2021.08.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.380.2021.1.RD
z 31 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lipca 2021 r. złożonego za pośrednictwem platformy e-PUAP, uzupełnionym 20 lipca 2021 r. oraz 30 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe w zakresie obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego,

nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania oraz ustalenia kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania.

UZASADNIENIE

15 lipca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, określenia podstawy opodatkowania, ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego i kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania. Wniosek został uzupełniony 20 lipca 2021 r. oraz 30 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniach):

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca importuje kabiny prysznicowe od kontrahenta w Chinach. Towary dostarczane są do Hamburga, gdzie dokonuje się odprawa celna. Odprawa dokonywana jest poprzez niemieckiego przedstawiciela podatkowego. Następnie towary dostarczane są do firmy Wnioskodawcy w Polsce w O (…). Od kontrahenta z Chin Wnioskodawca otrzymuje fakturę za towar i za transport morski na drodze Chiny - Niemcy. Od niemieckiego przedstawiciela podatkowego Wnioskodawca otrzymuje fakturę za cło, opłaty portowe, koszty związane z obsługą celną oraz za transport lądowy na drodze Hamburg - O.

Ponadto

czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym wskazano, że tak
czy Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT-UE wskazano, że tak
czy Wnioskodawca jest zarejestrowany w Niemczech do transakcji wewnątrzwspólnotowych wskazano, że tak
czy Wnioskodawca nabywa kabiny prysznicowe na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wskazano, że tak
kiedy/w którym momencie Wnioskodawca nabywa prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel wskazano, że w momencie kiedy towar zostanie odprawiony przez niemiecki urząd celny
na terytorium, którego kraju znajduje się towar (kabiny prysznicowe) kiedy Wnioskodawca nabywa prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel wskazano, że Niemiec
czy podczas transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytoriom Chin na terytorium Niemiec prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel przysługuje Wnioskodawcy czy też kontrahentowi z Chin wskazano, że kontrahentowi z Chin
czy podczas transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytorium Niemiec na terytorium Polski prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel przysługuje Wnioskodawcy czy też kontrahentowi z Chin wskazano, że Wnioskodawcy
w czyim imieniu i na czyją rzecz niemiecki przedstawiciel podatkowy zgłasza towar (kabiny prysznicowe) do odprawy celnej w Niemczech, tj. czy na rzecz Wnioskodawcy czy też na rzecz kontrahenta z Chin wskazano, że na rzecz Wnioskodawcy
czy na terytorium Niemiec import towarów (kabin prysznicowych) rozpoznaje Wnioskodawca czy też kontrahent z Chin wskazano, że Wnioskodawca
kto dokonuje transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytorium Chin na terytorium Niemiec, tj. czy Wnioskodawca (podmiot działający na rzecz Wnioskodawcy) czy kontrahent z Chin (podmiot działający na rzecz kontrahenta z Chin) wskazano, że podmiot działający na rzecz kontrahenta z Chin
kto dokonuje transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytorium Niemiec na terytorium Polski, tj. czy Wnioskodawca (podmiot działający na rzecz Wnioskodawcy) czy kontrahent z Chin (podmiot działający na rzecz kontrahenta z Chin) wskazano, że Wnioskodawca za pośrednictwem podmiotu w Niemczech działającego na rzecz Wnioskodawcy
czy w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej Wnioskodawca wybrał sposób przeliczania tych kwot na złote według kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny” wskazano, że Wnioskodawca wybrał sposób przeliczania tych kwot na złote według kursu wymiany opublikowanego przez Narodowy Bank Polski
czy w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej Wnioskodawca wybrał sposób przeliczania tych kwot na złote według zasad „przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym” wskazano, że nie
czy „przyjęcie” towarów do magazynu w Polsce (O) następuje w tym samym czasie co przemieszczenie towarów na terytorium Polski, tj. czy „przyjęcie” towaru do magazynu w Polsce nie następuje w innym terminie niż samo dostarczenie towaru do magazynu w Polsce (np. nie ma miejsca sytuacja gdy dostarczenie towaru do magazynu w Polsce następuje 10 maja 2021 r. a dopiero po kilku dniach np. 17 maja 2021 r. następuje „przyjęcie” towarów do magazynu) wskazano, że przyjęcie towarów do magazynu w Polsce (O) następuje w tym samym czasie co przemieszczenie towarów na terytorium Polski
czy w związku z nabyciem towarów (kabin prysznicowych) od kontrahenta z Chin jest wystawiana faktura przez podatnika podatku od wartości dodanej wskazano, że nie.

Jednocześnie wskazano, że za koszty związane z obsługą celną należy rozumieć jako wynagrodzenie za pośrednictwo w obsłudze odprawy celnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym przypadku Wnioskodawca na terytorium Polski powinien rozliczyć podatek VAT z tytułu WNT?
Czy podstawą opodatkowania z tytułu WNT jest suma wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin, wartości transportu morskiego na drodze Chiny-Niemcy, wartości cła, opłaty portowej, kosztów związanych z obsługą celną oraz transportu na drodze Hamburg – O?
Czy obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O?
Czy rozliczając WNT w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej do przeliczenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs waluty z 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanym przypadku Wnioskodawca na terytorium Polski powinien rozliczyć podatek VAT z tytułu WNT.

Podstawą opodatkowania z tytułu WNT jest suma wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin, wartości transportu morskiego na drodze Chiny-Niemcy, wartości cła, opłaty portowej, kosztów związanych z obsługą celną oraz transportu na drodze Hamburg-O

Obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O.

Rozliczając WNT w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej do przeliczenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs waluty z 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

prawidłowew zakresie obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego,

nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania oraz ustalenia kursu waluty obcej do przeliczania podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym w myśl art. 2 pkt 1 ustawy przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Ponadto, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. W myśl powołanej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w Polsce, do której przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie – dokonywane przez ten sam podmiot.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Jednocześnie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powołany art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.

Przy czym w myśl art. 30a ust. 2 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

Ponadto w myśl art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Przy tym stosownie do art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów. Jednocześnie art. 29a ust. 6 ustawy wprost wskazuje jakie wydatki zwiększają podstawę opodatkowania. Przy czym wymienione rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką jakie rodzaje wydatków zwiększają podstawę opodatkowania. Ustawodawca dokonał podziału wydatków zwiększających podstawę opodatkowania na dwie grupy. W pierwszej grupie wydatków (wskazaną w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania są podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów lub usług, z wyjątkiem kwoty podatku. Drugą grupę wydatków (wskazaną w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania stanowią wydatki pobierane przez dostawcę lub usługodawcę w związku z realizacją świadczenia, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Natomiast stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Zaś zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Ponadto stosownie do, dodanego z dniem 1 stycznia 2021 r., art. 31a ust. 2a ustawy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Zatem przepis art. 31a ustawy znajduje zastosowanie, kiedy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej. Co do zasady w przypadku gdy podstawa opodatkowania jest wyrażona w walucie obcej przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Przy czym w przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Alternatywnie podatnik może wybrać sposób przeliczania kwot wyrażonych w walucie obcej na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. Co więcej, od 1 stycznia 2021 r., kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania określone w walucie obcej mogą być przeliczane przez podatnika na złote zgodnie z zasadami przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym, obowiązującymi tego podatnika na potrzeby rozliczania danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT-UE. Ponadto w Niemczech Wnioskodawca jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności importuje kabiny prysznicowe od kontrahenta z Chinach. Wnioskodawca nabywa kabiny prysznicowe na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Towary dostarczane są do Hamburga, gdzie dokonywana jest odprawa celna poprzez niemieckiego przedstawiciela podatkowego działającego w imieniu/na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca na terytorium Niemiec rozpoznaje import towarów (kabin prysznicowych). Następnie towary dostarczane są do firmy Wnioskodawcy w Polsce w O. Przyjęcie towarów do magazynu w Polsce (O) następuje w tym samym czasie co przemieszczenie towarów na terytorium Polski.

Transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytorium Chin na terytorium Niemiec dokonuje podmiot działający na rzecz kontrahenta z Chin. Podczas transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytoriom Chin na terytorium Niemiec prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel przysługuje kontrahentowi z Chin. Transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytorium Niemiec na terytorium Polski dokonuje Wnioskodawca za pośrednictwem podmiotu w Niemczech działającego na rzecz Wnioskodawcy. Podczas transportu towarów (kabin prysznicowych) z terytorium Niemiec na terytorium Polski prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel przysługuje Wnioskodawcy. Wnioskodawca nabywa prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel w momencie kiedy towar zostanie odprawiony przez niemiecki urząd celny. Wnioskodawca nabywa prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel kiedy znajdują się na terytorium Niemiec.

W związku z nabyciem towarów (kabin prysznicowych) od kontrahenta z Chin nie jest wystawiana faktura przez podatnika podatku od wartości dodanej. Od kontrahenta z Chin Wnioskodawca otrzymuje fakturę za towar i za transport morski na drodze Chiny-Niemcy. Od niemieckiego przedstawiciela podatkowego Wnioskodawca otrzymuje fakturę za cło, opłaty portowe, koszty związane z obsługą celną (wynagrodzenie za pośrednictwo w obsłudze odprawy celnej) oraz za transport lądowy na drodze Hamburg-O.

W przypadku gdy płatność jest w walucie obcej Wnioskodawca wybrał sposób przeliczania tych kwot na złote według kursu wymiany opublikowanego przez Narodowy Bank Polski (Wnioskodawca nie wybrał sposobu przeliczania tych kwot na złote według zasad „przeliczania przychodu określonego w walucie obcej wynikającymi z przepisów o podatku dochodowym”).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w związku z nabyciem kabin prysznicowych powinien rozliczyć podatek od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, określenia podstawy opodatkowania, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz określenia właściwego kursu do przeliczania waluty obcej na złote gdy płatność jest w walucie obcej.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że Wnioskodawca na terytorium Polski powinien rozliczyć podatek od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa art. 11 ust. 1 ustawy. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy występuje gdy ma miejsce przemieszczenie towarów będących własnością podatnika z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium Polski, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W analizowanym przypadku spełnioną są warunki wynikające z art. 11 ust. 1 ustawy. Jak wskazano Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary (kabiny prysznicowe) od kontrahenta z Chinach. Przy czym towary najpierw dostarczane są (przez podmiot działający na rzecz kontrahenta z Chin) na terytorium Niemiec, gdzie Wnioskodawca nabywa prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel oraz gdzie Wnioskodawca rozpoznaje import towarów (kabin prysznicowych). Następnie, gdy Wnioskodawcy przysługuje prawo do rozporządzania towarem (kabinami prysznicowymi) jak właściciel towary (kabiny prysznicowe) są przemieszczane (przez podmiot w Niemczech działający na rzecz Wnioskodawcy) z terytorium Niemiec na terytorium Polski. Jednocześnie Wnioskodawca jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych w Niemczech oraz w Polsce. Zatem w związku z przemieszczeniem z terytorium Niemiec na terytorium Polski stanowiących własność Wnioskodawcy towarów (kabin prysznicowych) w celu wykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca powinien rozliczyć podatek od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii czy podstawą opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy jest suma wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin, wartości transportu morskiego na drodze Chiny-Niemcy, wartości cła, opłaty portowej, kosztów związanych z obsługą celną oraz transportu na drodze Hamburg-O należy wskazać, że dla ustalenia podstawy opodatkowania punkt wyjścia stanowi art. 30a ust. 2 ustawy. Jednocześnie podstawę opodatkowania ustaloną w oparciu o art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy powiększa się o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, o których mowa w art. 29a ust. 6 ustawy (art. 30a ust. 2 w zw. z ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy).

Zatem podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, stanowi cena nabycia towaru (koszt wytworzenia), zwiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze (np. o charakterze administracyjnym), których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z nabyciem towarów (z wyjątkiem kwoty podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy) oraz zwiększona o koszty dodatkowe wymienione w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy pobierane przez dostawcę w związku z realizacją transakcji kupna-sprzedaży, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Wnioskodawca w związku z nabyciem towarów (kabin prysznicowych) od kontrahenta z Chin (w ramach, którego jest zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy) od kontrahenta z Chin otrzymuje fakturę za towar i za transport morski na drodze Chiny-Niemcy oraz od niemieckiego przedstawiciela podatkowego otrzymuje fakturę za cło, opłaty portowe, koszty związane z obsługą celną oraz za transport lądowy na drodze Hamburg-O. Przy tym koszty związane z obsługą celną należy rozumieć jako wynagrodzenie za pośrednictwo w obsłudze odprawy celnej zaś transport lądowy na drodze Hamburg-O dokonuje Wnioskodawca za pośrednictwem podmiotu w Niemczech działającego na rzecz Wnioskodawcy. Zatem zgodnie z art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 oraz w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy Wnioskodawca za podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy powinien uznać sumę wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin, wartości transportu morskiego na drodze Chiny-Niemcy, wartości cła oraz opłaty portowej zaś Wnioskodawca do podstawy opodatkowania nie powinien wliczać kosztów związanych z obsługą celną oraz transportu na drodze Hamburg-O.

W analizowanym przypadku transport morski na drodze Chiny-Niemcy (dokonywany przez podmiot działający na rzecz kontrahenta z Chin i udokumentowany przez kontrahenta z Chin w wystawionej na rzecz Wnioskodawcy fakturze) stanowi wydatek wymieniony w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy zaś wartość cła oraz opłata portowa w sposób bezpośredni związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (kabin prysznicowych) stanowią wydatki wymienione w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, co skutkuje zaliczeniem ich jako elementów zwiększających podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Natomiast, w analizowanym przypadku, koszty związane z obsługą celną (wynagrodzenie za pośrednictwo w obsłudze celnej) oraz transport na drodze Hamburg- (O) (dokonywany za pośrednictwem podmiotu w Niemczech działającego na rzecz Wnioskodawcy i udokumentowany przez niemieckiego przedstawiciela podatkowego w wystawionej na rzecz Wnioskodawcy fakturze) są świadczeniem nabywanym od podmiotu niebędącego dostawcą towarów i wydatków tych nie należy wliczać do podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Niniejszych wydatków nie można uznać za wydatki, o których mowa w art. 29a ust. 6 ustawy. Jak wskazano wydatki zwiększające podstawę opodatkowania to podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) oraz wydatki pobierane przez dostawcę w związku z realizacją transakcji, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę (art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy). W przedmiotowym przypadku koszty związane z obsługą celną oraz transportem na drodze Hamburg-O z uwagi, że nie są podatkiem, cłem, opłatą lub inną należnością o podobnym charakterze nie stanowią wydatków wymienionych w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy oraz z uwagi, że nie są pobierane przez dokonującego dostawy (kontrahenta z Chin) nie stanowią wydatków wymienionych w art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy co skutkuje nie zaliczaniem ich jako elementów zwiększających podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca za podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy powinien uznać sumę jedynie wartości towaru nabytego od kontrahenta z Chin, wartości transportu morskiego na drodze Chiny-Niemcy, wartości cła oraz opłaty portowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy czy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O należy zauważyć, że w związku z nabyciem towarów (kabin prysznicowych) od kontrahenta z Chin nie jest wystawiana faktura przez podatnika podatku od wartości dodanej oraz, że przyjęcie towarów do magazynu w Polsce (O)) następuje w tym samym czasie co przemieszczenie towarów na terytorium Polski. Zatem należy stwierdzić, że zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien być rozpoznany przez Wnioskodawcę 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy czy rozliczając wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej do przeliczenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs waluty z 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O należy zauważyć, że w związku z nabyciem towarów (kabin prysznicowych) od kontrahenta z Chin nie jest wystawiana faktura przez podatnika podatku od wartości dodanej oraz, że Wnioskodawca wybrał sposób przeliczania kwot w walucie obcej na złote według kursu wymiany opublikowanego przez Narodowy Bank Polski. Jednocześnie w niniejszej interpretacji stwierdzono, że obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinien być rozpoznany przez Wnioskodawcę 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O).

Zatem skoro obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (w którym nastąpiło przyjęcie towaru do magazynu w O) to w przypadku gdy płatność jest w walucie obcej przeliczenia na złote należy dokonać, zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Tym samym, wbrew temu co wskazał Wnioskodawca w swoim stanowisku, nie jest to kurs waluty z 15 dnia miesiąca lecz jest to kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15 dzień miesiąca (następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 4 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin