Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.544.2021.1.MWJ
z 6 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 6 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 1, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 1, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia,
  

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 2, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia.
  
  

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania: Panią X, zam. ul. …, …;
  

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana Y, zam. ul. …, …;
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem firmy rodzinnej działającej pod firmą … Spółka jawna, prowadzącej działalność gospodarczą od 1991 roku. Początkowo w formie spółki cywilnej, a od 30 września 2001 r. w formie spółki jawnej („Spółka”). Data rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym: 24 stycznia 2002 r., numer KRS …. Spółka jest podatnikiem VAT od 1994 roku i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Każdy ze wspólników od dochodu uzyskanego z tytułu udziału w Spółce jest opodatkowany podatkiem liniowym 19%. Udziały wspólników w Spółce są równe.

Wnioskodawczyni oraz jej ojciec Y są współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po ½ części, nieruchomości położonej przy ulicy .., w …, Dzielnicy …, stanowiącej zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 1, o obszarze 0,0300 ha, dla której Sąd Rejonowy dla …w …, XV Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw Nr …, zwana dalej „Nieruchomość 1”. Na ww. działce gruntu, został wybudowany przez Spółkę pod koniec lat dziewięćdziesiątych i w roku 2000 budynek o charakterze biurowo - usługowym. W grudniu 2000 roku budynek, został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Budynek od stycznia 2001 r. był amortyzowany od wartości początkowej 6.178.692,00 zł. Spółka odliczała w trakcie budowy od materiałów i usług podatek naliczony od towarów i usług. W czerwcu 2011 r. wartość budynku została podwyższona o 5.578 zł (netto), na skutek czego, wartość początkowa budynku wzrosła do 6.184.270 zł. Od wartości podwyższenia został odliczony podatek naliczony.

Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i stanowi współwłasność Wnioskodawczyni i jej ojca w udziałach po ½ części.

Ponadto na terenie Nieruchomości 1 znajdują się amortyzowane osobno, następujące środki trwałe, zamontowane w budynku wynajmowanym na cele oświatowe:

• instalacja sygnalizacyjna p. poż.,
  

• dwa urządzenia klimatyzacyjne,
  

• dźwig osobowy.
  
  

Środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p. poż.) były wynajmowane wraz z budynkiem. Od 2001 roku z niewielkimi przerwami budynek był wynajmowany przez Spółkę, a przychody z najmu były kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Spółka jest podatnikiem VAT od 1994 roku i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług.

Z uwagi na wiek i stan zdrowia wspólnika, w związku z zamiarem likwidacji Spółki, z dniem 31 grudnia 2020 roku - decyzją wspólników Spółki a zarazem współwłaścicieli Nieruchomości 1, budynek oraz pozostałe środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p. poż.) wchodzące w skład Nieruchomości 1, zostały wykreślone z ewidencji środków trwałych i przekazane na cele osobiste współwłaścicieli. Do nieodpłatnego przekazania ww. środków trwałych na cele osobiste współwłaścicieli zastosowano zwolnienie z podatku VAT.

Współwłaściciele podjęli działania w celu sprzedaży Nieruchomości 1 jednakże z uwagi na to, że poszukiwania nabywcy przeciągały się w czasie, od dnia 1 stycznia 2021 roku rozpoczęto wynajem Nieruchomości 1 przez współwłaścicieli w ramach tzw. najmu prywatnego, opodatkowanego na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

Wnioskodawczyni i Y zostali zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT z dniem 1 grudnia 2020 roku a przychody z najmu Nieruchomości 1 są dokumentowane fakturami VAT przez każdego ze współwłaścicieli i opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Do Nieruchomości 1, bezpośrednio przylega, nieruchomość położona przy ulicy …, w. …, Dzielnicy …, stanowiąca zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 2, o obszarze 0,2015 ha, dla której Sąd Rejonowy dla … w …, XV Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą Kw Nr … zwana dalej „Nieruchomość 2”, w której w dziale II, jako jedyny właściciel wpisany jest Y.

Na działce znajduje się budynek piekarni, wybudowany prawdopodobnie po II wojnie światowej, rozbudowany przez poprzednich właścicieli a zakupiony przez Y w latach siedemdziesiątych XX wieku. W 1991 roku budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i amortyzowany.

Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki i stanowi własność Y.

Ostatnie podwyższenie wartości budynku miało miejsce w 2001 r. Podwyższenie wartości nie dawało podstawy do odliczenia podatku naliczonego. Od tamtej pory Spółka w budynku dokonywała tylko nakładów remontowych.

Wartość początkowa budynku w ewidencji środków trwałych wynosi 9.658.742,00 zł.

Do budynku przylega utwardzony plac, wykazany w ewidencji środków trwałych jako odrębna budowla. Budowla została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w 1998 r. w wartości netto 83.570,00 zł. Przy nabyciu (utwardzeniu) Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka nie ponosiła nakładów na podwyższenie wartości utwardzonego placu.

W budynku do kwietnia 2010 roku Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie produkcji pieczywa. W okresie od 16 maja 2010 r. do 11 marca 2011 r. budynek był wynajmowany. Przyległy do niego utwardzony plac pełnił funkcję parkingu i był wynajmowany wraz z budynkiem piekarni. Przychód z najmu był kwalifikowany jako przychód Spółki z działalności gospodarczej a dochód opodatkowany u wspólników proporcjonalnie do udziału wspólnika w zyskach Spółki.

Z dniem 31 grudnia 2011 roku. Nieruchomość 2 została wycofana z działalności gospodarczej Spółki. Odpisy z tytułu amortyzacji budynków i budowli posadowionych na Nieruchomości 1 od chwili wycofania z działalności gospodarczej, nie były zaliczane do kosztów podatkowych ani przez Spółkę ani przez właściciela. Do chwili obecnej Nieruchomości 2 nie jest wynajmowana również w ramach najmu prywatnego.

Reasumując:

Z dniem 31 grudnia 2011 r. wycofano z działalności gospodarczej Spółki Nieruchomość 2, a z dniem 31 grudnia 2020 roku wycofano z działalności Spółki Nieruchomość 1, przekazując je na prywatne cele wspólników Spółki.

W roku 2021 Wnioskodawczyni i jej ojciec zamierzają sprzedać obie zabudowane nieruchomości. Środki ze sprzedaży mają trafić na rachunki bankowe sprzedających, w stosunku w jakim posiadają oni udziały we własności i współwłasności nieruchomości stanowiących ich majątek prywatny.

Wątpliwości Wnioskodawczyni i jej ojca dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, uprzednio wycofanych z działalności gospodarczej Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług?
2. Czy w przypadku gdy sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, współwłaściciele, osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jednocześnie czynni podatnicy podatku VAT, będą mogli złożyć oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowaniu transakcji dostawy nieruchomości podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni i jej ojciec są wspólnikami firmy rodzinnej działającej pod firmą … Spółka jawna, prowadzącej działalność gospodarczą od 1991 roku. Początkowo w formie spółki cywilnej, a od 30 września 2001 r w formie spółki jawnej („Spółka”). Data rejestracji Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym: 24 stycznia 2002 r., numer KRS …, Spółka jest podatnikiem VAT od 1994 roku i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług.

Spółka w trakcie budowy budynków, budowli i środków trwałych, posadowionych na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 odliczała od materiałów i usług podatek VAT.

Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 były pierwotnie wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej w Spółce (budynki i budowle po wybudowaniu zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki). Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 nigdy nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku. Na budynki i środki trwałe Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Nakładów takich nie ponosili również Wnioskodawczyni i jej ojciec po wycofaniu Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 z działalności Spółki.

Obecnie Wnioskodawczyni i jej ojciec zamierza zlikwidować Spółkę i sprzedać Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2. W związku z tym podjęto działania w celu znalezienia potencjalnego nabywcy. Z uwagi na to, że poszukiwania nabywcy przeciągają się w czasie Wnioskodawczyni i jej ojciec, wynajęli od dnia 1 stycznia 2021 r. Nieruchomość 1 (po wycofaniu jej z działalności Spółki w dniu 31 grudnia 2020 roku ) jako osoby prywatne, rejestrując się jako podatnicy VAT czynni z dniem 1 grudnia 2020 roku i opodatkowując najem podstawową stawką VAT. Nieruchomość 2 od chwili jej wycofania z działalności Spółki (od 31 grudnia 2011 roku) nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych - nie została wynajęta w ramach najmu prywatnego.

Wątpliwości podatników w analizowanej sprawie dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 uprzednio wycofanych z działalności Spółki.

Zdaniem Wnioskodawczyni w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie poniższe przepisy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W myśl art. 2 pkt 14 ustawy przez pojęcie pierwszego zasiedlenia, rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przedmiotowej sprawie na skutek wycofania składników majątku z działalności Spółki nie wystąpi czynność pierwszego zasiedlenia. Podatnicy nie wybudowali ani nie ponosili nakładów na ulepszenie budynków w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W analizowanej sprawie, grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Stanowił cały czas własność i współwłasność Wnioskodawczyni i jej ojca.

Reasumując:

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy wskazać, że planowana przez Wnioskodawczynię i jej ojca, sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 po uprzednim wycofaniu z działalności Spółki i przekazanych na cele osobiste, a obecnie wynajmowanej (Nieruchomość 1) w ramach najmu prywatnego opodatkowanego podstawową stawką VAT, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Sprzedaż zostanie dokonana przez osoby fizyczne - właściciela Nieruchomość 2 i współwłaścicieli Nieruchomości 1, zgodnie z treścią ksiąg wieczystych prowadzonych dla przedmiotowych nieruchomości.

Ad. 2

Wnioskodawczyni uważa, że właściciele nieruchomości mogą zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT, składając stosowne oświadczenie.

Zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Właściciele Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 w chwili obecnej są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, jako osoby fizyczne nie prowadzą działalności gospodarczej. Dokonują najmu Nieruchomości 1 w ramach najmu prywatnego opodatkowanego podatkiem VAT od dnia 1 stycznia 2021 roku.

Po złożeniu ww. oświadczenia, powstanie obowiązek udokumentowania sprzedaży nieruchomości właściwie wystawionymi fakturami X - wystawi fakturę na sprzedaż udziału ½ w Nieruchomości 1 a Y fakturę na sprzedaż Nieruchomości 2 i udziału ½ w Nieruchomości 1.

Resumując:

Po spełnieniu określonych w ustawie o VAT warunków złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia, tj. „przed dniem dokonania dostawy”, jak i jednostki do której ma być złożone ww. oświadczenie – „właściwy naczelnik urzędu skarbowego dla nabywcy nieruchomości” (oba warunki spełnione jednocześnie) właściciele nieruchomości mogą zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 i opodatkować sprzedaż podstawową stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 1, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości wraz ze zbycime udziału w prawie własności znajdujących się na gruncie budynków, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowana będąca stroną postępowania oraz jej ojciec Y (Zainteresowany niebędący strona postępowania) są współwłaścicielami, w udziałach wynoszących po ½ części, nieruchomości stanowiącej zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 1 - „Nieruchomość 1”. Na ww. działce gruntu, został wybudowany przez Spółkę pod koniec lat dziewięćdziesiątych i w roku 2000 budynek o charakterze biurowo - usługowym. W grudniu 2000 roku budynek, został przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki. Budynek od stycznia 2001 r. był amortyzowany od wartości początkowej 6.178.692,00 zł. Spółka odliczała w trakcie budowy od materiałów i usług podatek naliczony od towarów i usług. W czerwcu 2011 r. wartość budynku została podwyższona o 5.578 zł (netto), na skutek czego, wartość początkowa budynku wzrosła do 6.184.270 zł. Od wartości podwyższenia został odliczony podatek naliczony. Ponadto na terenie Nieruchomości 1 znajdują się amortyzowane osobno, następujące środki trwałe, zamontowane w budynku wynajmowanym na cele oświatowe:instalacja sygnalizacyjna p. poż., dwa urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy. Środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p. poż.) były wynajmowane wraz z budynkiem. Od 2001 roku z niewielkimi przerwami budynek był wynajmowany przez Spółkę, a przychody z najmu były kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Z uwagi na wiek i stan zdrowia wspólnika, w związku z zamiarem likwidacji Spółki, z dniem 31 grudnia 2020 roku - decyzją wspólników Spółki a zarazem współwłaścicieli Nieruchomości 1, budynek oraz pozostałe środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p. poż.) wchodzące w skład Nieruchomości 1, zostały wykreślone z ewidencji środków trwałych i przekazane na cele osobiste współwłaścicieli. Współwłaściciele podjęli działania w celu sprzedaży Nieruchomości 1 jednakże z uwagi na to, że poszukiwania nabywcy przeciągały się w czasie, od dnia 1 stycznia 2021 roku rozpoczęto wynajem Nieruchomość 1 przez współwłaścicieli w ramach tzw. najmu prywatnego. Współwłaściciele zostali zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT z dniem 1 grudnia 2020 roku, a przychody z najmu Nieruchomości 1 są dokumentowane fakturami VAT przez każdego ze współwłaścicieli i opodatkowane podstawową stawką podatku VAT.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że transakcja sprzedaży Nieruchomości 1 wykorzystywanej przez Zainteresowanych do świadczenia usług najmu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy bowiem wskazać, że przedmiotowa transakcja sprzedaży dotyczyć będzie towaru w rozumieniu ustawy oraz każdy ze współwłacicieli wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą - zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową – art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Ponadto w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku i opodatkować łącznie z tym budynkiem, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Odnosząc się do planowanej sprzedaży przez Zainteresowanych Nieruchomości 1 - działki nr 1 zabudowanej budynkiem biurowo usługowym, należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana sprzedaż udziałów w prawie własności ww. budynku znajdującego się na działce nr 1, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem – jak wynika z opisu sprawy – ww. budynek został już zasiedlony, a jego zajęcie (używanie) trwa dłużej niż 2 lata i jednocześnie z okoliczności sprawy nie wynika aby w stosunku do budynku ponoszono nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej budynku.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, z którym związany jest ww. budynek, będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, transakcja sprzedaży przez Zainteresowanych udziałów w prawie własności Nieruchomości 1, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania dostawy.

W konsekwencji Zaintresowani będący zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT dokonując sprzedaży Nieruchomości 1, w przypadku gdy nabywca będzie również zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, to w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, będą mieli możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrać opodatkowanie transakcji sprzedaży ww. zabudowanej Nieruchomości 1. Rezygnacja ze zwolnienia będzie możliwa pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca ww. Nieruchomości 1 złożą, przed dniem dokonania przedmiotowej dostawy właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, że wybierają opodatkowanie dostawy przedmiotowej Nieruchomości 1.

Zatem w sytuacji, gdy strony transakcji - Zainteresowani oraz Nabywca nieruchomości, spełniając warunki z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, zrezygnują ze zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanej Nieruchomości 1, to sprzedaż ww. udziałów w prawie własności Nieruchomości 1 będzie podlega opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

Zatem stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 1, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia.

Natomiast, wniosek w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości 2, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z możliwością rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.