Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.498.2021.1.KK
z 17 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidulanej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodu ze sprzedaży nieruchomości w związku z wydatkowaniem przychodu na własne cele mieszkaniowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodu ze sprzedaży nieruchomości w związku z wydatkowaniem przychodu na własne cele mieszkaniowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 28 grudnia 2018 r., w drodze darowizny dokonanej na podstawie aktu notarialnego, otrzymał od swojego ojca niezabudowaną działkę ewidencyjną nr 8/1, o powierzchni 0,0993 ha, położoną w (…). Niniejsza nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w trakcie trwania związku małżeńskiego do Jego majątku osobistego. Wnioskodawca przed upływem 5 lat podatkowych zbył otrzymaną w drodze darowizny nieruchomość. W dniu 29 maja 2020 r. Wnioskodawca zawarł z (…) umowę przedwstępną sprzedaży działki ewidencyjnej nr 8/1, o powierzchni 0,0993 ha, położonej w (…) (którą to działkę otrzymał od ojca w drodze darowizny w 2018 r.) za łączną kwotę 63 000 zł. Zgodnie z treścią umowy przedwstępnej, umowa przyrzeczona miała zostać zawarta do dnia 12 czerwca 2020 r. Na poczet zawarcia umowy kupujący (małżonkowie (…)) zobowiązali się do uiszczenia do dnia 1 czerwca 2020 r. na rzecz sprzedającego (Wnioskodawcy) zadatek w kwocie 6 000 zł. Pozostała część ceny w kwocie 57 000 zł miała zostać uiszczona do dnia 16 czerwca 2020 r. W dniu 12 czerwca 2020 r., zgodnie z treścią umowy przedwstępnej, Wnioskodawca w drodze aktu notarialnego (…) dokonał sprzedaży na rzecz małżonków otrzymanej od ojca w drodze darowizny niezabudowanej działki ewidencyjnej nr 8/1, o powierzchni 0,0993 ha, położonej w (…). W momencie sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca pozostawał w ustroju ustawowej wspólności małżeńskiej, a sprzedawaną nieruchomość jak już wspominano powyżej nabył w trakcie trwania związku małżeńskiego do swojego majątku osobistego, a umów rozszerzających wspólność majątkową z żoną nie zawierał. Nieruchomość została sprzedana przez Wnioskodawcę na rzecz małżonków (…) za cenę 63 000 zł, płatność nastąpiła w dwóch ratach, tj. 6000 zł przed podpisaniem aktu notarialnego i 57 000 zł do dnia 16 czerwca 2020 r. na Jego rachunek bankowy. Uzyskaną ze sprzedaży działki ewidencyjnej nr 8/1 kwotę 63 000 zł Wnioskodawca przeznaczył na wcześniejszą częściową spłatę pożyczki ekspresowej (zawartą dnia 28 marca 2017 r.), która została zaciągnięta na zakup lokalu mieszkalnego położonego w (…). Wpłata wskazanej powyżej kwoty na rzecz Banku nastąpiła w dniu 3 lipca 2017 r., co potwierdza sporządzony pomiędzy Wnioskodawcą i żoną, a Bankiem (aneks z dnia 3 lipca 2017 r.).

W dniu 3 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli od (…) lokal mieszkalny położony w (…), o powierzchni użytkowej 62,85 m², wraz z przynależną piwnicą, o powierzchni 3,40 m² (łączna powierzchnia 66,25m²), dla którego Sąd Rejonowy w (…) prowadzi KW pod numerem (…). Cenę sprzedaży ustalono na kwotę 162 000 zł. Wnioskodawca wraz z żoną zobowiązali się do uiszczenia na rachunek bankowy sprzedającego prowadzony w Banku kwotę 162 000 zł do dnia 5 kwietnia 2017 r. Z uwagi na brak środków własnych na zakup przedmiotowego lokalu, Wnioskodawca wraz z żoną zmuszeni byli do zaciągnięcia kredytu. Z instytucji bankowych małżonkowie pozyskali informację, że niemożliwym jest zaciągniecie przez nich kredytu hipotecznego na zakup lokalu w sytuacji braku wkładu własnego (stanowiącego co najmniej 20% wartości nieruchomości). Co prawda w niektórych bankach akceptowalny był inny rodzaj zabezpieczenia w postaci zabezpieczenia hipotecznego innej nieruchomości, do której prawo własności przysługiwałoby kredytobiorcy. Jednakże małżonkowie nie dysponowali zarówno żadnymi oszczędnościami, jak również nie posiadali tytułu prawnego do żadnej nieruchomości. Bank, celem umożliwienia sfinalizowania małżonkom umowy zakupu lokalu mieszkalnego, o którym mowa powyżej, zaproponował im zawarcie umowy pożyczki ekspresowej, której zaciągnięcie nie wymagało od nich posiadania wkładu własnego, czy też tytułu prawnego do innej nieruchomości. W dniu 28 marca 2017 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarli z Bankiem umowę pożyczki ekspresowej. Zgodnie z treścią umowy, Bank udzielił pożyczkobiorcom pożyczki w kwocie 161 616 zł 16 gr od dnia 28 marca 2017 r. do dnia 10 marca 2024 r. W pkt 1 umowy z uwagi na niemożność wprowadzenia zapisu, że jest to pożyczka na zakup lokalu mieszkalnego, widnieje zapis, że pożyczka jest przeznaczona na sfinansowanie celu konsumpcyjnego w kwocie 160 000 zł. Prowizja za udzielenie pożyczko została określona na kwotę 1 616 zł 16 gr. Na dzień zawarcia umowy wysokość raty kapitałowo-odsetkowej ustalono w wysokości 2 469 zł 68 gr. Całkowita kwota do zapłaty na dzień udzielenia pożyczki została ustalona na kwotę 207 955 zł 78 gr. W dniu 28 marca 2017 r. na rachunek bankowy Wnioskodawcy Bank przelał kwotę 160 000 zł tytułem udzielonej pożyczki. Z uwagi na fakt, że podpisanie umowy zakupu lokalu mieszkalnego miało nastąpić w dniu 3 kwietnia 2017 r., dokładnie w tej dacie Wnioskodawca z rachunku bankowego o numerze (…) (na który to rachunek Bank przelał kwotę 160 000 zł tytułem udzielonej pożyczki) przelał na rzecz sprzedającego (…) kwotę 162 000 zł tytułem zapłaty za zakup lokalu mieszkalnego położonego w (…). Zakup lokalu mieszkalnego nastąpił celem jego wykorzystywania na cele mieszkaniowe, Wnioskodawca wraz z małżonka i dwójką dzieci zamieszkują w przedmiotowym lokalu. Stanowi on centrum życiowe Wnioskodawcy i Jego rodziny. Dotychczas Wnioskodawca wraz z rodziną wynajmował lokal mieszkalny o niewielkim metrażu w (…), z uwagi na zwiększające się potrzeby dorastających dzieci i zbyt mały metraż, koniecznym stał się zakup lokalu mieszkalnego. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że zarówno On jak i Jego małżonka nie prowadzą żadnej działalność gospodarczej. Wnioskodawca zatrudniony jest na podstawce umowy o pracę, a Jego małżonka jest osoba bezrobotną.

W akcie notarialnym z dnia 3 kwietnia 2017 r., na podstawie którego małżonkowie nabyli lokal mieszkalny od (…), brak zapisu umownego, z którego wynikałoby, że małżonkowie finansują zakup lokalu mieszkalnego ze środków uzyskanych z pożyczki ekspresowej udzielonej przez Bank. Wynikało to z faktu, że pożyczka ekspresowa została udzielona małżonkom kilka dni przed podpisaniem aktu, tj. w dniu 28 marca 2017 r. Z uwagi na okoliczność, że pomiędzy uruchomieniem środków z pożyczki ekspresowej, a terminem zawarcia umowy zakupu lokalu mieszkalnego istniał odstęp 6 dni, Wnioskodawca uznał, że zbyt ryzykownym jest dokonanie przez Bank przelewu środków pieniężnych bezpośrednio na rzecz sprzedającego w sytuacji, gdy nie doszło jeszcze do popisania umowy sprzedaży, a kupującego nie zabezpieczała żadna umowa przedwstępna. W rezultacie środki z pożyczki, wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy w dniu 28 marca 2017 r., a następnie dnia 3 kwietnia 2017 r., tj. w dniu podpisywania aktu notarialnego, z tego samego rachunku bankowego zostały przelane na rzecz sprzedającego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przeznaczenie kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w drodze darowizny na wcześniejszą częściową spłatę pożyczki ekspresowej, z której treści wynika jedynie przeznaczenie pożyczki na cel konsumpcyjny, a która w rzeczywistości w całości została przeznaczona na zakup lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawca zaspokaja wraz żoną swoje potrzeby mieszkaniowe, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy, wydatkowany na wcześniejszą częściową spłatę pożyczki zaciągniętej wspólnie przez małżonków na zakup lokalu mieszkalnego objętego współwłasnością małżeńską, może w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zbyciem nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, bowiem Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny nieruchomość w dniu 28 grudnia 2018 r., a jej zbycia dokonał w dniu 12 czerwca 2020 r.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z zacytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest wydatkowanie (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na „własne cele mieszkaniowe” podatnika, katalog których został określony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu.
   
   

Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe wskazał cele mieszkaniowe, jako podstawę zwolnienie z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wynika więc, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być:

1. spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w art. 21 ust. 25 pkt 1,
2. spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na spłatę kredytu (pożyczki) zaciągniętej na cel określony w art. 21 ust. 25 pkt 1,
3. spłata każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W niniejszej sprawie, pożyczka ekspresowa została zaciągnięta w Banku (…) przez Wnioskodawcę wraz z małżonką w dniu 28 marca 2017 r., zatem przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, które miało miejsce w dniu 12 czerwca 2020 r., a cała kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości w kwocie 63 000 zł została przeznaczona na wcześniejszą częściową spłatę zawartej umowy pożyczki ekspresowej, co potwierdza sporządzony pomiędzy Wnioskodawcą, żoną, a Bankiem aneks z dnia 3 lipca 2017 r. Pożyczka została zaciągnięta przez osobę, która uzyskała przychód ze sprzedaży nieruchomości.

Pożyczka ekspresowa została zaciągnięta na cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, choć nie wynika to z literalnego brzmienia treść umowy pożyczki. W pkt 1 § 1 umowy pożyczki w rubryce zatytułowanej przeznaczenie kredytu widnieje zapis „pożyczka jest przeznaczona na sfinansowanie celu konsumpcyjnego”. Istotne znaczenie ma fakt, że Wnioskodawca nie mógł zawrzeć umowy kredytu hipotecznego na zakup lokalu mieszkalnego, bowiem nie dysponował wkładem własnym na poziomie minimum 20% wartości nieruchomości, ani nie posiadał tytułu prawnego do innej nieruchomości. Niniejsze wymogi stanowiły wymóg banku - formę zabezpieczenia dla zawarcia tego typu umowy. Jedyną możliwością było zawarcie umowy ekspresowej celem sfinalizowania zakupu lokalu mieszkalnego. Opiekun - pracownik banku został poinformowany przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę o celu pozyskania środków finansowych, tj. zakupie lokalu mieszkalnego i jest w stanie potwierdzić okoliczności zawarcia umowy. Wnioskodawca wraz z małżonką, przed wystąpieniem do Krajowej Informacji Skarbowej, kontaktowali się z pracownikiem banku, który doskonale pamiętał całą sytuację. Z uwagi na wewnętrze regulacje Banku, niemożliwym było wprowadzenie do umowy ekspresowej zapisu odnośnie przeznaczenia kwoty pożyczki na zakup lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca był zdeterminowany, aby pozyskać środki finansowe na zakup lokalu mieszkalnego. Po pierwsze, strony dotychczas mieszkały w wynajmowanym lokalu, a potrzeby dorastających dzieci nie pozwalały im pozostać w lokum o małym metrażu. Ponadto, oferta sprzedającego lokal mieszkalny w (…) była korzysta, a sprzedającemu bardzo zależało na szybkim sfinalizowaniu transakcji. Wnioskodawca nie miał innej możliwości na pozyskanie środków finansowych na zakup lokalu mieszkalnego. Kwota pożyczki ekspresowej została w całości przeznaczona na zakup lokalu mieszkalnego położonego w(…), co w sposób jednoznaczny potwierdzają wskazane poniżej, zaistniałe w sprawie okoliczności faktyczne. Bank w dniu 28 marca 2017 r. przelał na rachunek bankowy Wnioskodawcy kwotę 160 000 zł, a następnie w dniu 3 kwietnia 2017 r., tj. w dniu podpisywania aktu notarialnego umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego przez (…) na rzecz Wnioskodawcy i żony, z tego samego rachunku bankowego Wnioskodawca przelał na rzecz sprzedającego (…) kwotę 162 000 zł, tytułem zapłaty ceny za zakup lokalu mieszkalnego położonego w (…) Z uwagi na okoliczność, że pomiędzy uruchomieniem środków z pożyczki ekspresowej, a terminem zawarcia umowy zakupu lokalu mieszkalnego istniał odstęp 6 dni, Wnioskodawca uznał, że zbyt ryzykownym jest dokonanie przez Bank przelewu środków pieniężnych bezpośrednio na rzecz sprzedającego w sytuacji, gdy nie doszło jeszcze do podpisania umowy sprzedaży, a kupującego nie zabezpieczała żadna umowa przedwstępna. W rezultacie środki z pożyczki, które wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy w dniu 28 marca 2017 r., zostały przelane na rzecz sprzedającego w dniu podpisywania aktu notarialnego, tj. w dniu 3 kwietnia 2017 r. Z treści umowy pożyczki ekspresowej zawartej pomiędzy małżonkami (…), a Bankiem nie wynika, że pożyczka została zaciągnięta na zakup lokalu mieszkalnego, jednakże wysokość udzielonej pożyczki, data uzyskania środków z tytułu umowy pożyczki, data przelewu kwoty 162 000 zł na rzecz sprzedającego, tożsamość rachunku bankowego, na który została przelana kwota pożyczki z rachunkiem bankowym, z którego został wykonany przelew na rzecz sprzedającego, potwierdzają, że środki pieniężne uzyskane z tytułu pożyczki ekspresowej zostały przeznaczone na zakup lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, zasadnym jest uznanie za wydatki na cele mieszkaniowe przychodu ze sprzedaży nieruchomości przeznaczonego na spłatę pożyczki ekspresowej udzielonej przez Bank, pomimo istnienie w umowie zapisu odnoście przeznaczenia pożyczki na sfinansowanie celu konsumpcyjnego, bowiem w rzeczywistości pożyczka została w całości przeznaczona na cele mieszkaniowe. W ocenie Wnioskodawcy, wydatkowanie środków pieniężnych ze zbycia nieruchomości na spłatę pożyczki ekspresowej przeznaczonej w całości na zakup lokalu mieszkalnego, daje podstawę prawną do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy uznać spłatę pożyczki ekspresowej za „własne cele mieszkaniowe” bowiem środki pieniężne zostały wydatkowane na cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, spłata kredytu zaciągniętego wraz z żoną, z którą pozostaje we wspólności majątkowej, na zakup lokalu mieszkalnego, ze środków uzyskanych ze zbycia otrzymanego w drodze darowizny lokalu mieszkalnego, stanowiącego Jego majątek odrębny, może korzystać w całości ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Wnioskodawca wskazuje, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawcy, zostaną wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę wspólnie z małżonką na zakup lokalu, jeśli czynność ta miała miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i istnienia pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej. W konsekwencji, przeznaczone przez Wnioskodawcę środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny, stanowiące Jego majątek odrębny, na spłatę zaciągniętej wspólnie z żoną pożyczki na własne cele mieszkaniowe, tj. zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego przedmiot współwłasności małżeńskiej, w którym zaspokaja swoje potrzeby mieszkaniowe, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.