Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.376.2021.2.TR
z 9 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty rodzinnej z Niemiec – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty rodzinnej z Niemiec.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 21 czerwca 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.376.2021.1.TR, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 21 czerwca 2021 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 24 czerwca 2021 r.), natomiast w dniu 6 lipca 2021 r. (data nadania 1 lipca 2021 r.) do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni posiada rentę rodzinną po zmarłym mężu z Niemiec. Od roku 2004 pobiera ją w Polsce. Od lat 2004-2008 odprowadzała podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce od tej renty.

Od tych lat zawsze bank, w którym Wnioskodawczyni pobiera rentę zagraniczną w PIT-11 wpisywał przychód Zainteresowanej do rozliczenia, więc ją ze spokojem mogła rozliczać się jako obywatelka polska na terenie, w którym mieszka.

W roku 2019 bank przysłał Wnioskodawczyni PIT-11, w którym niestety nie było podanego przychodu, czyli renty rodzinnej.

Na tej podstawie Wnioskodawczyni napisała w dniu (…) 2020 r. pismo do banku.

W odpowiedzi z banku Wnioskodawczyni otrzymała informację, że bank wykazał kwoty w PIT-11 prawidłowo powołując się na interpretację Ministra Finansów z dnia 13 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni zastanawia się, dlaczego tak się stało, że bank od 2019 r. zmienił swoje stanowisko i nie wypełnił przychodu wpisując 0,00 zł (jakby Wnioskodawczyni renty nie otrzymywała).

Wnioskodawczyni poprosiła o wyjaśnienie, czy bank może wpisać 0,00 zł w PIT-11 skoro przychód jest inny.

Wnioskodawczyni nadal chce rozliczać podatek dochodowy za rentę rodzinną w Polsce. Nie zna niemieckiego i nie mieszka w Niemczech. Poza tym, jako Polka, ma prawo do rozliczania się w Polsce i tak od lat czyniła, więc dlaczego teraz nie może. Wnioskodawczyni nie ma wiedzy, dlaczego bank narzuca Wnioskodawczyni opodatkowanie w Niemczech.

Z wielu względów nie jest to możliwe, aby Wnioskodawczyni rozliczała się w Niemczech. Przede wszystkim z przyczyn zdrowotnych i podeszłego wieku, stanu zdrowia oraz przyczyn finansowych, Wnioskodawczyni rozliczała się od wielu lat na terenie Polski PIT-36 i mogła to zrobić w swoim urzędzie skarbowym i do tego przywykła. W tej chwili bank Zainteresowanej to uniemożliwia. Wnioskodawczyni może rozliczać się tylko i wyłącznie w Polsce. Inaczej jest to dla niej niewykonalne.

Wnioskodawczyni poprosiła o wskazanie przepisu lub przepisów, na które może powołać się, aby nadal bank podawał rzeczywisty przychód renty rodzinnej z Niemiec, a wiec nie stawiał Zainteresowanej w bardzo trudnej i niejasnej sytuacji.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana doprecyzowała, co następuje.

Otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta rodzinna po zmarłym mężu jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych w Niemczech. Jednocześnie Wnioskodawczyni pobiera świadczenie wypłacane przez ZUS (polska emerytura).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renta rodzinna wypłacana z niemieckiego organu ubezpieczeń społecznych podlega opodatkowaniu w Polsce czy w Niemczech?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabyła rentę rodzinną po zmarłym małżonku i świadczenie to wypłaca jej niemiecki organ ubezpieczeń społecznych. W latach od 2004 r. do 2018 r. od tego świadczenia odprowadzany był podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Z banku co roku Wnioskodawczyni otrzymywała deklarację PIT-11, w której ów podatek był zawsze uwzględniany. Od 2019 roku ten stan uległ zmianie i bank zaprzestał uwzględniać w deklaracji podatkowej dochód Zainteresowanej z tytułu wypłacanej z Niemiec renty.

Zainteresowana uważa tę zmianę za błąd. W odpowiedzi na jej pismo z dnia (…) 2020 r. skierowane do banku otrzymała informację, iż kwestia poboru zaliczek na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych z zagranicy rent i emerytur osobom mającym miejsce zamieszkania na terytorium Polski reguluje umowa międzynarodowa między RP a RFN w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (dalej: Umowa). Wskazano, iż na mocy art. 18 ust. 2 ww. umowy świadczenie Zainteresowanej podlega opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech, zatem jest wolne od podatku na terenie Polski. Jednakże do 2018 r. bank pobierał zaliczkę na mocy art. 18 ust. 1 umowy i podatek był płacony w Polsce. Z uwagi na to, że umowa międzynarodowa będącą podstawą prawną w przedmiotowej sprawie nie uległa zmianie, a jej zapisy obowiązują od 2005 r. w tym samym brzmieniu, a Zainteresowana w tym czasie pobierała to samo świadczenie, z tego samego tytułu i z tego samego organu, to nie było podstaw do tego by zmieniła się podstawa prawna poboru podatku z art. 18 ust. 1 na art. 18 ust. 2 umowy.

Zdaniem Zainteresowanej, za rok 2019 i rok 2020 renta przedmiotowa nie jest opodatkowana w Polsce. Dotychczas Wnioskodawczyni rozliczała się w PIT-36, jednak od 2019 r. nie mogła z powodu braku przychodu w PIT-11, który to załączyłam wcześniej do wniosku.

W ocenie Wnioskodawczyni, pobór podatku w Polsce powinien być kontynuowany.

Jednocześnie Wnioskodawczyni poinformowała, że z powodu jej stanu zdrowia i podeszłego wieku rozliczanie się w Niemczech byłoby dla niej niemożliwe. W tej chwili Wnioskodawczyni ma osobę, wspomagającą ją w pisaniu pism urzędowych oraz w codziennych sprawach życiowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 tejże umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas, stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Z analizy wniosku wynika, że właśnie z takim wyjątkiem mamy do czynienia w niniejszej spawie, tj. że renta wdowia otrzymywana przez Zainteresowaną jest wypłacana właśnie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec. Jednocześnie, że Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym.

Mając zatem na uwadze opisany stan faktyczny i przytoczone przepisy prawa, należy stwierdzić, że skoro otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta wdowia stanowi świadczenie z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych – to podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W związku z tym, renta ta nie ma wpływu na sposób opodatkowania dochodów uzyskiwanych w Polsce, a w konsekwencji nie podlega wykazaniu i rozliczeniu w zeznaniu rocznym składanym w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.