Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.380.2021.4.MMA
z 13 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2021 r. (data wpływu 27 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 26 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) na wezwanie Organu z 16 lipca 2021 r. (doręczone 22 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawczyni za podatnika z tytułu zbycia działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

27 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika Wnioskodawczyni z tytułu zbycia działek.

Wniosek uzupełniony został pismem z 26 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zdarzenie przyszłe dotyczy sprzedaży osobie fizycznej działek budowlanych położonych przy ul. (…) w (…) i związanej z tą czynnością interpretacji podatkowej względem Wnioskodawczyni (Sprzedającej). Od 1979 roku Wnioskodawczyni zamieszkuje na terenie ww. działek, gdzie prowadziła gospodarstwo rolne wraz rodzicami. Od 2001 r. (po śmierci mamy) Wnioskodawczyni została jedynym właścicielem gospodarstwa (nabycie w formie spadku). Od momentu nabycia spadku do chwili obecnej grunt, który jest przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni użytkuje rolniczo. Nigdy nikomu nie dzierżawiła ww. gruntu i nikt inny go nie użytkował.

Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia, wiek (od 2011 r. Wnioskodawczyni jest na emeryturze), ponosi dodatkowe koszty i starania, Wnioskodawczyni nie jest w stanie w wystarczającym stopniu zajmować się prowadzeniem gospodarstwa rolnego i zdecydowała się na jego sprzedaż.

W związku z tym, że jest to duży areał (ok. 60,05 a) Wnioskodawczyni została zmuszona do podziału go na mniejsze działki (5 działek). Działki nie ujęte są w planie zagospodarowania przestrzennego. Grunt na działkach jest nieuzbrojony. Wnioskodawczyni nadmienia, że nie jest podatnikiem VAT i nie poniosła żadnych kosztów związanych z przekształceniem. Wnioskodawczyni oświadcza, że jest to jej osobisty majątek, pieniądze ze sprzedaży przeznaczy na osobiste potrzeby między innymi na zakup mieszkania.

27 września 2019 r. wydana została decyzja o podziale działki i przekształceniu jej w teren budowlany.

Wnioskodawczyni oświadcza, że wydzielone działki budowlane do momentu sprzedaży są uprawiane rolniczo. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży działek. Opisana we wniosku przyszła sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawczynię działek jest pierwszą tego typu czynnością. Przyszłych nabywców przedmiotowych działek Wnioskodawczyni planuje poszukiwać we własnym zakresie lub za pomocą biura nieruchomości. Wnioskodawczyni nadmienia, że nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Nie podpisała dotąd żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży jakiejkolwiek z posiadanych działek. Rozważa sprzedaż działek budowlanych i chce się upewnić, czy z tego tytułu nie stanie się podatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż nie udzieliła do tej pory ani nie udzieli żadnemu podmiotowi (przyszłemu nabywcy) pełnomocnictwa do działania w Jej imieniu w związku ze sprzedażą działek, będzie to robić samodzielnie.

Do tej pory nigdy nie sprzedała żadnej działki, także nigdy nie podejmowała się obrotu nieruchomościami. Działania Wnioskodawczyni związane ze sprzedażą działek objętych wnioskiem ograniczą się tylko do ogłoszenia lub przekazu ustnego potencjalnym nabywcom. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o niekorzystaniu z usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, będzie sprzedawać działki samodzielnie.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przed przekształceniem działek miała gospodarstwo rolne. Z tego tytułu opłacała podatek rolny do gminy.

Z tytułu prowadzenia gospodarstwa nigdy nie była uznana za rolnika ryczałtowego i nie miała w żadnym zakresie styczności z podatkiem VAT (nigdy nie byłam zobowiązana, żeby odprowadzać podatek VAT).

Działki nie były i nie są wykorzystywane rolniczo z uwagi na stan zdrowia Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nigdy nie była i nie jest podatnikiem podatku od towaru i usług. W myśl art. 2 pkt 15 ustawy VAT nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonując sprzedaży działek niezabudowanych powstałych w wyniku podziału jednej działki Wnioskodawczyni (jako osoba prywatna) nie będzie podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1. ustęp 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT przy każdej transakcji sprzedaży?
2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl rozumienia art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czy w momencie sprzedaży działek Wnioskodawca stanie się podatnikiem myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy

W opinii Wnioskodawczyni przepisy ustawy VAT nie mają zastosowania do sprzedaży powyższych działek. Według oceny przyszłego zdarzenia, Wnioskodawczyni jako osoba prywatna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Swoje przekonanie Wnioskodawczyni argumentuje faktem, że nigdy nie wykonywała działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nieruchomości opisanej powyżej Wnioskodawczyni nigdy nie czerpała dochodu, nie korzystała z ulg podatkowych czy odpisów. Jako osoba prywatna Wnioskodawczyni ponosiła jedynie koszty wynikające z naliczonego podatku od nieruchomości.

Opisaną nieruchomość Wnioskodawczyni otrzymała w drodze spadku po rodzicach z zamiarem spożytkowania jej w celach prywatnych.

Fakt podziału nieruchomości na działki nie świadczy o aktywnym obrocie nieruchomości w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym i wyklucza nazwanie tej czynności działalnością gospodarczą. W związku z powyższym sprzedaż majątku prywatnego, w skład którego wchodzą działki, nie podlega opodatkowaniu tej transakcji podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowych działek podejmowała/będzie podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C- 180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że zdarzenie przyszłe dotyczy sprzedaży osobie fizycznej działek budowlanych położonych przy ul. ... w ... i związanej z tą czynnością interpretacji podatkowej względem Wnioskodawczyni (Sprzedającej). Od roku 1979 Wnioskodawczyni zamieszkuje na terenie ww. działek, gdzie prowadziła gospodarstwo rolne wraz rodzicami. Od 2001 r (po śmierci mamy) Wnioskodawczyni została jedynym właścicielem gospodarstwa (nabycie w formie spadku). Od momentu nabycia spadku do chwili obecnej grunt, który jest przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni użytkuje rolniczo. Nigdy nikomu nie dzierżawiła ww. gruntu i nikt inny go nie użytkował. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia, wiek (od 2011 r. Wnioskodawczyni jest na emeryturze), ponosi dodatkowe koszty i starania, Wnioskodawczyni nie jest w stanie w wystarczającym stopniu zajmować się prowadzeniem gospodarstwa rolnego i zdecydowała się na jego sprzedaż. W związku z tym, że jest to duży areał (ok. 60,05 a) Wnioskodawczyni dokonała podziału go na mniejsze działki (5 działek). Działki nie ujęte są w planie zagospodarowania przestrzennego. Grunt na działkach jest nieuzbrojony. Wnioskodawczyni nadmienia, że nie jest podatnikiem VAT i nie poniosła żadnych kosztów związanych z przekształceniem. Wnioskodawczyni oświadcza, że jest to jej osobisty majątek, pieniądze ze sprzedaży przeznaczy na osobiste potrzeby między innymi na zakup mieszkania.

27 września 2019 r. wydana została decyzja o podziale działki i przekształceniu jej w teren budowlany. Wnioskodawczyni oświadcza, że wydzielone działki budowlane do momentu sprzedaży są uprawiane rolniczo. Wnioskodawczyni nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży działek. Opisana we wniosku przyszła sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawczynię działek jest pierwszą tego typu czynnością. Przyszłych nabywców przedmiotowych działek Wnioskodawczyni planuje poszukiwać we własnym zakresie lub za pomocą biura nieruchomości. Wnioskodawczyni nadmienia, że nigdy nie była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Nie podpisała dotąd żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży jakiejkolwiek z posiadanych działek. Wnioskodawczyni wskazała, iż nie udzieliła do tej pory ani nie udzieli żadnemu podmiotowi(przyszłemu nabywcy) pełnomocnictwa do działania w Jej imieniu w związku ze sprzedażą działek, będzie to robić samodzielnie. Do tej pory nigdy nie sprzedała żadnej działki, także nigdy nie podejmowała się obrotu nieruchomościami. Działania Wnioskodawczyni związane ze sprzedażą działek objętych wnioskiem ograniczą się tylko do ogłoszenia lub przekazu ustnego potencjalnym nabywcom. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o niekorzystaniu z usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, będzie sprzedawać działki samodzielnie.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przed przekształceniem działek miała gospodarstwo rolne. Z tego tytułu opłacała podatek rolny do gminy. Z tytułu prowadzenia gospodarstwa nigdy nie była uznana za rolnika ryczałtowego i nie miała w żadnym zakresie styczności z podatkiem VAT (nigdy nie byłam zobowiązana, żeby odprowadzać podatek VAT). Wnioskodawczyni nigdy nie była i nie jest podatnikiem podatku od towaru i usług.

Zatem w tym miejscu należy ustalić, czy dokonując sprzedaży działek Wnioskodawczyni działała/będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły/nie wystąpią okoliczności, które wykraczałyby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nie podjęła w związku z zamiarem sprzedaży działek ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu – doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działki/działek, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała też ww. działek w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie angażowała zatem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazywała aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku działek porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie przez Wnioskodawczynię działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tychże działek, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek należy uznać za czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Zatem, sprzedaż działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę tych działek - czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży ww. działek nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.