2021.08.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.94.2021.2.MF
z 3 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 31 marca 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 5 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie:

braku obowiązku uiszczania tejże opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz Hurtowników A, prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową Napojów,
braku obowiązku uiszczania tejże opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz Hurtowników B, prowadzących sprzedaż hurtową Napojów oraz sprzedaż detaliczną innych niż Napoje dóbr materialnych,
braku obowiązku uiszczania tejże opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz Hurtowników C, prowadzących sprzedaż Napojów za pośrednictwem sklepów internetowych,
braku obowiązku uiszczania tejże opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego,
obowiązku uiszczania tejże opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz innych przedsiębiorców za pośrednictwem sklepu internetowego

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

16 kwietnia 2021 r. złożyli Państwo do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183, ze zm.), zwanej dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 22 czerwca 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.94.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 5 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), wnosząc jednocześnie dodatkową opłatę do wniosku.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawili Państwo następujące stany faktyczne oraz zdarzenia przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w obszarze kompleksowych rozwiązań biznesowych w zakresie żywności polegających na projektowaniu produktów, zarządzaniu łańcuchem dostaw oraz zapewnieniu bezpieczeństwa i jakości.

Jednym z obszarów działalności Spółki jest dystrybucja na terytorium Polski produktów spełniających definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym [dalej: ustawa o zdrowiu publicznym], tj. wyrobów w postaci napoju lub syropu będącego środkiem spożywczym, ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w których składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ww. ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Przedmiotowe produkty Spółka nabywa w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy/nabycia towarów, a następnie dokonuje ich dystrybucji na terytorium Polski.

Dystrybucja Napojów prowadzona jest przy wykorzystaniu następujących kanałów sprzedaży:

sprzedaż na rzecz podmiotów, które prowadzą wyłącznie sprzedaż hurtową towarów, tj. nie prowadzą działalności w zakresie zbywania żadnych towarów konsumentom [dalej: Hurtownicy A],
sprzedaż na rzecz podmiotów, które w zakresie Napojów prowadzą wyłącznie sprzedaż hurtową (tj. nie prowadzą działalności w zakresie odpłatnego zbywania Napojów konsumentom), może się jednak zdarzyć, że dokonają sprzedaży na rzecz konsumenta towaru innego niż Napój (przykładowo, dokonają sprzedaży telefonu komórkowego na rzecz własnego pracownika) [dalej: Hurtownicy B],
sprzedaż na rzecz podmiotów, które w zakresie Napojów nie prowadzą działalności w zakresie odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu, odpowiednio, art. 2 pkt 3 oraz art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta, prowadzą jednak działalność w zakresie odpłatnego zbywania Napojów konsumentom za pośrednictwem sklepów internetowych, tj. na podstawie umów zawieranych na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 1 ww. ustawy o prawach konsumenta [dalej: Hurtownicy C],
sprzedaż na rzecz podmiotów, które prowadzą sprzedaż Napojów zarówno hurtową jak i detaliczną, tj. prowadzą działalność w zakresie zbywania Napojów zarówno na rzecz podmiotów niebędących konsumentami, jak i na rzecz konsumentów, w tym na podstawie umów zawartych w lokalu oraz/lub poza lokalem przedsiębiorstwa,
sprzedaż do tzw. punktów sprzedaży detalicznej, tj. sprzedaż na rzecz podmiotów, które w zakresie Napojów prowadzą wyłącznie sprzedaż detaliczną,
własna sprzedaż detaliczna Napojów dokonywana za pośrednictwem należącego do Spółki sklepu internetowego, na podstawie umów zawieranych z konsumentami na odległość [dalej: Sprzedaż Napojów przez Internet].

Spółka nie jest producentem Napojów, Spółka nie jest również zamawiającym, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym.

Spółka nie prowadzi sprzedaży detalicznej Napojów innej niż Sprzedaż przez Internet, w szczególności Spółka nie prowadzi działalności w zakresie odpłatnego zbywania Napojów konsumentom na podstawie:

umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ww. ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Zgodnie z regulaminem prowadzonego przez Spółkę sklepu internetowego, zakupów w nim dokonywać może „Klient”, przez którego rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną, której przepisy przyznają zdolność prawną, zawierającą ze Spółką umowę sprzedaży towarów dostępnych w sklepie internetowym. Może się więc zdarzyć sytuacja, w której Napoje będą sprzedawane do przedsiębiorców, przy czym Spółka nie ma i nie będzie miała możliwości zweryfikowania w jakim celu dany przedsiębiorca dokonuje zakupu Napoju, tj. czy zakupu tego dokonuje w celu dalszej odsprzedaży, a jeśli tak, to czy odsprzedaż ta będzie sprzedażą detaliczną, hurtową czy hurtową i detaliczną.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania (pytanie nr 5 i 6 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Zdaniem Państwa (w zakresie pytania nr 5 i 6 ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku).

Uzasadnienie.

Uwagi ogólne.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

producenta,
podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2,
podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, a także

Przedmiotowa ustawa wprowadza ponadto własną definicję sprzedaży detalicznej. Zgodnie z art. 12a ust. 3 tej ustawy przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

Dodatkowo:

podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju,
zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740) za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

Ad. pytanie 1

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, sprzedaż napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 oraz art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym podlega opłacie od środków spożywczych jedynie w przypadku, gdy następuje w ramach tzw. wprowadzenia napoju na rynek krajowy, tj. wyłącznie w przypadku, gdy sprzedaż ta:

producenta,
podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 (tj. podmiot zamawiający napoje na podstawie umowy zawartej z producentem a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego),
podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, bądź też

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka nabywa Napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a następnie dokonuje ich sprzedaży krajowej na rzecz Hurtowników A, tj. podmiotów, które nie prowadzą sprzedaży na rzecz konsumentów (prowadzą wyłącznie sprzedaż hurtową). W ocenie Spółki sprzedaż taka nie podlega opłacie od środków spożywczych z uwagi na to, że nie spełnia ona definicji wprowadzenia napojów na rynek krajowy, a to z uwagi na fakt, że:

nie jest dokonywana do tzw. pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna (jak wskazano, Hurtownicy A nie prowadzą sprzedaży detalicznej, a jedynie sprzedaż hurtową),
nie jest sprzedażą detaliczną dokonywaną przez Spółkę jako podmiot nabywający Napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (Hurtownicy A nie są konsumentami, tak więc Spółka nie dokonuje na ich rzecz sprzedaży detalicznej, a jedynie sprzedaż hurtową),
nie stanowi sprzedaży, o której mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym, tj. nie jest dokonywana na rzecz podmiotu prowadzącego zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną (Hurtownicy A nie prowadzą sprzedaży detalicznej).

Ad. pytanie 2

Jak wynika z art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje (w tym przypadku na Spółce) także w przypadku sprzedaży napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. Opłatę odprowadza się w takiej sytuacji od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Ustawa o zdrowiu publicznym nie precyzuje przy tym, czy chodzi w tym przypadku o sprzedaż detaliczną (oraz hurtową) napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 oraz 12b ust. 1 ww. ustawy, czy też o sprzedaż detaliczną (oraz hurtową) jakichkolwiek towarów:

z jednej bowiem strony, zgodnie z przytaczaną już definicją sprzedaży detalicznej, pod pojęciem tym należy rozumieć dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania „towarów” konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu lub poza lokalem przedsiębiorstwa zbywcy,
z drugiej jednak, przedmiotowa opłata dotyczy określonych napojów, fakt prowadzenia przez nabywcę działalności w innym zakresie, nie dotyczącym napojów, nie powinien mieć w związku z tym żadnego znaczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, wykładnia, zgodnie z którą sprzedażą detaliczną dla potrzeb poboru opłaty od środków spożywczych jest każda sprzedaż towaru na rzecz konsumenta, bez względu na jej przedmiot i okoliczności, byłaby sprzeczna z intencją ustawodawcy oraz celem wprowadzenia opłaty. Jak bowiem wynika z uzasadnienia do projektu ustawy, głównym celem wprowadzenia opłaty było promowanie prozdrowotnych wyborów żywieniowych oraz poprawa jakości diety przez ograniczenie spożycia słodkich napojów. Skoro tak, to - jak wspomniano - czynnikiem determinującym uznanie danej sprzedaży za „sprzedaż detaliczną” dla potrzeb poboru opłaty powinno być to, czy sprzedaż ta dotyczy napoju objętego zakresem opłaty.

Jeżeli w danym przypadku sprzedaż detaliczna dotyczy towaru innego niż napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1 oraz 12b ust. 1, dokonanie takiej sprzedaży powinno pozostawać neutralne z punktu widzenia obowiązków w zakresie zapłaty opłaty.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mogą wystąpić przypadki, w których Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz Hurtowników B, tj. na rzecz podmiotów, które:

w zakresie Napojów prowadzą jedynie sprzedaż hurtową (nie prowadzą sprzedaży detalicznej Napojów),
mogą jednak okazjonalnie dokonywać sprzedaży na rzecz konsumenta towarów innych niż Napoje, przykładowo dokonywać sprzedaży składników majątkowych na rzecz swoich pracowników.

W ocenie Spółki, dokonanie takiej sprzedaży (sprzedaży na rzecz konsumenta towaru innego niż Napój) nie powoduje, że nabywca (Hurtownik B) staje się podmiotem, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym, tj. podmiotem prowadzącym jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową. Konsekwentnie, zdaniem Spółki, w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej na rzecz Hurtowników B na Spółce nie ciąży obowiązek zapłaty opłaty.

Ad. pytanie 3

Ww. ustawa o zdrowiu publicznym wprowadza przy tym własną definicję sprzedaży detalicznej, pod pojęciem której zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta zdefiniowano również trzeci rodzaj umowy zawieranej z konsumentem - tzw. umowę zawartą na odległość. Umowa zawarta na odległość oznacza umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mogą wystąpić przypadki, w których Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz Hurtowników C, tj. na rzecz podmiotów, które:

w zakresie sprzedaży Napojów prowadzonej w lokalu lub poza lokalem przedsiębiorstwa prowadzą jedynie sprzedaż hurtową (nie prowadzą sprzedaży Napojów w lokalu lub poza lokalem przedsiębiorstwa na rzecz konsumentów),
prowadzą jednak sprzedaż Napojów konsumentom na podstawie umów zawartych na odległość.

W ocenie Spółki, ponieważ sprzedaż (odpłatne zbywanie) towarów konsumentom na podstawie umów zawartych na odległość nie wypełnia definicji sprzedaży detalicznej, o której mowa w art. 12a ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym, dokonywanie takiej sprzedaży (sprzedaży Napojów na rzecz konsumenta na podstawie umowy zawartej na odległość) nie powoduje, że nabywca (Hurtownik C) staje się podmiotem, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym, tj. podmiotem prowadzącym jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową. Konsekwentnie, zdaniem Spółki, w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej na rzecz Hurtowników C na Spółce nie ciąży obowiązek zapłaty opłaty.

(…)

Ad. pytanie 5

Zgodnie z art. 12d ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym, do zapłaty opłaty obowiązany jest m.in. podmiot prowadzący sprzedaż detaliczną napojów, będący podmiotem nabywającym napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Powyższe oznacza, że podmiot, który – tak jak Spółka – nabywa napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jest obowiązany do zapłaty opłaty także w przypadku, gdy prowadzi własną sprzedaż detaliczną. Pojęcie „sprzedaży detalicznej” dla potrzeb interpretacji tego artykułu powinno być przy tym odczytywane poprzez pryzmat wspominanej już definicji sprzedaży detalicznej, zawartej w art. 12a ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym.

Zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym, przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 287),
poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

– także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Spółka nie dostarcza Napojów w okolicznościach, w których ich zbywaniu towarzyszyłoby świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej, dla oceny zatem czy dokonywana przez nią Sprzedaż Napojów przez Internet na rzecz konsumentów stanowi czy też nie stanowi „sprzedaży detalicznej”, o której mowa w ww. przepisie decydujące znaczenie ma to, czy sprzedaż ta kwalifikuje się do kategorii sprzedaży dokonywanej na podstawie umowy zawartej z konsumentem w lokalu bądź też poza lokalem przedsiębiorstwa Spółki – w rozumieniu przepisów, odpowiednio, art. 2 pkt 3 oraz art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta.

Jak wynika z art. 2 pkt 3 ustawy o prawach konsumenta, lokal przedsiębiorstwa oznacza:

miejsce prowadzenia działalności będące nieruchomością albo częścią nieruchomości, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność na stałe,
miejsce prowadzenia działalności będące rzeczą ruchomą, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność zwyczajowo albo na stałe,

zgodnie z kolei z art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta umowa zawarta poza lokalem przedsiębiorstwa oznacza umowę z konsumentem zawartą:

przy jednoczesnej fizycznej obecności stron w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy,
w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez konsumenta w okolicznościach, o których mowa w lit. a),
w lokalu przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy lub za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio po tym, jak nawiązano indywidualny i osobisty kontakt z konsumentem w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy, przy jednoczesnej fizycznej obecności stron, bądź też
podczas wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę, której celem lub skutkiem jest promocja oraz zawieranie umów z konsumentami.

Należy zaznaczyć, że w art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta zdefiniowano również trzeci rodzaj umowy zawieranej z konsumentem – tzw. umowę zawartą na odległość. Umowa zawarta na odległość oznacza umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Prowadzona przez Spółkę sprzedaż Napojów przez Internet na rzecz konsumentów:

nie spełnia kryteriów sprzedaży dokonywanej na podstawie umowy zawieranej w lokalu przedsiębiorstwa, ani tym bardziej
nie spełnia kryteriów sprzedaży dokonywanej na podstawie umowy zawieranej poza lokalem przedsiębiorstwa.

Sprzedaż ta spełnia warunki do uznania jej za sprzedaż na podstawie umowy zawartej na odległość, o której mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta. Napoje są bowiem sprzedawane w prowadzonym przez Spółkę sklepie internetowym, na podstawie umów, które zawierane są na odległość (tzw. sprzedaż wysyłkowa).

Sprzedaż towarów na podstawie umowy zawartej na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o prawach konsumenta nie została jednak wskazana jako rodzaj sprzedaży detalicznej w rozumieniu definicji, o której mowa w art. 12a ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym. W ocenie Spółki powyższe oznacza, że dokonywana przez nią Sprzedaż Napojów przez Internet na rzecz konsumentów nie podlega opłacie od środków spożywczych.

Ad. pytanie 6

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie określonych napojów na rynek krajowy, przez co z kolei – w myśl art. 12a ust. 2 ww. ustawy – rozumie się m.in. sprzedaż takich napojów przez podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna. Przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa lub poza lokalem przedsiębiorstwa, w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 3 oraz art. 2 pkt 2 ustawy o prawach konsumenta. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w przypadku sprzedaży Napojów przez Internet na rzecz przedsiębiorców Spółka nie jest/nie będzie w stanie wykazać, że dokonywana przez nią czynność nie jest sprzedażą Napojów do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna. Powyższe oznacza, że po stronie Spółki brak będzie podstaw do odstąpienia od naliczania opłaty od takiej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w zakresie:

braku obowiązku uiszczania opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz Hurtowników A, prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową Napojów,
braku obowiązku uiszczania opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz Hurtowników B, prowadzących sprzedaż hurtową Napojów oraz sprzedaż detaliczną innych niż Napoje dóbr materialnych,
braku obowiązku uiszczania opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz Hurtowników C, prowadzących sprzedaż Napojów za pośrednictwem sklepów internetowych,
braku obowiązku uiszczania opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz konsumentów za pośrednictwem sklepu internetowego,
obowiązku uiszczania opłaty od sprzedaży Napojów na rzecz innych przedsiębiorców za pośrednictwem sklepu internetowego

– jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Państwa stanowiska.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 4, dotyczącego ustalenia statusu Hurtowników jako prowadzących lub nieprowadzących sprzedaży detalicznej Napojów, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie znak 0111-KDSB1-1.4019.169.2021.2.MF.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin