2019.01.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.657.2018.2.SM
z 25 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 stycznia 2019 r. (data wpływu 16 stycznia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.657.2018.1.SM z dnia 4 stycznia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem transakcji sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe,

możliwości skorzystania ze zwolnienia od tego podatku (z wyjątkiem zabudowanej działki nr 515) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem transakcji sprzedaży nieruchomości i możliwości skorzystania ze zwolnienia od tego podatku.

Wniosek został uzupełniony w dniu 14 stycznia 2019 r. pismem z dnia 11 stycznia 2019 r. (data wpływu 16 stycznia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Grupa - Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług posiadającym siedzibę w Polsce.

Spółka jest właścicielem nieruchomości (dalej: „Nieruchomość”). Wcześniej właścicielem Nieruchomości były Kopalnie Spółka Akcyjna (dalej: „K.”), jednak w dniu 15 października 2018 r. Spółka dokonała przejęcia K. zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: „ksh”).

W związku z powyższym, na podstawie art. 494 § 1 ksh, Spółka wstąpiła w prawa i obowiązki K., a w konsekwencji stała się właścicielem Nieruchomości.

Nieruchomość składa się z szeregu działek o nr ewidencyjnych: 541/1, 543/1, 537, 554, 619, 457, 617/9, 456, 462/2, 462/3, 462/1, 467/1, 617/3, 507/2, 617/8, 506, 621, 455/1, 504, 556/3, 446/9, 455/2, 463/1, 507/3, 509, 510, 536, 538, 542/1, 617/4, 618/1, 618/2, 618/4, 622/2, 622/3, 638, 552/1, 553, 508, 511, 614/2, 617/5, 466, 465, 467/2, 512, 464/1, 445, 219/2, 614/4, 614/5, 616/2, 615/2, 448/2, 516/2, 539, 461/2, 514/2, 447/7, 447/10, 459/2, 460/2, 515, 597/1, 507/1, 501/1, 555, 216/9, 213/1, 215/2 z obrębu 37 oraz 94/1, 94/2, 95, 90/5, 90/6, 93/3, 93/4, 93/6.

Działki wchodzące w skład Nieruchomości zostały nabyte na podstawie szeregu umów zawieranych w latach 2003-2012.

W umowach zawartych w dniach 7 listopada 2003 r. oraz 21 października 2004 r. dotyczących działek nr 509, 536, 618/4, 463/1, 622/2, 622/3, 507/3, 455/2, 542/1, 617/4, 638, 447/10, 447/7, 459/2, 460/2, 597/1, 515, 446/9, 510, 538, 618/1, 618/2 sprzedawca zastosował zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

Umowy dotyczące nabycia pozostałych działek zostały zawarte z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od towarów i usług.

K. (a co za tym idzie, także Wnioskodawcy) nie przysługiwało zatem prawo do pomniejszenia podatku naliczonego o podatek należny w związku z transakcjami nabycia Nieruchomości.

Nieruchomość objęta jest planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 czerwca 2002 r. Zgodnie z ustaleniami planu:

obręb J. - dz. nr 94/1, 94/2, 95, 90/5, 90/6, 93/3, 93/4, 93/6 stanowią w części obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) oraz obszar oznaczony symbolem RP (tereny użytkowania rolniczego);

obręb R. - dz. nr 537, 457, 617/9, 638, 552/1, 614/2, 617/5, 467/2, 445, 539, 515 stanowią w części obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) oraz obszar oznaczony symbolem RP (tereny użytkowania rolniczego);

obręb R. - dz. nr 541/1, 543/1, 554, 619, 456, 462/2, 462/3, 462/1, 467/1, 617/3, 507/2, 617/8, 506, 621, 455/1, 504, 556/3, 446/9, 455/2, 463/1, 507/3, 509, 510, 536, 538, 542/1, 617/4, 618/1, 618/2, 618/4, 622/2, 622/3, 553, 508, 511, 466, 465, 512, 464/1, 219/2, 614/4, 614/5, 616/2, 615/2, 448/2, 516/2, 461/2, 514/2, 447/7, 447/10, 459/2, 460/2, 597/1, 507/1, 501/1, 555, 216/9, 213/1, 215/2 stanowią obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego).

Zgodnie z tekstową częścią wskazanego wyżej planu, dla obszaru oznaczonego symbolem PE znajdują się następujące ustalenia:

obszar udokumentowanego i potencjalnego występowania kruszywa naturalnego;
obowiązek uzyskania koncesji na wydobywanie kopaliny, w tym:
1. określenie obszaru górniczego i terenu górniczego,
2. opracowanie oceny przewidywanego wpływu wydobycia kopaliny na środowisko sporządzonej zgodnie z przepisami szczególnymi,
3. ustalenie warunków dotyczących ochrony oznaczonych dóbr za pomocą filarów ochronnych,
4. wyznaczenie terenów pod projektowane obiekty zakładu górniczego oraz obiekty pomocnicze,
5. wyznaczenie istniejącej i projektowanej infrastruktury technicznej dla potrzeb zakładu górniczego - wykorzystanie istniejących sieci i urządzeń przesyłu energii, wody, ścieków oraz dróg z wyłączeniem dla transportu ciężkiego tych, które znajdują się w strefie obszaru zabudowanego;
obowiązek uzyskania koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin;
obowiązek opracowania dokumentacji geologicznej oraz ustalenia zasobów wód podziemnych ze szczególnym uwzględnieniem wpływu na środowisko parku narodowego;
obowiązek opracowania projektu zagospodarowania złoża zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 sierpnia 1994 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinien odpowiadać projekt zagospodarowania złoża kopalin, w tym projekt sporządzony w formie uproszczonej;
tereny poeksploatacyjne należy rekultywować w sposób umożliwiający wykorzystanie ich na funkcję rekreacji i sportu, jeżeli nie będzie wynikać inaczej z opracowanej dokumentacji na utworzenie obszaru górniczego;
przestrzegać wymagań dotyczących ochrony obiektów wytypowanych do wpisu ochrony konserwatorskiej w zakresie określonym przepisami obowiązującego prawa - istniejące kapliczki;
przestrzegać wymagań dotyczących ochrony konserwatorskiej stanowisk archeologicznych w zakresie określonym przepisami obowiązującego prawa;
obowiązek zachowania dróg: powiatowej, gminnej oraz dróg dojazdowych do gruntów rolnych;
obowiązek wykonania wałów izolacyjnych poprzez umieszczenie hałd nakładu wzdłuż dróg oraz obsadzenia zielenią dla terenu objętego koncesją występującego w bezpośrednim sąsiedztwie tych dróg;
dla całego terenu należy stosować przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze.

W planie miejscowym dla terenu występowania kruszywa określone są zasady ochrony konserwatorskiej kapliczek oraz stanowisk archeologicznych.

Z kolei dla terenu użytkowania rolniczego oznaczonego symbolem RP ustala pozostawienie w użytkowaniu dotychczasowym, z możliwością wykonania pieszych ciągów spacerowych oraz nasadzeń zieleni.

W dniu 2 lipca 2004 r. Starosta wydał dla Nieruchomości decyzję rekultywacyjną, w której ustalił wodno-rekreacyjny kierunek rekultywacji terenu poeksploatacyjnego złoża.

Działki wchodzące w skład Nieruchomości są niezabudowane, z wyjątkiem działek:

nr 447/10, 447/7, 459/2, 460/2, 597/1, 515, na której posadowiony jest budynek mieszkalny i budynek gospodarczy; budynki te są opuszczone, a ich stan techniczny jest bardzo zły - K ani Wnioskodawca nie przeprowadzili ani remontów, ani ulepszeń tych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;

nr 541/1 i 543/1, na której znajduje się wspomniana wyżej kapliczka.

Ponadto, dla K. wydano w dniu 21 grudnia 2002 r. decyzję (zmienioną decyzją z dnia 20 października 2009 r.), na podstawie której udzielono koncesji na wydobywanie metodą odkrywkową kopalin, które stanowią kruszywo naturalne ze złoża położonego na terenie Nieruchomości. Koncesja ważna jest do 31 grudnia 2023 r. Został również zatwierdzony plan ruchu zakładu górniczego (obowiązujący do końca 2017 r.). Tym niemniej, Nieruchomość nie była faktycznie wykorzystywana ani przez K, ani przez Spółkę do wydobywania kopalin.

Działki nr 463/1, 618/1, 618/2, 455/1, 455/2, 504, 219/2, 445, 215/2, 90/5, 465, 554, 90/6, 93/3, 93/4, 614/4, 614/5, 615/2, 616/2, 541/1, 543/1, 447/7, 447/10, 448/2, 466, 467/1, 467/2, 501/1, 506, 507/1, 507/2, 507/3, 508, 509, 510, 515, 511, 516/2, 614/2, 617/3, 617/4, 617/5, 621, 622/2, 213/1, 216/9, 536, 538, 552/1, 553, 93/6, 94/1, 95, 618/4, 94/2, 456, 457, 461/2, 462/1, 462/2, 462/3, 617/8, 617/9, 619, 464/1, 537, 539, 555 są przedmiotem szeregu umów dzierżawy na cele rolnicze zawartych w latach 2010-2017. K stosowała dla czynszu dzierżawnego uzyskiwanego z tytułu tych umów zwolnienie z podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień - Wnioskodawca również zamierza stosować to zwolnienie.

Pozostałe działki nie były faktycznie wykorzystywane ani przez K, ani przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obecnie planowana jest transakcja, na podstawie której przeniesione zostanie odpłatnie przez Wnioskodawcę prawo własności Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego (dalej: „Transakcja”). Na moment złożenia niniejszego wniosku została podpisana umowa zobowiązująca do zawarcia umowy sprzedaży. Do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży dojdzie po przeprowadzeniu stosownych procedur wymaganych przepisami ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Spółka i potencjalny nabywca zakładają przy tym również przeniesienie na rzecz nabywcy wspomnianej wyżej koncesji na wydobywanie kopalin w odpowiednim trybie przewidzianym przepisami ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze.

W uzupełnieniu z dnia 11 stycznia 2019 r. Spółka wskazała, że działki oznaczone numerami 447/10, 447/7, 459/2, 460/2, 597/1 oraz 515 są działkami wchodzącymi w skład jednej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Działki nr 447/10, 447/7, 459/2, 460/2, 597/1 są niezabudowane, natomiast na działce nr 515 znajduje się budynek mieszkalny oraz budynek gospodarczy. Spółka nie posiada informacji na temat daty wybudowania, ani oddania do użytkowania budynków mieszkalnego oraz gospodarczego. Spółka ani K. SA nigdy nie użytkowały wskazanych budynków dla własnych potrzeb (w szczególności, budynki te nie stanowią i nie stanowiły środków trwałych w tych podmiotach), a także nie posiada żadnych informacji na temat faktu wykorzystywania ww. budynków przez poprzednich właścicieli czy użytkowników, ani tym bardziej ewentualnych okresów i sposobów ich wykorzystywania. Jak wynika z umowy sprzedaży wymienionych działek, zawartej pomiędzy Miastem i Gminą (zbywca) a K. Sp. z o.o. (nabywca) w dniu 21 października 2004 r., na dzień zawarcia umowy żadna z tych działek, w tym działka oznaczona numerem 515, nie była zabudowana.

Ponadto Spółka wskazała, że jak wynika z zaświadczenia wydanego w dniu 19 lipca 2017 r. przez Burmistrza o przeznaczeniu w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 28 czerwca 2002 r.:

działki o numerach: 94/1, 94/2, 95, 90/5, 90/6, 93/3, 93/4, 93/6 - stanowią w części obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) oraz obszar oznaczony symbolem RP (tereny użytkowania rolniczego);
działki o numerach: 537, 457, 617/9, 638, 552/1, 614/2, 617/5, 467/2, 445, 539, 515 - stanowią w części obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) oraz obszar oznaczony symbolem RP (tereny użytkowania rolniczego);
działki o numerach: 541/1, 543/1, 554, 619, 456, 462/2, 462/3, 462/1, 467/1, 617/3, 507/2, 617/8, 506, 621, 455/1, 504, 556/3, 446/9, 455/2, 463/1, 507/3, 509, 510, 536, 538, 542/1, 617/4, 618/1, 618/2, 618/4, 622/2, 622/3, 553, 508, 511, 466, 465, 512, 464/1, 219/2, 614/4, 614/5, 616/2, 615/2, 448/2, 516/2, 461/2, 514/2, 447/7, 447/10, 459/2, 460/2, 597/1, 507/1, 501/1, 555, 216/9, 213/1, 215/2 - stanowią obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego).

Na podstawie informacji wynikających z powyższego zaświadczenia oraz z tekstu wskazanego wyżej planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego nie można stwierdzić, w jakiej dokładnie części przedmiotowe działki z punktów 1)-2) stanowią obszar oznaczony symbolem PE, a jakiej RP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1), czy Transakcja będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

W ocenie Spółki, Transakcja stanowi odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad 2)

W ocenie Spółki, Transakcja podlega w całości zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Ad 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Z kolei przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

W pierwszej kolejności rozstrzygnąć należy, czy Transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z uwagi na brak stosownej definicji w ustawie o VAT, przyjmuje się, że przedsiębiorstwo należy definiować zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, czyli jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT).

Z obydwu przedstawionych wyżej definicji wynika, że przedsiębiorstwo oraz zorganizowana część przedsiębiorstwa powinny być m.in. zdolne do samodzielnego prowadzenia określonej działalności gospodarczej. W przypadku Transakcji jej przedmiotem będzie zbycie Nieruchomości, w większości niezabudowanej, bez jakiejkolwiek infrastruktury służącej wydobywaniu kopalin. W ramach Transakcji na nabywcę nie przejdą inne składniki majątkowe Wnioskodawcy, nie dojdzie także do przejęcia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Nie zmienia tego także planowane przeniesienie koncesji na wydobycie kopalin - aby rozpocząć działalność gospodarczą, nabywca Nieruchomości powinien ponieść szereg wydatków w celu instalacji odpowiedniej infrastruktury oraz zatrudnić wykwalifikowany personel.

Transakcja nie stanowi zatem zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Będzie ona natomiast dostawą towarów, podlegającą podatkowi od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Działki wchodzące w skład Nieruchomości stanowią towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT (towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii). W wyniku Transakcji, nabywca uzyska prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel.

Z powyższego wynika zatem, że Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów.

Ad 2)

Na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%. Tym niemniej, ustawa o VAT przewiduje szereg zwolnień z podatku, zwłaszcza w przypadku transakcji, których przedmiotem są nieruchomości.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, ani Wnioskodawcy, ani K nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego przy nabyciach działek (podatek ten nie wystąpił przy transakcjach nabycia). K wykorzystywał działki nr 463/1, 618/1, 618/2, 455/1, 455/2, 504, 219/2, 445, 215/2, 90/5, 465, 554, 90/6, 93/3, 93/4, 614/4, 614/5, 615/2, 616/2, 541/1, 543/1, 447/7, 447/10, 448/2, 466, 467/1, 467/2, 501/1, 506, 507/1, 507/2, 507/3, 508, 509, 510, 515, 511, 516/2, 614/2, 617/3, 617/4, 617/5, 621, 622/2, 213/1, 216/9, 536, 538, 552/1, 553, 93/6, 94/1, 95, 618/4, 94/2, 456, 457, 461/2, 462/1, 462/2, 462/3, 617/8, 617/9, 619, 464/1, 537, 539, 555 do działalności zwolnionej z opodatkowania (dzierżawa gruntów rolnych zwolniona z opodatkowania), dlatego w stosunku do tych działek zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT będzie miało zastosowanie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Terenami budowlanymi są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Działki wchodzące w skład Nieruchomości są dla celów podatku od towarów i usług terenami niezabudowanymi (z wyjątkiem działek nr 447/10, 447/7, 459/2, 460/2, 597/1, 515, na których posadowiony jest budynek mieszkalny i budynek gospodarczy). Dotyczy to także działek nr 541/1 i 543/1, na których znajduje się kapliczka. Nie stanowi ona budynku ani budowli, tylko obiekt małej architektury w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Należy również mieć na względzie, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (stosowana dla celów podatku od towarów i usług na podstawie art. 5a ustawy o VAT) nie klasyfikuje obiektów małej architektury. Brak budynków i budowli na opisywanych działkach powoduje, iż stanowią one tereny niezabudowane.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje dla Nieruchomości przeznaczenie obszaru udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego lub terenu użytkowania rolniczego. Podstawowym przeznaczeniem Nieruchomości nie jest zabudowa, tylko określone funkcje związane z wydobyciem kopalin albo z użytkowaniem rolniczym. Takiej charakterystyki Nieruchomości nie zmienia np. możliwość umieszczenia na niej infrastruktury zakładu górniczego.

Stanowisko to potwierdzone jest przez orzecznictwo sądów administracyjnych, np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2559/16:

„Skoro ogrodzenie i słupy oświetleniowe stanowią urządzenia budowlane, a nie samodzielne budowle, które uznaje się za towar na gruncie podatku VAT to nie wystąpi dostawa budowli.

(...)

W związku z tym, że na gruncie nie znajdują się inne niż ogrodzenie i słupy oświetleniowe budynki bądź budowle, to przedmiotowa nieruchomość w myśl ustawy o podatku od towarów i usług jest gruntem niezabudowanym - w momencie wydawania zaskarżonej interpretacji.

(...)

W ocenie Sądu znajomość tego rodzaju ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego miasta O. winna być przede wszystkim brana pod uwagę przy ocenie przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, albowiem o charakterze terenu, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę w rozumieniu cyt. przepisu można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Natomiast możliwość zabudowy nie jest istotna, jeśli ma ona charakter uzupełniający w stosunku do podstawowego przeznaczenia terenu”.

Na podstawowe przeznaczenie terenu niezabudowanego wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zwrócił też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 października 2014 r. sygn. akt I FSK 1115/13.

Oznacza to, że dostawa pozostałych niezabudowanych działek niebędących przedmiotem umów dzierżawy na cele rolnicze podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Powyższe uwagi odnośnie dostawy terenów niezabudowanych nie dotyczą działek nr 459/2, 460/2, 597/1 (niebędących przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze). Są one zabudowane budynkami. Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że klasyfikacja podatkowa dostawy budynków lub budowli determinuje opodatkowanie VAT gruntu, z którym są trwale związane te obiekty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie Kozuba Premium Selection sp. z o.o. (C-308/16), pierwsze zasiedlenie nie zachodzi wyłącznie w przypadku zaistnienia czynności opodatkowanej VAT. Oznacza to, że dany obiekt może być przedmiotem pierwszego zasiedlenia w przypadku jego wykorzystywania przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianej sytuacji nie będzie możliwe skorzystanie ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W szczególności, jak zaznaczono w opisie zdarzenia przyszłego, nie doszło do wykorzystania budynków ani przez K ani przez Spółkę w prowadzonej przez te podmioty działalności gospodarczej, co jest konieczne, by mówić o pierwszym zasiedleniu.

Tym niemniej, jeśli nie jest możliwe skorzystanie ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy zbadać możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy nabyciu przez K. omawianych działek sprzedawca zastosował zwolnienie z VAT, zatem K. nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, ani K. ani Wnioskodawca nie prowadzili w budynkach położonych na tych działkach jakichkolwiek prac, w tym takich, które można zakwalifikować jako ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Oznacza to, że dostawa przedmiotowych budynków i działek, na których są posadowione, jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W konsekwencji, Transakcja będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (działki będące przedmiotem umów dzierżawy na cele rolnicze), art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (działki niezabudowane niebędące przedmiotem umów dzierżawy na cele rolnicze), oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT (budynki wraz działkami, na których są posadowione, niebędące przedmiotem umów dzierżawy na cele rolnicze).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem transakcji sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe, w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od tego podatku (z wyjątkiem zabudowanej działki nr 515) jest nieprawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym, towarami – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy odpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją wskazaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W szczególności, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Ponadto ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania zbywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług posiadającym siedzibę w Polsce.

Spółka jest właścicielem nieruchomości, którą wcześniej posiadała kopalnia surowców mineralnych. Spółka dokonała przejęcia kopalni zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, w związku z powyższym, na podstawie art. 494 § 1 Kodeksu, wstąpiła w prawa i obowiązki kopalni, a w konsekwencji stała się właścicielem nieruchomości.

Nieruchomość składa się z szeregu działek ewidencyjnych.

Działki wchodzące w skład nieruchomości są niezabudowane, z wyjątkiem części działek na której posadowiony jest budynek mieszkalny i budynek gospodarczy oraz działek, na których znajduje się kapliczka.

Ponadto, dla K. wydano w dniu 21 grudnia 2002 r. decyzję (zmienioną decyzją z dnia 20 października 2009 r.), na podstawie której udzielono koncesji na wydobywanie metodą odkrywkową kopalin, które stanowią kruszywo naturalne ze złoża położonego na terenie Nieruchomości. Tym niemniej, Nieruchomość nie była faktycznie wykorzystywana ani przez K., ani przez Spółkę do wydobywania kopalin.

Obecnie planowana jest transakcja, na podstawie której przeniesione zostanie odpłatnie przez Wnioskodawcę prawo własności Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego. Na moment złożenia wniosku została podpisana umowa zobowiązująca do zawarcia umowy sprzedaży. Do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży dojdzie po przeprowadzeniu stosownych procedur wymaganych przepisami ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Wątpliwości Spółki dotyczą uznania planowanej transakcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazała Spółka, przedmiotem Transakcji będzie zbycie Nieruchomości, w większości niezabudowanej, bez jakiejkolwiek infrastruktury służącej wydobywaniu kopalin. W ramach Transakcji na nabywcę nie przejdą inne składniki majątkowe Spółki, nie dojdzie także do przejęcia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy Kodeks pracy. Przekazana masa nie będzie mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej. Także planowane przeniesienie koncesji na wydobycie kopalin nie zmienia przedmiotowego rozstrzygnięcia - aby rozpocząć wykonywanie zadań, nabywca będzie obowiązany ponieść szereg wydatków w celu instalacji odpowiedniej infrastruktury oraz zatrudnić wykwalifikowany personel.

W świetle przywołanych przepisów należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiot Transakcji nie wypełnia definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem w okolicznościach przedstawionych we wniosku planowana Transakcja nie będzie stanowiła czynności wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Transakcja ta stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu - dostawę towarów w myśl uregulowań art. 7 ust. 1 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy zatem uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Spółki dotyczą również możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku dla opisanej powyżej Transakcji.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak wskazał Wnioskodawca, nieruchomość objęta jest planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym:

obręb J. - dz. nr 94/1, 94/2, 95, 90/5, 90/6, 93/3, 93/4, 93/6 stanowią w części obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) oraz obszar oznaczony symbolem RP (tereny użytkowania rolniczego);
obręb R. - dz. nr 537, 457, 617/9, 638, 552/1, 614/2, 617/5, 467/2, 445, 539, 515 stanowią w części obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) oraz obszar oznaczony symbolem RP (tereny użytkowania rolniczego);
obręb R. - dz. nr 541/1, 543/1, 554, 619, 456, 462/2, 462/3, 462/1, 467/1, 617/3, 507/2, 617/8, 506, 621, 455/1, 504, 556/3, 446/9, 455/2, 463/1, 507/3, 509, 510, 536, 538, 542/1, 617/4, 618/1, 618/2, 618/4, 622/2, 622/3, 553, 508, 511, 466, 465, 512, 464/1, 219/2, 614/4, 614/5, 616/2, 615/2, 448/2, 516/2, 461/2, 514/2, 447/7, 447/10, 459/2, 460/2, 597/1, 507/1, 501/1, 555, 216/9, 213/1, 215/2 stanowią obszar funkcjonalny oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego).

W planie miejscowym dla terenu występowania kruszywa określone są zasady ochrony konserwatorskiej kapliczek oraz stanowisk archeologicznych.

Z kolei dla terenu użytkowania rolniczego oznaczonego symbolem RP ustala pozostawienie w użytkowaniu dotychczasowym, z możliwością wykonania pieszych ciągów spacerowych oraz nasadzeń zieleni.

Jak wskazał Wnioskodawca, na podstawie zaświadczenia wydanego przez Burmistrza o przeznaczeniu w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego oraz z tekstu tego planu nie można stwierdzić, w jakiej dokładnie części ww. działki z punktów 1)-2) stanowią obszar oznaczony symbolem PE, a jakiej RP.

W przedmiotowej sprawie nie można zgodzić się z twierdzeniem Spółki, że ponieważ zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego opisana Nieruchomość znajduje się na obszarze udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego lub terenu użytkowania rolniczego, to podstawowym przeznaczeniem Nieruchomości nie jest zabudowa, tylko określone funkcje związane z wydobyciem kopalin albo z użytkowaniem rolniczym. Zdaniem Spółki, takiej charakterystyki Nieruchomości nie zmienia np. możliwość umieszczenia na niej infrastruktury zakładu górniczego.

Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z tekstową częścią wskazanego wyżej planu, dla obszaru oznaczonego symbolem PE znajdują się następujące m.in. ustalenia dotyczące obowiązku uzyskania koncesji na wydobywanie kopaliny, w tym:

określenie obszaru górniczego i terenu górniczego,

opracowanie oceny przewidywanego wpływu wydobycia kopaliny na środowisko sporządzonej zgodnie z przepisami szczególnymi,

ustalenie warunków dotyczących ochrony oznaczonych dóbr za pomocą filarów ochronnych,

wyznaczenie terenów pod projektowane obiekty zakładu górniczego oraz obiekty pomocnicze,

wyznaczenie istniejącej i projektowanej infrastruktury technicznej dla potrzeb zakładu górniczego - wykorzystanie istniejących sieci i urządzeń przesyłu energii, wody, ścieków oraz dróg z wyłączeniem dla transportu ciężkiego tych, które znajdują się w strefie obszaru zabudowanego.

Tym samym możliwość umieszczenia na tym obszarze ww. infrastruktury zakładu górniczego przesądza o tym, że obszar oznaczony symbolem PE (obszar udokumentowanego złoża kruszywa naturalnego) należy uznać za teren budowlany, o którym mowa w ww. art. 2 pkt 33 ustawy.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że dla działek wymienionych w punkcie 1)-2) powyżej nie ma możliwości stwierdzenia, w jakiej części stanowią obszar oznaczony symbolem PE (uznany za teren budowlany), a jakiej RP (tereny użytkowania rolniczego) oraz to, że działki wymienione w punkcie 3) położone są na obszarze, który w całości oznaczony jest symbolem PE, wszystkie ww. działki należy zakwalifikować jako teren budowlany, tj. działki przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że działki wchodzące w skład Nieruchomości są w większości niezabudowane, z wyjątkiem działek:

nr 515 (zgodnie ze sprecyzowaniem zdarzenia przyszłego w uzupełnieniu z dnia 11 stycznia 2019 r.), na której posadowiony jest budynek mieszkalny i budynek gospodarczy; budynki te są opuszczone, a ich stan techniczny jest bardzo zły - K. ani Wnioskodawca nie przeprowadzili ani remontów, ani ulepszeń tych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;

nr 541/1 i 543/1, na których znajduje się kapliczka.

Działki wchodzące w skład Nieruchomości zostały nabyte na podstawie szeregu umów zawieranych w latach 2003-2012.

Umowy dotyczące nabycia pozostałych działek zostały zawarte z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Ponadto Spółka wskazała, że działki nr 463/1, 618/1, 618/2, 455/1, 455/2, 504, 219/2, 445, 215/2, 90/5, 465, 554, 90/6, 93/3, 93/4, 614/4, 614/5, 615/2, 616/2, 541/1, 543/1, 447/7, 447/10, 448/2, 466, 467/1, 467/2, 501/1, 506, 507/1, 507/2, 507/3, 508, 509, 510, 515, 511, 516/2, 614/2, 617/3, 617/4, 617/5, 621, 622/2, 213/1, 216/9, 536, 538, 552/1, 553, 93/6, 94/1, 95, 618/4, 94/2, 456, 457, 461/2, 462/1, 462/2, 462/3, 617/8, 617/9, 619, 464/1, 537, 539, 555 są przedmiotem umów dzierżawy na cele rolnicze zawartych w latach 2010-2017 - K stosowała dla czynszu dzierżawnego uzyskiwanego z tytułu tych umów zwolnienie z podatku.

Spółka chce dla działek dzierżawionych zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dla ww. działek nie można stwierdzić, że został spełniony warunek braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Jak wyżej wskazano, działki zostały nabyte na podstawie szeregu umów, w których dla części z nich sprzedawca zastosował zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, natomiast część została nabyta na podstawie umów zawartych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od towarów i usług. Tym samym w opisanych powyżej transakcjach nie wystąpił podatek od towarów i usług.

Nie można uznać, że Spółce (następcy prawnemu Kopalni) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, skoro dostawy nie były objęte tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, lub że takie prawo nie przysługiwało.

Wnioskodawca nie ma zatem prawa przy sprzedaży ww. działek gruntu, dzierżawionych na cele rolnicze (działalność zwolniona z opodatkowania) skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie został spełniony warunek przewidziany w przepisach ustawy dotyczący braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie. Brak prawa do odliczenia podatku wystąpi w sytuacji, gdy dana czynność była opodatkowana podatkiem, ale podatek naliczony z niej wynikający nie podlegał odliczeniu. Tym samym w omawianym przypadku nie można mówić, że podatnikowi przysługiwało lub nie prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek z uwagi na brak takiego podatku.

Powyższe uwagi dotyczące braku prawa do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczą również działek nr 541/1 i 543/1 (z kapliczką). Kapliczka ta nie stanowi budynku ani budowli, lecz obiekt małej architektury w myśl uregulowań art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.), tym samym ww. działki należy uznać za grunt niezabudowany, opodatkowany/zwolniony według tych samych zasad co działki wymienione wyżej.

Reasumując, wszystkie niezabudowane działki, o których mowa we wniosku (łącznie z działkami nr 541/1 i 543/1, na których znajduje się kapliczka) - z wyjątkiem zabudowanej działki nr 515 - należy uznać za tereny budowlane, przeznaczone pod zabudowę, niekorzystające ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Ponadto z uwagi na fakt, że przy sprzedaży tych działek Spółka nie może również zastosować zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - będą one opodatkowane podstawową 23% stawką podatku od towarów i usług w myśl art. 41 ust. 1 i art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Sprawa zwolnienia zabudowanej działki nr 515 będzie rozpatrzona w odrębnym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin