie przyporządkowana do tego kwalifikowanego prawa. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia więcej niż jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągnięte przychody oraz poniesione w danym miesiącu koszty zostają przyporządkowane do każdego kwalifikowanego prawa według proporcji określonej na podstawie czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na prace B+R zmierzające do wytworzenia danego utworu chronionego prawem autorskim.

Po odjęciu kosztów od przychodów Wnioskodawca określa dochód (stratę) przypadający na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Następnie Wnioskodawca wylicza wskaźnik nexus w odniesieniu do każdego tak określonego dochodu (straty) przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Do wyliczenia każdego wskaźnika Wnioskodawca uwzględnia koszty działalności B+R związanej z wytworzeniem danego kwalifikowanego IP poniesione narastająco w każdym miesiącu prac. Wnioskodawca ponosi koszty na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność B+R związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, natomiast nie ponosi kosztów w ramach prowadzonej działalności kosztów, o których mowa w b, c i d w treści przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. 

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w danym miesiącu są przyporządkowywane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia więcej niż jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, konieczna jest alokacja kosztów tej działalności do więcej niż jednego kwalifikowanego IP, koszty te zostają przyporządkowane do każdego kwalifikowanego prawa według proporcji określonej na podstawie czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na prace B+R zmierzające do wytworzenia danego utworu chronionego prawem autorskim i następnie uwzględnione w kalkulacji wskaźnika dla tego kwalifikowanego IP.

W kolejnym kroku Wnioskodawca mnoży wcześniej określony dochód dotyczący każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez wyliczony, właściwy dla tego prawa wskaźnik nexus, i w ten sposób Wnioskodawca określa wartość kwalifikowanego dochodu (straty), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W przypadku gdy wartość wskaźnika nexus przekracza 1, Wnioskodawca przyjmuje wartość 1.

W ostatnim etapie Wnioskodawca sumuje tak wyliczony kwalifikowany dochód z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W stosunku do sumy kwalifikowanych dochodów Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę opodatkowania.

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, Podatnik powziął wątpliwość co do prawidłowości dokonanych założeń dotyczących skorzystania z preferencyjnego 5% opodatkowania dla dochodów z kwalifikowanych praw w ramach regulacji zawartych w art. 30ca i 30cb ustawy o PIT (tzw. IP Box). W związku z tym, Wnioskodawca zamierza potwierdzić możliwość zastosowania IP Box w ramach interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego, ulepszanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (dalej również: kwalifikowanym IP) jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z powyższą definicją, działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Z definicji działalności badawczo-rozwojowej wynika, że musi ona być podejmowana w sposób systematyczny. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Ostatni z warunków określonych w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wskazuje, iż taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, „dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu”.

Ponadto, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia odrębnej ewidencji, w której powinni:

1. „wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3 (...)”.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Z kolei art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, przez co w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń, rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników (D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015). Podkreśla się przy tym, że pojęcie „komputer” nie ogranicza się do PC, lecz odnosi się do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nośnik pozostaje bowiem bez znaczenia, istotą programu komputerowego jest jego źródło, czyli kod oraz funkcjonalność. Również Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. (Objaśnienia podatkowe dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX) wskazuje, że „pojęcie »program komputerowy« nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs”.

W świetle powyższych rozważań należy zauważyć, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wytwarza produkt informatyczny, tj. kod zapisany w języku (…), co wpisuje się w definicję programu komputerowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wszystkie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe spełniają przesłanki ochrony prawnoautorskiej, tzn. stanowią przejaw działalności twórczej, mają indywidualny charakter i są ustalone i uzewnętrznione w formie kodu źródłowego.

Co istotne, zgodnie z ustawą o prawie autorskim, dla przyznania ochrony prawnoautorskiej nie jest konieczne, aby program komputerowy miał postać ukończoną. Zgodnie bowiem z art. 1 tejże ustawy, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3), a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4). Ochronie może zatem podlegać dowolnie krótki fragment programu komputerowego, o ile tylko sam w sobie (a więc oceniany w oderwaniu od reszty programu) odznacza się twórczością.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących IP Box, zgodnie z przywołaną powyżej definicją działalności badawczo-rozwojowej (zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT), są trzy główne kryteria działalności, które muszą zostać spełnione łącznie, aby uznać daną aktywność za działalność badawczo- rozwojową. Zalicza się do nich:

1. twórczość,
2. systematyczność oraz
3. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, zgodnie z tą definicją, jednym z rodzajów działalności B+R są prace rozwojowe. Jak stanowi art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe powinny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85). W myśl tego przepisu prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podejmowana przez Wnioskodawcę aktywność w celu realizacji zleconych projektów spełnia wszystkie powyższe przesłanki. Po pierwsze, oprogramowanie komputerowe powstaje w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę działań o charakterze twórczym. Stworzony kod jest rezultatem pracy intelektualnej i inwencji autora i stanowi oryginalny wytwór tej pracy, ponieważ cały proces twórczy, począwszy od zaprojektowania rozwiązania odpowiadającego wymaganiom klientów Spółki, leży po stronie Wnioskodawcy. Ponadto, prace Wnioskodawcy w ramach danego projektu każdorazowo przyczyniają się do powstania nowych i unikatowych na skalę jego działalności rozwiązań, uzewnętrznionych w postaci kodów źródłowych. Po drugie, przy realizacji każdego projektu powierzonego na mocy umowy z Kontrahentem Wnioskodawca bazuje na eksperckiej wiedzy i specjalistycznych umiejętnościach w zakresie programowania, logiki, narzędzi informatycznych, a dodatkowo te zasoby intelektualne są stale rozwijane i poszerzane o nową wiedzę i umiejętności, np. w zakresie języków czy narzędzi programowania. Przy ich wykorzystaniu Wnioskodawca kreuje unikatowe, spersonalizowane zastosowania, np. nowe funkcjonalności aplikacji, tworzone specjalnie na indywidualne potrzeby klientów Spółki. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem komputerowym mają systematyczny charakter, nie są to działania incydentalne, jednorazowe. Odbywają się w zaplanowanych cyklach i są prowadzone w sposób zorganizowany, według ustalonego harmonogramu, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W jej wyniku powstają utwory (programy komputerowe) chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim, a Wnioskodawca jest właścicielem praw autorskich do tych utworów. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności B+R, to należy uznać, że dochody uzyskane z tego tytułu stanowią dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. 

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że jest uprawniony do zastosowania 5% stawki opodatkowania dla dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania komputerowego. Jednocześnie, jako że otrzymywane wynagrodzenie na podstawie umowy o współpracę zawartej z kontrahentem dotyczy w całości przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego, Wnioskodawca wskazuje, że całość wynagrodzenia stanowi dochód, o którym mowa powyżej i podlega opodatkowaniu stawką 5% PIT.

Dodatkowo, warunkiem formalnym skorzystania z preferencji IP Box jest prowadzenie szczegółowej ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. W tym zakresie, Wnioskodawca posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną 5%, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Jak wskazał Wnioskodawca, taka ewidencja jest prowadzona od początku prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności (badawczo-rozwojowej i gospodarczej jako takiej), tj. od stycznia 2020 r.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 oraz ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a w konsekwencji jest uprawniony do zastosowania 5% stawki opodatkowania wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania komputerowego w ramach współpracy realizowanej z Kontrahentem.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska, iż jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do łącznych kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do tworzonego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania komputerowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 poz. 1426 ze zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

1. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
3. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Podatnik może również rozwijać lub ulepszać w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej „cudze IP”, np. program komputerowy. Jeżeli w wyniku efektów ww. prac, powstaną nowe prawa własności intelektualnej, przysługujące temu podatnikowi, który rozwinął lub ulepszył „cudze IP” oraz podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnicy są wówczas również uprawnieni do zastosowania preferencyjnej stawki w wys. 5% podatku od osiągniętego dochodu.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Należy podkreślić, że stosowanie omawianej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowiącej działalność badawczo-rozwojową, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie ma charakter twórczy;
3. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowania ma charakter systematyczny, rozwojowy i twórczy zmierzający do zwiększenia i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
4. Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowania (utwory) podlegające ochronie wynikającej z art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych;
5. Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego;
6. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde ww. prawo zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy w tym miejscu wskazać, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód w 2020 r. i uzyskiwany w latach kolejnych (na tych samych warunkach) z tytułu odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego i rozwijanego w ramach umowy z Kontrahentem kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku do osiągniętego dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.