Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.408.2021.2.MT
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 maja 2021 r.) uzupełnione pismem z 24 lipca 2021 r. (data wpływu 29 lipca 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 14 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.408.2021.1.MT (data nadania 14 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest:

• prawidłowe- w części dotyczącej budynku,
  
• nieprawidłowe- w części dotyczącej gruntów.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 14 lipca 2021 r. (data nadania 14 lipca 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.408.2021.1.MT, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 24 lipca 2021 r. (data wpływu 29 lipca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 marca 2021 r. Wnioskodawca został wezwany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego do osobistego stawienia się w Urzędzie w związku z prowadzonymi czynnościami sprawdzającymi związanymi ze sprzedażą nieruchomości w 2016 r.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca odziedziczył po zmarłej 10 marca 1985 r. J. W. W odziedziczonym mieszkaniu Wnioskodawca zamieszkiwał od 1992 r. Wnioskodawca zachowywał się jak właściciel i ponosił koszty bieżących napraw i remontów, opłacał należne podatki. W 2014 r. Wnioskodawca rozpoczął działania w kierunku sprzedaży tej nieruchomości i zakupie nowego mieszkania w mieście. Wtedy Wnioskodawca dowiedział się, że domek jest jego, jednak grunt na którym posadowiony jest budynek nie jest własnością Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Starosty. Starosta w dniu 8 kwietnia 2015 r. (Decyzja …) przeniósł nieodpłatnie na rzecz Wnioskodawcy przedmiotowe działki.

12 grudnia 2016 r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotową nieruchomość – dowód Akt Notarialny Repertorium A Nr (…).

Pismem z 24 lipca 2021 r. (data wpływu 29 lipca 2021 r.), będącym odpowiedzią
na wezwanie tut. Organu z 14 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.408.2021.1.MT Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony we wniosku stan faktyczny poprzez wskazanie, że:

• Na obecnym etapie Wnioskodawca nie uiszczał żadnych opłat związanych z przedmiotową sprawą i nie żąda zwrotu nienależnej opłaty.
  

• Wnioskowana wskazał Ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej.
  

• W skład spadku po zmarłej 10 marca 1985 r. J. W wchodziła zabudowana nieruchomość, o łącznej powierzchni 0,1522 ha (jeden tysiąc pięćset dwadzieścia dwa metry kwadratowe).
  

• Wnioskodawca nabył prawo do przedmiotowej nieruchomości na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu.
  

• Było prowadzone postępowanie o dział spadku;
  • wartość nabytych składników w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawcy przed dokonaniem działu spadku,
    
  • działowi spadku i zniesieniu współwłasności nie towarzyszyły spłaty bądź dopłaty.
  
  

• O tym, że grunt pod zabudowaniami nie jest własnością Wnioskodawcy zorientował się
  w 2015 r. Okazało się, że grunty na których posadowiony był budynek Skarb Państwa przejął od J. W. w zamian za zaopatrzenie emerytalne. Przedmiotowe grunty wchodziły w skład gospodarstwa rolnego J. W. przejętego na własność Państwa w zamian za zaopatrzenie emerytalne na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy nr … z 2 października 1975 r., z wyłączeniem zabudowań.

• Starosta przeniósł nieodpłatnie na rzecz Wnioskodawcy działki Decyzją z 8 kwietnia 2015 r. - znak: …. Jako podstawę prawną tegoż rozstrzygnięcia podał przepis art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 roku o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym.

• Do 2015 r. Wnioskodawca był przekonany, że odziedziczył zabudowania wraz z gruntem. Dopiero, jak Wnioskodawca poczynił kroki zmierzające do sprzedaży, okazało się, że własność Wnioskodawcy stanowią jedynie zabudowania, zaś grunt - działki nr: … o pow. 0,0820 ha i … o pow. 0,0795 ha stanowią własność Skarbu Państwa Polskiego.

• Będąca przedmiotem sprzedaży nieruchomość w momencie sprzedaży nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w opisanym stanie faktycznym na Wnioskodawcy ciążył obowiązek sporządzenia zeznania PIT-39?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu), nie miał obowiązku sporządzania wówczas zeznania podatkowego PIT-39 za 2016 r. W dniu 12 grudnia 2016 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży odziedziczonej nieruchomości zabudowanej. Wnioskodawca nabył przedmiot sprzedaży w latach dziewięćdziesiątych poprzedniego stulecia i z mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych był zwolniony z obowiązku składania PIT-39 z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży opisanej nieruchomości zostały przeznaczone na zakup zabudowanej nieruchomości w W.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej sprzedaży budynku, natomiast nieprawidłowe w części dotyczącej sprzedaży gruntów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a- c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw w nim wymienionych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskany przychód w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest moment i forma prawna nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca był właścicielem zabudowanej nieruchomości. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w drodze spadku po zmarłej w 1985 r. Pani J. W. i w drodze działu spadku.

W wyniku dokonanego działu spadku i zniesienia współwłasności Wnioskodawca nabył składniki o wartości, która nie przekracza wartości udziału posiadanego przed dokonaniem działu spadku. Działowi spadku i zniesieniu współwłasności nie towarzyszyły spłaty i dopłaty.

Przedmiotowe grunty wchodziły w skład gospodarstwa rolnego Pani J. W. przejętego na własność Państwa w zamian za zaopatrzenie emerytalne na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy nr … z 2 października 1975 r., z wyłączeniem zabudowań.

Starosta przeniósł nieodpłatnie na rzecz Wnioskodawcy działki decyzją z 8 kwietnia 2015 r. - znak: …. Jako podstawę prawną tegoż rozstrzygnięcia podał przepis art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 roku o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym.

12 grudnia 2016 r. Wnioskodawca sprzedał zabudowaną nieruchomość.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, czy dokonanie działu spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Na podstawie art. 924 i art. 925 przywołanej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawczyni.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 cyt. ustawy, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Art. 1037 § 1 ww. ustawy, stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału.
  
  
  

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku – w przypadku ich sprzedaży – należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Wskazać należy również, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W niniejszej sprawie, grunty na których posadowiony był budynek, Skarb Państwa przejął od Pani J. W. (spadkodawczyni) w zamian za zaopatrzenie emerytalne. Przedmiotowe grunty wchodziły w skład gospodarstwa rolnego Pani J. W. przejętego na własność Państwa w zamian za zaopatrzenie emerytalne na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy nr (…) z 2 października 1975 r., z wyłączeniem zabudowań

Tym samym, do masy spadkowej mogło wejść wyłącznie prawo własności budynków, gdyż prawo własności gruntów należało do Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2020 r. poz. 174 ze zm.), osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki.

Stosownie do art. 118 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, osobie, której przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania z lokalu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarskich z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność działki obejmującej budynki, w których znajdują się ten lokal i te pomieszczenia, o powierzchni niezbędnej do korzystania z tych budynków.

W myśl art. 118 ust. 2a ww. ustawy, z wnioskiem o przyznanie prawa własności działki określonej w ust. 1 lub 2 może wystąpić również zstępny osoby uprawnionej, o której mowa w tych przepisach, który po śmierci tej osoby faktycznie włada, w zakresie odpowiadającym jej uprawnieniom, daną nieruchomością.

Decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje starosta (art. 118 ust. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników).

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. z 1989 r. Nr 10 poz. 53) właścicielom budynków znajdujących się na działce gruntu, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przekazanego Państwu na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1983 r., przysługuje nieodpłatnie na własność działka gruntu, na której te budynki zostały wzniesione. Z własnością wyłączonej nieruchomości jest związana służebność gruntowa w zakresie niezbędnym do korzystania z niej. O przeniesieniu własności działki, jej wielkości oraz o ustanowieniu służebności orzeka terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia podstawowego.

Zacytowane przepisy nie przewidują zatem możliwości nabycia własności nieruchomości z mocy samego prawa. Oznacza to, że nabycie prawa własności działki gruntu nastąpiło więc na podstawie decyzji administracyjnej, wydanej przez Starostę w 2015 r., o nieodpłatnym przeniesieniu prawa własności ww. działki na rzecz Wnioskodawcy.

Analizując zatem skutki podatkowe odpłatnego zbycia w 2016 r. przedmiotowej nieruchomości, składającej się z zabudowań i działki, należy stwierdzić, że przychód w części przypadającej na zabudowania nabyte w drodze spadku po zmarłej w 1985 r. nie podlega opodatkowaniu, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Natomiast sprzedaż działki nabytej w dniu 8 kwietnia 2015 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem sprzedaż nastąpiła przed upływem terminu 5-letniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na cele mieszkaniowe, udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży w 2016 r. zabudowań nabytych w drodze spadku w 1985 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia do dnia sprzedaży upłynął określony w ustawie pięcioletni okres. Z tego tytułu Wnioskodawca nie jest zobowiązany do złożenia zeznania PIT-39.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Natomiast sprzedaż w 2016 r. działki nabytej w 2015 r. w wyniku nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z tego tytułu dochód będący różnicą pomiędzy przychodem określonym zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi w oparciu o art. 22 ust. 6d ww. ustawy podlega opodatkowaniu 19% podatkiem według zasad określonych w art. 30e ww. ustawy. Jednakże uzyskany z ww. tytułu dochód może być zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli uzyskany przychód- w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie- wydatkowany został na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy. Z tego tytułu Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia zeznania PIT-39.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.