2021.07.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.57.2021.2.KP
z 29 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2021 r. (data wpływu 29 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 17 czerwca 2021 r.) oraz 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie obliczania wysokości tejże opłaty dla napojów bezalkoholowych smakowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

29 stycznia 2021 r. złożyli Państwo wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opłaty od środków spożywczych do (…).

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 ze zm.), zwanej dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

W związku z powyższym, pismem z 18 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021 r.) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych, został przekazany przez (…), Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 31 maja 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.57.2021.1.KP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 17 czerwca 2021 r.), oraz 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.), wnosząc brakującą opłatę do wniosku.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawili Państwo następujący stan faktyczny.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i dystrybucja (…) i owocowych. Z uwagi na zapotrzebowanie, Spółka produkuje i sprzedaje również szereg napojów bezalkoholowych, które cieszą się powodzeniem wśród dzieci i młodzieży, przede wszystkim na urodzinach i tego rodzaju okazjach (dalej: napoje bezalkoholowe). Są one oferowane w różnych smakach, (…)

Taki napój składa się z mieszaniny soków owocowych (w tym otrzymanych z (…)), w zależności od smaku, które są nasycane (…). Na etapie rozlewu przeprowadzany jest jeszcze jeden zabieg technologiczny w postaci dodania dodatków smakowych, w tym cukrów. Zasadniczym elementem tego procesu jest uzupełnienie składu napoju o dodatkowe substancje smakowe lub/i słodzące, tj. cukier, oraz koloryzujące. Jest to zabieg, którego celem jest nadanie napojowi specjalnego smaku i koloru cieszącego się zainteresowaniem młodych konsumentów.

W finalnym produkcie zawarte są więc zarówno cukry naturalnie występujące w sokach owocowych i (…), jak i cukier dodany na ostatnim etapie produkcji.

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

napoje będące przedmiotem wniosku są napojami ujętymi w dziale 11 jako pozostałe napoje bezalkoholowe,
napoje zawierają w swoim składzie cukry będące monosacharydami oraz disacharydami,
napoje, nie zawierają w swoim składzie substancji wskazanych w art. 12a ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym tj. kofeiny lub tauryny,
produkowane napoje bezalkoholowe posiadają różne smaki i składy wynikające z właściwości zarówno substratów użytych w procesie produkcji, owoców użytych do nadania smaku napojowi jak i substancji smakowych dedykowanych dla konkretnych napojów, zawartość cukrów w każdym produkowanym przez Spółkę rodzaju oraz partii napojów może być odmienna,
średnia łączna ilość cukrów zawartych w napojach będących przedmiotem wniosku, wskazana na etykietach napojów, wynosi między (…)

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytanie.

Czy ustalając wysokość opłaty od środków spożywczych - zgodnie z art. 12f ustawy o zdrowiu publicznym - w przypadku napojów bezalkoholowych smakowych, Spółka powinna obliczać wysokość tej opłaty

wyłącznie od ilości cukrów dodanych w procesie produkcji, czy
od sumy ilości cukrów dodanych w procesie produkcji i cukrów pochodzących z soku owocowego bądź zagęszczonego soku owocowego, będącego składnikiem napoju?

Państwa zdaniem.

Spółka stoi na stanowisku, iż wysokość opłaty od środków spożywczych dla napojów bezalkoholowych smakowych powinna być obliczania wyłącznie od cukrów dodanych do napoju w procesie produkcji. Opłata od środków spożywczych od napojów bezalkoholowych smakowych nie powinna zatem być obliczana od cukrów zawartych w sokach owocowych bądź (…), będących składnikiem produktu. Spółka zwraca uwagę, że cukry pochodzące z soku nie mają funkcji słodzącej, są jedynie normalnie występującymi składnikami soku.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (dalej: „rozporządzenie nr. 133/2008”) podlega opłacie.

Celem opłaty ma być finansowanie działań o charakterze edukacyjnym i profilaktycznym oraz świadczeń opieki zdrowotnej związanych z utrzymaniem i poprawą stanu zdrowia osób z chorobami rozwiniętymi na tle niewłaściwych wyborów i zachowań zdrowotnych, w szczególności z nadwagą i otyłością, co wynika bezpośrednio z przepisów ustawy o zdrowiu publicznym.

Potwierdzenie wyżej wspomnianego celu ustawy możemy znaleźć w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy z dnia 14 lutego 2020 u zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz.U. poz. 1492. dalej: „Uzasadnienie”):

Zasadniczym celem projektu ustawy jest wykorzystanie polityki fiskalnej jako narzędzia służącego promocji prozdrowotnych wyborów konsumentów. W projekcie zaproponowano:

1. stymulowanie wyborów prozdrowotnych konsumentów przez nałożenie opłaty na:
a. napoje z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancje słodzące o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r, w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31 12.2008, str. 16,z późn. zm.), kofeiny lub tauryny.

Dalej w Uzasadnieniu wskazano, iż: Głównym celem wprowadzenia opłaty jest promowanie prozdrowotnych wyborów żywieniowych oraz poprawa jakości diety przez ograniczenie spożycia słodkich napojów (...). Zgodnie z rekomendacjami zawartymi w Piramidzie Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej, opracowanej przez Instytut Żywności i Żywienia im. prof. dr med. Aleksandra Szczygła, należy unikać spożycia cukru i słodyczy, zastępując je owocami i orzechami. Słodkie napoje i słodycze są bardzo kaloryczne - zawierają głównie sacharozę, glukozę, fruktozę. (...) Najlepiej unikać spożywania słodkich napojów bądź spożywać je rzadko, w niewielkich ilościach. Należy też ograniczyć dodatek cukru do potraw i przygotowywanych napojów.

W ocenie Spółki z treści Uzasadnienia, jak również regulacji samej ustawy jednoznacznie wynika że celem ustawodawcy było ustanowienie mechanizmu fiskalnego obciążającego napoje, właśnie z tego względu, że dodano do nich cukry. Ustawodawca w Uzasadnieniu wskazał bowiem, że to nadmierny udział dodatków w postaci cukru bądź substancji słodzących w napojach przyczynia się do pogorszenia stanu zdrowia ludzkiego, nie zaś cukier sam w sobie - a więc znaczenie ma jego pochodzenie w napoju.

Powyższe twierdzenie znalazło swoje odzwierciedlenie w regulacjach ustawy.

Przede wszystkim zgodnie z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym opłacie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje, jak również substancji słodzących oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r w sprawie dodatków do żywności.

Słowo „dodatek” zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego oznacza:

„to, co się dodaje ponad normę ponad określoną ilość, miarę, ponad program” lub też
„coś dodanego, dodatkowego”.

Dlatego już zastosowanie art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym sprawia, że przy określaniu zakresem opodatkowania opłatą cukrową danego napoju trzeba brać pod uwagę tylko cukry dodawane do napoju w procesie produkcji. Natomiast cukry pochodzące ze soku owocowego jako występujące w napoju naturalnie powinny pozostać poza zakresem opodatkowania opłatą cukrową. W zakresie, w jakim napój zawiera w swoim składzie cukry pochodzące naturalnie z soku (a nie dodane w procesie produkcji), to nie jest on napojem z dodatkiem substancji art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym.

Z powyższym współgra art. 12b ust 1 ustawy, zgodnie z którym za napój podlegający opłacie rozumie się wyrób w postaci napoju oraz syrop, będący środkiem spożywczym, ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Jak wynika z Uzasadnienia do ustawy Przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Cukry, substancje słodzące lub aktywne jako dodatki podlegające opłacie powinny być ujęte w wykazie składników zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie żywności i żywienia (...).

Ustawodawca nie zamierza zatem obciążać opłatą cukrową substancji (cukrów i dodatków), które występują w napoju naturalnie.

Ustawodawca nakazuje zatem „wyłączyć substancje” występujące w napojach naturalnie z obowiązku uiszczenia opłaty. Oznacza to, że na potrzeby ustalania wysokości opłaty należy kierować się wyłącznie obecnością cukrów dodanych, a nie cukrów bez względu na ich pochodzenie w produkcie. W zakresie, w jakim w składzie napoju znajdują się cukry występujące w nim naturalnie (w przypadku napoju bezalkoholowego są to cukry pochodzące naturalnie z soków owocowych bądź zagęszczonych soków owocowych), to na podstawie art. 12b ust. 1 ustawy dany napój jest wyłączony z zakresu napojów podlegających opodatkowaniu. W konsekwencji w zakresie zawartości tego rodzaju cukrów występujących w nim naturalnie nie powinien on podlegać opodatkowaniu.

Powyższemu twierdzeniu nie stoi również na przeszkodzie brzmienie art. 12f ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym. Zgodnie z tym przepisem, na wysokość opłaty składają się następujące części:

W ocenie spółki, pojęcie „zawartość cukrów” którym posługuje się Ustawodawca w wyżej cytowanym art. 12f ust.1 ustawy o zdrowiu publicznym należy interpretować z uwzględnieniem definicji napoju znajdującej się w art. 12b ust. 1 ustawy, a więc z wyłączeniem substancji występujących w nim naturalnie. W przypadku napoju bezalkoholowego oznacza to nie wyliczanie opłaty cukrowej od cukrów pochodzących z soków owocowych bądź (…).

Zdaniem Spółki sformułowania „zawartość cukrów” nie należy interpretować w ten sposób, iż oznacza ono łączną sumę wszystkich cukrów znajdujących się w napoju a więc zarówno wyłączonych (pochodzenia naturalnego), jak i dodatków, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy. Przede wszystkim byłoby to niezgodne z celem ustawodawcy co Spółka wyjaśniła już powyżej, a ponadto taka interpretacja stałaby w sprzeczności z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy nakazującym opodatkować tylko napoje z dodatkiem cukrów oraz art. 12b ust. 1 ustawy nakazującym taką substancję (cukier naturalny) wyłączyć.

Zwrot „zawartość cukrów” w ocenie Spółki odnosi się do łącznego ustalenia ilości dodanych do napoju poszczególnych rodzajów cukrów tj. monosacharydów i disacharydów, ale tylko tych które jako dodatki podlegają opłacie cukrowej (nie zostały wyłączone ze względu na naturalne pochodzenie w napoju). Takie twierdzenie potwierdza brzmienie art. 12b ust. 1 ustawy wskazujące, że cukry naturalnie występujące w napoju są wyłączone z opłaty cukrowej. Zawartość cukrów oznacza zatem sumę obu rodzajów cukrów (monosacharydów + disacharydów) i/lub substancji słodzących podlegających opłacie, a nie sumę wszystkich cukrów występujących w napoju tj. wyłączonych z opłaty (naturalnie występujących) i tych podlegających opłacie.

W przypadku napojów bezalkoholowych, zgodnie z przepisami prawa żywnościowego, Spółka wykazuje cukry w wykazie składników, ale tylko w odniesieniu do cukrów dodawanych do napoju w procesie produkcji. W zakresie, w jakim są to cukry pochodzące z soku bądź (…), Spółka nie jest obowiązana do wykazania ich w wykazie składników.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż wysokość opłaty od środków spożywczych dla napojów bezalkoholowych powinna być obliczania wyłącznie od cukrów dodanych do napoju w procesie produkcji

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obliczania wysokości opłaty od środków spożywczych dla napojów bezalkoholowych smakowych – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Natomiast przez sprzedaż detaliczną, o której mowa powyżej rozumie się, zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy, dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

Jak wskazano w art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Zgodnie z art. 12e ust. 1 ustawy, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z kolei art. 12f ust. 1 ustawy stanowi, że na wysokość opłaty składają się następujące części:

Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7 (art. 12f ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 12f ust. 5 ustawy do obliczania opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

Maksymalna wysokość opłaty, w myśl art. 12f ust. 6 ustawy wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

Jednocześnie art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy stanowi, że opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Natomiast zgodnie z art. 12f ust. 7 pkt 1 ustawy, napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20 % składu surowcowego, zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przeważającym przedmiotem Państwa działalności jest produkcja i dystrybucja (…) i owocowych. Z uwagi na zapotrzebowanie, zdecydowaliście się Państwo na produkcję napojów bezalkoholowych, które składają się z mieszaniny soków owocowych (…) w zależności od smaku, które są (…).

Na etapie rozlewu przeprowadzany jest zabieg, w którym dodawane są dodatki smakowe, w tym cukry. Wskazują Państwo, iż ma to na celu uzupełnienie składu napoju o nadanie mu specjalnego smaku i koloru, który cieszy się zainteresowaniem młodych konsumentów.

Podkreślają Państwo, iż w finalnym produkcie są zawarte cukry naturalnie występujące w sokach owocowych i (…), oraz cukier dodany na ostatnim etapie produkcji.

W uzupełnieniu wniosku podali Państwo, że napoje bezalkoholowe smakowe będące przedmiotem wniosku są napojami zawierającymi w swoim składzie cukry będące monosacharydami i disacharydami oraz są ujęte w dziale 11 PKWiU, jako pozostałe napoje bezalkoholowe. Napoje te, nie posiadają w swoim składzie kofeiny lub tauryny, natomiast średnia łączna ilość cukrów wskazana na etykietach napojów, wynosi między (…).

Państwa wątpliwość budzi sposób obliczania opłaty cukrowej w przypadku napojów bezalkoholowych smakowych, które w swoim składzie zawierają cukry naturalnie występujące w sokach owocowych, jak również cukier dodany w trakcie procesu technologicznego, a mianowicie czy wysokość opłaty należy obliczać wyłącznie od cukrów dodanych, czy od sumy ilości cukrów dodanych w procesie produkcji i cukrów pochodzących z soku owocowego bądź (…), będącego składnikiem napoju.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o zdrowiu publicznym nie precyzuje sformułowania substancje występujące naturalnie. W uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 860) wskazano, że przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

W związku z tym środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami, nawet występujące naturalnie w tych środkach spożywczych, dodane w trakcie procesu produkcji napoju – nie stanowią substancji występujących w nim naturalnie.

Soki owocowe jak i (…), dodawane w procesie produkcyjnym napoju, stanowią dodatek środka spożywczego zawierającego cukier, tym samym nie stanowią substancji występujących naturalnie w napojach opisanych we wniosku.

Zatem podstawą do obliczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy będzie zawartość cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych umieszczonej na etykiecie produktu.

Podsumowując, napoje będące przedmiotem wniosku, są napojami ujętymi w dziale 11 PKWiU, w ich składzie znajduje się co najmniej jedną z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy (cukier dodany oraz środek spożywczy zawierający cukry, tj. sok owocowy oraz (…) zawierający występujący w nim naturalnie cukier).

Zatem wprowadzenie na rynek krajowy napojów opisanych we wniosku, spełniających definicję napoju, zgodnie z art. 12b ust. 1 ustawy będzie podlegać opłacie od środków spożywczych, przy czym obliczenia tej opłaty z uwagi na zawartość w napojach soków owocowych należy dokonać z uwzględnieniem wyżej powołanych przepisów art. 12b ust. 2 pkt 5 oraz art. 12f ust. 7 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, Państwa stanowisko przedstawione w zakresie pytania zadanego we wniosku uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin