Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.66.2021.6.IS
z 2 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 13 kwietnia 2021 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 21 czerwca 2021 r., 18 lipca 2021 r., 20 lipca 2021 r. oraz 30 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2021 r. został złożony do Organu podatkowego ww. wniosek uzupełniony pismami złożonymi w dniu 21 czerwca 2021 r., 18 lipca 2021 r., 20 lipca 2021 r. oraz 30 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowa działalność gospodarczą od dnia 2 kwietnia 2020 r. zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, pod nazwą ….. Usługi Informatyczne, prowadzoną pod adresem …..powiat …, województwo …, pod NIP …. i nr REGON ….., pod przeważającym kodem PKD 62.01.Z, tj. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wybrana forma opodatkowania to podatek dochodowy na zasadach ogólnych na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402, z późn. zm.). W ramach działalności gospodarczej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych, znajomości języka programowania i technologii takich jak (…) oraz doświadczenia w zakresie tworzenia programów komputerowych, aplikacji mobilnych oraz webowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz Kontrahentów.

Zadania Wnioskodawcy polegają w szczególności na:

• Aplikacja wspierająca edukacje uczniów. Celem aplikacji jest wsparcie uczniów przy rozwiązywaniu zadań. System składa się z aplikacji mobilnych (dla systemów … oraz …), które są przeznaczone dla uczniów, aplikacji webowych przeznaczonych dla nauczycieli i administratora systemu oraz serwerów backendowych, z którymi łączą się wymienione aplikacje. Uczniowie za pomocą aplikacji mobilnej mogą robić zdjęcie zadania, którego nie rozumieją, dodać opis i wysłać. Następnie nauczyciele za pomocą aplikacji webowej, mogą rozwiązać to zadanie, opisując krok po kroku, jak to wykonać. Do zadania można również dołączyć twierdzenie i wzory jakie zostały użyte. Wszystko po to, aby uczeń zrozumiał jak to zostało wykonane. Dla ułatwienia pracy nauczycieli została wykonana baza wiedzy, która pozwala dodawać zadania i twierdzenia, które później można wykorzystać przy rozwiązywaniu zadania. Dodatkowo system automatycznie przekształca zadania przesłane przez uczniów na tekst oraz wzory matematyczne. Następnie wyszukuje czy podobne zadanie nie znajduję się w bazie wiedzy. Dzięki czemu uczniowie mogą otrzymać rozwiązanie w krótkim czasie.
  

• Aplikacja pozwalająca na szybkie i bezpieczne licytacje online w branży motoryzacyjnej. System składa się z aplikacji mobilnych (dla systemów … oraz …) i webowej, które są przeznaczone dla dealerów, aplikacji webowej przeznaczonej dla administratora systemu oraz serwerów backendowych, z którymi łączą się wymienione aplikacje. Aplikacja pozwala na licytację samochodów pomiędzy dealerami samochodowymi. Dealer może dodać do aplikacji pracowników, którzy także mogą handlować samochodami z Jego firmy. Dodając pojazd można umieścić zdjęcia, video oraz dokładnie go opisać. Dzięki integracji z systemem zawierającym dane o pojazdach, po wpisaniu numeru rejestracyjnego sprzedający otrzymuje dane pojazdu, co przyspiesza proces dodawania oferty. Osoby, które licytują pojazd mogą złożyć ofertę tylko 3 razy w danej aukcji. Aby użytkownik otrzymywał aktualne informacje o ofertach w aplikacjach zostały zaimplementowane wszelakie powiadomienia oraz zdarzenia, które sprawiają, że osoby sprzedające jak i kupujące są natychmiast powiadamiane bez konieczności manualnego odświeżania. System został zintegrowany z systemami płatności oraz wystawiania faktur dzięki czemu, proces ten odbywa się automatycznie.
  

• Aplikacja do bezpiecznego przechowywania danych. Aplikacja pozwala zapisywać dane na tak zwanym trwałym nośniku. Użytkownik dodając dokument może go opisać metadanymi oraz ustawić czas retencji, który jest odpowiedzialny za to, że w tym czasie dokument nie może zostać usunięty. System zapisuje czynności jakie wykona użytkownik, wszystko po to, aby mieć historię tego co działo się z dokumentem. System jest oparty na architekturze mikroserwisowej, dzięki czemu zapewnia bardzo wysoką dostępność i szybkość, co jest bardzo ważne jeżeli z systemu korzystają instytucje takie jak banki.
  

• Aplikacja dla posiadaczy zwierząt, pozwalająca na rezerwacje usług. System składa się z aplikacji webowych dla posiadaczy zwierząt oraz dla firm wykonujących usługi takie jak: strzyżenie zwierząt, usługi weterynaryjne. Firmy mogą umieścić informacje jakie usługi wykonują wraz z ceną oraz informacje o firmie np. opis zatrudnionych lekarzy. Użytkownik na swoim koncie może dodać dowolną ilość zwierząt. Dzięki temu umawiając pupila na wizytę usługodawca widzi informację o zwierzęciu. Portal zapisuje wizyty zwierzaka przez co użytkownik ma pełną historię wykonanych usług. Aplikacja pozwala znaleźć daną usługę w pobliżu lub dowolnej innej lokalizacji. Użytkownicy mogą dodawać opinie, które później mogą decydować o wybraniu odpowiedniego gabinetu.
  

• Aplikacja umożliwiająca elektroniczny obieg dokumentów. Elektroniczny obieg dokumentów zastępuje standardową drogę przekazywania dokumentów (np. wysyłka pocztą), co sprawia, że proces ten odbywa się zdecydowanie szybciej. System jest przeznaczony dla firm, które posiadają wiele oddziałów. Aplikacja pozwala dodać skan różnego rodzaju dokumentu takiego jak faktura, nota księgowa itp. W przypadku faktur użytkownik może określić miejsca powstania kosztów i przekazać dokument dalej osobom, które są za to odpowiedzialne. Następnie osoby te mogą zaakceptować lub odrzucić koszty. Po zatwierdzeniu wszystkich kosztów dokument taki trafia do osób odpowiedzialnych za księgowanie. Ze względu na typ dokumentu ścieżki te mogą wyglądać różnie. System zawiera powiadomienia email, dzięki czemu użytkownik jest od razu informowany o tym, że został mu przypisany dokument.
  
  

W zakres wykonywanych prac wchodzą również integracje z systemami takimi jak:

• systemy płatności,
  

• systemy powiadomień sms/email/push,
  

• systemy do tworzenia faktur,
  

• systemy udostępniające wszelakie dane.
  
  

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca współpracuje z zespołami Spółki …. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością pod adresem…., wpisaną do KRS … pod NIP …. i nr REGON…, a rola Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu zdefiniowanych i samodzielnie funkcjonujących elementów. Za rezultat prac oraz wykonane czynności w ramach umowy odpowiedzialność ponosi sam Wnioskodawca. Ryzyko gospodarcze związane z odpowiedzialnością za jakość i ewentualne wady Jego prac, a także niepewność rezultatu ponosi samodzielnie. Jako programista jest twórcą oprogramowania, rozwija je i ulepsza jako Jego właściciel. W wyniku prowadzonej działalności gospodarczej powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Zlecone zadania programistyczne realizowane są w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w dowolnym miejscu i czasie, nie są Mu narzucane przez nikogo i nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego czynności. Daje Mu to dowolność wyboru miejsca i czasu samodzielnie jak również pracy zdalnej. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób prowadzący do osiągnięcia określonego celu. Prace wykonywane na rzecz danego kontrahenta polegają na tworzeniu nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów Jego wiedzy i nie polegają na wprowadzeniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów oraz zabezpieczenia źródła przychodów:

1. Zakup części elektroniki koniecznej do wytwarzania programów komputerowych co związane jest bezpośrednio z wytwarzaniem praw autorskich.
2. Zakup specjalistycznego oprogramowania, które wykorzystywane jest do programowania, pisania kodów, algorytmów itp.
3. Usługi księgowe pozwalają na prowadzeniu ewidencji w celu rozliczenia podatku dochodowego, VAT oraz dodatkowej ewidencji w zakresie IP Box.
4. Koszty doradztwa podatkowego dotyczące możliwości skorzystania z ulgi IP Box.
5. Koszty usług internetowych i telekomunikacyjnych służących do komunikowania się z kontrahentem zlecającym zadanie oraz innymi osobami współpracującymi przy tworzeniu danej aplikacji czy programu komputerowego.
   
   

Przychody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca otrzymuje na podstawie wystawianych faktur za przeniesienie praw autorskich czyli z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca posiada odrębną od księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym PIT, pozwalającą na ustaleniu przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu (straty) przypadającej na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 czerwca 2021 r., 18 lipca 2021 r., 20 lipca 2021 r., oraz 30 lipca 2021 r. doprecyzowano opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Wnioskodawca działalność gospodarczą rozpoczął w 2020 r., tak więc wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 2020 r. i lat następnych.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnego zastosowania 5% stawki dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego lub jego części, oraz wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego.

Jego działalność stanowi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 487, z póź. zm.), tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Programowanie polega na pisaniu kodu od „zera” do osiągnięcia określonego, zamierzonego celu. Oprogramowanie pisanie przez Wnioskodawcę jest „szyte na miarę” danego klienta. Nawet jeśli posiada cechy wspólne innego oprogramowania, to wkomponowywanie tych cech należy wykonać indywidualnie dla każdego projektu. Stąd też Jego działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy obejmuje i będzie obejmowała działalność polegającą na procesach rozwojowych.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca wskazał również, że wszystkie efekty Jego prac, w związku z którymi uzyskuje dochody, których dotyczy wniosek zostaną przez Niego wytworzone/ulepszone/rozwinięte w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

W przypadku ulepszania (rozwijania) oprogramowania komputerowego lub ich części powstaje odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.) przenoszone w pełni na Kontrahenta.

Prace programistyczne Wnioskodawcy polegają na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Istnieje wiele rozwiązań, które do efektu mogą doprowadzić, co więcej poziom tego skomplikowania potęguje fakt wkomponowania nowego kodu w rozwijaną część aplikacji. Każdy Jego produkt jest pisany w sposób indywidualny opierając się na wymogach i potrzebach klienta. Aplikacje tworzone przez Wnioskodawcę często integrują się z innymi zewnętrznymi usługami jak np. Bramki SMS, usługa pośredniczenia płatności, każdą z nich należy zintegrować w sposób indywidualny, zależny od wybranego dostawcy oraz stanu obecnego systemu, co sprawia, że liczba rozwiązań jest praktycznie nieskończona. Dodatkowo wiele tworzonych przez Niego rozwiązań takich jak: stworzenie i rozwój innowacyjnego modułu do rozpoznawania i digitalizacji tekstu i wzorów matematycznych wraz z zaawansowaną automatyczną wyszukiwarką zadań i rozwiązań matematycznych, lub realizacja programu do automatyzacji obsługi zamówień towarów zintegrowana z platformą sprzedaży … oraz systemem magazynowym, są innowacyjne oraz oryginalne w wykonaniu i obecnie nie występują na rynku oprogramowania.

W efekcie rozwijania programów komputerowych powstają nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Prawa własności w całości przenoszone są na rzecz podmiotu (Kontrahenta).

Od momentu rozpoczęcia działalności, tj. od 2020 r., Wnioskodawca ulepszał oprogramowania wytworzone przez siebie oraz niewytworzone przez siebie.

W związku z przekazywaniem całych praw intelektualnej własności, Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem tego oprogramowania, oraz nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej.

Każda aplikacja, którą tworzy Wnioskodawca jest przed pracami programistycznymi, analizowana i omawiana przez zespół analityczny z klientem. Efektem tej analizy jest ustalony harmonogram zawierający z góry określone zadania, które należy wykonać w określonym czasie. Dlatego też wykonywane przez Niego prace programistyczne są zawsze prowadzone w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Z założenia każdy pisany przez Wnioskodawcę program wnosi nową lub ulepsza obecną funkcjonalność. Jako przykład może posłużyć współtworzenie oprogramowania do innowacyjnego modułu do rozpoznawania i digitalizacji tekstu i wzorów matematycznych wraz z zaawansowaną automatyczną wyszukiwarką zadań i rozwiązań matematycznych.

Rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wnioskodawca czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych. Istnieje wiele rozwiązań, które prowadzą do osiągnięcia zamierzonego celu, a wybór sposobu zależy od Niego. Produkt pisany jest indywidualnie opierając się na wymogach i potrzebach klienta.

Wnioskodawca wskazał również, że nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Działalność związana z tworzeniem, rozwijaniem oprogramowania jest prowadzona przez Wnioskodawcę wyłącznie w Polsce.

Dochodem z wytworzonego, ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę tylko z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Faktury przychodowe obejmują tylko i wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich na Kontrahenta do określonych programów komputerowych. Preferencyjną stawką podatkową zamierza objąć wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do tworzonego i rozwijanego/ulepszanego oprogramowania komputerowego).

Odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej, tj. od kwietnia 2020 r. w sposób określony w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyodrębniane jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności w sposób określony w art. 30ca ust. 4, zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Zakup:

• sprzętu komputerowego oraz koszt zakupu licencji na oprogramowanie to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu elektronicznego oraz odpowiednich licencji. Przedmioty te są ściśle związane z wykonywanym zawodem i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem aplikacji oraz modułów.
  

• wydatki na zakup specjalistycznego oprogramowania jak również sprzętu komputerowego, laptopa, podstawowego narzędzia pracy programisty w celu tworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  

• telefon komórkowy – zakup aparatu telefonicznego służącego do komunikowania się ze Zleceniodawcą, jak również do testowania tworzonych aplikacji;
  

• abonament telefoniczny – dzięki abonamentowi można korzystać z usług Internetu i połączeń telefonicznych w celu komunikowania się ze Zleceniodawcą – jest to koszt ściśle związany z tworzeniem kwalifikowanego prawa własności;
  

• zakup routera – w celu wzmocnienia sygnału Internetu służącego do połączeń ze Zleceniodawcą;
  

• usługi księgowe – koszt usług księgowych prowadzonych przez podmiot zewnętrzny w zakresie prowadzenia rozliczeń księgowych związanych z działalnością gospodarczą jak również prowadzeniem dodatkowej ewidencji w celu rozliczenia dochodu IP Box. Jest to koszt ściśle związany z tworzeniem kwalifikowanego prawa własności;
  

• koszty związane z eksploatacją samochodu (np. koszty paliwa, wymiana opon, serwisowanie i naprawy, polisa rozliczane w sposób: 75% kwoty netto i 50% kwoty VAT). Koszty te umożliwiają, Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta/Kontrahenta w celu konsultacji, personalizacji tworzonego oprogramowania lub na delegację, a także pozwalają dojechać do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń i narzędzi programistycznych. Wykorzystuje samochód do celów świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy.
  
  

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że koszty poniesione w czasie już dokonanym, tj. rok 2020 Wnioskodawca ponosił następujące koszty bezpośrednio związane z uzyskiwaniem dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

• abonament telefoniczny,
  

• zakup routera,
  

• usługi księgowe.
  
  

Stan przedstawiony wcześniej Wnioskodawca doprecyzował poprzez wskazanie dodatkowych kosztów, które poniósł bezpośrednio w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

• zakup urządzenia wielofunkcyjnego – drukarka, skaner, kserokopiarka służy do drukowania i skanowania oraz kopiowania dokumentów związanych w wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własność intelektualnej,
  

• zakup biurka – biurko służy do pracy i jest bezpośrednio związane z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własność intelektualnej.
  
  

Koszty, które Wnioskodawca prawdopodobnie będzie ponosił w czasie przyszłym to:

• zakup laptopa,
  

• zakup telefonu komórkowego,
  

• koszty eksploatacji samochodu osobowego: koszty paliwa, koszty zakupu i wymiany ogumienia, koszty naprawy samochodu osobowego, polisa ubezpieczeniowa,
  

• zakup agregatu prądotwórczego (zabezpieczenie dostępu do prądu na wypadek braku energii na skutek warunków atmosferycznych),
  

• klawiatura komputerowa
  

• myszka komputerowa
  

• monitor
  

• kable do monitora.
  
  

Wszystkie koszty które zostały wymienione będą ponoszone w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własność intelektualnej.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że poprzez zakup części elektroniki koniecznej do wytwarzania programów komputerowych oraz sprzętu komputerowego rozumie zakup laptopa, telefonu, monitora, myszki, klawiatury, kabli komputerowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prace prowadzone przez Wnioskodawcę jako programistę stanowią działalność badawczo-rozwojową?
2. Czy wytworzony utwór w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy opisany we wniosku jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
3. Czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach Jego działalności gospodarczej opisane we wniosku, są kosztami kwalifikowanymi w ramach wskaźnika nexus?
4. Czy Wnioskodawca może skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 3Ocb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej? Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT w rozliczeniu rocznym za 2020 rok i w latach następnych.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniach wniosku).

Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez Niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2020 r., poz. 85, z późn. zm.). Tworzone przez Niego utwory, programy komputerowe spełniają kryteria określone w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Wymienione przez Niego koszty związane z tworzeniem kwalifikowanego prawa własności mogą być kosztami kwalifikowanymi, ponieważ powiązane są bezpośrednio z uzyskiwaniem przychodów z tych praw. Dzięki temu możliwe jest ustalenie dochodu z kwalifikowanego prawa własności, a tym samym, zdaniem Wnioskodawcy spełnia On warunki do zastosowania preferencyjnej stawki 5% opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności za rok 2020 i lata następne.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT) za rok 2020 i lata następne. Posiada odrębną od podatkowej książki przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów. Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. 1

Prezentując własne stanowisko Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez Niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.).

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe – oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa powinna obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Dodatkowo w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, w definiowaniu B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018). Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS). Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego lub aplikacji w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Klientów. Działania te stanowią, prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystywaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub części oprogramowania w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje w celu zwiększenia innowacyjności istniejących rozwiązań programistycznych Klienta;
2. nieprzewidywalność: Klienci, na rzecz których pracuje Wnioskodawca oczekują wykonywania prac, których skutek jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań aplikacji i programów komputerowych, pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację przestarzałych rozwiązań;
3. metodyczność: w ramach danej umowy z Klientem, Wnioskodawca zobowiązany jest do pracy zgodnie z ustalonym harmonogramem i oczekiwaniami Klienta;
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem prac Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności na rzecz Zleceniodawców jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania lub części oprogramowania na Zleceniodawcę, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.
   
   

Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy, Jego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej określonej w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Ad. 2

Tworzone przez Wnioskodawcę utwory, programy komputerowe spełniają kryteria określone w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem.

Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 pkt 8.

Dodatkowo, aby można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,
2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Należy uznać, że Oprogramowanie lub część Oprogramowania, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich art. 74 ustawy o Prawie Autorskim i Prawach Pokrewnych, kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już w momencie ich wytworzenia bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W związku z powyższym oprogramowanie lub części oprogramowania wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach Jego działalności gospodarczej objęte jest ochroną prawa autorskiego na podstawie art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

Ad. 3

Wymienione przez Wnioskodawcę koszty związane z tworzeniem kwalifikowanego prawa własności mogą być kosztami kwalifikowanymi – ponieważ powiązane są bezpośrednio z uzyskiwaniem przychodów z tych praw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest w całości tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach zawartych umów na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi otrzymuje On ustalone wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw własności intelektualnej.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę (wskazane w uzupełnieniu wniosku), w ramach działalności gospodarczej są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, Jego zdaniem, spełniają kryteria kosztów ponoszonych na prowadzoną przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej jako lit. a we wskaźniku art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w odniesieniu do kosztów, które wskazał we wniosku i jego uzupełnieniach, są i będą ponoszone w związku z wytwarzaniem praw własności intelektualnej i są kosztami według wskaźnika nexus.

Ad. 4

Dzięki temu, co wskazał Wnioskodawca, możliwe jest ustalenie dochodu z kwalifikowanego prawa własności, a tym samym spełnia On warunki do zastosowania preferencyjnej stawki 5% opodatkowania dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności za rok 2020 i lata następne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 478 ze zm.)– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń - art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i - jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – Jego działalność stanowi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Reasumując – działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy –Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w updof dodano art. 30ca i art. 30cb.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
  
  

Zatem, autorskie prawa do programów komputerowych (oprogramowania lub jego części), które są samodzielnie tworzone lub rozwijane przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej oraz podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach, to ww. oprogramowania lub jego części stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, wskazać należy, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.”

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Należy zauważyć, że:

1. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego część;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w postaci nowych funkcjonalności, które wprowadzają ulepszenia (modyfikacje) w oprogramowaniu, stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
4. Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem całość praw autorskich do oprogramowania i osiąga przychód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
5. Wnioskodawca od kwietnia 2020 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.
   
   

Mając na uwadze powyższe, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do wytworzonego lub rozwijanego oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu rocznym za rok 2020, jak również w latach następnych (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), znajdzie zastosowanie preferencyjna 5% stawka podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wskazania przy tym wymaga, że wobec zamiaru zastosowania ww. stawki w rozliczeniu za rok 2020, możliwe będzie jej zastosowanie w odniesieniu do dochodów z kwalifikowanego IP osiągniętych przez Wnioskodawcę od momentu rozpoczęcia prowadzenia przez Niego na bieżąco wymaganej przepisami ewidencji, tj. od kwietnia 2020 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych wydatków, tj. wydatki/koszty poniesione na: literaturę fachową, eksploatację samochodu, usługi księgowe, usługi doradztwa w zakresie IP Box, sprzęt komputerowy, usługi telekomunikacyjne, składki na ubezpieczenie społeczne, do kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem lub rozwijaniem Oprogramowania lub jego części, w kategorii „a” wskazanych we wniosku wydatków.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

(a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

(b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

(c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

(d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Tym samym, w analizowanej sprawie, kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wszystkie wymienione we wniosku i jego uzupełnieniach koszty, w związku z tym, że – jak wskazał Wnioskodawca – są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec tego, ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.