Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.57.2021.2.BD
z 30 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), uzupełnionym 16 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę oraz pozostałych wydatków poniesionych na realizację Inwestycji drogowej (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 5) - jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie wywłaszczonego gruntu oraz realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 6) - jest nieprawidłowe,
• ustalenia, czy wartość podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w drodze wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe,
• ustalenia, w jaki sposób należy określić wartość kosztu uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest prawidłowe,
• możliwości oraz momentu powstania przychodu z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych na wypłacane osobom trzecim odszkodowania, gwarancje, a także zwrot kosztów Inwestycji drogowej (pytania oznaczone we wniosku nr 7 i 8) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę oraz pozostałych wydatków poniesionych na realizację Inwestycji drogowej,
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie wywłaszczonego gruntu oraz realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową,
• ustalenia, czy wartość podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w drodze wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy,
• ustalenia, w jaki sposób należy określić wartość kosztu uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę,
• możliwości oraz momentu powstania przychodu z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych na wypłacane osobom trzecim odszkodowania, gwarancje, a także zwrot kosztów Inwestycji drogowej.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.57.2021.1.BG wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 16 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (…) (dalej: „Wnioskodawca”) jest wspólnikiem w Spółce spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (…) spółka jawna z siedzibą (…) (dalej: „Spółka”), która to spółka specjalizuje się w realizacji projektów budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „Ustawa o CIT”), Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Oprócz Wnioskodawcy, wspólnikami w Spółce są osoby fizyczne, oraz Spółka O spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy Spółki dalej we wniosku nazywani będą łącznie „Wspólnikami”.

Przez wzgląd na formę prawną, Spółka jest transparentna podatkowo, tj. konsolidacja wyniku podatkowego odbywa się na poziomie Wspólników. Tym samym, wszelkie wydatki jak również przychody podatkowo rozliczane są przez Wspólników proporcjonalnie do posiadanych przez siebie praw majątkowych w postaci ogółu praw i obowiązków w Spółce (dalej: „Prawa majątkowe”). Spółka jest spółką celową prowadzącą działalność deweloperską w ramach Grupy Kapitałowej (…) (dalej: „Grupa”).

Spółka na podstawie art. 96 i 97 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106, dalej: „Ustawa o VAT”) jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Grupa specjalizuje się w budownictwie mieszkaniowym wielorodzinnym. Grupa jest zlokalizowana (…), a jej inwestycje realizowane są w wyselekcjonowanych lokalizacjach, które generują duży i stabilny popyt na produkt o wysokim potencjale rentowności i dużych walorach funkcjonalnych. Lokalizacja każdej inwestycji spełnia również warunek dogodnego dostępu do komunikacji miejskiej, jak też zaplecza edukacyjnego, medycznego, kulturalnego czy handlowo-usługowego. Komfort życia i bezpieczeństwo mieszkańców to szczególne priorytety, które są realizowane poprzez przemyślane rozwiązania w zakresie dodatkowej infrastruktury, w postaci monitoringu i ochrony osiedla oraz miejsc postojowych w zamkniętych garażach. W związku z realizacją kolejnej inwestycji związanej z podstawową działalnością Spółki, jaką jest działalność deweloperska, Spółka, w styczniu 2018 roku zakupiła grunt budowlany składający się z dwóch działek. Jednocześnie Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z nabyciem przedmiotowych gruntów. Teren, na którym znajdują się grunty zakupione przez Spółkę objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Na terenie zakupionych działek Spółka zamierza wznieść budynki usługowo-mieszkalne, w których lokale podlegać będą dalszej odsprzedaży.

Prawidłowe funkcjonowanie inwestycji budowlanej jest ściśle uzależnione od powiązań komunikacyjnych z siecią dróg publicznych. Zatem, dla realizacji inwestycji deweloperskiej polegającej na budowie budynków usługowo-mieszkalnych z garażami wbudowanymi podziemnymi i naziemnymi (zamkniętymi) (dalej: „Inwestycja deweloperska”), w celu zapewnienia prawidłowego jej funkcjonowania, konieczne jest wybudowanie drogi publicznej (dalej: „Droga publiczna”) na działkach będących, w użytkowaniu wieczystym Spółki oraz na działkach sąsiadujących. Podkreślenia wymaga, że Droga publiczna będzie stanowić jedyny dojazd do Inwestycji deweloperskiej.

Spółka wskazuje również na praktykę lokalnych organów administracji opartą m.in. o art. 16 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, która uzależnia wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę oraz decyzji o pozwoleniu na użytkowanie dla Inwestycji deweloperskiej od spełnienia określonego świadczenia bądź wykonania konkretnej usługi na rzecz jednostki samorządu terytorialnego.

W związku z powyższym, w sierpniu 2018 roku Spółka zawarła umowę z Gminą Miejską (…) (dalej: „Gmina”) o zastępstwo inwestycyjne w realizacji inwestycji drogowej (dalej: „Umowa ZRID”) na gruntach stanowiących wówczas część gruntów będących w użytkowaniu wieczystym Spółki oraz na gruntach należących do Gminy i osób trzecich.

Zgodnie z treścią Umowy ZRID Spółka zobowiązała się do m.in. do:

• sporządzenia dokumentacji projektowej inwestycji drogowej,
• przygotowania kompletnego wniosku w zastępstwie lokalnego zarządcy dróg w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, o której mowa w art. 11d, 11f ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych,
• uiszczenia odszkodowania należnego podmiotom trzecim za grunty zajęte pod inwestycję drogową,
• zrealizowania inwestycji drogowej, jako generalny realizator i inwestor zastępczy ZIKIT (Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu, od 1 stycznia 2019 r. funkcje ZIKIT wykonywane są przez Zarząd Dróg Miasta (…) (dalej: „ZDM „); dalej: „Inwestycja drogowa”),
• rezygnacji z należnego jej odszkodowania za grunty wywłaszczone pod Inwestycję drogową pod groźbą kary umownej.
  
  

W maju 2019 roku do Umowy ZRID z Gminą przystąpił podmiot trzeci (dalej: „Deweloper”), który na gruntach znajdujących się obok gruntów będących w użytkowaniu wieczystym Spółki, buduje biurowce. Istnieje jednak możliwość, że wkrótce do Umowy ZRID przystąpią kolejne podmioty. W marcu 2020 roku, wydana została decyzja ZRID (dalej: „Decyzja”), na mocy której doszło m.in. do podziału geodezyjnego oraz wyodrębnienia i wywłaszczenia części nieruchomości przeznaczonych pod Drogę publiczną. Podział ten uwzględniał jedną z działek będącą w użytkowaniu wieczystym Spółki. Działka ta uległa podziałowi na działki:

• działka 1 - przeznaczona pod budowę Drogi publicznej, jeszcze nie wywłaszczona, w przyszłości prawdopodobnie zostanie nieodpłatnie przejęta przez Gminę lub Zarząd Dróg Miejskich (w drodze oczekiwanego przez Gminę od Spółki rozwiązania użytkowania wieczystego ze Skarbem Państwa) - termin jej przekazania nie jest jeszcze znany;
• działki 2 i 3 - zostały wywłaszczone na rzecz Gminy i przeznaczone pod budowę Drogi publicznej;
• działka 4 i 5 - przeznaczona na realizację Inwestycji deweloperskiej.
  
  

Na podstawie Decyzji zostały dokonane takie zmiany w strukturze własnościowej okolicznych gruntów, na skutek których grunty niezbędne do realizacji Inwestycji drogowej, będące początkowo w użytkowaniu wieczystym Spółki, zostały wywłaszczone i przeszły na własność Gminy. W związku z tym, że własność gruntów przeszła na Gminę, Inwestycja drogowa, po jej zakończeniu, również stanowić będzie własność Gminy. Jednocześnie, również po zakończeniu Inwestycji drogowej, związane z jej realizacją nakłady pieniężne poniesione przez Spółkę, zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz Gminy.

W marcu 2020 roku wydane zostało postanowienie o nadaniu Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Natomiast w czerwcu 2020 roku, po odwieszeniu biegu terminów administracyjnych w związku z ich zawieszeniem spowodowanym sytuacją epidemiczną w Polsce, Decyzja stała się ostateczna, a tym samym grunty będące przedmiotem wniosku stały się własnością Gminy.

Również w czerwcu 2020 roku, Spółka i Deweloper zawarli porozumienie, na mocy którego określone zostały wzajemne obowiązki związane z realizacją Umowy ZRID i Inwestycji drogowej. Na jego mocy Spółka jest zobowiązana do budowy Drogi publicznej, pokrycia części kosztu budowy, wypłaty odszkodowań na rzecz osób trzecich i kosztów gwarancji bankowych ustanowionych na zabezpieczenia realizacji Umowy ZRID, a Deweloper refunduje stałą kwotę (część) kosztów budowy oraz zwraca Spółce 50% odszkodowań oraz 50% kosztów gwarancji bankowych. W grudniu 2020 roku, Spółka i Deweloper aneksowały opisane wyżej porozumienie, zwiększając poziom partycypacji Dewelopera w kosztach budowy infrastruktury drogowej. W lipcu 2020 roku Zarząd Dróg Miejskich przekazał Spółce teren pod Inwestycję drogową celem realizacji prac.

W sierpniu 2020 roku Spółka została poinformowana o wszczęciu postępowania w sprawie przyznania odszkodowania za wywłaszczenie działek nr 2 i 3 oraz o przedłużeniu tego postępowania do co najmniej 31 grudnia 2020 r.

W styczniu 2021 roku Spółka otrzymała informację o sporządzeniu w sprawie operatu szacunkowego oraz o przedłużeniu postępowania do 31 marca 2021 r.

Po tym, jak decyzja odszkodowawcza stanie się ostateczna, Spółka będzie zobowiązana do zrzeczenia się należnego odszkodowania pod groźbą kary umownej (równiej wysokości odszkodowania). Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, że zrzekając się odszkodowania za przejętą część nieruchomości gruntowej nie działa w zamiarze obdarowania Gminy, a jedynie spełni warunki konieczne do realizacji Inwestycji drogowej (jest to wymóg Gminy do realizacji danej inwestycji). Realizacja Inwestycji drogowej jest niezbędna dla uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynków, a tym samym pozwoli na sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych w realizowanej przez Spółkę Inwestycji deweloperskiej. Tym samym, zrzeczenie się odszkodowania od Gminy za przejętą część gruntów jest ściśle związane z realizowaną Inwestycją deweloperską Spółki - zrzeczenie się odszkodowania jest praktycznie obowiązkowe. Tym samym, wiąże się z uzyskaniem konkretnych korzyści przez Spółkę, tj. m.in. uzyskaniem pozwolenia na budowę oraz pozwolenia na użytkowanie Inwestycji deweloperskiej, możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania z tego tytułu przychodów.

W piśmie będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał również, że zdarzenia opisane w stanie faktycznym miało miejsce, kiedy Spółka posiadała formę prawną spółki komandytowej i była transparentna podatkowo. We wniosku natomiast wskazana została spółka jawna (Spółka) będąca następcą prawnym spółki komandytowej (w wyniku przekształcenia), która zarówno na dzień składania wniosku, jak i uzupełnienia wniosku nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym jest transparentna podatkowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wartość gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej, dla której Spółka zrzeknie się odszkodowania, może być uznana za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy do wysokości proporcjonalnej do posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce?
2. W przypadku gdy stanowisko Wnioskodawcy dot. pyt. 1 jest prawidłowe, czy koszty te są bezpośrednio związane z przychodami i tym samym należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych?
3. Czy wartość podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w drodze wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w części odpowiadającej posiadanym przez siebie Prawom majątkowym w Spółce?
4. Czy kosztem, o którym mowa w pytaniu nr 1 jest ta część ceny nabycia działki, z której wydzielono działkę wywłaszczoną, która proporcjonalnie do powierzchni przypada na działkę wywłaszczoną, w części odpowiadającej posiadanym Prawom majątkowym w Spółce (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)?
5. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową powinny zostać rozpoznane przez Wnioskodawcę (w części wynikającej z posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce) jako koszty uzyskania przychodu?
6. W przypadku, gdy stanowisko Wnioskodawcy dot. pyt. nr 5 jest prawidłowe, czy koszty te są bezpośrednio związane z przychodami i tym samym należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych?
7. Czy Wnioskodawca ma rację rozpoznając przychód podatkowy (w części wynikającej z posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce) z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych na wypłacane osobom trzecim odszkodowania, gwarancje a także częściowego zwrotu kosztów Inwestycji drogowej?
8. Czy Wnioskodawca ma rację rozpoznając (w odpowiedniej proporcji do posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce) ww. przychód podatkowy w dacie wystawienia faktury lub otrzymania płatności, w zależności od tego która okoliczność wystąpi jako pierwsza?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej, w stosunku do którego Spółka zrzeknie się odszkodowania, będzie uznana za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w części posiadanych przez Wnioskodawcę Praw majątkowych w Spółce.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy stanowisko Wnioskodawcy dot. pyt. 1 jest prawidłowe, koszty te są bezpośrednio związane z przychodami i tym samym należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w drodze wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość kosztu uzyskania przychodu o którym mowa w pytaniu 1 równa jest wydatkom poniesionym na nabycie działki, która uległa podziałowi przypadającym na jej jeden metr kwadratowy przemnożonym przez powierzchnię wydzielonej działki, która została wywłaszczona na rzecz realizacji Inwestycji drogowej, w części odpowiadającej posiadanym przez Wnioskodawcę Prawom majątkowym w Spółce.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową powinny zostać rozpoznane przez Wnioskodawcę (w części wynikającej z posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce) jako koszty uzyskania przychodu.

Ad. 6

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy stanowisko Wnioskodawcy dot. pyt. nr 5 jest prawidłowe, koszty te są bezpośrednio związane z przychodami i tym samym należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Ad. 7

Zdaniem Wnioskodawcy, słusznie rozpoznaje on przychód podatkowy (w części odpowiadającej posiadanym Prawom majątkowym w Spółce) z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych na wypłacane osobom trzecim odszkodowania za grunty zajęte pod Inwestycję drogową, kosztów gwarancji bankowych oraz częściowego zwrotu kosztów Inwestycji drogowej.

Ad. 8

Zdaniem Wnioskodawcy, słusznie rozpoznaje on (w części odpowiadającej posiadanym Prawom majątkowym w Spółce) jako przychód podatkowy zwrot ww. kosztów w dacie wystawienia faktury lub otrzymania płatności, zależnie od tego która z tych okoliczności wystąpi pierwsza.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik), jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu ), oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  

Wywłaszczenie jest wyjątkiem od ogólnych cywilnoprawnych zasad przenoszenia własności nieruchomości i może mieć zastosowanie jedynie wówczas, gdy cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób aniżeli pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości.

Z tytułu wywłaszczenia co do zasady należne jest odszkodowanie, które stanowi jego przysporzenie, jednocześnie nieruchomość zmienia właściciela. Powyższe stwierdzenie jest o tyle istotne, że w katalogu wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, znajdują się wydatki na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów. Jednocześnie przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT przewiduje zasadę, że chociaż wydatków tych nie uwzględnia się w momencie ich poniesienia, są rozliczane jednorazowo w chwili odpłatnego ich zbycia.

W przypadku Spółki, odszkodowanie, jakie zazwyczaj jest wypłacane z tytułu wywłaszczenia nie zostanie Spółce wypłacone, gdyż Spółka na podstawie Umowy ZRID zobowiązała się do jego zrzeczenia. Był to warunek konieczny do realizacji inwestycji.

Nie można jednak uznać, że w związku ze zrzeczeniem się odszkodowania Spółka nie uzyskała żadnej korzyści. Zrzeczenie się odszkodowania było warunkiem koniecznym do wypełnienia Umowy ZRID, której zawarcie przez Spółkę było niezbędne dla uzyskania korzyści, tj. uzyskania pozwolenia na użytkowanie swojej Inwestycji deweloperskiej, możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i w efekcie osiągania z tego tytułu przychodów ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Tak więc zrzeczenie się odszkodowania wobec Gminy za wywłaszczone grunty jest ściśle i nierozerwalnie związane z realizowaną Inwestycją deweloperską Spółki i osiąganymi przez nią (późniejszymi) przychodami.

W tym kontekście wywłaszczenie gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki nie jest w rzeczywistości nieodpłatne (w takim rozumieniu, że Spółka nie otrzymuje nic w zamian). Spółka spodziewa się uzyskać w przyszłości przychody ze zbycia lokali mieszkalnych i usługowych powstałych w wyniku Inwestycji deweloperskiej.

Spółka bowiem, działając w celu uzyskania przychodu realizuje Inwestycję deweloperską.

Na mocy powszechnie obowiązującego prawa, szczególnie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 470) oraz na mocy Umowy ZRID, Spółka, jeśli chce osiągać przychody z tytułu zbycia lokali mieszkalnych i usługowych musi ponieść wydatki obejmujące m in. nabycie gruntu pod budowę Drogi publicznej. Wymaga podkreślenia fakt, że zawarcie Umowy ZRID jest w ograniczonym stopniu uzależnione od woli Spółki, gdyż bowiem wymaga osiągnięcia porozumienia z Gminą.

Z tego względu, Spółka nie ma swobody w dysponowaniu nabytymi pod budowę drogi gruntami, które na mocy Decyzji stały się własnością Gminy, w szczególności nie może ich sprzedać. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 6 Ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w 2020 r. poz. 1363), wywłaszczone nieruchomości mogą być użytkowane nieodpłatnie przez dotychczasowych właścicieli lub użytkowników wieczystych do upływu ustawowego terminu przekazania nieruchomości. Jednak przez wzgląd na nadanie Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, przekazanie nieruchomości musiało nastąpić niezwłocznie, w związku z czym Spółka nie mogła na własne potrzeby użytkować wywłaszczanego gruntu.

W ocenie Wnioskodawcy, Inwestycja deweloperska polegająca na budowie budynków usługowo-mieszkalnych z garażami wbudowanymi podziemnymi i naziemnymi (zamkniętymi) powinna być rozpatrywana jako całość i przekazanie gruntu nie może być interpretowane w oderwaniu wyżej wskazanych zamierzeń inwestycyjnych.

W szczególności nie może być interpretowane jako chęć przysporzenia na rzecz Gminy.

Biorąc pod uwagę powyższe, wydatki obejmujące nabycie gruntów określonych w Decyzji, przekazanych nieodpłatnie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią koszty uzyskania przychodu w części wynikającej z Praw majątkowych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pragnie jeszcze zwrócić uwagę na szeroki zakres znaczenia terminu „odpłatne zbycie”. Bowiem mając na uwadze chociażby wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 3034/12, zdaniem Sądu trafny jest wyrażony w zaskarżonym wyroku pogląd, że użyte w wyżej powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie „odpłatnego zbycia” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin „odpłatne zbycie” obejmuje zatem szeroki zakres umów. Zatem, w opinii Wnioskodawcy, na potrzeby prawa podatkowego i biorąc pod uwagę kontekst procesu inwestycyjnego, w szczególności w branży deweloperskiej, w tym przypadku „odpłatność” powinna być rozumiana również jako uzyskanie przez Spółkę, a ostatecznie Wnioskodawcę przychodu, będącego następstwem przeprowadzenia Inwestycji deweloperskiej.

Spółka, jak zostało wskazane w stanie faktycznym, uzyskuje „odpłatność” w postaci możliwości realizacji inwestycji, a w konsekwencji uzyskania następnie przychodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych i usługowych, jakie powstaną w wyniku realizacji Inwestycji deweloperskiej, na podstawie pozwolenia na budowę. Przy czym warunkiem koniecznym uzyskania pozwolenia na budowę jest m.in. „nieodpłatne przekazanie gruntu” - nieruchomości niezbędnych do realizacji Inwestycji drogowej - na rzecz Gminy, w zamian za co Spółka będzie w przyszłości osiągać przychód ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Podobne stanowisko w sprawie o zbliżonym stanie faktycznym zajął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych, niemniej wnioski DKIS przedstawione w interpretacji z 3 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-1.4511.14.2017.1.NL są analogiczne do tych przedstawionych przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wartość gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej, w stosunku do którego Spółka zrzeknie się odszkodowania, powinna być uznana za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w części wynikającej z posiadanych przez Wnioskodawcę Praw majątkowych w Spółce.

Ad. 2

Kolejne pytanie Wnioskodawcy dotyczy tego, czy w sytuacji, gdy wartość gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej, dla którego Spółka zrzeknie się odszkodowania będzie uznana za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w części wynikającej z posiadanych przez Wnioskodawcę Praw majątkowych w Spółce, koszt ten powinien być rozliczony w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Definicja kosztów uzyskania przychodów została przedstawiona przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska własnego do pytania nr 1. Jednocześnie Wnioskodawca chce wskazać na art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zdaniem Wnioskodawcy, zrzeczenie się odszkodowania wobec Gminy za przejętą część gruntów jest ściśle i nierozerwalnie związane z realizacją Inwestycji deweloperskiej i wiąże się z uzyskaniem konkretnych korzyści związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej tj. uzyskanie pozwolenia na użytkowanie swojej Inwestycji (i powstałych w jej wyniku mieszkań i lokali usługowych) - możliwości prowadzenia działalności gospodarczej oraz konkretnym przychodem z późniejszej sprzedaży mieszkań i lokali w ramach tej działalności. Bez poniesienia wydatków na nabycie gruntu, który to następnie został wywłaszczony przez Gminę, Inwestycja deweloperska nie posiadałaby Drogi Publicznej, przez co Spółka nie sprzedałaby mieszkań i lokali usługowych, a w konsekwencji nie uzyskałaby przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na nabycie tej części gruntów powinny zostać uznane jako niezbędne i w związku z tym bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży lokali. Powiększają one odpowiednio koszty wytworzenia lokali i stosownie do art. 15 ust. 4 powinny zostać rozliczone w momencie (okresie) rozpoznania przychodu z ich sprzedaży. Tym samym, mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy stanowisko Wnioskodawcy dot. pyt. 1 jest prawidłowe, koszty te należy potraktować jako bezpośrednio związane z przychodami i należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Ad. 3

Pytanie trzecie dotyczy możliwości uwzględnienia wartości podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w postaci wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki w kosztach uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Definicja kosztów uzyskania przychodu została przedstawiona przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska własnego w poprzednich punktach.

Zdaniem Wnioskodawcy, decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest w pierwszej kolejności poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Ponadto szczególnej uwagi wymaga również analiza art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Powyżej wskazany artykuł stanowi katalog wydatków, jakie nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Artykuł 16 ust. 1 pkt 46 lit. b wskazuje, że co do zasady podatek VAT nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, chyba że jest podatkiem należnym od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczonym zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

W analizowanym przypadku Spółka nabyła grunt, który następnie został wywłaszczony przez Gminę na podstawie Decyzji. Transakcja wywłaszczenia gruntu stanowi, w świetle Ustawy o VAT, nieodpłatną dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 2, jednocześnie dostawa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka, wypełniając swój obowiązek podatnika, zapłaciła należny podatek od towarów i usług do właściwego urzędu skarbowego.

W przypadku Spółki nie został jednak spełniony warunek uprzedniego nabycia przez Gminę od Spółki towarów czy usług w określonej ilości lub wartości. Art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b referuje się do tzw. sprzedaży premiowej, w ramach której nieodpłatne przekazanie towaru jest warunkowane zakupem innego towaru.

Taka sytuacja w opisywanym zdarzeniu nie występuje. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie może on rozpoznać zapłaconego podatku VAT jako kosztu uzyskania przychodu.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wartość podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w postaci wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki nie stanowi kosztu uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Ad. 4

W pytaniu nr 4 Wnioskodawca chce ustalić, w jaki sposób powinna zostać ustalona wartość kosztu uzyskania przychodu z pytania nr 1.

Jak zostało przedstawione przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1, zdaniem Spółki poniesiony wydatek na zakup gruntu, który następnie został wywłaszczony przez Gminę za odszkodowaniem, którego Spółka zobowiązała się zrzec jest poza art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT przez wzgląd na swój charakter odpłatności i tym samym stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanych przez niego Praw majątkowych w Spółce. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy jednak sposobu określenia wartości, jaka powinna zostać uwzględniona w kosztach uzyskania przychodu - zdaniem Wnioskodawcy jest to wartość równa wydatkowi poniesionemu na nabycie działki (ilość metrów kwadratowych x wartość nabycia jednego metra kwadratowego działki), która uległa podziałowi, a następnie na podstawie Decyzji została wywłaszczona na rzecz realizacji Inwestycji drogowej.

Wnioskodawca pragnie przypomnieć, że wywłaszczenie jest wyjątkiem od ogólnych cywilnoprawnych zasad przenoszenia własności nieruchomości i może mieć zastosowanie jedynie wówczas, gdy cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, natomiast skutki wywłaszczenia są takie jak przy odpłatnym zbyciu nieruchomości. Podatnik (zbywający), co do zasady, otrzymuje odszkodowanie, natomiast nieruchomość zmienia właściciela.

W nawiązaniu do powyższego, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na interpretację indywidualną z dnia 11 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.299.2018.1 RK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „Wywłaszczenie nie stanowi odpłatnego zbycia sensu stricto, ale z uwagi na takie same skutki wywłaszczenia i odpłatnego zbycia nieruchomości, należy uznać, że koszty uzyskania przychodu przy wywłaszczeniu będą stanowiły wydatki na nabycie nieruchomości gruntowej (prawa do tej nieruchomości)”.

Wprawdzie z tytułu wywłaszczenia gruntu Spółka nie otrzyma materialnego wynagrodzenia w postaci odszkodowania, niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, termin „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności w zamian za korzyść majątkową, co oznacza, że jego charakter jest znacznie szerszy, niż sprzedaż. Jak zostało wskazane wcześniej we wniosku, z tytułu wywłaszczenia zakupionego uprzednio przez Spółkę gruntu przez Gminę, Spółka uzyskuje korzyść w postaci możliwości realizacji inwestycji a w konsekwencji następcze uzyskanie przychodu ze sprzedaży lokali mieszkalnych i usługowych, jakie powstaną w wyniku realizacji Inwestycji deweloperskiej, na podstawie pozwolenia na budowę. Uzyskanie pozwolenia na budowę jest jednak ściśle uzależnione m.in. od „nieodpłatnego przekazania gruntu” - nieruchomości niezbędnych do realizacji Inwestycji drogowej - na rzecz Gminy, w zamian za co Spółka będzie w przyszłości osiągać przychód ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Zwracając jeszcze uwagę na literalne brzmienie przepisu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione (...)”, tym samym nie sposób uznać, że inna wartość niż kwota wydatku poniesiona na nabycie działki stanowi koszt uzyskania przychodu jaki należy rozpoznać przy uzyskaniu przychodów ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych wybudowanych w ramach realizacji Inwestycji deweloperskiej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wartość kosztu uzyskania przychodu z tytułu wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki powinna zostać określona poprzez przemnożenie powierzchni działki wywłaszczonej (tj. działki wydzielonej w wyniku podziału) przez cenę nabycia działki przed podziałem przypadającą na 1 m². Tak ustaloną wartość Wnioskodawca będzie miał prawo potrącić jako koszt w części wynikającej z posiadanych Praw majątkowych.

Ad. 5

W pytaniu nr 5 Wnioskodawca chciałby potwierdzić, czy wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową powinny zostać przez niego rozpoznane (w części wynikającej z posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce) jako koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Koszty uzyskania przychodów stanowią zatem wszelkie wydatki (z zastrzeżeniem wyjątków ustawowych) poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli pozostają one w związku z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów mogą więc być wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca chciałby zwrócić uwagę na art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 470), w myśl którego budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

Ustęp 2 wskazanego przepisu stwierdza, iż warunki realizacji przedmiotowego obowiązku powinna określać umowa zawarta między zarządcą drogi, a inwestorem.

Ponadto, Spółka, na podstawie Umowy z Gminą - na warunkach w niej wskazanych - jako inwestor ma na swój koszt sporządzić dokumentację projektową, przygotować kompletny wniosek w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na realizację Inwestycji drogowej, zrealizować ją, a następnie przekazać ją Gminie. Na podstawie Umowy Spółka zobowiązana jest również pokryć koszty gwarancji bankowych i odszkodowań należnych podmiotom trzecim za grunty zajęte pod Inwestycję drogową.

Wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej oraz koszty gwarancji bankowych

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać, że Droga publiczna wybudowana w ramach realizacji Inwestycji drogowej i przekazana Gminie na podstawie Umowy ZRID, stanowi środek trwały Spółki.

Grunty zostały zakupione w celu zrealizowania inwestycji budowlanej przeznaczonej do dalszej sprzedaży zatem z punktu widzenia Spółki stanowią majątek obrotowy. W wyniku wydanej Decyzji doszło do podziału geodezyjnego oraz wyodrębnienia i wywłaszczenia części nieruchomości przeznaczonych pod Drogę publiczną. Wywłaszczony grunt (użytkowanie wieczyste), jak i sama Inwestycja drogowa stały się własnością Gminy i nie zaliczają się już zatem do majątku Spółki. Nie można także uznać, że koszty poniesione przez Spółkę w związku z realizacją Inwestycji drogowej stanowią inwestycję w obcym środku trwałym w rozumieniu art. 16a ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT.

Brak jest definicji inwestycji w obcym środku trwałym w przepisach ustaw podatkowych, jednakże na podstawie orzecznictwa można przyjąć, że taką inwestycję stanowią wydatki poniesione na ulepszenie środka trwałego używanego przez podmiot dokonujący ulepszeń na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Inwestycję w obcym środku trwałym stanowią zatem wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania przez podatnika.

Jednakże Spółka nie dysponuje podobnym tytułem prawnym do używania Drogi publicznej po jej wybudowaniu. Droga ma bowiem status drogi publicznej i jako taka oddana jest do użytku publicznego. Wobec faktu, że jak wskazano powyżej wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej nie stanowią środka trwałego Spółki, ani inwestycji w obcym środku trwałym, nie mogą być również rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.

Realizacja Inwestycji drogowej zapewni dostęp do Inwestycji deweloperskiej, która realizowana jest przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Realizowana przez Spółkę Inwestycja drogowa jest ściśle związana z realizowaną Inwestycją deweloperską, dla której uzyskanie pozwolenia na użytkowanie budowanych lokali o przeznaczeniu mieszkalnym i usługowym jest uzależniona od istnienia powiązań z Drogą publiczną. Wykonanie infrastruktury drogowej w ramach realizacji Inwestycji drogowej na nieruchomościach będzie następowało na podstawie ostatecznej Decyzji ZRID, a więc po przejściu (na mocy prawa) własności tych gruntów na rzecz Gminy, a zatem realizacja Inwestycji drogowej odbywać się będzie na nieruchomościach nienależących do Spółki. Przeniesienie wydatków poniesionych na realizację Inwestycji drogowej rzecz Gminy nastąpi nieodpłatnie na podstawie protokołu odbioru.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie nakładów poniesionych na realizację Inwestycji drogowej Gminie nie oznacza braku związku z przychodami. Podkreślić należy, że nieodpłatne przekazanie nie ma również cech charakterystycznych dla umowy darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności. Należy bowiem zauważyć, że Spółka realizując Inwestycję drogową dąży bowiem do zapewnienia bądź zwiększenia przychodów, które zostaną uzyskane w wyniku sprzedaży mieszkań i lokali usługowych powstałych w wyniku realizacji Inwestycji deweloperskiej, do których prowadzić będzie Droga publiczna, a której budowa jest etapem Inwestycji drogowej. Innymi słowy, odpowiedni dojazd do Inwestycji deweloperskiej przełoży się wprost na możliwość i wysokość przychodów Spółki ze zbycia lokali usługowo-mieszkalnych w Inwestycji deweloperskiej.

Realizacja Inwestycji drogowej na rzecz Gminy jest ściśle związana z faktem, iż realizacja Inwestycji drogowej jest obowiązkiem Spółki wynikającym zarówno z Umowy ZRID, jak i ustawy o drogach publicznych. Warto przy tym zresztą zauważyć, że nie nastąpi przy tym przekazanie Gminie żadnego składnika majątkowego, bowiem realizacja Inwestycji drogowej odbywać się będzie po wywłaszczeniu gruntów przez Gminę, tym samym to Gmina będzie ex lege właścicielem działek, na których realizowana będzie Inwestycja drogowa.

W związku z powyższym, należy zatem stwierdzić, że przekazanie Gminie poniesionych przez Spółkę nakładów na realizację Inwestycji drogowej stanowić będzie jedynie wyraz tego, że Spółka jako inwestor w rozumieniu wspomnianej wyżej ustawy o drogach publicznych oraz strona Umowy ZRID wywiązała się ze swojego obowiązku. Natomiast z perspektywy biznesowej, realizacja tego obowiązku umożliwi Spółce realizację Inwestycji deweloperskiej i osiągnięcie przychodów z tego tytułu (tj. z tytułu sprzedaży mieszkań i lokali usługowych). Podobne konkluzje znajdują się m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 sierpnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.121.2017.1.AG.

Bez znaczenia, zdaniem Wnioskodawcy, pozostaje również fakt, że część środków poniesionych przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej oraz koszty gwarancji bankowych zostaną zwrócone Spółce przez Dewelopera.

Wydatki poniesione przez Spółkę na odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycje drogową

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów Ustawy o CIT nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Jednocześnie, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Analogicznie do wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej, wypłacane odszkodowania na rzecz osób trzecich, nie znajdują się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów a ich pokrycie jest konieczne, aby mogła zostać zrealizowana Inwestycja drogowa konieczna do uzyskania pozwolenia na realizację Inwestycji deweloperskiej - wydatki te są ze sobą ściśle powiązane. Spółka nie ma wpływu na wysokość ustalonego w formie decyzji administracyjnej odszkodowania, które zostanie wypłacone osobom trzecim przez Gminę.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie co do zasady istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami jakie Spółka poniesie na wypłatę odszkodowań osobom trzecim, a zapewnieniem i zabezpieczeniem źródła przychodów. Nie wypłacając odszkodowań Spółka nie wywiązałaby się z zawartej z Gminą Umowy, a zatem nie uzyskałaby pozwolenia na realizację Inwestycji deweloperskiej. W konsekwencji Spółka nie uzyskałaby przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali użytkowych - nie uzyskałaby przychodu z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Analogiczne podejście wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 3 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-1.4511.61.2017.1.NL.

W tym przypadku również bez znaczenia, zdaniem Wnioskodawcy, jest fakt, że część wydatków poniesionych przez Spółkę na odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową zostanie zwrócona Spółce przez Dewelopera.

Ad. 6

Kolejne pytanie Wnioskodawcy ma ścisły związek z pyt. nr 5, gdyż w sytuacji, kiedy stanowisko Wnioskodawcy w związku z tym pytaniem jest prawidłowe, Wnioskodawca chciałby potwierdzić, czy koszty te są bezpośrednio związane z przychodami i tym samym należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Mając na uwadze argumentację przedstawioną przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska własnego do pytania nr 5, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie co do zasady istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami jakie Spółka poniesie na realizację Inwestycji drogowej oraz wypłatę odszkodowań osobom trzecim, a zapewnieniem i zabezpieczeniem źródła przychodów w postaci realizacji, a następnie sprzedaży mieszkań i lokali usługowych powstałych w wyniku realizacji Inwestycji deweloperskiej. Bez tych wydatków nie byłaby możliwa również realizacja Inwestycji drogowej, ponieważ poniesienie tych wydatków jest warunkiem zawartej z Gminą Umowy. Wydatki te zatem, zdaniem Wnioskodawcy, będą stanowiły koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Spółka pragnie również zwrócić uwagę na fakt, że na cenę sprzedawanych mieszkań, czy lokali usługowych ma wpływ nie tylko wartość poniesionych kosztów związanych z budową, czy zakupem gruntu, na którym stoi budynek. Czynnikiem cenotwórczym jest również lokalizacja inwestycji oraz towarzysząca jej infrastruktura.

Wydatki, jakie musi ponieść Spółka w związku z realizacją Inwestycji drogowej, a w tym odszkodowania, są ściśle związane z infrastrukturą osiedla, które budowane jest w ramach Inwestycji deweloperskiej. Dobry dostęp do komunikacji jest jednym z najważniejszych czynników mających wpływ na decyzję inwestora rozważającego zakup danego lokalu. Bez wątpienia zatem wydatki na infrastrukturę, a w tym na całą Inwestycję drogową - Drogę publiczną i związane z jej realizacją dodatkowe wydatki, w tym odszkodowania, stanowią koszt wytworzenia sprzedawanych później produktów Spółki - jakimi w przypadku działalności deweloperskiej są mieszkania i lokale usługowe.

Kwestię potrącalności bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT. W myśl tego przepisu, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku stwierdzić należy, że koszty realizacji Inwestycji drogowej, koszty gwarancji bankowych oraz odszkodowań dotyczą przychodów oczekiwanych ze sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych. Bez poniesienia wydatków na realizację Inwestycji drogowej oraz odszkodowania, Spółka nie wywiązałaby się z zawartej z Gminą Umowy i Umowy i tym samym nie dostałaby pozwolenia na realizację Inwestycji deweloperskiej.

W konsekwencji, Spółka nie sprzedałaby mieszkań i lokali usługowych i tym samym nie uzyskałaby przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na realizację Inwestycji drogowej, koszty gwarancji bankowych oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za zajęte na realizację Inwestycji drogowej grunty powinny zostać uznane jako niezbędne. W związku z tym, powinny zostać rozpoznane jako bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży lokali i stosownie do art. 15 ust. 4 rozliczone w momencie (okresie) rozpoznania przychodu z ich sprzedaży w części w jakiej nie zostaną zwrócone przez Dewelopera.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku gdy stanowisko Wnioskodawcy dot. pyt. nr 5 jest prawidłowe, koszty te są bezpośrednio związane z przychodami i tym samym należy rozliczyć je w momencie rozpoznania przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali usługowych.

Ad. 7

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy zawartych w pyt. 7 jest potwierdzenie, czy Wnioskodawca ma rację rozpoznając przychód podatkowy (w części wynikającej z posiadanych przez siebie Praw majątkowych w Spółce) z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych na wypłacane osobom trzecim odszkodowania za grunty zajęte pod Inwestycję drogową, gwarancje bankowe oraz koszty inwestycji drogowej, w sytuacji, gdy wydatki te zostały w całości rozpoznane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodu (w proporcji do posiadanych przez siebie praw majątkowych w Spółce).

Deweloper jest stroną Umowy, jaka zawarta została przez Spółkę i Gminę, jednak to Spółka jest głównym wykonawcą Inwestycji drogowej i tym samym ponosi wszelkie wydatki związane z jej realizacją. Na mocy porozumienia zawartego przez Spółkę i Dewelopera, dokonany został podział obowiązków między obowiązków związanych z realizacją Umowy ZRID i Inwestycji drogowej. Partycypacja Dewelopera w kosztach odszkodowań wypłacanych na rzecz osób trzecich, gwarancji bankowych oraz kosztów inwestycji drogowej jest zatem konsekwencją zawartych przez Dewelopera umów.

Ogólna definicja przychodu zawarta w art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT stanowi, że „Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe; (...)”.

Oznacza to, że co do zasady, każde przysporzenie stanowi przychód w świetle ustawy podatkowej, chyba, że dana należność została wymieniona w art. 12 ust. 4 Ustawy o CIT - jako niestanowiąca przychodu podatkowego.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym, dokonany przez Dewelopera na rachunek bankowy Spółki w związku ze zobowiązaniem umownym, zwrot części kosztów inwestycji drogowej, odszkodowań oraz gwarancji bankowych będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (w odpowiedniej proporcji do posiadanych przez Wnioskodawcę Praw majątkowych w Spółce).

Wynika to z faktu, że zostały spełnione przesłanki ogólne uznania tego przysporzenia jako przychód podatkowy - mieści się on w definicji art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, jak również nie został wskazany jako niestanowiący przychodu na podstawie art. 12 ust. 4 Ustawy o CIT.

W szczególności w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o CIT, zgodnie z którym, do przychodów podatkowych nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, iż stosownie do wywodów przedstawionych do pytania 5 wypłacone odszkodowania oraz nakłady poniesione na realizację Inwestycji drogowej stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ad. 8

Jak zostało opisane w stanie faktycznym, na podstawie porozumienia zawartego między Deweloperem a Spółką, Deweloper zobowiązał się do zwrócenia Spółce części kosztów poniesionych przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej oraz wypłaconych odszkodowań. Pytanie Wnioskodawcy odnosi się do momentu rozpoznawania jako przychód podatkowy zwrotu części kosztów realizacji Inwestycji drogowej oraz wypłacanych na rzecz osób trzecich odszkodowań i gwarancji bankowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

W opisywanym zdarzeniu, na podstawie zawartego porozumienia Deweloper zobowiązał się do zwrotu części kosztów, które zostały poniesione przez Spółkę we wspólnym interesie Spółki i Dewelopera. Przedmiotem rozliczenia nie jest zatem dostawa towarów, świadczenie usług ani też zbycie prawa majątkowego, lecz przeniesienie części poniesionych kosztów, które ekonomicznie powinny być częściowo sfinansowane przez Dewelopera.

W związku z tym, że w opisywanym zdarzeniu nie dochodzi do dostawy (wydania) towaru, świadczenia usług ani też do zbycia prawa majątkowego, lecz do zwrotu części kosztów poniesionych we wspólnym interesie Spółki i Dewelopera, przychód z tego tytułu powinien być rozpoznany w momencie wystawienia faktury (refaktury) lub w momencie otrzymania zwrotu, zależnie od tego, która z okoliczności nastąpi wcześniej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Tym samym wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są więc wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Z kolei, koszty pośrednie to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem w Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna, która to spółka specjalizuje się w realizacji projektów budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego. Przez wzgląd na formę prawną Spółka jest transparentna podatkowo, a konsolidacja wyniku podatkowego odbywa się na poziomie Wspólników.

W związku z prowadzoną działalnością deweloperską Spółka zakupiła grunt budowlany składający się z dwóch działek. Na terenie zakupionych działek Spółka zamierza wznieść budynki usługowo-mieszkalne, w których lokale będą przeznaczone do dalszej odsprzedaży. W celu prawidłowego funkcjonowania konieczne jest wybudowanie drogi publicznej stanowiącej jedyny dojazd do Inwestycji deweloperskiej. Tytuł prawny do gruntów, na których miałaby powstać droga publiczna przysługuje Spółce jako użytkownikowi wieczystemu oraz Gminie, a także innym podmiotom.

W związku z powyższym, Spółka zawarła z Gminą umowę o zastępstwo inwestycyjne w realizacji Inwestycji drogowej na gruntach stanowiących własność ww. podmiotów. W konsekwencji, zobowiązała się do:

• sporządzenia dokumentacji projektowej inwestycji drogowej,
• przygotowania kompletnego wniosku w zastępstwie lokalnego zarządcy dróg w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,
• uiszczenia odszkodowania należnego podmiotom trzecim za grunty zajęte pod inwestycję drogową,
• zrealizowania inwestycji drogowej,
• rezygnacji z należnego jej odszkodowania za grunty wywłaszczone pod Inwestycję drogową pod groźbą kary umownej.
  
  

Skutkiem ww. umowy będzie powstanie drogi publicznej prowadzącej do mającego powstać budynku Spółki.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika również, że do umowy z Gminą przestąpił podmiot trzeci -Deweloper, który na gruntach znajdujących się obok gruntów będących w użytkowaniu wieczystym Spółki buduje biurowce. Istnieje również możliwość, że do umowy przystąpią kolejne podmioty.

W dalszej kolejności, na skutek wydanej Decyzji doszło do podziału geodezyjnego oraz wyodrębnienia i wywłaszczenia części nieruchomości przeznaczonych pod drogę publiczną.

W związku z powyższym, dokonane zostały zmiany w strukturze własnościowej gruntów, na skutek których grunty niezbędne do realizacji Inwestycji drogowej zostały wywłaszczone i przeszły na własność Gminy, a tym samym Inwestycja drogowa stanie się własnością Gminy.

Ponadto, po zakończeniu Inwestycji drogowej nakłady pieniężne poniesione przez Spółkę zostaną nieodpłatnie przekazane na rzecz Gminy.

Z opisu stanu faktycznego wynika również, że Spółka zawarła z Deweloperem porozumienie, na mocy którego zobowiązana jest do budowy Drogi publicznej, pokrycia części kosztu budowy, wypłaty odszkodowań na rzecz osób trzecich i kosztów gwarancji bankowych ustanowionych na zabezpieczenia realizacji Umowy, a Deweloper zrefunduje stałą kwotę (część) kosztów budowy oraz zwróci część odszkodowań oraz kosztów gwarancji bankowych.

W wyniku powyższych działań, doszło następnie do wszczęcia postępowania odszkodowawczego za wywłaszczenie działek, a po zakończeniu tego postępowania Spółka zobowiązana będzie do zrzeczenia się należnego odszkodowana.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie skutków podatkowych wynikających z realizacji Inwestycji drogowej.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 1 i 5

Mając na uwadze okoliczność ustalenia, czy wydatki na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę wraz z pozostałymi wydatkami poniesionymi przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy zauważyć należy, że wydatki te mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Z danych zawartych w opisie sprawy wynika, że Spółka w związku z planowaną inwestycją deweloperską na podstawie zawartej z Gminą umowy zobowiązała się do nieodpłatnego przeniesienia na rzecz Gminy własności gruntu, na którym realizowana będzie Inwestycja drogowa. W wyniku zawartej umowy Spółka zrezygnowała z należnego jej odszkodowania za grunty wywłaszczone pod Inwestycję drogową. Przewłaszczenie gruntu na rzecz jednostki samorządu następuje zatem wraz z zrzeczeniem się praw do rekompensaty (odszkodowania). Ponadto, Spółka będzie ponosiła również inne wydatki na realizację Inwestycji drogowej obejmujące także wydatki na odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową.

Zdaniem Spółki, realizacja Inwestycji drogowej jest niezbędna dla uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynków, a tym samym pozwoli na sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych w realizowanej przez Spółkę Inwestycji deweloperskiej. Tym samym, poniesienie wydatków o których mowa powyżej ma ścisły związek z realizowaną Inwestycją deweloperską Spółki i w konsekwencji wpłynie na uzyskanie konkretnych korzyści przez Spółkę, tj. uzyskanie pozwolenia na budowę oraz pozwolenia na użytkowanie Inwestycji deweloperskiej, możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania z tego tytułu przychodów.

Z powyższego wynika, że poniesienie wydatków związanych z budową Infrastruktury drogowej jest niezbędne do realizacji inwestycji będącej przedmiotem działalności Spółki. Podkreślić należy, że aby możliwe było uzyskiwanie przez Spółkę przychodów z planowanej inwestycji polegającej na budowie budynku usługowo-mieszkalnego konieczne jest zapewnienie drogi dojazdowej do przedmiotowej nieruchomości. Z kolei, wydatki poniesione przez Spółkę obejmujące zarówno koszty nabycia gruntu, jak i pozostałe koszty związane z realizacją Inwestycji drogowej są niezbędne do zapewnienia możliwości dojazdu do przedmiotowej nieruchomości. Tym samym, wydatki te mają w istocie wspólny cel jakim jest realizacja inwestycji deweloperskiej, a tym samym pozyskiwanie przychodów ze sprzedaży lokali mieszkalnych lub użytkowych. Podkreślić również należy, że Inwestor umożliwia sobie realizacje celów gospodarczych akceptując warunki umowy zawartej z Gminą przewidującej rezygnację z uzyskania odszkodowania za wywłaszczane grunty, czy ponosząc wydatki związane z realizacją Inwestycji drogowej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić zatem należy, że skoro (jak wynika z wniosku) zrzeczenie się odszkodowania wobec Gminy za przyjętą część gruntów oraz poniesienie wydatków na realizację Inwestycji drogowej jest ściśle i nierozerwalnie związane z realizacją inwestycji deweloperskiej Spółki i wiąże się z uzyskaniem konkretnych korzyści związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej m.in. uzyskanie pozwolenia na użytkowanie swojej inwestycji (budowanych budynków mieszkalnych i użytkowych) możliwości prowadzenia działalności gospodarczej oraz osiągnięcia przychodu ze sprzedaży mieszkań i lokali w ramach tej działalności, to wydatki poniesione na nabycie tej części gruntu oraz pozostałe wydatki ponoszone w związku z realizacją Inwestycji drogowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym, wydatki te pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z możliwością osiągania przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, jak i zachowania źródła przychodów i jego zabezpieczenia.

Wobec powyższego, poniesione przez Spółkę wydatki niewątpliwie będą związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi z tego tytułu przychodami, zatem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia, czy wartość gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej, dla której Spółka zrzeknie się odszkodowania, może być uznana za koszt uzyskania przychodu, a także czy wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej stanowią jej koszty uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 2 i 6

Odnosząc się natomiast do kwestii momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów podkreślić należy, że jednym z warunków potrącalności wydatku jako kosztu uzyskania przychodu jest definitywny charakter wydatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, Spółka ponosi koszty związane z nabyciem gruntu, który następnie został wywłaszczony, a także wydatki związane z realizacją Inwestycji drogowej, w tym koszty gwarancji bankowych oraz odszkodowań wypłacanych na rzecz osób trzecich za zajęte na realizację ww. inwestycji grunty.

Wydatki związane z nabyciem gruntu mają charakter definitywny, natomiast pozostałe wydatki poniesione na gwarancje, odszkodowania czy pozostałe koszty Inwestycji drogowej zostaną częściowo zwrócone Spółce na mocy zawartego z Deweloperem porozumienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie gruntu, realizację inwestycji drogowej, koszty gwarancji bankowych oraz odszkodowana wypłacane na rzecz osób trzecich powinny zostać rozpoznane jako bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży lokali i stosownie do art. 15 ust. 4 updop rozliczone w momencie rozpoznania przychodu z ich sprzedaży, w części w jakiej nie zostaną zwrócone przez dewelopera.

Z takim stanowiskiem nie sposób się zgodzić.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że koszty związane z nabyciem gruntu, który następnie został wywłaszczony, a także pozostałe wydatki związane z realizacją Inwestycji drogowej, które nie zostaną Spółce zwrócone mają pośredni związek z uzyskiwanymi przychodami Spółki, gdyż dotyczą budowy drogi dojazdowej do nieruchomości Spółki, która zostanie następnie nieodpłatnie przekazana na rzecz Gminy. Z kolei, realizacja Inwestycji drogowej jest niezbędna dla

właściwego prowadzenia Inwestycji deweloperskiej i w konsekwencji uzyskania z tego tytułu przychodów.

Zatem, z uwagi na okoliczność, iż przedmiotowe koszty nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania nie można powiązać ich w sposób bezpośredni z przychodami Spółki. Wobec tego, wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie gruntów oraz realizację Inwestycji drogowej, w części w jakiej nie zostaną Spółce zwrócone stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze fakt, że przedmiotowe wydatki stanowić będą koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami, należy wskazać, że moment zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów powinien następować zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4d i 4e updop.

I tak, stosownie do art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Tym samym, ww. wydatki poniesione przez Spółkę są potrącalne w dacie ich poniesienia, stosownie do treści art. 15 ust. 4d updop.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że momentem właściwym dla rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów dotyczących wydatków poniesionych na nabycie gruntów oraz realizacje Inwestycji drogowej (w części, w której nie zostały Spółce zwrócone), w celu budowy drogi dojazdowej do nieruchomości Spółki, które zostaną następnie nieodpłatnie przekazane na rzecz Gminy, jest moment formalnego przekazania gruntów na rzecz Gminy.

Należy w tym miejscu podkreślić, że poniesienie kosztu powinno być odpowiednio udokumentowane, co wynika z art. 15 ust. 4e powołanej ustawy. W związku z tym, aby wydatek na nabycie gruntów można było zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów, przekazanie gruntów na rzecz Gminy należy odpowiednio udokumentować.

W związku z powyższym, poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie gruntów oraz pozostałe koszty Inwestycji drogowej, niezwrócone przez Dewelopera, które zostaną w trakcie procesu budowlanego nieodpłatnie przekazane na rzecz Gminy, będą stanowiły, stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i 4e updop, pośrednie koszty uzyskania przychodów, które powinny zostać rozliczone dla celów podatkowych w momencie formalnego przekazania gruntów na rzecz Gminy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntu, realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania w części w jakiej nie zostały one zwrócone Spółce jest nieprawidłowe.

Mając natomiast na uwadze wydatki poniesione przez Spółkę na realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania wypłacane na rzecz osób trzecich za grunty zajęte pod Inwestycję drogową, w części w jakiej koszty te zostaną Spółce zwrócone przez Dewelopera stwierdzić należy, że wydatki te stanowią koszty bezpośrednie, o jakich mowa w art. 15 ust. 4 updop.

Kwestie potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami zawarte zostały w art. 15 ust. 4, 4bi 4c updop.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

-są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c updop).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka ponosi m.in. koszty związane z realizacją Inwestycji drogowej, w tym koszty gwarancji bankowych oraz odszkodowań wypłacanych na rzecz osób trzecich za zajęte na realizację ww. inwestycji grunty. Na mocy porozumienia zawartego z Deweloperem, Spółka zobowiązana jest do budowy drogi publicznej pokrycia części kosztów budowy, wypłaty odszkodowań na rzecz osób trzecich i kosztów gwarancji bankowych ustanowionych na zabezpieczenie realizacji Umowy. Z kolei, Deweloper zrefunduje część ww. wydatków. Zatem, część ww. wydatków zostanie Spółce zwrócona przez Dewelopera.

Odnosząc się do powyższego zauważyć należy, że istotne znaczenie w analizowanej sprawie ma okoliczność, iż część wydatków poniesionych przez Spółkę na realizacje Inwestycji drogowej zostanie jej zwrócona. Ponadto, jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 7, Spółka uzyska przychód z tytułu częściowej refundacji poniesionych kosztów. Natomiast zwrot kosztów związanych z realizacją Inwestycji drogowej dotyczy bezpośrednio wydatków na nią poniesionych.

Podkreślić należy, że wydatki jakie ponosi Spółka w związku z wybudowaniem drogi publicznej są ściśle związane z realizacją Inwestycji drogowej, a refundacja kosztów poniesionych na ww. infrastrukturę zapewni odpowiedni dostęp do komunikacji również w zakresie działalności Dewelopera. Zatem, wydatki te mają bezpośredni wpływ na realizację Inwestycji drogowej, którą realizuje Spółka.

Tym samym momentem, zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z realizacją Inwestycji drogowej, w tym kosztów gwarancji bankowych oraz odszkodowań wypłacanych na rzecz osób trzecich będzie moment uzyskania przychodu z tytułu zwrotu poniesionych wydatków.

W związku z powyższym, wydatki te jako bezpośrednie koszty uzyskania przychodów będą potrącalne w momencie uzyskania przychodu z tytułu zwrotu Spółce części wydatków poniesionych na realizację Inwestycji drogowej, w tym kosztów gwarancji bankowych oraz odszkodowania.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na realizację Inwestycji drogowej, gwarancje bankowe oraz odszkodowania w części w jakiej zostały one zwrócone Spółce jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 3

Odnosząc się z kolei do ustalenia, czy wartość podatku VAT należnego stanowi koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy zauważyć należy, że ogólną zasadą w podatku dochodowym od osób prawnych jest neutralność podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w zasadzie podatek VAT nie stanowi ani przychodu ani kosztu podatkowego. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły, które są przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów odpowiednie uregulowania znajdują się w art. 16 ust. 1 pkt 46 updop. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   
   • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny:
   
   • w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   • w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
   • od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

Istotne znaczenie ma okoliczność, że powyższy katalog jest wyczerpujący.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka nabyła grunt, który następnie został wywłaszczony przez Gminę na podstawie Decyzji. Jak wskazano we wniosku, transakcja wywłaszczenia gruntu stanowi, w świetle Ustawy o VAT, nieodpłatną dostawę towarów stosownie do art. 7 ust. 2, jednocześnie dostawa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, Spółka zapłaciła należny podatek od towarów i usług do właściwego urzędu skarbowego.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że w rozpatrywanej sprawie nie został jednak spełniony warunek uprzedniego nabycia przez Gminę od Spółki towarów czy usług w określonej ilości lub wartości, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret trzecie updop. Zauważyć bowiem należy, że przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b updop wynika, że dotyczy on takich sytuacji gdy nieodpłatne przekazanie towaru jest warunkowane uprzednim nabyciem przez otrzymującego innego towaru.

Podkreślić jednak należy, że taka sytuacja w opisywanym zdarzeniu przyszłym nie będzie miała miejsca. Tym samym, Spółka nie może rozpoznać zapłaconego należnego podatku VAT jako kosztu uzyskania przychodu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia, czy wartość podatku VAT należnego i zapłaconego w związku z nieodpłatnym przekazaniem towarów stosownie do art. 7 ust. 2 Ustawy VAT w drodze wywłaszczenia przez Gminę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym Spółki stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 4

Odnosząc się natomiast do ustalenia, w jaki sposób należy określić wartość kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do wydatków poniesionych na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę w pierwszej kolejności zauważyć należy, jak zostało to wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 1, że wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

W uzasadnieniu tym wskazano, że wydatki na zakup gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej, dla której Spółka zrzeknie się odszkodowania, mogą być uznane za jej koszt uzyskania przychodu.

Z kolei, z przedstawionego opisu sprawy wnika, że w celu realizacji inwestycji deweloperskiej Spółka zakupiła grunt składający się z dwóch działek. Natomiast, w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania ww. inwestycji konieczne jest wybudowanie drogi publicznej. Droga ta ma powstać na działkach będących w użytkowaniu wieczystym Spółki oraz innych podmiotów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika również, że wszelkie ponoszone przez Spółkę wydatki rozliczane są podatkowo przez Wspólników proporcjonalnie do posiadanych przez siebie praw majątkowych w postaci ogółu praw i obowiązków w Spółce.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że w sytuacji gdy wartość gruntu wywłaszczonego przez Gminę na realizację Inwestycji drogowej może być uznana za koszt uzyskania przychodu Spółki to wartość tego kosztu powinna ustalić w wysokości wydatków poniesionych na nabycie działki, która proporcjonalnie przypada na działkę wywłaszczoną.

Zatem, wartość kosztów uzyskania przychodu powinna zostać ustalona w wysokości wydatków poniesionych na nabycie gruntu, w części, w jakiej został on wywłaszczony z uwzględnieniem posiadanych przez Praw majątkowych w Spółce.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia, w jaki sposób należy określić wartość kosztu uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntu wywłaszczonego przez Gminę jest prawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska do pytania nr 7 i 8

Mając na uwadze kwestię ustalenia możliwości i momentu powstania przychodu podatkowego z tytułu częściowej refundacji wydatków poniesionych na realizację Inwestycji drogowej, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu, a przepis art. 12 updop, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 updop ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów, a ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie przywołanego art. 12 ust. 1 updop można stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów.

W związku z powyższym zauważyć należy, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

W myśl art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą przychodem są zatem również kwoty należne, nawet gdy nie zostały faktycznie otrzymane, pod warunkiem że kwoty te spełniają warunki wymienione powyżej (trwały, bezzwrotny i definitywny charakter).

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przez „należny” rozumie się „przysługujący komuś lub czemuś”. O przychodach należnych można więc mówić w sytuacji, gdy podatnikowi przysługuje uprawnienie do ich otrzymania. Łączna literalna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, co do których podatnikowi przysługuje uprawnienie do ich otrzymania i które jednocześnie są w danym momencie trwałe i definitywne.

Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia przepis art. 12 ust. 4 updop, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. W wyniku tej regulacji przepis ten tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka i Deweloper zawarli porozumienie, na mocy którego określone zostały wzajemne obowiązki związane z realizacją Umowy ZRID i Inwestycji drogowej. Na mocy podpisanego porozumienia Deweloper zobowiązał się do refundowania części kosztów budowy oraz zwrotu Spółce 50% kosztów odszkodowań oraz 50% kosztów gwarancji bankowych. Następnie, Spółka i Deweloper aneksowali opisane wyżej porozumienie, zwiększając poziom partycypacji Dewelopera w kosztach budowy infrastruktury drogowej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie możliwości oraz momentu powstania przychodu z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych na wypłacane osobom trzecim odszkodowania, gwarancje, a także zwrot kosztów Inwestycji drogowej.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że jak stanowi art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Co istotne, aby zwrócone podatnikowi wydatki zostały wyłączone z przychodów podatkowych, muszą być wydatkami niepodlegającymi zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 16 updop.

Z powyższych regulacji wynika, że skutki podatkowe związane ze zwrotem kosztów są generalnie uzależnione od tego, czy wydatki, które są zwracane podlegały zaliczeniu do kosztów podatkowych, czy też nie. Jeżeli zwracane wydatki podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, wówczas kwota zwrotu powinna podlegać zaliczeniu do przychodów. Natomiast w sytuacji, gdy zwrot poniesionych wydatków dotyczy kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 updop, wówczas zwrócone wydatki nie będą dla podatnika przychodem podatkowym.

Treść przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a updop poprzez użyte sformułowanie „innych wydatków” nawiązuje wyraźnie do treści poprzedzającego go pkt 6 ust. 4 art. 12 updop, w którym ustawodawca wymienił wydatki, których zwrot nie powoduje zaliczenia do przychodów ich wartości, jeżeli zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Podkreślić należy, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, konieczne jest oprócz tego, by wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, żeby wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony jest odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam - a nie taki sam - wydatek, który został poniesiony. Zwróconym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu.

Odnosząc się do powyższego oraz mając na uwadze okoliczności sprawy podkreślić należy, że wydatki poniesione na wypłacane osobom trzecim odszkodowania, gwarancje oraz koszty Inwestycji drogowej stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Tym samym, biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że otrzymany przez Spółkę częściowy zwrot kosztów Inwestycji drogowej, odszkodowań oraz gwarancji bankowych dokonany przez Dewelopera będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia możliwości powstania przychodu z tytułu częściowej refundacji przez Dewelopera wydatków poniesionych w związku realizacją Inwestycji drogowej jest prawidłowe.

Natomiast mając na uwadze moment powstania przychodu z tytułu częściowego zwrotu kosztów Inwestycji drogowej, odszkodowań oraz gwarancji bankowych dokonanego przez Dewelopera zauważyć należy, że moment powstania przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 3 updop określa art. 12 ust. 3a updop.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że momentem rozpoznania przychodu z tytułu częściowej refundacji wydatków poniesionych na realizacje Inwestycji drogowej będzie moment faktycznego otrzymania przez Spółkę zwrotu poniesionych kosztów lub moment wystawienia faktury (refaktury) w zależności, od tego która czynność nastąpi wcześniej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu częściowego zwrotu kosztów Inwestycji drogowej, odszkodowań oraz gwarancji bankowych dokonanego przez Dewelopera jest prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, bowiem powołane interpretacje nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.