2021.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.259.2021.2.KK
z 13 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Miejskiego Zakładu Komunikacji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, którego zbycie będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Miejskiego Zakładu Komunikacji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, którego zbycie będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono 30 czerwca 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto (dalej: Miasto lub Wnioskodawca) jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT lub podatek) jako podatnik VAT czynny.

Do zadań własnych Miasta, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 920, t.j. z dnia 25 maja 2020 r., dalej: ustawa o samorządzie powiatowym), należą sprawy w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

W strukturze organizacyjnej Miasta znajdują się jednostki budżetowe (dalej: Jednostki) oraz samorządowe zakłady budżetowe (dalej: Zakłady). Wnioskodawca zwraca uwagę, iż w świetle ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454), w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Miasta, Jednostek i Zakładu (dalej: centralizacja VAT). W związku z tym, od tego dnia Jednostki i Zakłady nie funkcjonują jako odrębni od Miasta podatnicy VAT. Ponadto, z uwagi na brak odrębnej osobowości prawnej, majątek Jednostek oraz Zakładów jest majątkiem Miasta (de facto był nim także przed centralizacją VAT).

Zadania własne Miasta z zakresu transportu publicznego, realizowane są za pośrednictwem Miejskiego Zakładu Komunikacji w (…), będącego zakładem budżetowym (dalej: MZK lub Zakład).

Miasto jest obecnie w trakcie likwidacji MZK i planuje zawiązanie spółki komunalnej – Miejskiego Zakładu Komunikacji Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (…) (dalej: Spółka) celem dalszego zaspokajania potrzeb mieszkańców Miasta w zakresie transportu zbiorowego. Miasto planuje przekształcenie MZK w Spółkę w trybie określonym w art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 679, t.j. z dnia 13 kwietnia 2021 r., dalej: ustawa o gospodarce komunalnej). Zgodnie z art. 22 ust. 1 przedmiotowej regulacji, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji (dalej: wniesienie wkładu).

Celem powstania i funkcjonowania Spółki jest realizacja zadań własnych Miasta w obszarach, w których czynił to dotychczas Zakład, tj. w zakresie komunikacji miejskiej – organizacji transportu zbiorowego. W szczególności będzie to działalność określona jako: PKD 49.31.Z – Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski.

W powyższym zakresie Spółka będzie kontynuowała działalność Zakładu. W tym celu, Spółka m.in. zawrze (względnie wstąpi jako następca prawny) analogiczne umowy jak wcześniej Miasto (poprzez Zakład), z dostawcami usług i towarów, przykładowo w zakresie nabycia energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych, usług ubezpieczeniowych, usług serwisowych, usług informatycznych, materiałów na bieżące utrzymanie infrastruktury, materiałów biurowych, wyposażenia biura.

Powyższe podyktowane jest faktem, że Spółka nie zamierza zmieniać charakteru funkcjonowania zajmowanych obiektów, które nadal będą wykorzystywane do tych samych celów i zadań, związanych z komunikacją miejską.

Czynności likwidacyjne dotyczące Zakładu obejmą m.in.: uregulowanie spraw pracowniczych, zamknięcie ksiąg rachunkowych, zgłoszenie likwidacji do odpowiednich rejestrów i instytucji, przekazanie majątku. Utworzona przez Miasto Spółka wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy dotychczasowych pracowników likwidowanego Zakładu, a także przejmie jej należności i zobowiązania. Majątek Spółki będą stanowić składniki mienia likwidowanego Zakładu z wyjątkiem niektórych środków trwałych wchodzących w skład mienia MZK, które Miasto pozostawi na swoim stanie. Zakończenie likwidacji Zakładu nastąpi z chwilą łącznego spełnienia dwóch przesłanek: wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci części majątku likwidowanego Zakładu na pokrycie kapitału zakładowego Spółki oraz podpisania aktu notarialnego – aktu założycielskiego Spółki.

W związku z organizowaniem likwidacji MZK, planowane jest przekazanie na rzecz Spółki praw i obowiązków oraz składników majątku MZK:

Spółka wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu,
Spółka wstąpi we wszystkie stosunki prawne MZK (tj. umowy dostawy mediów, umowy najmu, dzierżawy itp.),
Spółka przejmie należności i zobowiązania likwidowanego Zakładu,
wszyscy pracownicy MZK z dniem przekształcenia w Spółkę zostaną jej pracownikami,
Spółka przejmie na własność mienie MZK na pętli przy ul. (…) – barak oraz system alarmowy,
Spółka przejmie na własność mienie MZK na zajezdni przy ul. (…) – budynek administracyjny z windą i wyposażeniem (m.in. zestawy komputerowe, centralę telefoniczną, komputery i urządzenia komputerowe, klimatyzatory, licencje i programy komputerowe, centralny system informatyczny, system telemetryczny, urządzenia specjalistyczne, sprawdzarki biletów dla kontrolerów), halę warsztatową z wyposażeniem (m.in. myjnię, stanowisko diagnostyczne i testowe, torby z wyposażeniem dla elektromechaników, torby dla konserwatorów, wózki warsztatowe z wyposażeniem), stację paliw i wiatę stalową (zbiorniki na paliwo, dystrybutor paliwa), pojazdy (pojazd serwisowy, pojazd utrzymania ruchu, pojazd pogotowia technicznego, samochody osobowe – 2 szt., ciągnik, przyczepkę zwykłą, przyczepkę specjalistyczną, trafostację, agregaty prądotwórcze, stacje szybkiego ładowania na zajezdni, stacje wolnego ładowania stacjonarne i mobilne w ilości 25+3 szt.), plac manewrowo-postojowy (zadaszenie placu postojowego, pojemniki na piasek, piaskarka stacjonarna, ogrodzenie terenu, oświetlenie terenu).

W konsekwencji, Miasto postanowiło, iż majątek po zlikwidowanym MZK zostanie we wskazanej wyżej części wniesiony aportem do nowoutworzonej Spółki, w zamian za objęcie w niej udziałów. Oznacza to, że oprócz wskazanych powyżej obiektów, będących wcześniej pod zarządem MZK, na rzecz Spółki zostanie przeniesione również m.in. wyposażenie budynków i pomieszczeń wykorzystywane i związane z obsługą transportu publicznego.

Mienie będące dotychczas w zarządzie Zakładu (które zostanie przekazane/udostępnione do Spółki) jest w pełni kompletne i zdatne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie transportu miejskiego.

Miasto zaznacza, iż część majątku służącego do świadczenia usług transportu miejskiego Miasto planuje pozostawić na swoim stanie i udostępnić je Spółce w oparciu o odpłatną umowę dzierżawy. Wydzierżawione Spółce przez Miasto zostaną:

autobusy,
stacje szybkiego ładowania autobusów na pętlach, w tym ładowarki przy Centrum Przesiadkowym,
Centrum Przesiadkowe pod adresem ul. (…) – dwa budynki wraz z wyposażeniem z przeznaczeniem na sprzedaż biletów i obsługę kierowców.

Jak wskazano bowiem powyżej, Spółka będzie prowadziła tę samą działalność, którą prowadził Zakład, tj. będzie kontynuowała/realizowała analogiczne umowy z odbiorcami.

Powyższe oznacza, że Spółka będzie działała w tym samym zakresie przedmiotowym, w jakim wcześniej funkcjonował Zakład, nie tylko przy użyciu tego samego mienia, ale również świadcząc te same usługi, na rzecz tych samych odbiorców, nabywając towary i usługi na potrzeby własnej działalności od tych samych podmiotów oraz zatrudniając tych samych pracowników. Tym samym Spółka przejmie należności i zobowiązania Zakładu.

W konsekwencji, Spółka, w sensie ekonomicznym, będzie spełniała dotychczasową rolę Zakładu przejmując jego zadania, majątek oraz kadrę.

W piśmie z 30 czerwca 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że zespół składników materialnych i niematerialnych, wnoszonych w postaci wkładu niepieniężnego do spółki komunalnej na moment aportu będzie wyodrębniony na płaszczyźnie:

organizacyjnej, tj. będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;
finansowej, tj. będzie posiadać samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego;
funkcjonalnej, tj. będzie stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisany przez Miasto, zbywany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, składające się na samorządowy zakład budżetowy – Miejski Zakład Komunikacji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i w związku z tym jego zbycie na rzecz Spółki, podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany przez Miasto, zbywany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, składające się na samorządowy zakład budżetowy – Miejski Zakład Komunikacji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i w związku z tym jego zbycie na rzecz Spółki, podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE:

I. Analiza przepisów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Miasto podkreśla, że przedmiotowe zbycie będzie jego zdaniem mieściło się w pojęciu „transakcji zbycia”, którym posługuje się ustawa o VAT. Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w orzecznictwie. W wyroku z 28 maja 2008 r., o sygn. akt I SA/Bd 135/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, uznał, że transakcja zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT dotyczy takiej transakcji, która skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem jak właściciel.

Ponadto, z uwagi na brak definicji legalnej przedsiębiorstwa, w przepisach ustawy o VAT, należy się posłużyć definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r., Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, t.j. z dnia 8 października 2020 r.). Przepis ten stanowi, iż przez przedsiębiorstwo należy rozumieć zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa, została natomiast zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i stanowi, iż przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W konsekwencji, aby uznać, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, muszą zostać spełnione poniższe przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie (np.: jako wydział, resort, jednostka organizacyjna) i finansowo (np.: poprzez możliwość wyodrębnienia z całości przedsiębiorstwa, należności i zobowiązań odnoszących się do danej części tego przedsiębiorstwa) wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W związku z przedstawionymi powyżej przepisami, w ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji, dojdzie do czynności zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

II. Wnioski Miasta

W analizowanej sytuacji, Miasto stoi na stanowisku, iż mamy do czynienia z podmiotem, w skład którego wchodził wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych. Majątek, którym zarządzał MZK, i który ma zostać wniesiony aportem do Spółki, oraz pozostałe okoliczności sprawy potwierdzają, ze mamy do czynienia z konkretnym i spójnym zbiorem, służącym realizacji określonych zadań, w zakresie transportu publicznego. Wnioskodawca podkreśla, że w zakres tego zbioru wchodzą nie tylko obiekty wskazane w stanie sprawy, ale również ruchomości, stanowiące ich wyposażenie, zarówno w części biurowej, jak i tej przeznaczonej do przewozu oraz obsługi pasażerów, utrzymania i konserwacji pojazdów oraz przystanków transportu publicznego. W ocenie Miasta, składa się to na kompletne wyposażenie, umożliwiające prowadzenie działalności w analizowanym powyżej zakresie – transportu zbiorowego.

Jednocześnie, jak Miasto wskazało, planuje udostępnienie części majątku, tj. w szczególności autobusów, stacji szybkiego ładowania, wiat przystankowych, tablic informacyjnych, etc., do Spółki na podstawie umowy dzierżawy. Na gruncie definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz linii prezentowanej w wydawanych interpretacjach indywidualnych, nie wynika, że aby doszło do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa cały majątek musi być wniesiony akurat w formie aportu. W związku z powyższym, także i w tym przypadku dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, bowiem po likwidacji Zakładu majątek będzie wykorzystywany przez Spółkę do kontynuowania tej działalności, tj. będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ponadto, jak zostało to podkreślone w opisie sprawy, MZK był wydzielony w strukturze Miasta, zarówno organizacyjnie, poprzez ustanowienie statutu Zakładu, jak i finansowo, co miało odzwierciedlenie m.in. w przedkładanych sprawozdaniach. Przedmiotowe usługi, na wskazanych obiektach, były świadczone przy pomocy odpowiednich regulaminów oraz cenników, a ich głównymi odbiorcami była lokalna społeczność Miasta.

Co więcej, jak Wnioskodawca wskazał powyżej, przed dokonaniem centralizacji, Zakład był odrębnym podatnikiem VAT, realizującym wymienione zadania, co oznacza, że już wówczas funkcjonowała jako wyodrębniony organizacyjnie i finansowo podmiot.

Miasto podkreśla, że jak wskazało w stanie sprawy, w związku z likwidacją MZK, wszyscy pracownicy Zakładu z dniem przekształcenia w Spółkę zostaną jej pracownikami. W związku z powyższym, kadra pracownicza będzie kontynuowała pracę w ramach nowoutworzonej Spółki.

W związku z powyższym, Miasto podkreśla, że do momentu likwidacji MZK, przedmiotowy majątek stanowi organizacyjnie oraz finansowo (jako zakład budżetowy Miasta) wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych. Ponadto, przy pomocy tegoż majątku Zakład realizuje konkretne zadania z zakresu transportu zbiorowego.

Co więcej, zespół składników tworzących MZK mógłby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Wnioskodawca podkreśla, że przed centralizacją MZK był osobnym podatnikiem VAT, realizującym zadania, do których został powołany.

W efekcie, w ocenie Miasta, można mówić w tym wypadku, iż Zakład ten stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że Spółka będzie w pełni kontynuowała działalność MZK. W tym celu, Spółka m.in. zawrze (względnie wstąpi jako następca prawny) analogiczne umowy jak wcześniej Miasto (poprzez MZK), z dostawcami usług i towarów, przykładowo w zakresie dostawy energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych, wody, art. biurowych itd.

Wnioskodawca również podkreśla, że obiekty, które będą wykorzystywane przez Spółkę, dalej będą działać w oparciu o stosowne regulaminy i cenniki, a ich działalność będzie nakierowana na mieszkańców tworzących lokalną społeczność. Co więcej, pracować na nich będzie ta sama kadra, która wcześniej była zatrudniona przez Miasto (za pośrednictwem MZK).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej we wniosku sytuacji dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, podlegającej wyłączeniu z ustawy o VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

III. Wyodrębnienie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, będąca przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną jest wyodrębniona organizacyjnie z całości Miasta. Powyższe wynika z faktu, że Zakład funkcjonował w oparciu o własny statut – opracowany i przyjęty tylko i wyłącznie dla Zakładu. Ponadto Zakład opracowywał i stosował własne regulaminy i cenniki. Zakład posiadał swoją siedzibę oraz zatrudnionych pracowników. Zakład dysponował licznym majątkiem, tj. wieloma obiektami i urządzeniami na terenie całego Miasta. Zakład zarządzał powyższym majątkiem, tj. podejmował w stosunku do niego decyzje, tak aby w sposób optymalny prowadzić działalność na terenie Miasta.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest również wyodrębniona finansowo. Zakład dysponował licznym majątkiem, tj. obiektami i urządzeniami na terenie całego Miasta. Zakład zarządzał powyższym majątkiem osiągając z tego tytułu dochody finansowe oraz ponosząc koszty. Zakład świadczył bowiem liczne, odpłatne usługi. O wyodrębnieniu finansowym świadczy również fakt, że Zakład zaciągał liczne zobowiązania finansowe m.in. względem dostawców np.: energii elektrycznej, wody, usług telekomunikacyjnych, art. biurowych, usług bankowych, ubezpieczeniowych, remontowych, budowalnych itd. Zakład ponosił również zobowiązania z tytułu zawartych z pracownikami umów o pracę.

Odrębność funkcjonalna Zakładu przejawiała się z kolei w specyfice jego działalności. Jak Miasto wspominało we wniosku, Zakład funkcjonował w oparciu o swój statut. Zgodnie z tym dokumentem, jego zadaniami było świadczenie usług transportu miejskiego.

Innymi słowy, Zakładowi zostały powierzone konkretne funkcje, do realizacji których został niegdyś powołany i wyposażony.

IV. Stanowisko organów podatkowych

Podobne stanowisko prezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS), m.in. w interpretacjach indywidualnych:

z 14 stycznia 2021 r., o sygn. 0114-KDIP4-2.4012.568.2020.1.MMA, w której DKIS stwierdził, że: „zespół składników majątkowych będących w posiadaniu Zakładu oraz wykorzystywanych przez niego do realizacji zadań własnych Gminy, który po likwidacji Zakładu będzie wykorzystywany przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością do kontynuowania tej działalności, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, opisany przez Gminę, zbywany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, składające się na gminny zakład budżetowy, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i w związku z tym jego zbycie na rzecz Spółki, podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT”;
z 3 października 2019 r., o sygn. 0114-KDIP4.4012.488.2019.2.MP, w której, w analogicznym stanie faktycznym DKIS wskazał, iż: „W związku z tym, że przedmiotem aportu – jak wynika z treści wniosku – będą składniki związane wyłącznie z dotychczasową działalnością Zakładu Usług Komunalnych, przedmiotem aportu nie będzie przedsiębiorstwo, lecz jego zorganizowana część. (...) W konsekwencji, przeniesienie infrastruktury powstałej w wyniku realizacji „inwestycji dofinansowanych” pomiędzy Gminą a Spółką w wyniku przekształcenia Zakładu w Spółkę w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym, stanowić będzie element transakcji zbycia zorganizowanej części, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania VAT”;
z 17 stycznia 2019 r., o sygn. 0114-KDIP4.4012.772.2018.2.EK, w której DKIS uznał, że: „Przekazywane składniki przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych w Gminie, zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Składniki materialne i niematerialne mające być przedmiotem zbycia, po ich przekazaniu będą wykorzystywane do prowadzenia działalności w zakresie edukacji, tj. nabywca ma na celu prowadzenie działalności w oparciu o nabywane składniki. Należy zauważyć, że przejęcie składników opisanych we wniosku nastąpi od 1 stycznia 2020 r. i do tego dnia, jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, całość majątku niezbędnego do funkcjonowania szkoły zostanie przekazana na Skarb Państwa. W konsekwencji, opisany przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), który Wnioskodawca planuje wnieść w drodze darowizny, spełniać będzie definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem darowizna opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”;
z 12 marca 2018 r., o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.50.2018.1.AP, w której DKIS stwierdził, że: „skoro planowana transakcja przeniesienia w drodze aportu składników mienia Gminy na utworzoną Spółkę będzie obejmowała majątek, który był dotychczas wykorzystywany do realizacji gospodarki wodno-ściekowej, gospodarki mieszkaniowej i komunalnej na terenie Gminy, to – pomimo wyłączenia składników majątkowych stanowiących nieruchomości, których przeniesienie ma nastąpić w dwóch etapach ze względu na trwające wyceny nieruchomości oraz konieczność uzyskania zgody konserwatora zabytków – będzie stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W związku z tym czynność przeniesienia w drodze aportu przedmiotowych składników mienia Gminy będzie wyłączona z opodatkowania, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Reasumując, analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że opisane składniki mienia będące przedmiotem przekazania aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a czynność ich zbycia (aportu) przez Gminę będzie wyłączona z opodatkowania, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy”;
z 1 lutego 2018 r., o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.871.2017.2.KT, w której DKIS uznał, że: „skoro planowana transakcja przeniesienia w drodze aportu składników mienia Gminy na tworzoną spółkę komunalną będzie obejmowała w zasadzie majątek, który był dotychczas wykorzystywany do realizacji gospodarki komunalnej na terenie Gminy, to – niezależnie od wyłączenia z niej składników majątkowych stanowiących nieruchomości, których przeniesienie ma nastąpić po zarejestrowanie spółki w KRS będzie stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto z treści wniosku wynika, że nowotworzona spółka będzie nadal zajmowała się prowadzoną dotychczas przez Gminę szeroko rozumianą gospodarką komunalną. Jednocześnie zgodzić się należy z Gminą, że przedmiotowa czynność przeniesienia w drodze aportu składników mienia Gminy będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług”;
z 25 października 2017 r., o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.524.2017.1.KBR, w której wskazał, że: „wnoszony przez Gminę do Spółki wkład niepieniężny w postaci zespołu materialnych i niematerialnych składników majątkowych (Mienie Zakładu): stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie organizacyjne), posiada samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań (wyodrębnienie finansowe), stanowi potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne). W świetle powyższego, zespół składników majątkowych (w tym nieruchomości, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz efekty inwestycji dofinansowanych w ramach PROW oraz Funduszu Spójności) będących w posiadaniu Zakładu oraz wykorzystywanych przez niego do realizacji zadań własnych Gminy, który po likwidacji Zakładu będzie wykorzystywany przez spółkę z o.o. do kontynuowania tej działalności, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, wniesienie aportem ww. składników do spółki z o.o. będzie wyłączone od opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy, wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana cześć przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że Miasto (…) jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług) jako podatnik VAT czynny.

Do zadań własnych Miasta, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, należą sprawy w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

W strukturze organizacyjnej Miasta znajdują się jednostki budżetowe (Jednostki) oraz samorządowe zakłady budżetowe (Zakłady). Wnioskodawca zwraca uwagę, iż w świetle ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Miasta, Jednostek i Zakładu. W związku z tym, od tego dnia Jednostki i Zakłady nie funkcjonują jako odrębni od Miasta podatnicy VAT. Ponadto, z uwagi na brak odrębnej osobowości prawnej, majątek Jednostek oraz Zakładów jest majątkiem Miasta.

Zadania własne Miasta z zakresu transportu publicznego, realizowane są za pośrednictwem Miejskiego Zakładu Komunikacji w (…), będącego zakładem budżetowym.

Miasto jest obecnie w trakcie likwidacji MZK i planuje zawiązanie spółki komunalnej – Miejskiego Zakładu Komunikacji Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (…) celem dalszego zaspokajania potrzeb mieszkańców Miasta w zakresie transportu zbiorowego. Miasto planuje przekształcenie MZK w Spółkę w trybie określonym w art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Zgodnie z art. 22 ust. 1 przedmiotowej regulacji, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji.

W związku z organizowaniem likwidacji MZK, planowane jest przekazanie na rzecz Spółki praw i obowiązków oraz składników majątku MZK:

Spółka wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu,
Spółka wstąpi we wszystkie stosunki prawne MZK (tj. umowy dostawy mediów, umowy najmu, dzierżawy itp.),
Spółka przejmie należności i zobowiązania likwidowanego Zakładu,
wszyscy pracownicy MZK z dniem przekształcenia w Spółkę zostaną jej pracownikami,
Spółka przejmie na własność mienie MZK na pętli przy ul. (…) – barak oraz system alarmowy,
Spółka przejmie na własność mienie MZK na zajezdni przy ul. (…) – budynek administracyjny z windą i wyposażeniem (m.in. zestawy komputerowe, centralę telefoniczną, komputery i urządzenia komputerowe, klimatyzatory, licencje i programy komputerowe, centralny system informatyczny, system telemetryczny, urządzenia specjalistyczne, sprawdzarki biletów dla kontrolerów), halę warsztatową z wyposażeniem (m.in. myjnię, stanowisko diagnostyczne i testowe, torby z wyposażeniem dla elektromechaników, torby dla konserwatorów, wózki warsztatowe z wyposażeniem), stację paliw i wiatę stalową (zbiorniki na paliwo, dystrybutor paliwa), pojazdy (pojazd serwisowy, pojazd utrzymania ruchu, pojazd pogotowia technicznego, samochody osobowe – 2 szt., ciągnik, przyczepkę zwykłą, przyczepkę specjalistyczną, trafostację, agregaty prądotwórcze, stacje szybkiego ładowania na zajezdni, stacje wolnego ładowania stacjonarne i mobilne w ilości 25+3 szt.), plac manewrowo-postojowy (zadaszenie placu postojowego, pojemniki na piasek, piaskarka stacjonarna, ogrodzenie terenu, oświetlenie terenu).

autobusy,
stacje szybkiego ładowania autobusów na pętlach, w tym ładowarki przy Centrum Przesiadkowym,
Centrum Przesiadkowe pod adresem ul. (…) – dwa budynki wraz z wyposażeniem z przeznaczeniem na sprzedaż biletów i obsługę kierowców.

Jak wskazano bowiem powyżej, Spółka będzie prowadziła tę samą działalność, którą prowadził Zakład, tj. będzie kontynuowała/realizowała analogiczne umowy z odbiorcami.

W konsekwencji, Spółka, w sensie ekonomicznym, będzie spełniała dotychczasową rolę Zakładu przejmując jego zadania, majątek oraz kadrę.

Zespół składników materialnych i niematerialnych, wnoszonych w postaci wkładu niepieniężnego do spółki komunalnej na moment aportu będzie wyodrębniony na płaszczyźnie:

organizacyjnej, tj. będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;
finansowej, tj. będzie posiadać samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego;
funkcjonalnej, tj. będzie stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, składających się na samorządowy zakład budżetowy – Miejski Zakład Komunikacji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy i w związku z tym jego zbycie na rzecz Spółki podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak wyjaśniono wyżej, niezbędnym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań, należności oraz środków pieniężnych), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Ponadto dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, personel, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Jednocześnie należy zauważyć, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Jak wynika z wniosku, w związku z organizowaniem likwidacji MZK, planowane jest przekazanie na rzecz Spółki praw i obowiązków oraz składników majątku MZK, wskazanych w opisie sprawy. Utworzona przez Miasto Spółka wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy dotychczasowych pracowników likwidowanego Zakładu, a także przejmie jej należności i zobowiązania. Miasto postanowiło, iż majątek po zlikwidowanym MZK zostanie we wskazanej wyżej części wniesiony aportem do nowoutworzonej Spółki, w zamian za objęcie w niej udziałów. Oznacza to, że oprócz wskazanych powyżej obiektów, będących wcześniej pod zarządem MZK, na rzecz Spółki zostanie przeniesione również m.in. wyposażenie budynków i pomieszczeń wykorzystywane i związane z obsługą transportu publicznego. Mienie będące dotychczas w zarządzie Zakładu (które zostanie przekazane/udostępnione do Spółki) jest w pełni kompletne i zdatne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie transportu miejskiego.

Miasto zaznaczyło ponadto, iż część majątku służącego do świadczenia usług transportu miejskiego Miasto planuje pozostawić na swoim stanie i udostępnić je Spółce w oparciu o odpłatną umowę dzierżawy. Wydzierżawione Spółce przez Miasto zostaną:

autobusy,
stacje szybkiego ładowania autobusów na pętlach, w tym ładowarki przy Centrum Przesiadkowym,
Centrum Przesiadkowe pod adresem ul. (…) – dwa budynki wraz z wyposażeniem z przeznaczeniem na sprzedaż biletów i obsługę kierowców.

Dzierżawa części majątku, nie zmienia faktu, że również w jego zakresie, Spółka będzie w pełni kontynuowała działalność Zakładu, tj. będzie świadczyć usługi transportu miejskiego na rzecz lokalnej społeczności. Jak wskazano bowiem powyżej, Spółka będzie prowadziła tę samą działalność, którą prowadził Zakład, tj. będzie kontynuowała/realizowała analogiczne umowy z odbiorcami.

Zatem w analizowanym przypadku, Spółka do której zostanie wniesiony wkład niepieniężny, będzie wykorzystywać majątek, infrastrukturę oraz pracowników Miejskiego Zakładu Komunikacji do prowadzenia działalności z zakresu transportu zbiorowego w sposób analogiczny do tego, jak czynił to dotychczas Miejski Zakład Komunikacji, tj. Spółka będzie kontynuowała dotychczasową działalność prowadzoną przez Miejski Zakład Komunikacji.

Wobec powyższego, wnoszony przez Miasto do Spółki wkład w postaci zespołu materialnych i niematerialnych składników majątkowych posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy, tj. stanowi funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem stanowią niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W konsekwencji, Miejski Zakład Komunikacji będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a jego zbycie w formie aportu do Spółki będzie wyłączone spod działania przepisów ustawy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że opisany przez Miasto, zbywany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, składających się na samorządowy zakład budżetowy – Miejski Zakład Komunikacji, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, i w związku z tym jego zbycie na rzecz Spółki podlegać będzie wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin