Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.466.2021.2.PS
z 10 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 maja 2021 r. (data wpływu 9 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 6 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 9 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z 6 lipca 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od 6 maja 2019 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem tej działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Ewidencję dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów według 19% stawki liniowej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 ustawy o PIT, w szczególności nie posiada On za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w Jego imieniu i na Jego rzecz za granicą. Od lipca 2019 roku Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne na rzecz spółki X Sp. z o. o. z siedzibą w Y. W ramach współpracy z wymienioną spółką zostały zawarte dwie umowy o świadczenie usług. Pierwsza w dniu 1 lipca 2019 roku, wypowiedziana w dniu 22 stycznia 2021 i druga w dniu 22 stycznia 2021 roku uwzględniająca zmianę danych adresowych Wnioskodawcy. Jak stanowi § 2 ust. 1 umowy z 1 lipca 2019 oraz umowy z 22 stycznia 2021 roku, określający jej przedmiot, Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Zleceniodawcy (Spółki) usług informatycznych. Usługi informatyczne jak wynika z § 2 ust. 2 obejmują w szczególności projektowanie systemów wbudowanych (w tym dokumentacji projektowej), przygotowanie programów (w tym dokumentacji wytwórczej i użytkowej), modyfikacje oraz testowanie programów. Przez przygotowanie programów Wnioskodawca rozumie napisanie kodu w jednym z języków programowania (C, C++, Python), który następnie jest tłumaczony do kodu maszynowego i przetwarzany przez mikrokontroler lub komputer. Mikrokontroler to scalony system mikroprocesorowy zrealizowany w postaci pojedynczego układu scalonego zawierającego jednostkę centralna CPU, pamięć RAM, rozbudowane układy wejścia-wyjścia oraz pamięć RAM, ROM i Flash.

Realizując zadania wynikające z zawartej umowy, Wnioskodawca zajmuje się następującymi projektami:

1. Projekt A, (…).
2. Projekt B – (…). W ramach projektu Wnioskodawca wytwarza od podstaw oprogramowanie, a postępy są na bieżąco dokumentowane.
3. Projekt C czyli (…). Wnioskodawca wprowadza nowe funkcjonalności do oprogramowania. Ulepszenia ta wymagają od Wnioskodawcy wykorzystania zasobów wiedzy o aktualnie działającym systemie i podlegają późniejszej walidacji i testowaniu.
4. Projekt D. System służy do (…). Praca Wnioskodawcy obejmowała wytworzenie od podstaw oprogramowania oraz dopisywanie nowych części oprogramowania poprawiającego użyteczność i funkcjonalność systemu.
5. Projekt E. System dostarcza informacji o (…). Praca Wnioskodawcy związana z projektem to rozwój oprogramowania w celu zwiększenia użyteczności i niezawodności systemu.

Wymienione wyżej projekty zapewniają innowacyjne rozwiązania problemów urządzeń wykorzystywanych w przemyśle. Oferowane przez Spółkę X urządzenia są oryginalnymi pomysłami, często jedynymi w swoim rodzaju na rynku. Co za tym idzie sam kod źródłowy oprogramowania korzysta z autorskich algorytmów do gromadzenia i przetwarzania danych. W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywa i łączy wiedzę z zakresu elektroniki, teorii i procesowania sygnałów, uczenia maszynowego, sztucznej inteligencji i algorytmiki, tak by wprowadzić funkcjonalności i optymalizacje nie występujące dotychczas na rynku. Jak uregulowano w ramach niniejszej umowy realizacja wymienionych zadań następuje każdorazowo na podstawie złożonego wcześniej zamówienia. Jednocześnie w § 2 ust. 2 umowy wskazano, że Wnioskodawca będzie wykonywać swoje usługi bez nadzoru i kierownictwa ze strony spółki, w sposób samodzielny, w miejscu i czasie wybranym przez siebie, odpowiednim dla rzetelnego i pełnego wykonania umowy. W związku z powyższym tworzone przez Wnioskodawcę programy są jego twórczością i opierają się na jego pomysłach.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi między innymi koszty:

• zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego: laptopa, karty pamięci, dysku SSD, kabli USB i podobnych. Sprzęt ten jest konieczny do wytwarzania oprogramowania oraz jego zapisu i testu na różnych nośnikach;
• usług telekomunikacyjnych - usługi te umożliwiają płynną komunikację z Klientem, która to polega na konsultacjach w sprawie wytwarzanego oprogramowania;
• za użytkowanie internetu - zapewniają Wnioskodawcy możliwość pobierania aktualizacji oprogramowania i bibliotek stosowanych w projektach, zdobywanie nowej wiedzy, a także utrwalanie wytworzonych programów na serwerach zewnętrznych.;
• zakupu i eksploatacji roweru. Rower umożliwia Wnioskodawcy kontakt z Klientem, konsultacje dotyczące tworzonego programu, transport do/ze sklepów sprzedających potrzebne do wytworzenia oprogramowania podzespoły elektroniczne oraz wyjazd na szkolenia poszerzające wiedzę;
• użytkowania samochodu osobowego, w tym paliwo, koszt ubezpieczenia OC, koszt amortyzacji oraz koszty jego eksploatacji i naprawy - samochód usprawnia komunikację podczas przewozu ciężkich przedmiotów potrzebnych do wykonywanej pracy, jak komputer, zasilacze laboratoryjne, oscyloskopy, mierniki. Samochód potrzebny jest również gdy nie ma możliwości użycia roweru, np. gdy warunki atmosferyczne lub odległość od miejsca docelowego (np. sali szkoleniowej) jest zbyt duża;
• usług księgowych. Usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie ewidencji niezbędnej na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której jego zdaniem największa część polega na wytwarzaniu chronionego prawem autorskim oprogramowania;
• materiały biurowe: w tym tusze do drukarki, skanera, papier, które pozwalają na dokumentowanie prowadzonych nad oprogramowaniem prac, dowodów i ewidencji księgowych oraz ich utrwalanie;
• meble biurowe: np. biurko, krzesło, regał. Meble umożliwiają wykonywanie Wnioskodawcy pracy oraz terminowe oddawanie wytworzonych części oprogramowania (mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia chorób zawodowych). Ponadto umożliwiają przechowywanie sprzętu i niezbędnej dokumentacji projektowej.

Wnioskodawca do rozliczania swojej działalności prowadzi KPiR oraz dodatkową ewidencję, wyodrębniając poszczególne projekty. Ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każdy projekt.

Wnioskodawca prowadzi również ewidencję projektów, przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogram, zasoby oraz spisując wykonywane każdego dnia zadania. Innym dokumentem prowadzonym przez Wnioskodawcę jest ewidencja czasu pracy - ile procent czasu danego dnia zostało wykorzystane do wytworzenia jego zdaniem kwalifikowanego IP.

W uzupełnieniu wniosku z 6 lipca 2021 r. Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy 2021 roku oraz lat przyszłych, w których Wnioskodawca będzie wykonywał opisaną we wniosku działalność wynikającą z zawartej 22 stycznia 2021 roku umowy na czas nieokreślony. W latach 2019 i 2020 Wnioskodawca nie prowadził ewidencji wymaganej do rozliczania ulgi IP box, nie ma więc zamiaru stosować owej ulgi do tych lat.

Wszystkie opisane we wniosku zdarzenia miały miejsce lub trwają obecnie. Jednak ze względu na charakter umowy z Kontrahentem - tj. umowa na czas nieokreślony Wnioskodawca spodziewa się że w przyszłości w ramach wykonywanej umowy będzie wykonywał takie same zadania, tj. wytwarzał i rozwijał oprogramowanie do wymienionych we wniosku projektów, w sposób opisany we wniosku z uwzględnieniem opisanych we wniosku warunków.

W ramach prowadzonej działalności tworzone były, są i będą bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności programy komputerowe lub ich części, do których swoje prawa autorskie Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na klienta w ramach zawartej z nim umowy.

W odpowiedzi na pytanie organu skierowane w wezwaniu z 1 lipca 2021 r., nr 0115-KDIT3.4011.466.2021.1.PS, tj. czy zarówno w procesie „projektowania systemów wbudowanych”, „tworzenia”, rozwijania”, „przetwarzania danych”, „wprowadzania nowych funkcjonalności”, „dopisywania nowych części oprogramowania”, etc., w ramach opisanych wszystkich projektów tworzone były/są i będą bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności programy komputerowe lub ich części, do których prawa autorskie podlegające ochronie prawnej, określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenosił On i będzie przenosić za wynagrodzeniem na klienta,

Wnioskodawca potwierdził tą okoliczność wskazując przy tym, że w ramach prowadzonej działalności tworzone były, są i będą bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności programy komputerowe lub ich części, do których swoje prawa autorskie Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na klienta w ramach zawartej z nim umowy. Jak wskazał Wnioskodawca ww. pojęcia używane są zamiennie. Wynikiem wszystkich wymienionych prac jest wytworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania. W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca uzyskiwał przychody ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych lub ich części podlegającej ochronie prawnej.

Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, w zakresie opisanych projektów, opisana w ramach wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji:

• jest, była i będzie działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
• obejmuje, obejmowała i będzie obejmować prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85). Część wykonywanych przez Wnioskodawcę prac obejmuje także rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, nie będą jednak one uwzględnione przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP objętego 5% opodatkowaniem;
• obejmuje, obejmowała i będzie obejmować badania naukowe w rozumieniu badań aplikacyjnych;
• w efekcie podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych oraz badań naukowych powstawały, powstają i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich napisanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych następuje na podstawie umów pisemnych zawartych z klientem, zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 i 53 ww. ustawy.

Czynności w zakresie rozwijania oprogramowania były, są i będą przez Wnioskodawcę prowadzone również w ramach licencji wyłącznej udzielonej przez kontrahenta w zakresie oprogramowania które wytworzył i którego prawa autorskie zostały przeniesione na klienta.

W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego lub na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Rower został zakupiony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i jest używany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Samochód osobowy nie jest wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej przez Wnioskodawcy działalności gospodarczej, ale również w celach osobistych. Stanowi on środek trwały prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Wydatki na materiały biurowe obejmują tusze do drukarki i skanera, papier i artykuły papiernicze: zeszyty, spinacze, flamastry, długopisy, zakreślacze, segregatory. W przypadku mebli biurowych wydatkami są koszty nabycia biurka, krzesła, regału oraz szafy na elementy i sprzęty elektroniczne, w tym mikrokontrolery, oscyloskopy, multimetry, mierniki baterii, analizatory sieciowe. Koszty prowadzenia usług księgowych były, są i będą uwzględniane we wskaźniku nexus w części proporcjonalnej do kosztów wyszczególnienia ewidencji na potrzeby ulgi IP box.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję na potrzeby IP box. Ewidencja na potrzeby IP box jest prowadzona przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 2021 roku. W poprzednich latach ewidencja nie była prowadzona. Wnioskodawca nie zamierza stosować do lat poprzednich ulgi IP box. W ewidencji na potrzeby IP box odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego). Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca potwierdził również, że wyodrębnia w ewidencji koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, które uznaje za koszty przypadające na poszczególne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym sformułowano następujące pytania (ostatecznie doprecyzowane w wyniku uzupełnienia wniosku z 6 lipca 2021 r.):

1. Czy opisana działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych lub ich części w wyniku podejmowanych zleceń programistycznych w ramach umów zawartych z klientem, może być uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych?
2. Czy prawa autorskie do programów komputerowych, tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie umów z klientem wymienionych we wniosku mogą być uznane za kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy wymienione koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w literze a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
4. Czy dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę ze sprzedaży praw własności do wytworzonych przez niego programów komputerowych pochodzi ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
5. Czy dochód uzyskany ze sprzedaży autorskich praw Wnioskodawcy do programów komputerowych lub ich części w ramach opisanej działalności gospodarczej od 2021 roku może być opodatkowany 5% stawką na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w wyniku złożonego uzupełnienia wniosku):

Ad. 1. Wnioskodawca uważa że tak.

Ad. 2.Wnioskodawca uważa że tak.

Ad. 3. Wnioskodawca uważa że tak.

Ad. 4. Wnioskodawca uważa że tak.

Ad. 5. Wnioskodawca uważa że tak.

Zdaniem Wnioskodawcy jego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, gdyż obejmuje prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy i umiejętności, jak np. uczestnictwo w szkoleniach, kursy online, naukę na podstawie książek i artykułów naukowych oraz prace rozwojowe, czyli zastosowanie prac badawczych do opracowania nowych algorytmów używanych w wymienionych we wniosku projektach. Ponadto praca Wnioskodawcy jest podejmowana starannie, w ramach codziennej pracy, zgodnie z harmonogramem i ustalonym porządkiem.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wytwarza oprogramowanie komputerowe, do którego, jak świadczą umowy zawarte z klientem, ma autorskie prawo i które podlega ochronie prawnej. Wnioskodawca swoje autorskie prawo majątkowe do wytworzonych utworów przenosi na klienta. Jego zdaniem są to kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy wyszczególnione przez niego koszty są ponoszone w związku z wytworzeniem przez niego kwalifikowanego IP. Bez roweru czy samochodu osobowego nie byłoby możliwe między innymi doszkalanie się na różnego rodzaju kursach, szkoleniach, spotkaniach. Wymienione w wyjaśnieniach artykuły biurowe i meble pozwalają zachowanie regularności i systematyczności pracy, również dzięki temu, że Wnioskodawca nie musi często przerywać swojej pracy z powodu problemów zdrowotnych.

Zdaniem Wnioskodawcy dochód jaki uzyskuje ze sprzedaży praw własności do wytworzonych przez niego programów komputerowych jest to dochód kwalifikowany z autorskiego programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy dochód uzyskany przez niego ze sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych w ramach opisanej działalności gospodarczej od 2021 roku może być opodatkowany 5% stawką na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest to dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 4 ust. 3 tej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca od 6 maja 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem. Od lipca 2019 roku Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne na rzecz spółki. W ramach współpracy z wymienioną spółką zostały zawarte dwie umowy o świadczenie usług. Usługi informatyczne obejmują w szczególności projektowanie systemów wbudowanych (w tym dokumentacji projektowej), przygotowanie programów (w tym dokumentacji wytwórczej i użytkowej), modyfikacje oraz testowanie programów. Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, w zakresie opisanych projektów, opisana w ramach wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji:

• jest, była i będzie działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
• obejmuje, obejmowała i będzie obejmować prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85), a część wykonywanych przez Wnioskodawcę prac obejmująca także rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, nie będzie uwzględniona przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanego IP objętego 5% opodatkowaniem;
• obejmuje, obejmowała i będzie obejmować badania naukowe w rozumieniu badań aplikacyjnych;
• w efekcie podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych oraz badań naukowych powstawały, powstają i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak wynika wprost z treści stanu faktycznego, podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, w wyniku której powstają pogramy komputerowe lub ich części, jest działalnością twórczą, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi programistyczne obejmują co do zasady prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jak również badania aplikacyjne, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności i wynikających z niej prac rozwojowych i badań naukowych powstawały i powstają programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z opisu sprawy wynika więc, że zostały spełnione ustawowe przesłanki uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę i opisanej we wniosku działalności w zakresie tworzenia (w tym rozwijania oraz ulepszania) programów komputerowych i ich części za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x1,3
a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Jak wskazał Wnioskodawca, będzie on wykonywać swoje usługi bez nadzoru i kierownictwa ze strony spółki, w sposób samodzielny, w miejscu i czasie wybranym przez siebie, odpowiednim dla rzetelnego i pełnego wykonania umowy. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia więc kryteria samodzielnej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W efekcie podejmowanych przez Niego prac rozwojowych oraz badań naukowych powstawały, powstają i będą powstawać programy komputerowe lub ich części podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do tych programów komputerowych lub ich części Wnioskodawca przenosi za wynagrodzeniem na klienta w ramach zawartej z nim umowy.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do tworzonych w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej programów komputerowych i ich części, podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem jego prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochody jakie On uzyskuje to głównie dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodać wypada w tym miejscu, że z treści wniosku wynika, że czynności w zakresie rozwijania oprogramowania były, są i będą przez Wnioskodawcę prowadzone również w ramach licencji wyłącznej udzielonej przez kontrahenta w zakresie oprogramowania które wytworzył i którego prawa autorskie zostały przeniesione na klienta.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo–rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, w ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych i ich części Wnioskodawca ponosi następujące koszty:

• zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego: laptopa, karty pamięci, dysku SSD, kabli USB i podobnych;
• usług telekomunikacyjnych;
• za użytkowanie internetu;
• zakupu i eksploatacji roweru
• użytkowania samochodu osobowego, w tym paliwo, koszt ubezpieczenia OC, koszt amortyzacji oraz koszty jego eksploatacji i naprawy;
• usług księgowych;
• zakupu materiałów biurowych (tusze do drukarki i skanera, papier i artykuły papiernicze: zeszyty, spinacze, flamastry, długopisy, zakreślacze, segregatory);
• meble biurowe: koszty nabycia biurka, krzesła, regału oraz szafy na elementy i sprzęty elektroniczne.

Odnośnie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu każdego ze wskazanych wydatków, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca wskazał, że:

• sprzęt komputerowy i elektroniczny jest konieczny do wytwarzania oprogramowania oraz jego zapisu i testu na różnych nośnikach;
• usługi telekomunikacyjne umożliwiają płynną komunikację z Klientem, która to polega na konsultacjach w sprawie wytwarzanego oprogramowania;
• internet zapewnia Wnioskodawcy możliwość pobierania aktualizacji oprogramowania i bibliotek stosowanych w projektach, zdobywanie nowej wiedzy, a także utrwalanie wytworzonych programów na serwerach zewnętrznych;
• rower został zakupiony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i jest używany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, umożliwiając mu kontakt z Klientem, konsultacje dotyczące tworzonego programu, transport do/ze sklepów sprzedających potrzebne do wytworzenia oprogramowania podzespoły elektroniczne oraz wyjazd na szkolenia poszerzające wiedzę;
• samochód osobowy nie jest wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej przez Wnioskodawcy działalności gospodarczej, ale również w celach osobistych. Stanowi on środek trwały prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności i usprawnia komunikację podczas przewozu ciężkich przedmiotów potrzebnych do wykonywanej pracy, jak komputer, zasilacze laboratoryjne, oscyloskopy, mierniki. Samochód potrzebny jest również gdy nie ma możliwości użycia roweru, np. gdy warunki atmosferyczne lub odległość od miejsca docelowego (np. sali szkoleniowej) jest zbyt duża;
• wydatki na materiały biurowe pozwalają na dokumentowanie prowadzonych nad oprogramowaniem prac, dowodów i ewidencji księgowych oraz ich utrwalanie;
• meble biurowe natomiast umożliwiają wykonywanie Wnioskodawcy pracy oraz terminowe oddawanie wytworzonych części oprogramowania (mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia chorób zawodowych). Ponadto umożliwiają przechowywanie sprzętu i niezbędnej dokumentacji projektowej;
• usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie ewidencji niezbędnej na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której jego zdaniem największa część polega na wytwarzaniu chronionego prawem autorskim oprogramowania. Koszty prowadzenia usług księgowych były, są i będą uwzględniane we wskaźniku nexus w części proporcjonalnej do kosztów wyszczególnienia ewidencji na potrzeby ulgi IP box.

Zdaniem organu, informacje wskazane we wniosku potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiazaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków, a opisane we wniosku, wobec których wskazano przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca może uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania.

Co istotne, Wnioskodawca wskazał, że chciałby skorzystać z omawianej preferencji podatkowej od 2021 r. i posiada i prowadzi od początku 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb omawianej ustawy. W ewidencji na potrzeby IP box odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów Wnioskodawca wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego). Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca potwierdził również, że wyodrębnia w ewidencji koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, które uznaje za koszty przypadające na poszczególne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca spełnia więc co do zasady warunki wskazane w art. 30cb ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Wnioskodawca spełnia więc przesłanki do skorzystania od 2021 r. z omawianej preferencji podatkowej i opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. praw autorskich do programów komputerowych podlegających ochronie prawnej i tworzonych bezpośrednio przez Niego w ramach prowadzonych prac rozwojowych i badań naukowych

Stanowisko Wnioskodawcy uznać należy więc za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.