2021.07.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDWB.4011.138.2021.2.HK
z 23 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP – 8 czerwca 2021 r.), uzupełnionym 19 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 12 lipca 2021 r. Znak: 0111-KDWB.4011.138.2021.1.HK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 19 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozarolniczą działalność gospodarczą rozpoczął 1 lutego 2019 r. i od 1 lutego 2019 r. jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym.

Dochody objęte pytaniem, do których może mieć zastosowanie specyficzne opodatkowanie IP-BOX w oparciu o przepis art. 30ca UPDOF, Wnioskodawca osiąga od 1 lutego 2019 r. Podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy to 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem (PKD). Działalność ta polega na dostarczaniu oprogramowania komputerowego zleceniodawcy w postaci:

zautomatyzowanych rozwiązań problemów biznesowych klientów zleceniodawcy, np.: udział w zespołowej pracy o charakterze twórczym, mającej na celu zoptymalizowanie lub usprawnienie procesów biznesowych u odbiorcy tej pracy,
opracowywaniu możliwych rozwiązań problemów biznesowych klientów zleceniodawcy, np.: Opracowywanie dokumentacji oraz wytycznych co do prac niezbędnych do zoptymalizowania bądź usprawnienia czynności, które klient zleceniodawcy podejmuje w celach zarobkowych.

Poza tym Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności.

Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym zgodnie z UPDOF, nie korzysta z ryczałtowych form opodatkowania podatkiem dochodowym. Jego formą księgowości jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, zleceniobiorców lub wykonawców i nie współpracuje z podwykonawcami prowadzącymi niezależną działalność gospodarczą.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w związku z tym jest objęte ochroną prawną. Niektóre programy komputerowe Wnioskodawca tworzy zupełnie sam, ale czasem system komputerowy jest efektem pracy grupy programistów. Zazwyczaj grupa programistów tworzy konkretną funkcję realizowaną przez odrębny kod/moduł/procedurę, programiści tworzą indywidualnie. Niemniej jednak w wyniku pracy zespołowej powstaje produkt, który jest efektem pracy wielu osób. Jest to najczęściej bardzo złożony system, na który składa się wiele elementów, które są nazywane umownie modułami. Do każdego modułu ma prawa autorskie jego twórca. Zatem złożony system oprogramowania komputerowego składający się z wielu elementów ma wielu współtwórców, lecz konkretne moduły są dziełami pojedynczych programistów, z których każdemu przysługują prawa autorskie do stworzonego przez siebie modułu. Niemniej jednak, tworzenie oprogramowania to samodzielna praca Wnioskodawcy. Wytwarzanie oprogramowania samo w sobie jest w głównej mierze efektem samodzielnej pracy, choć efekty tej pracy są zwykle częścią pracy zespołowej. Jednak usługa programistyczna w zakresie, który jest przedmiotem danego zlecenia, jest wykonywana samodzielnie. W takim przypadku każdy programista ma swój wydzielony zakres projektu. Także w przypadku współpracy z innymi programistami opracowywane przez Wnioskodawcę samodzielnie procedury i funkcje stanowią odrębne autonomiczne oprogramowanie także objęte ochroną prawną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, wybór algorytmu i konkretnego sposobu programistycznego rozwiązania problemu jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Oprogramowanie tworzone jest dla konkretnego zastosowania z uwzględnieniem indywidualnych wymagań klienta w oparciu o posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzę i doświadczenie oraz z wykorzystaniem własnej inwencji twórczej. Wykonywana praca programistyczna połączona jest z analizą problemu i zaprojektowaniem algorytmów i procedur znajdujących swój wyraz w formie programu – kodu zrozumiałego dla komputerów. W związku z tym tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w związku z tym jest objęte ochroną prawną na podstawie art. 74 tej ustawy. Zatem Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu przepisów art. 30ca ust 2 pkt 8 UPDOF.

Proces opracowywania (tworzenia) oprogramowania polega na:

Analizie potrzeb klienta, aby zrozumieć jakie problemy ma rozwiązać oprogramowanie, które ma zostać stworzone na jego potrzeby.
Opracowanie planu/projektu oprogramowania.
Twórcza praca w zespole polegająca na wytworzeniu oprogramowania.

Zamawiającym jest podmiot gospodarczy, który jest integratorem, który następnie sprzedaje oprogramowanie klientom finalnym. Zgodnie z zapisami umowy zawartej z zamawiającym Wnioskodawca przenosi na niego za wynagrodzeniem całość praw majątkowych do stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. A zatem uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności; tym odrębnym przepisem jest art. 74 ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca osiąga zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF.

Wnioskodawca nie uzyskuje dochodu:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Przekazanie oprogramowania zamawiającemu odbywa się w formie cyklicznych spotkań, na których przestawia się efekty pracy w postaci działającego oprogramowania w warunkach ustalonych przez obydwie strony. Ostateczną formą odbioru wykonanych prac jest protokół odbioru wykonanych prac.

Działalność Wnioskodawcy polega także na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania.

Rozwój oprogramowania ma na celu poprawę jego użyteczności, funkcji lub efektywności działania. W procesie rozwijania i ulepszania powstają nowe kody będące utworami w rozumieniu prawa autorskiego, podlegającymi ochronie prawnej. Prace ulepszeniowe nie mają charakteru rutynowych zmian. Rozwijanie oprogramowania to także przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wraz z przekazaniem oprogramowania mającego charakter ulepszeń Wnioskodawca także przenosi na zamawiającego autorskie prawa majątkowe, za co Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, a zatem w tym przypadku również uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym przypadku:

Właścicielem ulepszanego oprogramowania jest klient zleceniodawcy lub bezpośrednio zleceniodawca Wnioskodawcy.
Podstawą prawną (licencją) do ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania są uzgodnienia ze zleceniodawcą.
W procesie rozwijania i ulepszania powstają nowe kody/procedury będące utworami w rozumieniu prawa autorskiego.
Umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu praw autorskich do ulepszeń/modyfikacji oprogramowania.
Przekazanie ulepszonego oprogramowania zamawiającemu polega na udostępnieniu wykonanego oprogramowania w warunkach zależnych od zastosowanej technologii (zwykle za pośrednictwem Internetu).
Prace ulepszeniowe nigdy nie mają charakteru rutynowych, ponieważ zawsze obejmują współpracę z klientem dotyczą specyficznych problemów w danej dziedzinie.

Miejsce i czas wykonywania przez Wnioskodawcę oprogramowania jest dowolne, zamawiający nie określił żadnych wymagań w tym zakresie. W toku realizacji prac objętych zleceniem zamawiający gwarantuje Wnioskodawcy całkowitą swobodę działań, wyboru środków i organizacji pracy. Nadzór zamawiającego nad wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami polega na sprawdzeniu poprawności stworzonej aplikacji w stosunku do wymagań poprzez testowanie. Zamawiający nie sprawuje kierownictwa w rozumieniu art. 22 Kodeksu pracy. Kierownictwo i nadzór zamawiającego nad wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami polega na porównywaniu efektów pracy do założonego planu. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za czynności wynikające z umowy przed zamawiającym w zakresie opracowania, wykonania i dostarczenia oprogramowania wraz z dokumentacją oraz udowodnienia poprawności działania wytworzonego oprogramowania. Ponadto Wnioskodawca ponosi ryzyko i odpowiedzialność z racji wykonywania działalności gospodarczej, które ponosi, zgodnie z prawem cywilnym, każdy przedsiębiorca.

Wnioskodawca stosuje nowoczesne narzędzia i technologie do tworzenia oprogramowania, w tym języki programowania, a w szczególności technologie związane z (...) Wnioskodawca ma wykształcenie średnie techniczne i legitymuje się tytułem: „Technik elektronik”. Wnioskodawca bierze udział w różnych formach kształcenia i doskonalenia zawodowego. Zdobywa wiedzę we własnym zakresie, korzystając z zagranicznych serwisów. Korzysta z bogatej literatury fachowej z jego dziedziny. Swoją regularnie wzbogacaną wiedzę Wnioskodawca wykorzystuje do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzone oprogramowanie jest nowatorskie i unikalne w stosunku do stosowanych dotychczas rozwiązań. Zwykle oznacza to zastąpienie nieefektywnego rozwiązania u klienta innym, zaprojektowanym pod konkretne potrzeby lub zaprojektowanie i wykonanie nowego programu akomodującego pewną wiedzę, która pozwoli na wykonywanie pracy zarobkowej w sposób przynoszący wymierne korzyści finansowe dzięki nowoczesnym technologiom.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tzw. wskaźnik nexus obliczany jest dokładnie w sposób określony w przepisie art. 30ca ust. 4 UPDOF, czyli wg wzoru, alokując poszczególne koszty, przy uwzględnieniu przepisu art. 30ca ust. 5 do poszczególnych kategorii, biorąc pod uwagę koszty faktycznie poniesione na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę charakter działalności Wnioskodawcy, zwykle będą to koszty przypisane do pkt a).

W ramach działalności Wnioskodawcy nie są prowadzone są badania naukowe. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Wnioskodawca nie mam statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Od początku działalności zaprowadzona została odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja. Prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Przy tej okazji Wnioskodawca stwierdził, że przepisy art. 30cb nie zawierają wymogu prowadzenia ewidencji na bieżąco, co zostało potwierdzone wyrokami sądów administracyjnych – np. WSA we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 170/20), WSA w Gorzowie Wielkopolskim (sygn. akt I SA/Go 115/20).

Na zakończenie Wnioskodawca dodał, że pojęcia „programu komputerowego” oraz „autorskie prawo do programu komputerowego” nie mają precyzyjnej definicji i należy je rozumieć szeroko, co słusznie zauważono w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących omawianego zagadnienia.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, rozwija oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie wytwarzania, rozwijania programów komputerowych jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach zespołu danego Kontrahenta w celu wytworzenia opisanego oprogramowania dla jego klientów, które jest oferowane w działalności Kontrahenta – Wnioskodawca wykonuje zadania w ramach swojej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za daną moduł/fragment, który w połączeniu z modułami/fragmentami wytworzonymi przez pozostałych pracujących w zespole programistów powoduje powstanie takiego systemu. Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do modułu/fragmentu, który powstał w efekcie jego pracy twórczej.

W procesie rozwijania i ulepszania powstają nowe kody będące utworami w rozumieniu prawa autorskiego, podlegającymi ochronie prawnej, co jednoznacznie oznacza, że w wyniku ulepszenia, rozwijania oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw jest prowadzona na bieżąco.

Opis stanu faktycznego odnosi się do stanu „zastanego", począwszy od rozpoczęcia działalności gospodarczej, czyli od 1 lutego 2019 r., a zatem Wnioskodawca zamierza zastosować specyficzne rozwiązanie IP-BOX w odniesieniu do lat podatkowych 2019, 2020, 2021.

Ponadto, przy niezmienionym stanie faktycznym i prawnym, zamierza skorzystać z tego rozwiązania także w latach przyszłych, począwszy od 2022.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku):

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w branży „Działalność związana z oprogramowaniem” w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego, a zatem – w rozumieniu Wnioskodawcy – prowadzona w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w ramach której powstają prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego objętego ochroną prawną, które następnie Wnioskodawca sprzedaje za wynagrodzeniem, spełnia przesłanki do zastosowania w latach 2019-2021 rozwiązania przewidzianego w art. 30ca i 30cb UPDOF zwanego IP-BOX, polegającego na opodatkowaniu stawką 5%?
Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w branży „Działalność związana z oprogramowaniem” w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego, który jest identyczny ze zdarzeniem przyszłym, a zatem – w rozumieniu Wnioskodawcy – prowadzona w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w ramach której powstają prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego objętego ochroną prawną, które następnie Wnioskodawca będzie sprzedawał za wynagrodzeniem, przy założeniu niezmienności stanu prawnego i faktycznego, spełnia przesłanki do zastosowania w latach 2022 i następnych rozwiązania przewidzianego w art. 30ca i 30cb UPDOF zwanego IP-BOX, polegającego na opodatkowaniu stawką 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w branży „Działalność związana z oprogramowaniem” w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego, a zatem – w rozumieniu Wnioskodawcy – prowadzona w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w ramach której powstają prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego objętego ochroną prawną, które następnie Wnioskodawca sprzedaje za wynagrodzeniem, spełnia przesłanki do zastosowania w latach 2019-2021 rozwiązania przewidzianego w art. 30ca i 30cb UPDOF zwanego IP-BOX, polegającego na opodatkowaniu stawką 5%.

Ad. 2

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w branży „Działalność związana z oprogramowaniem” w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego, który jest identyczny ze zdarzeniem przyszłym, a zatem – w rozumieniu Wnioskodawcy – prowadzona w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w ramach której powstają prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego objętego ochroną prawną, które następnie Wnioskodawca będzie sprzedawał za wynagrodzeniem, przy założeniu niezmienności stanu prawnego i faktycznego, spełnia przesłanki do zastosowania w latach 2022 i następnych rozwiązania przewidzianego w art. 30ca i 30cb UPDOF zwanego IP-BOX, polegającego na opodatkowaniu stawką 5%.

UZASADNIENIE

UPDOF w przepisie art. 30ca formułuje wymagania niezbędne do zastosowania uprzywilejowanego opodatkowania stawką 5% dochodów z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. IP-Box), a mianowicie:

Art. 30ca.

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony prze

z podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto przepis art. 30cb zawiera dodatkowy wymóg prowadzenia ewidencji. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując powyższy przepis art. 30cb stwierdzić należy, że nie wymaga on, aby wspomniana ewidencja prowadzona była na bieżąco.

Z zacytowanych przepisów wynika, że UPDOF zawiera następujące warunki do zastosowania rozwiązania IP-Box:

prowadzenie działalności gospodarczej,
prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej,
tworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
objęcie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ochroną prawną,
uzyskanie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienionego enumeratywnie w art. 30ca ust. 2) w jednej z form wymienionych w art. 30ca ust. 7,
prowadzenie odpowiedniej ewidencji w sposób określony w art. 30cb.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniższe uzasadnienie wykaże, że Wnioskodawca spełnia każdy z wymogów wymienionych przez niego w pkt a)-f).

Ad. a)

Jak opisano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i wszystkie opisane działania prowadzone są w ramach tej działalności, a zatem warunek wymieniony w pkt a) jest bez wątpienia spełniony.

Ad. b)

Aby rozstrzygnąć, czy działalność Wnioskodawcy spełnia warunki do określenia jej jako działalność badawczo-rozwojową (B+R), należy odnieść się do definicji tej działalności.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 UPDOF i obejmuje działalność badawczą lub rozwojową, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei, prace rozwojowe winny być na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 UPDOF rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe są zatem działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy.

Oprogramowanie tworzone stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy Wnioskodawcy. Ponadto, prace wykonywane obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia nowych funkcji dla istniejących aplikacji, przy wykorzystaniu wiedzy m.in. z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W większości, prace programistyczne skutkują powstaniem rozwiązań innowacyjnych i nowatorskich, niejednokrotnie o unikalnym charakterze. Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) oraz poprzedzone są testami projektowanych rozwiązań. Wykaz czynności, które m.in. Wnioskodawca realizuje w toku swojej działalności programistycznej zostały zamieszczone w opisie stanu faktycznego.

Przesłanki przemawiające za tym, że jego działalność programistyczna ma charakter B+R zostały wyczerpująco przedstawione (...), przy uwzględnieniu całokształtu wynikającego z przestawionego stanu faktycznego.

Wnioskodawca spełnia także wymóg nabywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, co zostało zilustrowane w opisie stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, z opisanego wyżej uzasadnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rozwojową. Wprawdzie nie prowadzi działalności badawczej lub naukowej, lecz prowadzi działalność rozwojową, a to jest wystarczającą przesłanką do ogólnego stwierdzenia, że prowadzi działalność B+R. Definicja działalności B+R, która obejmuje działalność badawczą lub rozwojową zawiera spójnik „lub”, co oznacza, że prowadząc działalność wyłącznie rozwojową, tym samym Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że Wnioskodawca wytwarza oraz rozwijam i ulepszam oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Spełnia w związku z tym wymagania sformułowane w art. 30ca ust. 2 UPDOF. A zatem Wnioskodawca – w swej ocenie – wykazał, że spełnia warunek wynikający z przepisów i opisany przez niego w pkt b) niniejszego uzasadnienia.

Ad. c)

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w przypadku Wnioskodawcy, co opisał w opisie stanu faktycznego, są programy komputerowe, które Wnioskodawca tworzy i ulepsza lub rozwija. Programy te wymienione zostały w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 UPDOF, a zatem należą do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca spełnia zatem warunek wynikający z przepisów i opisany przez niego w pkt c) niniejszego uzasadnienia.

Ad. d)

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jako przejaw samodzielnej działalności twórczej objęte jest ochroną prawną na podstawie przepisu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem wymóg podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, zapisany w art. 30ca ust. 2 UPDOF został spełniony.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia zatem warunek wynikający z przepisów i opisany przez niego w pkt d) niniejszego uzasadnienia.

Ad. e)

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co opisał w opisie stanu faktycznego, a zatem osiąga dochody, o których mowa w przepisie art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF. Nie osiąga wprawdzie dochodów określonych w pkt 1, 2-4 tego przepisu, lecz sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest wystraczająca do spełnienia warunku wymienionego w pkt e) uzasadnienia.

Ad. f)

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa jest w przepisie art. 30cb UPDOF, zatem wymóg prowadzenia ewidencji – wymieniony przez Wnioskodawcę w pkt f) jest też spełniony, co Wnioskodawca zaznaczył w opisie stanu faktycznego. Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że – w jego opinii – przepisy UPDOF nie wymagają prowadzenia tej ewidencji na bieżąco. Jest to potwierdzone utarta linią orzeczniczą – wybrane sygnatury wyroków sądów administracyjnych Wnioskodawca zamieścił w opisie stanu fatycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że Wnioskodawca wytwarza oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Analiza wymienionych powyżej warunków, zdaniem Wnioskodawcy, wskazuje na to, że są one wszystkie spełnione, a zatem prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania rozwiązania przewidzianego w art. 30ca UPDOF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, dalej: „updof”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 updof, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 updof, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 updof).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 updof).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 11 updof, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.

Ponadto, podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 updof, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych,
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 updof).

Według art. 30cb ust. 3 updof, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik ma możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego uregulowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX.

OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 updof).

Dodać również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu sprawy, należy wskazać, że skoro:

Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę (również na skutek rozwinięcia lub ulepszenia istniejącego oprogramowania) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania,
Wnioskodawca prowadzi od 1 lutego 2019 r. na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu przypadającego na każde prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, z którego dochody Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką

to należy stwierdzić, że dochody Wnioskodawcy uzyskiwane w związku ze świadczeniem opisanych we wniosku usług, w takim zakresie, w jakim stanowią dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogą zostać opodatkowane z zastosowaniem 5% stawki podatku.

Dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego i rozwijanego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostanie wytworzony w ramach działalności badawczo-rozwojowej podatnika kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% uzyskanych od 1 lutego 2019 r., w 2020 r., w 2021 r. i w latach następnych (przy założeniu, że sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się).

W tym miejscu należy zauważyć, że z literalnego brzmienia art. 30cb ustawy o PIT wynika, że możliwość skorzystania z ulgi IP Box przez podatnika prowadzącego podatkową księgę przychodów i rozchodów jest uzależniona od tego czy prowadzi on odrębną ewidencję, zawierającą informacje, o których mowa w art. 30cb ust. 1. Konsekwencją braku odpowiedniej ewidencji jest niemożność skorzystania z ulgi IP Box i opodatkowanie dochodów z kwalifikowanego IP według standardowych stawek podatkowych. Zatem podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów w celu skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji „na bieżąco” w sposób umożliwiający bieżące monitorowanie i śledzenie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, okoliczność ta stanowiła element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a,
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin