2021.09.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.516.2021.3.MK
z 3 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

26 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tzw. opłaty partycypacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Podatnik zajmuje się usługami deweloperskimi - buduje i sprzedaje domy mieszkalne szeregowe. Podatnik zamierza podpisać ze spółką z o.o. aneks do umowy przejęcia urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych.

Strony umowy zobowiązały się do zawarcia tego aneksu, w którym określona zostanie wpłata partycypacyjna podatnika na rzecz spółki z o.o., tytułem partycypacji w kosztach związanych z realizacją inwestycji w urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne oraz przyjęcia rozwiązań, które umożliwią Inwestorowi wcześniejszą realizację i podłączenie jego Inwestycji. Na wniosek podatnika, inwestycja ta realizowana będzie etapami.

W umowie pomiędzy podatnikiem a spółką z o.o. dodano zapis: tytułem partycypacji w zakresie realizacji inwestycji związanych z budową (…) oraz tytułem partycypacji w kosztach wprowadzenia rozwiązań umożliwiających podatnikowi wcześniejsze przyłączenie i realizację jego Inwestycji zapłaci w formie wpłaty partycypacyjnej na rzecz spółki z o.o. zryczałtowaną kwotę w wysokości 676 616,40 zł (słownie złotych: sześćset siedemdziesiąt sześć tysięcy sześćset szesnaście 40/100).

Dodać należy, że jeżeli podatnik nie zgodzi się partycypować w inwestycji, to nie uzyska możliwości włączenia do miejskiej stacji wodno-kanalizacyjnej, co wiąże się z uniemożliwieniem ukończenia inwestycji deweloperskiej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą (jednoosobowa działalność gospodarcza) pod firmą XXX (NIP XXX). Wnioskodawca jako osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, albowiem trudni się wznoszeniem budynków, które dalej sprzedaje. Działalność Wnioskodawcy wykorzystuje towary, wartości niematerialne i prawne w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy stanowią roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych - precyzując, Wnioskodawca zajmuje się budową i sprzedażą domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej. Obecnie Wnioskodawca prowadzi inwestycję – tj. budowę domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej, w (…) (dalej „Inwestycja”). Po zakończeniu wznoszenia budynków w ramach inwestycji i uzyskaniu stosownych pozwoleń wydawanych na gruncie prawa budowlanego (administracyjnego) Wnioskodawca zamierza sprzedawać wybudowane domy. Aby Wnioskodawca mógł sprzedawać domy wyposażone w media (co stanowi źródło jego przychodów) musi doprowadzić do Inwestycji m.in. wodę.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością aneks do umowy przejęcia urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. Spółką z o.o. to gminna spółka wodno-kanalizacyjna, która zaspokaja potrzeby mieszkańców gminy A. w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków.

Aktualna infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna na obszarze, w skład którego wchodzi Inwestycja, którą zamierza zrealizować jest niewystarczająca do zapewnienia dalszych podłączeń przed realizacją rozbudowy przez Spółką z o.o. Wnioskodawca wystąpił do Spółką z o.o. z wnioskiem o przyłączenie Inwestycji do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Jednocześnie koniecznym jest dobudowanie (…). Wobec powyższego wniosku Wnioskodawcy Spółką z o.o. poinformowała, że przyłączenie Inwestycji do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej jest możliwe w oparciu o model partycypacyjny – tj. wsparcie finansowe ze strony prywatnych inwestorów w rozbudowie i rozwoju gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków, których przepustowość musi zostać zwiększona z uwagi na podłączenia inwestycyjne.

Takim podłączeniem inwestycyjnym, z powodu którego musi zostać zwiększona przepustowość gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków, jest Inwestycja Wnioskodawcy.

Jeśli chodzi o zobowiązanie Wnioskodawcy oraz Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością do zawarcia aneksu do umowy przejęcia urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, to konieczność podpisania aneksu wynika z postanowień rzeczonej umowy. W samej umowie bowiem nie ma postanowień odnoszących się do tego w jakiej kwocie Wnioskodawca będzie musiał partycypować w kosztach rozbudowy gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków.

Wskazując, dlaczego strony zobowiązały się do podpisania aneksu do umowy przejęcia urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych Wnioskodawca wyjaśnił, że zgodnie z postanowieniem umownym wysokość kwoty jaką uiścić ma Wnioskodawca miała zostać określona w Modelu Partycypacyjnym uwzględniającym wielkość Inwestycji (określoną przez Wnioskodawcę na 7517,96 m² PUM) i wskazana w Aneksie do umowy. Strony (w praktyce Spółka z o.o.) postanowiły określić kwotę partycypacji w koszcie rozbudowy gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków, albowiem w dacie zawierania umowy wysokość tej kwoty nie była znana.

Odcinki sieci, które zostaną sfinansowane przez Wnioskodawcę zostaną odpłatnie przekazane na rzecz Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością za cenę, która zostanie określona zgodnie z cennikiem wprowadzonym Zarządzeniem Prezesa Zarządu Sp. z o.o. Zapłata za przekazanie na rzecz Spółka z o. o. przez Wnioskodawcę odcinków sieci zostanie powiększona o należny podatek VAT, ponieważ Wnioskodawca jest podatnikiem VAT.

Odpowiadając na pytanie na podstawie jakich kryteriów ustalono wysokość tzw. wpłaty partycypacyjnej i czy kryteria te odnosiły się do określonych cen rynkowych Wnioskodawca wskazał, że wysokość wpłaty partycypacyjnej uzależniona jest od wielkości etapów Inwestycji – tj. od ilości domów jakie w ramach Inwestycji wybuduje i zgodnie z jego wiedzą kryteria określone przez spółkę gminną jaką jest Spółka z o.o. odnoszą się do cen rynkowych.

Zgodnie z treścią umowy Wnioskodawca tytułem partycypacji w zakresie realizacji inwestycji związanych z budową (…) oraz tytułem partycypacji w kosztach wprowadzenia rozwiązań umożliwiających Wnioskodawcy wcześniejsze przyłączenie i realizację jego Inwestycji zapłaci w formie wpłaty partycypacyjnej na rzecz Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zryczałtowaną kwotę w wysokości 676 616,40 zł. Powyższa kwota została obliczona przy założeniu wielkości III Etapów Inwestycji (łącznie 7517,96 m² PUM), tj.:

Etap 1 - budynki od nr (…). do nr (…), (12 lokali). PUM 1555,44 m² - wysokość wpłaty partycypacyjnej wynosi 139 989,60 zł (słownie sto trzydzieści dziewięć tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt dziewięć złotych 60/100),
Etap 11 od nr (…) do nr (…) (36 lokali), PUM 4666.32 m² - wysokość wpłaty partycypacyjnej wynosi 419 968,80 zł (słownie czterysta dziewiętnaście tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych 80/100),
Etap III - budynki od nr (…) do nr (…) (10 lokali), PUM 1296,2 m² - wysokość wpłaty partycypacyjnej wynosi 116 658,00 zł (słownie sto szesnaście tysięcy sześćset pięćdziesiąt osiem złotych).

Wysokość opłaty partycypacyjnej jest niezależna od Wnioskodawcy - wysokość wpłaty nie została ustalona w wyniku negocjacji a została „narzucona" przez Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Strony umowy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu definicji zawartej w art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Indywidualizując firmę Spółki Wnioskodawca podał, że jest to Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca wyjaśnił, że twierdzenie: „jeżeli podatnik nie zgodzi się partycypować w inwestycji, to nie uzyska możliwości włączenia do miejskiej stacji wodno-kanalizacyjnej, co wiąże się z uniemożliwieniem ukończenia inwestycji deweloperskiej" wynika z następujących okoliczności faktycznych i prawnych.

Aktualna infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna na obszarze, w skład którego wchodzi Inwestycja, którą zamierza zrealizować Wnioskodawca jest niewystarczająca do zapewnienia dalszych podłączeń przed realizacją rozbudowy przez Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

W świetle powyższego koniecznym jest zawarcie przez Wnioskodawcę umowy, w oparciu o którą Wnioskodawca będzie partycypował w kosztach rozbudowy gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków. Ponieważ budżet gminy nie przewiduje sfinansowania rozbudowy infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, dlatego koniecznym jest aby Wnioskodawca opłacił koszty partycypacji w rozbudowie infrastruktury. W konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł sprzedawać domy z dostępem mediów w postaci wody. W innym przypadku budowa domów bez dostępu do kanalizacji nie pozwala na ukończenie Inwestycji a w konsekwencji sprzedaż domów i uzyskiwanie przez Wnioskodawcę przychodów z działalności gospodarczej.

Opowiadając o okolicznościach, z których wynika, że wydatek będzie kosztem, który zostanie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca wskazał, co następuje.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej musi faktycznie ponieść koszt partycypacji w rozbudowie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Związek ww. kosztu z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą wyraża się tym, że aby Wnioskodawca znalazł nabywców domów, które będzie sprzedawał musi zapewnić tym domom dostęp do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Poniesienie przez Wnioskodawcę tego wydatku - tj. wpłaty partycypacyjnej dokonane będzie w celu uzyskania przychodu, który Wnioskodawca może uzyskać sprzedając wybudowane przez siebie domy, które mają dostęp do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Wpływ, znaczenie i cel poniesienia omawianego wydatku - tj. wpłaty partycypacyjnej dla osiągnięcia przychodu będzie taki, że jeśli Wnioskodawca nie poniesie ww. kosztu, to nie zapewni budowanym przez siebie domom dostępu do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Jeśli Wnioskodawca nie zapewni domom dostępu do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, to nie znajdzie nabywców na oferowane przez siebie w sprzedaży domy.

Ponieważ przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawcy stanowią roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, jeśli Wnioskodawca nie znajdzie nabywców na oferowane przez siebie domy w związku z tym, że nie będą one podłączone do sieci/instalacji wodno-kanalizacyjnej, to nie będzie w stanie uzyskać przychodu. Dlatego też Wnioskodawca musi ponieść omawiany wydatek w celu osiągnięcia przychodu.

Przedmiotowy wydatek będzie miał związek z przychodem, ponieważ jeśli Wnioskodawca nie zapewni domom dostępu do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (przez poniesienie wydatku w postaci wpłaty partycypacyjnej, to nie znajdzie nabywców na oferowane przez siebie w sprzedaży domy i nie uzyska przychodów. Wydatek ten jest racjonalny, ponieważ zapewni domom dostęp do jednego z podstawowych mediów, bez którego nie da się prowadzić gospodarstwa domowego a Wnioskodawca sprzedaje domy mieszkalne.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie (nr 1) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawca będzie mógł ująć wydatek - kwotę 676 616,40 zł stanowiącą wpłatę partycypacyjną w kosztach rozbudowy gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia zbiorowego odprowadzenia ścieków w celu zapewnienia Inwestycji, która stanowi źródło przychodów z działalności gospodarczej podłączenia do sieci wodno-kanalizacyjni po stronie kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mógł ująć wydatek - kwotę 676 616,40 zł stanowiącą wpłatę partycypacyjną w kosztach rozbudowy gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków w celu zapewnienia Inwestycji, która stanowi źródło jego przychodów z działalności gospodarczej podłączenia do sieci wodno-kanalizacyjnej po stronie kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy z 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Przepis art. 22 ust 1 updof uzależnia rozpoznanie wydatku jako kosztu uzyskania przychodów od spełnienia następujących przesłanek:

faktyczne poniesienie kosztu,
istnienie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodów.

Ponieważ Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej musi faktycznie ponieść koszt partycypacji w rozbudowie infrastruktury wodno-kanalizacyjnej a związek ww. kosztu z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą wyraża się tym, że aby Wnioskodawca znalazł nabywców domów, które będzie sprzedawał musi zapewnić tym domom dostęp do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej - to koszt partycypacji w rozbudowie infrastruktury spełnia cechy zarówno faktyczności, jak i związania z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Nadto, poniesienie przez Wnioskodawcę tego kosztu w postaci wpłaty partycypacyjnej dokonane będzie w celu uzyskania przychodu, który Wnioskodawca może uzyskać sprzedając wybudowane przez siebie domy, które mają dostęp do infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Koszt w postaci wpłaty partycypacyjnej jest przy tym celowy, gdyż jest bezpośrednio powiązany z przychodem, który Wnioskodawca może osiągnąć. Koszt ten jest również ekonomicznie uzasadniony, albowiem nie jest żadnym zbytkiem, tylko pozwoli na przyłączenie Inwestycji do podstawowych mediów umożliwiających prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym sprzątania, przygotowywania posiłków i dbania o higienę. Koszt ten obciąży ekonomicznie Wnioskodawcę, ponieważ będzie dotyczył jego działalności gospodarczej.

W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy kwota 676 616,40 zł stanowiąca wpłatę partycypacyjną w kosztach rozbudowy gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków w celu zapewnienia Inwestycji, która stanowi źródło jego przychodów z działalności gospodarczej podłączenia do sieci wodno-kanalizacyjnej będzie mogła zostać ujęta po stronie kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższa definicja ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Jednak nie każdy wydatek (konieczny i racjonalny) ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Takimi kosztami bowiem nie mogą być – co do zasady – wydatki enumeratywnie wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać więc należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepis artykułu 23 ust. 1 ww. ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet, jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Jednocześnie samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 23 cyt. ustawy zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu. Powyższe oznacza, że poniesione wydatki, po wyłączeniu kosztów wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z osiągniętymi przychodami, bądź służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku zatem spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską polegającą na realizacji projektu budownictwa mieszkaniowego. Budowane lokale mieszkalne należy traktować jako działalność polegającą na wytworzeniu produktów przeznaczonych do dalszej sprzedaży – lokale mieszkalne nie stanowią środków trwałych, lecz produkt podlegający zbyciu po jego wytworzeniu. Co do zasady więc, koszty związane z budową lokali mieszkaniowych będą stanowiły więc koszty uzyskania przychodów, ponieważ związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają wpływ na wielkość osiąganego przychodu. Z wniosku wynika, że na koszt realizacji projektu deweloperskiego składa się „dobrowolna” – choć z punktu prowadzonej inwestycji „niezbędna” - opłata partycypacyjna z przeznaczeniem na rozbudowę infrastruktury gminy z tytułu udostępnienia sieci wodno-kanalizacyjnej do osiedla mieszkaniowego. Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów, określony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma charakter zamknięty – a wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca nie wymienił tzw. opłat partycypacyjnych. Uiszczenie powyższej opłaty będzie miało związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością deweloperską, zatem można zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, koszty związane z budową lokali mieszkalnych przeznaczonych do odsprzedaży (nie będących środkami trwałymi) będą zatem co do zasady stanowić koszty uzyskania przychodów, ponieważ będą mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu z tytułu ich sprzedaży. Tak więc zapłata tzw. opłaty partycypacyjnej, jako koszt poniesiony przez wnioskodawcę i nieujęty w zamkniętym katalogu wyłączeń zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile jego poniesienie będzie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (art. 22 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, stosownie do postawionego we wniosku pytania, jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy odnośnie możliwości ujęcia wydatków z tytułu opisanej we wniosku opłaty partycypacyjnej w kosztach uzyskania przychodów nie zaś momentu ich potrącalności do celów podatkowych.

Podkreślenia także wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin